9965379229

•    ujęcie atrybutowe, określające ją jako wewnętrzną siłę i stan regulujący zachowania ludzi w środowisku pracy, tj. uruchamiający, ukierunkowujący i podtrzymujący ich zachowania zmierzające do osiągnięcia celów zawodowych (motywacja wewnętrzna);

•    ujęcie czynnościowe, określające ja jako konfigurację zewnętrznych czynników oddziałujących na zachowania ludzi i decydujących o ich sile oraz trwałości (motywacja zewnętrzna)

Motywacja do pracy w ujęciu atrybutowym jest wewnętrznym procesem regulującym zachowania ludzi w procesie pracy, tj. wpływającym na ich decyzje dotyczące podejmowania pracy, angażowania się w jej wykonywanie oraz rezygnacji z jej wykonywania. Tak rozumiana motywację należy odróżnić od innych ludzkich zachowań, takich jak działania odruchowe oraz dziania nawykowe. Na skali tych zachowań, motywacja lokuje się, bowiem miedzy zachowaniami w formie odruchów oraz zachowaniami w formie nawyków.

Motywacja w ujęciu czynnościowym może być określana jako motywowanie, czyli świadome i celowe oddziaływanie na zachowania ludzi w procesie pracy, przy wykorzystaniu wiedzy na temat determinujących je czynników. W tym ujęciu motywowanie jest jedna z uniwersalnych funkcji (podfunkcji) kierowniczych.

Na podstawie licznych badań nad motywacją do pracy można stwierdzić, że wspomniane wewnętrzne i zewnętrzne czynniki są ze sobą powiązane, a wchodząc w różnego rodzaju interakcje, wspólnie oddziałują na zachowania ludzi. Motywacje do pracy można wiec przedstawić w postaci procesu, w którym pracownik:²² o uświadamia sobie niezaspokojone potrzeby, o rozpoznaje warunki i możliwości ich zaspokojenia, o podejmuje działania ukierunkowane na osiągniecie celu (zadań) o otrzymuje nagrody (kary), które zaspokajają lub nie jego potrzeby, ²² Ibidem, s. 203

10