Historia sztuki nowoczesnej polskiej malarstwo 16 01


Historia sztuki nowoczesnej polskiej - malarstwo 16.01.2004 file:///G:/hs%20III%20rok/ihs040611/www/luba040116.html
powrót drukuj
przedmiot: Historia sztuki nowoczesnej polskiej - malarstwo
prowadzący: dr Luba data: 16.01.2004 aktualizacja: 10.06.2004
kontakt zapisz
7. Rzezba Młodej Polski
Od II połowy XIX w. w Europie (głównie we Francji) rozpoczyna się w rzezbie odejście od zasad
akademickich - nacisk zostaje położony na symbolizm, przekazywanie w dziele treści, a nie tylko
dosłownej formy. Zmienia się podejście do wykonawstwa - wcześniej rzezby często wykonywał
warsztat, autor przygotowywał tylko projekt. Teraz modne staje się odchodzenie od wcześniejszego
projektu, rzezbienie bez planu, niedokończanie rzezb, prezentowanie dzieł niedokończonych i gipsów,
zamiast idealizacji naturalizm, zmieniają się także zasady ekspozycji. Do rzezby przenikają motywy
literackie, np. poeta jest przedstawiony nie sztywny, lecz ekspresyjny, wieszczący.
W Polsce nowe podejście wprowadził Xawery Dunikowski. Nowe nurty były dla polskiej publiczności
szokiem - opinia przyzwyczajona do rzezby akademickiej została skonfrontowana z nowymi formami,
tematami.
Wacław Szymanowski
Jest na pograniczu stylów, należy do najstarszego pokolenia polskich rzezbiarzy, którzy wprowadzali
nową stylistykę.
Kariatydy, 1896 r - brak idealizacji, postaci przykurczone, przygniecione ciężarem.
Pomnik Mickiewicza, 1898 r - zupełnie inny niż równoczesny mu pomnik Mickiewicza z
Krakowskiego Przedmieścia - ukazana postać w narzuconej tkaninie, szkicowo opracowanej, poeta
zmęczony, podpierany przez dwie postaci (muzy).
Wiatr, 1899 r - wprowadził do rzezby nowe elementy, które stały się bardzo popularne, np. wątki
folklorystyczne: ukazana wiejska dziewczyna dzwigająca ciężar, w ruchu, dynamiczna, szkicowo
opracowana. Powierzchnia chropawa, nie oddaje faktury tkaniny lecz ruch, powiew.
Macierzyństwo (Matka całująca dziecko), 1903 r., kilka wersji (marmur, brąz, postaci lub same głowy)
- postaci wyłaniają się z podłoża, z bryły marmuru, brak stóp, opracowania ziemi, gruntu.
Pomnik Chopina, 1905 r - bohaterowie romantyczni (Mickiewicz, Słowacki, Chopin) byli ulubionym
tematem rzezbiarzy młodopolskich. Inaczej niż w akademizmie nie ukazana sama głowa lub popiersie
lecz cała postać, w swobodnej pozie. Ujęcie niekonwencjonalne - pod wierzbą, siedzi na czymś
nieokreślonym.
Smutek (Płacz) - nagrobek Szymanowskiego i jego ojca, Powązki.
Pochód na Wawel, proj. 1906 r., real. od 1911 r - projekt prestiżowy, koncepcja dużej grupy stojącej
na arkadzie wybudowanej w miejscu brakującego skrzydła, przedstawiającej pochód wielkich Polaków.
Projekt nie zrealizowany - gigantyczny koszt, Szyszko-Bohusz i in. mieli odmienną koncepcję
artystyczną. Sam pomysł nowatorski - na rzezbę totalną, stopioną z otoczeniem, architekturą. Postaci w
grupie nie statyczne, lecz integrujące się między sobą.
Szymanowski: Kariatydy, Mickiewicz, Wiatr, Macierzyństwo, Chopin, Smutek
1 z 5 2008-02-28 10:03
Historia sztuki nowoczesnej polskiej - malarstwo 16.01.2004 file:///G:/hs%20III%20rok/ihs040611/www/luba040116.html
Szymanowski: Pochód na Wawel
W sztuce Młodej Polski często byli przedstawiani Bolesław Śmiały i Św. Stanisław, powstało wiele
dzieł im poświęconych, np. dramaty Wyspiańskiego, związane z postaciami koncepcje przekształcenia
Wawelu itd.
Franciszek Flaum
Krewny Przybyszewskiego, jego wielbiciel.
