Pomiary zniekszta
łceń harmonicznych
•
Miar
ą zniekształceń nieliniowych są
wspó
łczynniki zniekształceń
harmonicznych.
•
S
ą one obliczane na podstawie pomiaru amplitudy składowych
widma, które s
ą wytwarzane przez urządzenie o charakterystyce
nieliniowej.
•
Przebieg pomiaru zniekszta
łceń harmonicznych:
– generator wytwarza sygna
ł sinusoidalny,
– urz
ądzenie nieliniowe wprowadza do sygnału składowe
harmoniczne,
– ka
żda z dodanych składowych jest kolejno „wycinana” za
pomoc
ą filtru, mierzona jest jej amplituda,
– wspó
łczynnik zniekształceń harmonicznych jest obliczany na
podstawie definicji.
Wspó
łczynnik zniekształceń harmonicznych
•
Wspó
łczynnik zniekształceń harmonicznych – THD
(Total Harmonic Distortion)
•
Z definicji: stosunek energii harmonicznych wytworzonych przez
urz
ądzenie nieliniowe do energii wszystkich harmonicznych (łącznie
z podstawow
ą).
•
U
m
– amplituda m-tej harmonicznej
•
Nale
ży podać liczbę n harmonicznych (np. THD do 5 harmonicznej).
%
100
...
...
2
2
3
2
2
2
1
2
2
4
2
3
2
2
n
n
n
U
U
U
U
U
U
U
U
k
Wspó
łczynnik zawartości harmonicznych
(metoda elminacji sk
ładowej podstawowej)
•
W praktyce mo
żna zastosować wzór przybliżony:
•
Obliczenie stosunku energii harmonicznych wytworzonych przez
urz
ądzenie nieliniowe do energii składowej podstawowej.
•
Ten parametr nazywa si
ę czasem współczynnikiem zawartości
harmonicznych.
•
Dla warto
ści <20% obie metody dają zwykle zbliżone wyniki.
%
100
...
1
2
2
4
2
3
2
2
U
U
U
U
U
k
n
n
Wspó
łczynnik zawartości
harmonicznych
•
Mo
żna obliczyć współczynnik zawartości i-tej harmonicznej
– wp
ływ danej harmonicznej na całkowitą wartość THD:
• Zwykle oblicza si
ę ten współczynnik dla
drugiej i trzeciej harmonicznej.
%
100
...
2
2
3
2
2
2
1
2
n
i
i
U
U
U
U
U
k
Przeliczanie warto
ści THD
•
Wspó
łczynnik THD można wyrażać w
procentach
lub
w
decybelach.
•
Przeliczanie z procentów na decybele (1% 40 dB):
•
Przeliczanie z decybeli na procenty:
•
Przeliczaj
ąc moc należy zamienić 20 na 10.
100
THD[%]
log
20
THD[dB]
20
THD[dB]
10
100
THD[%]
Przeliczanie warto
ści THD
• Przyk
ład obliczeń THD dla dwóch harmonicznych
Metoda pomiaru THD
•
Uk
ład do pomiaru wartości THD:
filtr PP jest przestrajany
Metoda pomiaru THD
• Pomiar warto
ści THD jest kłopotliwy, wymaga:
– zmierzenia amplitudy sk
ładowej podstawowej oraz
kolejnych harmonicznych, przy u
życiu
w
ąskopasmowego filtru,
– filtr musi by
ć przestrajany i precyzyjnie dostrajany,
– obliczenie warto
ści THD – w sposób matematyczny.
• Z tego wynika:
– skomplikowana budowa przyrz
ądu pomiarowego,
– d
ługi czas pomiaru.
