Swiat pieciolatka scenariusze zajec cz3 1


Roczne przygotowanie przedszkolne


SWIAT
PIECIOLATKA
SCENARIUSZE ZAJEC
czesc 3
'
'
' '
`
`
`

Autor

Krystyna Kamińska

Koordynator projektu

Krzysztof Chrobot

Redakcja merytoryczna

Aneta Rawska

Redakcja językowa

Anna Kołat

Skład i formatowanie komputerowe

Przemysław Piątek

Warszawa 2009

Copyright by Wydawnictwo JUKA-91 Sp. z o. o.

ISBN 978-83-7253-742-3

Wydawnictwo JUKA-91 Sp. z o.o.
ul. Jutrzenki 118
02-230 Warszawa
tel. 022 381 72 07
faks 022 381 72 10
infolinia 0800 650 300
juka@juka.edu.pl
www.juka.edu.pl


SpiS treści

Kwiecień
tydzień i

DzIeń 1. Już kwiecień ....................................................... 5
DzIeń 2. Gramy w zielone.................................................... 6
DzIeń 3. Kolorowa wiosna. .................................................. 9
DzIeń 4. Kwiaty i motyle....................................................11
DzIeń 5. znamy nazwy części roślin.........................................13


Kwiecień
tydzień ii

DzIeń 1. Jaki to zawód? ....................................................15
DzIeń 2. Wiemy, co robi krawcowa .........................................17
DzIeń 3. Sklep z zabawkami................................................19
DzIeń 4. Pasuje czy nie pasuje?.............................................20
DzIeń 5. zawody rodziców.................................................22


Kwiecień
tydzień iii

DzIeń 1. O przyrodę dbamy................................................24
DzIeń 2. Chronimy drzewa .................................................25
DzIeń 3. Segregujemy śmieci...............................................28
DzIeń 4. Nie śmiecimy......................................................30
DzIeń 5. Sprzątamy plac....................................................32


Kwiecień
tydzień iV

DzIeń 1. Ufoludki ..........................................................34
DzIeń 2. Start rakiety.......................................................36
DzIeń 3. Co robią kosmici?..................................................39
DzIeń 4. Nasza planeta ....................................................41
DzIeń 5. Układ słoneczny...................................................42


Maj
tydzień i

DzIeń 1. zwiedzamy swoją miejscowość ....................................45
DzIeń 2. znamy swoje adresy...............................................46
DzIeń 3. Warszawa stolica Polski............................................48
DzIeń 4. zwiedzamy Polskę.................................................51
DzIeń 5. Polska w Unii europejskiej.........................................54


Maj
tydzień ii

DzIeń 1. Baśniowe nastroje.................................................55
DzIeń 2. Dobre wróżki......................................................59



DzIeń 3. Opowiadamy baśń................................................61
DzIeń 4. Dbamy o książki...................................................63
DzIeń 5. Mierzymy krokami.................................................64


Maj
tydzień iii

DzIeń 1. Mieszkańcy łąki ...................................................66
DzIeń 2. Kolorowe motyle..................................................67
DzIeń 3. Czego potrzebuje roślina aby rosnąć?..............................71
DzIeń 4. zielone modelki...................................................72
DzIeń 5. Ile kropek ma biedronka?..........................................75


Maj
tydzień iV

DzIeń 1. Rodzina...........................................................80
DzIeń 2. Tatuś jest potrzebny...............................................82
DzIeń 3. Święto mamy .....................................................84
DzIeń 4. Słuchamy rodziców................................................86
DzIeń 5. Rodzice w przedszkolu ............................................88


czerwiec
tydzień i

DzIeń 1. Dobrze jest mieć przyjaciela.......................................90
DzIeń 2. Kolega? Przyjaciel?................................................92
DzIeń 3. Każdy ma jakieś marzenia .........................................94
DzIeń 4. Proszę, przepraszam, dziękuję......................................96
DzIeń 5. Nasze wymarzone zawody.........................................98


czerwiec
tydzień ii

DzIeń 1. Owady...........................................................101
DzIeń 2. Oznaki lata.......................................................103
DzIeń 3. Ślimak, ślimak....................................................105
DzIeń 4. Co rośnie latem w lesie?..........................................107
DzIeń 5. Na lewo ode mnie, na prawo od ciebie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 108


czerwiec
tydzień iii

DzIeń 1. zachowujemy się bezpiecznie....................................111
DzIeń 2. Bezpieczne zabawy nad morzem .................................113
DzIeń 3. Na wakacje pojedziemy ..........................................114
DzIeń 4. Uważamy na wodę ...............................................121
DzIeń 5. Pożegnania nadszedł czas ........................................124



Kwiecień
tydzień i

Tematyka: Kwiecień
plecień.

Dzień 1. Już kwiecień

Środki dydaktyczne: Dialogi, s. 23, Tablice IV/I, sylwety do dialogu, Karta
pracy cz. 3, nr 44, Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 27, 68, 70, farby plakatowe,
pędzle, rurki.

Przebieg zaJęć

i

1. zabawy z tekstem przysłowia Kwiecień
plecień bo przeplata, trochę zimy,
trochę lata.
Wypowiadanie tekstu z różną intonacją i w różnej pozycji.


Ćwiczenia poranne
zestaw XXVI (Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 27).
ii

1. Oglądanie tablicy iV/i. Słuchanie i kontynuacja dialogu między zielonym
listkiem, a kwiatem jabłoni.
- Jak wyglądała pogoda w kwietniu?
- Czy zadowolony z niej był kwiat jabłoni? Dlaczego?
- A co na to młody, zielony listek?
- Czy pogoda w kwietniu zgadza się ze znanym wam przysłowiem?


2. wyjaśnienie nazwy miesiąca
kwiecień.
- Jak wygląda przyroda w kwietniu?
Nauczyciel wyjaśnia, że nazwa kwiecień pochodzi od kwitnących w tym miesiącu
kwiatów.


3. przypomnienie nazw miesięcy sprzed kwietnia i po nim.
- Jak nazywają się miesiące, które były przed kwietniem?
- Jakie będą po kwietniu?


4. Ćwiczenia oddechowe Wąchamy kwiaty.
Dzieci naśladują wąchanie kwiatów, wciągając powietrze nosem, a wydychając
ustami.


zabawa orientacyjno-porządkowa Kwiaty i motyle (Zabawy na każdy dzień
cz.2, s. 68).

5. Kompozycja z rozdmuchanych kropel zabarwionej wody
Wiosna.

Określanie kolorów kojarzących się z wiosną.
- Jakie kolory są najczęściej widoczne w przyrodzie w czasie wiosny?
Co wiosną jest: żółte (jaskier, mniszek lekarski)
różowe (stokrotka, kwiat jabłoni)
zielone (trawa, listki)
białe (kwiat śliwy, narcyzy)
niebieskie (niebo, niezapominajki).


zabawa twórcza Zielone i twarde.
Nauczyciel podaje dwie cechy, a dzieci podają nazwę rośliny, zwierzęcia lub
przedmiotu, które mają te cechy. Np. Co jest twarde i zielone? (żaba), Co jest
mokre i zielone? (trawa po deszczu).

zapoznanie ze sposobem wykonania pracy. Nakładanie kropli farby pędzlem
i rozdmuchiwanie ich za pomocą rurek z tworzywa.

Wykonanie kompozycji.
6. wspólne oglądanie wykonanych prac.
7. porządkowanie miejsc pracy.

zabawy na placu przedszkolnym z użyciem piłek, skakanek.
iii

1. czytanie z nauczycielem tekstu wyrazowo-obrazkowego List bociana do jaskółki
(Karta pracy cz. 3, nr 44).

zabawa bieżna Kukułka i zięby (Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 70).
2. zabawy swobodne według zainteresowań dzieci.
Dzień 2. gramy w zielone.

Środki dydaktyczne: Karta pracy cz. 3, nr 45, Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 27,
61-63, 68, 70, wiersz T. Kubiaka Gra w zielone, ilustracje do wiersza, obrazki do
ćwiczeń słuchowych, instrumenty perkusyjne.

Przebieg zaJęć

i

1. Ćwiczenia graficzne: oglądanie rysunku, liczenie sylwet ptaków. rysowanie,
po śladach, kredkami w różnych kolorach (Karta pracy cz. 3, nr 45).


Ćwiczenia poranne
zestaw XXVI (Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 27).
ii

1. Słuchanie wiersza t. Kubiaka Gra w zielone.
Dąb wyciąga liść przed brzozą,
brzoza przed dębem
i klonem!
- O, ho, ho! Sąsiedzi mili,
Gramy, gramy w zielone!
Kasztan wznosi liść palczasty,
kasztan przed jesionem.
- O, ho, ho! Sąsiedzi mili
gramy, gramy w zielone!
My zbieramy także liście
spod zielonych wierzb.
I my gramy, i my gramy
dziś w zielone też.
2. rozmowa na temat wiersza.
- W co grały drzewa?
- Co miały zielonego?
- Które drzewa brały udział w zabawie?


3. Dzielenie na sylaby nazw drzew występujących w wierszu.
dąb: dąb kasztanowiec: kasz-ta-no-wiec
brzoza: brzo-za jesion: je-sion klon: klon
(Nauczyciel zwraca uwagę, że właściwa nazwa drzewa to kasztanowiec, a nie
kasztan).

4. Określanie pierwszej głoski w nazwach drzew występujących w wierszu.
dąb (d), kasztanowiec (k), brzoza (b), jesion (j), klon (k)

5. instrumentacja wiersza według B. podolskiej.
Tamburyn

Dąb wyciąga liść przed brzozą,
brzoza przed dębem i klonem!
- O, ho, ho! Sąsiedzi mili,

Grzechotka

gramy,
gramy,



w zielone!
Kasztan wznosi liść palczasty,
kasztan przed jesionem.
- O, ho, ho! Sąsiedzi mili


Grzechotka

gramy
gramy
w zielone!
My zbieramy także liście
spod zielonych wierzb.


Tamburyn

I my gramy

Grzechotka

Bębenek

i my gramy

Tamburyn

dziś w zielone

Grzechotka

Bębenek

też!

6. zabawa Gram w zielone.
Nauczyciel mówi do dzieci: Proszę o zielone, a dzieci pokazują to, co mają na
sobie zielonego.

zabawa bieżna Kukułka i zięby (Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 70).
7. Ćwiczenia słuchowe: określanie ostatniej głoski w nazwach obrazków.
Dzieci losują obrazki. Siadają z nimi w kole. Nauczyciel pokazuje obrazek ze
swojej serii, a dzieci określają ostatnią głoskę w jego nazwie. Następnie dzieci,
których nazwy obrazków kończą się taką samą głoską, jak nazwa obrazka nauczyciela,
oddają swoje obrazki.

8. Segregowanie obrazków według ostatniej głoski w ich nazwach.
Nauczyciel przygotowuje kilka obręczy, wkłada do każdej obrazek, np. osa,
motyl, słońce, ślimak, chmury Dzieci określają ostatnie głoski w nazwach obrazków
z wybranych obręczy. Potem kolejno wkładają swoje obrazki do wybranych
obręczy, uzasadniając wybór. Np. Na obrazku mam krokodyla. Słowo


krokodyl kończy się na l
tak samo jak słowo motyl i dlatego włożyłam obrazek
do tej obręczy.


Ćwiczenia gimnastyczne
zestaw IX metodą Labana (Zabawy na każdy dzień
cz. 2, s. 61-63).
iii

1. zabawa Gram w zielone.
Tym razem dzieci szukają zielonych elementów w sali.


zabawa orientacyjno-porządkowa Kwiaty i motyle (Zabawy na każdy dzień cz.
2, s. 68).
2. zabawy konstrukcyjno-manipulacyjne.
Dzień 3. Kolorowa wiosna.

Środki dydaktyczne: Zabawy na każdy dzień cz. 1, s. 114-115, 136, Zabawy na
każdy dzień cz. 2, s. 27, kolorowe szarfy, wianek, obrazki do ćwiczeń słuchowych,
kompakt, płyta CD.

Przebieg zaJęć

i

1. zabawa wyrabiająca reakcję na przerwę w muzyce Ptaki (Zabawy na każdy
dzień cz. 1, s. 136).

Ćwiczenia poranne
zestaw XXVI (Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 27).
ii

1. zabawa pobudzająco-hamująca.
Dzieci maszerują po kole. Na hasło
podaną przez nauczyciela liczbę
zatrzymują
się i wykonują odpowiednią liczbę podskoków. Potem maszerują dalej.

2. Słuchanie piosenki Kwiatowa wróżka (Zabawy na każdy dzień cz. 1, s. 114-115).
3. rozmowa na temat piosenki.
- Jak się nazywa ogrodnik, dzięki któremu jest tyle kwiatów w ogródku?
- Jakie kwiaty są wymienione w piosence?
- Jak zbudowana jest piosenka?
- Kogo nazywamy kwiatową wróżką i dlaczego?



4. zabawa przy piosence (według e. Konarskiej).
Dzieci, ubrane w kolorowe szarfy, siedzą w rozsypce w całej sali (siad klęczny,
głowa pochylona). Są kwiatami na łące. Oprócz nich występują: ogrodnik, pani
Wiosna (w kolorowym wianku na głowie), bocian, skowronek.

I zwrotka
Co to za ogrodnik Wiosna chodzi wśród kwiatów w rytmie piosenki i je
posiał kwiatów tyle? zrywa, dotykając głowy dziecka na każdą pierwszą miarę
Tulipany i kaczeńce, taktu. Podczas jednej zwrotki zostaną zerwane cztery
bratki i żonkile. kwiatki, które idą za Wiosną w rzędzie.
Refren:
To wiosna, to wiosna, Wiosna i cztery kwiatki tańczą w kółeczku w rytm
zielona wiosna. melodii.
Razem z deszczem,
ciepłym deszczem,
kwiaty nam przyniosła. (bis)
II zwrotka
Spytajcie bociana, Po łące chodzi bocian (kroczy, unosząc wysoko kolana,
spytajcie skowronka, złożone ręce naśladują dziób). Skowronek fruwa wśród
kto te kwiaty kolorowe kwiatów. Każde z pięciorga dzieci jest teraz
posadził na łąkach? ogrodnikiem, który zrywa swoje cztery kwiatki.
Refren:
To wiosna Ogrodnicy i kwiatki tworzą pięć kółeczek i tańczą
w rytm piosenki.
III zwrotka
A może to wróżka, Wiosna w wianku prowadzi wężykiem kwiatki
co wszystko czaruje, ze swojego kółeczka, zbierając po drodze pozostałe
drzewa łąki i ogrody dzieci. Razem tworzą długi rząd, a potem koło, w którym
kwiatami maluje. tańczą podczas refrenu.
Refren:
To wiosna

5. Nauka piosenki fragmentami, metodą ze słuchu.
6. zabawa na określanie wysokości dźwięków Kwiaty i motyle.
Dzieci dzielą się na dwie grupy: kwiaty i motyle. Kwiaty w rozsypce siadają
w sali. Przy piosence granej w wiolinie, motyle krążą wokół wybranego kwiat

ka, a przy dźwiękach niskich
siadają na kwiatkach (siadają obok dzieckakwiatka).


7. próby wspólnego śpiewu piosenki Kwiatowa wróżka.

Spacer pod hasłem Kolory wiosny.

Obserwacja kwietniowej przyrody.
iii

1. Dzielenie się spostrzeżeniami i wrażeniami ze spaceru.
- Jak wyglądały drzewa i krzewy?
- Jakie kwiaty kwitły w przydomowych ogródkach?
- Czy widzieliście jakieś zwierzęta?


2. zabawa przy piosence Kwiatowa wróżka (str. 6
7).
3. Określanie ostatniej głoski w nazwach obrazków.
Dzień 4. Kwiaty i motyle

Środki dydaktyczne: Karta pracy cz. 3, nr 46, Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 27,
68, klocki, patyczki, sylwety biedronek, dziesięć kartonowych sylwet motyli, klocki
w kształcie figur geometrycznych.

Przebieg zaJęć

i

1. Określanie, na podstawie obrazków, położenia motyla względem kwiatów
(Karta pracy cz. 3, nr 46).

Ćwiczenia poranne
zestaw XXVI (Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 27).
ii

1. Ustalanie równoliczności zbiorów poprzez ćwiczenia związane z sytuacjami
życiowymi.

Ćwiczenia z palcami.
Nauczyciel rozkłada klocki w środku koła siedzących dzieci. Pokazuje określoną
liczbę palców, np. osiem, sześć, dziesięć, cztery, a dzieci układają przed
sobą tyle klocków ile palców pokazał nauczyciel.

Ćwiczenia patyczkami.
Nauczyciel pokazuje obrazki (zdjęcia) przedstawiające różną liczbę przedmio

tów, a dzieci biorą tyle patyczków, ile przedmiotów jest na danym obrazku
(zdjęciu).


Ćwiczenia z sylwetami biedronek.
Nauczyciel pokazuje sylwety biedronek (dwukropka, a potem siedmiokropka),
a dzieci pokazują odpowiednią liczbę palców.

Ćwiczenia z klockami.
Dzieci dobierają się parami. Jedno dziecko układa klocki, a drugie pokazuje
tyle palców ile jest klocków. Potem zamieniają się rolami.

Rozwiązywanie zadań tekstowych.
Nauczyciel przedstawia zadania, a dzieci podają rozwiązania, układając odpowiednią
liczbę klocków. Np.
- Ala ma pięć lalek. Kupiła im sukienki, ale potrzebuje jeszcze czapeczek. Ile
czapeczek musi kupić lalkom Ala?
- Adaś miał pięć samochodów. Dla każdego chciał wybudować garaż. Ile garaży
musi wybudować Adaś? Itd.


zabawa orientacyjno-porządkowa Kwiaty i motyle (Zabawy na każdy dzień cz.
2, s. 68).
2. przypomnienie ćwiczenia z Karty pracy cz. 3, nr 46.
3. Ćwiczenia ruchowo-graficzne: rysowanie obiema rękami w powietrzu sylwety
motyla.
4. zabawa dydaktyczna Gdzie schował się motyl?
Szukanie ukrytych w sali dziesięciu sylwet motyli. Nauczyciel chowa w sali
dziesięć sylwet motyli, dzieci szukają ich, a po znalezieniu określają miejsce
schowania podając właściwe przyimki i określenia kierunków.


zabawy na placu przedszkolnym.
iii

1. Układanie sylwet motyli z klocków w kształcie figur geometrycznych.
2. zabawa przy piosence Kwiatowa wróżka (str. 6
7).
3. zabawy swobodne w wybranych kącikach.

Dzień 5. znamy nazwy części roślin

Środki dydaktyczne: Karty pracy cz. 3, nr 47, 48, obrazki do ćwiczeń słuchowych,
sylwety biedronek, Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 27, 68, obrazki: koniczyny polnej,
mniszka lekarskiego, jaskra.

Przebieg zaJęć

i

1. Ćwiczenia graficzne: rysowanie po śladach dróg biedronki i ślimaka do listków.
Określanie, kto dotrze pierwszy i dlaczego (Karta pracy cz. 3, nr 47).

Ćwiczenia poranne
zestaw XXVI (Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 27).
ii

1. Ćwiczenia słuchowo-wzrokowo-graficzne To wiosna!

zabawy z rymowanką:
Nadeszła wiosna
wonna i radosna,
kolorowe kwiaty w prezencie przyniosła.


Dzieci, po nauczeniu się rymowanki, dobierają się w pary, podają sobie ręce
i
mówiąc tekst
wykonują naprzemiennie przysiad i wyprost (waga
jedno
dziecko przysiad, drugie wyprost).


Ilustrowanie ruchem opowiadania nauczyciela o biedronce.
Nauczyciel opowiada o biedronce, a dzieci naśladują wykonywane przez nią
czynności.
Biedronka wstała wcześnie rano, ziewnęła głośno, przeciągnęła się, wykonała pięć
przysiadów i ruszyła w poszukiwaniu śniadania. Najpierw napiła się kilka kropel
rosy z listka, zjadła kilka płatków kwiatka i pofrunęła szukać przyjaciół.


Układanie sylwety biedronki z klocków w kształcie figur geometrycznych.

zabawa Ile razem?
Nauczyciel wyjaśnia, że spotykamy biedronki z dwiema lub siedmioma kropkami.
Dla zabawy posłużymy się sylwetami biedronek z różną liczbą kropek.
Nauczyciel umieszcza na krzesełkach rozstawionych po bokach sali kartki
z określoną liczbą kół (od dwóch do dziesięciu). Dzieci dostają sylwety biedronek
z kropkami
od jednej do pięciu. Dzieci przy dźwiękach tamburynu
poruszają się odpowiednio po sali. Gdy dźwięki milkną, zatrzymują się i dobierają
w pary. Liczą ile mają razem kropek na swoich sylwetach biedronek i stają
przed krzesełkiem z kartką o tej samej liczbie kół.

Ćwiczenia ruchowo-graficzne.

Dzieci:
Biedronka, biedroneczka fruwała. kreślą w powietrzu owal,
Biedronka, biedroneczka sera nie chciała kreślą w powietrzu owal, naśladują
odsuwanie ręką sera.


Syntezowanie głosek
wskazywanie obrazków, których nazwa powstała z łączenia
głosek.
Nauczyciel pokazuje obrazki: osy, motyla, żaby, wróbla Mówi nazwy wybranych
obrazków podzielone na głoski. Dzieci łączą głoski i mówią całą nazwę,
wskazując właściwy obrazek.

zabawa orientacyjno-porządkowa Kwiaty i motyle (Zabawy na każdy dzień
cz. 2, s. 68).
2. Nazywanie przedstawionych na obrazkach (zdjęciach) roślin: mniszka lekarskiego,
koniczyny polnej, jaskra.
3. Dzielenie na sylaby nazw roślin przedstawionych na obrazkach, określanie
pierwszej i ostatniej głoski w tych nazwach.
4. Słuchanie wiersza e. M. Skorek Mocne dmuchanie.
Rosną na łące
białe dmuchawce,
gdy na nie dmuchnę
będą latawce.*

Słomiana rurka,
naczynie szklane,
będą dmuchane
bańki mydlane.*

Zgubił gołąbek
pióreczko bure,
gdy na nie dmuchnę,
poleci w górę.*

Leży przed bramką
mała piłeczka,
gdy mocno dmuchnę,
gna do środeczka.*

Stoi na półce
wiatraczek mały,
gdy mocno dmuchnę,
wiruje cały.*

Po tych przykładach
dam wam wskazanie:
Trzeba wciąż ćwiczyć
mocne dmuchanie!*

(W miejscach oznaczonych gwiazdką (*) dzieci nabierają ustami dużo powietrza
i z całej siły dmuchają kolejno na: dmuchawiec, bańki mydlane, piórko,
małą piłeczkę, skrzydełka wiatraczka. Podczas wykonywania ćwiczenia skrzydełka
nosa powinny być zaciśnięte).


Naśladowanie zdmuchiwania mlecza (dojrzałego mniszka lekarskiego).

5. poznanie budowy roślin zielnych na podstawie mniszka lekarskiego.
Nauczyciel ma żywy okaz mniszka lekarskiego (łącznie z korzeniem) lub jego
obrazek czy zdjęcie.
Nazywa wspólnie z dziećmi wskazywane części rośliny.



zabawy na placu przedszkolnym.
iii

1. Ćwiczenia słuchowe: łączenie liniami obrazków, których nazwy kończą się
tą samą głoską (Karta pracy cz. 3, nr 48).

zabawa orientacyjno-porządkowa Kwiaty i motyle (Zabawy na każdy dzień
cz. 2, s. 68).
2. rysowane na dowolny temat.
Kwiecień
tydzień ii

Tematyka: Zawody naszych rodziców.

Dzień 1. Jaki to zawód?

Środki dydaktyczne: Dialogi, s. 24, tablica IV/II, sylwety do dialogu, Karta pracy
cz. 3, nr 38, Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 28, 72, 121, narzędzia, przybory.

Przebieg Dnia

i

1. Ćwiczenia graficzne: rysowanie drogi samochodu ciężarowego z piaskiem
na budowę. Nazywanie zawodów osób pracujących na budowie (Karta pracy
cz.3, nr 38).

Ćwiczenia poranne
zestaw XXVII (Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 28).
ii

1. Oglądanie tablicy iV/ii. Słuchanie i kontynuacja dialogu między dziewczynką
a chłopcem.
- Jakie zawody wykonują rodzice dziewczynki?
- Jakie zawody wykonują rodzice chłopca?
- Jakie zawody wykonują wasi rodzice?
Spróbujcie powiedzieć to w formie zagadki.



2. Dzielenie na sylaby, określanie pierwszej i ostatniej głoski w nazwach wybranych
zawodów.
Np. nauczyciel
n, l, ogrodnik
o, k, muzyk
m, k, górnik
g, k


zabawa ruchowa przeciwko agresji Współpraca (Zabawy na każdy dzień cz. 2,
s. 121).
3. zabawa dydaktyczna Jaki zawód wykonuję?
Nauczyciel przygotowuje różne narzędzia i przybory potrzebne ludziom do
wykonywania ich zawodów (mogą być obrazki narzędzi i przyborów).
Np. farby, garnek, nożyczki i grzebień, igły i nici, dziennik i długopis, zmiotkę
i ściereczkę, stetoskop (zabawka), policyjny lizak, wazon z kwiatami itd.
Dzieci nazywają przygotowane materiały, dzielą ich nazwy na sylaby, określają
pierwszą i ostatnią głoskę. Dzieci nazywają zawody, do których wykonywania
potrzebne są przedstawione przedmioty i naśladują czynności osób pracujących
w danym zawodzie. Np. nożyczki i grzebień
zawód fryzjer; dziecko naśladuje
przycinanie włosów przez fryzjera.

4. Nazywanie czynności wykonywanych przez ludzi pracujących w przedstawionych
w zabawie zawodach. Np.:
malarz
maluje, oprawia obraz
kucharz
gotuje, kroi, miesza
fryzjer
czesze, ścina włosy, układa fryzurę
krawcowa
szyje, wycina formy z materiału, fastryguje
nauczyciel
uczy, sprawdza zadanie
woźna
sprząta, wynosi śmieci, podaje posiłki
lekarz
bada, osłuchuje, przepisuje lekarstwa
policjant
kieruje ruchem, mierzy prędkość samochodów, wypisuje mandaty
kwiaciarka
układa bukiety, sprzedaje kwiaty



zabawy na placu przedszkolnym.
iii

1. próby syntezowania nazw zawodów, które przegłoskował nauczyciel. Np.
w-o-ź-n-a, m-u-z-y-k

zabawa z elementem podskoku Wyszywanie (Zabawy na każdy dzień cz. 2,
s. 72).
2. zabawy swobodne zainicjowane przez dzieci.

Dzień 2. wiemy, co robi krawcowa

Środki dydaktyczne: Karty pracy cz. 3, nr 39, 40, Zabawy na każdy dzień cz. 2,

s. 28, 61-63, wiersz H. Ożogowskiej Krawcowa.
Przebieg zaJęć
i

1. rozwiązywanie zagadek o zawodach.
Z wielka torbą chodzi co dzień Kto pracuje w hełmie, pnie się po drabinie,
przy pogodzie, niepogodzie. kiedy syczy ogień i gdy woda płynie.
Czekaj go, gdy listu chcesz. (strażak)
Kto to taki
czy już wiesz?
(listonosz)
Pani za sklepową ladą Tak w dzień, jak i w nocy
kupujących grzecznie wita. pracuje w szpitalu.
Tu odważy, tam odmierzy Chętnie udziela pomocy,
towar dobry, tani, świeży. tym, co na nią czekają.
(sprzedawczyni) (lekarz)


Ćwiczenia poranne
zestaw XXVII (zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 28).
ii

1. Ćwiczenia słuchowe: wypełnianie tabeli obrazkami, których nazwy składają
się z określonej liczby sylab. (Karta pracy cz. 3, nr 39).

Wycinanie obrazków.

Dzielenie ich nazw na sylaby.

Wklejanie wybranych obrazków w polach pod odpowiednią liczbą kropek
(kropek powinno być tyle, ile jest sylab w danej nazwie).

zabawa ruchowa z elementem podskoku Wyszywanie (Zabawy na każdy dzień
cz. 2, s. 72).
2. Słuchanie wiersza H. Ożogowskiej Krawcowa.
Kto sukienkę uszył Hani?
Kto przerobił ten kaftanik?
Kto paltocik zreperował?
Wiemy! Wiemy! To krawcowa!



Ma dwie ręce pracowite,
ma żelazko, naparsteczek,
ma szufladę pełną nitek,
szpilek, igieł i szpuleczek.


Nożyczkami ciachu! Ciachu!
Na maszynie tur, tur, tur!
Chodźmy do niej, dostaniemy
pstrych gałganków cały wór!


3. rozmowa na temat wiersza.
- Co robi krawcowa?
- Czego potrzebuje do pracy?
- Czy znacie jakąś krawcową lub krawca?

4. Ćwiczenia pantomimiczne Jestem krawcową.
Dzieci pokazują ruchem, gestem i mimiką, jak pracuje krawcowa.

5. Układanie zdań na temat pracy krawcowej.
Chętne dziecko układa zdanie, a pozostałe liczą z ilu słów się ono składa. Np.


Krawcowa ma ciężką pracę.

Krawcowa szyje sukienkę.
6. zabawa wiemy! wiemy! to krawcowa!
Nauczyciel wymienia nazwy różnych czynności. Jeśli wymieni czynność, którą
wykonuje krawcowa, dzieci wołają: Wiemy! Wiemy! To krawcowa!


