9372349437

132

lirmą „narodowość**, antysemicki poseł chciał tę młodzież naprzód obliczyć, potem oddzielić pod firmą „wyznania**. Dla syonistów żyd z wyznania to żyd z narodowości. Poseł Schmid obliczając zatem ilość żydów, oblicza! zatem tern samem ów „naród* żydowski stwarzał zeń osobną grupę wyręczał syonistów. I naodwrót, klub żydowski wołał na gwałt o wyodrębnienie żydów pod każdym względem i wyręczał w ten sposób antysemitów. (Vide „Jedność* r. 1908 Nr. 19).

Gdy upadł projekt stworzenia kury i żydowskiej, i z powodu tego syoniści rozpoczęli świat polityczny alarmować szeregiem protestów i nagonek, natknęli się na godne-siebie sojusznika, działającego zarówno jak i oni dla dobra „żydów**. Tym ich szczerym adherentem i przyjacielem jest partya antysemicka, która równocześnie powstała z par-tyą syońską i niejako ją uzupełniła. „Uciskani “ syoniści szukają, jak już zaznaczyłem przyjaciół i obrońców i znajdują ich w szeregach antysemitów, urabiających odpowiednio opinię wśród nieżydów w myśl zresztą życzeń syonistów. Każde wystąpienie, każdy postulat syonistów w najdrobniejszych szczegółach jest wodą na młyn antysemicki i odwrotnie. I tak widzieliśmy, iż gdy w r. 1909, minister spraw wewnętrznych nie zaaprobował kuryi żydowskiej na Bukowinie, oficyalny wówczas jeszcze organ partyi antysemickiej „Deutsches Voiksblatt“ wystąpił przeciw podobnemu zarządzeniu rządu.

I tak gdy zjawiła się ze skargą depu-tacya, złożona z członków zarządu żydowskiego „Nationalvereinu“ — organ antysemitów wystąpił z płomienną obroną postulatów' syońskich, gdyż żądanie syonistów