126 Budowa Sonologiczna morlematów rdzennych.
np. t(-ó), i(-e), tf(-ego), on, uf (ów), ja, ty, muf (mój), nas, sam, ktur(-y) (który), vsyst(ek).
3) Rdzenie czasownikowe mają, jako charakterystyczną dla siebie cechę, możliwość kończenia się fonematem samogłoskowym, nietylko niezgłoskotwórczym, lecz i zgłoskotwórczym, np. poi-ić, da(-ć), zna(-ć), bi(-cj, b'i(-ó), zu(-ć), dq(-c), ve(-m). Poza tem rdzenie czasownikowe fonologicznie mogą być zespołami niezgło-skowemi, bądź co najwyżej jednozgłoskowemi, a właściwy im skład ilościowy fonematów waha się między jednym (dziś zawsze niezgłoskotwórczym) a pięcioma, np. s(-ła), br(-ać), tr(-eó), v(-ió), mść(-ić), brm(-eć) (brzmieć), lg(-nQĆ), dm(-ę), tn(-ę), id(-ę), ńos(-ę), tluk(-ę), depc(-ę), streg(-ę), strug(-am).
4) Rdzenie przysłówkowe są pochodzenia przymiotnikowego, zaimkowego lub rzeczownikowego i mają te same, co i tamte> właściwości.
5) Rdzenie spójnikowe i przyimkowe mają, jako wyróżniającą je cechę, przeciwstawiającą je rdzeniom rzeczownikowym, przymiotnikowym, liczebnikowym, zaimkowym i czasownikowym, możliwość składania się z samego tylko zgłoskotwórczego fonematu samogłoskowego, np. a, o, u, i. Pozatem rdzenie spójnikowe i przyimkowe fonologicznie są zespołami bądź niezgło-skowemi bądź jedno- lub nawet dwuzgłoskowemi, a właściwy im ilościowy skład fonematów waha się między jednym a pięcioma, np. z // ze, v // ve, od // ode, pred jl prede, nad // nade, lec, ale...
6) Rdzenie wykrzykników mają tę wyróżniającą właściwość, przeciwstawiającą je rdzeniom innych części mowy, że mogą zawierać zgłoskotwórcze fonematy spółgłoskowe, np. prr! brr! pst! Rdzenie wykrzykników bywają zazwyczaj zespołami jednozgłoskowemi, np. e! aj! oh! hop! fajt! bęc! bzdęk! lu!, a w postaci dwuzgłoskowej występują najczęściej tylko w wypadkach powtórzenia (reduplikacji) tego samego rdzenia, np. hop-hop! ćip-ćip! tam-tam! d'iń-d'iń! cyt-cyt! zyk-zyk! puk-puk!, ale także tik-tak! bim-bum! Skład ilościowy rdzeni w}rkrzyknikowych waha się zazwyczaj między jednym a pięcioma fonematami.