„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
MINISTERSTWO EDUKACJI
NARODOWEJ
Paweł Mroczek
Sortowanie skór surowych według przeznaczenia
744[03].O2.04
Poradnik dla nauczyciela
Wydawca
Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy
Radom 2006
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
1
Recenzenci:
dr inż. Tadeusz Sadowski
dr inż. Jan Żarłok
Opracowanie redakcyjne:
mgr inż. Paweł Mroczek
Konsultacja:
mgr inż. Zdzisław Feldo
Korekta:
Poradnik stanowi obudowę dydaktyczną programu jednostki modułowej 744[03].O2.04
„Sortowanie skór surowych według przeznaczenia” zawartego w modułowym programie
nauczania dla zawodu Garbarz skór.
Wydawca
Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy, Radom 2006
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
2
SPIS TREŚCI
1. Wprowadzenie
3
2. Wymagania wstępne
5
3. Cele kształcenia
6
4. Przykładowe scenariusze zajęć
7
5. Ćwiczenia
11
5.1. Podstawy sortowania skór
11
5.1.1. Ćwiczenia 11
5.2. Cel rozsortowania
13
5.2.1. Ćwiczenia 13
5.3. Technika sortowania skór. Stanowisko sortowania – przyrządy pomiarowe
i warunki techniczne
15
5.3.1. Ćwiczenia 15
6. Ewaluacja osiągnięć ucznia
17
7. Literatura
31
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
3
1. WPROWADZENIE
Przekazujemy
Państwu Poradnik dla nauczyciela „Sortowanie skór surowych według
przeznaczenia”, który będzie pomocny w prowadzeniu zajęć dydaktycznych w szkole
kształcącej w zawodzie garbarz skór 744[03].
W poradniku zamieszczono:
− wymagania wstępne,
− wykaz umiejętności, jakie uczeń opanuje podczas zajęć,
− przykładowe scenariusze zajęć,
− propozycje ćwiczeń, które mają na celu wykształcenie u uczniów umiejętności
praktycznych,
− wykaz literatury, z jakiej uczniowie mogą korzystać podczas nauki,
Wskazane jest, aby zajęcia dydaktyczne były prowadzone różnymi metodami ze
szczególnym uwzględnieniem:
− pokazu z objaśnieniem,
− tekstu przewodniego,
− metody projektów,
− ćwiczeń praktycznych.
Formy organizacyjne pracy uczniów mogą być zróżnicowane, począwszy od
samodzielnej pracy uczniów do pracy zespołowej.
W celu przeprowadzenia sprawdzianu wiadomości i umiejętności ucznia, nauczyciel
może posłużyć się zamieszczonym w rozdziale 6 zestawem zadań testowych, zawierającym
różnego rodzaju zadania.
W tym rozdziale podano również:
− plan testu w formie tabelarycznej,
− punktacje zadań i uczenia się,
− propozycje norm wymagań,
− instrukcję dla nauczyciela,
− instrukcję dla ucznia,
− kartę odpowiedzi,
− zestaw zadań testowych.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
4
Schemat układu jednostek modułowych
744[03].O2
Surowce podstawowe i materiały pomocnicze
744[03].O2.01
Rozpoznawanie rodzajów skór surowych
744[03].O2.02
Określenie warstwowej i topograficznej
budowy tkanki skórnej i okrywy włosowej skór
surowych
744[03].O2.03
Konserwacja i magazynowanie skór surowych
744[03].O2.04
Sortowanie skór surowych według
przeznaczenia
744[03].O2.05
Rozpoznawanie i dobieranie materiałów
podstawowych i środków pomocniczych
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
5
2. WYMAGANIA WSTĘPNE
Przystępując do realizacji programu jednostki modułowej uczeń powinien umieć:
− rozpoznawać różne rodzaje skór surowych,
− czytać i interpretować normy przedmiotowe i czynnościowe dotyczące surowca
skórzanego,
− rozróżniać wady skór surowych ,
− korzystać z różnych źródeł informacji.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
6
3. CELE KSZTAŁCENIA
W wyniku realizacji ćwiczeń podanych w poradniku uczeń powinien umieć:
− określić cel i potrzebę sortowania skór surowych,
− zorganizować i przygotować stanowisko sortowania skór,
− przygotować i posłużyć się przyrządami pomiarowymi i normami przedmiotowymi,
− dokonać sortowania skór według przeznaczenia,
− dobrać surowiec w partie produkcyjne.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
7
4. PRZYKŁADOWE SCENARIUSZE ZAJĘĆ
Scenariusz zajęć 1
Osoba prowadząca ……………………………………………….
Modułowy program nauczania: Garbarz skór 744[03]
Moduł:
Surowce podstawowe i materiały pomocnicze 744[03].O2
.
Jednostka modułowa: Sortowanie skór surowych według przeznaczenia 744[03].O2.04
Temat: Dobór surowca w partie produkcyjne
Cel ogólny: kształtowanie umiejętności doboru skór surowych w partie produkcyjne.
Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń potrafi
:
− zorganizować stanowisko do wykonywania prac,
− dobrać wyposażenie stanowiska pracy
− dokonać doboru surowca w partie produkcyjne,
Metody nauczania:
− ćwiczenia praktyczne.
