9576709234

preferencji względem ekspozycji. Optimum wysokościowe dla tej subasocjacji mieści się między 400 a 500 m n.p.m. Najliczniejsze płaty spotykano w okolicy Inwałdu, Kóz, Bielska-Białej Mikuszowic oraz Lipnika.

800-900 700-800 ^E. 600-700

CL

C

5!    500-600

o

J£

- • ' • •.....ł - - -			m

J, 400-500 300-400 200-300

0

Ryc. 12. Pionowe rozmieszczenie zdjęć Tilio-Carpinetum typicum w Beskidzie Małym Struktura i skład florystyczny

Grąd typowy w Beskidzie Małym prezentują zbiorowiska lasu liściastego, o dużym zwarciu drzewostanu, wahającym się od 60 do 95% (średnio 77%), tworzącego najczęściej wyraźne dwa piętra. W warstwie drzew panuje Carpinus betulus (IV), Acer pseudoplatanus (V) oraz Tilia cordata (IV). Znaczny udział w poszczególnych płatach mają też: Fagus syhatica, Quercus robur, który miejscami stanowi gatunek dominujący oraz Cerasus avium, tworzący głównie niższą warstwę koron. Jako domieszka może

-67-