Ćwiczenia gimnastyczne
zestaw IX (Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 61-63).
iii

1. Spacer
obserwacja zmian w przyrodzie.
2. Ćwiczenia graficzne: rysowanie po śladach ściegów na materiale (Karta pracy
cz. 3, nr 40).
3. zabawy swobodne w wybranych kącikach.

Dzień 3. Sklep z zabawkami

Środki dydaktyczne: Zabawy na każdy dzień cz. 1, s. 78-79, 138, Zabawy na każdy
dzień cz. 2, s. 28, 121, woreczki, misie, Wycinanka nr 25, klej, nożyczki, kolorowy
papier.

Przebieg zaJęć

i

1. zabawa wyrabiająca poczucie metryczne Zabawa z woreczkami (Zabawy na
każdy dzień cz. 1, s.138).

Ćwiczenia poranne
zestaw XXVII (Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 28).
ii

1. Mówienie tekstu według rytmu wystukiwanego na bębenku.
Misia, lalkę z kokardami,

kupisz w sklepie z zabawkami.

2. Ćwiczenia twórcze Jak poruszają się zabawki?
Dzieci poruszają się w rytm akompaniamentu. Podczas przerwy w grze, wywołane
dziecko naśladuje ruchy wybranej zabawki, np. misia, a pozostałe dzieci
je naśladują. Gdy akompaniament zabrzmi ponownie, dzieci poruszają się po
sali w jego rytmie. Kolejna przerwa w grze oznacza wybór innego dziecka, a co
za tym idzie, innego sposobu poruszania się.

3. Słuchanie piosenki O kochaniu misia (Zabawy na każdy dzień cz. 1, s. 78-79).
4. rozmowa na temat piosenki.
- Jak zbudowana jest piosenka?
- Po co mamy misia?
- Czy lubicie misie? Dlaczego?

5. śpiewanie nazw zabawek na melodie wymyślone przez dzieci.
6. zabawa przy piosence.
Dzieci trzymają misie (lub naśladują ich trzymanie) i słuchają piosenki. W trakcie
zwrotek
pokazują wymienione w piosence części ciała misia; w czasie
refrenu
tańczą z misiem.

7. wykonanie koszyczka na zakupy (Wycinanka nr 25).

Wycinanie koszyczka.


Wycięcie, przy pomocy nauczyciela, otworów na uchwyty.

zaginanie koszyczka wzdłuż linii przerywanych.

Ozdabianie koszyczka elementami wyciętymi z kolorowego papieru.
8. porządkowanie miejsc pracy.
9. wspólna ocena koszyczków.
zwrócenie uwagi na estetykę wykonania i sposób ozdobienia koszyczka.


zabawy na placu przedszkolnym.
iii

1. Syntezowanie nazw towarów ze sklepu, które przegłosował nauczyciel.
Nauczyciel dzieli na głoski nazwy różnych towarów, a dzieci podają całe nazwy.


zabawa ruchowa przeciwko agresji Współpraca (Zabawy na każdy dzień cz. 2,
s. 121).
2. zabawy według zainteresowań dzieci.
Dzień 4. Pasuje czy nie pasuje?

Środki dydaktyczne: Karta pracy cz. 3, nr 41, Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 28,
61-63, 72, obrazki przedstawiając towary z różnych sklepów, klocki, sylwety
kwiatów z listkiem i bez, obręcze.

Przebieg zaJęć

i

1. Skreślanie w każdym polu z obrazkami przedmiotów, które nie pasują do
pozostałych (Karta pracy cz. 3, nr 41).

Ćwiczenia poranne
zestaw XXVII (Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 28).
ii

1. Ustalanie równoliczności zbiorów w działaniach na dwóch zbiorach.

Ćwiczenia z klockami.
- Nauczyciel przygotowuje klocki różniące się kolorem (kształt i wielkość ta
sama). Dzieci segregują klocki według kolorów do obręczy. Sprawdzają, licząc
klocki, czy jest ich w obręczach tyle samo.

- Nauczyciel przygotowuje klocki różniące się wielkością. Dzieci segregują je
wkładając do jednej obręczy klocki duże, a do drugiej
małe. Ustalają, czy


w obręczach jest tyle samo klocków.


Ćwiczenia z sylwetami kwiatów.
Dzieci segregują sylwety kwiatów na te, które mają listek, i na te, które go nie
maja. Ustalają czy jest tyle samo kwiatów w obu zbiorach.

Ćwiczenia na zbiorach.
Nauczyciel przygotowuje komplety obrazków przedstawiające dwa zbiory.
Dzieci ustalają, czy w każdej parze zbiorów jest tyle samo elementów.

zabawa ruchowa z elementem podskoku Wyszywanie (Zabawy na każdy dzień
cz. 2, s. 72).
2. zabawa dydaktyczna Należy do rodziny.

Nawiązanie do ćwiczenia z Karty pracy cz. 3, nr 41.
- Dlaczego skreślaliście akurat te elementy?

Nauczyciel rozkłada na podłodze obrazki przedstawiające różne towary.
Układa przed dziećmi pięć obręczy, wyjaśniając, że imitują one różne sklepy
(meblowy, obuwniczy, sklep z zabawkami, sklep z owocami, sklep odzieżowy). Na
hasło
dźwięki tamburynu, dzieci rozchodzą się i wyszukują spośród obrazków
te, które przedstawiają towary sprzedawane w poszczególnych sklepach
i wkładają je do odpowiednich obręczy.
Np. sklep meblowy
obrazki mebli: szafa, stół, półka, wersalka, fotel, sklep
obuwniczy
obrazki butów: kozaki, czółenka, kalosze, trapery, sklep z zabawkami

obrazki zabawek: miś, lalka, piłka, klocki, wózek, sklep z owocami

obrazki owoców: jabłko, banan, śliwka, winogrona, sklep odzieżowy
obrazki
ubrań: spodnie, spódnica, bluza, kurtka, bluzka

Podawanie nazw nadrzędnych dla towarów umieszczonych w poszczególnych
obręczach-sklepach.
Dzieci nazywają to, co przedstawiają obrazki w poszczególnych obręczachsklepach
i podają nazwę nadrzędną dla wszystkich towarów (meble, zabawki,
buty, owoce, odzież).

Dzielenie nazw poszczególnych obrazków z każdej pętli na sylaby, określanie
pierwszej i ostatniej głoski w tych nazwach.

Ćwiczenia gimnastyczne
zestaw IX (Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 61-63).
iii

1. zabawa z elementem dramy Mój zawód ważniejszy.
Dzieci
za pomocą gestu, ruchu, głosu
naśladują czynności związane z zawodem,
który chciałyby wykonywać w przyszłości. Pozostałe dzieci odgadują,
jaki to zawód.



zabawa ruchowa z elementem podskoku Wyszywanie (Zabawy na każdy dzień
cz. 2, s. 72).
2. zabawy dowolne wybrane przez dzieci.
Dzień 5. zawody rodziców

Środki dydaktyczne: Karty pracy cz. 3, nr 42, 43, wiersz W. Fabera Ruch uliczny,
ilustracje do wiersza, Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 28, 72, kartki.

Przebieg zaJęć

i

1. Oglądanie obrazków.
Określanie, gdzie pracują rodzice bohaterów kart.
czytanie całościowe równoważników zdań. rysowanie swoich rodziców
w pracy (Karta pracy cz. 3, nr 42).

Ćwiczenia poranne
zestaw XXVII (Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 28).
ii

1. podawane nazw zawodów związanych z przedmiotami, których nazwy wymienia
nauczyciel.
Np. lustro, suszarka, lakier do włosów (fryzjer)
waga, lada, towary, cena (sprzedawczyni)
ochronne uranie, sikawka, samochód (strażak)
scena, rola, kostiumy (aktor)
mikrofon, orkiestra, scena, płyty (piosenkarz)
farby, sztalugi, obrazy (malarz) itd.


2. zabawa Czy to prawda?
Nauczyciel mówi o ludziach wykonujących różne zawody. Jeżeli dzieci stwierdzają,
że dane zdanie jest prawdziwe
klaszczą, a jeśli nie
siedzą bez ruchu.
Np.

Aktor występuje tylko w teatrze.
Skrzypek gra na pianinie.
Sprzedawczyni odmierza materiał.
Kosmetyczka pracuje w gabinecie fryzjerskim.
Ogrodnik pracuje w lesie.
Kucharz przygotowuje posiłki.



Mechanik samochodowy naprawia zabawki.
Lotnik kieruje samolotem.


3. rozmowa na temat Gdzie pracują twoi rodzice?
Dzieci kolejno wymieniają nazwy zawodów wykonywanych przez ich rodziców.
Starają się też opowiedzieć o miejscach pracy rodziców.


zabawa ruchowo-naśladowcza Moja mama w pracy. Mój tata w pracy.
Dzieci na hasło Mama
naśladują czynności swojej mamy w pracy, a na hasło
Tata
czynności swojego taty.
4. Słuchanie wiersza w. Fabera Ruch uliczny.
Czasem A autobus
na ulicy wyminęło
nazbyt małe auto
rozpychają osobowe.
się pojazdy.
Jeszcze prędzej

Auto

pędzi motor,

ściga się

pcha się

z tramwajem,

chlapie

aż zmęczony

wokół błoto!

tramwaj staje.
Ale stop!


Na przystanku

Bo tu jest skrzyżowanie.

tchu mu brakło,

Każdy pojazd

gdy wyprzedził

tu na chwilę stanie.

wielki traktor.
Pan policjant


Połykają

daje znak na migi,

koła drogę,

że nie pora

traktor chciałby

teraz na wyścigi!

minąć rower.

5. rozmowa na temat wiersza.
- Co robi policjant?
- Kto z was chciałby być policjantem? Dlaczego?


6. zabawa z elementem dramy Mój zawód ważniejszy (str. 15).
7. wypowiedzi dzieci na temat ich wymarzonego zawodu.

8. rysowanie siebie wykonującego wymarzony zawód.

zabawy na placu przedszkolnym.
iii

1. Ćwiczenia graficzne: łączenie obrazków osób wykonujących dane zawody
z przedmiotami potrzebnymi im w pracy (Karta pracy cz. 3, nr 43).

zabawa ruchowa z elementem podskoku Wyszywanie (Zabawy na każdy dzień
cz. 2, s. 72).
2. zabawy w wybranych kącikach.
Kwiecień
tydzień iii

Tematyka: Sprzątamy naszą Ziemię.

Dzień 1. O przyrodę dbamy

Środki dydaktyczne: tablice IV/III, sylwety do dialogu, Karta pracy cz. 4, nr 1, Zabawy
na każdy dzień cz. 2, s. 28-29, 82, Dialogi, s. 25, karton w kształcie drzewa, mazaki.

Przebieg zaJęć

i

1. Oglądanie obrazków
przedstawiających dzieci niszczące przyrodę oraz
skutki ich zachowania (Karta pracy cz. 4, nr 1).

Ćwiczenia poranne
zestaw XXVIII (Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 28-29).
ii

1. Oglądanie tablic iV/iii.
Słuchanie i kontynuacja dialogu między dwoma
duszkami leśnymi.
- Czy dzieci z pierwszej grupy zachowywały się właściwie w lesie?
- A jak powinny się zachowywać?
- Czy druga grupa zachowywała się tak samo?
- A jak się zachowywała?
- Powiedzcie, jak należy zachowywać się w lesie.
Dzieci mówią jak należy zachowywać się w lesie, nauczyciel zapisuje ich spostrzeżenia
na kartonie w kształcie drzewa.



2. rytmizowanie tekstu.
O przyrodę dbamy
jej przyjaciółmi się nazywamy.

3. Ćwiczenia wizualizacyjne Jestem drzewem.
Dzieci wcielają się w drzewo, starają się wczuć w jego przeżycia, gdy jest niszczone.
Nauczyciel opowiada:

Mały dąbek już od kilku lat rósł sobie w lesie. Podobało mu się tutaj. Wokół dużo
drzew, świeże powietrze, no i mama niedaleko. Pewnego dnia do lasu przyszły
dzieci, kilkoro
w różnym wieku. Dąbek się ucieszył, dotychczas miał dobre doświadczenia
ze spotkań z ludźmi. Ale co to? Te dzieci zachowywały się inaczej.
- Oj, jak boli, nie ciągnij
wołał bezgłośnie dąbek, gdy starszy chłopiec ułamał mu
gałązkę. Po korze dąbka spływała żywica
łza. Ale to nie koniec. Młodszy chłopiec
kawałkiem drutu zaczął żłobić rowki w korze dąbka.
Dąbek cierpiał bez ruchu.
- Co wy robicie? Przestań, ja ci dam
wołał starszy pan, który zobaczył co robili
chłopcy. Chłopcy uciekli, pan owinął skaleczoną korę dąbka kawałkiem płótna.
Ale dąbek, choć z każdym rokiem był większy, to jednak bał się ludzi, zwłaszcza dzieci.


zabawa ruchowo-naśladowcza Sprzątamy plac przedszkolny.
Dzieci pojedynczo, w parach lub w grupie naśladują sprzątanie placu przedszkolnego
(zbieranie śmieci, grabienie opadłych jesienią liści, zamiatanie ścieżek,
mycie huśtawek i innego sprzętu).

Wycieczka w pobliżu przedszkola, przyglądanie się mijanym drzewom, krzewom,
trawom.
iii

1. Dzielenie na głoski prostych słów
nazw obrazków.
Np. dom, but, ser, osa, ule, oko, waga, rura


zabawa ruchowa kształtująca postawę ciała Ślimak pokazuje rogi (Zabawy na
każdy dzień, cz. 2, s. 82).
2. zabawy swobodne w wybranych kącikach.
Dzień 2. chronimy drzewa

Środki dydaktyczne: e. M. Skorek Rysowane wierszyki, Zabawy na każdy dzień
cz. 2, s. 28-29, 61-63, 82, 104, Zabawy na każdy dzień cz. 1, s. 23-24, opowiadanie

W. Kozłowskiego Drzewko, Wycinanka nr 26, bibuła biała, różowa i zielona, klej,
nożyczki.

Przebieg zaJęć
i

1. zabawa z elementami dramy My drzewa.
Dzieci, słuchając opowieści nauczyciela opartej na opowiadaniu W. Kozłowskiego
Drzewko, wczuwają się w przeżycia drzewka i je uzewnętrzniają.
Posadziły dzieci drzewko przy drodze. Było ono jeszcze malutkie, przyjęło się i zaczęło
rosnąć.
Obok niego przechodził chłopczyk, zerwał listek, zmiął i rzucił. "Po co zerwałem"



pomyślał sobie. Ale zaraz się pocieszył: "Cóż znaczy jeden listek? Na drzewie jest
dużo liści!".
Szedł drugi chłopczyk. Ułamał gałązkę i pomyślał: "Co tam jedna gałązka! Drzewko
ma ich aż cztery". Biegła dziewczynka z piłką. Podrzuciła piłkę, a ona bęc! Wprost
na drzewko i złamała wierzchołek.
- Oj, źle!
zmartwiła się dziewczynka.
Ale to nic. Drzewko i tak nie umrze, wyrośnie
mu nowy wierzchołek.
Szła koza i odgryzła kawałek kory. Zatrzymał się rowerzysta i oparł rower o drzewko.
Drzewko zachwiało się.
Szedł chłopczyk z nowym scyzorykiem. "Ot
myśli sobie
zaraz spróbuję, czy jest
ostry".
Odciął gałązkę. Dobry, ostry scyzoryk!
Drzewko uschło.
Przyszły dzieci, które je posadziły.
- Cóż to, nie chcą tu rosnąć drzewa? Może ziemia jest niedobra
2. rysowanie drzewka (według e. M. Skorek).
Nauczyciel rysuje, recytując wierszyk, potem rysują zgłaszające się na ochotni


ka dzieci.
Dwie kreseczki prosto, (dwie pionowe kreski w odległości 3 cm od siebie)
a dwie kreski krzywo. (od każdej pionowej kreski, na dole
dwie ukośne)
Gdy proste połączysz, (łączenie od góry pionowych kresek kołem)
to otrzymasz drzewo!


Ćwiczenia poranne
zestaw XXVIII (Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 28-29).
ii

1. Słuchanie opowiadania r. przymusa Fruwające drzewo (Zabawy na każdy
dzień cz. 1, s. 23-24).

2. rozmowa na temat opowiadania.
- Co robili chłopcy?
- z czego powstaje papier?

3. wyjaśnianie różnicy między drzewem a drewnem.
Drewno to ścięte drzewo, często podzielone na części.

4. Ćwiczenia jogi Drzewo (Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 104).
5. Skandowanie tekstu rymowanki:
Drzewa to płuca Ziemi
więc je chronimy!

Nauczyciel wyjaśnia, że drzewa pobierają wydychany przez człowieka dwutlenek
węgla, a wytwarzają tlen, którym ludzie oddychają. Im więcej zdrowych
drzew, tym więcej tlenu do oddychania.

6. wykonanie pracy plastycznej Wiosenne drzewo (Wycinanka nr 26).

Wycinanie obrazka drzewa.

Robienie z bibuły małych kulek w kolorze zielonym, różowym i białym.

Naklejanie kulek na obrazek drzewa (gałęzie).
7. porządkowanie miejsc pracy.
8. wspólna ocena otrzymanych prac.

Ćwiczenia gimnastyczne
zestaw IX (Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 61-63).
iii

1. Ćwiczenia twórcze Wiosna na łące.
Dzieci dzielą się na kilka grup według własnego uznania. Mamy zwierzęta:
żaby, pszczoły, bociany, skowronki oraz kwiaty: jaskry, stokrotki, koniczyny.
Zwierzęta śpiewają kolejno znaną piosenkę charakterystycznymi dla siebie
głosami, np. żaby
rege, rege, kum, kum; bociany
kle, kle; pszczoły
bzy, bzy,
bzy; skowronki
dzyń, dzyń, a kwiaty tańczą przy ich śpiewie.
Potem wszystkie zwierzęta razem śpiewają piosenkę swoimi głosami, tańcząc
wspólnie z kwiatami.


zabawa ruchowa kształtująca postawę ciała Ślimak pokazuje rogi (Zabawy na
każdy dzień cz. 2, s. 82).
3. zabawy dowolne wybrane przez dzieci.

Dzień 3. Segregujemy śmieci

Środki dydaktyczne: Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 28-29, 82, Zabawy na każdy
dzień cz. 1, s. 112-113, 139-140, obrazki do ćwiczeń słuchowych, grzechotki, bębenki,
kompakt, płyta, śmieci przygotowane przez nauczyciela, woreczki.

Przebieg zaJęć

i

1. podział na głoski prostych słów
nazw obrazków.
Np. mapa, mak, rak, dym, domy, sery, kura, góra, las, wąs


Ćwiczenia poranne
zestaw XXVIII (Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 28-29).
ii

1. Ćwiczenia orientacyjno-przestrzenne (według e. Konarskiej).
Dzieci maszerują po całej sali w rytmie ćwierćnut wygrywanych na tamburynie.
Na hasło: Dwójki
zatrzymują się, dobierają się w pary i podskakują
w dwuosobowych kółeczkach. Na hasło: Czwórki
tworzą czteroosobowe kółeczka
i lekko poskakują.

2. Słuchanie piosenki Wiosna radosna (Zabawy na każdy dzień cz. 1, s. 112-113).
3. rozmowa na temat piosenki.
- Jak zbudowana jest piosenka?
- Czy dzieci cieszą się, że jest wiosna?


4. rytmiczne powtarzanie fragmentu piosenki.
Gdy wiosna radosna swój uśmiech roztoczy, to dzieciom wokoło wesoło jest!

5. zabawa rozwijająca umiejętność rozróżniania wysokości dźwięków Niedźwiadki
i pszczółki (Zabawy na każdy dzień cz. 1, s. 139-140).
6. zabawa przy piosence.
Dzieci:

I.
Już na polu kłos dojrzewa, pokazują prawą, a potem lewą rękę przed sobą,
trawka rośnie, ptaszek śpiewa. w przysiadzie dotykają trawkę, patrzą do góry,
pokazują ręką ptaka,
Ref.:
Gdy wiosna radosna śpiewają ten fragment rytmicznie klaszcząc,
swój uśmiech roztoczy,
To dzieciom wokoło wesoło jest!


II.
Konik polny stroi skrzypce, tańczą w parach,
krakowiaczka w miejscu drypce.
Ref.:
Gdy wiosna j. w.


7. wykonanie akompaniamentu na bębenkach i grzechotkach.
Dzieci dzielą się na dwa zespoły. Jeden ma bębenki, drugi
grzechotki. Przy
pierwszej zwrotce grają bębenki. Przy refrenie wszyscy rytmicznie klaszczą,
śpiewają. Do drugiej zwrotki akompaniament wykonują dzieci na grzechotkach.
Refren
analogicznie jak przy pierwszej zwrotce.

8. rozmowa na temat Dlaczego segregujemy śmieci?
- Co najczęściej ludzie wyrzucają do śmieci?
- Czy wśród śmieci są rzeczy, które powtórnie można wykorzystać?
- Co możemy zrobić ze szklanymi odpadami?
- Co z papierowymi?
- Czy powinniśmy segregować śmieci? Dlaczego?



Co się dzieje ze śmieciami?
Śmieci z gospodarstw domowych są wynoszone do śmietników (zsypów),
a stamtąd wywożone na wysypiska śmieci. Wysypiskami bywają stare żwirownie
lub kamieniołomy. z rozwojem miast rośnie ilość śmieci. znalezienie nowych
rejonów na wysypiska jest coraz trudniejsze. Władze wielu miast wydają
mnóstwo pieniędzy na przewóz śmieci do bardzo dalekich wysypisk. Średnie
gospodarstwo domowe produkuje ponad tonę śmieci w ciągu roku. W śmieciach
znajdują się: szkło, papier, tworzywa sztuczne, metale oraz odpadki
żywnościowe. Większość składników śmieci mogłaby być poddana przeróbce
lub użyta jako paliwo. Niestety, wszystkie śmieci są przeważnie zakopywane,
mimo, że szkło, papier i metale są surowcami wtórnymi i mogą być (po przetworzeniu)
ponownie użyte do produkcji nowych wyrobów i przyczyniać się
do oszczędności surowców.

Sposób odzyskiwania surowców wtórnych:


Samochody przewożą śmieci na stanowisko przyjęć.


Spychacz dostarcza śmieci do młyna, w których następuje ich rozdrobnienie.


Na sitach następuje rozdzielenie śmieci w zależności od ich wielkości.
Drobne śmieci (popiół i pył) mogą być użyte do budowy dróg, są ładowane
na samochody. Większe śmieci są dostarczane do separatora powietrznego.


W separatorze powietrznym następuje rozdzielenie lekkich materiałów (papier,
drewno) od ciężkich (metale).


Lekkie materiały są formowane w granulatorze w granulki i brykiety i uży

wane jako paliwo.



Separator magnetyczny wybiera żelazo i inne metale z ciężkich śmieci. Metale
te są przetapiane (w hutach) i używane do produkcji nowych wyrobów.


Reszta śmieci (bezużyteczna) jest wywożona na wysypisko.
9. Segregowane śmieci według rodzaju.
Nauczyciel pokazuje dzieciom śmieci (przygotowane przez niego). Są wśród
nich zużyte papierowe torebki, kartki, butelki plastikowe po napojach, butelki
szklane. Dzieci wraz z nauczycielem segregują śmieci do osobnych woreczków,
według tworzywa, z którego są wykonane.

10. wyjście do pobliskiego śmietnika, oglądanie pojemników na szkło, papier,
tworzywa sztuczne. wrzucenie do nich wyciągniętych z woreczków śmieci,
na końcu wrzucenie woreczków do pojemnika na tworzywa sztuczne.

zabawy na placu przedszkolnym.
iii

1. Ćwiczenia klasyfikacyjne: otaczanie niebieską pętlą odpadów z papieru,
czerwoną
ze szkła, a zieloną z plastiku (Karta pracy cz. 4, nr 2).

zabawa ruchowa kształtująca postawę ciała Ślimak pokazuje rogi (Zabawy na
każdy dzień cz. 2, s. 82).
2. zabawy dowolne wybrane przez dzieci.
Dzień 4. nie śmiecimy

Środki dydaktyczne: Karty pracy cz. 4, nr 3, 4, Zabawy na każdy dzień cz. 2,

s. 28-29, 61-63, 82, klocki, zabawki, kredki, pętle, nożyczki, klej, kartki.
Przebieg zaJęć
i

1. Ćwiczenia graficzne: rysowanie na łodygach tylu kwiatów, ile wskazuje liczba
kropek na kostce (Karta pracy cz. 4, nr 4).

Ćwiczenia poranne
zestaw XXVIII (Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 28-29).
ii

1. Sprawdzanie równoliczności zbiorów poprzez łączenie elementów w pary
lub ich nakładanie.


Łączenie w pary.
Dzieci porównują liczebność dwóch zbiorów: piłek i klocków. W jednej pętli
mają piłki, w drugiej klocki, mają sprawdzić bez liczenia czy jest ich tyle samo.
Nauczyciel prosi dzieci, żeby sprawdziły, układając elementy w pary: piłka, klocek.
Dzieci łączą je w pary i określają czy zbiory są równoliczne (mają po tyle
samo elementów). Potem wykonują analogiczne ćwiczenia z użyciem klocków
i innych zabawek.


Nakładanie na siebie elementów (z jednego zbioru na drugi).
Dzieci określają czy zbiór kredek i zbiór klocków są równoliczne. W jednej pętli
mają kredki, w drugiej klocki. Nauczyciel prosi, żeby teraz nie ustawiały elementów
z obu zbiorów w pary, ale żeby sprawdziły równoliczność zbiorów
nakładając na siebie elementy. Dzieci nakładają kredki na klocki sprawdzając
w ten sposób równoliczność zbiorów.
Analogicznie wykonują ćwiczenie z użyciem klocków i innych zabawek.

zabawa ruchowa kształtująca postawę ciała Ślimak pokazuje rogi (Zabawy na
każdy dzień cz. 2, s. 82).
2. Historyjka obrazkowa Pomysł kosza (Karta pracy cz. 4, nr 3).

Wycinanie obrazków.

Układanie ich według kolejności zdarzeń (pomogą kropki w kącikach obrazków).

Naklejanie historyjki na kartkę.

Opowiadanie historyjki.
3. Ocenianie zachowania kosza.
- Czy kosz miał prawo się zdenerwować? Dlaczego?
- Czy jego pomysł był dobry?

4. Nauka rymowanki.
Pamiętamy, śmieci do kosza rzucamy.

Mówienie tekstu w tempie, które nadają dźwięki bębenka, w który uderza nauczyciel.


5. rysowanie własnej historyjki dotyczącej dbania o przyrodę, o ziemię.

Ćwiczenia gimnastyczne
zestaw IX (Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 61-63).
iii

1. Kończenie zdania O przyrodę dbam, bo

zabawa ruchowa kształtująca postawę ciała Ślimak pokazuje rogi (Zabawy na
każdy dzień cz. 2, s. 82).
2. zabawy dowolne wybrane przez dzieci.

Dzień 5. Sprzątamy plac

Środki dydaktyczne: Karta pracy cz. 4, nr 5, Zabawy na każdy dzień cz. 2,

s. 28-29, 82, worki, wiaderka, grabie, Zabawy na każdy dzień cz. 1, s. 23, duży karton
w kształcie liścia.
Przebieg zaJęć

i

1. Ćwiczenia graficzne: rysowanie drogi żabki do stawu (Karta pracy cz. 4, nr 5).

Ćwiczenia poranne
zestaw XXVIII (Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 28-29).
ii

1. wypowiedzi dzieci na temat wycieczki.
- Jak wygląda otoczenie przedszkola?
- Co można by zrobić, żeby było lepiej?


2. Słuchanie wiersza j. Kasperkowiak Taki świat.
Marzy mi się taki świat:
bez uprzedzeń i bez wad,
bez przemocy, sideł, zła.
W takim świecie wszystko "gra".
Marzy mi się inny świat:
Czysta woda, wolny ptak
i szczęśliwy każdy zwierz.
To możliwe
przecież wiesz.


Marzy mi się lepszy świat,
nie za kilka czy sto lat,
Ale teraz pomóż mi.
Będzie pięknie jeszcze dziś.


3. rozmowa na temat wiersza.
- O jakiem świecie marzy autorka?
- Chciałaby żeby ten lepszy świat był kiedyś, czy teraz?
- A wy w jakim świecie chcielibyście żyć?



4. Nauka fragmentu wiersza metodą ze słuchu.
()
Marzy mi się inny świat:
Czysta woda, wolny ptak
i szczęśliwy każdy zwierz.
To możliwe
przecież wiesz.

5. recytacja fragmentu wiersza
wspólnie i indywidualnie.
6. Ustalenie listy zasad przyjaciela przyrody.
Nauczyciel wycina z jasnozielonego kartonu dużą sylwetę liścia. Pisze u góry
liścia: Przyjaciel przyrody. Dzieci podają zasady, którymi powinien kierować się
przyjaciel przyrody, a nauczyciel zapisuje je na sylwecie liścia. Np.


Nie łamie gałązek drzew, krzewów.

Wrzuca śmieci do kosza albo zabiera ze sobą.

W parkach , skwerkach porusza się o ścieżkach.

Dokarmia zimą ptaki i inne zwierzęta.

W lesie zachowuje się cicho, nie zrywa, nie depcze roślin.

Oszczędza wodę, gaz, energię elektryczną.

