Budowa ionologiczna przyrostków i przedrostków. 127
Opisane wyżej cechy budowy fonologicznej, wyróżniające poszczególne części mowy, można przedstawić dla unaocznienia przeciwstawiających się różnic, w następujących schematach, w których S oznacza zgłoskowy zespół fonologiczny, S niezgłoskowy zespół fonologiczny, F—fonemat, pod względem funkcji zgłoskowej obojętny, F—fonernat niezgłoskotwórczy, V— fonemat samogłoskowy, V — fonemat samogłoskowy niezgłoskotwórczy, G — fonemat spółgłoskowy, G — lonemat spółgłoskowy zgłoskotwórczy.
1) Rdzenie rzeczowników: a)S — S—2S, b) 2F—7F, c) -G, - V.
2) Rdzenie przymiotników: a) >S — S, b) 2F—6F, c) -C.
3) Rdzenie liczebników: a) S — S — 2S, b) 2F—5F c) -C.
4) Rdzenie zaimków: a) S — S, b) F—5F, c) -C, - V, -V.
5) Rdzenie czasowników: a) S—S, b) F—oF\ c) -C, -V, -V.
6) Rdzenie spójn. i przyimk.: a) S ~~S—2S, b) F—5F, c) -C, - Y.
7) Rdzenie wykrzykników: a) S(C)—2S, b) F—5F, c) -C, -V,-V.
p) Budowa fonologiczna przyrostków i przedrostków.
§ 76. Skład fonologiczny przyrostków polskich, prostych bądź złożonych, waha się pod względem ilościowym między jednym a sześciu fonematami. Foneinaty te tworzyć mogą zespoły bądź niezgłoskowe, bądź jedno-, dwu- lub nawet trzyzgłosko-we. Np. (kot)-k-{i), (któ)-ś, (glov)-a, (b'al)-avij, (Michal)-ovicet {ttars)-eństvo, (starszeiistwo). W jakościowym układzie fonolo-gicznym morfematy przyrostkowe mają tę właściwość, że fone-maty samogłoskowe mogą w nich występować na początku, w środku bądź na końcu, a o ile przyrostek składa się z jednego fonematu, to może nim być zarówno fonemat samogłoskowy, jak spółgłoskowy. Np. {ok)~o, {glov)-a, (gęst)-y, (dom)-Jc’-i /1 [dom)-eh, {kto) -ś, (yłop)-ka, ręc-ńik.
W funkcji przedrostków występują przeważnie przyimki, o któiych składzie fonologicznym była już mowa (ob. § 75, 5). Poza tą kategorją skład fonologiczny przedrostków polskich