DGP 2014 02 25 firma i prawo

Art. 234.

komentarz

Aneta Mostowska

Joanna Wilczyńska

Łukasz Budziński

tygodnik dla prenumeratorów

KOMENTARZE

FIRMA

i PRAWO

gazetaprawna.pl

TYDZIEŃ Z KOMENTARZAMI

– BAZA PUBLIKACJI

n
n
n
n
n
n
n
n
n

Ustawa z 14 grudnia 2012 r.

o odpadach

(cz. X)

DZIAŁ XI – cd.

Rozdział 2 – cd.

Przepisy przejściowe, dostosowujące

i końcowe

Przepisy przejściowe, dostosowujące

Art. 234.

[Nowy rejestr marszałka

województwa w ramach BDO]

1. Rejestr, o którym mowa w art. 49 ust. 1,
tworzy się najpóźniej w terminie 36 miesięcy
od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.
2. Podmioty objęte obowiązkiem złożenia
wniosku o wpis do rejestru, o którym mowa
w art. 49 ust. 1, są obowiązane do złożenia
tego wniosku w terminie 6 miesięcy od dnia
utworzenia rejestru.
3. Podmioty posiadające wpis do rejestru
prowadzonego przez Głównego Inspektora
Ochrony Środowiska na podstawie prze-
pisów dotychczasowych są wpisywane do
rejestru, o którym mowa w art. 49 ust. 1,
z urzędu. Marszałek województwa dokonuje
wpisu w terminie 6 miesięcy od dnia utwo-
rzenia rejestru, o którym mowa w art. 49
ust. 1. Dokonując wpisu marszałek woje-
wództwa przydziela nowy numer rejestrowy.
4. Inne niż wymienione w ust. 3 podmioty,
podlegające z urzędu wpisowi do rejestru,
o którym mowa w art. 49 ust. 1, zgodnie
z art. 51 ust. 1, spełniające wymagania do
uzyskania tego wpisu w dniu utworzenia
rejestru, są wpisywane do tego rejestru
w terminie 6 miesięcy od dnia jego utwo-
rzenia.
5. W przypadku gdy marszałek wojewódz-
twa, dokonując z urzędu wpisu do rejestru,
o którym mowa w art. 49 ust. 1, stwierdzi
brak informacji wymaganych na podsta-
wie niniejszej ustawy, wzywa podmiot,
o którym mowa w ust. 3 lub 4, do złoże-
nia brakujących informacji. W przypadku

nieuzupełnienia brakujących informacji
w wyznaczonym terminie marszałek woje-
wództwa nie dokonuje wpisu do rejestru
z urzędu. Przepis art. 64 ustawy z dnia
14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania
administracyjnego stosuje się odpowiednio.
6. W przypadku nieuzupełnienia brakują-
cych informacji w wyznaczonym terminie,
podmiot o którym mowa w ust. 3 lub 4, jest
obowiązany do złożenia wniosku o wpis do
rejestru.
7. W terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania
zawiadomienia o nadaniu nowego numeru
rejestrowego podmioty, o których mowa
w ust. 3, mogą używać numeru rejestrowego
nadanego na podstawie przepisów dotych-
czasowych.
8. Podmioty, które posiadają w dniu
wejścia w życie niniejszej ustawy wpis do
dotychczasowych rejestrów, są zwolnione
z obowiązku uiszczenia opłaty rejestrowej.
9. Po upływie 42 miesięcy od dnia wejścia
w życie ustawy lub z dniem uzyskania wpisu
do rejestru, o którym mowa w art. 49 ust. 1,
przez podmiot, o którym mowa w ust. 2–4,
wygasają wpisy do rejestru prowadzonego
na podstawie przepisów dotychczasowych
odpowiednio przez Głównego Inspektora
Ochrony Środowiska lub przez starostę.
10. Przepisy art. 208 pkt 2, art. 209 pkt 10
w zakresie uchylenia art. 37 pkt 1, art. 213
pkt 11, art. 214 pkt 35, art. 219 pkt 1 oraz
art. 220 pkt 19 i 20 stosuje się od dnia utwo-
rzenia rejestru.
11. Do czasu utworzenia rejestru, o którym
mowa w art. 49 ust. 1, nie dłużej jednak
niż w terminie 36 miesięcy od dnia wejścia
w życie niniejszej ustawy, stosuje się art. 13
ustawy, o której mowa w art. 213, w brzmie-
niu obowiązującym przed dniem wejścia
w życie niniejszej ustawy.

komentarz

Według przepisu przejściowego art. 234

ustawy z 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz.U.

z 2013 r. poz. 21 z późn. zm.; dalej: n.u.o.)

nowy rejestr, o którym mowa w art. 49

ust. 1 n.u.o. i który będzie prowadzony

elektronicznie przez każdego marszał-

ka województwa w ramach bazy danych

o produktach i opakowaniach oraz o go-

spodarce odpadami (dalej: BDO), utworzony

zostanie najpóźniej do 23 stycznia 2016 r.

W terminie 6 miesięcy od dnia utworzenia

tego rejestru:

– marszałek województwa z urzędu wpisze

do tego rejestru podmioty wymienione

w art. 51 ust. 1 n.u.o. spełniające wyma-

gania do uzyskania wpisu w dniu utwo-

rzenia rejestru;

– marszałek województwa z urzędu wpisze

do tego rejestru podmioty fi gurujące do-

tychczas w rejestrze prowadzonym przez

głównego inspektora ochrony środowiska

(dalej: GIOŚ) na podstawie przepisów do-

tychczasowych, a więc na podstawie art. 6

ustawy z 29 lipca 2005 r. o zużytym sprzę-

cie elektrycznym i elektronicznym (t.j.

Dz.U. z 2013 r. poz. 1155; dalej: u.s.e.e.) oraz

art. 17 ustawy z 24 kwietnia 2009 r. o ba-

teriach i akumulatorach (Dz.U. nr 79, poz.

666 z późn. zm.; dalej: u.b.a.); z obowiązku

uiszczenia opłaty rejestrowej zwolnione

są podmioty wpisane 23 stycznia 2013 r.

do dotychczasowych rejestrów; marsza-

łek województwa przydziela przy wpisie

nowy numer rejestrowy dla danego pod-

miotu, ale przez 3 miesiące podmiot ów

może używać dotychczasowego numeru

rejestrowego;

– wniosek o wpis do nowego rejestru mu-

szą złożyć pozostałe podmioty objęte

tym obowiązkiem wymienione w art. 50

ust. 1 n.u.o.; z wymogu uiszczenia opła-

ty rejestrowej zwolnieni są na podsta-

wie art. 79 ustawy z 13 czerwca 2013 r.

o gospodarce opakowaniami i odpadami

opakowaniowymi (Dz.U. poz. 888; dalej:

u.g.opak.) przedsiębiorcy, którzy przed

dniem utworzenia tego rejestru złoży-

li marszałkowi województwa zawiado-

mienie zgodnie z art. 9 ustawy z 11 maja

2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców

w zakresie gospodarowania niektórymi

odpadami oraz o opłacie produktowej (t.j.

Dz.U. z 2007 r. nr 90, poz. 607 z późn. zm.;

dalej: u.prod.) w brzmieniu obowiązują-

cym przed 23 stycznia 2013 r., oraz przed-

siębiorcy, którzy złożyli zawiadomienie

na podstawie art. 78 ust. 1 u.g.opak.

W przypadku wpisu do rejestru z urzędu

marszałek województwa może wezwać

podmiot do przekazania brakujących in-

formacji w terminie 7 dni (według art. 64

kodeksu postępowania administracyjnego

– t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 267 z późn. zm.). Gdy

podmiot nie uzupełni brakujących infor-

macji w wyznaczonym terminie, to mar-

szałek województwa nie dokona wpisu do

rejestru z urzędu i podmiot jest wówczas

obowiązany do złożenia wniosku o wpis

do rejestru.

Dotychczasowe wpisy do rejestru prowa-

dzonego przez GIOŚ (na podstawie art. 6

u.s.e.e. lub art. 17 u.b.a.) lub przez staro-

stę (na podstawie art. 33 ust. 5 ustawy

z 27 kwietnia 2001 r. o odpadach, t.j. Dz.U.

z 2010 r. nr 185, poz. 1243 z późn. zm.; da-

lej: s.u.o.) wygasają po 23 lipca 2016 r. lub

z dniem uzyskania wpisu do nowego reje-

stru prowadzonego przez marszałka wo-

jewództwa.

Dopiero od dnia utworzenia nowego re-

jestru stosuje się przepisy w brzmieniu

wprowadzonym przez:

– art. 208 pkt 2 n.u.o. – a więc od dnia utwo-

rzenia nowego rejestru powinno się sto-

sować dodany art. 6a do ustawy z 11 maja

2001 r. o opakowaniach i odpadach opa-

kowaniowych (Dz.U. nr 63, poz. 638 z późn.

zm.; dalej: u.opak.), ale ustawa ta (wraz

z tym art. 6a) została uchylona 1 stycznia

2004 r. przez u.g.opak., która w art. 10

określa podmioty wymagające wpisu do

nowego rejestru;

statnia, X część komenta-

rza zamyka problematykę

poruszoną w odcinku IX, tj.

przepisy przejściowe, dostoso-

wujące i końcowe art. 234–253

ustawy z 14 grudnia 2012 r. o odpadach

(Dz.U. z 2013 r. poz. 21 z późn. zm.; dalej:

n.u.o.). Przechodzi też do omówienia

5 załączników do ustawy zawierających:

1) niewyczerpujący wykaz procesów od-

zysku, 2) niewyczerpujący wykaz proce-

sów unieszkodliwiania, 3) listę właściwości

powodujących, że odpady są odpadami

niebezpiecznymi, 4) wyliczenie składni-

ków, które mogą powodować, że odpady są

odpadami niebezpiecznymi oraz 5) przy-

kłady środków służących zapobieganiu po-

wstawaniu odpadów.

Najważniejsze przepisy przejściowe po-

ruszają tematykę:

– art. 234 n.u.o. – nowego rejestru pod-

miotów wprowadzających produkty, pro-

dukty w opakowaniach i gospodarują-

cych odpadami, który będzie prowadzony

elektronicznie przez każdego marszałka

województwa w ramach BDO oraz zosta-

nie utworzony najpóźniej do 23 stycznia

2016 r.,

– art. 236 n.u.o. – ewidencji odpadów, do

której do końca 2014 r. należy stosować

dotychczasowe przepisy, a więc ustawę

z 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (t.j. Dz.U.

z 2010 r. nr 185, poz. 1243 z późn. zm.; da-

lej: s.u.o.), a także rozporządzenie ministra

środowiska z 8 grudnia 2010 r. w sprawie

wzorów dokumentów stosowanych na po-

trzeby ewidencji odpadów (Dz.U. z 2010 r.

nr 249, poz. 1673),

– art. 237 n.u.o. – sprawozdań o produk-

tach i opakowaniach oraz o gospodarce

odpadami, które jeszcze za lata 2012–2014

należy składać na wcześniejszych zasa-

dach określonych w 6 ustawach. Trzeba

więc uczynić to w dotychczasowym za-

kresie, częstotliwości (odpowiednio pół-

roczne, roczne), terminach (odpowiednio

15 marca, 31 marca, 31 lipca), przekazując

dokumenty tym samym co dotąd orga-

nom (odpowiednio marszałek wojewódz-

twa, GIOŚ, Narodowy Fundusz Ochrony

Środowiska i Gospodarki Wodnej – dalej:

NFOŚiGW) i w oparciu o dotychczaso-

we rozporządzenia (z tym że składają je

jedynie podmioty wymienione w art. 73

i art. 75 n.u.o.),

– art. 240 n.u.o. – decyzji zatwierdzającej

instrukcję eksploatacji składowiska od-

padów wydanej na podstawie s.u.o., która

wygasa z dniem, gdy stanie się ostatecz-

na nowa decyzja zatwierdzająca instruk-

cję prowadzenia składowiska odpadów.

Jednak gdy zarządzający składowiskiem

odpadów nie złoży wniosku o jej wydanie

do 23 stycznia 2015 r., to dotychczasowa

decyzja wygasa w tym dniu,

– art. 245 n.u.o. – świadectw stwierdza-

jących kwalifi kacje w zakresie gospodaro-

wania odpadami wydanych na podstawie

s.u.o., które zachowują ważność,

– art. 250 n.u.o. – przejściowego obowią-

zywania dotychczasowych rozporządzeń.

Dziesiąta część komentarza uwzględnia

stan prawny na 15 lutego 2014 r.

(Dz.U. z 2013 r. poz. 21, 888 i 1238)

Aneta Mostowska

radca prawny
ekokancelarii

Joanna Wilczyńska

ekspert ochrony
środowiska ekokancelarii

Łukasz Budziński

adwokat ekokancelarii

Wtorek

25 lutego 2014

nr 38 (3679)

tygodnik dla prenumeratorów

KOMENTARZE

FIRMA

i PRAWO

PRAWO

gazetaprawna.pl

TYDZIEŃ Z KOMENTARZAMI

– BAZA PUBLIKACJI

Poprzednie części komentarza

opublikowaliśmy w DGP:

nr 97 z 21 maja 2013 r.,

nr 121 z 25 czerwca 2013 r.,

nr 141 z 23 lipca 2013 r.,

nr 165 z 27 sierpnia 2013 r.,

nr 185 z 24 września 2013 r.,

nr 210 z 29 października 2013 r.,

nr 228 z 26 listopada 2013 r.,

nr 243 z 17 grudnia 2013 r.,

nr 18 z 28 stycznia 2014 r.

Przeoczyłeś tygodnik? Znajdziesz

go w dotychczasowych wydaniach DGP

na www.edgp.gazetaprawna.pl

Wygenerowano dnia 2015-02-20 dla loginu: johnprctorbob@gmail.com

1 / 8

Komentarze

Dziennik Gazeta Prawna, 25 lutego 2014 nr 38 (3679)

gazetaprawna.pl

– art. 209 pkt 10 n.u.o. w zakresie uchylenia

art. 37 pkt 1 u.prod. – a więc do dnia utwo-

rzenia nowego rejestru stosuje się karę

grzywny dla przedsiębiorcy prowadzące-

go organizację odzysku lub działalność

polegającą na wytwarzaniu, imporcie lub

wewnątrzwspólnotowym nabyciu pro-

duktów w opakowaniach lub produktów

określonych w załącznikach nr 1 i 3 do

u.prod., który nie składa zawiadomienia

o rozpoczęciu lub likwidacji tej działal-

ności marszałkowi województwa lub nie

zawiadamia o zmianach w działalności,

lub składa zawiadomienia nierzetelne;

przy czym art. 60 u.g.opak. przewiduje też

karę grzywny za brak zgłoszenia i brak

zmiany danych, ale dotyczy szerszego

kręgu podmiotów;

– art. 213 pkt 11 n.u.o. – a więc od dnia utwo-

rzenia nowego rejestru stosuje się zmie-

niony art. 42 ustawy z 20 stycznia 2005 r.

o recyklingu pojazdów wycofanych z eks-

ploatacji (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 1162; da-

lej: u.r.p.) zobowiązujący do podawania

w BIP urzędu marszałkowskiego wykazu

wpisanych do nowego rejestru przedsię-

biorców prowadzących stacje demontażu

oraz punkty zbierania pojazdów;

– art. 214 pkt 35 n.u.o. dotyczący uchylenia

pkt 3 w art. 78 u.s.e.e. – a więc do dnia

utworzenia nowego rejestru stosuje się

karę grzywny dla tego, kto wbrew prze-

pisowi art. 56 ust. 1 u.s.e.e. nie składa

sprawozdania o masie przyjętych oraz

poddanych recyklingowi odpadów po-

chodzących ze zużytego sprzętu lub spra-

wozdania o masie przyjętych oraz pod-

danych innemu niż recykling procesowi

odzysku odpadów pochodzących ze zu-

żytego sprzętu albo składa sprawozdania

nierzetelne; ponadto za to samo naru-

szenie przewidziana jest kara pienięż-

na z art. 200 n.u.o. w związku z art. 237

n.u.o.;

– art. 219 pkt 1 n.u.o. – a więc od dnia utwo-

rzenia nowego rejestru stosuje się dodany

pkt 11 w art. 16 w ust. 1 ustawy z 3 paź-

dziernika 2008 r. o udostępnianiu in-

formacji o środowisku i jego ochronie,

udziale społeczeństwa w ochronie śro-

dowiska oraz o ocenach oddziaływania

na środowisko (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 1235

z późn. zm.; dalej: u.o.o.ś.) określający,

jakich danych zawartych w nowym reje-

strze organ administracji nie może udo-

stępniać w ramach informacji o środo-

wisku i jego ochronie;

– art. 220 pkt 19 i 20 n.u.o. – a więc od dnia

utworzenia nowego rejestru stosuje się

zmieniony ust. 1 i 2 w art. 72 u.b.a. do-

tyczący zbiorczej informacji o wynikach

kontroli przedsiębiorców wpisanych do

nowego rejestru, którą WIOŚ powinien

przekazać do GIOŚ; natomiast tylko do

dnia utworzenia nowego rejestru stosuje

się uchylony art. 79 u.b.a. dotyczący kary

grzywny dla tego, kto wbrew przepisom

art. 18 ust. 1 i 2, art. 21 ust. 1 lub art. 23

ust. 1 u.b.a. nie składa wniosku o wpis do

rejestru prowadzonego przez GIOŚ, wnio-

sku o zmianę wpisu do tego rejestru lub

wniosku o wykreślenie z tego rejestru.

