9679385106

72 Anna Kułak

wiły się „Odezwa do czytelników” oraz spis treści. Tematem artykułów zamieszczanych na łamach pisma były bieżące wydarzenia z życia Polonii (np. „Tysiąclecie urodzin króla węgierskiego Stefana I. 25 lal Ludowych Węgier”, „Sprawozdanie z kolonii w Gdyni”, „Pożegnanie Konsula PRL w Budapeszcie”).

Trzeci numer pisma ukazał się dopiero w 1972 r. Jak czytamy w słowie wstępnym do czytelników: „Ciągłość wydawnicza została zakłócona przez zmiany organizacyjne oraz statutowe, które przypadły na rok 1971 i pochłonęły wiele czasu aktywistom Stowarzyszenia. Przeprowadzenie tego typu zmian zostało zaproponowane przez Wydział Mniejszości Narodowych Ministerstwa Oświaty WRL w Budapeszcie”¹. Na okładce, obok tytułu, adresu redakcji oraz daty i miejsca powstania, widniał napis w języku polskim oraz węgierskim: „Polskie Stowarzyszenie Kulturalne im. Józefa Bema na Węgrzech”. Nie pojawił się natomiast wizerunek Józefa Bema. Z artykułów, zamieszczonych na 22 stronach pisma, można się było dowiedzieć, jak Polonia węgierska obchodziła Święta Wielkicjnocy, kim był Janos Istók, jak obchodzono 500-lecie urodzin Mikołaja Kopernika, a także jakie były plany odbudowy Zamku Królewskiego w Warszawie. Numer zawierał także szczegółową - przygotowaną przez Helenę Revesz - kronikę wydarzeń oraz plan pracy redakcji na 1972 r. Na końcu wydrukowano - składający się z pięciu rozdziałów - Statut Stowarzyszenia im. J. Bema, który szczegółowo określał cele i zadania organizacji, źródła dochodów, sposób wyboru zarządu oraz warunki członkostwa.

Nieco inny charakter miał czwarty numer „Biuletynu”, który także ukazał się z blisko rocznym opóźnieniem. W międzyczasie zmienił się skład kolegium redakcyjnego, który tworzyli: dr Janusz Bańczerowski (przewodniczący), inż. Henryk Pabiniak (wydawca), Irena Hopp, Sandor Laszló oraz Angyalka Somlai. Artykuły, zamieszczone na 85 stronach, charakteryzowały się znacznie wyższym poziomem merytorycznym w porównaniu do poprzednich wydań.

W 1975 r. ukazały się dwa kolejne numery „Biuletynu”. Nowy komitet redakcyjny - w skład którego wchodzili: Władysław Wiśniewski (przewodniczący), Henryk Pabiniak, Stanisław Gwizdalewicz, Andrzej Hasznos, Istvan Kohanszky oraz Laszló Sandor - wprowadził wiele zmian w formule pisma. Zwiększono format (z A-5 na A-4), na okładce nie drukowano wizerunku Józefa Bema, a wszystkie artykuły pisano w języku węgierskim.

Kolejny etap formowania się pisma trwał 5 lat. „Biuletyn” ukazywał się regularnie dwa razy w roku (z wyjątkiem lat 1979 oraz 1980, kiedy pismo wydano tylko raz w roku). Skład komitetu redakcyjnego zmienił się w 1979 r. Redaktorem naczelnym został Witold Wicromicj, a współpracownikami byli m.in. Stefan Bielicki, Jan Gutowski, Stanisław Gwizdalewicz, Anna Nowottny, Sandor Diirr oraz Istvan Kohańszkyi. W 1976 r. redakcja powróciła do wydawania pisma w starym

1

Od redakcji, „Biuletyn” 1971, nr 3.