Koszty i opłaty administracyjne
Opłaty i koszty postępowania, stanowiące zarazem należności związane z rozpoznaniem i załatwieniem sprawy, są wyrazem polityki fiskalnej państwa, a pozostają również w wyraźnym związku z funkcjami postępowania administracyjnego. Kwoty tych należności powinny być ustalane na poziomie zapewniającym dostęp stronom do postępowania administracyjnego i możliwość skutecznej obrony ich praw i interesów/ Powinny one pokrywać część wydatków na administrację publiczną, a jednocześnie powinny chronić administrację publiczną przed inicjowaniem postępowania przez strony z błahych powodów.
opłaty administracyjne - są wprowadzone odrębnymi ustawami, które określają zasady ich wyliczania oraz pobierania. W kpa uregulowano wyłącznie zakres obowiązków organów administrujących, dotyczących przestrzegania postanowień wprowadzających opłaty. Opłata powinna być uiszczona już w toku postępowania, a przed jego zakończeniem. Na postanowienie o zwrocie podania służy zażalenie (nie służy skarga do NSA). W przypadku, gdy strona nie wykonuje obowiązku uiszczenia opłaty, organ wyznacza stronie termin wynoszący od 7 do 14 dni. Jeżeli termin minie bezskutecznie, to albo podanie się zwraca, albo organ zaniecha czynności wymagającej opłaty. W postępowaniu podatkowym termin ten wynosi 7 dni, a po jego bezskutecznym upływie podanie pozostawia się bez rozpoznania, wydając stosowną decyzję. Najczęściej w postępowaniu administracyjnym występują:
opłaty skarbowe - wymierzane i pobierane na podstawie ustawy z 31.01.1989 r. O opłacie skarbowej oraz rozporządzenie Ministra Finansów z 9.12.1994 r. W sprawie opłaty skarbowej,
opłaty paszportowe - na podstawie ustawy z 29.11.1990 r. o paszportach;
opłaty administracyjne za czynności urzędowe wykonywane przez podległe radzie gminy organy - jeżeli czynności te nie są objęte przepisami o opłacie skarbowej, na podstawie ustawy z 12.01.1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych;
koszty postępowania - powinny być uiszczone z góry, jeżeli są stałe lub nadają się do zryczałtowania, a przepisy odrębne wymagają ich uiszczenia przed wszczęciem postępowania. Na żądanie organu koszty mogą być w części uiszczone zaliczkowo. Pełna kwota kosztów postępowania jest ustalana po zakończeniu postępowania w danej instancji i wraz z decyzja wydaje się postanowienie określające wysokość należności z tego tytułu, osoby zobowiązane, termin i formę opłacenia należności. Postanowienie to może być zaskarżone w drodze zażalenia, a ostateczne postanowienie w tej sprawie może być zaskarżone do NSA. W razie nie uiszczenia kosztów, mogą być one egzekwowane w trybie egzekucji administracyjnej. Art.267 dopuszcza zwolnienie strony od opłat lub kosztów postępowania, jeśli jest ona w sytuacji „niewątpliwej niemożności” ich opłacenia. Może to być z urzędu bez wniosku strony. Art.266 reguluje się sytuacje, gdy stronie zwrócono koszty osobistego stawienia się, a wezwanie nastąpiło wskutek błędu pracownika organu. Składniki kosztów nie są ujęte wyczerpująco w kpa i w op. Zgodnie z art.263 §1 do tych kosztów należą:
koszty osobistego stawienia się świadków, biegłych, stron - obejmują koszty podróży, zwrotu utraconego zarobku dziennego, diety (strawnego), kosztów noclegu - są ustalane zgodnie z art.56 na podstawie dekretu z 26.10.1950 r. o należnościach świadków, biegłych i stron w postępowaniu sądowym
koszty oględzin
koszty doręczenia stronom pism
inne koszty bezpośrednio związane z rozstrzygnięciem sprawy - np. wynagrodzenie biegłego za wykonanie opinii, koszty ekspertyzy instytutu lub innej wyspecjalizowanej placówki, koszty eksperymentu dowodowego lub badań laboratoryjnych.
W przepisach przyjmuje się zasadę rozdziału kosztów między organ a stronę:
organ - pokrywa ko0szty postępowania ponoszone w wykonaniu obowiązku ustawowego (np.: decyzje w sprawie świadczeń pomocy społecznej muszą być poprzedzone wywiadem rodzinnym, środowiskowym i wykonanie tej czynności będzie ustawowym obowiązkiem organu);
strona - obarczają ją koszty powstałe z jej winy (np.: trzeba powtórzyć czynność, w których strona bezzasadnie nie wzięła udziału: na skutek czynności wykonanych na żądanie strony lub w jej interesie, np. strona żądała jeszcze jednego biegłego).
W postępowaniu podatkowym poza kosztami dodatkowymi poniesionymi w interesie strony, stronę obciążają koszty jej nieuczciwości (nieusprawiedliwione niestawiennictwo na wezwanie, zatajenie dowodów, zwłoka w ich ujawnieniu złożenie wyjaśnień lub zeznań niezgodnych z prawdą).