Czyta książki, ogląda filmy o przyrodzie.
7. Dowolny taniec przy piosence Wiosna radosna (str. 21).
8. Sprzątanie placu przedszkolnego.
Nauczyciel przygotowuje worki, wiaderka. Dzieci zbierają śmieci, wkładają je
do worków, kamienie do wiaderek. Potem grabią trawę, zwłaszcza pod drzewami
i zgrabione, suche, pozostałe z jesieni liście wkładają do worków na śmieci.
Nauczyciel wyrzuca śmieci do śmietnika.

iii

1. Dzielenie się uwagami na temat sprzątania.
- Czy przyjemnie jest zrobić coś pożytecznego?
- Czy cieszy was, że na placu nie ma śmieci?


zabawa ruchowa kształtująca postawę ciała Ślimak pokazuje rogi (Zabawy na
każdy dzień cz. 2, s. 82).
2. rysowanie na dowolny temat.

Kwiecień
tydzień iV

Tematyka: Kosmiczne zabawy.

Dzień 1. Ufoludki

Środki dydaktyczne: Karta pracy cz. 4, s. 6, Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 29-30,
balony, mazaki, tablica IV/IV, Dialogi, s. 25-26.

Przebieg zaJęć

i

1. rysowanie ufoludka według opisu.
Dzieci rysują ufoludka według podanego opisu (Karta pracy cz. 4, s. 6).


Ćwiczenia poranne
zestaw XXIX (Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 29-30).
ii

1. Oglądanie tablicy iV/iV. Słuchanie i kontynuacja dialogu pomiędzy dwoma
ufoludkami.

Gdzie trafiły ufoludki?

Skąd pochodziły?

W jakich zamiarach przyleciały na ziemię?
2. Ćwiczenia ekspresji językowej
Jak wygląda ufoludek?
Dzieci opisują ufoludka, tak jak sobie go wyobrażają.

3. wizualizacja Spotkanie z ufoludkiem.
Dzieci siadają, zamykają oczy, słuchają nauczyciela i wyobrażają sobie przedstawione
sceny.
Przed wami widać przygotowaną do startu rakietę. Wy, w dopasowanych do ciała
kombinezonach, żegnani przez tłum zbliżacie się do rakiety. Nareszcie jesteście
w środku. Rozpoczęło się odliczanie. Ułożeni w fotelach słyszycie: dziesięć, dziewięć,
osiem, siedem, sześć, pięć, cztery, trzy, dwa, jeden, zero, start! Lecicie. Jak
szybko oddalacie się od Ziemi! Wygląda ona teraz jak niebiesko-zielona piłka do
tenisa. Lot w większości przesypiacie. Czas biegnie szybko. Ale już wszyscy przebudzeni
przyglądacie się rosnącej w oczach planecie
celu waszej podróży. Jest to
Cenera z gwiazdozbioru Wagi. Lądujecie
wokół pełno osób podobnych do was,
gdyby nie ten zielony kolor skóry i czerwone oczy. Wszyscy uśmiechnięci, przyglądają
się wam, gdy wychodzicie z rakiety. W rękach trzymają coś, co wygląda jak


skrzyżowanie kaktusa z kapustą. Kładą to sobie na głowach i kłaniają się wam.
A to coś jest żywe, trzyma się czułkami ich głowy. Podchodzą blisko, radość ich jest
widoczna
i wam robi się przyjemnie. Witają się z wami podając łokcie. Cóż,
każdy ma prawo być inny. Teraz, gdy stoicie blisko, jeden z nich
chyba ich władca


mówi do was:
Cześć! Witamy na Cenarze. Z wrażenia szczęki wam opadły.
- Jak czulibyście się gdyby to zdarzyło się naprawdę?


zabawa ruchowo-naśladowcza Ufoludki.
Dzieci-ufoludki spacerują po sali. Na hasło
dźwięki tamburynu, witają się z innymi
ufoludkami, podając wymyślone przez siebie imię i wykonując, również
wymyślony przez siebie, gest powitania.
4. zabawa plastyczna z wykorzystaniem balonów Kosmos.

Rozmowa na temat Kosmosu.


Co to jest Kosmos?

Dlaczego ludzie chcą podróżować w Kosmosie?
Nauczyciel, korzystając z różnych źródeł, podaje dzieciom kilka ciekawostek
na temat Kosmosu.
wszechświat według ptolemeusza.

Około roku 150 n.e. astronom grecki Ptolemeusz dowodził, że ziemia leży nieruchomo
w centrum wszechświata, a Słońce, Księżyc i pięć znanych mu planet
krążą wokół niej. Teoria ta przetrwałą bez zmian przez kolejne 1400 lat.

teoria kopernikańska.

W 1543 roku polski astronom Mikołaj Kopernik stwierdził, że centrum wszechświata
jest Słońce, a nie ziemia, która w ciągu jednego dnia wykonuje pełny
obrót wokół własnej osi, zaś w ciągu jednego roku
wokół słońca. Kopernik
nadal jednak uważał, że planety krążą po orbitach kolistych.

Krążenie po elipsie.

Ostatecznie, w roku 1609, Niemiec Kepler obliczył prawidłowy kształt orbity
planety krążącej wokół Słońca. Według jego teorii, którą dzisiaj uważamy za
prawdziwą, planety krążą wokół naszej gwiazdy po orbitach eliptycznych.

Badanie Kosmosu.

O Kosmosie możemy się wiele dowiedzieć, obserwując go z ziemi. Dzięki podróżom
kosmicznym możemy jednak przyjrzeć mu się jeszcze lepiej, a nawet
ujrzeć rzeczy, które są niedostrzegalne z ziemi. Astronomowie regularnie wysyłają
satelity i sondy kosmiczne. Kosmos w pobliżu ziemi zbadali również
astronauci
ludzie podróżujący w przestrzeni kosmicznej.
Od setek lat ludzie marzyli o wyprawach w przestrzeń kosmiczną. Marzenie to
stało się rzeczywistością w 1961 roku, gdy kosmonauta radziecki Jurij Gagarin


okrążył na pokładzie statku kosmicznego ziemię. Obecnie wielu mężczyzn
i wiele kobiet odbywa podróże w przestrzeni kosmicznej; większość trwa kilka
dni, ale niektóre nawet wiele miesięcy. Przestrzeń kosmiczna to środowisko
nieprzyjazne ludziom. Astronautów chronią skafandry kosmiczne, dostarczające
również powietrza do oddychania. Aby człowiek mógł żyć i pracować
w przestrzeni kosmicznej przez dłuższy czas, należy uzyskać jak najwięcej informacji
o wpływie podróży kosmicznych na jego organizm.

trening astronautów.

Przed wyprawą kosmiczną astronauci muszą się do niej fizycznie i psychicznie
przygotować. Konieczny jest długi i trudny trening w warunkach zbliżonych do
panujących w przestrzeni kosmicznej. Astronauci trenują na przykład w basenach
kąpielowych, co daje im pewne pojęcie o stanie nieważkości. Noszą specjalną
odzież i wykonują prace przewidziane dla nich na statku kosmicznym.


Nadmuchiwanie balonów, wiązanie ich przy pomocy nauczyciela. Rysowanie
na balonach lądów, wód lub kraterów i pustyń z użyciem mazaków.

Układanie z gotowych prac swojego Kosmosu.

zabawy na placu przedszkolnym.
iii

1. zabawa z elementem dramy Witanie kosmitów.
Dzieci przy dźwiękach tamburynu spacerują po sali
są kosmitami. Na przerwę
w grze witają się i rozmawiają z innym kosmitą w wymyślonym przez siebie
języku. Rozmawiają, wypowiadając słowa z różnymi emocjami: z radością,
złością, smutkiem.


zabawa ruchowo-naśladowcza Ufoludki (str. 25).
2. zabawy dowolne według zainteresowań dzieci.
Dzień 2. Start rakiety

Środki dydaktyczne: Karta pracy cz. 4, s. 7, Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 29-30,
61-63, 124, obrazki do ćwiczeń słuchowych, opowiadanie A. Onichimowskiej
Zasypianka z ufoludkiem, ilustracje do opowiadania.

Przebieg zaJęć
i

1. zabawa z elementami dramy Na nowej planecie.

Dzieci naśladują start rakiety, która leci do gwiazdozbioru Wagi, na planetę
Klio. Siedzą w siadzie klęcznym, z opuszczonymi głowami. Nauczyciel odlicza
od dziesięciu do zera, a dzieci powoli się podnoszą, a na koniec wykonują
wyskok w górę i przysiad. Po chwili nauczyciel mówi, że wylądowali na Klio.
Wyznacza przewodnika, a ten wybiera dzieci, które
za pomocą ruchu, gestu


będą naśladowały rośliny na Klio. Inna wyznaczona grupa będzie naśladowała
udomowione zwierzęta, które wydają zupełnie inne odgłosy niż zwierzęta
żyjące na ziemi. Pozostałe dzieci będą mieszkańcami planety Klio czyli
Klioteńczykami.
Na zakończenie dzieci odlatują na Ziemię.

Ćwiczenia poranne
zestaw XXIX (Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 29-30).
ii

1. rytmizowanie tekstu:
Ufoludek, ufoludek
to z Kosmosu mały ludek.


Mówienie tekstu z podziałem słów na sylaby, na przemian: wolno
szybko.

2. Ćwiczenia artykulacyjne Rozmowa z Ufoludkiem.
Dzieci powtarzają za nauczycielem usłyszaną grupę sylab:
pia-bia, pia-bio, pia-bie, pia-biu, pia-bi,
pio-bia, pio-bio, pio-bie, pio-biu, pio-bi,
pie-bia, pie-bio, pie-bie, pie-biu, pie-bi,
piu-bia, piu-bio, piu-bie, piu-biu, piu-bi,
pi-bia, pi-bio, pi-bie, pi-biu, pi-bi.


3. Słuchanie opowiadania Zasypianka z ufoludkiem.
Mam na imię Egon, a mój statek kosmiczny Ogon. Mieszkamy na Marsie.
Najbardziej lubię podróżować nocą. Ogon lata cicho jak ćma i jest tak malutki, że
wszędzie możemy się wśliznąć. Oblatywałem kiedyś po raz pierwszy planetę Ziemia.
Ciekawe, czy jest zamieszkana zastanawiałem się, zbliżając się coraz szybciej do
rozjarzonej kuli. Ogon zniżył lot i znalazłem się naprzeciwko domu z uchylonym
oknem. Już po chwili byliśmy w środku. W łóżku spał olbrzym. Był częściowo przykryty.
Miał na pewno jedną rękę, jedno ucho i głowę porośniętą ciemną trawą. Nie
wiem, jak się poruszał, czy też na sprężynie, jak ja, czy jakoś inaczej, bo bałem się go
odsłonić. Na mojej planecie najwyższy mieszkaniec ma dwadzieścia centymetrów
wzrostu.

A potem znalazłem dwa statki kosmiczne.
- Co robisz?
spytał Ogon.




Próbuję uruchomić te rakiety.
- Przecież to są trampki! Nie ciągnij za sznurowadła, bo urwiesz! I w czym jutro ten
chłopczyk pójdzie do przedszkola?
Wskazał antenami na śpiącego olbrzyma.
Nie chciałem dłużej słuchać, jak Ogon się mądrzy. Był już kiedyś wcześniej na
Ziemi, z moim bratem.
- Odlatujemy!
Zatrzasnąłem kabinę.
Olbrzym poruszył się gwałtownie. Ma jednak dwoje oczu, zauważyłem. I dwoje

rąk. A skoro nosi trampki, ma również nogi Wszystko to zapisałem szybko w moim
elektronicznym notesie. Wielki ze mnie naukowiec, mruknąłem z dumą na pożegnanie,
wzlatując ponad dachy.

4. rozmowa na temat opowiadania.
- Jak miał na imię Ufoludek?
- Skąd pochodził? Kim był?
- Jak nazywał się jego statek kosmiczny, który był też mówiącym robotem?
- Jak wyglądał egon?
- Jak wyobrażał sobie ziemian widząc śpiącego chłopca?
- za co wziął trampki?
- Kto wyjaśnił mu, że to są trampki, a to jest pokój śpiącego chłopczyka?
- Po co przyleciał egon na ziemię?


5. podanie kilku ciekawostek na temat Marsa.
Mars jest następną po Ziemi planetą w kolejności od Słońca. Nie znaleziono na
Marsie żadnych oznak życia. Często nazywany jest czerwoną planetą. Jego powierzchnię
pokrywa czerwony pył, który unoszony przez wiatr tworzy różowe
chmury. Skały na Marsie zawierają dużo żelaza, które rdzewieje. Na Marsie nie ma
wody, śladowe ilości pary wodnej odkryto w postaci obłoku, mgły, lub lodu.


zabawa ruchowa przeciwko agresji Start rakiety (Zabawy na każdy dzień cz. 2,
s. 124).
6. Ćwiczenia słuchowe
określanie głosek w środku słów.
Nauczyciel pokazuje obrazki, dzieci określają pierwsze i ostatnie głoski. Np.

ser, dom, rak, dym, mak, noc, kos, kra, bal, sen, las, los, osa, oko, ule.

Potem wspólnie z nauczycielem określają głoski w środku słów
nazw obrazków.
Np.
- Co słyszycie na początku słowa ser?
- A na końcu?
- Posłuchajcie, jak wymawiam słowo: seeeeer, co słyszycie w jego środku? Itd.



Ćwiczenia gimnastyczne
zestaw IX (Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 61-63).

iii

1. Ćwiczenia spostrzegawczości: odszukanie na obrazku cienia rakiety i otoczenie
go pętlą (Karta pracy cz. 4, s. 7).

zabawa ruchowa przeciwko agresji Start rakiety (Zabawy na każdy dzień cz. 2,
s. 124).
2. zabawy dowolne wybrane przez dzieci.
Dzień 3. co robią kosmici?

Środki dydaktyczne: Karta pracy cz. 4, nr 8, klej, nożyczki, książki, albumy o
Kosmosie, kartki, klocki, Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 29-30, 124.

Przebieg zaJęć

i

1. Oglądanie książek i albumów o Kosmosie.
Cały świat i wszystko poza nim jest wszechświatem. Tworzą go wszystkie planety,
gwiazdy, ludzie, zwierzęta. Astronomowie, czyli uczeni badający ciała niebieskie
uważają, że wszechświat powstał około 15 miliardów lat temu podczas tzw.
Wielkiego Wybuchu. Wielki Wybuch spowodował, że młody wszechświat rozpadł
się we wszystkich kierunkach. Przez wiele tysięcy lat jego elementy grupowały się
w galaktyki (jakby ogromne miasta z gwiazd). Galaktyki nadal się od siebie oddalają
i dlatego wszechświat wciąż się rozszerza. My żyjemy w galaktyce zwanej
Drogą Mleczną. Składają się na nią Słońce, planety, wszystkie gwiazdy, których
nie widzimy. Mieszkamy na planecie nazwanej Ziemią, która krąży wokół Słońca.


Ćwiczenia poranne
zestaw XXIX (Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 29-30).
ii

1. zabawy muzyczno-graficzno-ruchowe My kosmici.

Mówienie rymowanki z podziałem na sylaby:
Jestem ufoludkiem,

zielonym ludkiem.

Dzieci dobierają się w pary, stają naprzeciwko siebie i mówią tekst, dzieląc słowa
na sylaby. Jednocześnie (naprzemiennie) klaszczą w ręce i potem uderzają
w dłonie partnera.


Ćwiczenia artykulacyjne Naśladujemy Ziemian.

Dzieci nadal stoją w parach, jedno dziecko jest Ziemianinem, drugie kosmitą.
Ziemianin wypowiada słowa, a kosmita je powtarza. Ziemianin stara się wymyślać
słowa trudne, np. z głoską sz, cz, ż. Potem następuje zmiana ról.


zabawa Kto widział ufoludka?
zabawę rozpoczyna nauczyciel, mówiąc: widziałem ufoludka, był mały, miał
- opisuje wygląd takiego ufoludka, jakiego sobie wyobraża. Potem opisują
ufoludka chętne dzieci. Następnie dzieci rysują na kartkach ufoludki, tak jak
sobie je wyobrażają.
Po skończonej pracy, dzieci siadają w kręgu, kolejno pokazują swoje ufoludki
i nadają im imiona.

Śpiewanie znanych piosenek językiem kosmitów (na sylabach: aio, aio, ter, ter,
myn, myn).

zabawa ruchowa przeciwko agresji Start rakiety (Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 124).
2. wycinanie fragmentów obrazka (Karta pracy cz. 4, nr 8).

Układanie z nich obrazka rakiety i naklejanie na kartkę.

Czytanie całościowe wyrazu rakieta.
3. porządkowanie miejsc pracy.
4. Słuchanie ciekawostek na temat rakiet.
Rakiety muszą poruszać się bardzo szybko (szybciej niż 11 kilometrów na sekundę),
żeby mogły przedostać się w Kosmos.
Rakiety składają się z dwóch lub trzech części, które nazywają się członami. Człon
ziemski jest ogromnym zbiornikiem z paliwem i silnikiem, który odczepia się od
reszty i odpada, gdy skończy się paliwo. Na wierzchołku rakiety znajduje się ładunek

satelita, sonda lub statek z astronautami. Satelity wypełniają w Kosmosie
różne zadania
satelity nawigacyjne naprowadzają statki i samoloty, satelity komunikacyjne

wychwytują i przekazują sygnały telewizyjne i telefoniczne. Zdjęcia
i mapy wysyłane przez satelity pomagają naukowcom w badaniu Ziemi. Niektóre
satelity pomagają w prognozowaniu pogody.


zabawy na placu przedszkolnym.
iii

1. Działania konstrukcyjne Na planecie
Dzieci wznoszą z klocków różne budowle obrazujące wygląd nowej planety.
Potem o nich opowiadają.


zabawa ruchowo-naśladowcza Ufoludki (str. 25).
2. zabawy dowolne wybrane przez dzieci.

Dzień 4. nasza planeta

Środki dydaktyczne: Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 29-30, 61-63, 124, żółty
papier z narysowanymi na nim gwiazdkami, nożyczki, klej, arkusze granatowego
kartonu, materiały odpadowe, sznurek, spinacze do bielizny.

Przebieg zaJęć

i

1. zabawy z rymowanką (dzień poprzedni)
wypowiadanie jej ze wzrastającym,
a potem malejącym natężeniem głosu.
Jestem ufoludkiem,
zielonym ludkiem.



Ćwiczenia poranne
zestaw XXIX (Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 29-30).
ii

1. Liczenie różnych obiektów w sali, patyczków.
2. wycinanie żółtych gwiazdek narysowanych na kolorowym papierze.
3. Liczenie gwiazdek (dzieci wycinały tyle gwiazdek, ile chciały).
4. Układanie przed sobą swoich gwiazdek, pożyczanie od kolegów lub koleżanek
siedzących obok, liczenie wspólnych gwiazdek. itd.
5. Naklejanie
indywidualnie, w parach lub w grupie
gwiazdek na granatowy
karton.
Dzieci mają przykleić po dziesięć gwiazdek. zawieszenie prac za pomocą spinaczy
do bielizny na sznurku umieszczonym z boku sali.


zabawa ruchowo-naśladowcza Ufoludki (str. 25).
6. Oglądanie albumów przedstawiających powierzchnie zbadanych planet
Układu Słonecznego (zbadanych przez sondy). Omówienie ich wyglądu.
7. Konstruowanie w grupach powierzchni planet (nieznanych, niezbadanych)
z nieużytków, np. gazet, pudełek, plastikowych kubków, rolek po papierze
toaletowym itp.
8. wypowiedzi dzieci na temat wykonanych prac.
- Kto mógłby mieszkać na waszej planecie?
- Czy chcielibyście mieszkać na waszej planecie?



9. porządkowanie miejsc pracy.

Ćwiczenia gimnastyczne
zestaw IX (Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 61-63).
iii

1. Ćwiczenia słuchu fonematycznego Rozmowa z ufoludkiem.
Dzieci dobierają się w pary. Jedno jest Ziemianinem, drugie
ufoludkiem.
Ziemianin mówi proste słowo (podpowiada nauczyciel), a ufoludek dzieli je na
głoski, a jeśli nie potrafi
to na sylaby.

zabawa ruchowa przeciwko agresji Start rakiety (Zabawy na każdy dzień cz. 2,
s. 124).
2. zabawy swobodne zainicjowane przez dzieci.
Dzień 5. Układ słoneczny

Środki dydaktyczne: Karta pracy cz. 4, nr 9, Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 29-30,
124, wiersz J. Ruth-Charlewskiej Ja i UFO, ilustracje do wiersza, klej, nożyczki, karteczki.


Przebieg zaJęć

i

1. wycinanie obrazków ufoludków stojących tyłem i przyklejanie ich pod właściwymi
obrazkami ufoludków stojących przodem (Karta pracy cz. 4, nr 9).

Ćwiczenia poranne
zestaw XXIX (Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 29-30).
ii

1. Słuchanie wiesza j. ruth-charlewskiej Ja i UFO.
Nocką czarną, ciemną, głuchą
na mój ogród spadło UFO.
Pewnie zepsuł im się talerz,
lub nie chcieli lecieć dalej.
I wylazły dwie pokraki,
każdy inny, taki, siaki,
miały oczy jak szpareczki,
ręce cienkie jak niteczki,
nosy grube jak cebula,



każdy futrem się otulał.
Włosy mieli krótko ścięte,
i ogony jak diablęta.
Dziwili się w gęstym mroku,
że na Ziemi taki spokój.
Ja przez okno ich widziałam
i zupełnie się nie bałam.


2. rozmowa na temat wiersza.
- Co spadło nocą czarną na ogród?
- Co to jest UFO?
- Jak wyglądały Ufoludki?
- Czy autorka się ich bała?


3. wymienianie scen realnych i nierealnych z wiersza.

Sceny realne (ogród, noc).

Sceny nierealne (UFO, ufoludki).
4. zabawa w komunikowanie się za pomocą gestu i mimiki Odwiedziny ufoludka.
Nauczyciel mówi, że ufoludek, którego możemy spotkać może posługiwać się
językiem całkowicie dla nas niezrozumiałym. W jaki sposób możemy się z nim
porozumieć?
Nauczyciel, wykorzystując odpowiednią mimikę twarzy oraz gesty, chce przekazać
(jako ufoludek), że zepsuł mu się pojazd (UFO) i potrzebuje pomocy.
Potem zgłaszające się dzieci przedstawiają inne sytuacje.



zabawa ruchowa przeciwko agresji Start rakiety (Zabawy na każdy dzień cz. 2,
s. 124).
5. poznanie nazw planet Układu Słonecznego.
Nasza planeta, Ziemia, ma siedmioro sąsiadów. Razem tworzą rodzinę ośmiu
planet, które krążą wokół Słońca. Słońce i wszystkie ciała kosmiczne, które się
wokół niego obracają, należą do Układu Słonecznego. Poza Słońcem i Ziemią, w
Układzie Słonecznym znajdują się jeszcze inne planety, księżyce, planetoidy, planety
karłowate oraz komety i inne przeróżne fragmenty kosmicznego "gruzu".
Planety to: Merkury, Wenus, Ziemia, Mars, Jowisz, Saturn, Uran, Neptun.
Planety krążą wokół Słońca po ścieżce zwanej orbitą. Każda planeta ma swoją
orbitę. Jaka jest różnica pomiędzy planetami a gwiazdami?
Planety nie są tak duże i tak gorące jak gwiazdy (np. nasze Słońce) i nie produkują
własnego światła. Planety są zbudowane z cieczy i gazu albo ze skał i metali
jak


nasza planeta, Ziemia. Gwiazdy są zawsze kulami gazowymi. Ziemia jest jedyną
planetą w Układzie Słonecznym, na której jest życie i woda. Jest w dobrej odległości
od Słońca, nie za blisko
jak Merkury i Wenus, na których jest zbyt gorąco
i nie za daleko
jak Mars, Jowisz, Saturn, Uran, Neptun, gdzie jest zbyt zimno.
Tylko Ziemia otoczona jest bogatą w tlen atmosferą. Najmniejszą planetą Układu
Słonecznego jest Merkury, największą
Jowisz (zmieściłyby się w nim pozostałe
planety Układu Słonecznego). (Według C. Stott Ciekawe dlaczego Gwiazdy migocą?).


6. Nazywanie mieszkańców poszczególnych planet Układu Słonecznego.
Nauczyciel mówi, że wiemy, iż w Układzie Słonecznym poza ziemią nie ma
życia. Gdyby jednak istniało, jak nazwalibyśmy mieszkańców innych planet?


Merkury
Merkurianie,

Wenus
Wenusjanie,

Mars
Marsjanie,

Jowisz
Jowiszanie,

Saturn
Saturnianie,

Uran
Uranianie,

Neptun
Neptunianie.
7. rysowanie na temat Odwiedziny Ufoludka.

Wypowiedzi dzieci na temat odwiedzin ufoludków.


Czy balibyście się ufoludków? Dlaczego?


Jak byście się z nimi przywitali?


Co byście razem z nimi robili?

Rysowanie scen nierealnych.

Wypowiedzi dzieci na temat swoich prac.

zabawy na placu przedszkolnym.
iii

1. przypomnienie nazw planet Układu Słonecznego, układanie ich sylwet według
odległości od Słońca.

Poznanie ciekawostek na temat planet Układu Słonecznego.
Merkury
jest pokryty kraterami zrobionymi przez wielkie skały kosmiczne,
które się tam rozbiły. Merkury znajduje się najbliżej Słońca. Słońce wygląda
tam na dwa razy większe niż oglądane z ziemi.
Wenus
jest najgorętszą planetą. Temperatura dochodzi tam do 500C (8 razy
więcej niż na ziemi). Wynika to z faktu, że Wenus jest otoczona chmurami gazów,
które działają jak koce utrzymujące ciepło Słońca.

Mars (str. 28).
Jowisz
największa planeta naszego układu. Na jego powierzchni powstają
piękne wzory wirujących chmur gazów, które są poruszane przez bardzo silne
wiatry. Wielka czerwona plama na Jowiszu
to olbrzymia burza, która trwa od
ponad 300 lat. Jowisz ma 63 księżyce. (Planety Jowisz, Saturn, Uran i Neptun
są nazywane olbrzymami gazowymi. Wszystkie są bardzo duże i w większości
składają się z gazów).
Saturn
astronomowie uważali, że jest to najpiękniejsza planeta dzięki mieniącemu
się pierścieniowi. zdjęcia przesłane na ziemię przez sondy kosmiczne
pokazują, że pierścień składa się z lodu, skał i pyłu kosmicznego.
Uran
ma kolor zielonkawoniebieski (zawartość metanu).
Neptun
jest położony najdalej od Słońca. Ma osiem księżyców.


zabawa ruchowa-naśladowcza Ufoludki (str. 25).
2. zabawy dowolne wybrane przez dzieci.
MaJ
tydzień i

Tematyka: Symbole narodowe.

Dzień 1. zwiedzamy swoją miejscowość

Środki dydaktyczne: Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 30, Karta pracy cz. 4, nr 10.

Przebieg Dnia

i

1. Kolorowanie rysunku flagi. czytanie całościowe wyrazu flaga (Karta pracy
cz. 4, nr 10).

Ćwiczenia poranne
zestaw XXX (Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 30).
ii

1. wycieczka po swojej miejscowości.

zapoznanie z celem wycieczki.

zwiedzanie ważniejszych miejsc.

Obserwowanie ludzi, pojazdów.

Przyglądanie się mijanym domom.



zwracanie uwagi na tereny zieleni.


Właściwe zachowanie się w miejscach publicznych.

Wyjazd (wyjście) z przedszkola.

Spacer po miejscowości, oglądanie ważniejszych miejsc, przyglądanie się ulicom.

Powrót do przedszkola.
iii

1. Dzielenie się wrażeniami z wycieczki.


Które miejsca najbardziej was zaciekawiły?


Czy odwiedzaliście je wcześniej?


Czy znacie nazwy niektórych ulic w swojej miejscowości?


Jak wyglądały ulice?


Czy poruszało się po nich dużo pojazdów i pieszych?


Czy podoba się wam wasza miejscowość?


Czy chcielibyście mieszkać tu zawsze?
2. zabawy dowolne w wybranych kącikach.
Dzień 2. znamy swoje adresy

Środki dydaktyczne: Karta pracy cz. 4, nr 11, Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 30,
64
67, widokówki, zdjęcia wybranych miejsc w Polsce, pudełka, kolorowy papier,
klej, nożyczki, wyraz domy.

Przebieg zaJęć
i

1. Ćwiczenia spostrzegawczości: odszukanie i zaznaczenie siedmiu szczegółów
różniących obrazki (Karta pracy cz.4, nr 11).

Ćwiczenia poranne
zestaw XXX (Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 30).
ii

1. podział na sylaby i głoski słowa domy.
Dzieci, dzieląc słowo domy na sylaby
klaszczą, a dzieląc je na głoski
tupią.

2. czytanie całościowe wyrazu domy.
3. Omówienie znaczenia słowa dom.

budynek (jednorodzinny, drewniany)
dom rodzina
miejsce odpoczynku, zakupów, nauki (wczasowy, handlowy, kultury)


4. wyjaśnienie znaczeń przysłów związanych z domem.

Wszędzie dobrze, ale w domu najlepiej.

Wolnoć Tomku w swoim domku.

Gość w dom, Bóg w dom.
5. wymienianie zawodów związanych z budową domów.


Co musimy mieć zanim przystąpimy do budowy domu? (oprócz pieniędzy)


Kto wykonuje projekty domów?


Czy możecie budować bez pytania kogokolwiek, czy musicie mieć pozwolenie?
Dlaczego?


Jakie maszyny są potrzebne na budowie?


Kto je obsługuje?


Kto muruje dom?


Co musimy podłączyć do domu, żeby można było w nim mieszkać?
6. rozmowa na temat domów w miejscowości, w której mieszkają dzieci.