Do czasu utworzenia nowego rejestru, nie

dłużej jednak niż do 23 stycznia 2016 r., sto-

suje się art. 13 u.r.p. w brzmieniu obowią-

zującym przed 23 stycznia 2013 r. – a więc

od dnia utworzenia nowego rejestru wpro-

wadzający pojazd jest obowiązany złożyć

do GIOŚ zawiadomienie o podjęciu dzia-

łalności w zakresie produkcji, importu lub

wewnątrzwspólnotowego nabycia pojaz-

dów, a także o zaprzestaniu tej działalności

lub zmianie danych.

Do czasu utworzenia nowego rejestru

sprzedawca odpadów oraz pośrednik w ob-

rocie odpadami może, według wyjaśnień

resortu środowiska z 2 października 2013 r.,

prowadzić działalność. Dopiero po utworze-

niu nowego rejestru aby prowadzić działal-

ność, musi złożyć wniosek o wpis do reje-

stru zgodnie z art. 50 ust. 1 pkt 5 lit. c n.u.o.

Art. 235.

[Dotychczasowy rejestr

starosty]

1. Starosta prowadzący rejestr na podsta-
wie przepisów dotychczasowych zakończy

prowadzenie tego rejestru z dniem utworze-
nia rejestru, o którym mowa w art. 49 ust. 1.
2. Główny Inspektor Ochrony Środowiska
prowadzący rejestr na podstawie przepisów
dotychczasowych zakończy prowadzenie
tego rejestru z dniem utworzenia rejestru,
o którym mowa w art. 49 ust. 1.
3. Do czasu utworzenia rejestru, o którym
mowa w art. 49 ust. 1, do rejestrów stosuje
się przepisy dotychczasowe.

komentarz

Z dniem utworzenia nowego rejestru:

– starosta zakończy prowadzenie na pod-

stawie art. 33 ust. 5 s.u.o. dotychczasowe-

go rejestru obejmującego transportują-

cych odpady zwolnionych z obowiązku

posiadania zezwolenia na transport od-

padów,

– GIOŚ zakończy prowadzenie na pod-

stawie art. 6 u.s.e.e. i art. 17 u.b.a. do-

tychczasowych rejestrów obejmujących

wprowadzających sprzęt, zbierających

zużyty sprzęt, prowadzących zakłady

przetwarzania, prowadzących działal-

ność w zakresie recyklingu, prowadzą-

cych działalność w zakresie innych niż

recykling procesów odzysku, organizacji

odzysku sprzętu elektrycznego i elek-

tronicznego, a także wprowadzających

baterie lub akumulatory oraz prowa-

dzących zakłady przetwarzania zuży-

tych baterii lub zużytych akumulatorów.

Do rejestrów prowadzonych przez staro-

stę i GIOŚ stosuje się przepisy dotychcza-

sowe do czasu utworzenia nowego reje-

stru. Według wyjaśnień resortu środowiska

z 2 października 2013 r., wnioski o wpis

do nowego rejestru oraz opłaty rejestrowe

wniesione przed utworzeniem tego reje-

stru są przedwczesne, a więc nienależnie

wniesione opłaty rejestrowe powinny zo-

stać zwrócone.

Art. 236.

[Ewidencja odpadów

do końca 2014 r.]

1. Do dnia 31 grudnia 2014 r. do ewidencji
odpadów stosuje się przepisy dotychczaso-
we.
2. Ewidencji, o której mowa w ust. 1, nie
prowadzą podmioty, wymienione w art. 66
ust. 4.
3. Do czasu wydania przepisów, o których
mowa w art. 68 ust. 1, sprzedawca odpadów
oraz pośrednik w obrocie odpadami, niebę-
dący posiadaczami odpadów, nie prowadzą
ewidencji odpadów niebezpiecznych.

komentarz

Według przepisu przejściowego art. 236 n.u.o.

do końca 2014 r. do ewidencji odpadów

należy stosować dotychczasowe przepisy

s.u.o., a więc też rozporządzenie ministra

środowiska z 8 grudnia 2010 r. w sprawie

wzorów dokumentów stosowanych na po-

trzeby ewidencji odpadów (Dz.U. z 2010 r.

nr 249, poz. 1673), z tym że:

– sprzedawca odpadów oraz pośrednik

w obrocie odpadami, niebędący posia-

daczami odpadów, nie muszą prowadzić

ewidencji odpadów niebezpiecznych do

czasu wydania rozporządzenia z nowymi

wzorami dokumentów stosowanych na

potrzeby ewidencji odpadów;

– ewidencji odpadów nie muszą prowadzić

podmioty wymienione w art. 66 ust. 4

n.u.o., a więc:

wytwórca odpadów komunalnych,

wytwórca odpadów w postaci pojazdów

wycofanych z eksploatacji, jeżeli pojaz-

dy te zostały przekazane do przedsię-

biorcy prowadzącego stację demontażu

lub przedsiębiorcy prowadzącego punkt

zbierania pojazdów,

osoba fizyczna niebędąca przedsię-

biorcą wykorzystująca odpady zgod-

nie z art. 27 ust. 8 n.u.o. na potrzeby

własne,

jednostka organizacyjna niebędąca

przedsiębiorcą wykorzystująca odpa-

dy zgodnie z art. 27 ust. 8 n.u.o. na po-

trzeby własne,

podmiot, o którym mowa w art. 45

ust. 1 pkt 1 n.u.o., a więc prowadzący

nieprofesjonalną działalność w zakresie

zbierania odpadów opakowaniowych

i odpadów w postaci zużytych arty-

kułów konsumpcyjnych (nie wymaga

więc ewidencji odpadów prowadzenie

zbierania np. lekarstw w aptece, sprzę-

tu elektrycznego w sklepie, opakowań

w markecie, baterii w urzędzie, nakrę-

tek w szkole),

wytwórca odpadów określonych co

do rodzaju i ilości w rozporządzeniu,

które będzie wydane na podstawie

art. 66 ust. 5 n.u.o. (do czasu jego wy-

dania nadal obowiązuje rozporządze-

nie ministra środowiska z 11 grudnia

2001 r. w sprawie rodzajów odpadów

lub ich ilości, dla których nie ma obo-

wiązku prowadzenia ewidencji odpa-

dów, oraz kategorii małych i średnich

przedsiębiorstw, które mogą prowa-

dzić uproszczoną ewidencję odpadów

– Dz.U. z 2001 r. nr 152, poz. 1735).

W związku z tym, że w decyzjach wydanych

na podstawie s.u.o. stosowane są dotych-

czasowe oznaczenia procesów odzysku R

i unieszkodliwiania D, resort środowiska

w wyjaśnieniach z 2 października 2013 r.

rekomenduje, aby do czasu uzyskania no-

wych decyzji stosować w dokumentach

ewidencyjnych nowe oznaczenia proce-

sów według n.u.o. z podaniem w nawiasach

oznaczeń starych.

Art. 237.

[Sprawozdania odpadowe

za lata 2012–2014]

1. Podmioty, o których mowa w art. 73
i art. 75, obowiązane przed dniem wejścia
w życie niniejszej ustawy do sporządzania
i składania:
1) zbiorczych zestawień danych o rodzajach
i ilości odpadów, o sposobach gospodarowa-
nia nimi oraz o instalacjach i urządzeniach
służących do odzysku i unieszkodliwiania
tych odpadów – na podstawie art. 37 ust. 1
i 2 ustawy, o której mowa w art. 252,
2) sprawozdań – na podstawie art. 4 ust.
5, art. 10 ust. 1 i 2 oraz art. 15 ust. 1 ustawy
z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przed-
siębiorców w zakresie gospodarowania
niektórymi odpadami oraz o opłacie produk-
towej,
3) sprawozdań – na podstawie art. 7 ust. 1
i art. 9 ust. 3 ustawy z dnia 11 maja 2001 r.
o opakowaniach i odpadach opakowanio-
wych,
4) sprawozdań – na podstawie art. 15 ust. 1,
art. 30 ust. 1 i art. 38 ust. 3 ustawy z dnia
20 stycznia 2005 r. o recyklingu pojazdów
wycofanych z eksploatacji,
5) sprawozdań – na podstawie art. 24 ust. 1,
art. 31 ust. 1, art. 51 ust. 1, art. 56 ust. 1
i art. 67 ust. 1 oraz wykazu zakładów prze-
twarzania, o którym mowa w art. 33 ust. 4
ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o zużytym
sprzęcie elektrycznym i elektronicznym,
6) sprawozdań – na podstawie art. 34 ust. 2,
art. 35 ust. 1, art. 36 ust. 4, art. 37 ust. 6,
art. 41 ust. 3, art. 59 ust. 3 i art. 64 ust. 5
ustawy z dnia 24 kwietnia 2009 r. o bate-
riach i akumulatorach
– sporządzają i składają je, za lata 2012–2014,
stosując przepisy dotychczasowe, z tym że
ten, kto wbrew obowiązkowi, nie sporządza
i nie przekazuje tych zbiorczych zestawień
danych, sprawozdań lub wykazu zakładów
przetwarzania lub wykonuje ten obowiązek
nieterminowo lub niezgodnie ze stanem
rzeczywistym podlega karze, o której mowa
w art. 200.
2. Do złożonych zbiorczych zestawień
danych i sprawozdań, o których mowa
w ust. 1, stosuje się przepisy dotychczasowe.

komentarz

Na podstawie przepisu przejściowego

art. 237 n.u.o. jeszcze za lata 2012–2014

sprawozdania o produktach i opakowa-

niach oraz o gospodarce odpadami nale-

ży składać na dotychczasowych zasadach

określonych w sześciu ustawach. Trzeba

więc uczynić to w dotychczasowym za-

kresie, częstotliwości (odpowiednio pół-

roczne, roczne), terminach (odpowiednio

15 marca, 31 marca, 31 lipca), przekazując

dokumenty tym samym co dotąd orga-

nom (odpowiednio marszałek wojewódz-

twa, GIOŚ, Narodowy Fundusz Ochrony

Środowiska i Gospodarki Wodnej – dalej:

NFOŚiGW) i w oparciu o dotychczasowe

rozporządzenia. Składają je jedynie pod-

mioty wymienione w art. 73 i art. 75 n.u.o.

Dotyczy to:

– zbiorczych zestawień danych o rodzajach

i ilości odpadów, o sposobach gospodaro-

wania nimi oraz o instalacjach i urządze-

niach służących do odzysku i unieszko-

dliwiania tych odpadów – na podstawie

art. 37 ust. 1 i 2 s.u.o.,

– sprawozdań – na podstawie art. 4 ust. 5,

art. 10 ust. 1 i 2 oraz art. 15 ust. 1 u.prod.,

– sprawozdań – na podstawie art. 7 ust. 1

i art. 9 ust. 3 u.opak.,

– sprawozdań – na podstawie art. 15 ust. 1,

art. 30 ust. 1 i art. 38 ust. 3 u.r.p.,

– sprawozdań – na podstawie art. 24 ust. 1,

art. 31 ust. 1, art. 51 ust. 1, art. 56 ust. 1

i art. 67 ust. 1 oraz wykazu zakładów prze-

twarzania, o którym mowa w art. 33 ust. 4

u.s.e.e.,

– sprawozdań – na podstawie art. 34 ust. 2,

art. 35 ust. 1, art. 36 ust. 4, art. 37 ust. 6,

art. 41 ust. 3, art. 59 ust. 3 i art. 64 ust. 5

u.b.a.

Kto wbrew temu obowiązkowi nie sporzą-

dza i nie przekazuje tych zbiorczych ze-

stawień danych, sprawozdań lub wykazu

zakładów przetwarzania lub wykonuje ten

obowiązek nieterminowo lub niezgodnie

ze stanem rzeczywistym, ten podlega ad-

ministracyjnej karze pieniężnej, o której

mowa w art. 200 n.u.o., w wysokości 500 zł

(do 8500 zł w danym roku kalendarzowym).

Ponadto za to samo naruszenie niektóre

ustawy przewidują karę grzywny.

Do złożonych zbiorczych zestawień danych

i powyższych sprawozdań należy stosować

przepisy dotychczasowe, z tym że w za-

kresie wymaganych od 2014 r. poziomów

odzysku i recyklingu odpadów, obliczania

opłaty produktowej i terminów jej wno-

szenia – trzeba już uwzględniać najnowsze

przepisy u.g.opak., a więc:

– w przypadku produktów w opakowaniach

– według art. 20 u.g.opak. obowiązują

poziomy z załącznika nr 1 do u.g.opak.,

a według art. 34 ust. 4 u.g.opak. wyso-

kość należnej opłaty produktowej z tytu-

łu niewykonania obowiązku recyklingu

oraz odzysku trzeba obliczyć z zastoso-

waniem wzorów określonych w załączni-

ku nr 2 do u.g.opak. (nowość – jest wzór

dla recyklingu opakowań razem) i wnieść

opłatę produktową do 15 marca (art. 36

u.g.opak.), a nie jak było dotychczas do

31 marca (art. 16 u.prod.); są projekty roz-

porządzeń (których wejście w życie mia-

ło nastąpić 1 stycznia 2014 r.): w sprawie

stawek opłat produktowych dla poszcze-

gólnych rodzajów opakowań, w sprawie

rocznych poziomów odzysku i recyklingu

odpadów opakowaniowych pochodzących

z gospodarstw domowych (dotyczy orga-

nizacji odzysku opakowań) oraz w spra-

wie minimalnych rocznych poziomów

odzysku i recyklingu dla opakowań wie-

lomateriałowych oraz dla opakowań po

środkach niebezpiecznych, w poszczegól-

nych latach, poniżej których nie mogą zo-

stać określone poziomy w porozumieniu

organizacji samorządu gospodarczego za-

wieranym z marszałkiem województwa;

– w przypadku produktów – według art. 3

u.prod. poziomy dla olejów smarowych

i opon trzeba stosować z załącznika nr 4a

do u.prod. (poziomy są takie jak dotych-

czas, ale podane są obecnie stosowane

PKWiU 2008), z tym że dodano tam opo-

ny stosowane w motocyklach i rowerach,

a dotychczasowe stawki opłaty nie obej-

mują tego rodzaju opon; ponadto dodano

preparaty smarowe i płyny hydraulicz-

ne hamulcowe, ale dla nich poziomy od

2014 r. zostaną określone w rozporzą-

dzeniu – jest projekt, nie ma jeszcze dla

nich określonej stawki opłaty.

Z powyższego wynika, że za lata 2012–2014:

– zbierający sprzęt elektryczny i elektro-

niczny nie musi przekazywać półrocz-

nych sprawozdań do GIOŚ z art. 40 u.s.e.e.,

– prowadzący odbieranie odpadów komu-

nalnych nie musi wypełniać w zbiorczym

zestawieniu działu 3 – „Zbiorcze zesta-

wienie danych o rodzajach i ilościach ode-

branych odpadów komunalnych”.

Za 2015 r. wpłyną pierwsze sprawozdania

na nowych zasadach. Wszystkie sporzą-

dzać trzeba będzie za dany rok kalenda-

rzowy, a nie jak dotychczas – niektóre za

pół roku. Do BDO do 15 marca podmioty

będą je wprowadzać elektronicznie za po-

mocą indywidualnego konta w BDO nada-

nego przez marszałka województwa przy

wpisie do nowego rejestru prowadzonego

przez niego w ramach BDO. Uwaga: wpis

do nowego rejestru powinien być dokona-

ny w ciągu 6 miesięcy od jego utworzenia,

a więc najpóźniej do 23 lipca 2016 r. Jed-

nakże podmioty zobowiązane do wpro-

wadzenia sprawozdania za 2015 r. muszą

mieć konto w BDO przed 15 marca 2016 r.

prenumerata

firma

i prawo

Redakcja merytoryczna:
Paweł Wrześniewski
pawel.wrzesniewski@infor.pl

Komentarze

Dziennik Gazeta Prawna, 25 lutego 2014 nr 38 (3679)

gazetaprawna.pl

– art. 209 pkt 10 n.u.o. w zakresie uchylenia

art. 37 pkt 1 u.prod. – a więc do dnia utwo-

rzenia nowego rejestru stosuje się karę

grzywny dla przedsiębiorcy prowadzące-

go organizację odzysku lub działalność

polegającą na wytwarzaniu, imporcie lub

wewnątrzwspólnotowym nabyciu pro-

duktów w opakowaniach lub produktów

określonych w załącznikach nr 1 i 3 do

u.prod., który nie składa zawiadomienia

o rozpoczęciu lub likwidacji tej działal-

ności marszałkowi województwa lub nie

zawiadamia o zmianach w działalności,

lub składa zawiadomienia nierzetelne;

przy czym art. 60 u.g.opak. przewiduje też

karę grzywny za brak zgłoszenia i brak

zmiany danych, ale dotyczy szerszego

kręgu podmiotów;

– art. 213 pkt 11 n.u.o. – a więc od dnia utwo-

rzenia nowego rejestru stosuje się zmie-

niony art. 42 ustawy z 20 stycznia 2005 r.

o recyklingu pojazdów wycofanych z eks-

ploatacji (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 1162; da-

lej: u.r.p.) zobowiązujący do podawania

w BIP urzędu marszałkowskiego wykazu

wpisanych do nowego rejestru przedsię-

biorców prowadzących stacje demontażu

oraz punkty zbierania pojazdów;

– art. 214 pkt 35 n.u.o. dotyczący uchylenia

pkt 3 w art. 78 u.s.e.e. – a więc do dnia

utworzenia nowego rejestru stosuje się

karę grzywny dla tego, kto wbrew prze-

pisowi art. 56 ust. 1 u.s.e.e. nie składa

sprawozdania o masie przyjętych oraz

poddanych recyklingowi odpadów po-

chodzących ze zużytego sprzętu lub spra-

wozdania o masie przyjętych oraz pod-

danych innemu niż recykling procesowi

odzysku odpadów pochodzących ze zu-

żytego sprzętu albo składa sprawozdania

nierzetelne; ponadto za to samo naru-

szenie przewidziana jest kara pienięż-

na z art. 200 n.u.o. w związku z art. 237

n.u.o.;

– art. 219 pkt 1 n.u.o. – a więc od dnia utwo-

rzenia nowego rejestru stosuje się dodany

pkt 11 w art. 16 w ust. 1 ustawy z 3 paź-

dziernika 2008 r. o udostępnianiu in-

formacji o środowisku i jego ochronie,

udziale społeczeństwa w ochronie śro-

dowiska oraz o ocenach oddziaływania

na środowisko (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 1235

z późn. zm.; dalej: u.o.o.ś.) określający,

jakich danych zawartych w nowym reje-

strze organ administracji nie może udo-

stępniać w ramach informacji o środo-

wisku i jego ochronie;

– art. 220 pkt 19 i 20 n.u.o. – a więc od dnia

utworzenia nowego rejestru stosuje się

zmieniony ust. 1 i 2 w art. 72 u.b.a. do-

tyczący zbiorczej informacji o wynikach

kontroli przedsiębiorców wpisanych do

nowego rejestru, którą WIOŚ powinien

przekazać do GIOŚ; natomiast tylko do

dnia utworzenia nowego rejestru stosuje

się uchylony art. 79 u.b.a. dotyczący kary

grzywny dla tego, kto wbrew przepisom

art. 18 ust. 1 i 2, art. 21 ust. 1 lub art. 23

ust. 1 u.b.a. nie składa wniosku o wpis do

rejestru prowadzonego przez GIOŚ, wnio-

sku o zmianę wpisu do tego rejestru lub

wniosku o wykreślenie z tego rejestru.

