MEKSYK
Statystyki na rok 2005:
liczba ludnoœci 104 907 991
gêstoœæ zaludnienia 54 osoby\km
przyrost naturalny 1,17%
analfabetyzm 7,8%
œrednia d³ugoœæ ¿ycia
-mê¿czyŸni 74 lata
- kobiety 78 lat
Meksyk jest najludniejszym krajem hiszpañskojêzycznym. Pod wzglêdem ludnoœci zajmuje 11. miejsce na œwiecie. Ludnoœæ tego kraju stanowi 1,6% ludnoœci œwiata.
Od lat 50. XX wieku liczba mieszkañców Meksyku nieprzerwanie roœnie. Jednak przyrost naturalny wykazuje niewielkie aczkolwiek malej¹ce zmiany. W latch 1965-1980 wynosi³ on 3,1%, w latach 80. 2,1%, natomiast w latch 1989-2000 ju¿ 1,8%. To nie zmienia jednak faktu, i¿ jest on nadal bardzo du¿y co jest charakterystyczne dla krajów Ameryki Œrodkowej.
Roœnie tak¿e poziom PKB na mieszkañca. W 2002 roku mieœci³ siê on w granicach 2936-9075 $ na mieszkañca co pozwoli³o zaklasyfikowaæ Meksyk do pañstw o œrednim wy¿szym poziomie PKB.
W ci¹gu ostatniego pó³wiecza bardzo poprawi³a siê tak¿e sytuacja niemowl¹t i dzieci do lat %. Jeszcze w latach 70. 6,8% niemowl¹t umiera³o. Teraz ten wspó³czynnik wynosi 3,1% co jest znaczn¹ popraw¹ chocia¿ niezadowalaj¹c¹.
Tak¿e umieralnoœæ dzieci do lat % uleg³a znacznemu spadkowi. W 1960 odsetek zgonów dzieci wynosi³ a¿ 14,1%, w 1980 ju¿ 8,1%, by w roku 2000 osian¹æ wynik 3,1%.
Obecnie Meksyk przechodzi trzeci¹ fazê rowoju demograficznego, tzw. fazie póŸnego wzrostu ludnoœci. Oznacza to, ¿e liczba ludnoœci wprawdzie nadal roœnie, ale w miarê zmniejszania siê stopy urodzeñ proces ten jest coraz wolniejszy.
Znaczne wyd³u¿enie siê przeciêtnej, oczekiwanej w momencie narodzin, œredniej d³ugoœci trwania ¿ycia by³o charakterystyczne w drugiej po³owie XX wieku dla niemal wszystkich krajów œwiata. W sumie najwiêksze przyrosty omawianego wskaŸnika zanotowano m.in. w Meksyku. Dla mê¿czyzn wzróœ³ on z 49,2 lat do 69,5, zaœ dla kobiet z 52,4 do 75,5.
Meksyk jest jednym z przyk³adów tzw. kapitalizmu latynoamerykañskiego. Oznacza to, ¿e udzia³ najbogatszych 20% spo³eczeñstwa w dochodach lub konsumcji kszta³tuje siê na poziomie 50-60%. Jest to bardzo z³a sytuacja ukazuj¹ca s³aboœæ pañstwa oraz nieprawid³ow¹ strukturê w³asnoœci.
Ponad 90% mieszkañców Meksyku ma dostep do bezpiecznej wody pitnej, co jest bardzo dobrym wynikiem bior¹c pod uwagêwarunki klimatyczne panuj¹ce w tym kraju.
W latach 1965-2000 zanotowano w Meksyku przyrost wskaŸnika urbanizacji rzêdu 20 punktów procentowych, jednak nie oznacza to, i¿ Meksyk jest krajem dobrze gospodarczo rozwiniêtym. Ma to zwi¹zek z tym, i¿ stolica kraju - Meksyk jest jednym z najwiekszych miast œwiata. W 1960 liczy³o ono 5 mln mieszkañców, w 1990 ju¿ 15,3 mln, a w 2000 - 18 mln.
Bardzo czêste w Meksyku jest zjawisko migracji szczególnie do Stanów Zjednocznych. Zjawisko to utrzymuje siê od lat, ale ostatnio siê nasili³o. Przyk³adowo z Meksyku w latach 1901-1930 nap³yne³o 0,7 mln imigrantów, w latach 1931-1960 - 0,4 mln, a w kolejnym tzrydziestoleciu a¿ 2,7 mln. Spora czêœæ emigruje tak¿e nielegalnie, co w znacznym stopniu utrudnia precyzyjne okreœlenie rozmiarów imigracji. szacuje siê, ¿e w przysz³oœci to w³aœnie Meksyk (obok Chin) stanie sie g³ównym krajem emigracyjnym, który bêdzie rocznie opuszcza³o 267 tys. miszkañców.
Przy za³o¿eniu sta³oœci stopy wzrostu ludnoœci z lat 1990-1995 potrzeba oko³o 25-36 lat by liczba mieszkañców Meksyku uleg³a podwojeniu.