Formy organizacyjne pracy uczniów:
− grupy 5 osobowe.
Czas: 135 min.
Środki dydaktyczne:
− waga,
− grubościomierz,
− planimetr,
− kalkulator,
− przybory do pisania.
Przebieg zajęć:
1. Sprawy organizacyjne.
2. Nawiązanie do tematu, omówienie celów zajęć.
3. Zorganizowanie stanowiska pracy do wykonania ćwiczenia.
4. Realizacja tematu:
− Grupa uczniów pobiera z magazynu surowca 20 szt. skór surowych.
− Uczniowie wykonują odpowiednie pomiary (ciężaru, powierzchni, grubości,
zwartości).
− Zapisują wyniki na kartce papieru.
− Grupują skóry w partie produkcyjne.
5. Po wykonaniu wszystkich czynności grupa próbuje dokonać analizy wykonanego
ćwiczenia.
6. Uczniowie wskazuje swoje mocne i słabe strony.
7. Nauczyciel analizuje prace grupy uczniów.
8. Klasa wspólnie z nauczycielem dokonuje oceny wykonanych prac.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
8
Zakończenie zajęć
Praca domowa
Odszukaj w literaturze (Internecie) wiadomości mówiące o korzyściach płynących
z doboru surowca w partie narokowe.
Sposób uzyskania informacji zwrotnej od ucznia po zakończonych zajęciach:
− anonimowe ankiety ewaluacyjne dotyczące sposobu prowadzenia zajęć i zdobytych
umiejętności.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
9
Scenariusz zajęć 2
Osoba prowadząca ……………………………………………….
Modułowy program nauczania: Garbarz skór 744[03]
Moduł:
Surowce podstawowe i materiały pomocnicze 744[03].O2
.
Jednostka modułowa: Sortowanie skór surowych według przeznaczenia 744[03].O2.04
Temat: Sporządzenie mapy topograficznej zwartości skóry surowej
Cel ogólny: kształtowanie umiejętności rozróżniania poszczególnych części
topograficznych skóry surowej.
Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń potrafi:
− zaznaczyć na skórze specyficzne miejsca o różnej zwartości tkanki,
− nazwać te miejsca zgodnie z obowiązującą nomenklaturą,
− określić przeznaczenie poszczególnych części topograficznych skóry.
Metody nauczania:
− ćwiczenia praktyczne.
Formy organizacyjne pracy uczniów:
− indywidualna,
− grupowa.
Strategia: uczenie się przez doświadczenie
Środki dydaktyczne:
− blok rysunkowy formatu A4,
− przybory do pisania,
− gumka,
− centymetr,
− szpikulec.
Czas: 180 min.
Przebieg zajęć:
Zadanie dla ucznia
Przedmiotem zadania jest sporządzenie mapy topograficznej zwartości skóry surowej.
FAZA WSTĘPNA
Czynności organizacyjno-porządkowe, podanie tematu lekcji, zaznajomienie uczniów z pracą
metoda przewodniego tekstu.
FAZA WŁAŚCIWA
INFORMACJE
1. Co to jest topografia skóry?
2. Jakie rozróżniamy części topograficzne skóry?
3. W jaki sposób badamy zwartość skóry?
4. Jak sporządzamy mapę topograficzną?
PLANOWANIE
1. Ustal sposób oceny zwartości skóry (ocena organoleptyczna).
2. Ustal skalę, w której wyskalujesz zwartość skóry (skala opisowa).
3. Ustal, w jakiej formie przedstawisz swoje wyniki.
4. Ustal format kartki papieru i skalę wykonania rysunku.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
10
UZGODNIENIE
1. Omów wszystkie punkty z fazy planowania z nauczycielem.
2. Odnieś się do uwag i propozycji nauczyciela.
WYKONANIE
1. Dokonaj oceny zwartości skór surowych.
2. Zapisz wyniki (według skali opisowej) we wcześniej przygotowanej tabeli.
3. Wykonaj zgodnie z zaplanowanymi czynnościami rysunek topograficzny skóry.
4. Zwróć uwagę na estetykę i dokładność twojej pracy.
5. Przygotuj się do zaprezentowania swojej pracy. Zespoły uczniów wyznaczają lidera
grupy, który dokonuje prezentacji ćwiczenia.
SPRAWDZANIE
1. Czy poprawnie została wykonana ocena zwartości?
2. Czy prawidłowo został wykonany rysunek topograficzny skóry?
3. Czy rysunek jest czytelny i estetyczny?
4. Czy wszystkie charakterystyczne elementy budowy topograficznej skóry zostały
przedstawione na rysunku?
ANALIZA
Uczniowie wraz z nauczycielem wskazują, które etapy ćwiczenia sprawiły im najwięcej
trudności. Nauczyciel podsumowuje całe ćwiczenie, wskazuje jakie nowe, ważne
umiejętności zostały wykształcone, jakie wystąpiły nieprawidłowości i jak ich unikać
w przyszłości.
FAZA KOŃCOWA
Zakończenie zajęć
Praca domowa
Odszukaj w literaturze wiadomości na temat: Topografia skóry surowej. Na podstawie
zgromadzonych informacji przedstaw różne sposoby rozkroju surowca.
