7
.
F
unk
je,
rela je
i
p
orz¡dki
Rela je
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
7
A
F
unk
je
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
7
C
Cz± io
w
e
p
orz¡dki
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
7
F
Linio
w
e
p
orz¡dki
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
7
H
Izomorzm
y
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
7
J
wi zenia
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
7
O
Zadania
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
7
P
Rela je
☛
Zbiór,
którego
elemen
t
y
s¡
parami
up
orz¡dk
o
w
an
ymi,
nazyw
a¢
b
dziem
y
r
ela j¡
.
Rela jami
s¡
m.in.
zbiór
pust
y
oraz
k
a»dy
zbiór
p
osta i
u
× v
.
☛
W
ystpuj¡ e
dalej
rela je
b
dziem
y
ozna zali
literami
R
,
S
i
T
;
niektóre
sp
e jalne
rela je
b
d¡
ozna zane
ina zej,
przy
p
omo
y
sp
e jaln
y
h
sym
b
oli
taki
h
jak
<
,
≤
itd.
☛
Zbiory
D(R)
df
= {x :
∃
y
(x, y)
∈ R}
i
D
∗
(R)
df
= {y :
∃
x
(x, y)
∈ R}
to
o
dp
o
wiednio
dzie
dzina
i
prze
iwdzie-
dzina
rela ji
R
;
mo»na
wyk
aza¢,
»e
R
⊆ D(R) × D
∗
(R)
.
☛
T
o,
»e
dziedzina
i
prze iwdziedzina
s¡
p
opra
wnie
okre±lon
ymi
zbiorami,
wynik
a
z
aksjomatu
wy inania
i
z
tego,
»e
je±li
∃
y
(x, y)
∈ R
(
∃
x
(x, y)
∈ R
),
to
x
∈
S S
R
(
y
∈
S S
R
).
☛
Zamiast
pisa¢
(x, y)
∈ R
,
b
dziem
y
zasami
pisa¢
xRy
;
napis
xRy
zyta
si:
x
jest
w
rela ji
R
z
y
.
Przyjm
ujem
y
p
onadto,
»e:
∈
u
jest
rela j¡
dan¡
wzorem
x
∈
u
y ⇔ x
∈ u ∧ y ∈ u ∧ (x ∈ y ∨ x = y)
;
⊆
u
jest
rela j¡
dan¡
wzorem
x
⊆
u
y ⇔ x
∈ u ∧ y ∈ u ∧ x ⊆ y
;
=
u
jest
rela j¡
dan¡
wzorem
x =
u
y ⇔ x
∈ u ∧ x = y
.
7
.
F
unk
je,
rela je
i
p
orz¡dki
7
A
Rela je
(2)
☛
Rela j¡
o
dwr
otn¡
do
rela ji
R
nazyw
a¢
b
dziem
y
rela j
R
−1
df
= {(y, x) : (x, y)
∈ R}
;
zªo»eniem
rela ji
R
,
S
jest
rela ja
RS
dana
wzorem
xRSy ⇔
∃
z
(xRz ∧ zSy)
.
☛
Rela ja
R
jest:
zwr
otna
w
zbiorze
u
,
o
ile
∀
x∈u
(xRx)
;
prze
iwzwr
otna
w
zbiorze
u
,
o
ile
∀
x∈u
¬
(xRx)
;
symetry zna
w
zbiorze
u
,
o
ile
∀
x∈u
∀
y∈u
(xRy ⇒ yRx)
;
antysymetry zna
w
zbiorze
u
,
o
ile
∀
x∈u
∀
y∈u
((xRy ∧ yRx) ⇒ y = x)
;
prze
ho
dnia
w
zbiorze
u
,
o
ile
∀
x∈u
∀
y∈u
∀
z∈u
((xRy ∧ yRz) ⇒ xRz)
;
sp
ójna
w
zbiorze
u
,
o
ile
∀
x∈u
∀
y∈u
(xRy ∨ yRx)
.
