Moduł 4.
Wprowadzenie do terapii pedagogicznej
1
Zestaw metod terapeutycznych
Autorami wymienionych metod są znani terapeuci, pedagodzy, psycholodzy i logopedzi. Trzeba pa-
miętać, że nie są to metody uniwersalne, jednakowo skuteczne dla wszystkich. Adresowane są do
dzieci i uczniów w różnym wieku, znajdujących się na różnych etapach rozwoju. Doświadczony te-
rapeuta wie, jak wykorzystać daną metodę i które ćwiczenia będą stymulowały określone funkcje
percepcyjno-motoryczne. Nie ma szybkiego sposobu na przezwyciężenie specyficznych trudności
w nauce. Tylko dobrze zorganizowana systematyczna praca terapeutyczna, połączona z dużym zaan-
gażowaniem ucznia, rodziców i nauczycieli, może przynieść efekty.
Metoda Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne (metoda psychomotoryczna)
M. Bogdanowicz, D. Okrzesik, Opis i planowanie zajęć według Metody Ruchu Rozwijającego Weroniki
Sherborne, Gdańsk 2005.
Metoda Dobrego Startu Marty Bogdanowicz (metoda psychomotoryczna)
M. Bogdanowicz, Metoda Dobrego Startu, Warszawa 1999.
Metoda „Rytmiczny ruch” Kerstin Linde i Harald Blomberg (metoda psychomotoryczna)
J. Krzyżewska, Aktywizujące metody i techniki w edukacji wczesnoszkolnej, Suwałki 2000.
I. Mańkowska, Kreowanie rozwoju dziecka, Gdynia 2005.
Metoda integracji sensorycznej Violet Maas (metoda polisensoryczna)
V.F. Maas, Uczenie się przez zmysły, Warszawa 1998.
Kinezjologia edukacyjna Paula i Gail Dennison (metoda wspomagająca naturalny rozwój człowieka)
P. Dennison, G. Dennison, Brain Gym. EduKinesthetics, 1994.
I. Mańkowska, Kreowanie rozwoju dziecka, Gdynia 2005.
H. Nawrocka, Plastyczność mózgu a Kinezjologia Edukacyjna, Biuletyn PTD „Dysleksja”
nr 1(3)/2009.
J. Zwoleńska (red.), Twórcza kinezjologia w praktyce, Warszawa 2002.
Logorytmika (metoda psychomotoryczna)
J. Tokarczyk, Wykorzystanie ćwiczeń logorytmicznych w terapii dzieci z zaburzeniami mowy i współwy-
stępującymi nieprawidłowościami w rozwoju psychomotorycznym, Słupsk 1997.
Gry i zabawy w terapii pedagogicznej J. Jastrząb (metoda psychomotoryczna)
J. Jastrząb, Gry i zabawy w terapii pedagogicznej, Warszawa 2005.
Usprawnianie funkcji percepcyjno-motorycznych u dzieci dyslektycznych
(program psychokorektywny)
J. Jastrząb, Usprawnianie funkcji percepcyjno-motorycznych u dzieci dyslektycznych, Warszawa 2005.
Moduł 4.
Wprowadzenie do terapii pedagogicznej
2
Metoda 18 struktur wyrazowych Ewa Kujawa i Maria Kurzyna (nauka czytania i pisania)
E. Kujawa, M. Kurzyna, Reedukacja dzieci z trudnościami w czytaniu i pisaniu metodą 18 struktur wy-
razowych, Warszawa 1994.
Metoda sylabowa w czytaniu i pisaniu (metoda alternatywa wobec metod konwencjonalnych)
K. Grabałowska, J. Jastrząb, J. Mickiewicz, M. Wojak, Ćwiczenia w czytaniu i pisaniu. Poradnik meto-
dyczny do terapii dzieci dyslektycznych, Toruń 1995.
ORTOGRAFFITI z Bratkiem (program edukacyjno-terapeutyczny)
I. Mańkowska, M. Rożyńska, ORTOGRAFFITI z Bratkiem, Gdynia 2010.
Metoda kolorowej ortografii L. Furmaga
L. Furmaga, Ortofrajda: gawęda i teoria. Przewodnik, Wejherowo 2007.
R. Janiec, Ortofrajda. Nauka ortografii zupełnie inaczej, „Biuletyn Oświatowy” nr 12/2002.
Drama
K. Pankowska, Edukacja przez dramę. Przewodnik metodyczny, Warszawa 1997.
Ekspresja artystyczna
I. Mańkowska, Kreowanie rozwoju dziecka, Gdynia 2005.
Znakomity materiał do pracy korekcyjno-kompensacyjnej stanowią także programy multimedialne.
Zachęcam do prześledzenia oferty wypróbowania dostępnych programów. Warto mieć wyrobioną
opinię o ich wartości merytorycznej i przydatności w procesie terapii.