Sposób uzyskania informacji zwrotnej od ucznia po zakończonych zajęciach:
− anonimowe ankiety ewaluacyjne dotyczące sposobu prowadzenia zajęć, trudności
podczas realizowania zadania i zdobytych umiejętności.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
11
5. ĆWICZENIA
5.1. Podstawy sortowania skór
5.1.1. Ćwiczenia
Ćwiczenie 1
Wykonaj schemat przekroju skóry zachowując właściwe proporcje poszczególnych
warstw skóry.
Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres
i techniki wykonania. Zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy.
Sposób wykonania ćwiczenia
Uczeń powinien:
1) zapoznać się z materiałem nauczania,
2) zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
3) przyjąć konkretne wielkości procentowe określające grubość poszczególnych warstw
skóry,
4) wykonać schemat warstw skóry zwracając szczególną uwagę na właściwe proporcje
wymiarów(w razie trudności skorzystać z pomocy nauczyciela),
5) zaprezentować wykonane ćwiczenie,
6) dokonać oceny poprawności wykonanego ćwiczenia.
Zalecane metody nauczania–uczenia się:
– pokaz z objaśnieniem, ćwiczenia praktyczne
Środki dydaktyczne:
– blok techniczny formatu A4,
– ołówek,
– przybory kreślarskie,
– gumka,
– linijka,
– literatura z rozdziału.
Ćwiczenie 2
Wykonaj w formie tabeli zestawienie czynników kształtujące skórę.
Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres
i techniki wykonania. Zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy.
Sposób wykonania ćwiczenia
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
12
Uczeń powinien:
1) zapoznać się z materiałem nauczania,
2) zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
3) wykonać zestawienie w postaci tabeli ( nazwa czynnika – jego wpływ na skórę)
4) zaprezentować wykonane ćwiczenie,
5) dokonać oceny poprawności wykonanego ćwiczenia.
Zalecane metody nauczania–uczenia się:
– pokaz z objaśnieniem, ćwiczenia praktyczne.
Środki dydaktyczne:
– blok techniczny formatu A4,
– ołówek,
– przybory kreślarskie,
– gumka,
– nożyczki,
– literatura z rozdziału.
Ćwiczenie 3
Zaznacz i opisz wszystkie elementy topograficzne skóry (połówka bydlęca).
Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres
i techniki wykonania. Zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy.
Sposób wykonania ćwiczenia
Uczeń powinien:
1) zapoznać się z materiałem nauczania,
2) zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
3) zaznaczyć mazakiem poszczególne elementy topograficzne,
4) nazwać zaznaczone elementy topograficzne skóry,
5) zaprezentować wykonane ćwiczenie,
6) dokonać oceny poprawności wykonanego ćwiczenia.
Zalecane metody nauczania–uczenia się:
– pokaz z objaśnieniem, ćwiczenia praktyczne.
Środki dydaktyczne:
– połówka skóry bydlęcej,
– mazak,
– literatura z rozdziału .
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
13
5.2. Cel rozsortowania
5.2.1. Ćwiczenia
Ćwiczenie 1
Dokonaj rozsortowania skór surowych według ich ciężaru.
Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres
i techniki wykonania. Zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy.
Sposób wykonania ćwiczenia
Uczeń powinien:
1) zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
2) zapoznać się z materiałem nauczania,
3) dokonać pomiaru ciężaru poszczególnych skór,
4) zapisać wyniki,
5) zaprezentować wyniki wykonanego ćwiczenie,
6) dokonać oceny ćwiczenia.
Zalecane metody nauczania–uczenia się:
– pokaz z objaśnieniem, ćwiczenia praktyczne,
Środki dydaktyczne:
– waga dziesiętna,
– partia skór surowych (10szt),
– kartka formatu A4,
– ołówek,
– gumka,
– literatura z rozdziału.
Ćwiczenie 2
Sporządź mapę topograficzną grubości skóry.
Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres
i techniki wykonania. Zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy.
Sposób wykonania ćwiczenia
Uczeń powinien:
1) zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
2) dokonać umownego podziału skóry na jednakowe kwadraty,
3) dokonać pomiaru grubości tych kwadratów
4) wykonać wstępny szkic i nanieś zmierzone grubości,
5) narysować mapę topograficzną skóry,
6) zaprezentować efekty swojej pracy,
7) dokonać oceny ćwiczenia.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
14
Zalecane metody nauczania–uczenia się:
– pokaz z objaśnieniem, ćwiczenia praktyczne.
Środki dydaktyczne:
– skóra surowa cała odmięśniona,
– grubościomierz,
– ołówek i kartka panieru,
– przybory kreślarskie i kartka papieru A4,
– literatura z rozdziału.
Ćwiczenie 3
Określ wszystkie możliwe przeznaczenia garbarskie (w zależności od rodzaju wyprawy)
skór cielęcych oraz końskich
Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres
i techniki wykonania. Zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy.