☛
Rela ja,
która
jest
zwrotna,
symetry zna
i
prze
ho
dnia
w
sumie
sw
o
jej
dziedzin
y
i
prze iwdziedzin
y
,
to
rela ja
r
ównowa»no± i
.
Przykªadem
rela ji
ró
wno
w
a»no± i
jest
=
u
.
☛
⊆
u
jest
rela j¡
zwrotn¡,
an
t
ysymetry zn¡
i
prze
ho
dni¡
w
u
;
∈
u
jest
zwrotna
i
an
t
ysymetry zna.
7
.
F
unk
je,
rela je
i
p
orz¡dki
7
B
F
unk
je
☛
Rela ja
R
jest
funk j¡
wtedy
i
t
ylk
o
wtedy
,
gdy
dla
k
a»dego
x
istnieje
o
na
jwy»ej
jedno
takie
y
,
»e
x
jest
w
rela ji
R
z
y
.
=
u
jest
funk
j¡
jest
to
tzw.
funk
ja
identy zno± iowa
;
u
× {v}
jest
funk
j¡
jest
to
tzw.
funk
ja
staªa
.
☛
W
ystpuj¡ e
dalej
funk
je
b
dziem
y
ozna zali
literami
e
,
f
,
g
i
h
;
je»eli
f
jest
funk
j¡,
to
jedyne
y
takie,
»e
xfy
b
dziem
y
ozna zali
sym
b
olem
f(x)
lub
f
x
.
☛
Bdziem
y
pisa¢
f : u → v
lub
u
∋ x 7→ f(x) ∈ v
,
ab
y
zazna zy¢,
»e
f
jest
funk
j¡,
której
dziedzin¡
jest
u
i
której
prze iwdziedzina
za
wiera
si
w
v
.
☛
Napis
f : u → v
zytam
y:
f
dziaªa
z
u
do
v
lub
f
przeksztaª
a
u
w
v
.
Zbiór
wszystki
h
funk
ji
dziaªa-
j¡ y
h
z
u
do
v
b
dziem
y
ozna za¢
sym
b
olem
v
u
;
v
u
jest
zbiorem,
gdy»
v
u
= {f
∈ P(u × v) : f : u → v}
.
7
.
F
unk
je,
rela je
i
p
orz¡dki
7
C
F
unk
je
(2)
☛
Ob
i
iem
funk
ji
f
do
zbioru
u
⊆ D(f)
nazyw
a¢
b
dziem
y
funk
j
f|
u
df
= {(x, y)
∈ f : x ∈ u}
;
zbiór
f[u]
df
= D
∗
(f|
u
)
to
obr
az
zbioru
u
wzgldem
funk
ji
f
.
Obraz
zbioru
ozna za
si
niekiedy
ina zej
zamiast
pisa¢
f[u]
pisze
si
{f
x
}
x∈u
lub
{f(x) : x
∈ u}
.
☛
Obraz
zbioru
wzgldem
funk
ji
ma
wiele
w
a»n
y
h
wªasno± i;
w
sz zególno± i,
pra
wdziw
e
s¡
nastpuj¡ e
implik
a je:
je»eli
x
⊆ D(f)
dla
k
a»dego
x
∈ u
,
to
f[
S
u] =
S
{f[x] : x
∈ u}
;
je»eli
x
⊆ D(f)
dla
k
a»dego
x
∈ u
i
u
6= ∅
,
to
f[
T
u]
⊆
T
{f[x] : x
∈ u}
;
je»eli
u
⊆ D(f)
i
v
⊆ D(f)
,
to
f[u] \ f[v]
⊆ f[u \ v]
;
je»eli
u
⊆ v ⊆ D(f)
,
to
f[u]
⊆ f[v]
.
☛
Przyjm
ujem
y
,
»e
je±li
f
jest
funk
j¡,
a
u
⊆ D(f)
zbiorem,
to
S
x∈u
f
x
df
=
S
f[u]
i
T
x∈u
f
x
df
=
T
f[u]
.
7
.