Jakie domy przeważały: jednopiętrowe czy wieżowce?


Czym różniły się domy?


Czy widzieliście też stare, zabytkowe domy?
7. zabawa twórcza Domy.
Dzieci dzielą się na kilka grup. Każda z nich układa na podłodze kontur domu
ze swoich ciał.


zabawa orientacyjno-porządkowa Pociągiem przez Polskę.
Dzieci ustawiają się w rzędzie
tworzą pociąg. Nauczyciel prowadzi pociąg,
jest lokomotywą. Pociąg jedzie przez nasz kraj, zatrzymując się w charakterystycznych
miejscach. Nauczyciel pokazuje widokówki, zdjęcia tego miejsca,
dzieci naśladują czynności, które w tym miejscu mogłyby wykonywać. Np.
pociąg przyjechał nad morze. Dzieci oglądają widokówki, zdjęcia Gdańska,
morza, podają jego nazwę. Naśladują zabawy na plaży, w morzu. (za każdym
razem pociąg udaje się w inne miejsce).
8. wykonanie domków z pudełek i kolorowego papieru.

Podawanie nazw rodzajów domów: jednorodzinny, wieżowiec, blok czteropiętrowy.

Omówienie elementów domu.



z czego składa się każdy dom? (okna, drzwi, dach)

Oglądanie przygotowanych materiałów.

zapoznanie ze sposobem wykonania domów.


Oklejanie pudełek kolorowym papierem.


Wycinanie elementów: okien, drzwi i przyklejanie ich do oklejonego pudełka.

Porządkowanie miejsc pracy.

Oglądanie wykonanych domków. Wskazywanie najciekawszych.

Układanie zdań o swoim domu.

Ćwiczenia gimnastyczne
zestaw X (Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 64
67).
iii

1. podawanie przez dzieci swoich adresów.
Nauczyciel mówi, że każdy dom znajduje się przy określonej ulicy i ma swój
numer. My, podając swój adres, korzystamy z tych danych.
Adres składa się: z naszego imienia i nazwiska, nazwy ulicy, przy której znajduje
się nasz dom, jego numeru i numeru mieszkania.



Dzieci kolejno podają swoje adresy (w razie problemów, pomaga dziecku nauczyciel,
korzystając z danych z dziennika).

zabawa orientacyjno-porządkowa Pociągiem przez Polskę (str. 34).
2. zabawy dowolne: budowanie z klocków, rysowanie, lepienie z plasteliny.
Dzień 3. warszawa stolica Polski

Środki dydaktyczne: J. Laskowski Legenda o złotej kaczce, Zabawy na każdy dzień
cz. 1, s. 116
117, Karta pracy cz. 4, nr 12, Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 30, widokówki,
albumy o Warszawie, wiersz Cz. Janczarskiego Co to jest Polska?, ilustracje
do wiersza, mapa Polski.

Przebieg zaJęć

i

1. Oglądanie fragmentów zdjęć, łączenie ich w pary i nazywanie miejsca, które
przedstawiają, np. wieś, morze, góry, warszawę (Karta pracy cz. 4, nr 12).

Ćwiczenia poranne
zestaw XXX (Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 30).
ii

1. Słuchanie wiersza cz. janczarskiego Co to jest Polska?

- Co to jest Polska?
Polska
to miasto,
spytał Jaś w przedszkolu. strumień i rzeka,
Polska to wieś i las, i komin fabryczny,
i zboże w polu, co dymi z daleka,
i szosa, którą pędzi a nawet obłoki,
do miasta autobus, co nad nami mkną.
i samolot, co leci Polska to jest także
wysoko nad tobą. twój rodzinny dom.
A przedszkole?
Tak
i przedszkole,
i róża w ogrodzie,
i książka na stole.
2. rozmowa na temat wiersza.
- Jak nazywa się nasz kraj?

- Jeżeli nasz kraj nazywa się Polska, to kim my jesteśmy?
- Jakim językiem się porozumiewamy?
- Według autora wiersza
Co to jest Polska?
- Jak nazywa się stolica Polski?


3. Oglądanie
mapy polski. wskazywanie przez nauczyciela położenia
warszawy oraz miejscowości dzieci.
4. Dowolny taniec przy piosence Warszawska Syrenka (Zabawy na każdy dzień
cz. 1, s. 116
117).
5. Omawianie herbu warszawy: nauczyciel
śpiewając
opisuje wygląd herbu
warszawy
warszawskiej Syrenki.
6. Ćwiczenia inhibicyjno-incytacyjne.
Dzieci poruszają się swobodnie po sali przy akompaniamencie tamburynu. Na
sygnał: Pary, tworzą pary i dwójkami poruszają się po sali; na hasło: Bęc
wykonują
siad skrzyżny, a na hasło: Koło
wszyscy ustawiają się w dużym kole.

7. Słuchanie piosenki Warszawska Syrenka (Zabawy na każdy dzień cz. 1, s. 116
117).
8. rozmowa na temat piosenki.
- Co robi co noc warszawska Syrenka?
- Jakie miejsca zwiedza w Warszawie?
- Kiedy powraca ze swoich wędrówek?


9. Opowiadania legendy o powstaniu warszawy (wars i Sawa); legendę przedstawia
nauczyciel
śpiewając.
10. reagowanie ruchem na melodie grane w wiolinie lub basie.
Dzieci przy melodii piosenki granej w wiolinie poruszają się na palcach, a gdy
usłyszą melodię piosenki graną w basie
chodzą, uderzając o podłogę całymi
stopami. Przy średnim rejestrze
stoją i słuchają melodii.

11. śpiewanie przez dzieci tekstu na własną melodię.
Warszawa stolicą Polski jest,

w Warszawie Syrenka, co trzyma miecz.

12. zabawa przy piosence.
I zwrotka
Dzieci w parach poruszają się w kółeczkach.
Ref. Chodzą swobodnie po sali-Warszawie i przyglądają się wymienionym
w piosence budowlom.
II zwrotka
Szukają swojego partnera, a potem w parze obracają się w kółeczkach.
Ref. j. w.



zabawy na placu przedszkolnym.
iii

1. Słuchanie wybranej legendy o warszawie.
Legenda o złotej Kaczce (według J. Laskowskiego).
Na dole niebiesko, na górze niebiesko, bo na dole Wisła pluszcze, a nad głową nie


bo się uśmiecha.

Od rzeki do góry idzie prosta droga. Jak się patrzy znad Wisły, to pomyśleć można,

że aż do nieba sięga.

"Jakbym tak szedł i szedł i szedł tą drogą pochyłą, to bym może do nieba doszedł,

to bym może gwiazdę złowił, to bym był bogaty!"
pomyślał Kasperek i poszedł. Ale

czy to można dojść do nieba, kiedy po drodze tyle ciekawych rzeczy napotkasz?

Ot, już w połowie musiał Kasper przystanąć.

Majsterkowie budowali wielki zamek. Dziwy o tym zamku gadali. Jest tu ponoć

loch, do którego trafić niełatwo. Skarby w nim nieprzeliczone. Strzeże ich Złota Kaczka.

Wielu śmiałków próbowało zdobyć to bogactwo, ale żadnemu się to nie udało.

Roześmiał się Kasper.

- Nie pójdę do nieba! Pójdę Kaczki szukać.

I poszedł. W ciemnych lochach kagankiem sobie przyświecał. Długo błądził.

Straszyły go tam okrutne straszydła. Głodem przymierał. Przez ogień przechodził,


przez wodę, a niczego się nie uląkł. Doszedł wreszcie do jeziora. To jezioro
jak ze
srebra. Kaczka na nim jak ze złota. A gada ta kaczka, jakby najpiękniejsze skrzypce
gdzieś za ścianą grały:

- Masz tu, Kasperku, wór złota. Jak je w ciągu nocy sam na siebie wydasz, nikomu
nawet grosika nie oddasz, wszystkie skarby wokoło będą twoje.

A tych skarbów w oczach tyle, że aż w oczach ćmi się.

Używał Kasperek przez całą noc jak król. Szat sobie bogatych nasprawiał, dwór sobie
kupił, konia ognistego do karocy szczerozłotej. A jadł, a pił Wydał wszystko złoto.

Zajechał nocą przed zamek, żeby swoje skarby odebrać. Zeskakuje z konia, a tu
sierota podbiega, o kawałek chleba prosi. Sięgnął Kasper do kieszeni, ostatni grosik
znalazł. Zapomniał o nakazie Kaczki, oddał grosz sierocie.

Zatrzęsła się wtedy cała ulica. Zagrzmiało. Stracił Kasper swoje skarby. Już nigdy
do lochu nie trafił.

Ale nie martwił się tym wcale.

- Co mi tam ze skarbów dla samego siebie!
powiedział i tą pochyłą drogą poszedł
sobie w górę.

Podobno zamieszkał na Starym Mieście. Podobno nauczył się szyć piękne buty. A tej
Złotej Kaczki nikt dziś już nie szuka, choć nadal jest w Warszawie tamta pochyła ulica.
Nazywa się ta ulica Tamka. Dawne zamczysko też tam stoi pięknie odbudowane.

2. Oglądanie albumów, widokówek
omówienie ważniejszych miejsc warszawy.
3. zabawa przy piosence Warszawska Syrenka (str. 36).
4. zabawy dowolne w wybranych kącikach.
Dzień 4. zwiedzamy Polskę

Środki dydaktyczne: Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 30, 64
67, Karta pracy cz. 4,
nr 13, czasopisma, kolorowy papier, klej, nożyczki, nagrane odgłosy z różnych
miejsc Polski, dla każdego dziecka pudełko z piaskiem, napisy
nazwy miejsc
(wybranych) w Polsce, zdjęcia, obrazki różnych regionów Polski.

Przebieg zaJęć

i

1. Ćwiczenia indywidualne
dzielenie na głoski nazw obrazków.

Ćwiczenia poranne
zestaw XXX (Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 30).

ii

1. Oglądanie mapy polski.

Nauczyciel wyjaśnia kolorystkę mapy.
zielony kolor
tereny płaskie, nisko położone tzw. niziny.
Żółty, aż do pomarańczowego
tereny położone wyżej (wyżyny), aż do gór.
Niebieski kolor
woda.

Wskazywane na mapie Morza Bałtyckiego, gór (Tatry) i Warszawy.
2. Ćwiczenia graficzne (Karta pracy cz. 4, nr 13).

Wycinanie obrazków przedstawiających: morze, góry, Syrenkę.

Kolorowanie rysunku mapy konturowej Polski według wzoru (rozłożona mapa
Polski).

Wycinanie z czasopism zdjęć lasów, łąk, jezior.

Naklejanie wyciętych zdjęć w odpowiednich miejscach mapy.
3. zabawa przy piosence Warszawska Syrenka (str. 36).
4. zabawa dydaktyczna Poznajemy nasz kraj.
Nauczyciel przygotowuje zdjęcia, obrazki i albumy dotyczące różnych regionów
Polski oraz nagrania odgłosów kojarzących się z wybranymi miejscami
Polski. Nauczyciel recytuje fragmenty wierszy związanych z danym regionem,
odtwarza odgłosy, a dzieci
po odgadnięciu miejsca
wskazują odpowiednie
zdjęcia lub obrazki.


Słuchanie fragmentu wiersza S. Szuchowej Morskie muszelki.
Ile wody! Ile piasku!
Mruży oczy Jaś od blasku.
Tu muszelka tam muszelka
Będzie z tego radość wielka.
- Co to za miejsce?
- Jak nazywa się polskie morze?
- Powiedzcie, co to za odgłosy? (Nauczyciel odtwarza odgłosy morskich fal,


mew, syreny statku).
- Narysujcie w powietrzu, obiema rękami, kształt morskich fal.
- Narysujcie to samo w pudełku z piaskiem.
- Wskażcie odpowiednie zdjęcia (obrazki).



Słuchanie fragmentu wiersza H. Ożogowskiej Na hali.
Na hali, na hali,
na zielonej hali.
Słychać, że już owce
górale wygnali.

- Co to za miejsce?
- Co to jest hala?
- Jak nazywają się nasze najwyższe góry?
- Jak nazywa się znane miasto leżące obok tych gór?
- Powiedzcie, co to za odgłosy? (Nauczyciel odtwarza dźwięki: beczenie bara


nów na hali, śpiew górali).
- Narysujcie w powietrzu obiema rękami kształt gór. zróbcie to samo na piasku
w pudełku.
- Wskażcie odpowiednie zdjęcia, obrazki.


Słuchanie wiersza J. Kiersta Czy to Kraków.
Z Mariackiej wieży
na srebrnej trąbce.
Co to za koncert?
A pod Wawelem
do jamy ścieżka.
Kto w jamie mieszkał?


- Jakie to miejsce?
- Co to za koncert?
- Kto mieszkał w jamie?
- Powiedzcie, co to za odgłosy. (Nauczyciel odtwarza hejnał z wieży Mariackiej).
- Naśladujcie grę na trąbce przy nagraniu gry trębacza.
- Wskażcie odpowiednie zdjęcia, obrazki.



Odczytanie nazw: Bałtyk, Kraków, Zakopane, Tatry i umieszczenie ich przy odpowiednich
zdjęciach.

Ćwiczenia gimnastyczne
zestaw X (Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 64
67).
iii

1. Ćwiczenia klasyfikacyjne Co mamy z danego regionu?
Nauczyciel pokazuje zdjęcia z danego regionu, dzieci nazywają region i próbują
wyjaśnić, co się w nim produkuje lub wydobywa. Np.


zdjęcie Śląska z charakterystycznym szybem węglowym.
Dzieci oglądają zdjęcie, określają miejsce i wymieniają charakterystyczny dla
regionu przemysł (jeśli dzieci nie wiedzą, odpowiada nauczyciel).
2. rozmowy indywidualne na temat miejsc w polsce, które dzieci odwiedziły.

zabawa orientacyjno-porządkowa Pociągiem przez Polskę (str. 34).
3. zabawy swobodne zainspirowane przez dzieci.

Dzień 5. Polska w Unii europejskiej

Środki dydaktyczne: Dialogi, s. 26-27, sylwety do dialogu, Tablica V/I, Zabawy
na każdy dzień cz. 2, s. 30, nagranie hymnu Polski, obrazki domów różniących się
wielkością.

Przebieg zaJęć

i

1. rozmowa o Unii europejskiej i o tym, co daje polakom przynależność do niej.
- Co to jest Unia europejska?
- Czy możemy teraz jeździć swobodnie po krajach należących do Unii?
- Czy Polacy mogą tam pracować?
- Czy mogą się tam uczyć, mieszkać?



Ćwiczenia poranne
zestaw XXX (Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 30).
ii

1. Oglądanie tablicy V/i. Słuchanie i kontynuowanie dialogu między dziewczynką
a chłopcem.
- Chorągiewkę jakiego państwa ma dziewczynka?
- Dlaczego miała tę chorągiewkę?
- Czyją chorągiewkę miał chłopiec?
- Co nam daje Unia?


2. poznanie nazw państw należących do Unii europejskiej.
Nauczyciel pokazuje na mapie europy państwa, które należą do Unii.

3. Słuchanie hymnu polski w postawie na baczność.
Nauczyciel wyjaśnia, że każdy kraj ma swój hymn, godło i flagę. Wskazuje na
godło umieszczone w sali.
- Kiedy słyszeliście hymn Polski?


4. porównywanie wielkości obiektów.

Nauczyciel wymienia (parami) nazwy różnych przedmiotów, a dzieci określają,
co jest wyższe, a co niższe. Na przykład: półka i krzesełko; stolik i biurko; półka
i stolik; samochód i krzesełko; biurko i półka itd.

Nauczyciel pokazuje obrazki przedstawiające dwa przedmioty różniące się
wielkością, a dzieci określają, co jest wyższe, a co niższe.

Szeregowane obrazków według wielkości przedstawionych na nich domów.

zabawy na placu przedszkolnym.

iii

1. zabawy z rymowanką Jestem Polakiem.
Dzieci ustawiają się w parach, przodem do siebie. Mówią rymowankę, dzieląc
słowa na sylaby; jednocześnie naprzemiennie klaszczą i uderzają w ręce
partnera.
Jestem Polakiem

o tym wiesz.
Europejczykiem też.

zabawa ruchowa z elementem podskoku Podskakujemy.
Dzieci podskakują (wolno, szybko) zgodnie z tempem gry na tamburynie.
2. zabawy dowolne według zainteresowań dzieci.
MaJ
tydzień ii

Tematyka: Spotkanie z książką.

Dzień 1. baśniowe nastroje

Środki dydaktyczne: Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 31-32, wiersz z. Rossa Kto to
widział?, kartki, farby plakatowe, pędzle, fragmenty baśni.

Przebieg zaJęć

i

1. wypowiedzi dzieci na temat Którą postać baśniową lubię i dlaczego?

Ćwiczenia poranne
zestaw XXXI (Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 31-32).
ii

1. Słuchanie wiersza z. rossa Kto to widział?
Kto to widział,
żeby kot palił fajkę,
Baba-Jaga latała
na miotle,
a w środku nocy
księżyc z lukru
mrugał okiem?



Kto to widział
dzisiaj,
w świecie faktów
i ostatnich doniesień
nauki,
żeby przez las
ciemny i ponury
szedł z koszykiem
Czerwony Kapturek?
Ja widziałem


2. rozmowa na temat wiersza.
- Jakie baśniowe postacie wymienione są w wierszu?
- Czy każdy w dzisiejszych czasach może zobaczyć te postacie w swojej wyobraźni?


3. Dzielenie na sylaby nazw postaci baśniowych występujących w wierszu.
Nauczyciel podaje nazwy postaci baśniowych, a dzieci dzielą je na sylaby.

4. wymienianie charakterystycznych postaci i tematów najczęściej spotykanych
w baśniach.

Król, królowa, królewna.

zamek, rycerze.

Wróżki, czarownice.

Sieroty.

Walka dobra ze złem.
5. Syntezowanie nazw baśniowych bohaterów podzielonych przez nauczyciela
na głoski.
Nauczyciel dzieli nazwy baśniowych bohaterów na głoski, a dzieci podają całe
nazwy. Np.

K-o-t w b-u-t-a-ch; C-a-l-i-n-e-cz-k-a; k-r-ó-l; Cz-e-r-w-o-n-y K-a-p-t-u-r-e-k


zabawa orientacyjno-porządkowa Krasnoludki i olbrzymy.
Dzieci spacerują po sali. Na hasło: Krasnoludki chodzą na palcach, cichutko
i lekko, a na hasło: Olbrzymy
chodzą, uderzając całymi stopami o podłogę.
6. Słuchanie fragmentów baśni.
Dzieci słuchają fragmentów baśni i na tej podstawie próbują rozpoznać jej tytuł.


()
Tak bardzo chciałabym pojechać na bal.
Nic się nie martw, moje dziecko
rozległ się nagle czyjś miły głos.
Pojedziesz na bal.

Obok dziewczynki stała jej matka chrzestna, która była dobrą wróżką.
- Kiedy nie mam sukni ani karety.
- Ale masz mnie, a ja jestem dobrą wróżką
powiedziała kobieta. Dotknęła czarodziejską
różdżką złotej dyni, a ta natychmiast przemieniła się w pozłacaną karetę.
()


(Ch. Perrault Kopciuszek)


() Kot dostał od młynarczyka wszystko, o co prosił. I worek i buty. Worek napchał
otrębami i zawiesił sobie na szyi, buty wzuł, ruszył na łowy przez las, gdzie spotkać
można było mnóstwo zajęcy. ()
(H. Januszewska Kot w butach).

() Ale co się działo z małą Gerdą, gdy Kaj nie wracał? Co się z nim stało? Nikt nie
wiedział. Nikt nie umiał tego wyjaśnić? Chłopcy opowiedzieli tylko, że widzieli, jak
przywiązywał swoje saneczki do dużych wspaniałych sań, które pojechały ulicą i
wyjechały za bramę miasta. ()
(H. Ch. Andersen Królowa Śniegu).

() Biedne kaczątko nie wiedziało co począć: czy zostać, czy odejść, takie było
zasmucone swą brzydotą i śmiesznością, z której drwiło całe kacze podwórko
Wszyscy pastwili się nad biednym kaczątkiem, nawet rodzeństwo nie miało dla
niego litości. ()
(H. Ch. Andersen Brzydkie kaczątko).

() Był sobie szewczyk (Dratewka). Biedak był z niego a biedak! Aby liche odzienie
na grzbiecie, aby podarte buty na nogach, aby torba, a w niej kromka chleba

cały to jego majątek. Od wsi do wsi wędrował, stare obuwie łatał. Szedł raz wielkim
lasem, zobaczył pod sosną rozrzucone mrowisko Biedne mrówki biegały na
wszystkie strony Użalił się nad nimi, zdjął z głowy czapkę i jak mógł
to rozrzucone
mrowisko na jedną kupę czapką zgarnął. ()
(J. Porazińska Szewczyk Dratewka).

() Dżepetto wziął narzędzia i zaczął strugać pajaca. "Jakie nadać mu imię?"

mruczał do siebie Kiedy już znalazł imię dla swego pajaca, zabrał się na dobre
do pracy i zrobił mu najpierw włosy, potem czoło, potem oczy, wystrugał mu nos;
ale ten nos, ledwie wykończony, zaczął rosnąć i rósł, aż po kilku minutach wyrósł
w ogromnej długości nosisko. ()
(C. Collodi Pinokio).

() Kobieta zasiała ziarenko w doniczce i już nazajutrz wyrósł z niego piękny
kwiat o stulonych płatkach. Kobieta pocałowała go, a wtedy płatki rozchyliły się
i ukazała się siedząca w środku kwiatu maleńka dziewczynka. ()
(H. Ch. Andersen Calineczka).


() Poczciwy, bury osioł Kłapouchy stał sobie samotnie w zaroślach ostu na skraju
lasu z łbem zwieszonym do ziemi i rozmyślał o sprawach tego świata. Przechodził
tamtędy Prosiaczek i Kangurzyca z Maleństwem. Kłapouchy ucieszył się bardzo,
że może przestać myśleć na chwilę, by móc powiedzieć smętnie i ponuro: "Jak się
macie?". ()
(A. A. Milne Kubuś Puchatek).

() Szła więc dziewczynka boso, stąpała nóżkami, które poczerwieniały i zsiniały
z zimna; w starym fartuchu niosła zawiniętą całą masę zapałek, a jedną wiązkę
trzymała w ręku. Przez cały dzień nie sprzedała ani jednej, nikt jej nie dał przez cały
dzień ani grosika. ()
(H. Ch. Andersen Dziewczynka z zapałkami).

() I królewna wbiegła po kamiennych schodach na szczyt wieży Były tu niskie
drzwiczki, za drzwiczkami słychać było wesolutki furkot Królewna pchnęła
drzwiczki Pośrodku izdebki na drewnianym zydelku siedziała siwa starowinka
i przędła na kołowrotku.
- O! Co to za dziwny sprzęt?
zawołała królewna.
- Wrzeciono, moja śliczna
powiedziała starowinka
Królewna pochwyciła wrzeciono, ukłuła się w palec, osunęła na ziemię i w tym
momencie zasnęła. ()
(Ch. Perrault Śpiąca królewna).


() Zła królowa uważała się za najpiękniejszą kobietę w całym królestwie.
Upewniało ja w tym magiczne zwierciadło, któremu codziennie zadawała to
samo pytanie: "Kto jest najpiękniejszy w całym królestwie?" () Pewnego dnia
zwierciadło odpowiedziało: "Ty jesteś piękna jak gwiazdy na niebie, ale piękniejsza
od ciebie jest" ()
(W. i J. Grimmowie Królewna Śnieżka).

() Dzieci były już zmęczone, aż tu nagle w oddali zamajaczyło malutkie światełko.
Podeszły bliżej Na leśnej polanie stała chatka, ale nie byle jaka, cała z piernika
Kiedy zerwały piernik, w oknie ukazała się głowa Baby-Jagi. ()
(W. i J. Grimmowie Jaś i Małgosia).
Po odgadnięciu baśni dzieci wypowiadają rytmicznie jej tytuł, jak również
zdanie zaproponowane przez nauczyciela, wykonując przy tym pokazywane
przez niego ruchy, np. Śnieżka
uderzanie w uda
to baśń znana
tupanie,
Śnieżka
klaskanie
to baśń lubiana
tupanie; Calineczka
podskoki
to
baśń znana
klaskanie, Calineczka
podskoki
to baśń lubiana
uderzanie

o uda itp.

7. zabawa z elementem dramy Co to za postać?
zgłaszające się na ochotnika dzieci przedstawiają ulubione postacie z baśni,
posługując się ruchem, gestem i mimiką.

8. Malowanie ulubionej postaci baśniowej.
9. wieszanie (po wyschnięciu) prac na sznurku w pobliżu Kącika Książki.

zabawy na placu przedszkolnym.
iii

1. rozpoznawanie baśni na podstawie wysłuchanego opisu jej bohatera.
Dzieci omawiają wygląd i zachowanie wybranego bohatera, a pozostałe osoby
odgadują, jaka to baśń.


zabawa ruchowo-naśladowcza Zaczarowane postacie.
Nauczyciel ma czarodziejska różdżkę, którą zamienia dzieci w różne postacie,
zwierzęta. Dzieci naśladują odpowiednie ruchy. Np. Kota w butach, zajączków,
wilka, węża, różę
2. zabawy swobodne zainspirowane przez dzieci.
Dzień 2. Dobre wróżki

Środki dydaktyczne: Karty pracy cz. 4, nr 14, 15, Zabawy na każdy dzień cz. 2,

s. 31-32, 64-67, korony (papierowe), obrazki przedstawiające bohaterów baśni.
Przebieg zaJęć

i

1. rozmowa na temat wróżek. podawanie ich cech.
- Jaka powinna być wróżka?

- Co chcielibyście, żeby spełniła wróżka?

2. rysowanie życzenia, które mogłaby spełnić wróżka (Karta pracy cz. 4, nr 14).

Ćwiczenia poranne
zestaw XXXI (Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 31-32).
ii

1. Historyjka obrazkowa Moje życzenie (Karta pracy cz. 4, nr 14).

Opowiadanie historyjki.

Nadawanie jej tytułu.

2. wypowiadanie swoich życzeń z podziałem na sylaby.
Dzieci siedzą w kole i kolejno mówią swoje życzenia skierowane do wróżki,
z podziałem słów na sylaby.

3. zabawa Zaczarowana różdżka.
- Co to jest zaczarowana różdżka?
- Kto jej używa?
Dzieci wraz z nauczycielem wymyślają czarodziejskie zaklęcia dla różdżki. Np.
Czary-mary, Eus deus kosmateus,
hokus-haptus! Eus deus rat.
Niech urośnie Niech zakwitnie
tutaj kaktus. piękny kwiat.


Kończenie przez dzieci zdania: Gdybym miała czarodziejską różdżkę, to

zabawa ruchowo-naśladowcza Zaczarowane postacie (str. 43).
4. porównywanie wzrostu.

Dzieci dobierają się trójkami. W trójkach ustawiają się według wzrostu
od
najwyższego do najniższego. W razie wątpliwości, kto jest wyższy
dzieci mierzą
się, stojąc do siebie tyłem.

Określanie, w trójkach: kto jest wyższy, kto jest niższy, kto najniższy.

zabawa Który król jest najwyższy?
Nauczyciel chowa w sali trzy korony. Dzieci szukają ich. Te, które odnalazły koronę,
wkładają ją na głowę i ustawiają się według wzrostu. Dzieci wskazują
najwyższego króla (królową). zabawę powtarzamy kilkakrotnie.

Porównywanie wzrostu postaci baśniowych przedstawionych na obrazkach.
Dzieci oglądają obrazki, nazywają bohaterów baśni. Układają obrazki według
malejącego wzrostu przedstawionych na nich postaci.

Ćwiczenia gimnastyczne
zestaw X (Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 64-67).
iii

1. Liczenie obrazków w każdej pętli. Łączenie każdej pętli z odpowiednią liczbą
kropek (liczba elementów w pętli odpowiada liczbie kropek). (Karta pracy
cz. 4, nr 15).

zabawa orientacyjno-porządkowa Krasnoludki i olbrzymy (str. 41).
2. zabawy dowolne wybrane przez dzieci.

Dzień 3. Opowiadamy baśń

Środki dydaktyczne: Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 31-32, Zabawy na każdy
dzień cz. 1, s. 117, Karta pracy cz. 4, nr 16, nożyczki, klej, bębenek.

Przebieg zaJęć

i

1. rozwiązywanie zagadek o bohaterach baśni.
Kto, za siedmioma górami
i za siedmioma lasami,
mieszkał w chatynce maleńkiej
z siedmioma krasnoludkami? (Królewna Śnieżka)


Był bajkowym pajacykiem
co miał ludzki głos,
lecz gdy głosem tym nakłamał
wtedy rósł mu nos. (Pinokio)


Ten potężny duch bajkowy
mieszkanie miał dziwne,
bo nie mieszkał w starym zamku
lecz w lampie oliwnej. (Alladyn)


Każda królewna, a tym bardziej ona
uważać winna na wrzeciona.


(Śpiąca Królewna)


Ćwiczenia poranne
zestaw XXXI (Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 31-32).
ii

1. Ćwiczenia pobudzająco-hamujące.
Dzieci maszerują po kole. Na hasło: Stop
zatrzymują się i stają na baczność,
a na hasło: Bęc
klękają na jedno kolano.

2. Słuchanie piosenki Książki, książki (Zabawy na każdy dzień cz. 1, s. 117).
3. rozmowa na temat piosenki.
- Jak zbudowana jest piosenka?
- Kto czyta książki dzieciom?