Wspó
łczynnik THD+N
• Uproszczona metoda pomiaru wspó
łczynnika
zniekszta
łceń harmonicznych:
– filtr pasmowo-zaporowy o w
ąskim paśmie (notch)
dostraja si
ę do częstotliwości podstawowej, usuwając
j
ą z sygnału,
– mierzy si
ę poziom sygnału po odfiltrowaniu,
– oblicza si
ę współczynnik zniekształceń
harmonicznych jako stosunek sygna
łu z usuniętą
sk
ładową podstawową do sygnału nie
przefiltrowanego.
Wspó
łczynnik THD+N
•
Wspó
łczynnik zmierzony tą metodą uwzględnia nie tylko składowe
widma wprowadzone przez urz
ądzenie nieliniowe, ale również:
– szum,
– sk
ładowe widma związane np. z zakłóceniami sieciowymi (hum).
•
Z tego wzgl
ędu współczynnik ten określa się mianem Total
Harmonic Distortion and Noise (
THD+N
).
•
Pomiar THD+N jest znacznie szybszy i prostszy ni
ż pomiar
„czystego” THD. Pomiary wspó
łczynnika zniekształceń
harmonicznych prawie zawsze dotycz
ą THD+N.
Metoda pomiaru THD+N
• Uk
ład do pomiaru THD+N
Metoda pomiaru THD+N
•
Filtr typu notch, usuwaj
ący składową podstawową oraz znane
zak
łócenia (filtr może być przestrajany ręcznie lub automatycznie):
Wynik pomiaru THD+N
•
Wykres THD+N [%] w funkcji poziomu sygna
łu testowego, przy
sta
łej częstotliwości (1 kHz):
przesterowanie
Wynik pomiaru THD+N
•
Pasmo analizatora ograniczone do 22 kHz
•
Wykres THD+N w funkcji cz
ęstotliwości (stały poziom sygnału
testowego)
Wymagania do pomiaru THD+N
• Wymagania dotycz
ące urządzeń mierzących THD+N:
– sygna
ł z generatora o bardzo małych
zniekszta
łceniach harmonicznych,
– bardzo ma
łe zniekształcenia wprowadzane przez
filtry,
– dost
ępny zestaw filtrów do tłumienia zakłóceń,
– automatyczne przestrajanie filtru (dok
ładność) oraz
cz
ęstotliwości i poziomu sygnału testowego,
– detektor mierz
ący „prawdziwą” wartość skuteczną.
Interpretacja warto
ści THD
•
Przyk
ład specyfikacji:
– zniekszta
łcenia harmoniczne: poniżej 1%
•
Taka warto
ść nic nam nie mówi. Nie wiemy:
– czy jest to warto
ść THD, czy THD+N z uwzględnieniem szumu,
– dla jakiego poziomu sygna
łu dokonano pomiaru,
– dla jakiej cz
ęstotliwości, lub w jakim zakresie częstotliwości
dokonano pomiaru
•
Przyk
ład poprawnej specyfikacji:
– THD+N: poni
żej 1% dla +4 dBm
•
(zak
ładamy, że chodzi o częstotliwość 1 kHz).
Zniekszta
łcenia
intermodulacyjne
• Wad
ą pomiary THD(+N) jest to, że dla większych
cz
ęstotliwości sygnału testowego, w paśmie analizatora
jest zbyt ma
ło harmonicznych.
• Zamiast sygna
łu sinusoidalnego można zastosować
dwuton
(sygna
ł zawierający w widmie dwa prążki
o cz
ęstotliwościach f1 i f2).
• Zniekszta
łcenia mierzone w ten sposób nazywa się
zniekszta
łceniami intermodulacyjnymi – IMD
(Intermodulation Distortion), w niektórych przypadkach
równie
ż zniekształceniami różnicowymi.
Zniekszta
łcenia
intermodulacyjne
• Sygna
ł testowy: dwuton (f1, f2).
• Urz
ądzenie liniowe – w odpowiedzi na dwuton
testowy pojawia si
ę dwuton zawierający
wy
łącznie dwa prążki
o cz
ęstotliwościach f1, f2.
