9650942504

ale również magazynowanie ciepła, bezgłośne klimatyzatory, kompresory czy silniki cieplne. To naprawdę bardzo ciekawe substancje z możliwością aplikacji w wielu dziedzinach nauki i przemysłu.

• Czy prowadzone przez Pana prace mają już jakieś praktyczne zastoso-

W przemyśle, niestety, bywa tak, że rzadko zdarza się, aby wynaleziony materia! wszedł do powszechnego użytku natychmiast. Niektóre czekały na swoją „kolejkę” kilkadziesiąt lat. Oprócz samego materiału pozostaje kwestia technologii jego wytworzenia, urządzenia, w którym ma on być zastosowany oraz oczywiście kosztów jego wdrożenia i podmiotu gotowego te koszty ponieść. Nie mogę jednak powiedzieć, że pozostajemy tylko w sferze badań podstawowych. Już kilka lat temu w ramach projektu zamawianego wykonaliśmy działający prototyp zasobnika na wodór do zasilania ogniw paliwowych. Problem z naszymi materiałami jest taki, że technologia wymaga całkowitej izolacji od tlenu i pary wodnej z powietrza, a przez to dużych inwestycji poniesionych przez potencjalnego producenta. Jednak doświadczenia, choćby z akumulatorami litowo-jonowymi czy półprzewodnikami, pokazują, że wprowadzenie czystej technologii nie jest problemem - pod warunkiem, że jest odpowiedni popyt na produkt końcowy.

•    Nad czym obecnie Pan pracuje?

Odpowiadając dosłownie na pani pytanie, powiem, że staram się wreszcie sfinalizować swoją pracę doktorską. Nawał pracy spowodowany uczestnictwem w różnych projektach powoduje, że samo pisanie tej pracy trwa dłużej niż podejrzewałem. Chcę mieć jednak satysfakcję z tej pracy, dlatego robię wszystko, by mogła ona komuś w przyszłości posłużyć, by nie poszła tylko na przysłowiową półkę. Równolegle kontynuuję badania nad materiałami do przechowywania wodoru oraz rozpoczynam prace z zakresu zastosowania laserowych technik przyrostowych do projektowania i wytwarzania nowych wieloskładnikowych stopów metali. Biorę również udział w projekcie dotyczącym badań rozwojowych zaawansowanych stopów na osnowie faz międzymetalicznych. Pracy jest dużo, ale satysfakcji z pracy w dynamicznym zespole Katedry Zaawansowanych Materiałów i Technologii jest jeszcze więcej.

•    Na co zamierza Pan przeznaczyć pieniądze z nagrody?

Szczerze mówiąc, jeszcze się nad tym nie zastanawiałem. Samo wyróżnienie to dla mnie wielki zaszczyt. Stypendium Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej w środowisku naukowym traktowane jest jako bardzo prestiżowe. Wątek finansowy ma dla mnie mniejsze znaczenie, aczkolwiek, nie ukrywam, że znaczące. Myślę, że uda mi się zagospodarować otrzymane środki w godny sposób, sprzyjający dalszemu rozwojowi naukowemu.

Por. mgr inż. Marek POLAŃSKI

Urodzony w 1982 r. w Kielcach. Absolwent Wydziału Mechanicznego Wojskowej Akademii Technicznej. Studia ukończone z wyróżnieniem w 2006 r. Temat pracy magisterskiej: „Wpływ nanoczą-stek tlenków metali na kinetykę absorpcji wodoru przez nanokry-staliczny magnez” Promotor pracy: dr hab. inż. Jerzy Bystrzycki. Obecnie pracownik naukowo-techniczny w Katedrze Zaawansowanych Materiałów i Technologii w Wydziale Nowych Technologii i Chemii WAT. Przewód doktorski wszczęty w 2010 r. Planowana obrona pracy doktorskiej 2011 r. Temat pracy: „Modyfikacja struk

tury i właściwości użytkowych wodorków magnezu". Wielokrotnie nagradzany za wystąpienia podczas polskich i zagranicznych konferencji studenckich, druga nagroda Komendanta-Rektora w konkursie na najlepszą pracę magisterską, jednorazowe stypendium General Motors dla młodych naukowców przyznawane podczas International symposium on metal-hydrogen Systems - Reykjavik 2008. Współautor 13 artykułów w recenzowanych czasopismach z „listy filadelfijskiej" (m.in. International Journal of Hydrogen Energy, Journal of Alloys and Compounds), wielu prac konferencyjnych oraz jednego wniosku patentowego.