F
unk
je,
rela je
i
p
orz¡dki
7
D
F
unk
je
(3)
☛
F
unk
ja
f
jest
r
ó»nowarto± iowa
(jest
injek j¡
)
wtedy
i
t
ylk
o
wtedy
,
gdy
f
−1
jest
funk
j¡;
funk
ja
f : u → v
jest
na
(jest
suriek j¡
)
wtedy
i
t
ylk
o
wtedy
,
gdy
D
∗
(f) = v
.
☛
Nietrudno
jest
wyk
aza¢,
»e
funk
ja
f : u → v
jest
injek
j¡
(suriek
j¡)
wtedy
i
t
ylk
o
wtedy
,
gdy
x
6= y ⇒
f(x)
6= f(y)
dla
k
a»dy
h
x, y
∈ u
(
f[u] = v
).
☛
F
unk
ja,
która
jest
suriek
j¡
i
injek
j¡,
to
bijek ja
(funk
ja
wzajemnie
je
dnozna zna
).
Je»eli
f
jest
bijek
j¡,
to:
je»eli
x
⊆ D(f)
dla
k
a»dego
x
∈ u
i
u
6= ∅
,
to
f[
T
u] =
T
{f[x] : x
∈ u}
;
je»eli
u
⊆ D(f)
i
v
⊆ D(f)
,
to
f[u] \ f[v] = f[u \ v]
.
☛
Ka»da
funk
ja
staªa
jest
suriek
j¡;
k
a»da
funk
ja
iden
t
y zno± io
w
a
jest
bijek
j¡.
Przykªadem
injek
ji
mo»e
b
y¢
funk
ja
dana
wzorem
u
∋ x 7→ P(x) ∈ P(P(
S
u))
.
7
.
F
unk
je,
rela je
i
p
orz¡dki
7
E
Cz± io
w
e
p
orz¡dki
☛
Rela ja
6
R
jest
rela j¡
z± iowe
go
p
orz¡dku
w
zbiorze
u
wtedy
i
t
ylk
o
wtedy
,
gdy
jest
zwrotna,
an
t
ysymetry zna
i
prze
ho
dnia
w
zbiorze
u
.
☛
Przyjm
ujem
y
,
»e
je±li
6
R
jest
rela j¡
z± io
w
ego
p
orz¡dku,
to
<
R
jest
rela j¡
dan¡
wzorem
x <
R
y ⇔
x 6
R
y ∧ x
6= y
;
<
R
jest
rela j¡
prze iwzwrotn¡,
an
t
ysymetry zn¡
i
prze
ho
dni¡.
☛
Przyjm
ujem
y
,
»e
>
R
jest
rela j¡
dan¡
wzorem
x >
R
y ⇔ y 6
R
x
;
rela ja
>
R
jest,
o
ªat
w
o
spra
wdzi¢,
rela j¡
o
dwrotn¡
do
6
R
.
☛
Zbiór
v
⊆ u
jest
ªa« u hem
wtedy
i
t
ylk
o
wtedy
,
gdy
x 6
R
y
lub
y 6
R
x
dla
k
a»dy
h
x, y
∈ v
;
zbiór
v
⊆ u
jest
ªa« u
hem
wtedy
i
t
ylk
o
wtedy
,
gdy
6
R
jest
rela j¡
sp
ó
jn¡
w
v
.
☛
⊆
u
i
=
u
s¡
z± io
wymi
p
orz¡dk
ami
w
u
;
dla
niektóry
h
zbioró
w
u
tak»e
∈
u
jest
z± io
wym
p
orz¡dkiem
w
u
.
7
.
F
unk
je,
rela je
i
p
orz¡dki
7
F
Cz± io
w
e
p
orz¡dki
(2)
☛
Je»eli
6
R
jest
z± io
wym
p
orz¡dkiem
w
u
,
v
⊆ u
i
x
∈ u
,
to
elemen
t
x
jest
elemen
tem
minimalnym
w
zbiorze
v
,
o
ile
x
∈ v
i
¬
∃
y∈v
(y <
R
x)
;
elemen
tem
maksymalnym
w
zbiorze
v
,
o
ile
x
∈ v
i
¬
∃
y∈v
(x <
R
y)
;
elemen
tem
najmniejszym
w
zbiorze
v
,
o
ile
x
∈ v
i
∀
y∈v
(x 6
R
y)
;
elemen
tem
najwikszym
w
zbiorze
v
,
o
ile
x
∈ v
i
∀
y∈v
(y 6
R
x)
;
o
gr
ani zeniem
dolnym
zbioru
v
,
o
ile
∀
y∈v
(x 6
R
y)
;
o
gr
ani zeniem
górnym
zbioru
v
,
o
ile
∀
y∈v
(y 6
R
x)
.