4. Dowolny taniec przy piosence.

5. zabawa Rytm piosenki.
Nauczyciel wystukuje na bębenku rytmy znanych dzieciom piosenek. Dzieci
usiłują rozpoznać piosenkę, przy czym same wyklaskują jej rytm.


zabawa orientacyjno-porządkowa Krasnoludki i olbrzymy (str. 41).
6. zabawy z baśnią Śnieżka.

Wycinanie brakujących fragmentów obrazka. Naklejanie ich w odpowiednich
miejscach (Karta pracy cz. 4, nr 16).

Wspólne opowiadanie baśni Śnieżka.
Dzieci siedzą w kole. Opowiadanie baśni rozpoczyna nauczyciel, potem kolejne
dzieci opowiadają następne fragmenty.

Wymienianie cech bohaterów baśni.
- Jaka jest Śnieżka?
- Jaki jest królewicz?
- Jaka jest macocha?
- Jaki jest król?

zabawa z elementami dramy Nie chcę jabłka. (Wyrabianie w dzieciach asertywności).
Dzieci przestawiają scenki
jedno dziecko daje jabłko drugiemu, a ono mu
odmawia. Następnie dzieci zamieniają się rolami.

zabawa na placu przedszkolnym.
iii

1. zabawa Dokończ tytuł.
Nauczyciel mówi początki tytułów znanych baśni (i bajek), a dzieci dopowiadają
ich zakończenie. Np.
Brzydkie (kaczątko)
Kot (w butach)
Czerwony (Kapturek)
O rybaku i (złotej rybce).
Śpiąca (królewna).
Jaś i (Małgosia)
Lampa (Alladyna)
Kubuś (Puchatek)
Kaczka (Dziwaczka)
Słoń (Trąbalski)



Dowolny taniec przy piosence Książki, książki (str. 45).
2. zabawy dowolne w wybranych kącikach.

Dzień 4. Dbamy o książki

Środki dydaktyczne: Dialogi, s. 27, Tablica V/II, sylwety do dialogu, Karty pracy
cz. 4, nr 17, 18, nożyczki, klej, taśma klejąca, duży karton w kształcie książki,
Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 31-32.

Przebieg zaJęć
i

1. Ćwiczenia graficzne: rysowanie drogi jasia i Małgosi do domu Baby-jagi
(Karta pracy cz. 4, nr 17).

Ćwiczenia poranne
zestaw XXXI (Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 31-32).
ii

1. Oglądanie tablicy V/ii. Słuchanie i kontynuowane dialogu między książkami.
- Czy można postępować z książeczkami tak, jak Antek i Krystian? Dlaczego?
- Do czego służą książeczki?
- Jak powinniśmy się z nimi obchodzić?
- Czy lubicie oglądać książeczki i słuchać, jak czytają wam dorośli? Dlaczego?


2. Ćwiczenia słuchowe: rozpoznawanie nazw postaci baśniowych po bezgłośnym
wymawianiu ich przez nauczyciela.
Dzieci siedzą przed nauczycielem, który bezgłośnie wymawia nazwy wybranych
bohaterów baśniowych, poruszając wyraziście wargami.

3. zabawa z elementem dramy Czy wiesz kim jestem?
Nauczyciel umawia się z chętnymi dziećmi, że będą przedstawiać w parach
spotkania postaci baśniowych. Uczestnicy scenek opisują swoich bohaterów
poprzez postawę, gesty, mimikę oraz prowadzony dialog. Pozostałe dzieci
muszą odgadnąć, jakie postacie z baśni ze sobą rozmawiają.


zabawa orientacyjno-porządkowa Krasnoludki i olbrzymy (str. 41).
3. wspólne naprawianie książeczek w Kąciku książek.

Dzieci dzielą się na trzy grupy: jedna grupa segreguje książeczki pod względem
zniszczenia i układa je w Kąciku; druga
naprawia książeczki wspólnie
z nauczycielem, a trzecia
przegląda w tym czasie książeczki.
4. Ustalanie zasad dbania o książki.
Nauczyciel przygotowuje karton w kształcie książki. Dzieci podają propozycje
zasad, nauczyciel najpierw pisze je na brudno, a potem
po wspólnym przegłosowaniu

pisze je na kartonie.


Na przykład:


Książeczki oglądamy przy stoliku.

Nie używamy książek do innych zabaw.

Odkładamy je po przeglądnięciu na swoje miejsce.

Nie rysujemy po książeczkach.

Nie szarpiemy, nie rzucamy książeczek.

Oglądamy je, mając czyste ręce. Itd.

zabawy na placu przedszkolnym.
iii

1. Ćwiczenia w orientacji przestrzennej: wycinanie obrazków postaci z baśni
i przyklejanie ich nad, pod, po lewej i po prawej stronie obrazka książki
Ulubione baśnie (Karta pracy cz. 4, nr 18).

zabawa ruchowo-naśladowcza Zaczarowane postacie (str. 43).
2. rysowanie na temat dowolny.
Dzień 5. Mierzymy krokami.

Środki dydaktyczne: Karta pracy cz. 4, nr 19, obrazki przedstawiające postacie
z książeczek dla dzieci, Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 31-32, klocki.

Przebieg zaJęć

i

1. Ćwiczenia graficzne: rysowanie po śladach dróg elfów do kwiatów (Karta
pracy cz. 4, nr 19).

Ćwiczenia poranne
zestaw XXXI (Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 31-32).
ii

1. Mierzenie długości za pomocą kroków i określanie długości w krokach.

Mierzenie krokami dywanu.
Nauczyciel wybiera troje dzieci, które kolejno mierzą krokami dywan. Pozostałe
dzieci głośno liczą kroki każdego mierzącego. Długość dywanu wynosi, np. 6
kroków Kasi, 4 kroki Adasia, 5 kroków Ani.


Według kogo dywan był najkrótszy, a według kogo najdłuższy?


Od czego to zależy?

(Dzieci powinny dojść do wniosku, że Adaś jest najwyższy i robi najdłuższe
kroki, więc według niego dywan jest najkrótszy. Odwrotnie u Kasi, która w tej
trójce jest najniższa, więc robi najkrótsze kroki i według jej pomiaru dywan
jest najdłuższy).


Mierzenie krokami długości sali.
(Mierzenie wykonujemy analogicznie jak poprzednie).
2. zabawa Ile kroków?
Dzieci stoją w rozsypce. Nauczyciel wymienia imię dziecka i podaje liczbę kroków,
jaką musi ono wykonać, aby przejść do innego wymienionego dziecka.
To z kolei wykonuje podaną mu liczbę kroków, idąc do kolejnej wymienionej
osoby itd.


zabawa orientacyjno-porządkowa Krasnoludki i olbrzymy (str. 41).
3. Ćwiczenia słuchowo-ruchowo-graficzne W świecie baśni.

zabawa z rymowanką:
Baśni słuchamy, o baśnie i inne książeczki dbamy.

Mówienie jej z emocjami przedstawionymi na obrazkach buzi, które pokazuje
nauczyciel. Wypowiadanie rymowanki naprzemiennie: cicho
głośno.


Dzielenie na głoski prostych słów związanych z książkami, np. król, kot, mama,
córka

zabawa dramowa Rozmowa Czerwonego Kapturka ze Śnieżką.
Chętna para dzieci przyjmuje role Czerwonego Kapturka i Śnieżki i prowadzi
między sobą dialog dotyczący baśni, w których bohaterami są te postacie.

Ćwiczenia pantomimiczne Jestem z baśni.
Dzieci ruchem, gestem, mimiką naśladują postacie baśniowe, które wymienił
nauczyciel.

Budowanie z dowolnych klocków zamków. Określanie, kto w nich mieszka.

Rysowanie mieszkańców swoich zamków.

zabawy na placu przedszkolnym.
iii

1. Układanie zagadek.
Dzieci losują obrazki przedstawiające różnych bohaterów książkowych.
Starają się opowiedzieć o nich w kilku zdaniach, nie wyjawiając, o kim mówią.
Pozostałe dzieci starają się odgadnąć, jaka to postać.


zabawa ruchowo-naśladowcza Zaczarowane postacie (str. 43).
2. zabawy swobodne zainicjowane przez dzieci.

MaJ
tydzień iii

Tematyka: Mieszkańcy majowej łąki.

Dzień 1. Mieszkańcy łąki

Środki dydaktyczne: Karta pracy cz. 4, nr 20, Dialogi, s. 28, Tablica V/III, sylwety
do dialogu, Wycinanka nr 27, nożyczki, Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 32
33, 73,
koperty, kartoniki z imionami dzieci, klej.

Przebieg zaJęć

i

1. Omówienie wyglądu łąki przedstawionej na rysunku.
Kończenie kolorowania
rysunku. Odszukiwanie zwierząt, nazywanie ich. Odczytanie z nauczycielem
wyrazów: osa, motyl, biedronka umieszczonych na dole strony.
wycięcie ich i naklejenie przy odpowiednich obrazkach zwierząt (Karta pracy
cz. 4, nr 20).

Ćwiczenia poranne
zestaw XXXII (Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 32
33).
ii

1. Oglądanie tablicy V/iii. Słuchanie i kontynuacja dialogu między pszczołą
a stokrotką.


Jakie zwierzęta zobaczyła stokrotka?


Jaką jedną wspólną nazwę mają te zwierzęta?


Czy stokrotka jest zwierzęciem? Dlaczego?


Czy znacie inne owady?
2. Układanie ze swoich ciał sylwety stokrotki.
3. Dzielenie na sylaby i głoski słów: osa, motyl, trawa, nektar, owady.
4. Nazywanie kwiatów przedstawionych na tablicy V/iii.

Nauczyciel pokazuje i nazywa kwiaty. Dzieci powtarzają za nim nazwy, dzielą
je na sylaby i
jeśli potrafią
na głoski. (Mak, jaskier, koniczyna, mniszek lekarski,
chaber, dzwonki).
5. Ćwiczenia oddechowe Wąchamy kwiaty
dzieci wdychają powietrze nosem,
a wydychają ustami.
6. przypomnienie nazwy aktualnego miesiąca
maj.

Nauczyciel mówi, że maj jest miesiącem, w którym kwitnie dużo roślin.
- Jak nazywają się miesiące, które są przed majem?
- Jak nazywają się miesiące, które są po maju?



zabawa ruchowo-naśladowcza Mieszkańcy łąki.
Nauczyciel wymienia nazwy zwierząt i roślin łąkowych, a dzieci naśladują ciałem
ich sposób poruszania się i wygląd.
7. wykonanie domina kwiatowego (Wycinanka nr 27).

Rozcinanie domina wzdłuż linii zaznaczonych nożyczkami.

Schowanie domina do przyniesionych kopert.

Naklejanie na kopertę kartonika ze swoim imieniem.
8. porządkowanie miejsc pracy.

zabawy na placu przedszkolnym.
iii

1. Gra w parach z użyciem domina.

zabawa ruchowa z elementem podskoku Koszenie trawy (Zabawy na każdy
dzień cz. 2, s. 73).
2. zabawy dowolne według zainteresowań dzieci.
Dzień 2. Kolorowe motyle

Środki dydaktyczne: Karta pracy cz. 4, nr 21, Zabawy na każdy dzień cz. 1, s. 118,
Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 32
33, 64-67, 73, grzechotki, klocki w kształcie
figur geometrycznych, Tablica V/III.

Przebieg zaJęć

i

1. Omówienie cyklu rozwojowego motyla (Karta pracy cz. 4, nr 21).
cykl rozwojowy motyli

Motyle są owadami, u których dokonuje się przeobrażenie zupełne.

jaja

Jaja motyli, w zależności od gatunku, mają różne kształty, różne kolory, niekiedy
z deseniem w postaci kropek lub kresek. Miejsca i sposoby składania są
bardzo różnorodne. Wiele motyli nocnych umieszcza jaja głęboko w pęknię



ciach kory. Większość motyli dziennych przykleja je do roślin. Niektóre ćmy
rozrzucają jaja w trawie w czasie lotu.
z jaja wykluwa się gąsienica
larwa motyli. Ma miękkie ciało, wyraźnie wyodrębnioną
głowę z aparatem gębowym gryzącym. Na tułowiu znajdują się
trzy pary członowanych odnóży, a na odwłoku 5 par tzw. posuwek. Bardzo
często pierwszym pokarmem jest otoczka jaja (chorion), z którego się wykluła.
Pożywieniem gąsienic większości gatunków są miękkie części roślin, choć są
i takie, które żyją w drewnie drzew (np. trociniakowate Cossidae) lub jak gąsienice
Aphomia sociella (Pyralidae) odżywiają się woskiem plastrów miodu.
Gąsienica jest jedynym stadium rozwojowym, w którym motyl rośnie (linienie),
dlatego pobiera bardzo duże ilości pokarmu.

poczwarka

Poczwarka to kolejne stadium rozwoju motyla. Gąsienica przestaje przyjmować
pokarm, opróżnia przewód pokarmowy, zrzuca z siebie oskórek i zmienia
się w nieruchomą formę.
z pozoru można uznać ją za martwy organizm, tymczasem we wnętrzu formuje
się dorosły motyl. Gąsienice motyli dziennych przed przepoczwarzeniem
najczęściej opuszczają roślinę żywicielkę i wyszukują odpowiednie miejsce.
Przytwierdzają się do podłoża nitką albo zwisają głową w dół, trzymając się
odnóżami odwłokowymi. Ćmy często tworzą misterne oprzędy.
W stadium poczwarki motyl nie odżywia się i nie pobiera płynu. Jedynymi
otworami, jakie funkcjonują, są służące do oddychania przetchlinki. Narządy
larwalne rozpadają się, a z niepozornych zgrupowań komórek, obecnych już
u gąsienicy i dotychczas nie podlegających istotnym zmianom, rozwijają się narządy
motyla. Przede wszystkim skrzydła, aparat gębowy i narządy rozrodcze.
Powstaje dorosły owad
imago.

imago

Po wyjściu z poczwarki skrzydła są jeszcze krótkie i zmięte, ale jak tylko owad
stanie na pewnym podłożu, zaczyna je rozpościerać. zewnętrzny szkielet
z chityny, początkowo miękki i plastyczny, schnie i przez to twardnieje. Po wyschnięciu
materiał staje się sztywny i wytrzymały, przy równoczesnej lekkości
i elastyczności.
Motyle żyją w zależności od gatunku od kilku godzin do kilku miesięcy (na
przykład listkowiec cytrynek).

2. Ćwiczenia graficzne: kończenie rysowania motyla i kolorowanie go (Karta
pracy cz. 4, nr 21).

Ćwiczenia poranne
zestaw XXXII (Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 32
33).

ii

1. Słuchanie wiersza M. Strzałkowskiej Na łące.
Jest jasno i błękitnie,
a wokół łąka kwitnie,
po łące sobie hasam
i trawę mam do pasa.
Na łące rosną babki
i mięta, i bławatki,
powoje i podbiały,
i inne dyrdymały!


Tu motyl, a tam dzwonek,
stokrotka i skowronek,
wśród trawy pachnie ziółko,
a ja powtarzam w kółko:


Jest jasno i błękitnie,
a wokół łąka kwitnie,
po łące sobie hasam
i trawę mam do pasa.


2. rozmowa na temat wiersza.
- Co rośnie na łące?
- Jakie zwierzęta możemy spotkać?

3. rytmizowanie fragmentu wiersza.
Jest jas-no i błę-kit-nie,
a wo-kół łą-ka kwit-nie,
po łą-ce so-bie ha-sam
i tra-wę mam do pa-sa.

4. Ćwiczenia ortofoniczne Odgłosy łąki.
Dzieci dzielą się na grupy: żabki, pszczoły, bociany, skowronki. Każda grupa kolejno
naśladuje głos swojego zwierzątka. Potem naśladują wszyscy razem.
5. Syntezowane nazw roślin i zwierząt podzielonych na głoski przez nauczyciela.
Nauczyciel pokazuje Tablicę V/III. Dzieli nazwy widocznych tam roślin i zwierząt
na głoski. Dzieci podają całe nazwy i wskazują właściwe zwierzęta i rośliny.
Np. o-s-a, t-r-a-w-a, s-t-o-k-r-o-t-k-a


6. wizualizacja Majowa łąka.
Nauczyciel mówi dzieciom, że mają już wyobrażenie majowej łąki. Chciałby,
żeby teraz wczuły się w żyjące tam zwierzęta i rośliny.
Wyobraźcie sobie, że jesteście na łące. Jest maj. Wokół kwitną kwiaty, czujecie?
Ich delikatne łodygi porusza wiatr, spokojnie je huśta
poczujcie się jak ten mak,
jaskier, czy koniczyna. Wiatr delikatnie was muska, a to kołysanie tak uspokaja.
A tam niedaleko fruwa kwiat! Nie, nie to motyl. Wyobraźcie sobie, że jesteście motylem.
Kolorowym, pięknym motylem. Fruwacie nad kwiatami, trawą. Jesteście
wolni, swobodni. Jest wam miło.
A co tak hałasuje? Wiadomo, pszczoła
pracowita pszczoła. Obserwujmy ją.
Zbiera nektar z jednego kwiatu, drugiego i frunie, gdzie? Wiadomo
do ula. I my
też powracamy powoli do sali. Jeszcze wciągamy to pachnące, łąkowe powietrze,
dotykamy delikatnie kwiaty, machamy biedronkom, konikom polnym, nawet
mrówkom i wracamy.


Dzielenie się wrażeniami z tej wycieczki w wyobraźni.

zabawa ruchowo-naśladowcza Mieszkańcy łąki (str. 49).
6. zabawa na dostrzeganie zmian dynamicznych w muzyce Kwiatki (według
M. Dąbrowskiej, j. Grafczyńskiej).
Dzieci ustawiają się parami, twarzami do siebie. Trzymają się za ręce i klęczą
z pochylonymi głowami. Są jakby dwupłatkowymi kwiatkami. Podczas muzyki
granej cicho (pp) Kwiatki śpią. Przy zmianie muzyki na trochę głośniejszą (p)
i jeszcze trochę (mf ), powoli prostują się, nie puszczając rąk. Na muzykę graną
głośno (f ), powoli podnoszą ręce, a na muzykę głośniejszą (ff )
lekko przechylają
się do tyłu
kwiatki się rozwinęły. Przy kolejnych zmianach dynamicznych na f,
mf, p
dzieci wolno pochylają się i na muzykę graną pp
kwiatki usypiają.

7. Słuchanie piosenki Łąka
domek kwiatów (Zabawy na każdy dzień cz. 1,
s. 118).
8. rozmowa na temat piosenki.
- Czyim domem jest łąka?
- Czego jest dużo na wiosennej łące?
- Jak zbudowana jest piosenka?

9. zabawa na określanie wysokości dźwięków Mieszkańcy łąki.
Przy melodii piosenki granej w wiolinie
dzieci poruszają się po sali-łące,
naśladując pszczoły. Przy melodii granej w basie
poruszają się jak bociany,
a przy melodii granej w średnim rejestrze
naśladują fruwające motyle.


10. Nauka piosenki fragmentami, metodą ze słuchu.
11. tworzenie akompaniamentu na grzechotkach.
Dzieci śpiewają piosenkę i akompaniują sobie na grzechotkach.

12. taniec w parach przy piosence.

Ćwiczenia gimnastyczne
zestaw X (Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 64
67).
iii

1. Układanie sylwety motyla z klocków w kształcie figur geometrycznych.
zwrócenie uwagi na symetryczność w jego budowie.

zabawa ruchowa z elementem podskoku Koszenie trawy (Zabawy na każdy
dzień cz. 2, s. 73).
2. zabawy swobodne zainicjowane przez dzieci.
Dzień 3. czego potrzebuje roślina aby rosnąć?

Środki dydaktyczne: Karty pracy cz. 4, nr 22, 23, Zabawy na każdy dzień cz. 2,

s. 32
33, 73, obrazki kwiatów (trzy zestawy), klocki, gazety, nożyczki, klej, karton.
Przebieg zaJęć

i

1. przypomnienie nazw części mniszka lekarskiego. wskazanie ich na obrazku
(Karta pracy cz. 4, nr 22).

Ćwiczenia poranne
zestaw XXXII (Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 32
33).
ii

1. rozmowa na temat Czego potrzebuje roślina, żeby rosnąć?


Co daje roślinie słońce? (ciepło, światło)


Czy rośliny mogłyby rosnąć, gdyby cały czas było ciemno?


Czy rośliny mogłyby rosnąć, gdyby cały czas było zimno?


Co by się działo, gdyby rośliny nie miały wody?


Gdzie lepiej rosną rośliny
w piasku, czy w dobrej ziemi?


Jeśli hodujemy rośliny, to kiedy lepiej się rozwijają
gdy wyrywamy rosnące
obok nich chwasty, czy jeżeli nie ruszamy chwastów?


Podsumowując: czego potrzebują rośliny, aby dobrze się rozwijać?

2. rysowanie w kołach tego, czego potrzebuje roślina, aby rosnąć (Karta pracy
cz. 4, nr 22).
3. zabawa twórcza Jestem kwiatem.
Dzieci pokazują całym ciałem, jak wygląda zadowolona roślina
kwiat, który
ma dobrą ziemię, obok którego nie rosną żadne chwasty, ma mokro, jest mu
ciepło i ma dużo światła słonecznego.


zabawa ruchowo-naśladowcza Mieszkańcy łąki (str. 49).
4. wyszukiwanie rytmu wśród ułożonych elementów i kontynuowanie go.
Nauczyciel układa obrazki kwiatów: jaskier
stokrotka
mak
chaber
jaskier
(trzy sekwencje). Dzieci dostrzegają rytm i kontynuują go za pomocą klocków.
Czerwone klocki to maki, niebieskie
chabry, białe
stokrotki, a żółte


jaskry. Potem dzieci dobierają się w pary
jedna osoba układa ciąg klocków
według jakiegoś rytmu, a druga
po dostrzeżeniu rytmu
kontynuuje go.
Następnie zamieniają się rolami.
5. Kończenie rysowania wianka według podanego rytmu (Karta pracy cz. 4, nr 23).

zabawy na placu przedszkolnym.
iii

1. Nazywanie kwiatów, które tworzyły wianek. Określanie pierwszej i ostatniej
głoski w ich nazwach. podział słowa mak na głoski (Karta pracy cz. 4, nr 23).

zabawa ruchowa z elementem podskoku Koszenie trawy (Zabawy na każdy
dzień cz. 2, s. 73).
2. wycinanie ze starych gazet zdjęć roślin i zwierząt łąkowych. tworzenie
wspólnego obrazka pod tytułem Wiosna na łące.
Dzień 4. zielone modelki

Środki dydaktyczne: Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 32-33, 64-67, Zabawy na każdy
dzień cz. 1, s. 118, wiersz e. M. Skorek Żabki, nożyczki, klej, Wycinanka nr 28.

Przebieg zaJęć
i

1. Oglądanie albumów i książek o żabach. poznawanie ich zwyczajów, określanie,
czym się odżywiają, gdzie żyją.

Żaba
zwyczajowa nazwa płazów z rodziny żabowatych (Ranidae), ale również
gatunków z innych rodzin, a często w ogóle przedstawicieli płazów bezogonowych.
W Polsce nazwę tę noszą między innymi następujące gatunki:
żaba trawna, żaba wodna, żaba śmieszka, żaba zwinka i żaba moczarowa, co
powoduje bliskoznaczność nazwy żaba i rodzaju Rana. Nazwa ta bywa jednak
stosowana także wobec przedstawicieli innych rodzajów (np. żaba szponiasta).
Wszystkie gatunki tej rodziny są w Polsce objęte ochroną gatunkową.
Żaby mają ciało krótkie, spłaszczone, pokryte nagą skórą. Palce tylnych
nóg spięte błoną pławną. Język wąski, długi, rozwidlony, wyrzucany, lepki.
Wszystkie gatunki żaby są jajorodne. Występuje u nich zapłodnienie zewnętrzne.
Żaby na okres rozrodu wędrują do zbiorników wodnych, pokonując niekiedy
znaczne odległości. Samica składa w wodzie jaja zwane skrzekiem. z jaj
wylęgają się stadia larwalne, zwane kijankami, które znacznie różnią się od
osobników dorosłych (nie mają kończyn, oddychają skrzelami oraz podobnie
jak ryby
posiadają linię boczną). W ciągu około 16 tygodni życia w wodzie,
kijanka stopniowo przeobraża się w dorosłego osobnika i staje się gotowa, by
opuścić środowisko wodne.


Ćwiczenia poranne
zestaw XXXII (Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 32-33).
ii

1. Słuchanie wiersza e. M. Skorek Żabki.
Po zielonej łące
żabki sobie skaczą
i głośno kumkają,
gdy boćka zobaczą:

Kum, kum// kum, kum/ kum, kum// kum, kum.
Leci bociek, leci

na łące panika,
żabki uciekają,
każda w wodzie znika:



Kum, kum// kum, kum/ kum, kum// kum, kum.
Bociek już odleciał,
zaświeciło słońce,
żabki wyszły z wody,
bawią się na łące:



Kum, kum// kum, kum/ kum, kum// kum, kum.

Skaczą i śpiewają,
i tańczą radośnie,
kumkają o boćku
i o pięknej wiośnie:



Kum, kum// kum, kum/ kum, kum// kum, kum.

Dzieci powtarzają za nauczycielem słowa kum, kum.
2. rozmowa na temat wiersza.
- Kogo bały się żabki?
- Co robiły, gdy pojawił się bocian?
- A co robiły, gdy go nie było?
- Czy bociany tak bardzo lubią jeść żabki?


3. podział na sylaby i głoski słowa żaba.
4. Naśladowanie głosu żaby.
Dzieci mówią po cichu rege, rege, kum, kum
gdy nauczyciel trzyma palec na
ustach, a głośno
gdy podnosi ręce.

5. śpiewanie znanej piosenki głosem żaby.

zabawa ruchowo-naśladowcza Mieszkańcy łąki (str. 49).
6. wykonanie pacynki
żabki (Wycinanka nr 28).

Wycięcie gotowego elementu pacynki-żaby.

zagięcie go wzdłuż przerywanych linii.

Smarowanie klejem wypustek (pola z ukośnymi liniami) i ich sklejanie.
7. Oglądanie gotowych pacynek. Ocenianie staranności ich wykonania.
8. porządkowanie miejsc pracy.

Ćwiczenia gimnastyczne
zestaw X (Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 64-67).
iii

1. zabawy z rymowanką:
Jedna żabka, druga żabka,
żabki trzy.
Siadły sobie pod parkanem
i zaczęły rechotanie.
Dzieci pokazują odpowiednią liczbę palców przy słowach: Jedna żabka, druga
żabka, żabki trzy, potem siadają pod ścianą i naśladują głos żab.


2. wymienianie utworów literackich, których bohaterami są żabki. Np.
H.
Bechlerowa O żabkach w czerwonych czapkach, j. Brzechwa Żaba.

3. Dowolny taniec przy piosence Łąka
domek kwiatów (Zabawy na każdy dzień
cz. 1, s. 118).
4. zabawy dowolne wybrane przez dzieci.
Dzień 5. ile kropek ma biedronka?

Środki dydaktyczne: Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 32-33, 73, 100, kartonik
z wyrazem owady, nożyczki, klej, Karty pracy cz. 4, nr 24, 25.

Przebieg zaJęć

i

1. Kończenie rysowania biedronek według podanego wzoru (Karta pracy cz.
4, nr 24).

Ćwiczenia poranne
zestaw XXXII (Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 32-33).
ii
1. ilustrowanie ruchem rymowanki.
Dzieci:
Biedroneczka mała, w przysiadzie obejmują rękami kolana,
głowę mają opuszczoną,
w górę poleciała. wykonują wyskok.

2. poznanie ciekawostek z życia biedronki.
Biedronkowate (Coccinellidae)
rodzina obejmująca niewielkie chrząszcze
o owalnym, wypukłym ciele. Przeszło 5,2 tysiąca gatunków na całym świecie,
w Polsce ok. 80.
Żywią się mszycami, dlatego wykorzystywane są w biologicznym zwalczaniu
tych szkodników. Mnożą się bardzo szybko i mogą dawać 2
4 pokolenia rocznie.
zimują owady dorosłe. W tym celu potrafią gromadzić się setkami, a nawet
tysiącami w różnych miejscach
pod ziemią, w budynkach czy pod korą
drzew. Czułki biedronek są przeważnie krótkie lub bardzo krótkie. Biedronki
mają szeroką głowę, która wchodzi w przedplecze. zaniepokojone larwy lub
dorosłe chrząszcze wydalają poprzez stawy nóg hemolimfę o żółtym zabarwieniu,
która ma trujące właściwości.
Jednym z przedstawicieli jest biedronka
owad o długości ok. 6 mm, pokryty
czerwonymi lub pomarańczowymi pokrywami skrzydłowymi, nakrapianymi

kontrastowymi plamkami. Biedronki odżywiają się owadami roślinożernymi,
są zatem z punktu widzenia człowieka pożyteczne.
W Polsce najpospoliciej występuje biedronka siedmiokropka.


3. czytanie całościowe wyrazu owady.
4. wymienianie cech owadów na przykładzie biedronki.
- Ile ma odnóży?
- Czy fruwa?
- Czy jest duża w stosunku do myszy?


5. Liczenie słów w zdaniach o biedronce.

W Polsce występuje najczęściej biedronka siedmiokropka.

Biedronka dwukropka ma dwie kropki.

