13. KURATELA.
Osoby sui iuris, pozbawione zdolności do czynności prawnych albo w niej ograniczone podlegały kurateli (cura) bądź opiece (tutela). Kurateli podlegali chorzy umysłowo (cura furiosi) i marnotrawcy (cura prodigi).
Zarząd majątku osoby umysłowo chorej (furiosus) przypadał wg Ustawy XII tablic najbliższym agnatom, a w ich braku - gentylom. Obok kurateli ustawowej istniała kuratela z nominacji urzędnika - cura dativa.
Powołanie kuratora w testamencie nie miało stanowczego znaczenia. Cura furiosi gasła z chwilą wyzdrowienia obłąkanego.
Kuratela nad marnotrawcami (prodigus) spełniała te same cele co cura furiosi. Kurator był powoływany analogicznie.
Istniał również specyficzny rodzaj kurateli - cura minorum - służyła ona ochronie osób formalnie dojrzałych, ale poniżej 25 roku życia. Tutaj kurator był ustanawiany przez urzędnika.
Inne przypadki kurateli:
kurator majątku dłużnika - curator bonorum,
kurator dziecka poczętego, ale jeszcze nie urodzonego - curator vendri datus.