Sposób wykonania ćwiczenia
Uczeń powinien:
1) zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
2) zapoznać się z materiałem nauczania,
3) odczytać ze schematu (rys. 3)możliwe przeznaczenie oraz sposób garbowania,
4) zaprezentować efekty swojej pracy,
5) dokonać oceny ćwiczenia.
Zalecane metody nauczania–uczenia się:
– pokaz z objaśnieniem, ćwiczenia praktyczne.
Środki dydaktyczne:
– schemat (rys. 3) – poradnik dla ucznia,
– ołówki ,
– gumka,
– literatura z rozdziału.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
15
5.3. Technika sortowania skór. Stanowisko sortowania –
przyrządy pomiarowe i warunki techniczne
5.3.1. Ćwiczenia
Ćwiczenie 1
Dokonać pomiaru powierzchni jednej skóry przy użyciu różnych metod.
Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres
i techniki wykonania. Zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy.
Sposób wykonania ćwiczenia
Uczeń powinien:
1) zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
2) zapoznać się z instrukcjami użytkowania poszczególnych urządzeń,
3) wykonać pomiary,
4) sporządzić zestawienie wyników,
5) zaprezentować wyniki wykonanego ćwiczenia,
6) dokonać oceny ćwiczenia.
Zalecane metody nauczania–uczenia się:
– ćwiczenia praktyczne.
Środki dydaktyczne:
– skóra surowa (połówka),
– przymiar liniowy,
– planimetr,
– maszyna miernicza,
– fotoplanimetr,
– kartka i długopis,
– literatura z rozdziału.
Ćwiczenie 2
Zaprojektuj stanowisko do rozsortowywania skór surowych.
Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres
i techniki wykonania. Zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy.
Sposób wykonania ćwiczenia
Uczeń powinien:
1) zorganizować stanowisko pracy,
2) zapoznać się z wiadomościami dotyczącymi tego tematu,
3) ustalić niezbędne wyposażenie stanowiska,
4) rozplanować ustawienie wyposażenia,
5) narysować plan stanowiska,
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
16
6) zaprezentować wyniki wykonanego ćwiczenia,
7) dokonać oceny ćwiczenia,
8) wkleić ćwiczenie do zeszytu,
9) zaprezentować efekty swojej pracy.
Zalecane metody nauczania–uczenia się:
– pokaz z objaśnieniem, ćwiczenia praktyczne.
Środki dydaktyczne:
– kartka papieru format A4,
– przybory do pisania,
– gumka,
– linijka,
– literatura z poradnika.
Ćwiczenie 3
Dobierz surowiec w partie narokowe.
Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres
i technikę wykonania. Zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy.
Sposób wykonania ćwiczenia
Uczeń powinien:
1) zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
2) dokonać pomiarów wybranych parametrów,
3) zgrupować skóry w partie produkcyjne,
4) oznakować skóry,
5) zaprezentować efekty swojej pracy,
6) dokonać oceny ćwiczenia.
Zalecane metody nauczania–uczenia się:
– pokaz z objaśnieniem, ćwiczenia praktyczne.
Środki dydaktyczne:
– waga,
– grubościomierz,
– planimetr,
– cechownik,
– stół sortowniczy,
– literatura z rozdziału.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
17
6. EWALUACJA OSIĄGNIĘĆ UCZNIA
Przykłady narzędzi pomiaru dydaktycznego
TEST 1
Test dwustopniowy do jednostki modułowej „Sortowanie skór surowych
według przeznaczenia”.
Test składa się z 20 zadań, z których:
− zadania 1,2,3,4,5,6,8,9,10,11,12,14,17,18,19,20 są z poziomu podstawowego,
− zadania 7,13,15,16 są z poziomu ponadpodstawowego.
Punktacja zadań 0 lub 1 punkt
Za każdą prawidłową odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt. Za złą odpowiedź lub jej brak
uczeń otrzymuje 0 punktów.
Proponuje się następujące normy wymagań – uczeń otrzyma następujące
oceny szkolne:
-
dopuszczający – za uzyskanie co najmniej 7 punktów
-
dostateczny – za uzyskanie co najmniej 10 punktów,
-
dobry – za uzyskanie 15 punktów, w tym co najmniej 2 punktów z poziomu
ponadpodstawowego,
-
bardzo dobry – za uzyskanie 18 punktów, w tym co najmniej 3 punktów z poziomu
ponadpodstawowego,
Klucz odpowiedzi: 1. b, 2. d, 3. c, 4. a, 5. a, 6. c, 7. c, 8. d, 9. b, 10. a, 11. b, 12.
d, 13. d, 14. b, 15. d, 16. d, 17. b, 18. a, 19. d, 20. a
Plan testu
Nr
zad.