• Urz
ądzenie nieliniowe – pojawiają się produkty
intermodulacyjne – pr
ążki o częstotliwościach:
•
m·f1 ± n·f2
m = 1, 2, 3, ...
•
n = 1, 2, 3, ...
Zniekszta
łcenia
intermodulacyjne
•
Widmo sygna
łu powstałego przez przetworzenie
dwutonu (f1, f2) przez urz
ądzenie nieliniowe:
Zniekszta
łcenia
intermodulacyjne
•
Obliczenie wspó
łczynika zniekształceń intermodulacyjnych:
•
U
f
– amplituda pr
ążka widma o częstotliwości f
•
Wed
ług Polskiej Normy: we wzorze uwzględnia się również dalsze
sk
ładowe: f2±3f1 oraz f2±4f1
•
W praktyce nie liczy si
ę współczynnika ze wzoru, ale mierzy się
wspó
łczynnik modulacji amplitudy (AM).
%
100
2
2
)
1
2
2
(
)
1
2
2
(
2
)
1
2
(
)
1
2
(
f
f
f
f
f
f
f
f
f
U
U
U
U
U
m
Pomiar zniekszta
łceń
intermodulacyjnych
• Praktyczny uk
ład pomiaru IMD:
– generator – dwa tony (f1, f2)
– badane urz
ądzenie – następuje modulacja
– filtr GP (2 kHz) – usuni
ęcie prążka f1
– demodulator AM
– filtr DP (700 Hz) – usuni
ęcie resztek nośnej
– pomiar poziomu rms pozosta
łego sygnału
Pomiar zniekszta
łceń
intermodulacyjnych
•
Uk
ład do pomiaru zniekształceń intermodulacyjnych:
GP
DP
AM
Zniekszta
łcenia różnicowe
– Sygna
ł testowy: dwuton, dwa prążki o jednakowych
amplitudach i zbli
żonej, dużej częstotliwości
(np. 19 kHz i 20 kHz).
•
Taki pomiar nazywa si
ę pomiarem zniekształceń różnicowych (Difference
Tone IMD):
Zniekszta
łcenia różnicowe
• Obliczenia wspó
łczynnika zniekształceń różnicowych:
– drugiego rz
ędu
– trzeciego rz
ędu
• A(f) – amplituda pr
ążka o częstotliwości f
%
100
)
(
)
(
)
(
2
1
1
2
2
f
A
f
A
f
f
A
d
%
100
)
(
)
(
)
2
(
)
2
(
2
1
2
1
1
2
3
f
A
f
A
f
f
A
f
f
A
d
Zniekszta
łcenia różnicowe
• W praktyce pomiar zniekszta
łceń różnicowych
dokonuje si
ę w następującym układzie:
– generator – dwa tony o cz. f1 i f2, o
jednakowej amplitudzie
– badanego urz
ądzenie – powstają
zniekszta
łcenia
– filtr DP – pozostaje pasmo do 2,45 kHz
– filtr pasmowo-przepustowy o cz.
środkowej
(f2-f1)
– pomiar poziomu rms w przefiltrowanym
sygnale
Pomiary IMD – normy
• Najwa
żniejsze standardy dotyczące pomiaru IMD:
– SMPTE IMD
• 60 Hz i 7 kHz
[mog
ą być inne]
• stosunek amplitud 4:1
[czasem 1:1]
• pomiar warto
ści szczytowej (nie skutecznej)
– DIN IMD
• 250 Hz i 8 kHz
• stosunek amplitud 4:1
– CCIF Twin-Tone (ró
żnicowe)
• 13 kHz i 14 kHz (dla pasma do 15 kHz)
lub 18 kHz i 19 kHz (dla pasma do 20 kHz),
• jednakowe amplitudy
Zniekszta
łcenia transjentowe
• DIM – Dynamic Intermodulation Distortion
• TIM – Transient Intermodulation Distortion
• Parametr opisuj
ący zniekształcenia harmoniczne
powstaj
ące w stanach przejściowych.