Biedroneczko leć do nieba, przynieś mi kawałek chleba.

zabawa ruchowo-naśladowcza Mieszkańcy łąki (str. 49).
ii

1. Oglądanie zdjęć motyli. poznanie wybranych nazw i ciekawostek na ich
temat.
Motyle
rząd owadów uskrzydlonych.
Istnieje kilka umownych podziałów motyli, które nie mają pokrycia w rzeczywistych
relacjach pokrewieństwa w obrębie tej grupy. Mogą one być jednak
wygodne przy rozpoznawaniu. Dwa, często spotykane w książkach czy popularnych
atlasach podziały, to podział ze względu na wygląd i porę lotu
na
motyle dzienne (Rhopalocera, buławkoczułkie) oraz ćmy (Heterocera, różnoczułkie)
oraz podział ze względu na wielkość
na Macrolepidoptera (motyle
większe) i Microlepidoptera (motyle mniejsze). zaraz po chrząszczach stanowią
drugą pod względem liczebności grupę owadów. Obecnie na świecie
żyje około 150 tysięcy gatunków motyli, z czego w Polsce ponad 3 tysiące.
Występują na wszystkich kkontynentach, oprócz Antarktydy.
Oczy złożone
są na ogół duże, złożone z mniejszych oczek, tak zwanych ommatidiów.
Motyle postrzegają świat jako mozaikę drobnych obrazów. Widzą
ruch, ale parametry ich aparatu wzrokowego są dużo gorsze od ludzkiego.
aparat gębowy
jest typu ssącego. Większość motyli odżywia się nektarem
kwiatowym. Jedynie u najbardziej pierwotnych rodzin jak, np. skrzydliniaki
(Micropterygidae), zachowały się resztki gryzących narządów gębowych. Te
motyle odżywiają się głównie pyłkiem kwiatowym. Ssawka to długa rurka,
którą owad zwija i ukrywa pod spodem głowy. Niektóre gatunki za pomocą
ssawki piją również wodę.

czułki. Na całej ich powierzchni rozmieszczone są receptory zapachu, a na
ich 2. segmencie znajduje się narząd Johnstona. Jest to narząd słuchowy, wychwytujący
drgania powietrza.
tułów. Składa się z trzech segmentów. Na tułowiu znajdują się trzy pary odnóży.
Są smukłe i pokryte delikatnymi łuskami lub włoskami. Niektóre gatunki
mają na nich receptory pozwalające odbierać bodźce chemiczne. Na tułowiu
motyli znajdują się dwie pary skrzydeł z dwuwarstwowej błony rozpiętej na
żyłkach znajdujących się pomiędzy jej warstwami. Kształty i barwy motylich
skrzydeł są różnorodne, także ich proporcje w stosunku do wielkości ciała.
Motyle odbywające dalekie loty mają skrzydła długie, wąskie i ostro zakończone,
te, które muszą dokonywać szybkich zwrotów i uników, mają szerokie
i wyraźnie zaokrąglone skrzydła. Skrzydła motyli pokryte są drobnymi łuskami.
Powierzchnia łusek jest nierówna, zazwyczaj bruzdkowana albo żeberkowata,
a kształty mogą mieć szerokołopatkowe, włoskowate lub elipsowate.
U niektórych gatunków występują łuski zapachowe (androkonialne), głównie
u samców.
Odwłok. Część ciała motyli o widocznej segmentacji. U samic na końcu odwłoka
znajduje się pokładełko teleskopowe służące do składania jaj.

ciekawostki


Największe motyle europejskie (z których pierwszy występuje również
w Polsce) to zmierzchnica trupia główka i pawica gruszówka.

Największe motyle na świecie żyją w strefie tropikalnej i subtropikalnej.
Należy do nich Ornithoptera aleksandrae (rodz. Papilionidae). Jest gatunkiem
chronionym, występującym już tylko na jednym stanowisku w Papui Nowej
Gwinei. Rozpiętość skrzydeł samic tego gatunku przekracza 280 mm, a masa
ciała 25 g.

Żyjące na Hawajach ćmy z rodzaju Eupithecia (rodz. Geometridae) (E. staurophragma
i E. orichloris) mają gąsienice będące drapieżnikami polującymi na
drobne owady.
Bezkolczy śnieżyczek (Acentria ephemerella rodz. Pyralidae) to motyl, którego
gąsienice żyją pod wodą. Ponadto u tego gatunku występują dwie formy samic:
uskrzydlona
żyjąca na lądzie oraz o zredukowanych skrzydłach
żyjąca
pod wodą.

Występujące także w Polsce sówkowate (Noctuidae), takie jak Mamestra brassicae
i Cosmia trapezina mogą uzupełniać swoją dietę innymi gąsienicami, często
również swojego gatunku, dlatego można je nazwać kanibalami.

Motyle dzienne (Rhopalocera) występujące w polsce.
Nazwy motyli

paziowate


zygzakowiec kokornakowiec

niepylak apollo

paź królowej

paź żeglarz
bielinkowate


białawiec rukiewnik

bielinek kapustnik

listkowiec cytrynek

niestrzęp głogowiec

szlaczkoń erate

wietek gorczycznik

zorzynek rzeżuchowiec
rusałkowate


dostojka adype

dostojka titania

mieniak strużnik

pasyn debrak

pokłonnik osinowiec

przeplatka atalia

rusałka admirał

rusałka pawik
oczennicowate


górówka boruta

górówka pronoe

mszarnik jutta

osadnik wielkooki

polowiec szachownica

przestrojnik jurtina

skalnik cyrce

strzępotek edypus
modraszkowate


czerwończyk dukacik

modraszek adonis

modraszek wieszczek

modrogończyk wędrowiec


pazik brzozowiec

ogończyk akacjowiec

zieleńczyk ostrężyniec
powszelatkowate


karłątek akteon

kosternik leśniak

rojnik morfeusz

warcabnik szantawiec

powszelatek alweus
wielenowate


wielena plamowstęg (należy do rodziny wielenowatych)
2. zabawa na odprężenie Chciałbym być motylem (Zabawy na każdy dzień cz. 2,
s. 100).
3. Słuchanie informacji o motylach
liczenie zdań w wypowiedzi.
Motyle są owadami. Żyją w zależności od gatunku od kilku godzin do kilku miesięcy.
Ciało motyli zbudowane jest z trzech części: głowy, tułowia i odwłoka. Są
one najbardziej kolorowymi owadami.

4. Układanie o motylach zdań składających się z określonej liczby słów.
Np.: To jest motyl. (3)
Motyl ma kolorowe skrzydła. (4)
Motyl wygląda jak piękny fruwający kwiat. (6)

5. Dzielenie na sylaby słów: motyl, stokrotka, motyle, osa.
6. Dzielenie na głoski wybranych słów
nazw zwierząt i roślin łąkowych. Np.
m-o-t-y-l-e, o-s-y, ch-a-b-e-r, m-a-k-i

7. wizualizacja Jestem motylem.
Dzieci wymyślają nazwy dla siebie jako motyla. Np. plamistek złocisty, czerwoniak
strzępiasty, błękitek kropielnik
Nauczyciel mówi dzieciom, żeby wyobraziły sobie, że są motylami. Wczuły się
w nie.
Wyobraźcie sobie, że fruwacie nad łąką. Wasze skrzydełka lekko poruszają się, jest
wam ciepło, czujecie się odprężeni. Nad wami błękitne niebo, pod wami zielona
trawa z plamami barwnych kwiatów. Delikatny wiatr owiewa was. Siadacie na
stokrotce, ten nektar
jego smak, nieporównywalny do niczego, wprost ambrozja.
Syci siedzicie na stokrotce, jej zapach i woń całej łąki was usypia. A teraz powoli
wracamy do sali.


8. rysowanie, za nauczycielem, konturu motyla obiema rękami, w powietrzu.

zabawy na placu przedszkolnym.
iii

1. wycinanie fragmentów obrazka. wklejanie ich w odpowiednie miejsca na
karcie. Omówienie otrzymanego obrazka (Karta pracy cz. 4, nr 25).

zabawa ruchowa z elementem podskoku Koszenie trawy (Zabawy na każdy
dzień cz. 2, s, 73).
2. zabawy dowolne wybrane przez dzieci.
MaJ
tydzień iV

Tematyka: Moi rodzice.

Dzień 1. rodzina

Środki dydaktyczne: Zabawy na każdy dzień cz. 1, s. 30-32, 120, 129, Zabawy
na każdy dzień cz. 2, s. 33-34, materiały do wykonania laurki, nożyczki, klej, Karta
pracy cz. 4, nr 26.

Przebieg zaJęć

i

1. rysowanie swoich rodziców. czytanie całościowe zdania Moi rodzice: mama,
tata (Karta pracy cz. 4, nr 26).

Ćwiczenia poranne
zestaw XXXIII (Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 33-34).
ii

1. Słuchanie opowiadania G. Kasdepke
Kto pokocha pajacyka? (Zabawy na
każdy dzień cz. 1, s. 30-32).
2. rozmowa na temat opowiadania.
- W co chciał się bawić Kacper z tatą?
- Kim w zabawie miał być tata, a kim Kacper?
- Czy pajacyk miał rodzinę?
- Co postanowili tata z Kacprem odnośnie pajacyka?
- Kim miała być dla pajacyka mama Kacpra?



3. wymienianie członków rodziny dzieci oraz stopnia pokrewieństwa.
Dzieci siedzą w kole i kolejno wymieniają członków swoich rodzin, określając
stopień pokrewieństwa między nimi.

4. Dzielenie na głoski słów: mama, tata, syn, córka.
5. Kończenie zdań: Moja mama jest Mój tata jest
Dzieci kończą zdania, podając jak najwięcej określeń przymiotnikowych.
Nauczyciel zapisuje je na kartonie wokół napisów: Mama jest Tata jest


zabawa orientacyjno-porządkowa Moi rodzice.
Dzieci spacerują po sali. Na pierwsze dźwięki grzechotki
naśladują czynności
wykonywane w domu przez rodziców; dziewczynki naśladują mamy, a chłopcy
ojców. Przy kolejnych dźwiękach grzechotki
chłopcy naśladują czynności
mamy, a dziewczynki
czynności taty.
6. Nauka fragmentu wiersza j. Kulmowej Mamy mamę.
Najlepsze u mamy
jest to,
że ją mamy.
Mamy ją swoją nie cudzą.
Nie inną.
Zawsze tę samą.
I żeby nie wiem co się stało
mama zostanie mamą.


Mówienie wiersza w połączeniu z kreśleniem w powietrzu serduszek (jedno
słowo
jedno serduszko).

7. wyjaśnianie znaczenia słowa laurka.
8. wykonanie laurki dla mamy.
Nauczyciel przygotowuje różne materiały: bibułę, kolorowy papier, szablony
kwiatów i wazonu, kartoniki z kwiatami, kolorowe gazety, farby plakatowe,
wstążeczki Dzieci wybierają sobie materiały do wykonania pracy.

9. porządkowanie miejsc pracy.
10. Oglądanie wykonanych laurek, wybieranie najlepszych.
11. wspólne układanie życzeń dla mam.
Potem nauczyciel pisze na laurkach życzenia ułożone przez dzieci.


zabawy na placu przedszkolnym.

iii

1. rozmowy indywidualne na temat rodziców dzieci.
2. zabawa przy piosence Mama najlepsza (Zabawy na każdy dzień cz. 1, s. 120).
Dzieci:
Moja mama najlepsza poruszają się w rytm melodii
na świecie, w kółeczkach,
la, la, la, la, la. klaszczą w ręce,
Moja mama jest kochana, obejmują się rękami, jakby kogoś przytulały,
uśmiechnięta wciąż od rana. uśmiechnięte poruszają
Moja mama dobra wróżka, się w kółeczkach,
bardzo kocham ją,
la, la, la, la, la, la, la, la, la, la. śpiewają i klaszczą.

3. zabawa twórcza Dotykanie (Zabawy na każdy dzień cz. 1, s. 129).
4. zabawy swobodne zainicjowane przez dzieci.
Dzień 2. Tatuś jest potrzebny

Środki dydaktyczne: Wycinanka nr 29, Karta pracy cz. 4, nr 27, nożyczki, klej,
Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 33-34, 64-67, Zabawy na każdy dzień cz. 1, s. 28,
121, zdjęcia rodziców dzieci.

Przebieg zaJęć

i

1. Nazywanie rysunków
prezentów dla mamy.
Określanie pierwszej i ostatniej głoski w ich nazwach (lub dzielenie nazw na
głoski). Kolorowanie rysunków (Karta pracy cz. 4, nr 27).

2. Słuchanie piosenki Święto taty (Zabawy na każdy dzień cz. 1, s. 121).

Ćwiczenia poranne
zestaw XXXIII (Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 33-34).
ii

1. Słuchanie wiersza e. waśniowskiej Tatuś.
Mój tatuś jak każdy tatuś
wszystko zrobić potrafi:
umie zegar naprawić

i ucho przyszyć żyrafie,
umie baśń opowiedzieć
i podnieść mnie tak wysoko,
abym świat cały zobaczył,
a co najmniej swój pokój.
Ale najbardziej lubię,
kiedy w piłkę gramy
i gdy w kiosku na rogu
kupuje kwiat dla mamy.


2. rozmowa na temat wiersza.
- Co potrafi zrobić tatuś?
- Co najbardziej lubisz robić z tatusiem?


3. Kończenie zdania: Lubię z tatą robić, bo
4. Dzielenie na sylaby (w miarę możliwości na głoski) imion rodziców.
Liczenie, ile imion rodziców się powtarza.

5. Nauka wiersza fragmentami, metodą ze słuchu.

zabawa orientacyjno-porządkowa Moi rodzice (str. 59).
6. wykonanie kółek do serwetek (Wycinanka nr 29).

Wycinanie wszystkich elementów.

Rozcinanie szerokiego paska wzdłuż linii.

Robienie z zielonych pasków obręczy i sklejanie ich końców.

Przyklejanie do każdej obręczy jednego serca.

Odczytanie wraz z nauczycielem napisów na sercach (czytanie całościowe wyrazów:
tata, mama, ja).
6. porządkowanie miejsc pracy.
7. wspólne oglądanie wykonanych prac.
Wskazywanie najładniej (najstaranniej) wykonanych.


Ćwiczenia gimnastyczne
zestaw X (Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 64-67).
iii

1. Oglądanie zdjęć rodziców dzieci.
Dzieci przyniosły zdjęcia swoich rodziców. Wspólne oglądanie zdjęć, określanie
do kogo bardziej podobne jest dziecko.

2. wypowiedzi dzieci na temat Co robimy, gdy mama lub tatuś są zmęczeni?


zabawa orientacyjno-porządkowa Moi rodzice (str. 59).
3. Nauka piosenki Święto taty (Zabawy na każdy dzień cz. 1, s. 121).
4. zabawy tematyczne: Dom, Przedszkole
Dzień 3. Święto mamy

Środki dydaktyczne: Karta pracy cz. 4, nr 28, Zabawy na każdy dzień cz. 1,

s. 119-120, Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 33-34, bębenki, trójkąty, woreczki,
szare lub kolorowe sznurki, kompakt, płyta.
Przebieg zaJęć

i

1. Dzielenie na głoski prostych słów
nazw obrazków.
2. zabawy konstrukcyjno-manipulacyjne: budowanie dowolnych konstrukcji
z wybranych klocków.

Ćwiczenia poranne
zestaw XXXIII (Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 33-34).
ii

1. zabawa Idź tak samo! (według K. przybylskiej).
Dzieci tworzą duże koło. Niektóre dzieci w kole otrzymują instrumenty perkusyjne
(bębenki albo trójkąty). Nauczyciel przypomina sposób gry na trójkącie.
Dzieci maszerują, biegają lub podskakują zgodnie z rytmem akompaniamentu.
zmiana rejestru jest sygnałem do włączenia się do grania instrumentów
perkusyjnych. Podczas muzyki w rejestrze niskim, wchodzą do koła (jednym
krokiem) dzieci z bębenkami i wystukują rytm akompaniamentu. Wszystkie
dzieci w kole idą zgodnie z tym rytmem, na lekko ugiętych nogach. Powrót
do rejestru środkowego jest sygnałem do zmiany ról. Dzieci, które grały na
bębenkach, oddają je innym dzieciom. zmiana odbywa się w ruchu
dzieci
w tym czasie idą, biegną albo podskakują. Rejestr wysoki to sygnał, by do
środka koła weszły dzieci z trójkątami i wystukiwały rytm akompaniamentu
na swoich instrumentach. Wszystkie dzieci w dużym kole powinny wtedy iść
na palcach, zgodnie z rytmem tego akompaniamentu. Rejestr środkowy jest
sygnałem do zmiany ról. zabawę powtarzamy kilkakrotnie.


2. zabawa Pytania.
Nauczyciel zadaje pytania śpiewając, a dzieci odpowiadają w ten sam sposób.
- Czyje święto teraz obchodzimy?
- Co przygotowaliście na prezent dla mamy?
- Dlaczego dajecie mamie prezent?


3. Słuchane piosenki Święto naszej mamy (Zabawy na każdy dzień cz. 1,
s. 119-120).
4. rozmowa na temat piosenki.
- Jak zbudowana jest piosenka?
- Czy jest wesoła, czy smutna?
- Co dzieci robią z okazji święta mamy?
- Co obiecują dzieci, że jakie będą?


5. zabawa przy piosence.
Podczas zwrotek piosenki dzieci układają z szarf (sznurka) serduszka. Przy refrenie

rytmicznie klaszczą.

6. Nauka piosenki fragmentami, metodą ze słuchu.
7. próba wspólnego z nauczycielem śpiewania piosenki.
8. wprowadzenie kierunków w przestrzeni od osi ciała drugiej osoby.
Dzieci dobierają się parami. Każde dziecko bierze woreczek.


Ćwiczenia indywidualne z woreczkiem.
Nauczyciel mówi, gdzie dzieci mają położyć woreczek, a one wykonują polecenie.
Np. Połóżcie woreczek na głowie; na stopie; na prawej ręce; na lewej ręce
Potem dzieci układają woreczki względem siebie, również na polecenie nauczyciela.
Np. Połóżcie woreczki przed sobą; za sobą; po swojej prawej stronie; po
swojej lewej stronie

Ćwiczenia w parach z woreczkami.
Dzieci dobierają się w pary. Witają się prawymi rękami. Siadają naprzeciwko
siebie i układają woreczki ze swojej prawej lub lewej strony. Wzajemnie określają
kierunki od osi ciała drugiej osoby. Np. Ola ma woreczek po swojej prawej
stronie; lewej stronie.

Wrzucanie woreczków do kosza.
Dzieci maszerują po sali, a gdy przechodzą obok kosza
wrzucają do niego
woreczek.

zabawy na placu przedszkolnym.

iii

1. Kończenie rysowania szlaczków (Karta pracy cz. 4, nr 28).

zabawa orientacyjno-porządkowa Moi rodzice (str. 59).
2. zabawy dowolne w wybranych kącikach.
Dzień 4. Słuchamy rodziców

Środki dydaktyczne: Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 33-34, 64-67, 82, Tablica V/
IV, Dialogi, s. 29, sylwety do dialogu, Karta pracy cz. 4, nr 29.

Przebieg zaJęć

i

1. Ozdabianie zaproszeń dla rodziców.
Dzieci dostają złożone na pół kartki formatu A5 (połowa kartki z bloku).
Ozdabiają je według własnego pomysłu. Potem nauczyciel wypisze w środku
zaproszenie na spotkanie, podając datę i godzinę.


Ćwiczenia poranne
zestaw XXXIII (Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 33-34).
ii

1. Oglądanie tablicy V/iV. Słuchanie i kontynuowanie dialogu pomiędzy młodym
jeżem a lisem.
- Czy rodzice mają rację mówiąc, żeby nie jeść zbyt dużo słodyczy?
- Dlaczego jeżyka bolał brzuch?
- Czy rodzice mają rację mówiąc żebyście nie rozmawiali z nieznajomymi?


Dlaczego?
- Czy jeżyk rozmawiał z lisem?
- Czy uważał lisa za nieznajomego?
- Co w rozmowie z lisem podkreślił jeżyk, gdy zobaczył swoich rodziców?
- A jak wy się zachowujecie w takiej sytuacji?
Nauczyciel wyjaśnia, że rodzice żyją dłużej i łatwiej im określić, czy dana sytuacja
stanowi zagrożenie. Jeżeli ostrzegają was przed czymś to dlatego, że
zdają sobie sprawę z niebezpieczeństwa. Chcą was chronić, bo was kochają,
a wy powinniście pewnych ostrzeżeń przestrzegać.

2. Scenki dramowe Spotkanie jeża z lisem.
Dzieci, na ochotnika, dobierają się w pary: jedno jest młodym jeżykiem, drugie



lisem. Przedstawiają swoimi słowami sytuację z dialogu albo własną, wymyśloną
przez siebie.
3. Kończenie zdania: Słuchamy rodziców, bo
4. zabawa z rymowanką.
Rodzice o nasze bezpieczeństwo dbają
bo nas kochają.

Dzieci wypowiadają tekst ze zwiększającym się natężeniem głosu.


zabawa orientacyjno-porządkowa Moi rodzice (str. 59).
5. rozmowa na temat spędzania wolnego czasu z rodzicami.

Wypowiedzi na temat obrazków (Karta pracy cz. 4, nr 29).

Rysowanie na temat Jak dzieci spędzają wolny czas z rodzicami (Karta pracy
cz. 4, nr 29).

Wypowiedzi dzieci na temat swoich rysunków.

Scenki dramowe Jak spędzamy wolny czas.
Dzieci dobierają się w grupy po 3
4 osoby. W scence pokazują gestem i ruchem,
jak można spędzić czas wspólnie z rodzicami.

Ćwiczenia gimnastyczne
zestaw X (Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 64-67).
iii

1. zabawa Goście jadą.
Dzieci ustawiają się w parach twarzami do siebie.

Dzieci:
Mamo! Mamo! rytmicznie klaszczą w ręce,
Co? Co? Co? rytmicznie klaszczą w ręce partnera,
Goście jadą. rytmicznie klaszczą w ręce,
No to co? rytmicznie klaszczą w ręce partnera,
Dzień dobry, dzień dobry. witają się przez podanie rąk,
Cmok, cmok, cmok. naśladują całowanie w policzek z jednej,
a potem z drugiej strony.
Tato! Tato! Ruchy analogiczne jak wyżej.
Co? Co? Co?
Goście odjeżdżają.
No to co?
Do widzenia, do widzenia.
Cmok, cmok, cmok.


zabawa ruchowa kształtująca postawę ciała Kwiaty chwiejące się na wietrze
(Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 82).
2. przygotowanie sali na przyjęcie gości.

Dzień 5. rodzice w przedszkolu

Środki dydaktyczne: Karta pracy cz. 4, nr 30, kompakt, płyta, Zabawy na każdy
dzień cz. 2, s. 33-34, Zabawy na każdy dzień cz. 1, s. 25, 120, 121.

Przebieg zaJęć

i

1. wykonanie portretu mamy w rysunku serca.
Dzielenie słowa mama na głoski (Karta pracy cz. 4, nr 30).


Ćwiczenia poranne
zestaw XXXIII (Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 33-34).
ii

1. Słuchanie wiersza a. widzowskiej-pasiak Wyliczanki.
Ene due rabe,
z mama się pobawię.
Powie mi dzień dobry,
pobawi się w bobry,
abecadła mnie nauczy,
da do wiedzy złoty kluczyk.


Elemele-dudki,
mama przegna smutki,
powie mi dobranoc,
pchełki da mi na noc,
a szczypawki do nogawki
i sny długie jak rękawki.


Ence pence, w której ręce
jest mamy najwięcej?
W prawej
mama,
w lewej
mama
ciepła jak piżama.


2. rozmowa na temat wiersza.
- Dlaczego wiersz ten ma tytuł Wyliczanki?
- Dokończ wyliczanki


Ene, due, rabe


Elemele-dudki
Ence pence


- Co z mamą robiła dziewczynka?

3. Nauka fragmentu wiersza. ilustracja ruchowa.
Dzieci:
Ence pence, w której ręce naśladują wyliczanie
jest mamy najwięcej? jak przy użyciu wyliczanki,
W prawej
mama, pokazują prawą rękę,
w lewej
mama pokazują lewą rękę,
ciepła jak piżama obejmują rękami ramiona.


4. zabawa przy piosence Mama najlepsza (str. 60).

zabawa orientacyjno-porządkowa Moi rodzice (str. 59).
5. Spotkanie z rodzicami dzieci z grupy.

Powitanie gości przez nauczyciela.
Nauczyciel mówi:
Witam, wszystkich, którzy:
przyjechali samochodem,
przyszli piechotą,
lubią kwiaty,
czytają dzieciom książeczki,
lubią śpiewać,
kochają swoje dzieci.


Osoby, które czują się powitane, machają rękami.


Powitanie przez dzieci.
Dzieci stają w parach ze swoimi rodzicami, odwracają się do nich twarzami.
Raz, dwa, trzy klaszczą w swoje ręce,
jestem ja, pokazują na siebie,
jesteś ty. pokazują na partnera,
Raz, dwa, trzy, klaszczą w swoje ręce,
kocham ja, pokazują na siebie,
kochasz ty. pokazują na partnera.

Śpiewanie piosenki Święto naszej mamy, Święto taty.

Wspólny taniec przy piosence Mama najlepsza (Zabawy na każdy dzień cz. 1, s. 120).

Recytacja wierszy: e. Waśniowskiej Tatuś, J. Kulmowej Mamy mamę (fragment).

zabawa z rodzicami Goście jadą (str. 63
64).
Składanie życzeń i wręczanie własnoręcznie wykonanych upominków.


Wspólny poczęstunek.

zabawa w kręgu na pożegnanie.
Dzieci, rodzice i nauczyciel stoją w kole.
Dzieci:
Już pożegnania nadszedł czas, wszyscy podają sobie ręce,
stajemy wszyscy w kole. kłaniają się,
Żegnamy was, prosimy was, wyciągają przed siebie ręce,
odwiedzajcie nasze przedszkole. żegnają się wszyscy ze wszystkimi


poprzez podanie ręki.

iii

1. Dzielenie się wrażeniami ze spotkania.
2. Mówienie rymowanki w rytmie wystukiwanym przez nauczyciela na bębenku:
Mama to dla mnie cały świat.
Kocham ją ja, tata i brat.


3. zabawy zainicjowane przez dzieci.
czerwiec
tydzień i

Tematyka: W krainie dziecięcych marzeń

Dzień 1. Dobrze jest mieć przyjaciela

Środki dydaktyczne: Dialogi, s. 29-30, Tablica VI/I, sylwety do dialogu, obrazki
do ćwiczeń słuchowych, kartki, Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 34
35, 119.

Przebieg zaJęć
i
1. zabawy z rymowanką:
Dzieci dobrane w pary:
Mieć przyjaciela pokazują na partnera,
to wielki skarb. uderzają rytmicznie w ręce partnera,
Wiesz o tym ty, pokazują na partnera,
wiem o tym ja. pokazują na siebie.



Ćwiczenia poranne
zestaw XXXIV (Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 34
35).
ii

1. Oglądanie tablicy Vi/i. Słuchanie i kontynuowanie dialogu między młodym
ptaszkiem i młodym smokiem.
- Jaki był smok?
- Dlaczego młody ptaszek bał się młodego smoka?
- Co chciał zrobić smok?
- Czym zakończyło się spotkanie ptaszka ze smokiem?
- Czy należy oceniać wszystkich po wyglądzie? Dlaczego?


2. podawanie cech przyjaciela.
- Jaki powinien być przyjaciel?
Dzieci wraz z nauczycielem ustalają cechy przyjaciela, nauczyciel zapisuje
je na kartonie. Np. opiekuńczy, dochowujący tajemnic, dobry, koleżeński, miły,
życzliwy


3. Kończenie zdania: Dobrze jest mieć przyjaciela, bo

zabawa ruchowo-naśladowcza Moje ulubione zabawy.
Nauczyciel wymienia nazwy zabawek, a dzieci pokazują, jak najchętniej bawią
się nimi. Np. piłka, rower, klocki, skakanka
4. rozmowa na temat wspólnych zabaw z przyjacielem.
- W jaki sposób spędzacie czas z przyjacielem?
- Jakie są wasze ulubione zabawy?
- Czy przyjemnie spędza się czas z przyjacielem?


5. podział na sylaby i głoski (pomaga nauczyciel) imion przyjaciół. Np. Ola:
O-la, O-l-a; Bartek: Bar-tek, B-a-r-t-e-k.
6. rytmiczne mówienie fragmentu tekstu K. przybylskiej.
To nie bę-dzie ża-den sek-ret,
prze-cież każ-dy o tym wie.
Dob-rze jest mieć przy-ja-cie-la,
żyć sa-me-mu bar-dzo źle.


7. rysowanie na temat Zabawy z moim przyjacielem.
8. Oglądanie wykonanych prac. Omawianie ich przez autorów.
9. zabawa przeciwko agresji Uliczka przyjaźni (Zabawy na każdy dzień cz. 2,
s. 119).


Ćwiczenia gimnastyczne na placu przedszkolnym
powtórzenie poznanego
wcześniej zestawu.
iii

1. Dzielenie na głoski prostych nazw obrazków.
Np. kora, kasa, koza, buty,
domy, dymy, foka, lody, masa.

zabawa ruchowo-naśladowcza Moje ulubione zabawy (str. 66).
2. zabawy swobodne zainicjowane przez dzieci.
Dzień 2. Kolega? Przyjaciel?