Cel operacyjny
(mierzone osiągnięcia ucznia)
Kategoria
celu
Poziom
wymagań
Poprawna
odpowiedź
1.
określić własności różnych warstw skóry
A
P
b
2.
określić jakie czynniki kształtują skórę surową B
P
d
3. określić rolę poszczególnych czynników
B
P
c
4. określić rolę poszczególnych czynników
B
P
a
5.
określić własności poszczególnych części
topograficznych skory
A P a
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
18
6.
określić własności poszczególnych części
topograficznych skory
A P c
7
określić wpływ prawidłowego rozkroju na
dalsze procesy technologiczne
C PP c
8
określić wielkość powierzchni różnych
rodzajów skór
A P d
9 określić wagę różnych rodzajów skór
A P b
10 określić grubość różnych rodzajów skór
A
P
a
11
podać jednostkę wytrzymałości skóry na
zrywanie
B P b
12 podać ilość grup jakościowych A
P
d
13
określić czynniki brane pod uwagę podczas
sortowania według przeznaczenia
C PP d
14
określić ilość grup gotowych wyrobów
A
P
b
15 określić przeznaczenie danego surowca
C
PP
d
16 określić istotne własności sortowanych skór
C
PP
d
17 wskazać właściwe urządzenie A
P
b
18 wskazać właściwe urządzenie A
P
a
19
oznakować skóry przeznaczone do dalszej
produkcji
B P d
20
przygotować stanowisko do rozkroju skór
surowych
C P a
Przebieg testowania
Instrukcja dla nauczyciela
1. Ustal z uczniami termin przeprowadzenia sprawdzianu, z co najmniej jednotygodniowym
wyprzedzeniem.
2. Omów z uczniami cel stosowania pomiaru dydaktycznego.
3. Zapoznaj uczniów z rodzajem zadań podanych w zestawie oraz z zasadami punktowania.
4. Przeprowadź z uczniami próbę udzielania odpowiedzi na takie typy zadań testowych,
jakie będą w teście.
5. Omów z uczniami sposób udzielania odpowiedzi (karta odpowiedzi).
6. Zapewnij uczniom możliwość samodzielnej pracy.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
19
7. Rozdaj uczniom zestawy zadań testowych i karty odpowiedzi, podaj czas przeznaczony
na udzielanie odpowiedzi.
8. Postaraj się stworzyć odpowiednią atmosferę podczas przeprowadzania pomiaru
dydaktycznego (rozładuj niepokój, zachęć do sprawdzenia swoich możliwości).
9. Kilka minut przed zakończeniem sprawdzianu przypomnij uczniom o zbliżającym się
czasie zakończenia udzielania odpowiedzi.
10. Zbierz karty odpowiedzi oraz zestawy zadań testowych.
11. Sprawdź wyniki i wpisz do arkusza zbiorczego.
12. Przeprowadź analizę uzyskanych wyników sprawdzianu i wybierz te zadania, które
sprawiły uczniom największe trudności.
13. Ustal przyczyny trudności uczniów w opanowaniu wiadomości i umiejętności.
14. Opracuj wnioski do dalszego postępowania, mającego na celu uniknięcie niepowodzeń
dydaktycznych – niskie wyniki przeprowadzonego sprawdzianu.
Instrukcja dla ucznia
1. Przeczytaj uważnie instrukcję.
2. Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi.
3. Zapoznaj się z zestawem pytań testowych.
4. Test zawiera 20 pytań dotyczących cechowanie, pakowanie i magazynowanie skór
surowych. Wszystkie pytania są pytaniami wielokrotnego wyboru.
5. Udzielaj odpowiedzi tylko na załączonej karcie odpowiedzi.
6. W pytaniach wielokrotnego wyboru zaznacz prawidłową odpowiedź X (w przypadku
pomyłki należy błędną odpowiedź zaznaczyć kółkiem, a następnie ponownie zakreślić
odpowiedź prawidłową).
7. Pracuj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz miał satysfakcję z wykonanego zadania.
8. Kiedy udzielenie odpowiedzi będzie Ci sprawiało trudność, wtedy odłóż jego rozwiązanie
na później i wróć do niego, gdy zostanie Ci wolny czas. Trudności mogą przysporzyć Ci
pytania: 7,13,15,16 gdyż są one na poziomie trudniejszym niż pozostałe.
9. Na rozwiązanie testu masz 90 min.
Powodzenia
Materiały dla ucznia:
− instrukcja,
− zestaw zadań testowych,
− karta odpowiedzi.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
20
ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH
1. Która warstwa skóry jest nośnikiem jej właściwości mechanicznych:
a) warstwa termostatyczna,
b) warstwa siatkowa,
c) naskórek,
d) błona licowa.
2. Który z czynników nie kształtuje skóry surowej zwierzęcia:
a) gatunek,
b) rasa,
c) płeć,
d) kraj pochodzenia.
3. Który z czynników może spowodować powstanie uszkodzeń surowca skórzanego:
a) rasa,
b) płeć,
c) warunki bytowe,
d) wiek.
4. Który czynnik w największym stopniu decyduje o elastyczności i miękkości skóry:
a) wiek zwierzęcia,
b) warunki bytowe,
c) sposób żywienia,
d) warunki klimatyczne.
5. Która topograficzna część skóry jest najbardziej zwarta:
a) krupon,
b) bok,
c) pachwina,
d) łapa.
6. Która topograficzna część skóry jest najbardziej luźna:
a) krupon,
b) bok,
c) pachwina,
d) łapa.
7. Prawidłowy dobór surowca w partie produkcyjne powoduje w dalszym toku produkcji:
a) większe zużycie wody,
b) większe zużycie chemikaliów,
c) uzyskanie produktu o założonych parametrach,
d) wydłużenie czasu prowadzenia procesów.
