Struktura i skład gatunkowy warstwy ziół przedstawia się w tym podzespole bardzo różnorodnie. Warstwa runa o pokryciu od 40% do 100% jest zróżnicowana pod względem florystycznym. Zasadniczy zrąb tworzą w tej warstwie przede wszystkim niskie i średniowysokie byliny dwuliścienne: Galium odoratum, Galeobdolon luteum, Dentańa bulbifera oraz paprocie: Athyrium filix-femina, Dryopteris filix-mas, Dryopteris dilatata, a spośród gatunków charakterystycznych i wyróżniających zespół - Dentańa glandulosa (III), Symphytum tuberosum (II) oraz Salvia glutinosa (I). Natomiast Symphytum cordatum i Polystichum braunii na obszarze badań zatracają swój walor diagnostyczny. Oba gatunki występują niezwykle rzadko; pierwszy z nich posiada tylko cztery stanowiska w Beskidzie Małym [Kotońska 1991], w czasie badań odnotowano go w buczynie i w grądzie na Górze Grapa, a paprotnika Brauna nie stwierdzono w żadnym płacie w trakcie badań.
W typowo wykształconych płatach warstwa zielna ma charakter mozaikowy, w aspekcie wczesnowiosennym i letnim. Znaczna część płatów cechuje się jednak występowaniem dominanta, który nadaje specyficzną fizjonomię poszczególnym fitocenozom oraz warunkuje skład runa.
Mszaki naziemne w badanej subasocjacji, z powodu grubej warstwy ściółki, nie odgrywają większej roli. Ich pokrycie jest niewielkie, wyjątkowo osiąga wartość 30%. Najczęstszymi reprezentantami bryoflory są: Polytrichastrum formosum, Atrichum undulaturn i Hypnum cupressiforme.
Na powierzchni jednego zdjęcia stwierdzono 12-40 roślin naczyniowych i mszaków. Ogółem odnotowano 122 rośliny, z czego 38 z V-II stopniem stałości. Średnia liczba odnotowanych gatunków w zdjęciach wynosi 22, co jest znacznie poniżej średniej liczby gatunków podawanej dla podzespołu typowego z obszaru Karpat Zachodnich [Matuszkiewicz J.M. 2001, za Dzwonko 1986].
Dyskusja
Układy facjalne z Impatiens noli-tangere uznane zostały przez Dzwonko [I.c.] za zdegenerowaną postać podzespołu typowego, wyróżniającą się licznym występowaniem obok wymienionego gatunku takich higrofitów i nitrofitów jak: Stellaria nemorum, Geranium robertianum i Galeopsis speciosa. Jednocześnie autor zauważa mniejszy udział ilościowy gatunków z rzędu Fagetalia i klasy Querco-Fagetea, m.in. Allium ursinum, Anemone nemorosa, Corydalis cava czy Mercurialis perennis. Omawiana postać jest wynikiem gospodarczej działalności człowieka, polegającej na niszczeniu fragmentów ściółki i runa w trakcie prac leśnych. Naruszenie wierzchnich warstw pokrywy glebowej
-90-