M

M

E

E

T

T

O

O

D

D

A

A

B

B

A

A

Ś

Ś

N

N

I

I

O

O

W

W

Y

Y

C

C

H

H

S

S

P

P

O

O

T

T

K

K

A

A

Ń

Ń

C

C

Z

Z

Y

Y

L

L

I

I

W

W

S

S

P

P

O

O

M

M

A

A

G

G

A

A

N

N

I

I

E

E

W

W

R

R

A

A

Ż

Ż

L

L

I

I

W

W

O

O

Ś

Ś

C

C

I

I

E

E

D

D

U

U

K

K

A

A

C

C

Y

Y

J

J

N

N

E

E

J

J

D

D

Z

Z

I

I

E

E

C

C

K

K

A

A

L

L

E

E

K

K

K

K

O

O

N

N

I

I

E

E

P

P

E

E

Ł

Ł

N

N

O

O

S

S

P

P

R

R

A

A

W

W

N

N

E

E

G

G

O

O

I

I

N

N

T

T

E

E

L

L

E

E

K

K

T

T

U

U

A

A

L

L

N

N

I

I

E

E

L

L

U

U

B

B

Z

Z

E

E

S

S

P

P

E

E

C

C

Y

Y

F

F

I

I

C

C

Z

Z

N

N

Y

Y

M

M

I

I

P

P

R

R

O

O

B

B

L

L

E

E

M

M

A

A

M

M

I

I

W

W

U

U

C

C

Z

Z

E

E

N

N

I

I

U

U

S

S

I

I

Ę

Ę

.

.

Słowo wstępu

•

Autorką metody „Baśniowych spotkao” jest profesor dr hab. Joanna Głodkowska

Autorka książek m.in. :

•

Wrażliwość edukacyjna w kształtowaniu doświadczeo matematycznych uczniów
upośledzonych w stopniu lekkim. Poznanie, wspomaganie, skuteczność edukacji w klasie
pieszej. (Wydawnictwo WSPS, Warszawa 1998)

•

Poznanie ucznia szkoły specjalnej. Wrażliwość edukacyjna dzieci upośledzonych w stopniu
lekkim. Diagnoza i interpretacja. ( WSiP, Warszawa 1999,)

•

Pomóżmy dziecku niepełnosprawnemu umysłowo doświadczać przestrzeni. Orientacja
przestrzenna w teorii, diagnozie, rozwoju dziecka.
(Wydawnictwo WSPS, Warszawa 2000).

W działalności naukowej:

•

Problematyka szeroko rozumianej sytuacji edukacyjnej dzieci upośledzonych umysłowo w
stopniu lekkim.

•

Problemy diagnostyczne i eksperymentalne szczególnych i nadmiernych trudności
edukacyjnych, zaniedbao środowiskowych dzieci lekko upośledzonych umysłowo na etapie
nauczania początkowego.

CHARAKTERYSTYKA METODY BAŚNIOWYCH SPOTKAŃ

Program rewalidacji indywidualnej wyróżnia:

•

zajęcia dydaktyczno- wyrównawcze

•

zajęcia korekcyjne.

•

Dobór dwiczeo oraz metody
ich prowadzenia w ramach
rewalidacji indywidualnej

zależą od rodzaju i głębokości
zaburzenia, od wieku uczniów
i ich rozwoju psychicznego.

•

ZALEŻĄ OD

U

U

C

C

Z

Z

N

N

I

I

A

A.

CHARAKTERYSTYKA METODY BAŚNIOWYCH SPOTKAŃ c.d

•

Interesująca i bliska potrzebom i możliwościom poznawczym dziecka rozpoczynającego
naukę w szkole specjalnej.

•

Realizuje ona zadania pracy rehabilitacyjnej z zastosowaniem zabawy i nauki w kręgu baśni
.

–

Zabawa jest podstawową formą aktywności dla dziecka w tym wieku jest zabawa .

–

Jest to okres rozwoju wyobraźni i fantazji, która pełni rolę zarówno poznawczą jak i
terapeutyczną.

•

Zastosowanie baśni jest szczególnie ważne z emocjonalnego punktu widzenia dziecka lekko
upośledzonego umysłowo:

–

Procesy kierunkowe związane z chęcią uczenia się oraz potrzebami osiągnięd są
bardziej wrażliwe niż procesy poznawcze.