8. Jaką powierzchnie minimalną i maksymalną maja skóry bydlęce
a) minimalna 100dm2 – maksymalna 300dm2,
b) minimalna 100dm2 – maksymalna 400dm2,
c) minimalna 200dm2 – maksymalna 400dm2,
d) minimalna 200dm
2
– maksymalna 500dm
2
.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
21
9. Jaki ciężar minimalny i maksymalny maja skóry bydlęce ( krowie )
a) minimalny 10 kg – maksymalny 30 kg,
b) minimalny 13 kg – maksymalny 30 kg,
c) minimalny 15 kg – maksymalny 35 kg,
d) minimalny 20 kg – maksymalny 40 kg.
10. Ile wynosi średnia grubość skóry jałówki
a) około 3 mm,
b) około 4 mm,
c) około 5 mm,
d) około 6 mm.
11. W jakich jednostkach mierzymy wytrzymałość skóry na rozciąganie
a) w kg / mm,
b) w N / mm2,
c) w N / mm,
d) w N / dm,
12. Na ile grup (według normy)dzielimy skóry surowe:
a) na dwie,
b) na trzy,
c) na cztery,
d) na pięć.
13. Przy sortowaniu skór surowych według przeznaczenia nie bierze się pod uwagę:
a) grubości skór,
b) ilości i rodzaju uszkodzeń,
c) rodzaju konserwacji,
d) powierzchni.
14. Podczas sortowania skór według przeznaczeń można wyróżnić:
a) sześć głównych grup przeznaczeń,
b) pięć głównych grup przeznaczeń,
c) cztery główne grupy przeznaczenia,
d) trzy główne grupy przeznaczenia.
15. Z jakich rodzajów skór surowych nie wykonuje się skór podpodeszwowych:
a) z bydlęcych,
b) z końskich,
c) ze świńskich,
d) z kozich.
16. Przy doborze surowca w partie namokowe nie bierze się pod uwagę:
a) grubości skóry,
b) struktury skóry,
c) wielkość powierzchni,
d) koloru okrywy włosowej.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
22
17. Jakie urządzenie służy do pomiaru powierzchni skór:
a) grubościomierz,
b) planimetr,
c) metronom,
d) przymiar.
18. Jakie urządzenie służy do pomiaru grubości skór:
a) grubościomierz,
b) planimetr,
c) metronom,
d) przymiar.
19. Jak znakujemy skóry surowe przeznaczone do produkcji:
a) piszemy numer partii mazakiem na skórze,
b) piszemy numer partii farbą na okrywie włosowej skóry,
c) piszemy numer partii farbą na warstwie odmięsnej skóry,
d) nabijamy specjalnym cechownikiem numer partii (przecinając skórę).
20. Jak prawidłowo dokonujemy rozkroju skóry surowej:
a) przecinamy nożem – skórę ułożoną na specjalnej kobyłce,
b) przecinamy nożem – skórę ułożoną na ziemi,
c) przecinamy specjalnymi nożycami,
d) przecinamy nożem – skórę ułożoną na stole sortowniczym.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
23
KARTA ODPOWIEDZI
Imię i nazwisko ……………………………………………………..
Sortowanie skór surowych według przeznaczenia
Zakreśl poprawną odpowiedź
Nr.
zad.
Odpowiedź Punkty
1.
a b c d
2.
a b c d
3.
a b c d
4.
a b c d
5.
a b c d
6.
a b c d
7.
a b c d
8.
a b c d
9.
a b c d
10.
a b c d
11.
a b c d
12.
a b c d
13.
a b c d
14.
a b c d
15.
a b c d
16.
a b c d
17.
a b c d
18.
a b c d
19.
a b c d
20.
a b c d
Razem
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
24
TEST 2
Test dwustopniowy do jednostki modułowej „Sortowanie skór surowych
według przeznaczenia”.
Test składa się z 20 zadań, z których:
− zadania 1,2,3,5,6,8,9,10,11,12,14,17,18,19, są z poziomu podstawowego,
− zadania 4,7,13,15,16,20 są z poziomu ponadpodstawowego.
Punktacja zadań 0 lub 1 punkt
Za każdą prawidłową odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt. Za złą odpowiedź lub jej brak
uczeń otrzymuje 0 punktów.
Proponuje się następujące normy wymagań – uczeń otrzyma następujące
oceny szkolne:
-
dopuszczający – za uzyskanie co najmniej 7 punktów
-
dostateczny – za uzyskanie co najmniej 10 punktów,
-
dobry – za uzyskanie 15 punktów, w tym co najmniej 2 punktów z poziomu
ponadpodstawowego,
-
bardzo dobry – za uzyskanie 18 punktów, w tym co najmniej 3 punktów z poziomu
ponadpodstawowego,
Klucz odpowiedzi: 1. d, 2. d, 3. c, 4. a, 5. a, 6. c, 7. b, 8. c, 9. a, 10. b, 11. d,
12. c, 13. d, 14. a, 15. c, 16. c, 17. a, 18. c, 19. b, 20. a
Plan testu
Nr
zad.
