1
Wykład 8
Decyzje krótkookresowe
Krótkookresowe problemy decyzyjne
Decyzja
– akt wyboru jednego wariantu działania ze zbioru możliwych wariantów zachowań,
podejmowany w oparciu o analizę posiadanych informacji przetwarzanych w procesie decyzyjnym.
• Istotą procesu decyzyjnego jest jego
orientacja na przyszłość
oraz ujęcie
wielkości istotnych
z
punktu widzenia zasobów i rezultatów ich użycia jako alternatyw różnych decyzji dotyczących
rozwiązania tego samego problemu decyzyjnego.
• Wielkość istotna
to wielkość przybierająca inną wartość zależną od alternatywnych programów
działania.
2
Przebieg procesu decyzyjnego
Etap 1
gromadzenie
informacji
Etap 2
budowa wariantów
działania
Etap 3
wybór wariantu
działania
Etap 4
wdrożenie decyzji
Etap 5
pomiar i ocena
dokonań
Sprzężenie zwrotne
Specyfikacja wariantów
Koszty historyczne i
inne informacje
Transformacja informacji w decyzję
Opis stanu
zjawisk i
procesów
gospodarczych
Opis przebiegu
działalności
gospodarczej
Opis sytuacji
decyzyjnych
Określenie
wariantu
działania
Dane
źródłowe
Informacje
ekonomiczne
Informacje
decyzyjne
Decyzje
Przetwarzanie
danych
Selekcja
informacji
Rachunki
decyzyjne
3
Klasyfikacja podstawowych problemów decyzyjnych
•
Wytworzyć czy kupić,
•
Jednorazowe zamówienie w ramach posiadanych wolnych mocy produkcyjnych,
•
Produkt mix w ramach ograniczonych zdolności produkcyjnych,
•
Wybór określonego wariantu produkcji,
Wytworzyć czy kupić
•
Zagadnienie odnosi się do kwestii czy opłaca się wytwarzać we własnym zakresie dobra, usługi,
które można zakupić od dostawcy zewnętrznego.
•
W decyzjach tego typu ważną rolę odgrywać mogą czynniki pozafinansowe (uniezależnienie się
od dostawców, sterowanie jakością wyrobów i jego komponentów).
•
Rozstrzygnięcie tego problemu opiera się na porównaniu ceny zakupu elementu dostarczanego
przez dostawcę zewnętrznego z kosztami, które można uniknąć nie produkując go u siebie.
•
Jeżeli jednostkowy koszt zmienny wytworzenia produktu (koszt istotny) jest mniejszy od ceny
pozyskania
– ofertę zakupu odrzucamy a wyrób wytwarzamy we własnym zakresie, w sytuacji
odwrotnej rezygnujemy z produkcji danego dobra zakupując je u dostawcy z.ewnętrznego
4
Wytworzyć czy kupić
Podmiot gospodarczy produkuje
podzespół będący elementem wyrobu gotowego. Produkcja w skali
miesiąca to 1000 szt. Koszty jednostkowe podzespołu: materiały bezpośrednie 200 zł, wynagrodzenia
bezpośrednie z narzutami 60 zł, inne koszty bezpośrednie 40 zł, zmienne koszt wydziałowe 20 zł, stałe
koszty
wydziałowe 10 zł, stałe koszty zarządu 40 zł. Razem koszt jednostkowy 370 zł. Podmiot otrzymał
ofertę zakupu podzespołu od dostawcy zewnętrznego w cenie 358 zł/szt. Podejmij odpowiednią decyzję.
• RKP – ofertę należy przyjąć gdyż cena pozyskania 358 zł jest niższa od jednostkowego kosztu
wytworzenia produktu we
własnym zakresie 370 zł.
(
decyzja
błędna
).
• Ustalenie kosztów istotnych przy produkcji podzespołu we własnym zakresie: materiały bezp. 200 zł,
wynagrodzenia bezp. i narzuty 60
zł, inne koszty bezp. 40 zł, zmienne koszty wydziałowe 20 zł – razem
320
zł.
