18
fortuny i stal się właścicielem pałaców — nie może obecnie wprost występować z po* dobnymi niecnymi zarzutami, czyni się to więc w innej formie, na inny sposób, dążąc stale do tego samego rezultatu i tak w uwia-domieniach kronikarskich czytamy: „Od kilkunastu dni znikła sluźaca X. Y...
„Jej chlebodawcami są żydzi!!...
Stwierdzenie wyznaniowej przynależności chlebodawców zaopatruje się odpowiednią ilością pauz i kropek, celem wywołania odpowiedniego efektu.
Niedawno temu znaleziono w Berlinie strasznie okaleczone szczątki osoby płci żeńskiej — zbrodnia, jakich mnóstwo w ostatnich latach w stolicach Europy było na porządku dziennym. „Deutsches Yolksblatt“ podaje ku uciesze swych czytelników radosną nowinę; „udało się stwierdzić, iż znalezione w Berlinie zwłoki są resztkami służącej N. N. będącej w obowiązku u ż y d o w s k i e j rodź i n y“.
Policyjnie stwierdzono, iż chlebodawcy byli przypadkowo najczystszej krwi a ryj czy-kami, ale przypuściwszy nawet, iż byliby żydami, cóż to za związek między zbrodnią popełnioną na służącej, a wyznaniową przynależnością chlebodawców?
W jakim celu dodaje się te wyznaniowe uwagi ? Cel zbyt widoczny, zbyt jasny !
Czyż w wieku dwudziestym trzeba się jeszcze bronić przed takiem oskarżeniem ?
Pan Vergani i jego liczni partyjni towarzysze nie wierzą w tym wypadku w powagę orzeczenia Grzegorza X. i Innocentego XIVr, przechodzą do porządku nad tern oświadczeniem stwierdzonem przez Rudolfa Habsburskiego. Nie znają pisma znakomitego •Ganganeliego, późniejszego papieża Klemensa