Cel operacyjny
(mierzone osiągnięcia ucznia)
Kategoria
celu
Poziom
wymagań
Poprawna
odpowiedź
1
określić własności różnych warstw skóry
A
P
d
2
określić jakie czynniki kształtują skórę surową B
P
d
3 określić rolę poszczególnych czynników
B
P
c
4
określić wpływ człowieka na poszczególne
czynniki kształtujące skórę
C PP a
5
określić własności poszczególnych części
topograficznych skóry
A P a
6
określić własności poszczególnych części
topograficznych skóry
A P c
7
określić wpływ rozkroju skóry na dalsze
procesy technologiczne
C PP b
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
25
8
określić wielkość powierzchni różnych
rodzajów skór
A P c
9 określić wagę różnych rodzajów skór
A
P
a
10 określić grubość różnych rodzajów skór
A
P
b
11
podać nazwę rządzenia do badania
wytrzymałości skóry na zrywanie
A P d
12 podać ilość klas jakościowych A
P
c
13
określić czynniki brane pod uwagę podczas
sortowania według przeznaczenia
C PP d
14
określić grupy wyrobów gotowych
A
P
a
15 określić przeznaczenie danego surowca
C
PP
c
16 określić istotne własności sortowanych skór
C
PP
c
17 wskazać właściwe urządzenie A
P
a
18 określić parametry urządzenia A
P
c
19
określić niezbędne wyposażenie stanowiska
sortowniczego
B P b
20
Określić przyczyny rozkroju skór
C
PP
a
Przebieg testowania
Instrukcja dla nauczyciela
1. Ustal z uczniami termin przeprowadzenia sprawdzianu, z co najmniej jednotygodniowym
wyprzedzeniem.
2. Omów z uczniami cel stosowania pomiaru dydaktycznego.
3. Zapoznaj uczniów z rodzajem zadań podanych w zestawie oraz z zasadami punktowania.
4. Przeprowadź z uczniami próbę udzielania odpowiedzi na takie typy zadań testowych,
jakie będą w teście.
5. Omów z uczniami sposób udzielania odpowiedzi (karta odpowiedzi).
6. Zapewnij uczniom możliwość samodzielnej pracy.
7. Rozdaj uczniom zestawy zadań testowych i karty odpowiedzi, podaj czas przeznaczony
na udzielanie odpowiedzi.
8. Postaraj się stworzyć odpowiednią atmosferę podczas przeprowadzania pomiaru
dydaktycznego (rozładuj niepokój, zachęć do sprawdzenia swoich możliwości).
9. Kilka minut przed zakończeniem sprawdzianu przypomnij uczniom o zbliżającym się
czasie zakończenia udzielania odpowiedzi.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
26
10. Zbierz karty odpowiedzi oraz zestawy zadań testowych.
11. Sprawdź wyniki i wpisz do arkusza zbiorczego.
12. Przeprowadź analizę uzyskanych wyników sprawdzianu i wybierz te zadania, które
sprawiły uczniom największe trudności.
13. Ustal przyczyny trudności uczniów w opanowaniu wiadomości i umiejętności.
14. Opracuj wnioski do dalszego postępowania, mającego na celu uniknięcie niepowodzeń
dydaktycznych – niskie wyniki przeprowadzonego sprawdzianu.
Instrukcja dla ucznia
1. Przeczytaj uważnie instrukcję.
2. Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi.
3. Zapoznaj się z zestawem pytań testowych.
4. Test zawiera 20 pytań dotyczących cechowanie, pakowanie i magazynowanie skór
wyprawionych.. Wszystkie pytania są pytaniami wielokrotnego wyboru
5. Udzielaj odpowiedzi tylko na załączonej karcie odpowiedzi:
6. W pytaniach wielokrotnego wyboru zaznacz prawidłową odpowiedź X (w przypadku
pomyłki należy błędną odpowiedź zaznaczyć kółkiem, a następnie ponownie zakreślić
odpowiedź prawidłową),.
7. Pracuj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz miał satysfakcję z wykonanego zadania.
8. Kiedy udzielenie odpowiedzi będzie Ci sprawiało trudność, wtedy odłóż jego rozwiązanie
na później i wróć do niego, gdy zostanie Ci wolny czas. Trudności mogą przysporzyć Ci
pytania: 4, 7, 13, 15, 16, 20 gdyż są one na poziomie trudniejszym niż pozostałe.
9. Na rozwiązanie testu masz 90 min.
Powodzenia
Materiały dla ucznia:
– instrukcja,
– zestaw zadań testowych,
– karta odpowiedzi.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
27
ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH
1. Która warstwa skóry decyduje o wartościach estetycznych gotowego wyrobu:
a) warstwa termostatyczna,
b) warstwa siatkowa,
c) naskórek,
d) warstwa licowa.
2. Który z czynników nie kształtuje skóry surowej zwierzęcia:
a) wiek,
b) warunki bytowe,
c) sposób żywienia,
d) sposób uboju.
3. Który z czynników kształtujących skórę decyduje o przeznaczeniu garbarskim skóry
surowej:
a) rasa,
b) płeć,
c) gatunek,
d) wiek.