Do czasu utworzenia nowego rejestru, nie

dłużej jednak niż do 23 stycznia 2016 r., sto-

suje się art. 13 u.r.p. w brzmieniu obowią-

zującym przed 23 stycznia 2013 r. – a więc

od dnia utworzenia nowego rejestru wpro-

wadzający pojazd jest obowiązany złożyć

do GIOŚ zawiadomienie o podjęciu dzia-

łalności w zakresie produkcji, importu lub

wewnątrzwspólnotowego nabycia pojaz-

dów, a także o zaprzestaniu tej działalności

lub zmianie danych.

Do czasu utworzenia nowego rejestru

sprzedawca odpadów oraz pośrednik w ob-

rocie odpadami może, według wyjaśnień

resortu środowiska z 2 października 2013 r.,

prowadzić działalność. Dopiero po utworze-

niu nowego rejestru aby prowadzić działal-

ność, musi złożyć wniosek o wpis do reje-

stru zgodnie z art. 50 ust. 1 pkt 5 lit. c n.u.o.

Art. 235.

[Dotychczasowy rejestr

starosty]

1. Starosta prowadzący rejestr na podsta-
wie przepisów dotychczasowych zakończy

komentarz

Z dniem utworzenia nowego rejestru:

– starosta zakończy prowadzenie na pod-

stawie art. 33 ust. 5 s.u.o. dotychczasowe-

go rejestru obejmującego transportują-

cych odpady zwolnionych z obowiązku

posiadania zezwolenia na transport od-

padów,

– GIOŚ zakończy prowadzenie na pod-

stawie art. 6 u.s.e.e. i art. 17 u.b.a. do-

tychczasowych rejestrów obejmujących

wprowadzających sprzęt, zbierających

zużyty sprzęt, prowadzących zakłady

przetwarzania, prowadzących działal-

ność w zakresie recyklingu, prowadzą-

cych działalność w zakresie innych niż

recykling procesów odzysku, organizacji

odzysku sprzętu elektrycznego i elek-

tronicznego, a także wprowadzających

baterie lub akumulatory oraz prowa-

dzących zakłady przetwarzania zuży-

tych baterii lub zużytych akumulatorów.

Do rejestrów prowadzonych przez staro-

stę i GIOŚ stosuje się przepisy dotychcza-

sowe do czasu utworzenia nowego reje-

stru. Według wyjaśnień resortu środowiska

z 2 października 2013 r., wnioski o wpis

do nowego rejestru oraz opłaty rejestrowe

wniesione przed utworzeniem tego reje-

stru są przedwczesne, a więc nienależnie

wniesione opłaty rejestrowe powinny zo-

stać zwrócone.

Art. 236.

[Ewidencja odpadów

do końca 2014 r.]

komentarz

Według przepisu przejściowego art. 236 n.u.o.

do końca 2014 r. do ewidencji odpadów

należy stosować dotychczasowe przepisy

s.u.o., a więc też rozporządzenie ministra

środowiska z 8 grudnia 2010 r. w sprawie

wzorów dokumentów stosowanych na po-

trzeby ewidencji odpadów (Dz.U. z 2010 r.

nr 249, poz. 1673), z tym że:

– sprzedawca odpadów oraz pośrednik

w obrocie odpadami, niebędący posia-

daczami odpadów, nie muszą prowadzić

ewidencji odpadów niebezpiecznych do

czasu wydania rozporządzenia z nowymi

wzorami dokumentów stosowanych na

potrzeby ewidencji odpadów;

– ewidencji odpadów nie muszą prowadzić

podmioty wymienione w art. 66 ust. 4

n.u.o., a więc:

wytwórca odpadów komunalnych,

wytwórca odpadów w postaci pojazdów

wycofanych z eksploatacji, jeżeli pojaz-

dy te zostały przekazane do przedsię-

biorcy prowadzącego stację demontażu

lub przedsiębiorcy prowadzącego punkt

zbierania pojazdów,

osoba fizyczna niebędąca przedsię-

biorcą wykorzystująca odpady zgod-

nie z art. 27 ust. 8 n.u.o. na potrzeby

własne,

jednostka organizacyjna niebędąca

przedsiębiorcą wykorzystująca odpa-

dy zgodnie z art. 27 ust. 8 n.u.o. na po-

trzeby własne,

podmiot, o którym mowa w art. 45

ust. 1 pkt 1 n.u.o., a więc prowadzący

nieprofesjonalną działalność w zakresie

zbierania odpadów opakowaniowych

i odpadów w postaci zużytych arty-

kułów konsumpcyjnych (nie wymaga

więc ewidencji odpadów prowadzenie

zbierania np. lekarstw w aptece, sprzę-

tu elektrycznego w sklepie, opakowań

w markecie, baterii w urzędzie, nakrę-

tek w szkole),

wytwórca odpadów określonych co

do rodzaju i ilości w rozporządzeniu,

które będzie wydane na podstawie

art. 66 ust. 5 n.u.o. (do czasu jego wy-

dania nadal obowiązuje rozporządze-

nie ministra środowiska z 11 grudnia

2001 r. w sprawie rodzajów odpadów

lub ich ilości, dla których nie ma obo-

wiązku prowadzenia ewidencji odpa-

dów, oraz kategorii małych i średnich

przedsiębiorstw, które mogą prowa-

dzić uproszczoną ewidencję odpadów

– Dz.U. z 2001 r. nr 152, poz. 1735).

W związku z tym, że w decyzjach wydanych

na podstawie s.u.o. stosowane są dotych-

czasowe oznaczenia procesów odzysku R

i unieszkodliwiania D, resort środowiska

w wyjaśnieniach z 2 października 2013 r.

rekomenduje, aby do czasu uzyskania no-

wych decyzji stosować w dokumentach

ewidencyjnych nowe oznaczenia proce-

sów według n.u.o. z podaniem w nawiasach

oznaczeń starych.

Art. 237.

[Sprawozdania odpadowe

za lata 2012–2014]

komentarz

Na podstawie przepisu przejściowego

art. 237 n.u.o. jeszcze za lata 2012–2014

sprawozdania o produktach i opakowa-

niach oraz o gospodarce odpadami nale-

ży składać na dotychczasowych zasadach

określonych w sześciu ustawach. Trzeba

więc uczynić to w dotychczasowym za-

kresie, częstotliwości (odpowiednio pół-

roczne, roczne), terminach (odpowiednio

15 marca, 31 marca, 31 lipca), przekazując

dokumenty tym samym co dotąd orga-

nom (odpowiednio marszałek wojewódz-

twa, GIOŚ, Narodowy Fundusz Ochrony

Środowiska i Gospodarki Wodnej – dalej:

NFOŚiGW) i w oparciu o dotychczasowe

rozporządzenia. Składają je jedynie pod-

mioty wymienione w art. 73 i art. 75 n.u.o.

Dotyczy to:

– zbiorczych zestawień danych o rodzajach

i ilości odpadów, o sposobach gospodaro-

wania nimi oraz o instalacjach i urządze-

niach służących do odzysku i unieszko-

dliwiania tych odpadów – na podstawie

art. 37 ust. 1 i 2 s.u.o.,

– sprawozdań – na podstawie art. 4 ust. 5,

art. 10 ust. 1 i 2 oraz art. 15 ust. 1 u.prod.,

– sprawozdań – na podstawie art. 7 ust. 1

i art. 9 ust. 3 u.opak.,

– sprawozdań – na podstawie art. 15 ust. 1,

art. 30 ust. 1 i art. 38 ust. 3 u.r.p.,

– sprawozdań – na podstawie art. 24 ust. 1,

art. 31 ust. 1, art. 51 ust. 1, art. 56 ust. 1

i art. 67 ust. 1 oraz wykazu zakładów prze-

twarzania, o którym mowa w art. 33 ust. 4

u.s.e.e.,

– sprawozdań – na podstawie art. 34 ust. 2,

art. 35 ust. 1, art. 36 ust. 4, art. 37 ust. 6,

art. 41 ust. 3, art. 59 ust. 3 i art. 64 ust. 5

u.b.a.

Kto wbrew temu obowiązkowi nie sporzą-

dza i nie przekazuje tych zbiorczych ze-

stawień danych, sprawozdań lub wykazu

zakładów przetwarzania lub wykonuje ten

obowiązek nieterminowo lub niezgodnie

ze stanem rzeczywistym, ten podlega ad-

ministracyjnej karze pieniężnej, o której

mowa w art. 200 n.u.o., w wysokości 500 zł

(do 8500 zł w danym roku kalendarzowym).

Ponadto za to samo naruszenie niektóre

ustawy przewidują karę grzywny.

Do złożonych zbiorczych zestawień danych

i powyższych sprawozdań należy stosować

przepisy dotychczasowe, z tym że w za-

kresie wymaganych od 2014 r. poziomów

odzysku i recyklingu odpadów, obliczania

opłaty produktowej i terminów jej wno-

szenia – trzeba już uwzględniać najnowsze

przepisy u.g.opak., a więc:

– w przypadku produktów w opakowaniach

– według art. 20 u.g.opak. obowiązują

poziomy z załącznika nr 1 do u.g.opak.,

a według art. 34 ust. 4 u.g.opak. wyso-

kość należnej opłaty produktowej z tytu-

łu niewykonania obowiązku recyklingu

oraz odzysku trzeba obliczyć z zastoso-

waniem wzorów określonych w załączni-

ku nr 2 do u.g.opak. (nowość – jest wzór

dla recyklingu opakowań razem) i wnieść

opłatę produktową do 15 marca (art. 36

u.g.opak.), a nie jak było dotychczas do

31 marca (art. 16 u.prod.); są projekty roz-

porządzeń (których wejście w życie mia-

ło nastąpić 1 stycznia 2014 r.): w sprawie

stawek opłat produktowych dla poszcze-

gólnych rodzajów opakowań, w sprawie

rocznych poziomów odzysku i recyklingu

odpadów opakowaniowych pochodzących

z gospodarstw domowych (dotyczy orga-

nizacji odzysku opakowań) oraz w spra-

wie minimalnych rocznych poziomów

odzysku i recyklingu dla opakowań wie-

lomateriałowych oraz dla opakowań po

środkach niebezpiecznych, w poszczegól-

nych latach, poniżej których nie mogą zo-

stać określone poziomy w porozumieniu

organizacji samorządu gospodarczego za-

wieranym z marszałkiem województwa;

– w przypadku produktów – według art. 3

u.prod. poziomy dla olejów smarowych

i opon trzeba stosować z załącznika nr 4a

do u.prod. (poziomy są takie jak dotych-

czas, ale podane są obecnie stosowane

PKWiU 2008), z tym że dodano tam opo-

ny stosowane w motocyklach i rowerach,

a dotychczasowe stawki opłaty nie obej-

mują tego rodzaju opon; ponadto dodano

preparaty smarowe i płyny hydraulicz-

ne hamulcowe, ale dla nich poziomy od

2014 r. zostaną określone w rozporzą-

dzeniu – jest projekt, nie ma jeszcze dla

nich określonej stawki opłaty.

Z powyższego wynika, że za lata 2012–2014:

– zbierający sprzęt elektryczny i elektro-

niczny nie musi przekazywać półrocz-

nych sprawozdań do GIOŚ z art. 40 u.s.e.e.,

– prowadzący odbieranie odpadów komu-

nalnych nie musi wypełniać w zbiorczym

zestawieniu działu 3 – „Zbiorcze zesta-

wienie danych o rodzajach i ilościach ode-

branych odpadów komunalnych”.

Za 2015 r. wpłyną pierwsze sprawozdania

na nowych zasadach. Wszystkie sporzą-

dzać trzeba będzie za dany rok kalenda-

rzowy, a nie jak dotychczas – niektóre za

pół roku. Do BDO do 15 marca podmioty

będą je wprowadzać elektronicznie za po-

mocą indywidualnego konta w BDO nada-

nego przez marszałka województwa przy

wpisie do nowego rejestru prowadzonego

przez niego w ramach BDO. Uwaga: wpis

do nowego rejestru powinien być dokona-

ny w ciągu 6 miesięcy od jego utworzenia,

a więc najpóźniej do 23 lipca 2016 r. Jed-

nakże podmioty zobowiązane do wpro-

wadzenia sprawozdania za 2015 r. muszą

mieć konto w BDO przed 15 marca 2016 r.

prenumerata

firma

i prawo

Redakcja merytoryczna:
Paweł Wrześniewski
pawel.wrzesniewski@infor.pl

Wygenerowano dnia 2015-02-20 dla loginu: johnprctorbob@gmail.com

2 / 8

komentarze

Dziennik Gazeta Prawna, 25 lutego 2014 nr 38 (3679)

gazetaprawna.pl

Art. 238.

[BDO – Baza danych

o produktach i opakowaniach

oraz o gospodarce odpadami]

1. BDO tworzy się najpóźniej w terminie
36 miesięcy od dnia wejścia w życie niniej-
szej ustawy.
2. Minister właściwy do spraw środowiska
ogłosi, w formie komunikatu, w Dzienni-
ku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej
„Monitor Polski” informację o dacie utworze-
nia BDO, w tym rejestru.
3. Centralna i wojewódzkie bazy danych,
o których mowa w art. 37 ust. 6 i 10 ustawy,
o której mowa w art. 252, oraz baza danych,
o której mowa w art. 22 ust. 1 ustawy
z dnia 24 kwietnia 2009 r. o bateriach
i akumulatorach, do czasu utworzenia BDO
są prowadzone na podstawie przepisów
dotychczasowych.
4. Dane zawarte w centralnej i wojewódz-
kich bazach danych, o których mowa
w art. 37 ust. 6 i 10 ustawy, o której mowa
w art. 252, oraz w bazie danych, o której
mowa w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia
24 kwietnia 2009 r. o bateriach i akumula-
torach, przenosi się do BDO w terminie nie
dłuższym niż rok od dnia utworzenia BDO.
5. Do czasu utworzenia BDO marsza-
łek województwa przesyła ministrowi
właściwemu do spraw środowiska kopie
decyzji zatwierdzających zmianę klasyfi-
kacji odpadów niebezpiecznych na inne niż
niebezpieczne, o których mowa w art. 8
ust. 5.
6. Do czasu utworzenia BDO, kopię
wydanego zezwolenia na zbieranie lub prze-
twarzanie odpadów odpowiednio marszałek
województwa lub starosta przekazuje
wojewódzkiemu inspektorowi ochrony
środowiska oraz wójtowi, burmistrzowi
lub prezydentowi miasta, właściwym ze
względu na miejsce zbierania lub przetwa-
rzania odpadów.
7. Do czasu utworzenia BDO, kopię
wydanego zezwolenia na zbieranie lub
przetwarzanie odpadów regionalny dyrektor
ochrony środowiska przekazuje marszałkowi
województwa, wojewódzkiemu inspekto-
rowi ochrony środowiska oraz wójtowi,
burmistrzowi lub prezydentowi miasta,
właściwym ze względu na miejsce zbierania
lub przetwarzania odpadów.
8. Do czasu utworzenia BDO Zarząd Naro-
dowego Funduszu Ochrony Środowiska
i Gospodarki Wodnej sporządza i przeka-
zuje zbiorczą informację, o której mowa
w art. 400k ust. 2 pkt 4 ustawy wymienionej
w art. 207, zgodnie z przepisami dotychcza-
sowymi.
9. Do czasu utworzenia BDO stosuje się
art. 24 ustawy, o której mowa w art. 209.
10. Przepisy art. 33 ust. 4 i art. 72 pkt 9
ustawy zmienianej w art. 214 w brzmie-
niu nadanym niniejszą ustawą oraz art. 24
ust. 1 pkt 2 ustawy zmienianej w art. 219
w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą
stosuje się od dnia utworzenia BDO.

komentarz

BDO, w ramach której prowadzony bę-

dzie przez marszałków województw elek-

troniczny rejestr, ma być utworzona naj-

później do 23 stycznia 2016 r. Informacja

o utworzeniu BDO, w tym rejestru, zo-

stanie podana w komunikacie ministra

środowiska ogłoszonym w Monitorze

Polskim.