•

Treśd baśni stwarza bowiem krąg poznawczy , który oddziałuje na wyobraźnię, wzmaga
zainteresowanie i zaangażowanie dziecka.

•

Sytuacje baśniowej rzeczywistości są bardziej bezpieczne, ponieważ są nierealne.

•

Dzięki zapewnieniu poczucia bezpieczeostwa skupia się uwagę dziecka na tym co
interesujące. W takich warunkach fantazji i zaciekawienia dziecko uczy się realnych faktów.

•

Metoda baśniowych spotkao jest interesująca i bliska jego potrzebom oraz możliwościom

poznawczym.

Określenie celu metody baśniowych:

•

Dokładne poznanie dziecka.

•

Dokonanie wnikliwej diagnozy i określenie jego trudności, braków oraz przede wszystkim
jego MOCNYCH STRON.

•

Takie działanie umożliwi ułożenie programu wspomagającego rozwój w sposób
zindywidualizowany i celowy.

•

Dopiero po analizie funkcjonowania dziecka w różnych sferach:

–

intelektualnej,

–

poznawczej,

–

wykonawczej

–

ruchowej

podczas różnych zabaw szkolnych można określid

profil funkcjonowania dziecka.

•

Praca korekcyjno -usprawniająca prowadzona ,,metodą baśniowych spotkao” opiera się na
określonym kręgu, ośrodku jakim jest treśd baśni.

Ogniwa pracy metodą baśniowych spotkań:

I. Zaciekawienie

Celem tego etapu jest:

•

Nawiązanie kontaktu z dzieckiem,

•

Wzbudzenie w nim zaufania do prowadzącego,

•

Wprowadzenie w tematykę zajęd i zaciekawienie kręgiem aktualnego spotkania.

II. Prezentacja treści baśni.

•

zapoznanie z treścią baśni lub jej przypomnienie oraz wzbudzenie zainteresowania
zdarzeniami baśniowymi

•

doskonalenie umiejętności słuchania ze zrozumieniem, skupienia uwagi, obdarzania
nauczyciela uwagą

II. Prezentacja treści baśni c.d.

•

Wyrabianie umiejętności rozumienia tekstu, zapamiętywania najważniejszych faktów
baśniowych

•

Kształtowanie umiejętności wyrażania myśli, wypowiedzi na zadany temat baśniowy,
wdrażanie do wypowiedzi swobodnych oraz kierowanych pytaniami nauczyciela.

III. Zabawa i nauka w kręgu baśni

•

Jego podstawowym celem jest zaproszenie ucznia do uczestniczenia w jego baśniowej
przygodzie.

•

Zabawy, gry i różne dwiczenia mają wspomagad rozwój zaburzonych funkcji psychicznych
dziecka.

•

Należy wspierad się na funkcjach mało lub najmniej uszkodzonych i wzmacniad,
usprawniad, korygowad lub kompensowad funkcje zaburzone.

III. Zabawa i nauka w kręgu baśni c.d :

Cele szczegółowe tego etapu dotyczą:

•

kształtowania analizy i syntezy wzrokowej i słuchowej,

•

dokładności i szybkości spostrzegania,

•

kształtowania koordynacji wzrokowo-ruchowej,

•

rozwijania sprawności manualnej,

•

wzmacniania dotychczasowych intuicji i doświadczeo matematycznych,

Cele c.d. :

•

bogacenie słownika dziecka,

•

rozwijanie mowy czynnej i biernej, doskonalenie artykulacji,

•

rozwijania wyobraźni i samodzielności myślenia,

•

logicznego łączenia faktów,

•

klasyfikowania i porządkowania,

•

rozwijanie pamięci nazw, wierszy, piosenek, symboli.

IV. Podziękowanie

•

Ogniwo podsumowania:

–

podziękowanie dziecku za wykonywanie poleceo

–

podkreśla szczególne jego osiągnięcia,

–

Nagrodzenie dziecka w przyjęty sposób,

–

Uczenie dziecka by umiało wyrazid podziękowanie prowadzącemu za dwiczenia,
które sprawiły mu szczególną radośd.

