POSTĘPY FIZYKI — TOM XV ZESZYT «
Geoffrey F. Chtw, Mvv1ay Gell Mann i Arthur H. Rosenfeld
Zaledwie pięć lat temu można było sporządzić skromną listę 30 cząstek subatomowych, zwanych wówczas bez żadnych złych przeczuć elementarnymi. Od tego czasu odkryto 60 do 70 podobnych obiektów i stało się oczywiste, że nie można do wszystkich stosować przymiotnika „elementarny“. Dlatego starannie opuściliśmy ten przymiotnik w tytule. Obecnie wśród fizyków rozpowszechnione jest mniemanie, że żadna z cząstek, o których tu będzie mowa, nie zasługuje na miano elementarnej.
To co dzieje się obecnie, nieraz już zdarzało się w fizyce: stary sposób patrzenia na zjawiska, odpowiedni gdy chodziło o dostrzeganie prawidłowości wśród względnie nielicznych faktów doświadczalnych, stawał się uciążliwy i nieodpowiedni, gdy wzrosła liczba i zakres obserwacji. Tak było z ptolemej-skimi epicykloidami opisującymi ruchy planet. Podobnie też stało się na początku obecnego stulecia, gdy spektroskopiści, badając światło emitowane przez wzbudzone atomy, ujrzeli mnóstwo dyskretnych długości fal, które były całkowicie sprzeczne z długościami przepowiadanymi przez elektrodynamikę klasyczną. Nagromadzili oni wówczas tak wiele informacji doświadczalnych wraz z ..regułami \vyboru“ rządzącymi stanami wzbudzonych atomów, że umożliwiło to wreszcie w r. 1926 Wernerowi Heisenbergowi, Erwinowi Schródingerowi i innym sformułowanie nowej mechaniki — mechaniki kwantowej — która mogła przewidzieć większość zjawisk atomowych i drobinowych.
Podobna sytuacja istnieje być może i dziś w fizyce cząstek. Wielka myśl jednocząca fakty, jak to kiedyś zrobiła mechanika kwantowa, nie pojawiła się jeszcze, lecz dane doświadczalne zaczynają się układać zgodnie z uderzającymi i częściowo przewidywalnymi prawidłowościami. Co można powiedzieć dla podsumowania dużej ilości informacji dostępnych o cząstkach?
Przede wszystkim mamy wyraźną różnicę między cząstkami silnie oddziałującymi, jak proton i neutron, a pozostałymi. Neutron i proton oddziaływają, jak wiadomo, przez silne, krótkozasięgowe siły jądrowe, które mogą wiązać te cząstki w jądra atomowe. Wszystkie obecnie znane cząstki uczestniczą
Tłumaczenie artykułu zamieszczonego w Scientijic American, 210, (1964). Reprinted witli permission. Copyright (c) 1964 In Scientific American, Inc. Ali rights reserved.