4. Na które czynniki kształtujące skórę ma wpływ człowiek (w procesie hodowli):
a) wiek zwierzęcia,
b) płeć,
c) rasę,
d) warunki klimatyczne.
5. Która topograficzna część skóry jest najgrubsza:
a) krupon,
b) bok,
c) pachwina,
d) łapa.
6. Która topograficzna część skóry jest najcieńsza:
a) krupon,
b) część zadnia,
c) pachwina,
d) część karkowa.
7. Wadliwy dobór surowca w partie produkcyjne powoduje w dalszym toku produkcji:
a) mniejsze zużycie wody,
b) większe zużycie chemikaliów,
c) uzyskanie produktu o założonych parametrach,
d) skrócenie czasu prowadzenia procesów.
8. Jaką powierzchnie minimalną i maksymalną maja skóry świńskie:
a) minimalna 150dm2 – maksymalna 200dm2,
b) minimalna 100dm2 – maksymalna 300dm2,
c) minimalna 100dm2 – maksymalna 200dm2,
d) minimalna 150dm
2
– maksymalna 400dm
2
.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
28
9. Jaki ciężar minimalny i maksymalny maja skóry świńskie:
a) minimalny 10 kg – maksymalny 18 kg,
b) minimalny 10 kg – maksymalny 20 kg,
c) minimalny 15 kg – maksymalny 25 kg,
d) minimalny 20 kg – maksymalny 30 kg.
10. Ile wynosi średnia grubość skóry krowiej:
a) około 3 mm,
b) około 4 mm,
c) około 5 mm,
d) około 6 mm.
11. Jakim przyrządem mierzymy wytrzymałość skóry na rozciąganie (zrywanie):
a) psychrometrem
b) higrometrem,
c) planimetrem
d) zrywarką.
12. Na ile klas (według normy)dzielimy skóry surowe
a) na dwie,
b) na trzy,
c) na cztery,
d) na pięć.
13. Przy sortowaniu skór surowych według przeznaczenia nie bierze się pod uwagę:
a) równomiernego rozłożenia grubości skóry,
b) struktury skóry,
c) liczby uszkodzeń,
d) profilu skóry (kształtu).
14. Podczas sortowania skór według przeznaczeń można wyróżnić następujące grupy
wyrobów gotowych:
a) skóry rymarskie,
b) skóry cielęce,
c) skóry świńskie,
d) skóry końskie.
15. Z jakich rodzajów skór surowych nie wykonuje się skór rękawiczkowych:
a) z cielęcych,
b) z owczych,
c) ze świńskich,
d) z kozich.
16. Przy doborze surowca w partie namokowe bierze się pod uwagę:
a) stan tkanki odmięsnej,
b) profil skóry (kształt),
c) wielkość powierzchni,
d) kolor okrywy włosowej.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
29
17. Jakie urządzenie nie służy do pomiaru powierzchni skór
a) pantograf,
b) planimetr,
c) maszyna kołkowa,
d) fotoplanimetr.
18. Z jaką dokładnością dokonujemy pomiaru grubości skór przy pomocy grubościomierza
a) z dokładnością do 10 milimetrów,
b) z dokładnością do 1 milimetra,
c) z dokładnością do 0,1 milimetra,
d) z dokładnością do 0,01 milimetra.
19. Jakie urządzenie stanowi niezbędne wyposażenie stanowiska do sortowania skór
surowych:
a) „kobyłka”,
b) waga,
c) stół sortowniczy,
d) paleta,
20. Dlaczego dokonujemy rozkroju skór surowych:
a) aby oddzielić części skóry o różnej strukturze,
b) aby zmniejszyć wagę skór,
c) aby ułatwić prowadzenie procesów technologicznych,
d) aby ułatwić załadunek skór do bębnów garbarskich.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
30
KARTA ODPOWIEDZI
Imię i nazwisko ……………………………………………………..
Sortowanie skór surowych według przeznaczenia
Zakreśl poprawną odpowiedź
Nr
zad.
Odpowiedź Punkty
21.
a b c d
22.
a b c d
23.
a b c d
24.
a b c d
25.
a b c d
26.
a b c d
27.
a b c d
28.
a b c d
29.
a b c d
30.
a b c d
31.
a b c d
32.
a b c d
33.
a b c d
34.
a b c d
35.
a b c d
36.
a b c d
37.
a b c d
38.
a b c d
39.
a b c d
40.
a b c d
Razem
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
31
7. LITERATURA
1. Ciesielski J. Kaszuba Z: Skóry gotowe. Materiałoznawstwo przechowywanie
i konserwacja. Polskie Wydawnictwo Gospodarcze, Warszawa 1954
2. Iwanowski J, Persz T: Garbarstwo część I. WPLiS, Warszawa 1965
3. Lasek W, Persz T: Technologia wyprawy skór cz. 2. Wykańczanie. Warszawa 1981
4. Murzyński, Duda, Suliga: Poradnik mistrza przemysłu skórzanego – Futrzarstwo
Konfekcjonowanie skór futrzarskich. Stowarzyszenie Włókienników Polskich, Łódź
1978
5. Persz T. Materiałoznawstwo skórzane dla ZSZ. PWSZ 1972