1

Ogólne zasady pomiaru parametrów mikroklimatu; obliczanie wilgotności bezwzględnej
i względnej

Skrót podstawowych wiadomości

Definicja zoohigieny. Zoohigiena jest nauką zajmującą się zdrowiem zwierząt gospodarskich

w celu podwyższenia ich wydajności przez celowe kształtowanie warunków środowiskowych

i siedliskowych oraz zabezpieczeniem zwierząt przed szkodliwymi dla ich zdrowia

egzogennymi wpływami.

Środowisko naturalne i hodowlane. Środowisko naturalne są to czynniki klimatyczne i

glebowe oddziaływujące na zwierzęta wolnożyjące. Środowisko hodowlane jest to zespół

współzależnych, nieożywionych i ożywionych czynników otaczającej zwierzę gospodarskie

przyrody, których wpływ na zwierzęta jest modyfikowany i uzupełniany przez człowieka i

jego wytwory.

Mikroklimat budynku inwentarskiego jest to zespół czynników fizycznych, chemicznych i

biologicznych środowiska tego pomieszczenia.

Mierzone parametry mikroklimatu w budynkach inwentarskich. Temperatura,

wilgotność bezwzględna i względna, ochładzanie katatermometryczne, prędkość ruchu

powietrza, koncentracja zanieczyszczeń gazowych, wydajność wentylacji, wskaźnik jasności

wnętrza i prędkość wiatru. Parametry mikroklimatu w zależności od rodzaju pomiaru dzielą

się na chwilowe i ciągłe.

Wskaźniki wilgotności powietrza. Wilgotność absolutna (aktualna, bezwzględna; g/m

3

) jest

to zawartość pary wodnej w gramach w 1m

3

. Wilgotność względna jest to iloraz wilgotności

absolutnej do wilgotności maksymalnej dla wskazań termometru ’mokrego’ psychrometru

Assmanna x 100%. Wilgotność maksymalna (nasycenie powietrza parą wodną) jest to

największa zawartość pary wodnej w 1m

3

powietrza w danej temperaturze (g/m

3

). Punkt rosy

jest to temperatura, w której wilgotność absolutna równa się wilgotności maksymalnej w

danej temperaturze. Niedosyt fizyczny jest to różnica pomiędzy wilgotnością maksymalną i

wilgotnością absolutną w danej temperaturze. Niedosyt fizjologiczny jest to różnica pomiędzy

wilgotnością maksymalną w temperaturze 39

o

C (‘średnia’ temperatura ciała zwierząt) a

wilgotnością absolutną.

Okresy badań parametrów mikroklimatu. 7-dniowe okresy o reprezentatywnej

temperaturze powietrza zewnętrznego w kolejnych porach roku. Pomiary chwilowe wewnątrz

budynku należy przeprowadzać trzy razy dziennie w ciągu dnia, na początku i na końcu

każdego okresu (1 i 7 dzień).

2

Poziome rozmieszczenie punktów pomiarowych. Liczba punktów pomiarowych zależy od

wielkości budynku i powinny one być rozmieszczone równomiernie: do 100m

2

- 5; 101 –

150 m

2

- 6; 151 – 200m

2

– 7; 201 – 250 m

2

– 8; 251 – 300 m

2

– 9.

Pionowe rozmieszczenie punktów pomiarowych.

Pomiary parametrów mikroklimatu należy

wykonywać na poziomie dolnej części tułowia zwierząt . W budynkach dla drobiu pomiary te

należy wykonywać na poziomie głowy ptaków.

Wykonanie ćwiczenia. Przy pomocy psychrometru Assmanna zmierzyć temperaturę na

termometrach ‘suchym’ i ‘wilgotnym’, ustalając tzw. różnicę psychrometryczną. Obliczyć

wilgotność absolutną i względną w pomieszczeniu i na zewnątrz pomieszczenia przy pomocy

znanych wzorów. Wilgotności maksymalne odczytać z tablicy nasycenia powietrza parą

wodną. Ustalić punkt rosy. Odczytać wartość wilgotności względnej z tablic

psychrometrycznych; porównać wyniki obliczonej wilgotności względnej i tabelarycznej.

Sprawdzić i porównać uzyskane wyniki ze wskazaniami elektronicznych wersji

psychrometrów.