• Cz
ęsto zniekształcenia powstają w przypadku np.
gwa
łtownych zmian amplitudy sygnału wejściowego.
• Takie zniekszta
łcenia nie zostaną wykryte podczas
pomiaru sygna
łami (np. dwutonem) o łagodnie
zmieniaj
ącej się amplitudzie.
Zniekszta
łcenia transjentowe
•
Pomiar TIM/DIM – najcz
ęściej stosowana metoda:
– sygna
ł testowy – suma dwóch sygnałów:
• fala prostok
ątna f1 = 3,15 kHz
[DIMB: 2,96 kHz]
• fala sinusoidalna f2 = 15 kHz
[DIMB: 14 kHz]
• stosunek amplitud A1:A2 = 4:1
– sygna
ł testowy jest filtrowany przez filtr DP o częstotl.
granicznej:
• 30 kHz (DIM 30)
• 100 kHz (DIM 100)
•
Fala prostok
ątna zapewnia gwałtowne zmiany poziomu.
•
Produkty intermodulacyjne: pr
ążek sinusa z prążkami fali
prostok
ątnej (podstawowa i nieparzyste harmoniczne).
Zniekszta
łcenia transjentowe
•
Pomiar zniekszta
łceń transjentowych TIM/DIM
Zn. harmoniczne – interpretacja
• Interprertacja warto
ści zniekształceń
harmonicznych (THD+N) oraz
intermodulacyjnych (IMD):
– im ni
ższe wartości, tym lepiej
– warto
ść IMD powinna być mniejsza (w
ka
żdym razie nie większa) niż wartość
THD+N
– zniekszta
łcenia IM są bardziej słyszalne niż
zwyk
łe
– dla wi
ększości urządzeń fonicznych, wartość
zniekszta
łceń poniżej 1% jest do przyjęcia.
Dodawanie i znoszenie si
ę
zniekszta
łceń
– O czym nale
ży pamiętać badając zniekształcenia
w uk
ładzie kilku urządzeń połączonych w łańcuch:
•
Znikszta
łcenia dodają się
Zniekszta
łcenia znoszą się
Wykrywanie przesterowania
• W niektórych urz
ądzeniach fonicznych (np.
wzmacniacze) nie chcemy dopu
ścić do tego, aby
wyst
ąpiło przesterowanie sygnału.
• W tym celu nale
ży:
– ustawi
ć wzmocnienie urządzenia na minimalne,
– poda
ć na wejście urządzenia sygnał testowy o dużym
poziomie,
– mierzy
ć THD+N na wyjściu urządzenia,
– zwi
ększać wzmocnienie urządzenia tak długo, aż
zostanie zaobserwowany gwa
łtowny wzrost THD+N,
– ustawi
ć maksymalne wzmocnienie urządzenia.
Pomiar poziomu szumu
• Pomiar poziomu szumu w torze fonicznym jest
dokonywany w sytuacji, w której na wej
ście toru nie jest
podawany
żaden sygnał.
• Poziom szumów i zak
łóceń jest mierzony na wyjściu toru
fonicznego. Jest wyra
żany najczęściej w dBu lub dBv.
• Pasmo mierzonego szumu musi by
ć ograniczone za
pomoc
ą filtru pasmowo-przepustowego, typowo:
– 20 Hz – 20 kHz
– 22 Hz – 22 kHz (norma CCIR 468)
– 300 Hz – 3,5 kHz: kana
ł dla sygnału mowy
• Podaj
ąc poziom szumu należy podać też pasmo
cz
ęstotliwości
Pomiar poziomu szumu
• Pomiar poziomu szumu powinien uwzgl
ędniać
uci
ążliwość szumu dla słuchacza.