Według przepisu przejściowego art. 238

ust. 3, 8 i 9 n.u.o. do czasu utworzenia BDO,

czyli najpóźniej do 23 stycznia 2016 r., nale-

ży stosować w dotychczasowym brzmieniu

następujące przepisy:

– art. 37 ust. 6 i 10 s.u.o. – dotyczące prowa-

dzenia centralnej (przez ministra środo-

wiska) i wojewódzkich baz danych (przez

marszałków województw) w zakresie wy-

twarzania i gospodarowania odpadami,

– w art. 22 ust. 1 u.b.a. – dotyczące prowa-

dzenia (przez GIOŚ) bazy danych w za-

kresie baterii i akumulatorów,

– art. 400k ust. 2 pkt 4 p.o.ś. – dotyczą-

ce sporządzania przez zarząd NFOŚiGW

rocznych zbiorczych informacji i prze-

kazywania ich ministrowi środowiska,

– art. 24 u.prod. – dotyczące przesyłania

przez marszałka województwa mini-

strowi środowiska oraz NFOŚiGW spra-

wozdania zawierającego informację

o produktach i opakowaniach w pro-

duktach.

Według przepisu przejściowego art. 238

ust. 5, 6 i 7 n.u.o. do czasu utworzenia BDO:

– marszałek województwa przesyła mini-

strowi środowiska kopie decyzji zatwier-

dzających zmianę klasyfikacji odpadów

niebezpiecznych na inne niż niebezpiecz-

ne, o których mowa w art. 8 ust. 5 n.u.o.,

– kopię wydanego zezwolenia na zbieranie

lub przetwarzanie odpadów odpowied-

nio marszałek województwa lub starosta

przekazuje wojewódzkiemu inspektorowi

ochrony środowiska (dalej: WIOŚ) oraz

wójtowi, burmistrzowi lub prezydentowi

miasta, właściwym ze względu na miejsce

zbierania lub przetwarzania odpadów,

– kopię wydanego zezwolenia na zbieranie

lub przetwarzanie odpadów regional-

ny dyrektor ochrony środowiska (dalej:

RDOŚ) przekazuje marszałkowi woje-

wództwa, WIOŚ oraz wójtowi, burmi-

strzowi lub prezydentowi miasta, wła-

ściwym ze względu na miejsce zbierania

lub przetwarzania odpadów.

Według przepisu przejściowego art. 238

ust. 10 n.u.o. od dnia utworzenia BDO sto-

suje się w brzmieniu nadanym przez n.u.o.

następujące przepisy:

– art. 33 ust. 4 i art. 72 pkt 9 u.s.e.e. – doty-

czące sporządzenia i przedłożenia przez

wprowadzającego sprzęt marszałkowi

województwa (zamiast GIOŚ), w termi-

nie do 15 marca każdego roku, wykazu

zakładów przetwarzania, z których pro-

wadzącymi zawarł umowę, a także doty-

czące kary grzywny w przypadku nieprze-

kazania tego wykazu lub nierzetelnego

wykazu,

– art. 24 ust. 1 pkt 2 u.o.o.ś. – dotyczące

obowiązku udostępniania w Biuletynie

Informacji Publicznej informacji w za-

kresie produktów, opakowań i gospodarki

odpadami, zgromadzonych w BDO nie-

zawierających danych jednostkowych.

Według przepisu przejściowego art. 238

ust. 4 n.u.o. w terminie nie dłuższym

niż rok od dnia utworzenia BDO, czyli

najpóźniej do 23 stycznia 2017 r., przenosi

się do BDO dane zawarte w bazie, o któ-

rej mowa w:

– art. 37 ust. 6 i 10 s.u.o. – dotyczącej wy-

twarzania i gospodarowania odpadami,

– w art. 22 ust. 1 u.b.a. – dotyczącej baterii

i akumulatorów.

Art. 239.

[Zabezpieczenia roszczeń]

Ustanowione przed dniem wejścia w życie
niniejszej ustawy zabezpieczenia roszczeń
dla istniejących składowisk odpadów stają
się zabezpieczeniami roszczeń, o których
mowa w art. 125 ust. 1.

komentarz

Według przepisu przejściowego art. 239

n.u.o. ustanowione przed 23 stycznia 2013 r.

zabezpieczenia roszczeń dla istniejących

składowisk odpadów stają się zabezpiecze-

niami roszczeń, o których mowa w art. 125

ust. 1 n.u.o. Nie jest więc wymagana żadna

ich zmiana, a ich zwrot możliwy jest we-

dług nowych przepisów po fazie poeksplo-

atacyjnej, a nie jak według art. 54 ust. 15

s.u.o. po wykonaniu obowiązków określo-

nych w decyzji o zgodzie na zamknięcie

składowiska.

Ustanowienie zabezpieczenia roszczeń,

z tytułu wystąpienia negatywnych skutków

w środowisku oraz szkód w środowisku

w związku z prowadzeniem składowiska

odpadów dotychczas na podstawie art. 52

s.u.o. następowało w pozwoleniu na bu-

dowę składowiska odpadów, obecnie zaś

według art. 130 n.u.o. – w decyzji zatwier-

dzającej instrukcję prowadzenia składo-

wiska odpadów.

Art. 240.

[Decyzje zatwierdzające

instrukcję dla składowisk oraz

przepisy przejściowe w sprawie

opakowań]

1. Zarządzający istniejącym przed dniem
wejścia w życie niniejszej ustawy składo-
wiskiem odpadów jest obowiązany złożyć
wniosek o wydanie decyzji zatwierdzają-
cej instrukcję prowadzenia składowiska
odpadów w terminie dwóch lat od dnia
wejścia w życie niniejszej ustawy.
2. Do czasu utworzenia BDO wniosek
o wydanie decyzji zatwierdzającej instruk-
cję prowadzenia składowiska odpadów
zawiera informacje o uzyskanym pozwoleniu
zintegrowanym albo zezwoleniu na przetwa-
rzanie odpadów.

3. Decyzja zatwierdzająca instrukcję eksplo-
atacji składowiska odpadów wydana na
podstawie ustawy, o której mowa w art. 252,
wygasa z dniem, z którym decyzja, o której
mowa w ust. 1, stanie się ostateczna.
4. W przypadku gdy zarządzający skła-
dowiskiem odpadów nie złożył wniosku
o zatwierdzenie instrukcji prowadzenia
składowiska odpadów w terminie, o którym
mowa w ust. 1, decyzja zatwierdzająca
instrukcję eksploatacji składowiska odpadów
wygasa z upływem dwóch lat od dnia
wejścia w życie ustawy.
5. Do czasu utworzenia BDO stosuje
się art. 19 i 22 ustawy, o której mowa
w art. 208.

komentarz

Według przepisu przejściowego art. 240

n.u.o. decyzja zatwierdzająca instrukcję

eksploatacji składowiska odpadów wydana

na podstawie s.u.o. wygasa z dniem, z któ-

rym stanie się ostateczna nowa decyzja za-

twierdzająca instrukcję prowadzenia skła-

dowiska odpadów. Jednak gdy zarządzający

składowiskiem odpadów nie złoży wniosku

o jej wydanie do 23 stycznia 2015 r., to do-

tychczasowa decyzja wygasa w tym dniu.

Jeżeli zarządzający będzie składał wnio-

sek o wydanie decyzji zatwierdzającej in-

strukcję prowadzenia składowiska odpadów

przed utworzeniem BDO, to we wniosku

musi zawrzeć informacje o uzyskanym po-

zwoleniu zintegrowanym albo zezwoleniu

na przetwarzanie odpadów.

Do czasu utworzenia BDO ma zastosowa-

nie uchylony przez n.u.o.:

– art. 19 u.opak., a więc marszałek woje-

wództwa przekazuje do 15 marca mini-

strowi środowiska roczny raport, który

sporządza zgodnie z rozporządzeniem

ministra środowiska z 31 grudnia 2004 r.

w sprawie raportów wojewódzkich doty-

czących gospodarki opakowaniami (Dz.U.

z 2005 r. nr 4, poz. 29) na podstawie prze-

kazywanych mu sprawozdań OPAK-1,

OPAK-2 i OPAK-3;

– art. 22 u.opak., a więc karze grzywny

podlega:

ten, kto, produkując, importując, do-

konując wewnątrzwspólnotowego

nabycia, eksportując lub dokonując

wewnątrzwspólnotowej dostawy opa-

kowań, nie składa marszałkowi wo-

jewództwa sprawozdań o opakowa-

niach, odpowiednio OPAK-1, OPAK-2

lub OPAK-3, lub składa je niezgodne

z dokumentami, niekompletne lub nie-

terminowo,

eksporter lub dokonujący wewnątrz-

wspólnotowej dostawy produktów

w opakowaniu, który nie składa mar-

szałkowi województwa sprawozdania

OPAK-3 o wywiezionych za granicę

opakowaniach lub składa je niezgod-

ne z dokumentami, niekompletne lub

nieterminowo.

Art. 241.

[Tytuł prawny do

nieruchomości z istniejącym

składowiskiem]

1. Wymogu posiadania tytułu prawnego,
o którym mowa w art. 124 ust. 1, nie stosuje
się do zarządzającego istniejącym w dniu
wejścia w życie niniejszej ustawy składo-
wiskiem odpadów, który w dniu wejścia
w życie niniejszej ustawy nie posiada tytułu
prawnego do całej nieruchomości, na której
znajduje się składowisko odpadów, wraz ze
wszystkimi instalacjami i urządzeniami zwią-
zanymi z prowadzeniem tego składowiska.
2. Zarządzający składowiskiem odpadów,
o którym mowa w ust. 1, jest obowiąza-
ny utrzymać dotychczas posiadany tytuł
prawny co najmniej w takim zakresie,
w jakim dysponował nim w dniu wejścia
w życie ustawy, do zakończenia fazy poeks-
ploatacyjnej.
3. Wymogu uzyskania przez podmiot zainte-
resowany przejęciem składowiska odpadów
tytułu prawnego, o którym mowa w art.
151 ust. 1 pkt 2, nie stosuje się w przypadku
przejęcia składowiska odpadów od zarządza-
jącego składowiskiem odpadów, o którym
mowa w ust. 1. Przepis ust. 2 stosuje się
odpowiednio.

komentarz

Według przepisu przejściowego art. 241

n.u.o. zarządzający istniejącym 23 stycz-

nia 2013 r. składowiskiem odpadów i nie-

posiadający w tym dniu tytułu prawnego

do całej nieruchomości, na której znajduje

się składowisko odpadów, wraz ze wszyst-

kimi instalacjami i urządzeniami związa-

nymi z prowadzeniem tego składowiska,

jest obowiązany utrzymać dotychczas po-

siadany tytuł prawny co najmniej w takim

zakresie, w jakim dysponował w tym dniu,

do zakończenia fazy poeksploatacyjnej. Co

najmniej w takim samym zakresie i na taki

okres tytuł prawny musi posiadać podmiot,

który przejmie składowisko od takiego za-

rządzającego składowiskiem odpadów. Nie

muszą więc spełniać nowego wymogu po-

siadania tytułu prawnego do dysponowania

całą tą nieruchomością:

– wprowadzonego w art. 124 ust. 1 n.u.o. dla

zarządzającego składowiskiem odpadów,

– wprowadzonego w art. 151 ust. 1 pkt 2

n.u.o. dla podmiotu zainteresowanego

przejęciem składowiska odpadów.

Art. 242.

[Decyzja na wydobywanie

odpadów]

1. W przypadku, o którym mowa w art. 143
ust. 2, pozwolenie na wytwarzanie odpadów
w zakresie wydobywania odpadów wydane
na podstawie art. 54a ustawy, o której
mowa w art. 252, wygasa z dniem uzyskania
decyzji zatwierdzającej instrukcję prowadze-
nia składowiska odpadów.
2. W przypadku, o którym mowa w art. 144
ust. 1, pozwolenie na wytwarzanie odpadów
w zakresie wydobywania odpadów wydane
na podstawie art. 54a ustawy, o której
mowa w art. 252, zachowuje ważność na
czas, na jaki zostało wydane.
3. Podmiot, który posiada pozwolenie,
o którym mowa w ust. 2, jest obowiąza-
ny, w terminie dwóch lat od dnia wejścia
w życie niniejszej ustawy, złożyć wniosek
o zmianę tego pozwolenia, w celu dostoso-
wania go do przepisów niniejszej ustawy;
do wniosku dołącza się ekspertyzę, o której
mowa w art. 144 ust. 5.

komentarz

Według art. 54a s.u.o. na wydobycie odpa-

dów ze składowiska odpadów i ze zwałowi-

ska odpadów wymagane było pozwolenie

na wytwarzanie odpadów. Nowe przepisy

regulują to odmiennie:

– w art. 143 n.u.o. – w przypadku gdy jest

instrukcja prowadzenia składowiska od-

padów (a więc dotyczy faz: eksploatacyj-

nej i poeksploatacyjnej),

– w art. 144 n.u.o. – w pozostałych przy-

padkach.

W przypadku gdy zarządzający składowi-

skiem odpadów posiada decyzję zatwier-

dzającą instrukcję prowadzenia składowi-

ska odpadów, to wówczas wydobywanie

odpadów ze składowiska możliwe jest we-

dług w art. 143 ust. 2 n.u.o. na zasadach

określonych w tej instrukcji. Musi ona jed-

nak (podobnie jak dotychczasowa eksper-

tyza wymagana do uzyskania pozwolenia)

dodatkowo określać:

– rodzaj i ilość odpadów przewidzianych

do wydobycia,

– techniczny sposób wydobywania odpa-

dów,

– sposób zapobiegania negatywnemu od-

działywaniu wydobywania odpadów na

życie lub zdrowie ludzi oraz na środo-

wisko,

– opis oddziaływania planowanego wydo-

bywania odpadów na środowisko,

– opis technicznego zabezpieczenia miejsca

po wydobyciu odpadów, a w przypadku

zamkniętego składowiska odpadów lub

jego części także opis działań rekulty-

wacyjnych.

Z dniem uzyskania przez zarządzającego

składowiskiem decyzji zatwierdzającej taką

instrukcję prowadzenia składowiska odpa-

dów wygaśnie według art. 242 ust. 1 n.u.o.

dotychczasowe pozwolenie na wytwarzanie

odpadów w zakresie wydobywania odpa-

dów wydane na podstawie art. 54a s.u.o.

W pozostałych przypadkach, a więc w sy-

tuacjach wymienionych w art. 144 ust. 1

n.u.o., czyli wydobywania odpadów z za-

mkniętego składowiska odpadów nieposia-

dającego instrukcji prowadzenia składowi-

ska odpadów lub ze zwałowiska odpadów

(wymagających obecnie uzyskania zgody

na wydobywanie odpadów), dotychczaso-

we pozwolenie na wytwarzanie odpadów

w zakresie wydobywania odpadów wydane

na podstawie art. 54a s.u.o. zachowuje waż-

komentarze

Dziennik Gazeta Prawna, 25 lutego 2014 nr 38 (3679)

gazetaprawna.pl

Art. 238.

[BDO – Baza danych

o produktach i opakowaniach

oraz o gospodarce odpadami]

komentarz

BDO, w ramach której prowadzony bę-

dzie przez marszałków województw elek-

troniczny rejestr, ma być utworzona naj-

później do 23 stycznia 2016 r. Informacja

o utworzeniu BDO, w tym rejestru, zo-

stanie podana w komunikacie ministra

środowiska ogłoszonym w Monitorze

Polskim.

Według przepisu przejściowego art. 238

ust. 3, 8 i 9 n.u.o. do czasu utworzenia BDO,

czyli najpóźniej do 23 stycznia 2016 r., nale-

ży stosować w dotychczasowym brzmieniu

następujące przepisy:

– art. 37 ust. 6 i 10 s.u.o. – dotyczące prowa-

dzenia centralnej (przez ministra środo-

wiska) i wojewódzkich baz danych (przez

marszałków województw) w zakresie wy-

twarzania i gospodarowania odpadami,

– w art. 22 ust. 1 u.b.a. – dotyczące prowa-

dzenia (przez GIOŚ) bazy danych w za-

kresie baterii i akumulatorów,

– art. 400k ust. 2 pkt 4 p.o.ś. – dotyczą-

ce sporządzania przez zarząd NFOŚiGW

rocznych zbiorczych informacji i prze-

kazywania ich ministrowi środowiska,

– art. 24 u.prod. – dotyczące przesyłania

przez marszałka województwa mini-

strowi środowiska oraz NFOŚiGW spra-

wozdania zawierającego informację

o produktach i opakowaniach w pro-

duktach.