☛
Na
jmniejszy
(na
jwikszy)
elemen
t
zbioru
v
ozna zam
y
sym
b
olem
min
6
R
v
(
max
6
R
v
);
sym
b
ol
6
R
b
-
dziem
y
opusz za¢,
je»eli
z
k
on
tekstu
b
dzie
jasno
wynik
aªo,
o
jak
¡
rela j
ho
dzi.
☛
P
orz¡dki
w
zbiora
h
sk
o« zon
y
h
mo»na
przedsta
wia¢
w
p
osta i
tzw.
diagramó
w
Hassego.
Istnieje
niesk
omplik
o
w
an
y
algorytm
ryso
w
ania
t
y
h»e
diagramó
w.
☛
Dysp
on
uj¡
diagramem
Hassego
mo»na
b
ez
trudu
o
d zyta¢,
które
elemen
t
y
s¡
minimalne,
które
mak-
symalne,
mo»na
wyzna zy¢
ograni zenia
k
a»dego
zbioru
itd.
7
.
F
unk
je,
rela je
i
p
orz¡dki
7
G
Linio
w
e
p
orz¡dki
☛
Rela ja
z± io
w
ego
p
orz¡dku
w
zbiorze
u
jest
rela j¡
liniowe
go
p
orz¡dku
w
zbiorze
u
wtedy
i
t
ylk
o
wtedy
,
gdy
jest
sp
ó
jna
w
u
.
☛
Rela ja
linio
w
ego
p
orz¡dku
w
zbiorze
u
jest
rela j¡
dobr
e
go
p
orz¡dku
w
zbiorze
u
wtedy
i
t
ylk
o
wtedy
,
gdy
k
a»dy
niepust
y
p
o
dzbiór
u
p
osiada
elemen
t
na
jmniejszy
.
☛
Rela ja
6
R
jest
rela j¡
gste
go
p
orz¡dku
w
zbiorze
u
wtedy
i
t
ylk
o
wtedy
,
gdy
jest
rela j¡
linio
w
ego
p
orz¡dku
w
u
i
dla
wszystki
h
x, y
∈ u
je»eli
x <
R
y
,
to
istnieje
takie
z
∈ u
,
»e
x <
R
z
i
z <
R
y
.
☛
P
ara
(v, w)
jest
przekr
ojem
zbioru
u
wzgldem
rela ji
6
R
wtedy
i
t
ylk
o
wtedy
,
gdy
v
∪w = u
,
v
∩w = ∅
i
dla
wszystki
h
x
∈ v
,
y
∈ w
mam
y
x <
R
y
.
☛
Rela ja
6
R
jest
rela j¡
i¡gªe
go
p
orz¡dku
w
zbiorze
u
wtedy
i
t
ylk
o
wtedy
,
gdy
jest
rela j¡
gstego
p
orz¡dku
w
u
i
dla
k
a»dego
przekro
ju
(v, w)
alb
o
v
p
osiada
elemen
t
na
jwikszy
,
alb
o
w
p
osiada
elemen
t
na
jmniejszy
.
☛
P
ar
(u, 6
R
)
,
gdzie
6
R
jest
rela j¡
z± io
w
ego
(linio
w
ego,
dobrego
itd.)
p
orz¡dku
w
u
,
nazyw
a¢
b
-
dziem
y
zbiorem
z± iowo
(
liniowo
,
dobrze
itd.)
up
orz¡dkowanym
.
