PARADYGMAT SCJENTYSTYCZNY

Thomas Kuhn w „Raz jeszcze o paradygmatach” - paradygmat określa sposób uprawiania nauki w danej grupie uczonych.

Pedagogika analityczno – empiryczna, czyli paradygmat pozytywistyczny (scjentystyczny)

Empiria – jedyne źródło wiedzy. Empiryzm charakteryzuje się kilkoma regułami:

1. Źródłem poznania jest jedynie zmysłowe doświadczenie. Wykluczone twierdzenie o bytach nieobserwowalnych.

2. Nauka poszukuje praw (twierdzeń o ogólnych powtarzalnych wzorcach doświadczenia). Wyjaśnić zjawisko, to wskazać, że jest ono przypadkiem prawa.

3. Obiektywność naukowa polega na wyraźnym oddzieleniu zdań faktualnych od wartościujących.

Wg Augusta Comte’a „pozytywny” to:

- realny – dostępny

- pożyteczny – do ulepszenia życia (nie z ciekawości)

- pewny – owocujący zgodą (nie sporami)

- ścisły – jednoznaczny (nie mglisty)

- dodatni – organizujący (nie burzący)

Pedagogika stosuje w badaniach naukowych metody doświadczalne (systematyczna obserwacja, eksperyment) i jest naładowana „praktycznie” (co oznacza technicznie – jak działać).