Obłok, ok. 1900 r - postać kobiety wyłaniająca się z kamienia, podobne Fala, Płomień.
Wizja, ok. 1904 r - dynamiczna
Flaum: Obłok, Fala lub płomień, Wizja(?)
Konstanty Laszczka
Pochodził ze wsi, edukował się na snycerza, po wygranym konkursie studiował na ASP w Krakowie,
potem w Paryżu, po powrocie został profesorem na ASP. Tworzył rzezbę symboliczną, młodopolską,
często przedstawiał wątki folklorystyczne, a także postaci z bajek, legend, baśni. Jego uczniami byli
Dunikowski, Szczepkowski, Wittig, Biegas i in (artyści, którzy główne osiągnięcia mieli w 20-leciu, ale
zaczynali na początku XX w.).
Konik Polny, 1896 r., Paryż - motyw z bajki La Fontaine'a, ukazana czarna dziewczyna na pniu.
Primavera, 1896 r - zastosowane nowe tworzywo (terakota), nawiązania renesansowe.
Wodnik, 1898 r - przypomina Chrystusa frasobliwego.
Czarownica zbierająca zioła, 1899 r
Dziewczynka w stroju krakowskim, 1906 r
Zrozpaczona, 1904 r - seria postaci wyłaniających się z podłoża, folklor nie tylko w tematyce, ale też
w stroju.
Dom pod globusem, 1906 r - alegorie przemysłu i handlu przy bramie.
Laszczka: Konik Polny, Primavera, Wodnik (x2)
2 z 5 2008-02-28 10:03
Historia sztuki nowoczesnej polskiej - malarstwo 16.01.2004 file:///G:/hs%20III%20rok/ihs040611/www/luba040116.html
Laszczka: Czarownica, Dziewczynka, Pod Globusem, Zrozpaczona
Xawery Dunikowski
Największa indywidualność wśród polskich rzezbiarzy. Radykalnie zerwał z tradycją, ale jego prace
były dobrze przyjmowane. Był artystą poszukującym, wyszedł od rzezby Rodina, potem zupełna
zmiana.
Prometesz, 1898 r
Prymulka, 1898 r - brak idealizacji, gładkości, spokoju.
Matka, 1899 r - brak idealizacji, ukazana stara, wysuszona kobieta.
Portret Henryka Szczyglińskiego, ok. 1898 r - ukazany malarz krakowski, bon vivant, jest to
wzorcowe przedstawienie artysty: bardzo swobodna poza i strój, świetna charakterystyka postaci.
Dzieło nowatorskie, Dunikowski otrzymał za nie złoty medal, stał się sławny, dostał także stypendium -
pieniądze na utrzymanie, jednak brak możliwości wyjazdu.
Dunikowski: Prometeusz, Prymulka (x2), Matka, Szczygliński (x2)
Dante, 1903 r - zupełnie inny sposób postrzegania postaci ludzkiej: brak portretu, identyfikuje tylko
nakrycie głowy, ujęcie syntetyczne, nie portretowe.
Fatum, 1902 r - niepokojący, młodopolski tytuł, podobnie ukazane postaci (matka z dzieckiem) - łyse,
nagie, bez człowieczeństwa.
Macierzyństwo (Tchnienie), 1903 r - ukazana kobieta z dzieckiem, jedna wyłania się z drugiej, są
pozbawione kobiecości, łyse. Formy prawie abstrakcyjne. W Młodej Polsce silne były wątki
mizoginiczne, artyści je propagowali.
Ewa (różne wersje) - zamiast jabłka trzyma embrion. Młoda, ale niezgrabna, niekusząca, brzydka,
smutna.
Dunikowski: Dante, Fatum, Macierzyństwo, Ewa (x3)
Autoportret, Kobiety brzemienne - wielki skandal na monograficznej wystawie Dunikowskiego w
Warszawie w 1906 r. Autoportret nagi, natomiast kobiety zostały ustawione na środku sali,
bezpośrednio na podłodze, ubrane we współczesne stroje - mieszały się z tłumem, rezygnacja z
rozdzielenia widza i dzieła. Na dodatek ukazane brzemienne - w sztuce mało takich przedstawień,
artyści ich unikali jako nieatrakcyjne (tylko sceny religijne).