☛
Rela ja
6
jest
rela j¡
linio
w
ego
(dobrego,
gstego,
i¡
gªego)
p
orz¡dku
w
zbiorze
li zb
aªk
o
wit
y
h
(naturaln
y
h,
wymiern
y
h,
rze zywist
y
h).
7
.
F
unk
je,
rela je
i
p
orz¡dki
7
H
Linio
w
e
p
orz¡dki
(2)
☛
Je»eli
(u, 6
R
)
i
(v, 6
S
)
s¡
zbiorami
z± io
w
o
(linio
w
o,
dobrze)
up
orz¡dk
o
w
an
ymi,
to
para:
(u
× v, 6
RS
)
,
gdzie
6
RS
jest
rela j¡
dan¡
wzorem
(x, y) 6
RS
(z, t) ⇔ (x <
R
z) ∨ (x = z ∧ y 6
S
t)
,
jest
zbiorem
z± io
w
o
(linio
w
o,
dobrze)
up
orz¡dk
o
w
an
ym.
Rela ja
6
RS
nazyw
ana
jest
p
orz¡dkiem
leksyko
gr
a znym
;
(u
× v, 6
∗
SR
)
,
gdzie
6
∗
SR
jest
rela j¡
dan¡
wzorem
(x, y) 6
∗
SR
(z, t) ⇔ (y <
S
t) ∨ (y = t ∧ x 6
R
z)
,
jest
zbiorem
z± io
w
o
(linio
w
o,
dobrze)
up
orz¡dk
o
w
an
ym.
Rela ja
6
∗
SR
nazyw
ana
jest
p
orz¡dkiem
antyleksyko
gr
a znym
.
7
.
F
unk
je,
rela je
i
p
orz¡dki
7
I
Izomorzm
y
☛
Izomorzmem
zbioró
w
z± io
w
o
up
orz¡dk
o
w
an
y
h
(u, 6
R
)
,
(v, 6
S
)
nazyw
a¢
b
dziem
y
k
a»d¡
tak
¡
bi-
jek
j
f : u → v
,
»e
x 6
R
y ⇔ f(x) 6
S
f(y)
dla
wszystki
h
x, y
∈ u
.
☛
Zbiory
z± io
w
o
up
orz¡dk
o
w
ane
(u, 6
R
)
,
(v, 6
S
)
s¡
izomor zne
wtedy
i
t
ylk
o
wtedy
,
gdy
istnieje
izomorzm
f : u → v
;
to,
»e
(u, 6
R
)
jest
izomor zne
z
(v, 6
S
)
b
dziem
y
sym
b
oli znie
zapisyw
a¢
(u, 6
R
)
≃ (v, 6
S
)
.
☛
F
unk
ja
o
dwrotna
do
izomorzm
u
jest
izomorzmem;
zªo»enie
izomorzmó
w
jest
izomorzmem,
wi
z
(u, 6
R
)
≃ (v, 6
S
)
,
(v, 6
S
)
≃ (w, 6
T
)
wynik
a
(u, 6
R
)
≃ (w, 6
T
)
.
☛
Zbiór
pred
(u, x, 6
R
)
df
= {y
∈ u : y <
R
x}
to
o
d inek
p
o
z¡tkowy
wyzna zon
y
przez
elemen
t
x
∈ u
;
zbiór
v
⊆ u
jest
o
d inkiem
wtedy
i
t
ylk
o
wtedy
,
gdy
u = v
lub
istnieje
takie
x
∈ u
,
»e
v =
pred
(u, x, 6
R
)
.
☛
Je»eli
x, y
∈ u
i
x <
R
y
,
to
pred
(u, x, 6
R
) =
pred
(
pred
(u, y, 6
R
), x, 6
R
)
;
je»eli
x 6
R
y
,
to
pred
(u, x, 6
R
)
⊆
pred
(u, y, 6
R
)
.
7
.
F
unk
je,
rela je
i
p
orz¡dki
7
J
Izomorzm
y
(2)
Nie
h
(u, 6
R
)
b
dzie
zbior
em
dobrze
up
orz¡dkowanym.