Według przepisu przejściowego art. 238

ust. 5, 6 i 7 n.u.o. do czasu utworzenia BDO:

– marszałek województwa przesyła mini-

strowi środowiska kopie decyzji zatwier-

dzających zmianę klasyfikacji odpadów

niebezpiecznych na inne niż niebezpiecz-

ne, o których mowa w art. 8 ust. 5 n.u.o.,

– kopię wydanego zezwolenia na zbieranie

lub przetwarzanie odpadów odpowied-

nio marszałek województwa lub starosta

przekazuje wojewódzkiemu inspektorowi

ochrony środowiska (dalej: WIOŚ) oraz

wójtowi, burmistrzowi lub prezydentowi

miasta, właściwym ze względu na miejsce

zbierania lub przetwarzania odpadów,

– kopię wydanego zezwolenia na zbieranie

lub przetwarzanie odpadów regional-

ny dyrektor ochrony środowiska (dalej:

RDOŚ) przekazuje marszałkowi woje-

wództwa, WIOŚ oraz wójtowi, burmi-

strzowi lub prezydentowi miasta, wła-

ściwym ze względu na miejsce zbierania

lub przetwarzania odpadów.

Według przepisu przejściowego art. 238

ust. 10 n.u.o. od dnia utworzenia BDO sto-

suje się w brzmieniu nadanym przez n.u.o.

następujące przepisy:

– art. 33 ust. 4 i art. 72 pkt 9 u.s.e.e. – doty-

czące sporządzenia i przedłożenia przez

wprowadzającego sprzęt marszałkowi

województwa (zamiast GIOŚ), w termi-

nie do 15 marca każdego roku, wykazu

zakładów przetwarzania, z których pro-

wadzącymi zawarł umowę, a także doty-

czące kary grzywny w przypadku nieprze-

kazania tego wykazu lub nierzetelnego

wykazu,

– art. 24 ust. 1 pkt 2 u.o.o.ś. – dotyczące

obowiązku udostępniania w Biuletynie

Informacji Publicznej informacji w za-

kresie produktów, opakowań i gospodarki

odpadami, zgromadzonych w BDO nie-

zawierających danych jednostkowych.

Według przepisu przejściowego art. 238

ust. 4 n.u.o. w terminie nie dłuższym

niż rok od dnia utworzenia BDO, czyli

najpóźniej do 23 stycznia 2017 r., przenosi

się do BDO dane zawarte w bazie, o któ-

rej mowa w:

– art. 37 ust. 6 i 10 s.u.o. – dotyczącej wy-

twarzania i gospodarowania odpadami,

– w art. 22 ust. 1 u.b.a. – dotyczącej baterii

i akumulatorów.

Art. 239.

[Zabezpieczenia roszczeń]

Ustanowione przed dniem wejścia w życie
niniejszej ustawy zabezpieczenia roszczeń
dla istniejących składowisk odpadów stają
się zabezpieczeniami roszczeń, o których
mowa w art. 125 ust. 1.

komentarz

Według przepisu przejściowego art. 239

n.u.o. ustanowione przed 23 stycznia 2013 r.

zabezpieczenia roszczeń dla istniejących

składowisk odpadów stają się zabezpiecze-

niami roszczeń, o których mowa w art. 125

ust. 1 n.u.o. Nie jest więc wymagana żadna

ich zmiana, a ich zwrot możliwy jest we-

dług nowych przepisów po fazie poeksplo-

atacyjnej, a nie jak według art. 54 ust. 15

s.u.o. po wykonaniu obowiązków określo-

nych w decyzji o zgodzie na zamknięcie

składowiska.

Ustanowienie zabezpieczenia roszczeń,

z tytułu wystąpienia negatywnych skutków

w środowisku oraz szkód w środowisku

w związku z prowadzeniem składowiska

odpadów dotychczas na podstawie art. 52

s.u.o. następowało w pozwoleniu na bu-

dowę składowiska odpadów, obecnie zaś

według art. 130 n.u.o. – w decyzji zatwier-

dzającej instrukcję prowadzenia składo-

wiska odpadów.

Art. 240.

[Decyzje zatwierdzające

instrukcję dla składowisk oraz

[Decyzje zatwierdzające

przepisy przejściowe w sprawie

instrukcję dla składowisk oraz

opakowań]

komentarz

Według przepisu przejściowego art. 240

n.u.o. decyzja zatwierdzająca instrukcję

eksploatacji składowiska odpadów wydana

na podstawie s.u.o. wygasa z dniem, z któ-

rym stanie się ostateczna nowa decyzja za-

twierdzająca instrukcję prowadzenia skła-

dowiska odpadów. Jednak gdy zarządzający

składowiskiem odpadów nie złoży wniosku

o jej wydanie do 23 stycznia 2015 r., to do-

tychczasowa decyzja wygasa w tym dniu.

Jeżeli zarządzający będzie składał wnio-

sek o wydanie decyzji zatwierdzającej in-

strukcję prowadzenia składowiska odpadów

przed utworzeniem BDO, to we wniosku

musi zawrzeć informacje o uzyskanym po-

zwoleniu zintegrowanym albo zezwoleniu

na przetwarzanie odpadów.

Do czasu utworzenia BDO ma zastosowa-

nie uchylony przez n.u.o.:

– art. 19 u.opak., a więc marszałek woje-

wództwa przekazuje do 15 marca mini-

strowi środowiska roczny raport, który

sporządza zgodnie z rozporządzeniem

ministra środowiska z 31 grudnia 2004 r.

w sprawie raportów wojewódzkich doty-

czących gospodarki opakowaniami (Dz.U.

z 2005 r. nr 4, poz. 29) na podstawie prze-

kazywanych mu sprawozdań OPAK-1,

OPAK-2 i OPAK-3;

– art. 22 u.opak., a więc karze grzywny

podlega:

ten, kto, produkując, importując, do-

konując wewnątrzwspólnotowego

nabycia, eksportując lub dokonując

wewnątrzwspólnotowej dostawy opa-

kowań, nie składa marszałkowi wo-

jewództwa sprawozdań o opakowa-

niach, odpowiednio OPAK-1, OPAK-2

lub OPAK-3, lub składa je niezgodne

z dokumentami, niekompletne lub nie-

terminowo,

eksporter lub dokonujący wewnątrz-

wspólnotowej dostawy produktów

w opakowaniu, który nie składa mar-

szałkowi województwa sprawozdania

OPAK-3 o wywiezionych za granicę

opakowaniach lub składa je niezgod-

ne z dokumentami, niekompletne lub

nieterminowo.

Art. 241.

[Tytuł prawny do

nieruchomości z istniejącym

składowiskiem]

nieruchomości z istniejącym

komentarz

Według przepisu przejściowego art. 241

n.u.o. zarządzający istniejącym 23 stycz-

nia 2013 r. składowiskiem odpadów i nie-

posiadający w tym dniu tytułu prawnego

do całej nieruchomości, na której znajduje

się składowisko odpadów, wraz ze wszyst-

kimi instalacjami i urządzeniami związa-

nymi z prowadzeniem tego składowiska,

jest obowiązany utrzymać dotychczas po-

siadany tytuł prawny co najmniej w takim

zakresie, w jakim dysponował w tym dniu,

do zakończenia fazy poeksploatacyjnej. Co

najmniej w takim samym zakresie i na taki

okres tytuł prawny musi posiadać podmiot,

który przejmie składowisko od takiego za-

rządzającego składowiskiem odpadów. Nie

muszą więc spełniać nowego wymogu po-

siadania tytułu prawnego do dysponowania

całą tą nieruchomością:

– wprowadzonego w art. 124 ust. 1 n.u.o. dla

zarządzającego składowiskiem odpadów,

– wprowadzonego w art. 151 ust. 1 pkt 2

n.u.o. dla podmiotu zainteresowanego

przejęciem składowiska odpadów.

Art. 242.

[Decyzja na wydobywanie

odpadów]

komentarz

Według art. 54a s.u.o. na wydobycie odpa-

dów ze składowiska odpadów i ze zwałowi-

ska odpadów wymagane było pozwolenie

na wytwarzanie odpadów. Nowe przepisy

regulują to odmiennie:

– w art. 143 n.u.o. – w przypadku gdy jest

instrukcja prowadzenia składowiska od-

padów (a więc dotyczy faz: eksploatacyj-

nej i poeksploatacyjnej),

– w art. 144 n.u.o. – w pozostałych przy-

padkach.

W przypadku gdy zarządzający składowi-

skiem odpadów posiada decyzję zatwier-

dzającą instrukcję prowadzenia składowi-

ska odpadów, to wówczas wydobywanie

odpadów ze składowiska możliwe jest we-

dług w art. 143 ust. 2 n.u.o. na zasadach

określonych w tej instrukcji. Musi ona jed-

nak (podobnie jak dotychczasowa eksper-

tyza wymagana do uzyskania pozwolenia)

dodatkowo określać:

– rodzaj i ilość odpadów przewidzianych

do wydobycia,

– techniczny sposób wydobywania odpa-

dów,

– sposób zapobiegania negatywnemu od-

działywaniu wydobywania odpadów na

życie lub zdrowie ludzi oraz na środo-

wisko,

– opis oddziaływania planowanego wydo-

bywania odpadów na środowisko,

– opis technicznego zabezpieczenia miejsca

po wydobyciu odpadów, a w przypadku

zamkniętego składowiska odpadów lub

jego części także opis działań rekulty-

wacyjnych.

Z dniem uzyskania przez zarządzającego

składowiskiem decyzji zatwierdzającej taką

instrukcję prowadzenia składowiska odpa-

dów wygaśnie według art. 242 ust. 1 n.u.o.

dotychczasowe pozwolenie na wytwarzanie

odpadów w zakresie wydobywania odpa-

dów wydane na podstawie art. 54a s.u.o.

W pozostałych przypadkach, a więc w sy-

tuacjach wymienionych w art. 144 ust. 1

n.u.o., czyli wydobywania odpadów z za-

mkniętego składowiska odpadów nieposia-

dającego instrukcji prowadzenia składowi-

ska odpadów lub ze zwałowiska odpadów

(wymagających obecnie uzyskania zgody

na wydobywanie odpadów), dotychczaso-

we pozwolenie na wytwarzanie odpadów

w zakresie wydobywania odpadów wydane

na podstawie art. 54a s.u.o. zachowuje waż-

Wygenerowano dnia 2015-02-20 dla loginu: johnprctorbob@gmail.com

3 / 8

Komentarze

Dziennik Gazeta Prawna, 25 lutego 2014 nr 38 (3679)

gazetaprawna.pl

ność na czas, na jaki zostało wydane. Jed-

nak podmiot posiadający takie pozwolenie

musi do 23 stycznia 2015 r. złożyć wniosek

o zmianę tego pozwolenia, w celu dosto-

sowania go do przepisów n.u.o., dołącza-

jąc ekspertyzę, o której mowa w art. 144

ust. 5 n.u.o.

Art. 243.

[Gminne składowiska

odpadów]

W przypadku gdy w dniu wejścia w życie
niniejszej ustawy składowiskiem odpadów
zarządza gminna jednostka sektora finansów
publicznych, gmina jest obowiązana dosto-
sować się do wymagań, o których mowa
w art. 136, w terminie roku od dnia wejścia
w życie niniejszej ustawy.

komentarz

Do 23 stycznia 2014 r. gmina zobowiązana

była dostosować się do przepisów art. 136

n.u.o., gdy składowiskiem odpadów zarzą-

dza gminna jednostka sektora finansów

publicznych. Zatem do prowadzenia skła-

dowiska gmina może:

– utworzyć podmiot niebędący jednostką

sektora finansów publicznych (np. spółkę

prawa handlowego nawet ze 100-proc.

udziałem gminy),

– powierzyć, w drodze umowy, wykonywa-

nie praw i obowiązków zarządzającego

tym składowiskiem podmiotowi niebę-

dącemu jednostką sektora finansów pu-

blicznych (np. osobie fizycznej, osobie

prawnej lub jednostce organizacyjnej

nieposiadającym osobowości prawnej).

Gmina może pozostać właścicielem takie-

go składowiska. To samo dotyczy składo-

wisk odpadów tworzonych przez związki

międzygminne.

Po tym terminie, według wyjaśnień re-

sortu środowiska z 19 czerwca 2013 r., or-

gan musi odmówić zarządzającemu skła-

dowiskiem odpadów wydania lub zmiany

pozwolenia zintegrowanego, pozwolenia

na użytkowanie składowiska czy decyzji

zatwierdzającej instrukcję prowadzenia

istniejącego składowiska odpadów, jeże-

li zarządzający składowiskiem nadal jest

jednostką sektora finansów publicznych,

a więc nie spełnia warunku określonego

w art. 136 n.u.o. Ponadto resort wyjaśnia,

że w przypadku gdy składowisko będzie

tworzone przez jednostkę sektora finan-

sów publicznych, to do uzyskania decyzji

administracyjnych, budowy, eksploatacji,

zamknięcia i rekultywacji takiego obiektu

konieczne będzie powołanie jednostki (pod-

miotu) nienależącej do sektora finansów

publicznych (np. spółki prawa handlowego).

Art. 244.

[Fundusz rekultywacyjny]

Zarządzający składowiskiem odpadów
tworzy fundusz rekultywacyjny, o którym
mowa w art. 137 ust. 2, w terminie 6 miesię-
cy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

komentarz

Do 23 lipca 2013 r. zarządzający składowi-

skiem odpadów zobowiązany był utwo-

rzyć fundusz rekultywacyjny. W przypadku

gminnego składowiska odpadów fundusz

rekultywacyjny tworzy zarządzający ta-

kim składowiskiem niebędący jednostką

sektora finansów publicznych.

Zgodnie z art. 137 ust. 2 n.u.o. fundusz re-

kultywacyjny może mieć formę:

– odrębnego rachunku bankowego,

– rezerwy,

– gwarancji bankowej.

Na funduszu tym gromadzi się środki pie-

niężne na realizację obowiązków związa-

nych z zamknięciem składowiska, jego

rekultywacją, a także nadzorem, w tym

monitoringiem. Przepis nie narzuca wy-

sokości środków, jakie powinny być odpro-

wadzane na fundusz, a jedynie określa, że

powinny zagwarantować pokrycie kosztów

związanych z realizacją tych działań.

Oprócz utworzenia funduszu zarządzający

składowiskiem odpadów:

– zarządza funduszem w fazie eksploata-

cyjnej i poeksploatacyjnej,

– podaje do publicznej wiadomości udział

środków odprowadzanych na fundusz

w cenie za przyjęcie odpadów do skła-

dowania,

– może przeznaczyć środki zgromadzone

na funduszu na realizację obowiązków

związanych ze składowiskiem, gdy de-

cyzja o wyrażeniu zgody na zamknięcie

składowiska odpadów albo decyzja o za-

mknięciu składowiska odpadów stanie

się ostateczna.

Uwaga – jest projekt (druk sejmowy nr 2119)

dodania do n.u.o. art. 244a, który będzie

pozwalał na to, aby wydana na podstawie

s.u.o. zgoda na zamknięcie składowiska

odpadów lub jego wydzielonej części albo

decyzja o zamknięciu składowiska odpa-

dów mogła być zmieniana w zakresie tech-

nicznego sposobu zamknięcia składowiska

odpadów lub jego wydzielonej części, har-

monogramu działań związanych z rekulty-

wacją składowiska odpadów oraz sposobu

sprawowania nadzoru nad zrekultywowa-

nym składowiskiem odpadów, w tym mo-

nitoringu, oraz warunków wykonania tego

obowiązku.

Art. 245.

[Świadectwa stwierdzające

kwalifikacje]

Zachowują ważność uzyskane przed dniem
wejścia w życie niniejszej ustawy świadec-
twa stwierdzające kwalifikacje w zakresie
gospodarowania odpadami wydane na
podstawie art. 49 ustawy, o której mowa
w art. 252.

komentarz

Świadectwa stwierdzające kwalifikacje

w zakresie gospodarowania odpadami wy-

dane na podstawie art. 49 s.u.o. zachowu-

ją ważność bez ograniczenia czasowego.

Świadectwa te były wydawane w zakresie:

– termicznego przekształcania odpadów

niebezpiecznych,

– składowania odpadów.

Świadectwo stwierdzające kwalifikacje

w zakresie gospodarowania odpadami, ale

tylko w zakresie odpowiednim do prowa-

dzonych procesów przetwarzania odpadów,

musi posiadać:

– kierownik spalarni odpadów, którego za-

trudnia zarządzający spalarnią będący

jednocześnie prowadzącym termiczne

przekształcanie (art. 156 i 164 n.u.o.),

– kierownik współspalarni odpadów, któ-

rego zatrudnia zarządzający współspa-

larnią będący jednocześnie prowadzą-

cym termiczne przekształcanie (art. 156

i 164 n.u.o.),

– kierownik składowiska odpadów, któ-

rego zatrudnia zarządzający składowi-

skiem będący jednocześnie prowadzą-

cym składowisko (art. 124 ust. 3, art. 132

i 164 n.u.o.),

– osoba zarządzająca obiektem unieszko-

dliwiania odpadów wydobywczych, którą

zatrudnia posiadacz odpadów wydobyw-

czych prowadzący obiekt unieszkodli-

wiania odpadów wydobywczych (art. 164

n.u.o. i art. 22 ustawy z 10 lipca 2008 r.

o odpadach wydobywczych – t.j. Dz.U.

z 2013 r. poz. 1136),

– osoba zatrudniona w ruchu zakładu gór-

niczego przez prowadzącego podziem-

ne składowanie odpadów (art. 125 ust. 6

ustawy z 9 czerwca 2011 r. – Prawo geolo-

giczne i górnicze – Dz.U. nr 163, poz. 981

z późn. zm.).

Świadectwo stwierdzające kwalifikacje

w zakresie gospodarowania odpadami (albo

jego kopię poświadczoną za zgodność z ory-

ginałem), odpowiednie do prowadzonych

procesów przetwarzania odpadów, trzeba

dołączyć do wniosku o:

– zezwolenie na przetwarzanie odpadów

przez termiczne przekształcanie odpa-

dów lub składowanie odpadów (art. 42

ust. 5 n.u.o.),

– wydanie decyzji zatwierdzającej instruk-

cję prowadzenia składowiska odpadów

(art. 129 ust. 3 pkt 3 n.u.o.).