– Koszty te nie zostaną poniesione przy wyborze wariantu zakupu podzespołów od dostawcy
zewnętrznego.
• Ustalenie kosztów nieistotnych (ponoszonych bez względu na wybór wariantu działania): koszty stałe
wydziałowe 10 zł, koszty stałe zarządu 40 zł – razem 50 zł –
Koszty te
muszą być poniesione bez względu
na to czy
podzespół zostanie zakupiony czy też będzie wytwarzany we własnym zakresie.
• Ostatecznie koszty istotne są mniejsze od ceny pozyskania dobra od dostawcy zewnętrznego co
przesądza o konieczności produkcji podzespołu we własnym zakresie
Wytworzyć czy kupić
Pozycja rachunku
Decyzja
Różnica kosztów
wytwarzania i zakupu
Wytworzyć
(zł)
Kupić (zł)
Materiały bezp.
200000
-------------
200000
Wynagrodzenia bezp.
60000
-------------
60000
Inne koszty bezp.
40000
-------------
40000
Zmienne koszty wydziałowe
20000
-------------
20000
Wartość zakupionych podzespołów
-------------
358000
- 358000
Razem koszty istotne
320000
358000
- 38000
Koszty istotne wytwarzania są o 38000 zł niższe od kosztów istotnych pozyskania
podzespołów w drodze zakupu od dostawcy zewnętrznego.
5
Jednorazowe zamówienie w ramach wolnych mocy produkcyjnych
•
Przyjęcie dodatkowego zamówienia po cenie niższej niż normalna może być dokonane gdy :
a. podmiot posiada wolne moce produkcyjne,
b. przyjęcie oferty nie obniży normalnej sprzedaży,
c. przedsiębiorstwo przekroczyło próg rentowności.
•
Spełnienie powyższych warunków decyduje iż dodatkowa oferta może być zaakceptowana o ile
dodatkowe przychody uzyskane ze sprzedaży pokryją dodatkowe koszty jej realizacji. Osiągnięcie
dodatkowej nadwyżki cenowej w tym przypadku spowoduje poprawienie globalnego wyniku na
prowadzonej działalności.
•
Rozwiązanie tego problemu oprzeć można na parametrze DGC którego porównanie z oferowaną
ceną na dodatkowe zamówienie daje możliwość jednoznacznej odpowiedzi na pojawiające się
pytanie dotyczące przyjęcia czy też odrzucenia oferty produkcji.
Jednorazowe zamówienie w ramach wolnych mocy produkcyjnych
Zdolności wytwórcze przedsiębiorstwa to 32000 kg produktu X miesięcznie. Aktualnie wykorzystuje się moce
produkcyjne na poziomie 20000 kg produktu X sprzedawanego po cenie 30
zł/kg. Koszt jednostkowy
wyprodukowania kilograma produktu X:
materiały bezp. 10 zł, robocizna bezp. 5 zł, zmienne pośrednie koszty
wytworzenia 3
zł, zmienne koszty sprzedaży 2 zł, koszty stałe wytworzenia 4 zł, koszty stałe sprzedaży 1 zł –
razem 25
zł. Jednostka otrzymała propozycję zakupu w ciągu trzech miesięcy po 10000 kg produktu X w
cenie 23
zł/kg. Oferta ma charakter jednorazowy i nie wpływa na dotychczasowy popyt i ceny. Podejmij
decyzję dotyczącą przyjęcia lub odrzucenia oferty dodatkowej produkcji wyrobu X.
• Przyjęcie oferty mieści się w możliwościach produkcyjnych jednostki – brak bariery zdolności produkcyjnych,
• Cena oferowana przez odbiorcę
23
zł/kg
jest
niższa od jednostkowego kosztu pełnego wytworzenia wyrobu
25
zł/kg
ale za to
wyższa od zmiennego kosztu wytworzenia wyrobu, wynoszącego
20
zł/kg.
