167 3

Florystyka ślubna

trzymanego w ręku na rzecz biżuterii florystycznej ozdób głowy, szyi, rąk, a nawet pleców oraz stroju materiałami sztucznymi i roślinnymi. Mimo tych ciekawych i niewątpliwie oryginalnych propozycji panny młode najczęściej jednak zamawiają tradycyjny bukiet ślubny.

Rodzaje wiązanek ślubnych

Już dawno próbowano dokonać podziału na typy wiązanek ślubnych, wyodrębniając wiązanki okrągłe i spływające. Z czasem jednak pojawiły się formy, których nie dało się dołączyć do żadnej z tych grup, a wśród nich berła, mufki, wachlarze, dzidy, kulki czy szarfy.

Wiązanki okrągłe

Wiązanka ślubna biedermeier

Wiązanka typu biedermeier to najczęściej spotykany typ wiązanki ślubnej, który narodził się na przełomie XIX i XX wieku i niewiele zmienił się do dnia dzisiejszego. W połowie XIX wieku zapanował styl życia, którego nazwa pochodzi od słowa bieder, co oznacza zacność, prawość i poczciwość. Aranżacje, które powstawały w owym czasie, cechowały się zamiłowaniem do prostoty (kwiaty z ogrodów, łąk i pól, zapach lawendy i rezedy, pelargonie w oknach) oraz pewnej mieszczańskiej dekoracyjności, specyficznej dla tego stylu: koronek, falbanek, ozdobnych tkanin oraz bibelotów upiększających wnętrza. Klasyczna wiązanka bie-dermeierowska to bukiet zwarty, dość ciężki, złożony z niewielkich kwiatów lub kwiatostanów, w większości o symetrii promienistej.

Kwiaty pozostawiano na własnych łodygach, układanych w ręku w taki sposób, aby ich główki tworzyły zwarte kopuły. Poszczególne rodzaje kwiatów stanowiły odrębne, chociaż ściśle do siebie przylegające, wyraźne okółki. W środku bukietu znajdował się jeden rozwinięty kwiat (goździk lub róża), wokół którego formowano okręgi, odcinające się od siebie formą i kolorem. Jego wykończeniem była kryza z białej, przymarszczonej koronki lub haftu angielskiego. Bukiet taki dobrze prezentował się w niewielkim szklanym naczyniu lub pękatym dzbanku. Powstało wiele form wiązanek biedermeie-rowskich:

•    płaskie, w kształcie talerza:

•    wywyższone, uwypuklone, kuliste, a nawet maczugowate (ludowe wiązanki suszone - salzburskie wiązanki ziołowe);

•    układane spiralnie na długich łodygach, z płaską kopułą, stojące w płytkim naczyniu wypełnionym wodą:

•    owalne (łukowe), z wyraźną dłuższą osią, z której wypływają kwiaty na dłuższych łodygach;

•    strukturalne, z wysklepioną kopułą, uformowaną nie tylko z kwiatów, ale także innych materiałów naturalnych - liści, owoców i owocostanów, mchu, trawy;

•    płaskie (dość duże), z wyeksponowaną pojedynczą formą w punkcie centralnym (słonecznikiem, różą, lilią, storczykiem, czosnkiem ozdobnym), często wykończone liśćmi, ozdobione oryginalnymi materiałami - muszlami, perłami, suszonymi pędami roślinnymi, drobnymi figurkami, z wyraźną dominacją struktury powierzchni, stanowiące jak gdyby etap przejściowy do wiązanek graficznych.

173

ABC Florystyki