Zwiastowanie, 1910 r, Kraków - wykonane po powrocie z Warszawy (mieszkał od 1903 r), związał się
wtedy z kościołem jezuitów na Wesołej. Nawiązania do sztuki wczesnego renesansu, odrzucenie
3 z 5 2008-02-28 10:03
Historia sztuki nowoczesnej polskiej - malarstwo 16.01.2004 file:///G:/hs%20III%20rok/ihs040611/www/luba040116.html
awangardowości, ekspresji. Postaci są jak mozaika, trójwymiarowe, Dunikowski jako pierwszy
wprowadza polichromię. Połączenie płaskorzezby (tło), polichromii (Maria) i skubizowania postaci.
W latach 1910-20 mieszkał w Paryżu, potem znów w Krakowie. W Paryżu powstał bardzo ciekawy
Autoportret i wiele innych prac.
Dunikowski: Autoportret. Kobiety brzemienne, Zwiastowanie
Bolesław Biegas
Podobnie jak Dunikowski był uczniem Laszczki, jednak zupełnie inna twórczość - jego rzezby są
zdominowane przez literaturę, są ilustracjami, np. do Przybyszewskiego. W 1910 r wyjechał do Paryża,
gdzie pozostał.
Zaczarowany dom - praca bardziej graficzna niż rzezbiarska, okna jak oczy.
Sfinks - geometryzacja, twarz sprowadzona do znaku (sztuka ówcześnie bardzo zróżnicowana).
Ostatni zachód słońca, 1903 r - a la Obłok, Fala, Płomień,
Przeczucie, 1903 r - postaci targane wiatrem.
Marsz Chopina - z muzyki wyłaniają się twarze, zmarli(?) - niektóre graficzne, inne bardzo
rzezbiarskie (wątki śmierci były ówcześnie popularne).
Biegas: Zaczarowany dom, Sfinks, Ostatni zachód słońca, Przeczucie, Marsz Chopina
Miłość i śmierć - czaszki, kościotrup.
Życie - pojawia się motyw sfinksa-zagadki. Dół graficzny, symetryczny z dwoma postaciami (prawie
abstrakcyjne), u góry głowy kobiece.
Świat - Adam i Ewa na tle postaci anioła (?), u dołu głowy i czaszka.
Wagner, 1904 r - w artystę wtulona kobieta, za nią postaci. Wykonał sekwencję wizerunków artystów -
też np. Słowacki, Baudelaire.
Tworzył także malarstwo - nie tak dobre jak rzezba, ale niezłe. Miał bardzo stały styl, który utrudnia
datowanie.
W pracowni - obraz: wyciszenie, zastanowienie, brak turpizmu.
Biegas: Miłość i śmierć, Życie, Świat, Wagner
Jan Szczepkowski
Także uczeń Laszczki.
Dekoracja BGK - płaskorzezby.
Postaci tańczące wokół wazonu - przykład pracy ceramicznej.
4 z 5 2008-02-28 10:03
Historia sztuki nowoczesnej polskiej - malarstwo 16.01.2004 file:///G:/hs%20III%20rok/ihs040611/www/luba040116.html
Dziewki, 1904 r - wątki folklorystyczne.
Macierzyństwo, 1905 r - zupełnie nowy etap twórczości, powrót do wzorów renesansowych,
klasycznych - wyciszenie, idealizacja.
Szczepkowski: Dekoracja BGK, Wazon (x2), Dziewki, Macierzyństwo
Edward Wittig
Zaczynał od fascynacji Rodinem, na początku tworzył prace monumentalne, klasyczne, oparte na
wzorach antycznych.
Smutek (Rozpacz), praca wczesna - postać stojąca, styl a la Rodin.
Dziewczyna, 1908 r - praca pózniejsza, postać leżąca, wyłania się z kamienia.
Ewa, kilka wersji, m.in. w Parku Ujazdowskim - duży sukces: zerwanie z nimfowatością, lekkością
kobiety - postać silna, monumentalna.
Smutek, Wittig: Dziewczyna, Ewa
powrót kontakt drukuj zapisz
5 z 5 2008-02-28 10:03


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Historia sztuki nowoczesnej polskiej malarstwo 07 11
Historia sztuki nowoczesnej polskiej malarstwo 22 11
Historia sztuki nowoczesnej polskiej malarstwo 17 10
Historia sztuki nowoczesnej polskiej malarstwo 20 02
Historia sztuki nowoczesne architektura (12)
01 Weronika Czwojdrak Metodologia Historii Sztuki wykład 1 03 15
Historia państwa i prawa Polski Testy Tablice
Metodologia nauk o sztuce literatura (Historia sztuki UMK 2010 2011)
Nauki Pomocnicze Historii Sztuki (2)
16 01 RYSUNEK TECHNICZNY W UJĘCIU KOMP

więcej podobnych podstron