9588049432

zawierające stacjonarne komponenty tonalne, estymowany próg słyszenia jest podobny bez względu na to który z estymatorów tonalności został wykorzystany. W przypadku gdy próbki dźwiękowe zawierają komponenty modulowane, próg maskowania uzyskany z wykorzystaniem opracowanego estymatora tonalności jest znacząca bardziej wiarygodny niż w przypadku stosowania miary nieprzewidywalności. Wyniki badań wskazują zatem na użyteczność opracowanego algorytmu w aplikacjach zarówno kodowania sygnałów muzycznych jak i szerokopasmowego kodowania sygnału mowy, który z natury rzeczy zawiera komponenty tonalne o silnie zmiennej częstotliwości. Opis metody estymacji tonalności komponentów⁷ widmowych zawiera artykuł „Tonality Estimation and Freąuency Tracking of Modulated Tonal Components" opublikowany w Journal of Audio Engineering Society, Vol. 57, No. 4, (April 2009).

3. Opracowanie nowych metod redukcji echa akustycznego - etap 3 (Badania subiektywne pozwalające na ocenę opracowanego algorytmu pod względem jakości sygnału)

W sprawozdawanym etapie prac kontynuowano badania nad algorytmem detekcji mowy równoczesnej wy korzy stującym znakoyyanie sygnału mówcy odległego metodą "echo hiding" zgodnie z zaproponoyvanym harmonogramem. Prace przebiegały dyvutoroyvo: z jednej strony skupiono się na uzupełnieniu manuskryptu publikacji do czasopisma Journal of Audio Engineering Society zatytuloyyanej "A Double-talk Detector Employing Audio Watermarking" z uyvzględnieniem recenzji yvspomnianej w sprayyozdaniu 2. etapu prac; róyvnocześnie przeproyvadzono szereg badań uzupełniających, których celem była analiza zachoyyania algorytmu w yyarunkach zmiennej charakterystyki toru akustycznego (tzyy. echo path), a które znajdą syvoje odzyy ierciedlenie w kolejnej publikacji, znajdującej się w fazie przygotoyyania.

W ramach pierwszej grupy testów zastosoyvano metodologię powszechnie przyjętą w literaturze, opartą o obiektywne pomiary yvspółczynnikóyv blędóyy pierwszego i drugiego rodzaju, która została szczególoyyo opisana w [1]. W celach poróyvnayvczych ta sama procedura została zastosoyyana w stosunku do algorytmu DTD Geigla [2] oraz algorytmu bazującego na znormalizoyy anej korelacji skrośnej (NCC) [3], Testy przeprowadzono na zbiorze 4 fragmentóyv moyyy o długości 5 sekund (2 glosy męskie, 2 glosy żeńskie), w taki sposób, iż każdy z fragmentóyy byl miksoyyany z dodatkoyyym fragmentem reprezentującym móyycę odległego yv określonym stosunku mocy, tak aby uzyskać charaktery stykę stopy blędóyy w funkcji yyspólczynnika NFR (near-to-far ratio). Ponadto, dla każdego z fragmentóyy zastosoyyano 5 linioyyo zmieniających się przesunięć punktu yytrącenia fragmentu pochodzącego od móyvcy odległego. Manuskry pt po uzupełnieniu o wyniki opisanych testów, opis zbioru testoyyego oraz dyskusję wyników został przekazany do ponoyynej recenzji.

Druga grupa testóyy to badania subiektywne, których celem jest analiza zachoyyania opracoyyanego algorytmu DTD w yyarunkach zmiennej charakterystyki toru poyystayyania echa. Jest to celoyye, gdyż w yyarunkach komunikacji intemetoyyej (VolP) transmisji głosu toyyarzyszą znaczne fluktuacje opóźnienia, które znajdują odzyyierciedlenie w odpoyyiadających im zmianach czasu echa.

19