I N F L A C J A
Przez inflację rozumie się pewien proces, charakteryzujący się ruchem wielu
ważnych kategorii ekonomicznych, to jest cen produktów, kosztów wytwarzania, płac,
stopy procentowej, ilości pieniądza w obiegu. W efekcie proces inflacji doprowadza do
zmian proporcji między tymi kategoriami. W wąskim zakresie termin inflacja wzrost
poziomu cen towarów i usług, stopy procentowej itp.
1
Inflacja przedstawia sytuację, w której ceny nieustannie rosną. Nie oznacza to, że
wszystkie ceny zmieniają się w takim stopniu, ani nawet w tym samym kierunku.
Niektóre ceny mogą rosnąć bardzo gwałtownie, inne mogą rosnąć bardzo mało, a
niektóre nawet spadać. Z inflacją mamy do czynienia, gdy przeciętne ceny rosną. Inflacja
może również być określona jako sytuacja, w której wartość pieniądza maleje. Kiedy
rosną ceny, to siła nabywcza pieniądza maleje.
Najczęstszą przyczyną inflacji jest wzrost emisji pieniądza bez równoczesnego
zwiększania masy towarów i usług lub zmniejszenie masy towarowej , która może być
spowodowana zniszczeniami wojennymi , nieurodzajem , zmniejszeniem się produkcji.
Niekiedy inflacja wynika z nadmiaru kredytów udzielanych przez banki i jest to tzw.
inflacja kredytowa. Korzyści z inflacji osiąga głównie państwo , które pokrywa swoje
zobowiązania emisją pieniędzy.
Jakkolwiek istnieje wiele jej odmian, nie ulega wątpliwości że każda odmiana nosi
wspólne cechy, permanentnie związane z mechanizmem inflacji. Wskazać tutaj można
przede wszystkim na wzrostową tendencję ogólnego poziomu cen, redystrybucję
majątku i dochodów, spadek siły nabywczej pieniądza oraz wzrost jego podaży.
2
Proces inflacji jest niezwykle złożony ze względu na mnogość jej przyczyn,
przejawów i skutków. Z punktu widzenia przyczyn wyróżnia się następujące rodzaje:
inflację popytową (ciągnioną przez popyt), kosztową (pchaną przez koszty) i strukturalną.
Inflacja popytowa jest wynikiem nadmiernej ilości pieniądza w obiegu. Nazywa się ją
także inflacją pieniężną. Występuje , gdy globalny popyt wzrasta szybciej niż wielkość
produkcji. Inflacja ta może pochodzić od przedsiębiorstw, gospodarstw domowych,
budżetu państwa Przedsiębiorstwa przy pomyślnej koniunkturze rozwijają produkcje i
inwestują. Wzrasta popyt przewyższający dochody wynikające z bieżącej produkcji. Popyt
ten jest finansowany z wcześniej nagromadzonych rezerw i kredytów. Gospodarstwa
domowe zwiększają popyt na rynku konsumpcyjnym, który jest finansowany dzięki
pożyczkom, pomniejszonym oszczędnością. Budżet państwa zwiększa popyt przez
roszczenia wydatków na realizacje programów socjalno- gospodarczych, należą tutaj
1
Urbaniak P.: Ekonomia. Wydawnictwo eMPi, Łódź 1991, str.21.
2
Pollok A.: Inflacja w teorii ekonomii: pomocnicze materiały dydaktyczne. PWN, Warszawa 1998, str. 43.
między innymi wydatki rządowe na zasiłki, emerytury, zbrojenia, administrację
przekraczają dochody budżetowe państwo finansuje za pomocą pożyczek lub
dodatkowych emisji pieniędzy.
Inflacja kosztowa (dostawców) związana jest ze wzrostem kosztów produkcji.
Pojawia się wtedy gdy są ograniczenia w podaży jednego lub kilku zasobów oraz
występuje wzrost cen na te zasoby np. odcięcie dostaw ropy naftowej z importu z powodu
wojen, czy ograniczenie dostaw surowców rolnych z powodu nieurodzaju powodują ,że
fizycznie jest mniejsza ilość zasobów do produkcji oraz wzrastają ich ceny. Następną
przyczyną mogą być podwyżki płac niepokryte wzrostem wydajności pracy, ponieważ, na
wzrost kosztów robocizny na jednostkę wyrobu powodują w konsekwencji wzrost cen.
W praktyce występuje najczęściej inflacja popytowo - kosztowa. Zazwyczaj obydwa
rodzaje inflacji występują równocześnie. Mechanizm inflacji przejawia się w występowaniu
tzw. spirali inflacyjnej, polegającej na
wzajemnym wspomaganiu się ruchów cen, dochodów i kosztów, z których jedne są raz
przyczyną, a innym razem skutkiem zmian pozostałych. Wśród wielu płaszczyzn spirali
inflacyjnej wymienia się konkurencyjne ceny - płace, płace - płace (wzrost płac w jednych
dziedzinach gospodarki staje się przyczyną nacisków na wzrost płac w innych
dziedzinach), płace - świadczenia społeczne (żądania waloryzacji świadczeń społecznych
w ślad za wzrostem płac), ceny - ceny (wzrost jednych towarów skłania producentów
innych towarów do podwyżek cen w celu zachowania ukształtowanych wcześniej proporcji
cenowych), ceny - stopa procentowa itp.