• Uci
ążliwość szumu jest większa w paśmie średnich
cz
ęstotliwości (2-4 kHz), mniejsza dla niskich i wysokich
cz
ęstotliwości (wynika to z krzywych słyszenia).
• Aby uwzgl
ędnić to przy pomiarach szumu, należy użyć
odpowiednich filtrów wagowych (inna nazwa: filtry
psofometryczne).
• Wynik pomiaru przy u
życiu tych filtrów lepiej oddaje
uci
ążliwość szumu, zwłaszcza dla szumów
w
ąskopasmowych.
• Podaj
ąc wynik pomiaru należy podać też typ
charakterystyki wagowej.
Filtry wagowe do pomiarów szumu
•
Typowe charakterystyki filtrów wagowych:
– ANSI A
– ANSI C
– CCIR 468 (pomiar warto
ści quasi-szczytowej, nie rms)
Stosunek
sygna
łu do szumu
• Stosunek sygna
łu do szumu (SNR lub S/R – Signal to
Noise Ratio):
• stosunek pewnego poziomu sygna
łu do zmierzonego
poziomu szumu.
• Cz
ęściej: różnica między zmierzonym poziomem szumu
a poziomem referencyjnym (0 dBr), wyra
żona w dBr.
• Poziom referencyjny mo
że być:
– przyj
ęty arbitralnie,
– zmierzony dla sygna
łu testowego (najczęściej 1 kHz)
o ustalonym poziomie.
• Zmierzony stosunek sygna
łu do szumu określa się
cz
ęsto terminem: dynamika urządzenia.
Stosunek sygna
łu do szumu
• Sposób pomiaru poziomu referencyjnego:
– dla poziomu nominalnego urz
ądzenia,
– dla pe
łnego wysterowania urządzenia
(mog
ą wystąpić zniekształcenia!),
– dla maksymalnego poziomu, przy którym
wspó
łczynnik zniekształceń harmonicznych (THD+N)
nie przekracza ustalonej warto
ści (np. 1%).
• Po zmierzeniu poziomu referencyjnego:
– ustawia si
ę ten poziom jako 0 dBr,
– wy
łącza się sygnał testowy,
– dokonuje si
ę pomiaru poziomu szumu w dBr,
– warto
ść bezwzględna poziomu szumu oznacza SNR.
Pomiar zak
łóceń sieciowych
• Zak
łócenia sieciowe wynikają z wpływu częstotliwości
sieci zasilaj
ącej (50 Hz w Europie, 60 Hz w USA).
• Ocena wp
ływu zakłóceń – hum-to-hiss ratio:
– pomiar poziomu szumu w ca
łym paśmie
20 Hz – 20 kHz (hum)
– pomiar poziomu szumu w pa
śmie 400 Hz – 20 kHz
(usuwa si
ę składową podstawową zakłóceń
sieciowych
i jej dwie pierwsze harmoniczne) – hiss,
– ró
żnica tych dwóch pomiarów wyznacza hum-to-hiss
ratio – poziom szumów od zak
łóceń sieciowych
– w urz
ądzeniach dobrej klasy wartość ta powinna być
mniejsza od 1 dB.
Interpretacja poziomu szumu
• Przyk
ład nieprawidłowej specyfikacji:
– Poziom szumu: poni
żej -90 dB
• Nie wiemy: wzgl
ędem jakiego poziomu, w jakim paśmie,
czy by
ły użyte filtry wagowe, czy uwzględniono
zak
łócenia sieciowe.
• Przyk
ład poprawnej specyfikacji:
– Poziom szumu i zak
łóceń (hum and noise):
poni
żej -70 dBm (20 Hz – 20 kHz,
filtr wagowy ANSI C, sta
ły poziom sygnału)
• Interpretacja: im mniejszy poziom szumu (wi
ększy SNR),
tym lepiej.
Przes
łuch i separacja
• Przes
łuch i separacja dotyczą sytuacji, w której
d
źwięk jest przenoszony przez kilka kanałów.