Art. 246.

[Kary]

W sprawach wszczętych i niezakończonych
stosuje się dotychczasowe przepisy karne
oraz o karach pieniężnych w dotychczaso-
wym brzmieniu, z zastrzeżeniem art. 237.

komentarz

Przejściowy przepis art. 246 n.u.o. stano-

wi, że stosuje się dotychczasowe przepisy

w przypadku wszczętych i niezakończo-

nych przed 23 stycznia 2013 r. postępowań

w sprawach kar i kar pieniężnych.

Ustawodawca nie określił, co w przypad-

ku naruszeń dotychczasowych przepisów

przed 23 stycznia 2013 r., gdy przed tą datą

nie zostały wszczęte postępowania. Dlate-

go też do takich spraw stosuje się przepisy

karne oraz o karach pieniężnych w nowym

brzmieniu.

Art. 247.

[Wpływy z kar pieniężnych]

Do wpływów z kar pieniężnych wymierza-
nych na podstawie:
1) art. 80 ust. 1 ustawy, o której mowa
w art. 214, stosuje się art. 402 ust. 8 ustawy,
o której mowa w art. 207, w brzmieniu
obowiązującym przed dniem wejścia w życie
niniejszej ustawy;
2) art. 79b ustawy, o której mowa w art. 252,
stosuje się art. 402 ust. 12 ustawy, o której
mowa w art. 207, w brzmieniu obowiązują-
cym przed dniem wejścia w życie niniejszej
ustawy;
3) art. 79c ustawy, o której mowa w art.
252, stosuje się art. 402 ust. 12 i 14 ustawy,
o której mowa w art. 207, w brzmieniu
obowiązującym przed dniem wejścia w życie
niniejszej ustawy.

komentarz

Do wpływów z kar pieniężnych stosuje

się dotychczasowy, a więc w brzmieniu

obowiązującym przed 23 stycznia 2013 r.,

art. 402 w następującym zakresie:

– art. 402 ust. 8 p.o.ś. – do kar wymierza-

nych przez WIOŚ na podstawie art. 80

ust. 1 u.s.e.e. wprowadzającym sprzęt bez

wpisu do rejestru GIOŚ,

– art. 402 ust. 12 p.o.ś. – do kar wymierza-

nych przez WIOŚ na podstawie art. 79b

s.u.o. za określone naruszenia s.u.o.,

– art. 402 ust. 12 i 14 p.o.ś. – do kar wymie-

rzanych przez marszałka województwa

na podstawie art. 79c za określone na-

ruszenia s.u.o.

Art. 248.

[Wpływy z kar na rachunku

NFOŚiGW]

Przekazane na rachunek bankowy Naro-
dowego Funduszu Ochrony Środowiska
i Gospodarki Wodnej wpływy z kar pienięż-
nych wymierzanych na podstawie:
1) art. 80 ust. 1 ustawy, o której mowa
w art. 214,
2) art. 79b i art. 79c ustawy, o której mowa
w art. 252
– stanowią przychody tego Funduszu i są
uwzględniane przy ustalaniu wysokości
zobowiązania określonego w art. 401c ust. 9
ustawy, o której mowa w art. 207.

komentarz

Przychody NFOŚiGW stanowią przekazane

na jego rachunek bankowy wpływy z kar

pieniężnych wymierzanych na podstawie:

– art. 80 ust. 1 u.s.e.e. przez WIOŚ,

– art. 79b s.u.o. przez WIOŚ,

– art. 79c s.u.o. przez marszałka wojewódz-

twa.

Przychody te NFOŚiGW powinien uwzględ-

nić przy finansowaniu zgodnie z art. 401c

ust. 9 p.o.ś. działań związanych z odpadami,

m.in. finansowaniu utworzenia i wdroże-

nia BDO.

Art. 249.

[Starosta przekazuje akta

spraw]

Starostowie przekażą akta prowadzonych
przez siebie wszczętych i niezakończo-
nych spraw administracyjnych, w których
odpowiednio właściwym organem stał się
marszałek województwa albo regionalny
dyrektor ochrony środowiska, tym organom
w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia
w życie niniejszej ustawy, na podstawie
protokołów zdawczo-odbiorczych.

komentarz

W przypadku gdy dotychczasowe kompe-

tencje starosty przejął na podstawie n.u.o.

(np. w przypadku składowisk odpadów)

marszałek województwa lub RDOŚ, to sta-

rosta powinien im przekazać do 23 kwiet-

nia 2013 r. akta prowadzonych przez siebie

wszczętych i niezakończonych spraw ad-

ministracyjnych na podstawie protokołów

zdawczo-odbiorczych.

Art. 250.

[Dotychczasowe

rozporządzenia]

1. Przepisy wykonawcze wydane na podsta-
wie art. 4 ust. 1, art. 7 ust. 4, art. 13 ust. 2a
i 2b, art. 33 ust. 3, art. 36 ust. 13 i 14, art. 40

ust. 7 i 8, art. 42 ust. 2 i 3, art. 43 ust. 7,
art. 43a ust. 8, art. 44 ust. 8 i 9, art. 47,
art. 49 ust. 8, art. 50 ust. 2, art. 55 ust. 3
i 5 oraz art. 60 ustawy, o której mowa
w art. 252, zachowują moc do dnia wejścia
w życie przepisów wykonawczych wyda-
nych na podstawie art. 4 ust. 3, art. 7 ust. 2,
art. 27 ust. 10, art. 30 ust. 4 i 5, art. 33 ust. 2,
art. 66 ust. 5, art. 68 ust. 1, art. 94 ust. 2,
art. 95 ust. 11, art. 96 ust. 13, art. 100 ust. 1
i 2, art. 102 ust. 8, art. 118, art. 121 ust. 3,
art. 124 ust. 6, art. 159 ust. 2, art. 160 ust. 8
oraz art. 167 ust. 7 niniejszej ustawy, nie
dłużej jednak niż przez okres 24 miesięcy od
dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.
2. Przepisy wykonawcze wydane na podsta-
wie art. 14 ust. 10 ustawy, o której mowa
w art. 252, zachowują moc przez okres
24 miesięcy od dnia wejścia w życie niniej-
szej ustawy.
3. Przepisy wydane na podstawie art. 33
ust. 4 i 11 ustawy, o której mowa w art. 252,
zachowują moc w zakresie transportu
odpadów do czasu utworzenia rejestru,
o którym mowa w art. 49 ust. 1.
4. Przepisy wykonawcze wydane na podsta-
wie art. 400k ust. 7 ustawy, o której mowa
w art. 207, zachowują moc do dnia wejścia
w życie przepisów wykonawczych wyda-
nych na podstawie art. 400k ust. 7 ustawy,
o której mowa w art. 207, w brzmieniu
nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak
niż 24 miesiące od dnia wejścia w życie
niniejszej ustawy.
5. Przepisy wykonawcze wydane na podsta-
wie art. 38 ust. 4 ustawy, o której mowa
w art. 213, zachowują moc do dnia wejścia
w życie przepisów wykonawczych wydanych
na podstawie art. 38 ust. 4 ustawy, o której
mowa w art. 213, w brzmieniu nadanym
niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż
24 miesiące od dnia wejścia w życie niniej-
szej ustawy.
6. Przepisy wykonawcze wydane na podsta-
wie art. 33 ust. 5 i art. 55 ustawy, o której
mowa w art. 214, zachowują moc do dnia
wejścia w życie przepisów wykonawczych
wydanych na podstawie art. 33 ust. 5
i art. 55 ustawy, o której mowa w art. 214,
w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie
dłużej jednak niż 24 miesiące od dnia wejścia
w życie niniejszej ustawy.
7. Przepisy wykonawcze wydane na podsta-
wie art. 72 ust. 3 oraz art. 121 ust. 2 ustawy,
o której mowa w art. 220, zachowują moc do
dnia wejścia w życie przepisów wykonaw-
czych wydanych na podstawie art. 72 ust. 3
oraz art. 121 ust. 2 ustawy, o której mowa
w art. 220, w brzmieniu nadanym niniejszą
ustawą, nie dłużej jednak niż 24 miesiące od
dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

komentarz

Ze względu na wejście w życie n.u.o.

23 stycznia 2013 r. w całości przestały obo-

wiązywać jedynie cztery rozporządzenia:

– w sprawie rodzajów oraz stężeń substan-

cji, które powodują, że urobek jest za-

nieczyszczony – Dz.U. z 2002 r. poz. 498

(art. 4 s.u.o.),

– w sprawie zakresu i sposobu stosowania

przepisów o przewozie drogowym towa-

rów niebezpiecznych do transportu od-

padów niebezpiecznych – Dz.U. z 2002 r.

nr 236, poz. 1986 (art. 11 s.u.o.),

– w sprawie wzoru zbiorczej informacji do-

tyczącej danych zgromadzonych w wy-

kazie masy odpadów przeznaczonych do

recyklingu, odzysku energii oraz uniesz-

kodliwiania, pochodzących ze strzępienia

pojazdów wycofanych z eksploatacji – Dz.U.

z 2010 r. nr 258, poz. 1760 (art. 38a u.r.p.),

– w sprawie wzoru sprawozdania o ma-

sie zebranego i przekazanego do prowa-

dzącego zakład przetwarzania zużytego

sprzętu – Dz.U. z 2009 r. nr 81, poz. 682

(art. 40 u.s.e.e.),

a także w związku z tym, że zbieranie

odpadów w ramach nieprofesjonalnej

działalności w gospodarce odpadami nie

podlega według art. 45 ust. 1 pkt 1 n.u.o.

obowiązkowi uzyskania zezwolenia na

zbieranie odpadów oraz nie podlega we-

dług art. 51 ust. 2 pkt 3 n.u.o. wpisowi do

rejestru, przestały obowiązywać jedynie

w części dotyczącej zbierania odpadów

dwa rozporządzenia:

– w sprawie rodzajów odpadów, których

zbieranie lub transport nie wymagają

zezwolenia na prowadzenie działalności

– Dz.U. z 2004 r. nr 16, poz. 154 z późn.

zm. (art. 33 ust. 4 s.u.o.),

Komentarze

Dziennik Gazeta Prawna, 25 lutego 2014 nr 38 (3679)

gazetaprawna.pl

ność na czas, na jaki zostało wydane. Jed-

nak podmiot posiadający takie pozwolenie

musi do 23 stycznia 2015 r. złożyć wniosek

o zmianę tego pozwolenia, w celu dosto-

sowania go do przepisów n.u.o., dołącza-

jąc ekspertyzę, o której mowa w art. 144

ust. 5 n.u.o.

Art. 243.

[Gminne składowiska

odpadów]

komentarz

Do 23 stycznia 2014 r. gmina zobowiązana

była dostosować się do przepisów art. 136

n.u.o., gdy składowiskiem odpadów zarzą-

dza gminna jednostka sektora finansów

publicznych. Zatem do prowadzenia skła-

dowiska gmina może:

– utworzyć podmiot niebędący jednostką

sektora finansów publicznych (np. spółkę

prawa handlowego nawet ze 100-proc.

udziałem gminy),

– powierzyć, w drodze umowy, wykonywa-

nie praw i obowiązków zarządzającego

tym składowiskiem podmiotowi niebę-

dącemu jednostką sektora finansów pu-

blicznych (np. osobie fizycznej, osobie

prawnej lub jednostce organizacyjnej

nieposiadającym osobowości prawnej).

Gmina może pozostać właścicielem takie-

go składowiska. To samo dotyczy składo-

wisk odpadów tworzonych przez związki

międzygminne.

Po tym terminie, według wyjaśnień re-

sortu środowiska z 19 czerwca 2013 r., or-

gan musi odmówić zarządzającemu skła-

dowiskiem odpadów wydania lub zmiany

pozwolenia zintegrowanego, pozwolenia

na użytkowanie składowiska czy decyzji

zatwierdzającej instrukcję prowadzenia

istniejącego składowiska odpadów, jeże-

li zarządzający składowiskiem nadal jest

jednostką sektora finansów publicznych,

a więc nie spełnia warunku określonego

w art. 136 n.u.o. Ponadto resort wyjaśnia,

że w przypadku gdy składowisko będzie

tworzone przez jednostkę sektora finan-

sów publicznych, to do uzyskania decyzji

administracyjnych, budowy, eksploatacji,

zamknięcia i rekultywacji takiego obiektu

konieczne będzie powołanie jednostki (pod-

miotu) nienależącej do sektora finansów

publicznych (np. spółki prawa handlowego).

Art. 244.

[Fundusz rekultywacyjny]

Zarządzający składowiskiem odpadów
tworzy fundusz rekultywacyjny, o którym
mowa w art. 137 ust. 2, w terminie 6 miesię-
cy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

komentarz

Do 23 lipca 2013 r. zarządzający składowi-

skiem odpadów zobowiązany był utwo-

rzyć fundusz rekultywacyjny. W przypadku

gminnego składowiska odpadów fundusz

rekultywacyjny tworzy zarządzający ta-

kim składowiskiem niebędący jednostką

sektora finansów publicznych.

Zgodnie z art. 137 ust. 2 n.u.o. fundusz re-

kultywacyjny może mieć formę:

– odrębnego rachunku bankowego,

– rezerwy,

– gwarancji bankowej.

Na funduszu tym gromadzi się środki pie-

niężne na realizację obowiązków związa-

nych z zamknięciem składowiska, jego

rekultywacją, a także nadzorem, w tym

monitoringiem. Przepis nie narzuca wy-

sokości środków, jakie powinny być odpro-

wadzane na fundusz, a jedynie określa, że

powinny zagwarantować pokrycie kosztów

związanych z realizacją tych działań.

Oprócz utworzenia funduszu zarządzający

składowiskiem odpadów:

– zarządza funduszem w fazie eksploata-

cyjnej i poeksploatacyjnej,

– podaje do publicznej wiadomości udział

środków odprowadzanych na fundusz

w cenie za przyjęcie odpadów do skła-

dowania,

– może przeznaczyć środki zgromadzone

na funduszu na realizację obowiązków

związanych ze składowiskiem, gdy de-

cyzja o wyrażeniu zgody na zamknięcie

składowiska odpadów albo decyzja o za-

mknięciu składowiska odpadów stanie

się ostateczna.

Uwaga – jest projekt (druk sejmowy nr 2119)

dodania do n.u.o. art. 244a, który będzie

pozwalał na to, aby wydana na podstawie

s.u.o. zgoda na zamknięcie składowiska

odpadów lub jego wydzielonej części albo

decyzja o zamknięciu składowiska odpa-

dów mogła być zmieniana w zakresie tech-

nicznego sposobu zamknięcia składowiska

odpadów lub jego wydzielonej części, har-

monogramu działań związanych z rekulty-

wacją składowiska odpadów oraz sposobu

sprawowania nadzoru nad zrekultywowa-

nym składowiskiem odpadów, w tym mo-

nitoringu, oraz warunków wykonania tego

obowiązku.

Art. 245.

[Świadectwa stwierdzające

kwalifikacje]

[Świadectwa stwierdzające

komentarz

Świadectwa stwierdzające kwalifikacje

w zakresie gospodarowania odpadami wy-

dane na podstawie art. 49 s.u.o. zachowu-

ją ważność bez ograniczenia czasowego.

Świadectwa te były wydawane w zakresie:

– termicznego przekształcania odpadów

niebezpiecznych,

– składowania odpadów.

Świadectwo stwierdzające kwalifikacje

w zakresie gospodarowania odpadami, ale

tylko w zakresie odpowiednim do prowa-

dzonych procesów przetwarzania odpadów,

musi posiadać:

– kierownik spalarni odpadów, którego za-

trudnia zarządzający spalarnią będący

jednocześnie prowadzącym termiczne

przekształcanie (art. 156 i 164 n.u.o.),

– kierownik współspalarni odpadów, któ-

rego zatrudnia zarządzający współspa-

larnią będący jednocześnie prowadzą-

cym termiczne przekształcanie (art. 156

i 164 n.u.o.),

– kierownik składowiska odpadów, któ-

rego zatrudnia zarządzający składowi-

skiem będący jednocześnie prowadzą-

cym składowisko (art. 124 ust. 3, art. 132

i 164 n.u.o.),

– osoba zarządzająca obiektem unieszko-

dliwiania odpadów wydobywczych, którą

zatrudnia posiadacz odpadów wydobyw-

czych prowadzący obiekt unieszkodli-

wiania odpadów wydobywczych (art. 164

n.u.o. i art. 22 ustawy z 10 lipca 2008 r.

o odpadach wydobywczych – t.j. Dz.U.

z 2013 r. poz. 1136),

– osoba zatrudniona w ruchu zakładu gór-

niczego przez prowadzącego podziem-

ne składowanie odpadów (art. 125 ust. 6

ustawy z 9 czerwca 2011 r. – Prawo geolo-

giczne i górnicze – Dz.U. nr 163, poz. 981

z późn. zm.).

Świadectwo stwierdzające kwalifikacje

w zakresie gospodarowania odpadami (albo

jego kopię poświadczoną za zgodność z ory-

ginałem), odpowiednie do prowadzonych

procesów przetwarzania odpadów, trzeba

dołączyć do wniosku o:

– zezwolenie na przetwarzanie odpadów

przez termiczne przekształcanie odpa-

dów lub składowanie odpadów (art. 42

ust. 5 n.u.o.),

– wydanie decyzji zatwierdzającej instruk-

cję prowadzenia składowiska odpadów

(art. 129 ust. 3 pkt 3 n.u.o.).