Inflacja popytowo -kosztowa może być tylko przejawem trzeciego rodzaju inflacji, Inflacji
strukturalnej pojawiającej się wówczas, gdy producenci nie mogą sprawnie zmienić
struktury produkcji w związku ze zmianami struktury gospodarki w kraju, a braku
określonych towarów na rynku nie można szybko pokryć niezbędnym importem. Zmiana
struktury gospodarczej pociąga za sobą koszty finansowe, przykładowo zakup nowych
technologii, zatrudnienia wysoko wykwalifikowanej kadry, koszty te znajdują swoje
odbicie w podniesieniu cen przynajmniej w pewnym okresie czasu.
Istnieją klasyfikacje inflacji według odmiennych kryteriów. Inflacja otwarta
(jawna) wyraża się wzrostem cen, natomiast inflację tłumioną (ukrytą) charakteryzują
przymusowe oszczędności, wywołane podażą niedostateczną w stosunku do efektywnego
popytu (tzw. Luką inflacyjną). Określona jest przez potencjalny wzrost cen tj. taki jaki
nastąpiłby ,gdyby nie działały ograniczenia administracyjne cen przez stosowanie
interwencjonizmu państwowego np. wprowadzenie cen urzędowych, zamrożenie cen.
Początkowo procesy inflacyjne występowały tylko w okresach ożywienia
koniunktury gospodarczej. Współcześnie towarzyszą one każdej fazie cyklu
gospodarczego. Pojawiły się w związku z tym nowe pojęcia: stagflacja (występuje przy
stałym poziomie produkcji) i slumpflacja (występuje przy spadku produkcji i handlu).
W zależności od poziomu stopy inflacji czyli ze względu na natężenie rozróżniamy:
1) inflację pełzającą (do kilku procent w skali rocznej), nie powodującą zakłóceń w
przebiegu procesów gospodarczych, poddającą się kontroli.
2) inflację kroczącą (z reguły do kilkunastu procent rocznie), gdy oczekiwania inflacyjne
wywołują określone zachowania podmiotów gospodarczych wzmagające ten proces, przy
4) hiperinflację, gdy natężenie procesów inflacyjnych uniemożliwia racjonalne
gospodarowanie z powodu niemożności prowadzenia rachunku ekonomicznego,
planowania działań gospodarczych, nieskuteczności systemów motywacyjnych, co
prowadzi do anarchizacji życia społecznego.
Inflacja ma skutki redystrybucyjne. Tracą na niej ci, którzy przez długi czas
przechowują znaczne kwoty w gotówce. Zyskuje publiczny emitent, czyli wszyscy
obywatele. To jakby jeden z podatków pośrednich. Inflacja jako podatek ma poważne
zalety. Nie ma problemów ze ściągalnością podatek inflacyjny jest płacony bezwiednie.
Płacą go ci, którzy mogą, bo mają gotówkę. Ponadto inflacja to erozja niektórych
należności gotówkowych, o ile nie ma zastosowania kar umownych, odsetek ustawowych
ani rewaloryzacji
Inflacja socjalistyczna - braki i niedobory rynkowe w sytuacji cen ustalanych lub
przynajmniej regulowanych przez państwo - przeszkadzała wszystkim oprócz
uprzywilejowanych, których te braki nie dotyczyły. Taka inflacja miała negatywny wpływ
na jakość życia obywateli. Szkodziła także procesom gospodarczym.
Inflacja, jak każdy podatek, powoduje zmniejszenie opłacalności działalności
gospodarczej. Jeżeli jest nadmiernie wysoka, jak każdy zbyt wysoki podatek, może
szkodzić procesom gospodarczym. Wysokie podatki powodują poszerzenie szarej strefy
gospodarczej (działalności nie objętej ewidencją podatkową lub wręcz nielegalnej).
Natomiast nadmierna inflacja powoduje poszerzenie czarnego rynku ( wymianę "towar za
towar").
Monetarystyczna teoria inflacji Wywodzi się z ilościowej teorii pieniądza, która
wartość pieniądza, jak i ogólny poziom cen, uzależnia od ilości pieniądza w obiegu. Na
gruncie tej teorii próbowano tłumaczyć zjawiska inflacyjne od osiemnastego wieku co
najmniej.
W swej najbardziej rygorystycznej wersji zakładała ona, że ceny zmieniają się
wprost proporcjonalnie do zmian ilości cyrkulującego pieniądza.
Odrodzenie teoria ta zawdzięcza laureatowi Nagrody Nobla w 1976 roku Miltonowi
Friedmanowi - ekonomiście z Hoover Institution w Stanford University. Dokonał on