• Przes
łuch (crosstalk) – przenikanie sygnału z
jednego kana
łu do drugiego.
• Je
żeli kanały przenoszą informacje związane ze
sob
ą, typowo lewy i prawy kanał sygnału
stereofonicznego, mówimy o separacji
(separation).
Pomiar przes
łuchu i separacji
– Metoda pomiaru przes
łuchu i separacji:
• na wej
ście kanału żródłowego podawany jest
testowy sygna
ł sinusoidalny o stałym poziomie,
• mierzony jest poziom V
S
na wyj
ściu kanału
źródłowego,
• na wej
ście kanału badanego nie jest podawany
żaden sygnał,
• mierzony jest sygna
ł V
R
na wyj
ściu kanału
badanego (po przetworzeniu przez filtr BP
nastrojony na cz
ęstotliwość generatora),
• przes
łuch (separacja) jest miarą stosunku V
R
/V
S
(najcz
ęściej wyrażany w decybelach).
Pomiar przes
łuchu i separacji
• Uk
ład do pomiaru przesłuchu i separacji
Pomiar przes
łuchu i separacji
• Wyniki pomiaru przes
łuchu i separacji w funkcji
cz
ęstotliwości sygnału testowego
Przes
łuch i separacja –
interpretacja
• Interpretacja warto
ści przesłuchu i separacji:
– mniejsza warto
ść oznacza lepszą separację
– warto
ść < –50 dB jest zwykle wystarczająca
(zalecane warto
ści poniżej –70 dB)
– przy dobrym odizolowaniu kana
łów można uzyskać
warto
ści rzędu –100 dB
– separacja kana
łów stereo (testy psychoakustyczne):
• w zakresie cz. 500 Hz – 2 kHz: do zachowania
prawid
łowego obrazu stereofonicznego wystarcza
separacja od –25 do –30 dB
• na kra
ńcach zakresu częstotliwości akustycznych
wystarcza gorsza separacja
Miernik zawarto
ści
harmonicznych PMZ - 12
Rola organów sterowania prac
ą przyrządu.
1. Wska
źnik włączenia sieci - sygnalizuje poprzez świecenie włączenie napięcia sieci.
2. SIE
Ć - włącznik napięcia sieci, klawisz wciśnięty - włączone napięcie sieci, klawisz
wyci
śnięty - wyłączone napięcie sieci.
3. Miernik wychy
łowy - wskazuje wartość współczynnika zniekształceń nieliniowych, poziom
wspó
łczynnika zniekształceń, wartość napięcia, poziomu napięcia i wartość częstotliwości
podstawowej.
4. Regulacja zera mechanicznego miernika wychy
łowego (3)
5. GP FILTR f > 1 kHz - wy
łącznik filtru, klawisz wciśnięty - pomiar zniekształceń odbywa się z
w
łączonym w obwód filtrem górnoprzepust.
6. Wej
ście - gniazdo BNC, służy do podania na wejście przyrządu, badanego sygnału.
7. Wyj
ście - gniazdo BNC, służy do przyłączenia oscyloskopu, za pomocą którego można
dokona
ć oceny jakościowej zawartości harmonicznych.
8. Prze
łącznik - służy do zmiany zakresu częstotliwości podstawowej.
9. Wska
źnik powyżej zakresu - sygnalizuje poprzez świecenie, że częstotliwość podstawowa
sygna
łu wejściowego jest większa od maksymalnej częstotliwości podzakresu ustawionego za
pomoc
ą przełącznika (8). Należy przełączyć przełącznik (8) zgodnie z kierunkiem wskaźnika.
10. Wska
źnik poniżej zakresu - sygnalizuje poprzez świecenie, że częstotliwość podstawowa
sygna
łu wejściowego jest mniejsza od minimalnej częstotliwości podzakresu ustawionego za
pomoc
ą przełącznika (8). Należy przełączyć przełącznik (8) zgodnie z kierunkiem wskaźnika.
