ale również nasz organizm do czekającego go wysiłku. Oszczędzi nam to złego samopoczucia i bólu mięśni po drugim, trzecim dniu jazdy na nartach. Przygotowania powinniśmy rozpocząć 2-3 miesiące wcześniej. Potrzebne będą ćwiczenia angażujące te same mięśnie, które biorą udział podczas jazdy na nartach. Codzienne lub przynajmniej trzy razy w tygodniu truchtanie lub bieganie połączone z ćwiczeniami (np. podskoki, przysiady, pajacyki, krążenia tułowia i ramion).
Góry są nie tylko piękne, ale również niebezpieczne, dlatego powinniśmy pamiętać o zagrożeniach: lawiny - często do ich wywołania wystarczy impuls np. przejazd narciarza lub przejście turysty. W Polsce obowiązuje 5-cio stopniowa, tzw. europejska, skala zagrożeń lawinowych, z chwilą powstania zagrożenia odpowiednie służby ustawiają w terenie znaki informujące lub okresowo zamykają zagrożone zejściem lawin szlaki lub trasy narciarskie. Kwadratowa tablica z żółto-czarną szachownicą oznacza „Teren zagrożony lawinami”, a znak w kształcie drogowego znaku stopu z napisem STOP LAWINY oznacza, że dalsze przejście lub przejazd zagraża życiu lub zdrowiu. W przypadku zasypania życie może nam uratować tzw. „Pips” - jest to urządzenie elektryczne wysyłające fale radiowe o stałej częstotliwości, pozwalające precyzyjnie namierzyć zasypanego narciarza przez ratowników lub świadków zdarzenia. W górach I powinniśmy mieć „pips” włączony i przypięty , pod ubraniem, by lawina go z nas nie zdarła. Da- j je to możliwość szybkiego wydobycia poszkodowanego z lawiny. Zagrożenia związane z pogodą: mgła - w zależności od gęstości mgły wi- j doczność może spaść do kilku metrów, co bardzo utrudnia orientację w terenie. Gdy zabłądzi- j
j
my należy zawrócić po własnych śladach. W przypadku poruszania się po trasie oznakowanej możemy zjeżdżać powoli, odszukując tyczki wyznaczające granice trasy; wiatr - gdy wieje w niskich temperaturach powoduje szybszą utratę ; ciepła, wzrasta możliwość odmrożeń odsłoniętych części ciała; wiatr halny ze względu na spadek ciśnienia jest niebezpieczny dla osób z dolegliwościami sercowymi; niska temperatura -gdy przez dłuższy czas jesteśmy narażeni na działanie niskich temperatur, może dojść do wychłodzenia organizmu, szczególnie gdy tym temperaturom towarzyszy wiatr i duża wilgotność powietrza. Pierwsze objawy to spowolnienie ruchów, apatia, trudności w wysławianiu się - nie należy ich lekceważyć; intensywne słońce -ochronę skóry zapewnią nam kremy z filtrami UV, promieniowanie to jest równie niebezpieczne dla naszego wzroku dlatego powinniśmy się zaopatrzyć w okulary ze szkłami posiadającymi filtry UV.
Musimy także pamiętać o zagrożeniu, jakie mogą spowodować inni użytkownicy tras zjazdowych, wynika ono głównie z nieznajomości lub nie stosowania się do zasad Kodeksu Narciarskiego.
Dekalog narciarza (FIS):
1. Wzglqd na inne osoby - każdy narciarz powinien się tak zachowywać, aby nie stwarzać zagrożenia dla innych osób.
2. Panowanie nad szybkościq i sposobem jazdy - narciarz powinien zjeżdżać z szybkościq dostosowanq do swoich umiejętności, rodzaju i stanu trasy, warunków atmosferycznych i natężenia ruchu.
3. Wybór kierunku jazdy - narciarz musi wybierać taki tor jazdy, aby uniknqć zderzenia z narciarzem przed nim jadqcym. Pierwszeństwo przysługuje temu, kto znajduje się „przed" lub „niżej" - powinien o tym pamiętać każdy, kto znajduje się powyżej tych osób.
4. Wyprzedzanie - wyprzedzać można z góry, z dołu, z prawej i z lewej strony, ale w takiej odległości, która zapewni wyprzedzanemu narciarzowi wystarczajqcq przestrzeń dla wszystkich jego manewrów.
5. Ruszanie z miejsca i wjazd na drogę zjazdu - narciarz ma obowiqzek sprawdzić patrzqc w górę i w dół stoku, czy ruszajqc z miejsca lub wjeżdżajqc na drogę zjazdu może to uczynić bez zagrożenia dla siebie i innych.
6. Zatrzymanie się - należy unikać zatrzymywania na trasie zjazdu, szczególnie w miej-
Konspekt nr 2/2007 (29)