Środki dydaktyczne: Karta pracy cz. 4, nr 31, Zabawy na każdy dzień cz. 1, s. 8,
Wycinanka nr 31, nożyczki, klej, zdjęcia ulubionych kolegów i koleżanek, Zabawy
na każdy dzień cz. 2,

s. 34
35, skakanki.
Przebieg zaJęć

i

1. Dopasowywanie brakujących elementów zabawkom przedstawionym na
obrazku (Karta pracy cz. 4, nr 31).

Ćwiczenia poranne
zestaw XXXIV (Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 34
35).
ii

1. Słuchanie wiersza a. Frączek Mój przyjaciel.
Mój przyjaciel, daję słowo,
jest osobą wyjątkową!


Umie robić zamki z piasku,
po podwórku biega w kasku
i dla wszystkich się naraża
jak policjant albo strażak.


Czasem bywa też piratem,
co na statku ma armatę;
raz rycerską nosi zbroję,
innym razem jest kowbojem.



Kiedy się spotkamy w parku,
to podzieli się koparką
i pożyczy mi łopatkę
lub wiaderko w żółtą kratkę.


Bardzo lubi mleczne krówki
i czerwone ciężarówki,
piłkę nożną kopie w błocie,
z kotem ściga się po płocie


A w kieszonce od spódniczki
trzyma procę i kamyczki.
Mój przyjaciel, daję słowo,
jest dziewczynką wyjątkową.


2. rozmowa na temat wiersza.


Jaki jest przyjaciel z wiersza?


Co umie robić?


Czy dzieli się zabawkami i je pożycza?


Co lubi?


Kim jest przyjaciel z wiersza?
3. powtarzanie
szybko i wolno
fragmentu wiersza:
Mój przyjaciel, daję słowo,
jest osobą wyjątkową!


4. wyjaśnienie różnicy pomiędzy przyjacielem a kolegą.

Czy mamy wielu kolegów? A przyjaciół?
Nauczyciel wyjaśnia, że przyjaciel to jest ktoś z kim rozumiemy się bez słów,
kto zawsze stanie po naszej stronie, nawet gdy nie mamy racji, lubi nas, zna
wiele naszych tajemnic, gdy jest potrzeba staje w naszej obronie. A kolegów
mamy wielu, np. koledzy z klasy.
5. Kończenie zdania: Mój przyjaciel jest wyjątkowy, bo
6. zabawa Wspólnie z przyjacielem.
Dzieci dobierają się w pary (według sympatii) i wykonują wspólnie różne czynności,
wzajemnie sobie pomagając. Np.


Prowadzenie po ławeczce
jedno z dzieci idzie powoli po ławeczce, a kolega
trzyma je za rękę. Po wykonaniu zadania następuje zmiana ról.


Przechodzenie między rozstawionymi krzesełkami. Dziecko, z zasłoniętymi
oczami, prowadzone jest przez partnera.

zabawa ruchowo-naśladowcza Moje ulubione zabawy (str. 66).
7. wykonanie pracy plastycznej Mój ulubiony kolega i koleżanka (Wycinanka
nr 31).

Przygotowanie zdjęć ulubionego kolegi i ulubionej koleżanki.

Przycinanie zdjęć przy pomocy nauczyciela tak, aby zmieściły się w przygotowanych
miejscach.

Wklejanie zdjęć.

Wycięcie stojaczka ze zdjęciami. zagięcie go wzdłuż przerywanych linii.
8. Oglądnie wykonanych prac. wskazywanie wykonanych najstaranniej.
9. porządkowanie miejsc pracy.

zabawy na placu przedszkolnym.
iii

1. Dzielenie na sylaby i głoski nazw zabawek przedstawionych na obrazkach.
2. Dowolny taniec w parach przy wybranej piosence.
3. zabawy dowolne w wybranych kącikach.
Dzień 3. Każdy ma jakieś marzenia

Środki dydaktyczne: wyliczanka A. Frączek, Zabawy na każdy dzień cz. 2,

s. 34-35, Karta pracy cz. 4, nr 32, Zabawy na każdy dzień cz. 1, s. 89, instrumenty
perkusyjne, kompakt, płyta, kartki.
Przebieg zaJęć

i

1. ilustracja ruchowa wyliczanki a. Frączek.
Depcze słoń po dachu,
nos mu drży ze strachu.
A słonica na kominie
fika jak kaskader w kinie.
Na kogo wypadnie,
na tego bęc!


2. rozpoznawanie piosenek po rytmie wyklaskanym przez nauczyciela.

Ćwiczenia poranne
zestaw XXXIV (Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 34-35).
ii

1. zabawa pobudzająco-hamująca Wiatraczki (według M. Dąbrowskiej,
j. Grafczyńskiej).
Dzieci poruszają się, trzymając się po czworo prawymi rękami na krzyż, a lewe
wyciągając w bok. Na komendę
zmieniają ręce i kierunek poruszania się. Na
przerwę w muzyce
przysiadają i opierają się rękami o podłogę.

2. Słuchanie piosenki Nasz As (Zabawy na każdy dzień cz. 1, s. 89).
3. rozmowa na temat piosenki.
- Co robi As całe dnie?
- Czy dzieci żyją w zgodzie z Asem? Dlaczego?
- Jak zbudowana jest piosenka?

4. zabawa przy piosence.
Dzieci dobierają się w pary. Jedno z nich jest Asem, drugie
dzieckiem.
I zwrotka: As biega za dzieckiem, oboje są zadowoleni.
II zwrotka: Dziecko siedzi, obok As
dziecko głaszcze go i przytula.

5. śpiewanie znanej piosenki głosem psa: hau, hau, hau
6. Nauka piosenki fragmentami, metodą ze słuchu.
7. zabawa Cicho
głośno.
Nauczyciel naśladuje szczekanie psa. Gdy dzieci słyszą ciche szczekanie psa

leżą cicho na dywanie, a gdy słyszą głośne szczekanie psa
naśladują ruchy
psa, poruszając się na czworakach.

8. tworzenie akompaniamentu na wybranych instrumentach perkusyjnych.
Dzieci dzielą się na dwie grupy. Jedna grupa to orkiestra, a druga
chór. Dzieci
z orkiestry wybierają sobie instrumenty perkusyjne. Chór śpiewa z nauczycielem
piosenkę, a orkiestra akompaniuje. Potem następuje zmiana.


zabawa ruchowo-naśladowcza Moje ulubione zabawy (str. 66).
9. Ćwiczenia słuchowo-ruchowo-graficzne Moje marzenia.

Ćwiczenia relaksacyjne.
Dzieci przy muzyce relaksacyjnej, np. odgłosach łąki, leżą na dywanie i oddają
się marzeniom. Po chwili relaksu, dzielą się swoimi doznaniami i mówią, co
było przedmiotem ich marzeń.


Kreślenie w powietrzu kształtów wymarzonych zabawek.
Dzieci, kolejno zgłaszające się na ochotnika, kreślą w powietrzu kształty wymarzonych
zabawek, a pozostałe osoby odgadują, jaka to za zabawka.

zabawa Każdy ma jakieś marzenie.
Dwoje dzieci podaje sobie podniesione ręce
są mostem, pod którym co
chwilę przechodzi prowadzony przez nauczyciela rząd dzieci (tworzą pociąg).
Dzieci mówią rymowankę:
Każdy ma jakieś marzenie
niech każdy je odgadnie.
Gdy most opadnie,
powiem wam marzenie swe,
dzieląc na sylaby je.
Po skończeniu rymowanki, most opada, a dziecko, które zostało zatrzymane podaje
nazwę tego, o czym marzy, dzieląc wypowiadane słowo na sylaby. (zamiast
podziału na sylaby można wprowadzić podział na głoski, jeżeli dzieci potrafią
już to robić. Należy wtedy w rymowance zastąpić słowo sylaby wyrazem głoski).



Rysowanie swoich marzeń.
Po narysowaniu, autorzy omawiają swoje prace.

zabawy na placu przedszkolnym.
iii

1. Ćwiczenia graficzne: kończenie rysowania latawca. Kolorowane rysunku
(Karta pracy cz. 4, nr 32).
2. powtórzenie zabawy Każdy ma jakieś marzenie (str. 69).
3. zabawy dowolne w wybranych kącikach.
Dzień 4. Proszę, przepraszam, dziękuję.

Środki dydaktyczne: Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 34-35, 124, woreczki,
Zabawy na każdy dzień cz. 1, s. 8-9, Karta pracy cz. 4, nr 33.

Przebieg zaJęć
i

1. zabawa przeciwko agresji Konfliktowe sytuacje (Zabawy na każdy dzień
cz. 2, s. 124).


Ćwiczenia poranne
zestaw XXXIV (Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 34-35).
ii

1. Określanie kierunków w przestrzeni od osi ciała drugiej osoby.

Ćwiczenia w parach.
Dzieci dobierają się w pary i stają naprzeciwko siebie. Nauczyciel wymienia
części ciała, a dzieci wskazują je u swojego partnera. Np. Pokażcie głowę,
brzuch, uszy, prawe kolano, lewe kolano, lewą rękę, prawą rękę
(Nauczyciel sprawdza poprawność wykonania ćwiczenia).


zabawa z woreczkami.
Dzieci pozostają w parach. Jedno z nich, układa woreczek względem kolegi,
zgodnie z poleceniami nauczyciela. Np. Połóżcie woreczek przed partnerem, za
partnerem, po jego prawej stronie, po jego lewej stronie.

Pożegnanie w parach.
Dzieci żegnają się, stojąc naprzeciwko siebie i podając sobie prawe ręce.

zabawa ruchowo-naśladowcza Moje ulubione zabawy (str. 66).
2. Słuchanie wiersza e. Ostrowskiej Tajemnicze słowa.
Kiedy Markowi książkę dał wujek,
Marek zapomniał słowa: "..".
Ala o zeszyt prosiła Zosię.
- Masz
mówi Zosia.
Masz? Czy też: "..".
Co to za słowa, wnet każdy zgadnie,
lecz pomyśl, czy by nie było ładnie,
gdyby ten wierszyk niedługi,
można powiedzieć tak po raz drugi:


Kiedy Markowi książkę dał wujek,
Marek powiedział grzecznie: - dziękuję!
Ala o zeszyt prosiła Zosię.
Zosia, podając, rzekła jej: - proszę!
Kiedyś potrącił Andrzej Tomasza,
ale powiedział zaraz: - przepraszam!


3. rozmowa na temat wiersza.
- Jakiego słowa zapomniał Marek?
- Co powinna powiedzieć zosia dając zeszyt Ali?
- Kiedy powinniśmy mówić proszę, kiedy przepraszam, a kiedy
dziękuję?



4. zabawa z rymowanką:
Czarodziejskie słowa znam:
proszę, przepraszam, dziękuję



Ja je stosuję. Ty je stosujesz?
Dzieci mówią tekst w różnej pozycji: stojąc, siedząc, leżąc.

5. zabawa Kiedy proszę, przepraszam, dziękuję.
Nauczyciel omawia różne sytuacje (albo przedstawia odpowiednie obrazki),
a dzieci spośród słów: proszę, przepraszam, dziękuję, dzień dobry, do widzenia,
wybierają to, którego należy użyć w określonej sytuacji.
Np.


Michał wychodzi z sali. Idzie do domu, bo przyszedł po niego tatuś.
Basia dała Gabrysi cukierka. Powiedziała, a Gabrysia
Adaś biegł i potrącił Karolinę. Karolina upadła.
Ania spóźniła się. Przyszła, gdy inne dzieci siedziały już przed tablicą.



Ćwiczenia gimnastyczne na placu przedszkolnym
powtórzenie poznanego
wcześniej zestawu.
iii

1. Ćwiczenia
graficzne: zaznaczanie miejsca swojego serca naklejką.
Sprawdzenie, czy dzieci przedstawione na obrazku prawidłowo zaznaczyły
miejsca swoich serc (Karta pracy cz. 4, nr 33).

zabawa ruchowa
powtórzenie wybranej zabawy poznanej wcześniej.
2. zabawy swobodne zainicjowane przez dzieci.
Dzień 5. nasze wymarzone zawody

Środki dydaktyczne: Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 34-35, obrazki przedstawiające
przedmioty kojarzące się z różnymi zawodami, kartoniki z wyrazami: rower,
hulajnoga, skakanka, woreczek, Karty pracy cz. 4, nr 34, 35.

Przebieg zaJęć

i

1. Ćwiczenia spostrzegawczości: wyszukiwane i zaznaczanie różnic między obrazkami
przedstawiającymi zabawy na podwórku (Karta pracy cz. 4, nr 34).

Ćwiczenia poranne
zestaw XXXIV (Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 34-35).

ii

1. rozmowa na temat ulubionych zabaw na podwórku.
- Jak wygląda wasze podwórko?
- Czy lubicie się tam bawić? Dlaczego?
- W co najchętniej bawicie się na podwórku?


2. Naśladowanie ulubionych zabaw na podwórku indywidualnie, a potem
w grupie.
Jedno z dzieci, na ochotnika, pokazuje swoją ulubioną zabawę podwórkową,
a pozostałe naśladują jego czynności.
Np. jazda na rowerze, gra w piłkę, zabawy w piasku


3. czytanie całościowe wyrazów: rower, skakanka, hulajnoga.
4. zabawa z rymowanką:
Dzieci:
Podwórko to miejsce, stoją w rozsypce, zataczają łuk prawą, a potem
które dobrze znamy. lewą ręką,
Podwórko to miejsce, dobierają się w pary i objęte spacerują po sali.
gdzie kolegów mamy.

5. zabawy ze skakankami.

Mierzenie skakanki stopa za stopą.
Dzieci kolejno przechodzą po skakankach stopa za stopą, licząc wykonane
w ten sposób kroki. Próbują powiązać długość stopy z wynikiem.
- Dlaczego wynik, np. Kasi, która ma krótkie stopy jest największy?
- Dlaczego wynik, np. Marcina, który ma stopy dłuższe niż Kasia, jest najmniejszy?



Skakanie przez skakanki. Próby skakania przez skakanki w parach.

Układanie ze skakanek konturu kwiatka.

zabawa ruchowo-naśladowcza Moje ulubione zabawy (str. 66).
6. zabawa dydaktyczna Kim chciałbym zostać w przyszłości?

Wypowiedzi dzieci na temat zawodów, które chciałyby w przyszłości wykonywać.
Próby uzasadniania swoich wyborów.

Oglądanie obrazków przedstawiających przedmioty związane z różnymi zawodami.
Nazywanie ich, określanie zawodów do których są potrzebne.
Np.
garnek, łyżka wazowa, nóż
kucharz,
stetoskop, recepta, szpatułka
lekarz,

lizak policyjny, gwizdek
policjant (drogowy),
hełm strażacki, sikawka
strażak,
perkusja, zapis nutowy
muzyk,
samochód TIR, prawo jazdy
kierowca,
kombinezon kosmonauty, rakieta
kosmonauta,
sztalugi, farby, pędzle
malarz,
mikrofon, płyta
piosenkarz.



Oglądanie obrazków przedstawiających przedmioty związane z wymarzonymi
zawodami dzieci. Nazywanie tych zawodów. Rysowanie przedmiotów
związanych ze swoim wymarzonym zawodem (Karta pracy cz. 4, nr 35).

zabawy na placu przedszkolnym.
iii

1. zabawa Klaskanie i tupanie (według K.w. Vopla).
Dzieci ustawiają się w dwóch rzędach, naprzeciwko siebie. Jedno dziecko rzuca
woreczek dziecku stojącemu po drugiej stronie. Gdy woreczek leci w powietrzu,
wszystkie dzieci powinny raz klasnąć w ręce, a gdy dziecko złapie woreczek,
pozostałe powinny tupnąć jeden raz nogami. I tak dalej. Jeżeli zdarzy
się, że dziecku woreczek upadnie, wówczas podaje go rzucającemu, który
powtarza rzut.


zabawa ruchowo-naśladowcza Jazda na rowerze.
Dzieci leżą na plecach i naśladują pedałowanie, mówiąc równocześnie rymowankę:
Jedzie rowerek jedzie,
raz, dwa, trzy.
Kto na rowerku siedzi?
Raz, dwa, trzy.
Na rowerku jadę ja!
Raz i dwa! Raz i dwa!


2. zabawy dowolne wybrane przez dzieci.

czerwiec
tydzień ii

Tematyka: Zbliża się lato

Dzień 1. Owady

Środki dydaktyczne: Dialogi, s. 30, Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 35
36, Tablica
VI/II, sylwety do dialogu, szarfy w kolorze zielonym, żółtym, czerwonym i niebieskim,
wiersz e. Chilińskiej-Karpowicz Kolorowe motyle, Wycinanka nr 30, nożyczki,
obrazki przedstawiające owady, Karta pracy cz. 4, nr 36, kartki.

Przebieg zaJęć
i

1. Oglądanie obrazka, wyszukiwanie ukrytych na nim biedronek (Karta pracy
cz. 4, nr 36).

Ćwiczenia poranne
zestaw XXXV (Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 35
36).
ii

1. Oglądanie tablicy Vi/ii. Słuchanie i kontynuowanie dialogu pomiędzy jeżem
a sroką.
- Ile mamy pór roku?
- Jaka pora roku teraz nadeszła?
- Jaka była przed latem?
- Jaka pora roku będzie po lecie?
- A jaka po jesieni?


2. wymienianie atrybutów lata.
- Po czym poznajemy, że zbliża się lato?
- Co dzieje się z długością dnia?
- A z temperaturą?
- Jakie owoce dojrzewają?
- Czy dzieci chodzą do szkoły w lecie?
- Jak nazywamy ten wolny czas?


3. Dzielenie słowa lato na sylaby i głoski.
4. podanie nazwy aktualnego miesiąca.
- Jak nazywa się miesiąc, który się rozpoczął?
- Jaki miesiąc był przed czerwcem?
- Jaki miesiąc będzie po czerwcu?



5. zabawa Prawda? Fałsz?
Dzieci słuchają zdań. Jeżeli uznają, że jest prawdziwe, to na chwilę wstają, a jeżeli
nie
to siedzą bez ruchu.

Prawda to czy plotka?
W czerwcu rozpoczynają się wakacje?
Rosną u nas drzewa akacje?
W lesie dojrzewają truskawki?
Po mieście fruwają kawki?
Skoszona trawa to siano?
Na listkach jest rosa rano?
Motyle to takie kwiatki?
Biedronki mają na pancerzu łatki?



zabawa orientacyjno-porządkowa Pory roku.
Dzieci wybierają sobie szarfy: żółte, zielone, czerwone i niebieskie. Symbolizują
one pory roku: zielone
wiosnę, żółte
lato, czerwone
jesień i niebieskie

zimę. Dzieci poruszają się po sali przy dźwiękach tamburynu. Na przerwę
w grze ustawiają się w szeregu po cztery osoby, które kolorami szarf symbolizują
wiosnę, lato, jesień, zimę. Dźwięki tamburynu zapraszają do ruchu.
Podczas każdej przerwy dzieci ustawiają się w czwórki z innymi dziećmi niż
poprzednio. Na koniec czwórki łączą się ze sobą tworząc duże koło, które odzwierciedla
cykliczność pór roku, a dzieci kolejno wymieniają ich nazwy.
6. powtarzanie za nauczycielem wersów wiersza e. chilińskiej-Karpowicz
Kolorowe motyle.
Kolorowe motyle
kręcą się wokoło
i mówią cichym głosem:
jak tu ślicznie, jak wesoło.
Ooo jak tu ślicznie, jak wesoło.
Tu bielinek kapustnik,
a to paź królowej,
piękne są motyle
błękitno-kolorowe.
Ooooo błękitno-kolorowe.


7. Kreślenie w powietrzu, obiema rękami, konturów motyla.
8. wykonanie pracy plastycznej Motylek (Wycinanka nr 30).

Wycinanie sylwety motyla.


zrobienie, przy pomocy nauczyciela, dwóch nacięć.

Ozdabianie skrzydeł motyla naklejkami.

Nakładanie motyla na dłoń (przez włożenie dwóch palców w nacięcia).

Pokazywanie, jak fruwa motyl.
9. porządkowanie miejsc pracy.
10. Nadawanie nazw swoim motylom.

zabawy na placu przedszkolnym.
iii

1. Oglądanie
obrazków. Nazywanie przedstawionych na nich owadów.
Omawianie ich wyglądu.

zabawa ruchowo-naśladowcza Owady.
Dzieci naśladują ruchy owadów, których nazwy podaje nauczyciel. Np. motyl,
mrówka, pszczoła
2. rysowane wybranego owada. Dzielenie jego nazwy na sylaby i głoski (proste
słowa).
3. Ćwiczenia wyrazistego i cichego wypowiadania się.
Dzieci wypowiadają słowa wyliczanki na przemian: jedno słowo cicho, jedno
głośno.

Latał motyl, latał
aż usiadł na kwiatach.
Może tu, może tam?
Powiedz nam!


Dzień 2. Oznaki lata

Środki dydaktyczne: Karta pracy cz. 4, nr 37, Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 35
36,
83, tacki z piaskiem.

Przebieg zaJęć

i

1. zabawa twórcza Kolory.
Dzieci dobierają do określonych kolorów nazwy kojarzące się z latem. Np.:
żółte
słońce, jaskry, kaczeńce


niebieskie
niebo, niezapominajki
białe
stokrotki, chmury
czerwone
poziomki, truskawki, czereśnie
zielone
trawa, liście, jabłka



Ćwiczenia poranne
zestaw XXXV (Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 35
36).
ii

1. Słuchanie wiersza M. Strzałkowskiej Przepis na lato.
Biała muszelka,
deszczu kropelka
i płatek dzikiej róży,
słodkie maliny,
liść jarzębiny
i błękit nieba z kałuży,


piasku ziarenka,
letnia sukienka,
malwy pod chatą,
zapach miodowy

i już gotowy


przepis na lato!

2. rozmowa na temat wiersza.
- Jakie oznaki lata wymienione są w wierszu?
- Co to znaczy, że jest to przepis na lato?


3. wymyślanie wspólnego przepisu na lato.
- Jaki był wasz przepis na lato?
(Nauczyciel jako pierwszy podaje swój przepis, np. fala morska, gorący piasek,
cień lasu, dojrzewające owoce).
Nauczyciel wyjaśnia dzieciom, że z wymienionych przez nie składników powstanie
przepis, według którego będą robić lato.
Dzieci podają swoje propozycje i naśladują mieszanie ciasta.


4. tworzenie na tackach z piaskiem rysunków kojarzących się z latem. Np. fale
morskie, słońce, muszelki, góry.

zabawa ruchowa kształtująca postawę ciała Chrabąszcz na grzbiecie (Zabawy
na każdy dzień, cz. 2, s. 83).

Spacer w pobliżu przedszkola
szukanie zwiastunów lata.

iii

1. rozmowa na temat spaceru.
- Jakie oznaki lata zauważyliście?
- Czy cieszycie się z nadejścia lata?

2. Dzielenie na sylaby nazw zwierząt. rysowanie pod każdym obrazkiem tylu
kresek, z ilu sylab składają się nazwy zwierząt. Syntezowanie nazw zwierząt
podzielonych na głoski przez nauczyciela. wskazywanie odpowiednich obrazków
zwierząt (Karta pracy cz. 4, nr 37).

zabawy ruchowe wybrane przez dzieci.
3. zabawy dowolne w wybranych kącikach.
Dzień 3. Ślimak, ślimak

Środki dydaktyczne: Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 35
36, 82, wyliczanka

A. Frączek Ślimak, ślimak, ślimaki winniczki umieszczone w słoiku, plastelina, tacki,
bębenek, skakanki, obrazki do ćwiczeń słuchowych.
Przebieg zaJęć

i

1. Oglądanie albumów, książek o ślimakach.
Słuchanie ciekawostek o tych zwierzętach.


Ćwiczenia poranne
zestaw XXXV (Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 35
36).
ii

1. Słuchanie wyliczanki a. Frączek Ślimak, ślimak.
Ślimak, ślimak Ślimak! Ślimak!
pokaż rogi, Bądź człowiekiem!
dam ci sera na pierogi. Wielki sernik ci upiekę,
Ślimak, ślimak, tylko przestań się ukrywać.
wyjdź z muszelki, Nagle ślimak się odzywa:
to kupimy ci mebelki
- Zmyślasz
rzecze.
fotel, kredens, a we wnękę Cóż Nie przeczę.
małą wstawi się kuchenkę.

2. rozmowa na temat wiersza.
- Czy ślimak jada ser?
- Czy zmieszczą mu się w muszli mebelki?
- Czy autorka zmyślała?


3. rytmizowanie fragmentu rymowanki:
Śli-mak, śli-mak
po-każ ro-gi,
dam ci se-ra na pie-ro-gi.


Dzieci, mówiąc rytmicznie fragment wyliczanki, klaszczą.

4. zabawa Chodzenie po śladach muszli ślimaka.
Nauczyciel układa ze skakanek dużą spiralę (albo rysuje) na podłodze. Dzieci
chodzą po niej stopa za stopą. Po chwili nauczyciel chowa skakanki, a dzieci
chodzą po zapamiętanym śladzie spirali
muszli ślimaka.

5. Oglądanie ślimaków winniczków umieszczonych na liściach w słoiku (dzieci
wypuszczą je, gdy pójdą na plac przedszkolny).
6. Mówienie fragmentu wyliczanki w rytmie wystukiwanym przez nauczyciela
na bębenku.

zabawa ruchowa kształtująca postawę ciała Ślimak pokazuje rogi (Zabawy na
każdy dzień cz. 2, s. 82).
7. śpiewanie fragmentu wyliczanki na własną melodię.
8. wyklejanie plasteliną rysunku ślimaka (albo lepienie rodziny ślimaków).
9. porządkowanie miejsc pracy.
10. Oglądanie prac, wskazywanie najładniejszych. Nadawanie imion swoim ślimakom.

Ćwiczenia gimnastyczne na placu przedszkolnym
powtórzenie poznanego
wcześniej zestawu.
iii

1. Dzielenie na głoski nazw obrazków.

zabawa ruchowa wybrana spośród zabaw z całego roku.
2. zabawy dowolne w wybranych kącikach.

Dzień 4. co rośnie latem w lesie?

Środki dydaktyczne: Karty pracy cz. 4, nr 38, 39, 40, Zabawy na każdy dzień cz. 2,

s. 35
36, obrazki leśnych zwierząt i roślin, kartoniki z wyrazami: jagody, poziomki,
maliny.
Przebieg zaJęć

i

1. Ćwiczenia twórcze: skreślanie na obrazku elementów niepasujących do pozostałych
(Karta pracy cz. 4, nr 38).

Ćwiczenia poranne
zestaw XXXV (Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 35
36).
ii

1. zabawa dydaktyczna Co zbieramy w lesie?

Rozwiązywanie zagadek.
*
Czarne usta, czarne brody,
gdy w dzbanuszku są (jagody)
*


Podobne do truskawek,
czerwone kuleczki,
w lesie je spotkasz,
to nie porzeczki! (poziomki)


*

Jesienią i latem
w lesie je zbieramy.
Suszymy, marynujemy,
do barszczu wrzucamy. (grzyby)



Czytanie całościowe wyrazów: jagody, poziomki, maliny. Umieszczanie napisów
nad obrazkami owoców.

Układanie zagadek o owocach dojrzewających latem.
Chętne dzieci opowiadają, że były latem w lesie i zbierały np. małe granatowe
kuleczki, z których mama zrobiła zupę, pierogi i smaczne bułeczki lub czerwone
małe owoce, jakby małe truskawki, z których mama zrobiła krem do ciasta, sok,
a resztę zjadły dzieci ze śmietaną i cukrem. Itd.
Dzieci, po rozwiązaniu zagadki, wskazują obrazki przedstawiające odpowiednie
owoce.


Ćwiczenia graficzne: łączenie w pary obrazków przedstawiających te same rośliny
(Karta pracy cz. 4, nr 40).
2. zabawa dydaktyczna Należy do naszej rodziny.
Nauczyciel przygotował obrazki przedstawiające zwierzęta i rośliny leśne.
Dzieci siedzą w kole, pośrodku którego leżą dwie obręcze: zielona i brązowa.
Dzieci oglądają obrazki, nazywają przedstawione na nich zwierzęta lub rośliny
i wkładają do zielonej obręczy, jeżeli na obrazku jest roślina lub do brązowej

jeżeli jest to zwierzę.
Przykładowe obrazki: wiewiórka, jeż, sarna, sroka, lis, borsuk, żaba, sowa, dzięcioł,
wrona, wilk, mysz, słowik, komar, motyl, biedronka, jagody, maliny, grzyby, poziomki,
osa, sosna, klon, dąb, leszczyna (obrazków jest tyle, ile dzieci w grupie).
Potem dzieci nadają obrazkom w obręczach nazwy ogólne: rośliny, zwierzęta.
Następnie nauczyciel wymienia nazwy różnych przedmiotów, a dzieci podają
odpowiednie nazwy nadrzędne. Np.:


stół, szafa, kanapa (meble),

ananas, pomarańcza, jabłko (owoce),

czekolada, cukierki, lizaki (słodycze),

talerz, spodek, filiżanka (naczynia),

widelec, nóż, łyżka (sztućce)
Następnie dzieci dzielą proste słowa
nazwy obrazków z obręczy
na sylaby i
głoski: osa, jagody, sarna, sroka, borsuk, żaba, komar, motyl, maliny, sowa, sosna,
klon.

zabawy na placu przedszkolnym.
iii

1. Skreślanie
w każdej pętli obrazka, który nie pasuje do pozostałych.
Uzasadnianie swojego wyboru (Karta pracy cz. 4, nr 39).

zabawy ruchowe wybrane spośród wcześniej poznanych.
2. zabawy swobodne zainicjowane przez dzieci.
Dzień 5. na lewo ode mnie, na prawo od ciebie

Środki dydaktyczne: Zabawy na każdy dzień cz. 1, s. 94, Zabawy na każdy dzień
cz. 2, s. 35
36, Karta pracy cz. 4, nr 41, piłki, kompakt, płyta, nagranie utworu

A. Vivaldiego Cztery pory roku. Lato, paski kolorowej bibuły.

Przebieg zaJęć
i

1. improwizacje instrumentalne i wokalne tekstu o lecie.
Co ty na to, Co ty na to,
że już lato? że już lato?
Martwisz się? Cieszysz się?
Smucisz się? Bardzo? Jak?
Nie! Nie! Nie! Tak! Tak! Tak!