11. Wska
źnik mV - świecenie wskaźnika oznacza, że przyrząd spełnia funkcję woltomierza a
warto
ść mierzonego napięcia jest poniżej 316 mV.
12. Wska
źnik % - świecenie wskaźnika oznacza, że przyrząd spełnia funkcję pomiaru
zniekszta
łceń nieliniowych.
13. Prze
łącznik - służy do wyboru zakresu pomiarowego współczynnika zniekształceń
nieliniowych oraz zakresu pomiarowego napi
ęcia dla napięcia wejściowego poniżej 316 mV.
14. Wska
źnik V - świecenie wskaźnika oznacza, że przyrząd spełnia funkcję woltomierza a
warto
ść napięcia mierzonego jest powyżej 316 mV.
15. Wska
źnik poniżej zakresu - świecenie wskaźnika oznacza, że napięcie sygnału
wej
ściowego jest mniejsze od minimalnego napięcia na ustawionym podzakresie przełącznika
(17). Nale
ży przełączyć przełącznik (17) zgodnie z kierunkiem wskaźnika.
16. Wska
źnik powyżej zakresu - świecenie wskaźnika oznacza, że napięcie sygnału
wej
ściowego jest większe od maksymalnego napięcia na ustawionym podzakresie
prze
łącznika (17). Należy przełączyć przełącznik (17) zgodnie z kierunkiem wskaźnika.
17. Prze
łącznik - służy do wyboru zakresu pomiarowego napięcia dla napięcia wejściowego
powy
żej 316 mV. Dla napięcia wejściowego poniżej 316 mV przełącznik (17) ustawić w
pozycji 1 V.
18. POMIAR - prze
łącznik służący do wyboru mierzonej funkcji.
% - wci
śnięcie klawisza, czyni przyrząd gotowym do pomiaru współczynnika zniekształceń
nieliniowych.
V - wci
śnięcie klawisza czyni przyrząd gotowym do pomiaru napięcia
Hz - wci
śnięcie klawisza czyni przyrząd gotowym do pomiaru częstotl.
%,V - jednoczesne wci
śnięcie klawisza % i V daje możliwość sprawdzenia poziomu
standaryzacji.
Przeznaczenie przyrz
ądu
Automatyczny miernik zniekszta
łceń nieliniowych jest przyrządem laboratoryjnym
przeznaczonym do bezpo
średniego pomiaru współczynnika zniekształceń nieliniowych
przebiegów napi
ęciowych, których częstotliwość podstawowa mieści się w zakresie 20 Hz -
20 kHz.
Czynno
ści ręczne przy pomiarze współczynnika zniekształceń nieliniowych ograniczone
zosta
ły do wyboru podzakresu zniekształceń, napięcia i częstotliwości. Przyrząd umożliwia
równie
ż pomiar napięcia i częstotliwości. Kierunek wyboru zakresu napięcia i częstotliwości
sygnalizowany jest wska
źnikami na diodach LED.