• Ostatecznie sprzedaż każdego dodatkowego kilograma produktu X wygeneruje 3 zł marży brutto, która w
sytuacji przebywania
przedsiębiorstwa w strefie zysku (powyżej progu rentowności osiąganego na
produkcji/sprzedaży normalnej) traktowana jest jako dodatkowy zysk.
6
Jednorazowe zamówienie w ramach wolnych mocy produkcyjnych
Bez dodatkowego zamówienia
Z zamówieniem
Różnica
Na jednostkę
Ogółem
Ogółem
Ogółem
Ilość kg
1
60000
90000*
30000
Sprzedaż zł
30,00
1800000
2490000**
690000
Koszty zmienne zł
-wytworzenia
18,00
1080000
1620000
540000
-
sprzedaży
2,00
120000
180000
60000
Ogółem zł
20,00
1200000
1800000
600000
Marża pokrycia zł
10,00
600000
690000
90000
Koszty stałe zł
-wytworzenia
4,00
384000***
384000
0
-
sprzedaży
1,00
96000****
96000
0
Ogółem zł
5,00
480000
480000
0
Wynik operacyjny zł
5,00
120000
210000
90000
*
90000 kg = 20000 kg x 3 m-ce + 10000 kg x 3 m-ce
**
2490000 zł = 60000 kg x 30 zł.kg + 30000 kg x 23 zł/kg
***
384000 zł = 4 zł/kg x 32000 kg x 3 m-ce
****
96000 zł = 1 zł/kg x 32000 kg x 3 m-ce
Produkt mix w ramach ograniczonych zdolności wytwórczych lub dystrybucyjnych
•
Problem występujący w sytuacji gdy jednostka gospodarcza może produkować wiele produktów przy
różnych ich kombinacjach w ramach posiadanych zdolności produkcyjnych.
•
W takich warunkach powstaje pytanie jakie wyroby i w jakich ilościach produkować aby maksymalizować
efekty działalności jednostki.
•
Celem procesu decyzyjnego w sytuacji występowania w jednostce gospodarczej jednego wąskiego gardła
jest optymalne wykorzystanie tego właśnie zasobu gospodarczego.
•
Głównym kryterium oceny staje się analiza marży brutto w różnych układach odniesienia a szczególnie
marża brutto odniesiona na jednostkę czynnika stanowiącego główne ograniczenie zdolności
wytwórczych.
•
Schemat postępowania:
1.
Wyliczenie marży brutto jednostkowej dla poszczególnych wyrobów,
2.
Wyliczenie marży brutto przypadającej na jednostkę ograniczonego zasobu,
3.
Ustalenie kolejności produktów wg najwyższej marży przypadającej na ograniczony czynnik
produkcji,
4.
Ustalenie struktury produkcji wg efektywności produktów
7
Produkt mix w ramach ograniczonych zdolności wytwórczych lub dystrybucyjnych
Podmiot gospodarczy wytwarza na takich samych
urządzeniach dwa rodzaje ram do rowerów. W planie
działalności dla następnego miesiąca ustalono zdolności produkcyjne na poziomie 2000 mh dziennie.
Cena ramy X ma
wynieść 200 zł przy 5 mh na jej wytworzenie i jednostkowym koszcie zmiennym 100 zł.,
zaś ramy Y 380 zł przy 8,5 mh i jednostkowym koszcie zmiennym 250 zł. Wszystkie wytworzone ramy
znajdują swych nabywców. Który typ ramy należy produkować dla maksymalizacji marży brutto i wyniku
finansowego.
Kategoria
Rama X
Rama Y
Cena jednostkowa zł/szt.
200,00
380,00
Jednostkowy koszt zmienny zł
100,00
250,00
Jednostkowa marża na pokrycie zł/szt.
100,00
130,00
Maszynogodziny na jednostkę produkcji mh/szt.
5,00
8,50
Marża na pokrycie na maszynogodzinę zł/mh
20,00
15,29
Marża realizowana przy 2000 mh
40000,00
30580,00
Mimo
wyższej jednostkowej marży brutto ramy Y (130 zł/szt.) produkt ten daje niższą marżę na
pokrycie
odniesioną na jedną maszynogodzinę w stosunku do ramy X, co doprowadza do niższej
marży brutto realizowanej w ciągu dnia. Tak więć dla optymalizacji wyniku finansowego jednostka
powinna
orientować się na produkcję ramy X.