Ćwiczenia poranne
zestaw XXXV (Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 35
36).
ii

1. Ćwiczenia w określaniu położenia przedmiotów w stosunku do siebie, a następnie
do drugiej osoby.

zabawy z piłkami.
Każde dziecko bierze piłkę. Umieszcza ja względem siebie według poleceń nauczyciela.
Np.:
- umieśćcie piłki przed sobą,
- umieśćcie piki za sobą,
- trzymajcie piłkę nad sobą,
- połóżcie piłkę po swojej prawej stronie,
- połóżcie piłkę po swojej lewej stronie.

zabawa ze śpiewem Nie chcę cię znać (autor nieznany, melodia popularna).
Dzieci:

Nie chcę cię, nie chcę cię, ustawione w parach, przodem do siebie,

nie chcę cię znać.
wykonują trzy kroki do tyłu, robiąc przy tym ręką

gest odpychania,
Chodź do mnie, chodź do mnie, zbliżają się do siebie, wykonując gest
rączkę mi daj. przywołania,
Prawą mi daj, podają sobie prawe ręce,
lewą mi daj podają sobie lewe ręce,
i już się na mnie nie gniewaj. obracają się w kołach.


zabawy z piłkami w parach.
Dzieci dobierają się w pary, każda para bierze jedną piłkę. Jedno dziecko z pary
ustawia piłkę względem partnera według poleceń nauczyciela. Np.:
- połóż piłkę przed kolegą (koleżanką),
- połóż piłę za nim (za nią),
- połóż piłkę po jego (jej) lewej stronie,

- połóż piłkę po jego (jej) prawej stronie.
Potem następuje zmiana ról. Nauczyciel powtarza polecenia, a ćwiczenia wykonuje
drugie dziecko z pary.



zabawa ruchowo-naśladowcza Owady (str. 75).
2. zabawa przy piosence Labada (Zabawy na każdy dzień cz. 1, s. 94).
Dzieci wraz z nauczycielem trzymają się za ręce i poruszają w kole.
Po odśpiewaniu piosenki zatrzymują się i nauczyciel pyta: Rączki były? Dzieci
odpowiadają
Tak. Kolana były? Dzieci
Nie. Po tej krótkiej przerwie dzieci
śpiewają piosenkę i chodzą w kole, trzymając kolana. Itd.


3. Ćwiczenia w kształtowaniu poczucia tempa na podstawie fragmentu wiersza
j. Kulmowej Żaby.
Żaby mają zachrypnięte głosy,
bo na łąkach za dużo rosy,
bo w bajorku za zimno jeszcze,
bo padają chłodne deszcze
Mówienie tekstu za nauczycielem, w tempie, jakie podaje on na bębenku.

4. Dowolny taniec z paskami kolorowej bibuły przy nagraniu utworu
a. Vivaldiego Cztery pory roku. Lato.
5. tworzenie owadziej (i nie tylko) piosenki.
Dzieci dzielą się na kilka grup: bociany, żaby, pszczoły, koniki polne. Każdy
zespół swoim głosem (głosem zwierzęcia, które naśladuje) śpiewa fragment
znanej piosenki. Na koniec wszystkie zwierzęta jednocześnie śpiewają swoimi
głosami piosenkę.


zabawy na placu przedszkolnym.
iii

1. Liczenie na obrazku zwierząt i roślin. zaznaczanie ich liczby kreskami pod
obrazkiem (Karta pracy cz. 4, nr 41).
2. zabawa przy piosence Labada (str. 80).
3. zabawy dowolne w wybranych kącikach.

czerwiec
tydzień iii

Tematyka: Bezpieczne wakacje

Dzień 1. zachowujemy się bezpiecznie

Środki dydaktyczne: Karty pracy cz. 4, nr 42, 43, Zabawy na każdy dzień cz. 2,

s. 36
37, 68
69, Zabawy na każdy dzień cz. 1, s. 122
123, mapa Polski.
Przebieg zaJęć

i

1. czytanie tekstu wyrazowo-obrazkowego. Nauczyciel czyta wyrazy, dzieci
mówią nazwy obrazków. Określanie tego, co znajduje się w prawym górnym
rogu, a co w lewym (Karta pracy cz. 4, nr 42).

Ćwiczenia poranne
zestaw XXXVI (Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 36
37).
ii

1. przypomnienie ćwiczenia z Karty pracy cz. 4, nr 42.

O czym powinniśmy pamiętać na wakacjach?

Gdzie powrócimy po wakacjach? Dlaczego?
2. rozmowa na temat przestrzegania zasad bezpieczeństwa na wakacjach.

Wybieramy się w góry.

O czym powinniśmy pamiętać?

Jak powinniśmy się ubrać?

Wybieramy się nad morze.

Jak powinniśmy się zachować w tak dużej grupie ludzi?

Jak powinniśmy być ubrani?

Wybieramy się do lasu.

O czym powinniśmy pamiętać?

Co ze sobą należy zabrać?

Wybieramy się nad jezioro (rzekę).

Czy możemy się sami bawić w wodzie?

Jak powinniśmy być ubrani?
3. zabawa Wybieramy się na wakacje.
Nauczyciel mówi, że wyjeżdżając się na wakacje bierzemy ze sobą wiele różnych
rzeczy. Prosi dzieci, żeby wymieniły zabierane rzeczy, których nazwy za



czynają się wymienioną przez niego literą, np.:


p (plecak, pasek, piłka...)

s (sandały, spodnie, sweter, spódnica...)

m (mydło, materac...)

ż (żaglówka...)

b (buty, basen, bluza...)

ł (łopatka, łódka...)

d (deskorolki, dres...)

k (koszula, klocki, kurtka, ko ...). Itd.
4. zabawa Pakujemy plecak.
Dzieci siedzą w kole. zabawę rozpoczyna nauczyciel, mówiąc: Pakuję do plecaka
kurtkę i podaje na niby plecak dziecku siedzącemu obok, po jego lewej
stronie. Dziecko bierze plecak i mówi: Pakuję do plecaka kurtkę, ręcznik i podaje
plecak dziecku siedzącemu po jego lewej ręce itd. Jeżeli któreś dziecko zapomni,
co jest w plecaku, mówi: A ja pakuję plecak od nowa.


zabawa orientacyjno-porządkowa Ruch uliczny (Zabawy na każdy dzień cz. 2,
s. 68
69).
5. zabawa hamująco-pobudzająca Do tyłu.
Dzieci maszerują jedno za drugim po kole. Na hasło: Jeden, dwa, trzy, cztery lub
pięć, wykonują odpowiednią liczbę kroków do tyłu, po czym maszerują dalej
po kole.

6. Słuchanie piosenki Wakacje (Zabawy na każdy dzień cz. 1, s. 122
123).
7. rozmowa na temat piosenki.

Jak zbudowana jest piosenka?

z czym, według piosenki, kojarzą się wakacje?

Gdzie wracamy po wakacjach?

Co przypomni nam o wakacjach?
8. zabawa przy piosence.
Przy zwrotkach
dzieci tańczą w kilkuosobowych kółeczkach. Podczas refrenu

kółeczka zatrzymują się i dzieci wyklaskują rytm piosenki.

9. improwizacja wokalna tekstu:
Na wakacje pojedziemy
Na wakacjach odpoczniemy.
Ja i on, on i wy,
Raz, dwa, trzy!


10. Udzielanie śpiewających odpowiedzi na temat wyjazdów wakacyjnych.
Nauczyciel pokazuje mapę Polski. Śpiewając, wskazuje ważniejsze miejsca.
Potem zadaje pytania dzieciom, a one odpowiadają mu, śpiewając.


Jak nazywają się nasze najwyższe góry?

Gdzie można spędzić wakacje?

zabawy na placu przedszkolnym.
iii

1. zabawa Echo rytmiczne.
Nauczyciel wyklaskuje proste rytmy, dzieci
powtarzają.

2. Kończenie rysowania po śladzie szlaczków (Karta pracy cz. 4, nr 43).
3. zabawa przy piosence Wakacje (str. 83).
4. zabawy dowolne wybrane przez dzieci.
Dzień 2. bezpieczne zabawy nad morzem

Środki dydaktyczne: Dialogi, s. 31, sylwety do dialogu, Tablica VI/III, Zabawy na
każdy dzień cz. 2, s. 36
37, 70, 98
99, 101, kolorowy papier, klej, nożyczki, kartki.

Przebieg zaJęć

i

1. Udzielanie odpowiedzi na pytanie: Co by było, gdyby zamiast piasku na plaży
leżały małe piłki?

Ćwiczenia poranne
zestaw XXXVI (Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 36
37).
ii

1. Oglądanie tablicy Vi/iii. Słuchanie i kontynuowanie dialogu.

O czym rozmawiały ryby?

Czy miały racje, że denerwowały się zachowaniem dzieci? Dlaczego?

Jak powinny zachowywać się dzieci nad wodą?
Dzieci formułują zalecenia, a nauczyciel zapisuje je na niebieskim kartonie.

Nie wchodzimy sami do wody.

Nie bierzemy meduzy do rąk.

Nie rozmawiamy i nie oddalamy się z nieznajomymi.

Nie dokuczamy młodszym


Mamy czapki na głowie.
2. zabawa na odprężenie Mała fala (Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 101).

zabawa bieżna Żer dla rybek (Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 70).
3. wycinanka połączona z rysunkiem Moje wakacje nad morzem.
Dzieci wycinają proste kształty, naklejają je i uzupełniają rysunkiem.

4. porządkowanie miejsc pracy.
5. Omawianie prac przez autorów

Ćwiczenia gimnastyczne na placu przedszkolnym
wybrane z wcześniejszych
zestawów.
iii

1. zabawa Co zdarzyło się później? (Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 98
99).

zabawa bieżna Żer dla rybek (Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 70).
2. Ćwiczenia słuchu fonematycznego Co wiezie statek?
Nauczyciel mówi o statku wiozącym owoce, warzywa i inne towary. Wypowiada
głoski, od których rozpoczynają się ich nazwy, a dzieci podają pełne nazwy,
dzieląc słowa na głoski, np.:


a: a-n-a-n-a-s-y, a-r-b-u-z-y ...

b: b-u-t-y, b-a-n-a-n-y ...

c: c-e-b-u-l-a, c-y-t-r-y-n-y ...

d: d-e-s-k-i, ... itd.
Dzień 3. na wakacje pojedziemy

Środki dydaktyczne: Karty pracy cz. 4, nr 44, 45, Zabawy na każdy dzień cz. 2,

s. 36-37, 70, inscenizacja W. Badalskiej Wyjeżdżamy na wakacje, wybrane znaki
drogowe.
Przebieg zaJęć

i

1. Ćwiczenia graficzne: kolorowanie ramki; rysowanie swojego ulubionego
kolegi lub koleżanki z przedszkola (Karta pracy cz. 4, nr 44).

Ćwiczenia poranne
zestaw XXXVI (Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 36-37).

ii

1. zabawa dydaktyczna Czym pojedziemy na wakacje?

Rozwiązywanie zagadek o różnych środkach lokomocji.
Pływa jak ryba, Można wtedy
lecz się od niej różni. jechać na nim,
Brak mu ogona. kiedy kręci się
Pływają nim podróżni. nogami.
(statek) (rower)
Kto jeszcze oprócz ptaków
lata na podniebnym szlaku?
(samolot)
Od przystanku do przystanku Po torze pędzi z daleka,
kursuje po szynach bo tłum podróżnych
i przewozi w mieści ludzi na stacji czeka.
czy lato czy zima. (pociąg)
(tramwaj)

Po rozwiązaniu zagadek, dzieci określają czy danym środkiem lokomocji można
pojechać na wakacje.
- Czym jeszcze można pojechać na wakacje?



Ćwiczenia dźwiękonaśladowcze
naśladowanie odgłosów wybranych pojazdów.
Nauczyciel naśladuje odgłosy pojazdów, a dzieci je powtarzają i podają nazwę
pojazdu.
Np.
dzeń, dzeń, dzeń (rower)
brum, brum, brum (samochód osobowy)
puff, puff, puff (pociąg)
ssyyyyyyyy (samolot)
bach, bach, bach (autobus)

Dzielenie na sylaby (a niektórych na głoski) nazw środków lokomocji.
2. poznanie wybranych zasad ruchu drogowego, dotyczących pieszych.
Nauczyciel mówi, że na wakacjach też dużo chodzimy, np. zwiedzając jakąś
miejscowość. Dlatego powinniśmy znać zasady ruchu drogowego.
- W jakim miejscu przechodzimy przez ulicę w mieście?
- A co robimy, gdy nie ma pasów?
- Którą stroną poruszamy się po drodze, gdy nie ma chodników?



- Czy znacie ten znak? (znak przejścia dla pieszych
znak informujący). Co

on oznacza?
- A czy znacie inne znaki drogowe?
(Nauczyciel pokazuje kilka znaków drogowych dotyczących pieszych).



zabawa orientacyjno-porządkowa Ruch uliczny (Zabawy na każdy dzień cz. 2,
s. 70).
3. Ćwiczenia w stosowaniu czasu przyszłego i przeszłego.
Nauczyciel mówi zdania, a dzieci powtarzają je w czasie przyszłym i przeszłym.
Np.


Jestem na wakacjach. Byłem na wakacjach. Będę na wakacjach.

Jem jabłko. Jadłem jabłko. Będę jadł jabłko.

Jadę na rowerze. Jechałem na rowerze. Będę jechał na rowerze. Itd.
4. Słuchanie wiersza w. Badalskiej Wyjeżdżamy na wakacje (inscenizacja na zakończenie
roku szkolnego).
Postacie: Pogoda, Słonko, Błękit, Dziewczynka i Chłopiec, potem
trzy Książki,
Nuda, Dwór Nudy, Dziwadełka.
(Na scenie porozstawiane są różne zabawki. Wchodzi Chłopiec z ogromną walizką,
za nim podskakująca ze skakanką Dziewczynka).


chłopiec:

Jak wakacje, to wakacje!
Czas wyjazdu bliski.
Zaczynamy dziś od rana
pakować walizki.


(Kładzie walizkę na stole. Dziewczynka przestaje skakać).

Dziewczynka:

To wcale nie takie łatwe,
kłopot to niemały,
co wziąć ze sobą,
by wakacje dobrze się udały.


chłopiec:

Najpierw piłka.

Dziewczynka:

(Przynosi piłkę, a potem kolejno podaje inne przedmioty).

To jest racja.

chłopiec:

Gra się w piłkę na wakacjach!


Dziewczynka:

Wędkę

chłopiec:

A czy tam są ryby?

Dziewczynka:

Koszyk

chłopiec:

Po co?

Dziewczynka:

No na grzyby.

chłopiec:

Weź materac do pływania
i skakankę do skakania.

Dziewczynka:

Czy weźmiemy jakieś gry?
Może bierki i warcaby?

chłopiec:

No i dosyć! Bo w walizce
miejsca tylko aby, aby

Dziewczynka:

Jeszcze tylko dwie rakiety.

chłopiec:

(Mocuje się z zamkiem).

Oj, nie domknę już niestety.
Pomóż!

Dziewczynka:

(Niesie jeszcze jakieś rzeczy).

Zaraz ci pomogę.

(zamykają walizkę. Siadają na niej).

chłopiec:

Upchaliśmy przecież.

(Podnosi walizkę).

Tylko teraz ruszyć w drogę
(Wchodzą Pogoda, Słońce, Błękit Nieba; mówią obrażone).
A nas? Nie weźmiecie?


pogoda:

(Obrażona).

A o nas nie myślicie?


Wiec jedźcie sobie sami.

Dzieci:

Kim jesteście?

pogoda:

Jestem Pogoda
z moimi drużkami.
Oto jest Słoneczko Złote.
A to
Nieba Błękit.

Słonko:

Do pogody na wakacjach każdy zawsze tęskni.

pogoda:

Nie pomogą piłki, lalki

(Wskazując walizkę)

ni ten cały kram,
gdy wakacji ciepłym słonkiem
nie wyzłocę wam.
(Rozpina duży, czarny parasol. zakrywa Słonko i Błękit).


pogoda:

Wyjrzysz rano oknem.

Słonko:

A tu leje, leje!

pogoda:

Chcesz do lasu pobiec.

Błękit:

A tu pada deszcz!

pogoda:

Chcesz wziąć w rzece kąpiel.

Słonko:

A tu siąpi siąpi!

pogoda:

Chciałbyś w piłkę pograć.

Błękit:

A tu mżawka mży!

Dzieci:

Nie! Nie chcemy!

Dziewczynka:

Śliczna pani,
i ty, Słonko Złote,


zostań z nami

chłopiec:

Pojedź z nami.

razem:

Nie lubimy słoty!
(Pogoda składa parasol, zbiera się do wyjścia. Słychać pukanie).

pogoda:

Spójrzcie! Jeszcze ktoś nadchodzi.

Błękit:

Ktoś puka do drzwi
(Szeregiem wchodzą Książki, kłaniają się).


Książki:

My jesteśmy przyjaciółki
na deszczowe dni.

Książka 1:

Na letnie wieczory.

Książka 2:

I na ciszy czas.

razem:

Przyjaciółki z półki
Weźcie z sobą nas.

Książka 3:

Będziemy wam szeptać bajki, opowieści.

razem:

I chociaż w walizce ciasno, musimy się zmieścić!
(Jak burza wpada wysoka szara Nuda. Jest zagniewana).


Nuda:

Mnie zabierzcie!
Mnie zabierzcie!
Nie zostanę sama w mieście!
Ja też chcę mieć wakacje!
Z wami się zabiorę!
I nie sama, a pojadę z całym swoim dworem.


(Klaszcze w ręce. Wchodzą przeróżne szare Dziwadła. Kolejno się przedstawiają).

razem:

Ma pani Maruda
dwór nie byle jaki.
Oj, nudy, nudy Nudy na pudy



Kolejno:

Same Grymaśnice.
Same Ponuraki.
Same Smutne Miny.
Same Narzekania.

razem:

Dwór Nudy Marudy
nisko wam się kłania.
Oj, nudy, nudy nudy na pudy


chłopiec:

Odejdź od nas, Nudo szara!

Dziewczynka:

(Do Dworzan Nudy).

I wy! Uciekajcie zaraz!

Dwór Nudy:

(Skrzekliwie).

Nie pójdziemy! Zostaniemy!
Na walizce usiądziemy!

(Siadają).

Dziewczynka:

No i co zrobimy? No co?
(Wbiegają kolorowe, śmiejące się Dziwadełka. Nuda umyka przed nimi.
Dziwadełka stoją przed dziećmi. Mówią wesoło).


Dziwadełka:

(Kolejno się kłaniają).

Śmiechy.
Śmieszki
i chichotki.

(Razem)

Nas z sobą zabierzcie!

Dzieci:

Jedźcie z nami!
Zabieramy swych przyjaciół bliskich.
Na wakacje wyjeżdżamy!!!
Do widzenia wszystkim!
(Ustawiają się w rzędzie i, śpiewając piosenkę Wakacje, wyjeżdżają ze sceny).



5. przydzielanie i rozdawanie ról.
Określanie wystroju sali do inscenizacji.


zabawy na placu przedszkolnym.
iii

1. wycinanie części obrazka, układanie go i naklejanie na kartkę. Opowiadanie
o tym, jak rodzina przygotowuje się do podróży (Karta pracy cz. 4, nr 45).
2. zabawa przy piosence wakacje (str. 83).
3. zabawy dowolne w wybranych kącikach.
Dzień 4. Uważamy na wodę

Środki dydaktyczne: Zabawy na każdy dzień cz. 1, s. 73
74, Zabawy na każdy
dzień cz. 2, s. 36
37, 70, 68
69, Karty pracy cz. 4, nr 46, 47, kartki, klej, nożyczki,
wiersz H. zdzitowieckiej Na plaży, gazety.

Przebieg zaJęć

i

1. Ćwiczenia
graficzne: kolorowanie pól zgodnie z podanymi kolorami.
Nazywanie przedmiotów, które powstały w efekcie kolorowania (Karta pracy
cz. 4, nr 46).

Ćwiczenia poranne
zestaw XXXVI (Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 36
37).
ii

1. Opowieść ruchowa Wyjazd na wakacje.
Nauczyciel opowiada, a dzieci ilustrują ruchem czynności, o których mówi.

Adaś dowiedział się, że pojedzie z rodzicami nad morze. Cieszył się z tego powodu
długo (naśladują cieszenie się). Potem nie mógł się doczekać, kiedy w końcu
pojadą. Aż wreszcie nadszedł ten dzień. Położył przed sobą torbę i zaczął się
pakować (naśladują wkładanie rzeczy do torby). Włożył wszystkie przygotowane
przez mamę ubrania i zaczął zastanawiać się, które zabawki wziąć ze sobą.
Zdecydował się na misia, wiaderko z łopatką. Wziął misia, pogłaskał go po lewym
uszku (naśladują głaskanie misia po lewym uszku), potem po prawym (naśladują)
i schował go do torby. No i pojechali. Morze było ogromne, inaczej je sobie
wyobrażał. Adaś chodził i zbierał do wiaderka kamienie. Śliczne były. Potem się


nimi bawił. (Nauczyciel daje pojemniki z małymi i dużymi klockami). Położył
przed sobą duży kamień (biorą i kładą przed sobą duży klocek), nad nim
też
duży (kładą duży klocek nad dużym), po prawej stronie kamienia położył dwa
małe kamienie (dzieci kładą klocki), a po lewej stronie kamienia
trzy małe, itd.
(Nauczyciel podaje inne możliwości układania kamieni).


zabawa orientacyjno-porządkowa Ruch uliczny (Zabawy na każdy dzień cz. 2,
s. 68
69).
2. Słuchanie opowiadania H. Łochockiej Jak to mały Elemelek w wielkim morzu
brał kąpiele.
Wczesnym rankiem wstało słońce, wyzłociło morski piasek i na fale bryzgające zarzuciło
srebrny pasek. Każda fala z białej piany ma falbankę koronkową; szemrzą fale
chórem zgranym piosnkę starą, a wciąż nową.

Elemelek stał z walizką spoglądając na to wszystko. A że bardzo był zdziwiony,
więc rozstawił nóżki obie, kręcił łebkiem w różne strony i rozdziawiał krótki dziobek.
Sam do siebie przy tym gadał:

- Strasznie jest to morze duże! Deszcz tu wielki chyba padał ze trzy lata albo dłużej.
Jak też ono szumi, śpiewa Za tą plażą widzę drzewa, więc wynajmę pokój w listkach.
Niech zostanie tam walizka, a ja zaraz włożę nowy zgrabny kostium kąpielowy.

Smukłe mewy z piórkiem białym spadły z szumem jak latawce i na falach się huśtały
jakby właśnie na huśtawce. Wróbel w modnym swym kostiumie pręży łapki tak
jak umie, poprzez plażę mknie wytrwale i też skacze już na fale, aby ich spienione
grzbiety pohuśtały go.

O rety! Jak tu mokro! Ile piany! Kto tak pryska?

To bałwany! Bałwan duży z drugim, małym, Elemelka wnet porwały, zakręciły, zamoczyły.
Taki prysznic nie jest miły dla małego wróbelaska. Więc zawołał:

- Jeśli łaska, odsuń no się, mój bałwanie. Niech pan bałwan już przestanie i popłynie
w inną stronę. Ach, ratunku, gwałtu! Tonę!

Smukłe mewy z piórkiem białym usłyszały, podleciały i wróbelek rozkrzyczany
wyłowiony został z piany. Na swych skrzydłach srebrnych, prostych śmigłe mewy go
uniosły i złożyły w dołku z piasku, gdzie zaprzestał wreszcie wrzasków.

- Panie wróblu, jak tak można? Trzeba z wolna i z ostrożna wchodzić w wodę, bo
źle bywa, jeśli się nie umie pływać. Ucz się w płytkiej pływać wodzie, udzielamy lekcji
co dzień.

Elemelek odrzekł skromnie:

- Wdzięczny jestem wam ogromnie, śliczne mewy, lecz dziękuję, pewniej się na lądzie
czuję. Kąpiel w piasku dla wróbelka to przyjemność bardzo wielka. Piasek grzeje,
słonko świeci ale skąd tu tyle dzieci?


Spojrzą ptaki, a wokoło roześmiane stoi koło; w którąkolwiek spojrzysz stronę

wszędzie nosy opalone.

- Elemelku! Czy być może? Przyjechałeś tu nad morze? Wynająłeś domek w lasku?
Chodź się z nami bawić w piasku! My będziemy robić babki, ty
odciśniesz na nich
łapki. Wiele czasu już nie mamy: tydzień, dwa i wyjeżdżamy

Rzecze ptaszek:

- Macie rację. Wkrótce minął nam wakacje. Muszę ten czas wykorzystać, zwiedzić
plażę, łódki, przystań, nad tę wodę frunąć wielką i pobawić się muszelką. Potem razem
z wami wrócę. Przedszkolakom piórko rzucę i pozdrowię ich wesoło, a poskaczę
też przed szkołą. W każdej klasie przez okienko zajrzę, stuknę w szybę cienką, skrzydłem
dzieciom zatrzepoczę, słowo ćwierknę im ochocze i pokręcę raźnie główką, by
im pomóc przed klasówką.

3. rozmowa na temat opowiadania.

Czy wygląd morza zdziwił elemelka?

Gdzie wynajął sobie pokój?

Jakie ptaki elemelek naśladował?

Kto uratował elemelka?

Co mewy mu zaproponowały?

z kim bawił się wróbelek?
4. Układanie historyjki obrazkowej na podstawie opowiadania (Karta pracy
cz. 4, nr 47).

Wycinanie obrazków.

Układanie ich według kolejności zdarzeń.

Naklejanie obrazków na kartkę.

Nadawanie tytułu historyjce.
5. przypomnienie niebezpieczeństw grożących podczas zabaw nad wodą.

Czy wchodzimy sami do wody?

Czy bawimy się bardzo blisko wody nad morzem?
6. rytmizowanie wiersza H. zdzitowieckiej Na plaży.
Nauczyciel mówi fragmenty wiersza, a dzieci powtarzają za nim
dzieląc słowa
na sylaby.

Wesoło jest dzieciom
na piaszczystej plaży.
Smaga wiatr od morza,
słońce z nieba praży.



Wesoło jest dzieciom
radosne ich minki.
Przyjechały białe,
odjadą Murzynki



zabawy na placu przedszkolnym.
iii

1. zabawa z elementem dramy Wyspa.
Dzieci w parach dostają jedną stronę gazety. Stoją na tej gazecie i pokazują
jakie są szczęśliwe, że mają swoją wyspę. Co jakiś czas nauczyciel zmniejsza
wyspy, a dzieci muszą w parze się na nich pomieścić i nadal się cieszyć. Powoli
rezygnują osoby, które się nie mieszczą na wyspach. Pozostałe są nagradzane
brawami.


zabawa bieżna Żer dla rybek (Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 70).
2. zabawy swobodne zainicjowane przez dzieci.
Dzień 5. Pożegnania nadszedł czas

Środki dydaktyczne: Wycinanka nr 32, Karta pracy cz. 4, nr 48, nożyczki, Zabawy
na każdy dzień cz. 2, s. 36-37.

Przebieg zaJęć

i

1. czytane tekstu wyrazowo-obrazkowego o wakacjach.
Nauczyciel odczytuje wyrazy, dzieci podają nazwy obrazków (Karta pracy
cz. 4, nr 48).


Ćwiczenia poranne
zestaw XXXVI (Zabawy na każdy dzień cz. 2, s. 36-37).
ii

1. wykonanie kotka
składanki dla ulubionego kolegi lub koleżanki (Wycinanka
nr 32).

Wycinanie przygotowanej kartki.

Składanie kartki przy pomocy nauczyciela, według przedstawionych etapów.

Kolorowanie głowy kotka, rysowanie oczu, pyszczka, wąsików.
2. porządkowanie miejsc pracy.

3. wręczenie kotka ulubionemu koledze lub koleżance z życzeniami wspaniałych
wakacji.

zabawy na placu przedszkolnym.
iii

1. prace porządkowe w sali przed wakacjami
porządkowanie półek indywidualnych,
zabieranie prac plastycznych.
2. zabawy w wybranych kącikach.

nOTaTKi


nOTaTKi


nOTaTKi




Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Wesołych świąt scenariusz zajęć z okazji bożego narodzenia
EDUKACJA ZDROWOTNA w szkołach i przedszkilach (scenariusze zajęć)
Scenariusz zajęć w oparciu o Metodę Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne i Program aktywności M ch
Załącznik 4 Moje predyspozycje zawodowe scenariusz zajęć
Scenariusz zajęć przedszkolnych Podchody z emocjami
scenariusz zajęć
DwS scenariusze zajec
Scenariusz zajęć z zakresu Pierwszej pomocy przedlekarskiej i ratownictwa w sytuacjach kryzysowych
Załącznik 4 – Aktualny rynek pracy – scenariusz zajęć

więcej podobnych podstron