•

Etap ten może przybrad formę zabawy koocowej: rozluźniającej, odprężającej.

IV. Podziękowanie c.d.

•

Pozostawia świeżą pamięd o odbytych zajęciach i ma wpływ na dalsze chęci dziecka do
uczestniczenia w zajęciach następnych.

•

Informacja zwrotna o tym co najbardziej zainteresowało dziecko. Jest to podpowiedź jakie
dwiczenia nauczyciel powinien opracowywad w następnych scenariuszach baśniowych
spotkao.

•

W ten sposób dziecko staje się współautorem swojego programu rehabilitacyjnego.

SCENARIUSZ ZAJĘĆ PROWADZONYCH METODĄ BAŚNIOWYCH

SPOTKAŃ

Charakterystyka Uczennicy:

–

Uczennica pierwszej klasy szkoły specjalnej

–

Mocne strony: artykulacja, używanie zwrotów grzecznościowych, zapamiętywanie i
odtwarzanie nazw, wiedza o otoczeniu, ustalanie stałości liczb, szeregowanie,
koordynacja wzrokowo – ruchowa, sprawnośd manualna, sprawnośd motoryczna.

–

Słabe strony: forma i złożonośd wypowiedzi, treśd wypowiedzi, zasób używanych
słów, czytanie, dokładnośd spostrzegania, rozpoznawanie dźwięków otoczenia,
zapamiętywanie i odtwarzane zadao i wierszy, orientacja w stosunkach
przestrzennych, zasób pojęd czasowych, wielkościowych, ilościowych, liczbowych,
zasób pojęd figur geometrycznych, ustalanie stałości długości.

Cele:

–

Integracja zespołu klasowego w atmosferze bezpieczeostwa i zaufania

–

Wspomaganie percepcji słuchowej poprzez rozpoznawanie dźwięków.

–

Przygotowanie do pisania, kształtowanie i wspomaganie sprawności manualnej.

–

Kształtowanie spostrzegawczości

–

Wspomaganie zmysłu równowagi i koordynacji wzrokowo ruchowej.

–

Wspomaganie pojmowania stosunków przestrzennych.

–

Ćwiczenie pamięci i pojęd czasowych.

Etapy pracy –

I. Zaciekawienie:

•

Przygotowanie do balu – kolorowanie koron wyciętych przez nauczyciela.

•

Zabawa przy muzyce – dzisiejsze spotkanie dotyczy balów, na których taoczyły
księżniczki, dlatego spotkanie zacznie się od pląsu „menuet”.

Etapy pracy –

II . Prezentacja treści baśni:

1. Zapoznanie się z treścią baśni – jest ona przygotowana na 4 dużych planszach formatu
A0, z niektórymi słowami zastąpionymi rysunkami. Pozwala to dzieciom „czytad” bajkę
razem z nauczycielem. W momencie kiedy nauczyciel dochodzi do rysunku pozwala by
dzieci w klasie odpowiedziały jakie słowo zastępuje rysunek, może zapisad je pod
rysunkiem.

Etapy pracy –

II. Prezentacja treści baśni:

2. Czy wszystko pamiętamy” – nauczyciel rozdaje dzieciom latarki i pokazuje jak się je
używa. Następnie zadaje dzieciom pytania dotyczące treści bajki. Ten uczeo, który zapali
latarkę, może odpowiedzied na pytanie.

Etapy pracy –

III . Zabawa nauka w kręgu baśni:

•

Labirynt

•

Gdzie moje buty?

•

Suknie

•

Trzewiki

•

Pogadanka

•

Kiedy co robimy?

•

Jakie instrumenty grały na balu?

•

Orkiestra

Etapy pracy –

IV . Podziękowanie

•

Nauczyciel przypomina kolejne zabawy, dzieci stwierdzają, która z nich najbardziej im się
podobała (każde dziecko ma czas na wypowiedź).

•

Nauczyciel chwali dzieci za szczególnie sprawnie wykonane polecania i dwiczenia.

•

Inscenizacja ruchowa bajki – uczniowie odtwarzają kolejnośd wydarzeo za pomocą słowa
mimiki, gestu i ruchu.

Dziękuję za uwagę 

Justyna Szlachetko