Wów zas:
(1)
nie
istnieje
taki
element
x
∈ u
,
»e
(u, 6
R
)
≃ (
pred
(u, x, 6
R
), 6
R
)
;
(2)
je»eli
x, y
∈ u
,
to
(
pred
(u, x, 6
R
), 6
R
)
≃ (
pred
(u, y, 6
R
), 6
R
) ⇔ x = y
.
Do
w
ó
d.
(1)
Przypu±¢m
y
,
»e
istnieje
takie
x
∈ u
,
»e
(u, 6
R
)
≃ (
pred
(u, x, 6
R
), 6
R
)
.
Nie
h
f : u →
pred
(u, x, 6
R
)
b
dzie
izomorzmem.
Zbiór
v = {f(y) : f(y)
6= y ∧ y ∈ u}
jest
niepust
y
,
b
o
nale»y
do
niego
np.
f(x)
(
x /
∈
pred
(u, x, 6
R
)
implikuje
f(x)
6= x
),
wi
p
osiada
elemen
t
na
jmniejszy
f(z)
.
Mo»liw
e
s¡
t
ylk
o
dwie
sytua je:
z <
R
f(z)
.
P
oniew
a»
f(z)
6= z
,
wi
z
6= f
−1
(z)
.
St¡d
z
∈ v
,
a
p
oniew
a»
f(z) =
min
v
,
wi
f(z) 6
R
z
sprze zno±¢.
f(z) <
R
z
.
Wtedy
f(f(z)) <
R
f(z)
,
sk
¡d
f(f(z))
6= f(z)
.
St¡d
f(f(z))
∈ v
,
a
p
oniew
a»
f(z) =
min
v
,
wi
f(z) 6
R
f(f(z))
sprze zno±¢.
(2)
Gdyb
y
(
pred
(u, x, 6
R
), 6
R
)
≃ (
pred
(u, y, 6
R
), 6
R
)
i
x
6= y
,
to
b
yªob
y
x <
R
y
i
pred
(u, x, 6
R
) =
pred
(
pred
(u, y, 6
R
), x, 6
R
)
lub
y <
R
x
i
pred
(u, y, 6
R
) =
pred
(
pred
(u, x, 6
R
), y, 6
R
)
sprze zno±¢,
b
o
obie
te
sytua je
s¡
na
mo
y
(1)
niemo»liw
e.
2
7
.
F
unk
je,
rela je
i
p
orz¡dki
7
K
Izomorzm
y
(3)
Nie
h
(u, 6
R
)
or
az
(v, 6
S
)
b
d¡
zbior
ami
dobrze
up
orz¡dkowanymi.
Je±li
(u, 6
R
)
≃ (v, 6
S
)
,
to
istnieje
dokªadnie
je
den
izomorzm
f : u → v
.
Do
w
ó
d.
Nie
h
f, g : u → v
b
d¡
izomorzmami.
Gdyb
y
f
6= g
,
to
zbiór
t
y
h
x
∈ u
,
dla
który
h
f(x)
6= g(x)
b
yªb
y
niepust
y
i
p
osiadaªb
y
elemen
t
na
jmniejszy
z
.
Wó
w
zas
f(x) = g(x)
dla
k
a»dego
x <
R
z
,
sk
¡d
f(z) =
min
{y
∈ v : ∀
x<
R
z
f(x) <
S
y} =
min
{y
∈ v : ∀
x<
R
z
g(x) <
S
y} = g(z)
sprze zno±¢.
2
☛
Je»eli
(u, 6
u
)
jest
dobrym
p
orz¡dkiem,
to
jedyn
ym
izomorzmem
f : u → u
jest
funk
ja
iden
t
y zno±-
io
w
a.
Linio
w
e
p
orz¡dki
nie
ma
j¡
ju»
tej
wªasno± i.
7
.
F
unk
je,
rela je
i
p
orz¡dki
7
L
Izomorzm
y
(4)
Nie
h
(u, 6
R
)
i
(v, 6
S
)
b
d¡
zbior
ami
dobrze
up
orz¡dkowanymi.
