Rozwój fizyczny i poznawczy w wieku średnim 484-492
Wzrok i słuch.
Starczowzroczność (45-50 lat) - widoczne pogorszenie wzroku z powodu zgrubieniu soczewki ( już od dzieciństwa narastają kolejne powłoki lekko zabarwionej materii, które utrudniają dotarcie światła do siatkówki ), w wyniku którego również mięśnie trudniej dostosowują jej kształt do każdej odległości.
Starcze przytępienie słuchu (50-55 lat) - nerwy słuchowe i struktury ucha wewnętrznego ulegają stopniowemu zwyrodnieniu w wyniku zwykłego zużycia, co powoduje ograniczenie słyszenia.
Zmiany w kondycji zdrowotnej.
Choroby i niedyspozycje. W wieku średnim ludzie częścią zapadają na przewlekłe choroby (choroby serca, nadciśnienie, artretyzm, cukrzyca) oraz mają ograniczoną ruchliwość (np. problem z przenoszeniem ciężkich przedmiotów).
Przypadki zgonu.
przyczyny śmierci: choroby serca, nowotwory, dla mężczyzn do 50 - AIDS, dla kobiet - rak.
Wysokość współczynnika umieralności pomiędzy 45-54 a 55-64 wzrasta trzykrotnie. Dla kobiet współczynnik ten jest niższy.
Paradoks: kobiety żyją dłużej, choć cierpią na więcej przewlekłych chorób (choć często nie śmiertelnych, a jeśli już to zapadają na nie później i szybciej podejmują leczenie).
C. Choroba wieńcowa (wywoływana zwężaniem tętnic przez narastanie włóknistej i zwapniałej tkanki - miażdżycą tętnic).
Powoduje ataki serca i udary.
Czynniki ryzyka: palenie tytoniu, nadciśnienie, waga ciała, cholesterol, brak aktywności ruchowej, dieta, alkohol, dziedziczność.
D. Nowotwór.
Czynniki ryzyka takie jak przy chorobie wieńcowej.
Niejasny jest jeszcze wpływ złej diety na nowotwór.
Rak spotykany jest częściej u kobiet.
Kryzys wieku średniego: fakt czy fałsz?
Aby popaść w kryzys dorosły musi zostać skonfrontowany z układem zadań typowych dla wieku średniego: uświadomieniem sobie własnej śmiertelności, uznaniem nowych fizycznych ograniczeń i podwyższonego ryzyka zachorowania oraz dużych zmian w większości ról społecznych - zmierzenie się z nimi wszystkimi często przekracza siły dorosłego, tym samym stwarza kryzys.
Nie ma jednak takiej grupy wiekowej, w której objawy kryzysu (stany lękowe i depresyjne) miałyby najwyższy współczynnik, dlatego jednak zakłada się, że kryzys wieku średniego nie jest powszechnym zjawiskiem.