Art. 246.

[Kary]

W sprawach wszczętych i niezakończonych
stosuje się dotychczasowe przepisy karne
oraz o karach pieniężnych w dotychczaso-
wym brzmieniu, z zastrzeżeniem art. 237.

komentarz

Przejściowy przepis art. 246 n.u.o. stano-

wi, że stosuje się dotychczasowe przepisy

w przypadku wszczętych i niezakończo-

nych przed 23 stycznia 2013 r. postępowań

w sprawach kar i kar pieniężnych.

Ustawodawca nie określił, co w przypad-

ku naruszeń dotychczasowych przepisów

przed 23 stycznia 2013 r., gdy przed tą datą

nie zostały wszczęte postępowania. Dlate-

go też do takich spraw stosuje się przepisy

karne oraz o karach pieniężnych w nowym

brzmieniu.

Art. 247.

[Wpływy z kar pieniężnych]

komentarz

Do wpływów z kar pieniężnych stosuje

się dotychczasowy, a więc w brzmieniu

obowiązującym przed 23 stycznia 2013 r.,

art. 402 w następującym zakresie:

– art. 402 ust. 8 p.o.ś. – do kar wymierza-

nych przez WIOŚ na podstawie art. 80

ust. 1 u.s.e.e. wprowadzającym sprzęt bez

wpisu do rejestru GIOŚ,

– art. 402 ust. 12 p.o.ś. – do kar wymierza-

nych przez WIOŚ na podstawie art. 79b

s.u.o. za określone naruszenia s.u.o.,

– art. 402 ust. 12 i 14 p.o.ś. – do kar wymie-

rzanych przez marszałka województwa

na podstawie art. 79c za określone na-

ruszenia s.u.o.

Art. 248.

[Wpływy z kar na rachunku

NFOŚiGW]

komentarz

Przychody NFOŚiGW stanowią przekazane

na jego rachunek bankowy wpływy z kar

pieniężnych wymierzanych na podstawie:

– art. 80 ust. 1 u.s.e.e. przez WIOŚ,

– art. 79b s.u.o. przez WIOŚ,

– art. 79c s.u.o. przez marszałka wojewódz-

twa.

Przychody te NFOŚiGW powinien uwzględ-

nić przy finansowaniu zgodnie z art. 401c

ust. 9 p.o.ś. działań związanych z odpadami,

m.in. finansowaniu utworzenia i wdroże-

nia BDO.

Art. 249.

[Starosta przekazuje akta

spraw]

komentarz

W przypadku gdy dotychczasowe kompe-

tencje starosty przejął na podstawie n.u.o.

(np. w przypadku składowisk odpadów)

marszałek województwa lub RDOŚ, to sta-

rosta powinien im przekazać do 23 kwiet-

nia 2013 r. akta prowadzonych przez siebie

wszczętych i niezakończonych spraw ad-

ministracyjnych na podstawie protokołów

zdawczo-odbiorczych.

Art. 250.

[Dotychczasowe

rozporządzenia]

1. Przepisy wykonawcze wydane na podsta-
wie art. 4 ust. 1, art. 7 ust. 4, art. 13 ust. 2a
i 2b, art. 33 ust. 3, art. 36 ust. 13 i 14, art. 40

komentarz

Ze względu na wejście w życie n.u.o.

23 stycznia 2013 r. w całości przestały obo-

wiązywać jedynie cztery rozporządzenia:

– w sprawie rodzajów oraz stężeń substan-

cji, które powodują, że urobek jest za-

nieczyszczony – Dz.U. z 2002 r. poz. 498

(art. 4 s.u.o.),

– w sprawie zakresu i sposobu stosowania

przepisów o przewozie drogowym towa-

rów niebezpiecznych do transportu od-

padów niebezpiecznych – Dz.U. z 2002 r.

nr 236, poz. 1986 (art. 11 s.u.o.),

– w sprawie wzoru zbiorczej informacji do-

tyczącej danych zgromadzonych w wy-

kazie masy odpadów przeznaczonych do

recyklingu, odzysku energii oraz uniesz-

kodliwiania, pochodzących ze strzępienia

pojazdów wycofanych z eksploatacji – Dz.U.

z 2010 r. nr 258, poz. 1760 (art. 38a u.r.p.),

– w sprawie wzoru sprawozdania o ma-

sie zebranego i przekazanego do prowa-

dzącego zakład przetwarzania zużytego

sprzętu – Dz.U. z 2009 r. nr 81, poz. 682

(art. 40 u.s.e.e.),

a także w związku z tym, że zbieranie

odpadów w ramach nieprofesjonalnej

działalności w gospodarce odpadami nie

podlega według art. 45 ust. 1 pkt 1 n.u.o.

obowiązkowi uzyskania zezwolenia na

zbieranie odpadów oraz nie podlega we-

dług art. 51 ust. 2 pkt 3 n.u.o. wpisowi do

rejestru, przestały obowiązywać jedynie

w części dotyczącej zbierania odpadów

dwa rozporządzenia:

– w sprawie rodzajów odpadów, których

zbieranie lub transport nie wymagają

zezwolenia na prowadzenie działalności

– Dz.U. z 2004 r. nr 16, poz. 154 z późn.

zm. (art. 33 ust. 4 s.u.o.),

Wygenerowano dnia 2015-02-20 dla loginu: johnprctorbob@gmail.com

4 / 8

komentarze

Dziennik Gazeta Prawna, 25 lutego 2014 nr 38 (3679)

gazetaprawna.pl

– w sprawie zakresu informacji podawa-

nych przy rejestracji przez posiadaczy

odpadów zwolnionych z obowiązku uzy-

skiwania zezwoleń oraz sposobu reje-

stracji – Dz.U. z 2001 r. nr 152, poz. 1734

(art. 33 ust. 11 s.u.o.).

Pozostałe rozporządzenia wydane na pod-

stawie s.u.o. oraz niektóre związane z gospo-

darką odpadami wydane na postawie p.o.ś.,

u.r.p., u.s.e.e. i u.b.a. obowiązują (albo obo-

wiązywały) przejściowo nadal w całości bądź

w części, co jest poniżej szczegółowo opisane.

Ad ust. 1. Do dnia wejścia w życie rozpo-

rządzeń wydanych na podstawie n.u.o., ale

maksymalnie do 23 stycznia 2015 r., przej-

ściowo obowiązują wydane do s.u.o. roz-

porządzenia:

– w sprawie katalogu odpadów – Dz.U.

z 2001 r. nr 112, poz. 1206,

– w sprawie warunków, w których uzna-

je się, że odpady nie są niebezpieczne

– Dz.U. z 2004 r. nr 128, poz. 1347,

– w sprawie szczegółowego sposobu postę-

powania z olejami odpadowymi – Dz.U.

z 2004 r. nr 192, poz. 1968,

– w sprawie szczegółowego sposobu postę-

powania z odpadami opakowaniowymi

– Dz.U. z 2005 r. nr 219, poz. 1858,

– w sprawie szczegółowego sposobu postę-

powania z odpadami medycznymi – Dz.U.

z 2010 r. nr 139, poz. 940,

– w sprawie szczegółowego sposobu postę-

powania z odpadami weterynaryjnymi

– Dz.U. z 2010 r. nr 198, poz. 1318,

– w sprawie odzysku lub unieszkodliwiania

odpadów poza instalacjami i urządzenia-

mi – Dz.U. z 2006 r. nr 49, poz. 356 (jest

projekt nowego),

– w sprawie procesu odzysku R10 – Dz.U.

z 2011 r. nr 86, poz. 476,

– w sprawie listy rodzajów odpadów, które

posiadacz odpadów może przekazywać

osobom fizycznym lub jednostkom orga-

nizacyjnym niebędącym przedsiębiorca-

mi, oraz dopuszczalnych metod ich odzy-

sku– Dz.U. z 2006 r. nr 75, poz. 527 ze zm.,

– w sprawie rodzajów odpadów lub ich ilo-

ści, dla których nie ma obowiązku prowa-

dzenia ewidencji odpadów, oraz kategorii

małych i średnich przedsiębiorstw, które

mogą prowadzić uproszczoną ewidencję

odpadów – Dz.U. z 2001 r. nr 152, poz. 1735,

ale zgodnie z art. 236 n.u.o. stosuje się do

31 grudnia 2014 r.,

– w sprawie wzorów dokumentów stoso-

wanych na potrzeby ewidencji odpadów

– Dz.U. z 2010 r. nr 249, poz. 1673 (zgodnie

z art. 236 n.u.o. stosuje się do 31 grudnia

2014 r.),

– w sprawie odpadów pochodzących z pro-

cesów wytwarzania dwutlenku tytanu

oraz przetwarzania tych odpadów, któ-

re nie mogą być unieszkodliwiane przez

ich składowanie – Dz.U. z 2002 r. nr 180,

poz. 1513 (jest projekt nowego),

– w sprawie składowisk odpadów oraz

miejsc magazynowania odpadów pocho-

dzących z procesów wytarzania dwutlen-

ku tytanu oraz przetwarzania tych od-

padów – Dz.U. z 2002 r. nr 176, poz. 1456

(jest projekt nowego),

– w sprawie rodzajów odpadów medycz-

nych i weterynaryjnych, których podda-

wanie odzyskowi jest zakazane – Dz.U.

z 2003 r. nr 8, poz. 103,

– w sprawie dopuszczalnych sposobów

i warunków unieszkodliwiania odpadów

medycznych i weterynaryjnych – Dz.U.

z 2003 r. nr 8, poz. 104 z późn. zm.,

– w sprawie komunalnych osadów ście-

kowych – Dz.U. z 2010 r. nr 137, poz. 924,

(jest projekt nowego),

– w sprawie szczegółowych warunków

technicznych kwalifikowania części ener-

gii odzyskanej z termicznego przekształ-

cania odpadów komunalnych – Dz.U.

z 2010 r. nr 117, poz. 788,

– w sprawie wymagań dotyczących prowa-

dzenia procesu termicznego przekształ-

cania odpadów – Dz.U. z 2002 r. nr 37,

poz. 339 z późn. zm.,

– w sprawie kryteriów oraz procedur do-

puszczania odpadów do składowania

na składowisku odpadów danego typu

– Dz.U. z 2013 r. poz. 38,

– w sprawie rodzajów odpadów, które mogą

być składowane w sposób nieselektywny

– Dz.U. z 2002 r. nr 191, poz. 1595.

Przejściowo obowiązywały, również na pod-

stawie art. 250 ust. 1 n.u.o., rozporządzenia:

– w sprawie szczegółowych wymagań doty-

czących lokalizacji, budowy, eksploatacji

i zamknięcia, jakim powinny odpowiadać

poszczególne typy składowisk odpadów

– Dz.U. z 2003 r. nr 61, poz. 549 z późn.

zm. oraz w sprawie zakresu, czasu, spo-

sobu oraz warunków prowadzenia mo-

nitoringu składowisk odpadów – Dz.U.

z 2002 r. nr 220, poz. 1858 z późn. zm.,

które od 17 maja 2013 r. zostały zastąpione

przez rozporządzenie ministra środowi-

ska z 30 kwietnia 2013 r. w sprawie skła-

dowisk odpadów – Dz.U. z 2013 r. poz. 523,

– w sprawie stwierdzania kwalifikacji

w zakresie gospodarowania odpadami

– Dz.U. z 2007 r. nr 247, poz. 1841, które

od 22 października 2013 r. zostało zastą-

pione przez rozporządzenie ministra śro-

dowiska z 13 września 2013 r. w sprawie

stwierdzania kwalifikacji w zakresie go-

spodarowania odpadami – Dz.U. poz. 1186,

– w sprawie wzoru formularza przyjęcia

odpadów metali – Dz.U. z 2004 r. nr 197,

poz. 2033, które od 4 stycznia 2014 r. zo-

stało zastąpione przez rozporządzenie

ministra środowiska z 9 grudnia 2013 r.

w sprawie wzoru formularza przyjęcia

odpadów metali – Dz.U. poz. 1607.

Ad ust. 2. Do 23 stycznia 2015 r. przejściowo

obowiązuje wydane do s.u.o. rozporządze-

nie w sprawie mechaniczno-biologiczne-

go przetwarzania zmieszanych odpadów

komunalnych – Dz.U. z 2012 r. poz. 1052.

Ustawodawca nie przewidział wydania no-

wego rozporządzenia. Jednak, według wy-

jaśnień resortu środowiska z 26 czerwca

2013 r., instalacja mechaniczno-biologicz-

nego przetwarzania (MBP) przeznaczona

jako regionalna instalacja do przetwarza-

nia odpadów komunalnych (RIPOK) musi

według art. 35 ust. 6 n.u.o. spełniać wyma-

gania najlepszej dostępnej techniki lub

technologii, o której mowa w art. 143 p.o.ś.,

a ponadto w przypadku instalacji MBP wy-

magającej uzyskania pozwolenia zinte-

growanego stosuje się do niej opracowane

na poziomie Unii Europejskiej dokumenty

referencyjne BAT (tzw. BREF) i instalacja

taka będzie musiała spełniać konkluzje

dotyczące najlepszych dostępnych tech-

nik (BAT), jeżeli zostaną ustanowione dla

takich instalacji w decyzji wykonawczej

Komisji Europejskiej.

Ad ust. 3. Do czasu utworzenia rejestru

marszałka województwa w ramach BDO

przejściowo, ale tylko w zakresie trans-

portu, obowiązują wydane do s.u.o. roz-

porządzenia:

– w sprawie rodzajów odpadów, których

zbieranie lub transport nie wymagają

zezwolenia na prowadzenie działal-

ności – Dz.U. 2004 r. nr 16, poz. 154

z późn. zm.,

– w sprawie zakresu informacji poda-

wanych przy rejestracji przez posia-

daczy odpadów zwolnionych z obo-

wiązku uzyskiwania zezwoleń oraz

sposobu rejestracji – Dz.U. z 2001 r.

nr 152, poz. 1734.

Ad ust. 4. Do dnia wejścia w życie nowe-

go rozporządzenia wydanego na podsta-

wie p.o.ś., ale maksymalnie do 23 stycznia

2015 r., przejściowo obowiązuje wydane

do p.o.ś. dotychczasowe rozporządzenie

w sprawie sposobu przekazywania i wzo-

rów informacji o pojazdach wycofanych

z eksploatacji oraz zużytym sprzęcie elek-

trycznym i elektronicznym – Dz.U. z 2010 r.

nr 257, poz. 1746.

Ad ust. 5. Do dnia wejścia w życie nowe-

go rozporządzenia wydanego na podsta-

wie u.r.p., ale maksymalnie do 23 stycznia

2015 r., przejściowo obowiązuje wydane

do u.r.p. dotychczasowe rozporządzenie

w sprawie próby strzępienia odpadów z po-

jazdów wycofanych z eksploatacji – Dz.U.

z 2010 r. nr 198, poz. 1319.

Ad ust. 6. Do dnia wejścia w życie rozpo-

rządzeń wydanych na podstawie art. 33

ust. 5 i art. 55 u.s.e.e. w brzmieniu nada-

nym przez n.u.o., ale maksymalnie do

23 stycznia 2015 r., przejściowo obowią-

zują wydane do u.s.e.e. dotychczasowe

rozporządzenia:

– w sprawie wzoru wykazu zakładów

przetwarzania zużytego sprzętu – Dz.U

z 2009 r. nr 94, poz. 783 (według art. 237

n.u.o. stosuje się do sprawozdań za lata

2012–2014),

– w sprawie wzoru zaświadczenia potwier-

dzającego recykling oraz wzoru zaświad-

czenia potwierdzającego inne niż recy-

kling procesy odzysku – Dz.U. z 2009 r.

nr 172, poz. 1342.

Ad ust. 7. Do dnia wejścia w życie nowych

rozporządzeń wydanych na podstawie

u.b.a., ale maksymalnie do 23 stycznia

2015 r., przejściowo obowiązują wydane

do u.b.a. dotychczasowe rozporządzenia:

– w sprawie rocznego raportu o funkcjo-

nowaniu gospodarki bateriami i akumu-

latorami oraz zużytymi bateriami i zu-

żytymi akumulatorami – Dz.U. z 2011 r.

nr 38, poz. 199,

– w sprawie zbiorczego sprawozdania o ba-

teriach i akumulatorach oraz o zużytych

bateriach i zużytych akumulatorach

– Dz.U. z 2011 r. nr 38, poz. 200.

