i
i
Kubuś hirtus
Wyróżnione jednostki systemtyczne
1. Luzulo luzuloidis-Fagetum
2. Dentario glandulosae-Fagetum
3. Tilio-Carpinetum i zbiorowiska zastępcze na siedliskach grądowych
4. Alnetum incanae
5. Bazzanio-Piceetum
6. Zbiorowisko Acer pseudoplatanus-Fraxinus excelsior
7. Abieti-Piceetum
\ ___
Ryc. 45. Udział Rubus hirtus w wyróżnionych syntaksonach leśnych
Rubus hirtus opanował najszerszy zakres zbiorowisk, w porównaniu z pozostałymi gatunkami. Optimum występowania jeżyny gruczołowatej leży w obrębie zbiorowisk z rzędu Fagetalia. Największą liczbę notowań stwierdzono w kwaśnej buczynie, a następnie w żyznej buczynie i grądach. Frekwencja oraz ilościowość Rubus hirtus jest skorelowana z typem zbiorowisk, w najlepiej zachowanych płatach żyznych i wilgotnych podzespołów nie tworzy układów facjalnych i stanowi niewielką domieszkę w warstwie runa. Jej obecność z dużym pokryciem charakterystyczna jest dla układów zaburzonych, dzięki czemu może ona służyć jako gatunek wskaźnikowy dla zdegenerowanych płatów.
Porównując także liczbę wystąpień Rubus hirtus i Calamagrostis arundinacea w zdjęciach do ogólnej liczby wszystkich zdjęć fitosocjologicznych zamieszczonych w tabelach, stwierdzono, że obecność jeżyny odnotowano w 83% zdjęć, a trzcinnika w 33%.
Szczegółowe zestawienie wystąpień badanych gatunków z uwzględnieniem stopni pokrycia w wyróżnionych jednostkach syntaksonomicznych.
1. Alnetum incanae
Stopnie | |
pokrycia | |||||
Gatunki |
+ |
1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
Calamagrostis arundinacea |
2 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
Rubus hirtus |
1 |
5 |
12 |
5 |
2 |
0 |
Carex brizoides |
1 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
Rubus idaeus |
0 |
6 |
6 |
0 |
0 |
0 |
2. Tilio-Carpinetum typicum
Stopnie |
pokrycia | |||||
Gatunki |
+ |
l |
2 |
3 |
4 |
5 |
Calamagrostis arundinacea |
0 |
0 |
1 |
1 |
0 |
0 |
Rubus hirtus |
2 |
4 |
7 |
10 |
0 |
0 |
Carex brizoides |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
Rubus idaeus |
0 |
1 |
1 |
0 |
0 |
0 |
- 140-