Podejście kliniczne
Podejście korelacyjne
Podejście eksperymentalne
Z
al
et
y
Obserwacja w naturalnych warunkach, nie ma sztuczności
laboratoryjnej
Możliwość dogłębnego poznania jednostki
Możliwość dogłębnego przeanalizowania psychiki pacjenta
Pozwala dostrzec znaczną ilość zjawisk
Pozwala uchwycić sposób funkcjonowania osoby jako pewnej
całości psychologicznej
Daje sposobność do dokonywania nowych obserwacji i
stawiania hipotez
Pozwala wykryć związki ilościowe (za
pomocą analizy czynnikowej)
umożliwia badanie wielu ludzi w ich
naturalnym środowisku
dbałość o zachowanie rygorów naukowych
skuteczność
precyzyjne kontrolowanie zmiennych
określa związki przyczynowo-skutkowe
ocena badanego jest obiektywna (pod
warunkiem, że nie jest to samopis)
W
ad
y
obejmuje zbyt małą ilość osób, by można było dokonać
rozróżnienia między zjawiskami ogólnymi a indywidualnymi
brak pomiarów ilościowych niezbędnych do dokonywania
porównań i weryfikowania hipotez
niesystematyczność obserwacji
subiektywna interpretacja danych
skomplikowane związki pomiędzy poszczególnymi czynnikami
nie pozwala na weryfikację trafności spostrzeżeń
brak możliwości wykrywania relacji
przyczynowo-skutkowych
ograniczenie badań do samoopisu
zniekształcenie badań w wyniku
samoopisu
pytania w kwestionariuszu ściśle
określone, sugerują odpowiedzi
koncentracja na niewielkiej liczbie zmiennych
niezdolność do analizy ważnych zjawisk
pojawiających się spontanicznie
U
w
ag
i
Próba zrozumienia człowieka
Przedmiotem badań 1 osoba
Obserwacja w warunkach naturalnych
Holistyczne ujęcie człowieka
Koncentracja na pomiarze
Przedmiotem badań są duże grupy
osób
Badanie związków między
konkretnymi aspektami
funkcjonowania człowieka
Próba zrozumienia zjawisk
Bezpośrednia kontrola nad zmiennymi
Próba ustalenia związków przyczynowych
między zjawiskami
P
rz
eds
ta
w
ic
ie
le
J. Charcot
P. Janet
M. Prince
Z. Freud
K. G. Jung
A. Adler
H. Murray
C. Rogers
G. Kelly
F. Galton
R. B. Cattel
H. Eysenck
W. Wundt
H. Ebbinghouse
I. Pawłow
J. Watson
C. Hull
B. Skinder
Opr. Maja Pęczak