Dane techniczne
1. Pomiar wspó
łczynnika zniekształceń nieliniowych
Zakres cz
ęstotliwości podstawowej: 20 Hz - 20 kHz
Podzakresy cz
ęstotliwości podstawowej:
20 Hz - 200 Hz
200 Hz - 2 kHz
2 kHz - 20 kHz
Zakres cz
ęstotliwości harmonicznych: do 100 kHz
Zakresy pomiarowe wspó
łczynnika zniekształceń nieliniowych:
30%, 10%, 3%, 1%, 0,3%, 0,1 %
B
łąd pomiaru napięcia przy f = 1kHz: +/- 4%
B
łąd poziomu standaryzacji +/- 0,2 dB
Nierównomierno
ść charakterystyki częstotliwościowej poziomu standaryzacji w
stosunku do poziomu przy f = 1 kHz
20 Hz - 100 Hz - 0,6 dB
100 Hz - 40 kHz +/- 0,2 dB
40 kHz - 100 kHz +/- 0,6 dB
Maksymalne t
łumienie 2-giej harmonicznej w stosunku do poziomu odniesienia
przy cz
ęstotliwości podstawowej: +/- 0,5dB
T
łumienie częstotliwości podstawowej: > 80 dB
Zniekszta
łcenia własne:
20 Hz - 200 Hz < 0,035%
200 Hz - 20 kHz < 0,025%
Minimalne napi
ęcie wejściowe: 316 mV
Maksymalne napi
ęcie wejściowe: 300 V
Odczyt wspó
łczynnika zniekształceń: %, dB - miernik wychyłowy
Wyzwalanie pomiaru zniekszta
łceń: z automatyczną repetycją
Zasada dzia
łania
Zasada dzia
łania automatycznego miernika zniekształceń nieliniowych oparta jest na
pomiarze wspó
łczynnika zniekształceń wynikającego z definicji jako stosunek wartości
skutecznej napi
ęcia sygnału bez składowej podstawowej do sygnału całkowitego.
Przyrz
ąd umożliwia pomiar:
- zniekszta
łceń nieliniowych
- napi
ęcia wejściowego
- cz
ęstotliwości podstawowej
Wybór mierzonej funkcji odbywa si
ę za pomocą przełącznika P402. Przy pomiarze
zniekszta
łceń (wciśnięty klawisz % przełącznika P402, świeci się D406 wskaźnik %) tor
pomiaru zniekszta
łceń składa się z układu wejściowego wraz z dzielnikiem napięcia,
uk
ładu standaryzacji, wzmacniacza zaporowego WZ opartego na mostku Wiena oraz
wzmacniacza pomiarowego WP poprzedzanego dzielnikiem.
Obs
ługa przyrządu
1. Przygotowanie przyrz
ądu do pomiarów.
W celu przygotowania przyrz
ądu do pracy należy:
- klawisz wy
łącznika SIEĆ (2) ustawić w pozycji wyłączonej
- uziemi
ć przyrząd
- przy
łączyć przyrząd do sieci zasilającej za pomocą sznura sieciowego (19)
- wcisn
ąć klawisz SIEĆ (2)
Po 1 minucie od momentu w
łączenia, przyrząd jest gotów do pracy.
Pomiar zniekszta
łceń.
- prze
łącznik POMIAR (18) ustawić w pozycji %
- prze
łącznik %, mV (13) ustawić w pozycji 100%
- po
łączyć źródło badanego napięcia z gniazdem WEJśCIE (6) Jeżeli wskaźnik
zakresu 15 lub 16 sygnalizuje przez
świecenie niewłaściwy podzakres
prze
łącznika napięcia (17), należy zmienić podzakres przełącznika (17) zgodnie z
kierunkiem wska
źnika. Jeżeli wskaźnik zakresu 9 lub 10 sygnalizuje przez
świecenie niewłaściwy podzakres przełącznik częstotliwości (8), należy zmienić
podzakres prze
łącznika (8) zgodnie z kierunkiem wskaźnika.
- wskazanie miernika (3) b
ędzie maleć i jeżeli zmaleje do wychylenia 1/3 skali
miernika, nale
ży przełączyć przełącznik % (13) o jedną pozycję w prawo
- prze
łącznik (13) przełączać w prawo w kierunku zakresów o większej czułości aż
do ustalenia si
ę wskaźnika miernika (3)
- wynik pomiaru odczyta
ć w skali % miernika (3) przy uwzględnieniu zakresu
pomiaru okre
ślonego pozycją przełącznika (13)
- przy okre
ślaniu poziomu zniekształceń w dB wynik pomiaru odczytać w skali dB
miernika (3) przy uwzgl
ędnieniu zakresu pomiaru określonego pozycją
prze
łącznika (13)