Przedsiębiorstwo turystyczne w gospodarce wolnorynkowej G Gołembski (99)

100 IV. Zastosowanie zasad analizy mikroekonomicznej ...

Jak widzimy, punkt przecięcia obu krzywych każdorazowo występuje w miejscu najniższych kosztów przeciętnych. Jest to najistotniejszy wniosek wynikający z przedstawionych wywodów. Oznacza bowiem, że w momencie przecięcia obu krzywych produkcja (czy świadczenie usług) jest najbardziej opłacalne (nie znaczy to, że powyżej punktu przecięcia działalność jest nieopłacalna, ale na pewno jest mniej opłacalna). Dlaczego punkt ten usytuowany jest w miejscu najniższych kosztów przeciętnych? Wynika to z faktu, że wzrost kosztu krańcowego powyżej kosztu przeciętnego musi popchnąć koszt przeciętny w górę (każdy krańcowy przyrost kosztów jest przecież składową kosztu przeciętnego). Stąd też punkt przecięcia obu krzywych jest punktem minimalnym dla KP.

Tabela 12. Kształtowanie się kosztów w wybranych hotelach - hotel X

Ilość    KS

KZ    KC    KK

KP

0

1

2

3

4

5

6

400

400

400

400

400

400

400

0

200

300

380

500

680

900

600

350

260

225

216

216

Tabela 13. Kształtowanie się kosztów w wybranych hotelach - hotel Y

Ilość    KS

KZ    KC    KK

KP

400	0
400	200
400	300
400	380
400	560
400	880
400	1500

200

100

80

180

320

620

0

1

2

3

4

5

6

600

350

260

240

256

317

Warto zauważyć, że to, w którym miejscu znajduje się punkt przecięcia obu krzywych (blisko czy daleko od wartości maksymalnego wykorzystania potencjału) zależy przy kosztach stałych utrzymujących się w branży na niezmienionym poziomie od relacji między kosztami zmiennymi a wielkością obrotów. W naszych przykładach punkt przecięcia dla hotelu X przypadał w miejscu, w którym wykorzystanie potencjału wynosi 96,7%, a dla hotelu Y w miejscu, w którym wykorzystanie potencjału wynosi tylko 70%.