Style kierowania organizacj

ą

–

na przykładzie komunikacji mened

ż

erskiej.

18 kwietnia 2012 r.

TOiZ

.

Copyright by Izabela Bogdanowicz, M.A.

Istota
efektywnego komunikowania si

ę

Komunikowanie si

ę

– krwioobieg organizacji

Zarz

ą

dzanie lud

ź

mi –

nadrz

ę

dne znaczenie komunikacji.

Pułapki w przebiegu komunikowania si

ę

.

Pomy

ś

lane = powiedziane?

Powiedziane = usłyszane?
Usłyszane = zrozumiane?
Zrozumiane = wykonane?

Znaczenie komunikatu –
kto je nadaje: nadawca czy odbiorca?

Style kierowania
w literaturze przedmiotu (wybór)

Style: 1. Dyrektywny

2. Podtrzymuj

ą

co-strukturyzuj

ą

cy

3. Partycypacyjny 4. Deleguj

ą

cy

Zwi

ą

zek z dojrzało

ś

ci

ą

podwładnych
(koncepcja sytuacyjna)

P. Hersey,

K. Blanchard

Style: 1. Instrukta

ż

owy

2. Zadaniowy

ró

ż

ne rodzaje

odpowiedzialno

ś

ci

S. Kwiatkowski

Style: 1. przyjazny 2. kompleksowy

3. wyizolowany 4. gorliwy

tzw. skrzynka Reddina

J. W. Reddin

Kierowanie zorientowane na:

1. zadania 2. pracowników

tzw. siatka kierownicza

R. Blake,

J. Mouton

Style: 1. autokratyczny 1a. autokratyczny

ż

yczliwy 2. konsultacyjny

3. Partycypacyjny

R. Likert
(teoretyk)

1. Kierownik autokrata (surowy /

ż

yczliwy /

nieudolny; styl dyrektywny)

2. Kierownik demokrata (niezdecydowany

/ rzeczywisty)

3. Kierownik liberał (styl pasywny)

Lata 30. XX w.

K. Lewin
(psycholog)

Identyfikacja stylu kierowania

Główne

ź

ródła:

-

komunikacja werbalna

-

komunikacja niewerbalna / bezgłosowa /
mowa ciała

-

komunikacja dotykowa

-

komunikacja pisemna

Styl optymalny?

Tradycyjny styl kierowania

Podstawa: tzw. 3K

-

komenderowanie

-

koordynowanie

-

kontrolowanie.

Dominanty:
polecenia,
szczegółowe instrukcje,
władza,
autorytet.

Nowoczesny styl kierowania

Podstawa: tzw. 3W
(wymaganie,
wspomaganie, wi

ą

zanie

działa

ń

na zasadzie

sprz

ęż

enia zwrotnego)

Dominanty: udział
pracowników w
zarz

ą

dzaniu, wspieranie,

informowanie, tworzenie
wizji, konsultowanie,
delegowanie uprawnie

ń

i odpowiedzialno

ś

ci.

Komunikowanie si

ę

w organizacji –

główne funkcje

informacyjna

motywacyjna

kontrolna

prorozwojowa (mo

ż

liwo

ść

samorealizacji)

emotywna (ekspresja emocji)

społeczna

Dopasowanie komunikacji
mened

ż

erskiej

do typu struktury organizacyjnej

- smukłe lub płaskie

- scentralizowane lub zdecentralizowane

-

liniowe, sztabowe lub funkcjonalne

do rodzaju zadania

do odbiorcy / odbiorców przekazu
(mo

ż

liwo

ś

ci odbioru, oczekiwania)

Dwa bieguny komunikowania si

ę

w

organizacji

1.

Strategia zamkni

ę

tych drzwi

2.

Zarz

ą

dzanie przez przechadzanie si

ę

(management by walking

around; T. Peters, R. Waterman)

Główne zało

ż

enia:

-

w zarz

ą

dzaniu komunikowanie si

ę

jest zło

ż

one

-

fundament zarz

ą

dzania to stały i bezpo

ś

redni kontakt kadry z innymi

Główne korzy

ś

ci:

-

mo

ż

liwo

ść

bie

żą

cych korekt

-

dodatkowa perspektywa

-

wczesna identyfikacja konfliktów

-

wi

ę

cej mo

ż

liwo

ś

ci rozwi

ą

zywania problemów

-

wi

ę

ksza wydajno

ść

pracy

-

lepsze relacje z podwładnymi

Podstawowe sieci komunikacyjne

Ła

ń

cuch

Gwiazda

Y

Kr

ą

g

Ka

ż

dy z ka

ż

dym

Model komunikowania si

ę

Etapy:

Intencja

Kodowanie

Przekazywanie

Dekodowanie

Interpretacja

Sprz

ęż

enie zwrotne

(informacja zwrotna)

BARIERY W KOMUNIKACJI

Nadawca:
· nieprawidłowe sygnały (niejednoznaczno

ść

, niespójno

ść

, sprzeczno

ść

)

· niewiarygodno

ść

tre

ś

ci

· niech

ęć

do komunikowania si

ę

Odbiorca:
· brak nawyku słuchania
· uprzedzenia co do tre

ś

ci przekazu

Dynamika interpersonalna (nadawca – odbiorca):
· semantyka
· ró

ż

nica statusu / władzy

· ró

ż

nica percepcji

Czynniki w otoczeniu:
· szum
· problemy dotycz

ą

ce kanałów przekazu (np. przeci

ąż

enie)

6 reguł komunikacji j

ę

zykowej =

efektywno

ść

w komunikacji

(lingwista H. Grice)

Reguły

reguła jako

ś

ci – mów prawd

ę

(co najmniej to, co wydaje si

ę

by

ć

prawd

ą

)

reguła ilo

ś

ci – przekazuj tyle

informacji, ile potrzeba

reguła odniesienia – mów na
temat

reguła sposobu – mów jasno

reguła spójno

ś

ci – mów tak,

a

ż

eby zachowa

ć

wewn

ę

trzn

ą

logik

ę

reguła kooperacji
(nadrz

ę

dna) – współdziałaj

Praktyczne zastosowanie

CO (mówisz)?

ILE (mówisz)?

O CZYM (mówisz)?

JAK (mówisz)?

PO CO (mówisz)?

KOMU (mówisz)?

Nieformalny obieg informacji

Najcz

ęś

ciej spotykane sieci pogłosek:

nitka

plotkarz

przypadek

ki

ść

winogrona