Wybór sposobu produkcji (wariantu technologicznego)
•
Problem pojawia
się w sytuacji kiedy ten sam produkt może być otrzymywany przy użyciu odmiennych
sposobów produkcji (odmienna technologia czy organizacja produkcji) opisywanych przez różne wartości
parametrów ekonomicznych (najczęściej różne koszty).
•
Zwykle, warianty zaawansowane technologicznie (automatyka produkcyjna)
charakteryzują się wyższymi
kosztami
stałymi w stosunku do wariantów mniej zaawansowanych technologicznie (praca ręczna),
charakteryzowanych
wyższym udziałem kosztów zmiennych.
•
Wybór wariantu produkcji zależy więc od planowanych rozmiarów sprzedaży:
1. przy niskim poziomie
sprzedaży należy wybrać wariant charakteryzowany przez niższe koszty
stałe j jednocześnie wyższe jednostkowe koszty zmienne,
2. przy
wyższym poziomie sprzedaży korzystniejszy jest wariant o wyższych kosztach stałych i
niższych jednostkowych kosztach zmiennych
Aby
wybrać wariant 1 lub 2 należy wyznaczyć tzw. punkt krytyczny kosztów, w którym określony rozmiar
sprzedaży zrównuje koszty produkcji dla obu wariantów. (KS
2
– KS
1
) / Kzj
1
– Kzj
2
•
Ponadto w sytuacji gdy KS
2
< KS
1
) a Kzj
1
= Kzj
2
wybieramy wariant 2, lub KS
2
= KS
1
) a Kzj
1
< Kzj
2
wybieramy wariant 1
8
Wybór sposobu produkcji (wariantu technologicznego)
Podmiot gospodarczy
produkując wyrób X rozważa zastosowanie dwóch, odmiennych sposobów jego
produkcji. Cena
sprzedaży wyrobu nie jest uzależniona od przyjętej technologii zaś jego jakość jest taka
sama w obu przypadkach. Ustal
który ze sposobów produkcji jest optymalny dla jednostki w zależności
od
wielkości produkcji i maksymalizacji wyniku finansowego w oparciu o podane dane.
Kategoria
Sposób 1
Sposób 2
Koszty stałe zł
500000
800000
Koszt zmienny jednostkowy zł
400
300
Cena sprzedaży
800
800
Marża brutto jednostkowa
400
500
Wybór sposobu produkcji (wariantu technologicznego)
•
Równanie kosztów całkowitych dla dwóch wariantów produkcji:
Sposób 1 –
Kc
1
= 400 • x + 500000
, Sposób 2 –
Kc
2
= 300 • x + 800000
•
Punkt krytyczny kosztów
(800000
– 500000)/(400 – 300) = 3000 szt.
Przy produkcji na poziomie 3000 szt. wyrobów X sposób 1 i 2 wymagają poniesienia takich samych
kosztów całkowitych, przyjmujących wartość 1700000 zł.
•
Ustalenie progu rentowności dla obu wariantów sposobów produkcji:
X
0 il I
= 500000/400 = 1250 szt.
,
X
o il. II
= 800000 / 500 = 1600 szt.
Produkcja do poziomu 3000 szt. winna opierać się o sposób 1 zaś powyżej poziomu 3000 szt. o sposób 2
Wielkość produkcji
Wynik finansowy 1 (400 • X) - 500000
Wynik finansowy 2 (500 • X) - 800000
500
-300000
-550000
1000
-100000
-300000
1250
0
– PRÓG RENTOWNOŚCI
-175000
1500
100000
-50000
1600
140000
0
– PRÓG RENTOWNOŚCI
2000
300000
200000
2500
500000
450000
3000
700000
700000
3500
900000
950000
4000
1100000
1200000
9
Koniec
Dziękuję za uwagę