984502242

W SZWECYI.

jest mieć mniej pracowników, byle gruntownych i z prawdziwem zamiłowaniem, aniżeli wielu młodych ludzi, mających pretensyę do klasycznego wykształcenia, ale w gruncie rzeczy nie posiadających żadnego do niego prawa. Drugi, prof. Lisander, zwrócił uwagę Da to, iż obecnie istnieje na egzaminach filozoficznych w uniwersytecie jeden przedmiot obowiązkowy, to jest łacina. Język ten jednak ma nieszczęście być w ostatnich czasach krzywdzonym, tak przez swoich przyjaciół jak i przez nieprzyjaciół. Studyajego mogą tylko ucierpieć w skutek tak wyjątkowego położenia. Nikomu nie robi przyjemności zdawania z niego egzaminu, dopóki pewna część słuchaczów' jest do tego zmuszona. Ci słuchacze nie mogą w skutek tego zajmować się właściwemi im studiami; świadectwa zaś, które otrzymują z łacińskiego egzaminu, jest nader małej wartości. Daleko lepiej byłoby, gdyby pewnym przedmiotem zajmowała się mniejsza ilość ludzi, ale za to wszyscy, należący do tej mniejszości, zajmowali się nim z zamiłowaniem. Wtedy i rezultaty ich pracy byłyby inne. ‘).

Na podstawie tego wszystkiego komisya wystawiła swoje postulaty, co do przyszłego stanowiska języka łacińskiego w szkołaeh średnic!) i wyższych. Zdaniem jej należałoby zupełnie usunąć z egzaminów filozoficznych w uniwersytecie język łaciński, w skutek którego, jak widzieliśmy wyżej, wielu z młodzieży było zmuszonych, zamiast na linii realnej, kształcić się na linii łacińskiej B. Ponieważ jednak, komisya uważała, że dla pewnych studyów fachowych w uniwersytecie potrzebna jest jeszcze pewna znajomość łaciny, proponowała więc urządzenie elementarnego kursu jej na linii realnej, tylko w ciągu dwóch ostatnich lat. Kurs ten zresztą miał być nieobowiązkowy, gdyż miał na celu dostarczenie możności nabycia elementarnej znajomości tego języka tym tylko uczniom, którzy w następstwie na uniwersytecie chcieliby studyować nauki, ' wymagające pewnej znajomości łaciny. Egzamin takich uczniów miał się odbywać

Rdzenie to wszakże miało być tylko tymczasowe,,

jS&tf^1kzniiÓ!!tt^my- ^WJf^ej\ ^kW ^sania Wa zdania, że z czasem ulegnie ieszrip wi V    duńskiego dla wykształcenia fachowego

Z dł ugiej stronv    °^?^,czen*^u» dopóki zupełnie nie zniknie,

go elementarnpJo i ⁿ.^)ls^^{a s}$dz*ła, ze w skutek zaprowadzenia takie-

bedzie możliwp.n ⁿ.^le,obowiązkowego kursu łaciny na linii realnej SS    *^n,etó " gimnazyach linię łacińska B., na którą

sra W uczniów. ^duSwie°"i ^fil“anfiaIt^yCh'”^C:!i^eł^2C:Za,aJ^laj"^:i!^k‘

• ^d A* p® ⁸¹ę tyczy linii łacińskiej A, z obydwoma starożyt-

un języ ami, 'oinisya sądziła, iż jakkolwiek linia ta miała dostar-:SSf ^’^zedew.^S27^stk,ei“ klasycznego wykształcenia, wykład tych języków me powinien zaczynać się wcześniej jak obecnie, to jest od kla-

') Klinjhordt jbitlem. str. 123.