Wów zas
pr
awdziwy
jest
dokªadnie
je
den
z
p
oni»szy h
warunków:
(1)
(u, 6
R
)
≃ (v, 6
S
)
;
(2)
istnieje
takie
x
∈ u
,
»e
(
pred
(u, x, 6
R
), 6
R
)
≃ (v, 6
S
)
;
(3)
istnieje
takie
y
∈ v
,
»e
(u, 6
R
)
≃ (
pred
(v, y, 6
S
), 6
S
)
.
Do
w
ó
d.
W
ystar zy
wyk
aza¢,
»e
w
k
a»dym
przypadku
za
ho
dzi
o
na
jmniej
jedna
z
p
o
wy»szy
h
mo»li-
w
o± i,
b
o
to,
»e
nie
mo»e
za
ho
dzi¢
wi ej
ni»
jedna
wynik
a
z
t
wierdzenia
z
p
oprzedniej
stron
y
.
Nie
h
f
b
dzie
rela j¡
dan¡
wzorem
f = {(x, y)
∈ u × v : (
pred
(u, x, 6
R
), 6
R
)
≃ (
pred
(v, y, 6
S
), 6
S
)}
.
Zau
w
a»m
y
,
»e
f
jest
funk
j¡,
b
o
je±li
(x, y)
∈ f
,
(x, z)
∈ f
i
y
6= z
,
to
z
deni ji
f
i
prze
ho
dnio± i
≃
otrzym
ujem
y
(
pred
(v, y, 6
S
), 6
S
)
≃ (
pred
(v, z, 6
S
), 6
S
)
,
o
jest
niemo»liw
e.
Co
wi ej,
f : D(f) → D
∗
(f)
jest
izomorzmem,
b
o
jest
bijek
j¡
(to,
»e
jest
suriek
j¡,
jest
o
zywiste,
a
to,
»e
jest
injek
j¡
wynik
a
z
t
wierdzenia
z
p
oprzedniej
stron
y)
oraz
x 6
R
y ⇔
pred
(u, x, 6
R
)
⊆
pred
(u, y, 6
R
) ⇔
pred
(v, f(x), 6
S
) =
f[
pred
(u, x, 6
R
)]
⊆ f[
pred
(u, y, 6
R
)] =
pred
(v, f(y), 6
S
) ⇔ f(x) 6
S
f(y)
.
Zau
w
a»m
y
tak»e,
»e
D(f)
m
usi
b
y¢
o
d inkiem
w
u
,
b
o
je»eli
x
∈ D(f)
,
y
∈ u
i
y <
R
x
,
to
(
pred
(u, y, 6
R
), 6
R
)
≃ (
pred
(v, g(y), 6
S
), 6
S
)
,
7
.
F
unk
je,
rela je
i
p
orz¡dki
7
M
Izomorzm
y
(5)
gdzie
g :
pred
(u, x, 6
R
) →
pred
(v, f(x), 6
S
)
jest
izomorzmem
istniej¡ ym
na
mo
y
deni ji
f
,
sk
¡d
y
∈
D(f)
.
Analogi znie
mo»na
wyk
aza¢,
»e
D
∗
(f)
jest
o
d inkiem
w
v
,
wi
ab
y
zak
o« zy¢
do
w
ó
d,
wystar zy
wyk
aza¢,
»e
D(f) = u
lub
D
∗
(f) = v
.
Gdyb
y
D(f)
6= u
i
D
∗
(f)
6= v
,
to
funk
ja
g : D(f)
∪ {x} → D
∗
(f)
∪ {y}
dana
wzorem
g = f
∪ {(x, y)}
,
gdzie
x =
min
(u \ D(f))
i
y =
min
(v \ D
∗
(f))
,
b
yªab
y
izomorzmem,
sk
¡d
pred
(u, x, 6
R
) =
pred
(D(f)
∪ {x}, x, 6
R
)
≃
pred
(D
∗
(f)
∪ {y}, y, 6
S
) =
pred
(v, y, 6
S
)
sprze zno±¢.
2
7
.
F
unk
je,
rela je
i
p
orz¡dki
7
N