Z kolei do czasu utworzenia rejestru

w ramach BDO w związku z przejściowym

art. 235 ust. 3 n.u.o. nadal stosuje się do-

tychczasowe rozporządzenia:

– w sprawie wzoru wniosku o wpis do

rejestru oraz wzoru wniosku o zmianę

wpisu do rejestru – Dz.U. z 2009 r. nr 68,

poz. 582 – wydane na podstawie art. 8

ust. 9 u.s.e.e.,

– w sprawie wysokości stawek opłaty re-

jestrowej oraz opłaty rocznej – Dz.U.

z 2008 r. nr 236, poz. 1649 – wydane na

podstawie art. 9 ust. 6 u.s.e.e.,

– w sprawie sposobu ustalania nume-

ru rejestrowego – Dz.U. z 2009 r. nr 92,

poz. 760 – wydane na podstawie art. 10

ust. 3 u.s.e.e.,

– w sprawie bazy danych o sprzęcie i zu-

żytym sprzęcie – Dz.U. z 2009 r. nr 132,

poz. 1092 – wydane na podstawie art. 15

ust. 6 u.s.e.e.,

– w sprawie wzoru zaświadczenia o zu-

żytym sprzęcie – Dz.U. z 2009 r. nr 122,

poz. 1017 – wydane na podstawie art. 50

ust. 8 u.s.e.e.,

– w sprawie sposobu ustalania numeru re-

jestrowego dla wprowadzającego baterie

lub akumulatory oraz dla prowadzące-

go zakład przetwarzania zużytych ba-

terii lub zużytych akumulatorów – Dz.U.

z 2009 r. nr 141, poz. 1156 – wydane na

podstawie art. 19 ust. 3 u.b.a.,

– w sprawie wysokości stawek opłaty re-

jestrowej oraz opłaty rocznej – Dz.U.

z 2009 r. nr 149, poz. 1209 – wydane na

podstawie art. 20 ust. 8 u.b.a.,

– w sprawie rejestru wprowadzających

baterie lub akumulatory oraz prowa-

dzących zakłady przetwarzania zuży-

tych baterii lub zużytych akumulato-

rów – Dz.U. z 2009 r. nr 162, poz. 1293

– wydane na podstawie art. 22 ust. 2

u.b.a., obowiązuje w związku z art. 238

ust. 3 n.u.o.;

– w sprawie wzoru wniosku o wpis do re-

jestru, wzoru wniosku o zmianę wpisu

do rejestru oraz wzoru wniosku o wykre-

ślenie z rejestru – Dz.U. z 2009 r. nr 141,

poz. 1155 – wydane na podstawie art. 24

u.b.a.

W związku z przepisem przejściowym

art. 237 n.u.o. do realizacji obowiązków

sprawozdawczych za lata 2012–2014 na-

dal stosuje się dotychczasowe rozporzą-

dzenia:

– w sprawie zakresu informacji oraz wzo-

rów formularzy służących do sporządza-

nia i przekazywania zbiorczych zesta-

wień danych o odpadach – Dz.U. z 2010 r.

nr 249, poz. 1674 – do zbiorczych zesta-

wień danych o rodzajach i ilości odpadów,

o sposobach gospodarowania nimi oraz

o instalacjach i urządzeniach służących

do odzysku i unieszkodliwiania tych od-

padów wymaganych na podstawie art. 37

ust. 1 i 2 s.u.o.,

– w sprawie wzoru rocznego sprawozda-

nia o wysokości należnej opłaty produk-

towej – Dz.U. z 2010 r. nr 259, poz. 1775

– do sprawozdań OŚ-OP1 na podstawie

art. 15 ust. 1 u.prod.,

– w sprawie wzorów formularzy służących

do składania rocznych sprawozdań o ma-

sie wytworzonych, przywiezionych z za-

granicy oraz wywiezionych za granicę

opakowań – Dz.U. z 2005 r. nr 4, poz. 30

– do sprawozdań OPAK-1, OPAK-2 i OPAK-3

na podstawie art. 7 ust. 1 i art. 9 ust. 3

u.opak.,

– w sprawie wzoru rocznego sprawozda-

nia o wysokości należnej opłaty za brak

sieci zbierania pojazdów – Dz.U. z 2005 r.

nr 109, poz. 917 z późn. zm. – do spra-

wozdań na podstawie art. 15 ust. 1 u.r.p.,

– w sprawie rocznego sprawozdania o po-

jazdach wycofanych z eksploatacji – Dz.U.

z 2010 r. nr 225, poz. 1471 – do sprawozdań

na podstawie art. 30 ust. 1 u.r.p.,

– w sprawie wzoru sprawozdania o ilości

i masie wprowadzonego sprzętu – Dz.U.

z 2009 r. nr 72, poz. 627 – do sprawozdań

na podstawie art. 24 ust. 1 u.s.e.e.,

– w sprawie wzorów sprawozdań o zużytym

sprzęcie – Dz.U. z 2009 r. nr 102, poz. 856

z późn. zm. – do sprawozdań, w tym OŚ

– SEE 2 i OŚ – SEE 3, na podstawie art. 31

ust. 1 u.s.e.e.,

– w sprawie wzoru sprawozdania o prze-

tworzonym zużytym sprzęcie – Dz.U.

z 2009 r. nr 81, poz. 683 – do sprawo-

zdań na podstawie art. 51 ust. 1 u.s.e.e.,

– w sprawie wzorów sprawozdań o odpa-

dach pochodzących z zużytego sprzę-

tu – Dz.U. z 2009 r. nr 81, poz. 684 – do

sprawozdań na podstawie art. 56 ust. 1

u.s.e.e.,

– w sprawie wzoru rocznego sprawozdania

o wysokości należnej opłaty produkto-

wej dla sprzętu – Dz.U. z 2009 r. nr 94,

poz. 784 – do sprawozdań OŚ – SEE 1 na

podstawie art. 67 ust. 1 u.s.e.e.,

– w sprawie wzoru rocznego sprawozdania

o rodzaju, ilości i masie wprowadzonych

do obrotu baterii i akumulatorów – Dz.U.

z 2009 r. nr 172, poz. 1341 – do sprawozdań

na podstawie art. 34 ust. 2 u.b.a.,

– w sprawie wzoru rocznego sprawozda-

nia o osiągniętych poziomach zbierania

zużytych baterii przenośnych i zużytych

akumulatorów przenośnych – Dz.U.

z 2009 r. nr 163, 1304 – do sprawozdań

na podstawie art. 35 ust. 1 u.b.a.,

– w sprawie wzoru wykazu zakładów prze-

twarzania zużytych baterii lub zużytych

akumulatorów – Dz.U. z 2010 r. nr 31, poz.

164 – do sprawozdań na podstawie art. 36

ust. 4 u.b.a.,

– w sprawie wzoru rocznego sprawozdania

o wysokości środków przeznaczonych na

publiczne kampanie edukacyjne – Dz.U.

z 2010 r. nr 31, poz. 165 – do sprawozdań

na podstawie art. 37 ust. 6 u.b.a.,

– w sprawie wzoru rocznego sprawozdania

o wysokości należnej opłaty produkto-

wej z tytułu nieosiągnięcia wymagane-

go poziomu zbierania zużytych baterii

przenośnych i zużytych akumulatorów

przenośnych – Dz.U. z 2009 r. nr 160,

poz. 1274 – do sprawozdań na podsta-

wie art. 41 ust. 3 u.b.a.,

– w sprawie wzoru rocznego sprawozdania

o masie zebranych zużytych baterii prze-

nośnych i zużytych akumulatorów prze-

nośnych – Dz.U. z 2009 r. nr 223, poz. 1788

– do sprawozdań na podstawie art. 59

ust. 3 u.b.a.,

– w sprawie wzoru rocznego sprawozdania

o rodzaju i masie przyjętych do prze-

twarzania i przetworzonych zużytych

baterii i zużytych akumulatorów oraz

o osiągniętych poziomach recyklingu

– Dz.U. z 2009 r. nr 223, poz. 1789 u.b.a.

– do sprawozdań na podstawie art. 64

ust. 5 u.b.a.

Do czasu utworzenia BDO w związku

z przejściowym art. 238 ust. 3 n.u.o. nadal

stosuje się rozporządzenia:

– w sprawie warunków i zakresu dostępu

do wojewódzkiej bazy danych dotyczącej

wytwarzania i gospodarowania odpadami

– Dz.U. z 2011 r. nr 267, poz. 1582 – wydane

na podstawie art. 37 ust. 8 s.u.o.,

– w sprawie sporządzania raportu wo-

jewódzkiego – Dz.U. z 2011 r. nr 220,

poz. 1308 – wydane na podstawie art. 37

ust. 11 s.u.o.,

– w sprawie niezbędnego zakresu infor-

macji objętych obowiązkiem zbierania

i przetwarzania oraz sposobu prowadze-

nia centralnej i wojewódzkiej bazy da-

nych dotyczącej wytwarzania i gospoda-

rowania odpadami – Dz.U. z 2011 r. nr 257,

poz. 1547 – wydane na podstawie art. 37

ust. 12 s.u.o.

Do czasu utworzenia BDO w związku

z przejściowym art. 240 ust. 5 n.u.o. na-

dal stosuje się rozporządzenie w sprawie

raportów wojewódzkich dotyczących go-

spodarki opakowaniami – Dz.U. z 2005 r.

nr 4, poz. 29 – wydane na podstawie art. 19

ust. 3 u.opak.

Do czasu wejścia w życie zmiany art. 9t

u.cz.i.p. w związku z art. 253 pkt 2 n.u.o.

nadal stosuje się rozporządzenie w spra-

wie wzorów sprawozdań o odebranych

odpadach komunalnych, odebranych

nieczystościach ciekłych oraz realizacji

zadań z zakresu gospodarowania odpa-

dami komunalnymi – Dz.U. z 2012 r. poz.

630 – wydane na podstawie art. 9t u.cz.i.p.

komentarze

Dziennik Gazeta Prawna, 25 lutego 2014 nr 38 (3679)

gazetaprawna.pl

– w sprawie zakresu informacji podawa-

nych przy rejestracji przez posiadaczy

odpadów zwolnionych z obowiązku uzy-

skiwania zezwoleń oraz sposobu reje-

stracji – Dz.U. z 2001 r. nr 152, poz. 1734

(art. 33 ust. 11 s.u.o.).

Pozostałe rozporządzenia wydane na pod-

stawie s.u.o. oraz niektóre związane z gospo-

darką odpadami wydane na postawie p.o.ś.,

u.r.p., u.s.e.e. i u.b.a. obowiązują (albo obo-

wiązywały) przejściowo nadal w całości bądź

w części, co jest poniżej szczegółowo opisane.

Ad ust. 1. Do dnia wejścia w życie rozpo-

rządzeń wydanych na podstawie n.u.o., ale

maksymalnie do 23 stycznia 2015 r., przej-

ściowo obowiązują wydane do s.u.o. roz-

porządzenia:

– w sprawie katalogu odpadów – Dz.U.

z 2001 r. nr 112, poz. 1206,

– w sprawie warunków, w których uzna-

je się, że odpady nie są niebezpieczne

– Dz.U. z 2004 r. nr 128, poz. 1347,

– w sprawie szczegółowego sposobu postę-

powania z olejami odpadowymi – Dz.U.

z 2004 r. nr 192, poz. 1968,

– w sprawie szczegółowego sposobu postę-

powania z odpadami opakowaniowymi

– Dz.U. z 2005 r. nr 219, poz. 1858,

– w sprawie szczegółowego sposobu postę-

powania z odpadami medycznymi – Dz.U.

z 2010 r. nr 139, poz. 940,

– w sprawie szczegółowego sposobu postę-

powania z odpadami weterynaryjnymi

– Dz.U. z 2010 r. nr 198, poz. 1318,

– w sprawie odzysku lub unieszkodliwiania

odpadów poza instalacjami i urządzenia-

mi – Dz.U. z 2006 r. nr 49, poz. 356 (jest

projekt nowego),

– w sprawie procesu odzysku R10 – Dz.U.

z 2011 r. nr 86, poz. 476,

– w sprawie listy rodzajów odpadów, które

posiadacz odpadów może przekazywać

osobom fizycznym lub jednostkom orga-

nizacyjnym niebędącym przedsiębiorca-

mi, oraz dopuszczalnych metod ich odzy-

sku– Dz.U. z 2006 r. nr 75, poz. 527 ze zm.,

– w sprawie rodzajów odpadów lub ich ilo-

ści, dla których nie ma obowiązku prowa-

dzenia ewidencji odpadów, oraz kategorii

małych i średnich przedsiębiorstw, które

mogą prowadzić uproszczoną ewidencję

odpadów – Dz.U. z 2001 r. nr 152, poz. 1735,

ale zgodnie z art. 236 n.u.o. stosuje się do

31 grudnia 2014 r.,

– w sprawie wzorów dokumentów stoso-

wanych na potrzeby ewidencji odpadów

– Dz.U. z 2010 r. nr 249, poz. 1673 (zgodnie

z art. 236 n.u.o. stosuje się do 31 grudnia

2014 r.),

– w sprawie odpadów pochodzących z pro-

cesów wytwarzania dwutlenku tytanu

oraz przetwarzania tych odpadów, któ-

re nie mogą być unieszkodliwiane przez

ich składowanie – Dz.U. z 2002 r. nr 180,

poz. 1513 (jest projekt nowego),

– w sprawie składowisk odpadów oraz

miejsc magazynowania odpadów pocho-

dzących z procesów wytarzania dwutlen-

ku tytanu oraz przetwarzania tych od-

padów – Dz.U. z 2002 r. nr 176, poz. 1456

(jest projekt nowego),

– w sprawie rodzajów odpadów medycz-

nych i weterynaryjnych, których podda-

wanie odzyskowi jest zakazane – Dz.U.

z 2003 r. nr 8, poz. 103,

– w sprawie dopuszczalnych sposobów

i warunków unieszkodliwiania odpadów

medycznych i weterynaryjnych – Dz.U.

z 2003 r. nr 8, poz. 104 z późn. zm.,

– w sprawie komunalnych osadów ście-

kowych – Dz.U. z 2010 r. nr 137, poz. 924,

(jest projekt nowego),

– w sprawie szczegółowych warunków

technicznych kwalifikowania części ener-

gii odzyskanej z termicznego przekształ-

cania odpadów komunalnych – Dz.U.

z 2010 r. nr 117, poz. 788,

– w sprawie wymagań dotyczących prowa-

dzenia procesu termicznego przekształ-

cania odpadów – Dz.U. z 2002 r. nr 37,

poz. 339 z późn. zm.,

– w sprawie kryteriów oraz procedur do-

puszczania odpadów do składowania

na składowisku odpadów danego typu

– Dz.U. z 2013 r. poz. 38,

– w sprawie rodzajów odpadów, które mogą

być składowane w sposób nieselektywny

– Dz.U. z 2002 r. nr 191, poz. 1595.

Przejściowo obowiązywały, również na pod-

stawie art. 250 ust. 1 n.u.o., rozporządzenia:

– w sprawie szczegółowych wymagań doty-

czących lokalizacji, budowy, eksploatacji

i zamknięcia, jakim powinny odpowiadać

poszczególne typy składowisk odpadów

– Dz.U. z 2003 r. nr 61, poz. 549 z późn.

zm. oraz w sprawie zakresu, czasu, spo-

sobu oraz warunków prowadzenia mo-

nitoringu składowisk odpadów – Dz.U.

z 2002 r. nr 220, poz. 1858 z późn. zm.,

które od 17 maja 2013 r. zostały zastąpione

przez rozporządzenie ministra środowi-

ska z 30 kwietnia 2013 r. w sprawie skła-

dowisk odpadów – Dz.U. z 2013 r. poz. 523,

– w sprawie stwierdzania kwalifikacji

w zakresie gospodarowania odpadami

– Dz.U. z 2007 r. nr 247, poz. 1841, które

od 22 października 2013 r. zostało zastą-

pione przez rozporządzenie ministra śro-

dowiska z 13 września 2013 r. w sprawie

stwierdzania kwalifikacji w zakresie go-

spodarowania odpadami – Dz.U. poz. 1186,

– w sprawie wzoru formularza przyjęcia

odpadów metali – Dz.U. z 2004 r. nr 197,

poz. 2033, które od 4 stycznia 2014 r. zo-

stało zastąpione przez rozporządzenie

ministra środowiska z 9 grudnia 2013 r.

w sprawie wzoru formularza przyjęcia

odpadów metali – Dz.U. poz. 1607.

Ad ust. 2. Do 23 stycznia 2015 r. przejściowo

obowiązuje wydane do s.u.o. rozporządze-

nie w sprawie mechaniczno-biologiczne-

go przetwarzania zmieszanych odpadów

komunalnych – Dz.U. z 2012 r. poz. 1052.

Ustawodawca nie przewidział wydania no-

wego rozporządzenia. Jednak, według wy-

jaśnień resortu środowiska z 26 czerwca

2013 r., instalacja mechaniczno-biologicz-

nego przetwarzania (MBP) przeznaczona

jako regionalna instalacja do przetwarza-

nia odpadów komunalnych (RIPOK) musi

według art. 35 ust. 6 n.u.o. spełniać wyma-

gania najlepszej dostępnej techniki lub

technologii, o której mowa w art. 143 p.o.ś.,

a ponadto w przypadku instalacji MBP wy-

magającej uzyskania pozwolenia zinte-

growanego stosuje się do niej opracowane

na poziomie Unii Europejskiej dokumenty

referencyjne BAT (tzw. BREF) i instalacja

taka będzie musiała spełniać konkluzje

dotyczące najlepszych dostępnych tech-

nik (BAT), jeżeli zostaną ustanowione dla

takich instalacji w decyzji wykonawczej

Komisji Europejskiej.

Ad ust. 3. Do czasu utworzenia rejestru

marszałka województwa w ramach BDO

przejściowo, ale tylko w zakresie trans-

portu, obowiązują wydane do s.u.o. roz-

porządzenia:

– w sprawie rodzajów odpadów, których

zbieranie lub transport nie wymagają

zezwolenia na prowadzenie działal-

ności – Dz.U. 2004 r. nr 16, poz. 154

z późn. zm.,

– w sprawie zakresu informacji poda-

wanych przy rejestracji przez posia-

daczy odpadów zwolnionych z obo-

wiązku uzyskiwania zezwoleń oraz

sposobu rejestracji – Dz.U. z 2001 r.

nr 152, poz. 1734.

Ad ust. 4. Do dnia wejścia w życie nowe-

go rozporządzenia wydanego na podsta-

wie p.o.ś., ale maksymalnie do 23 stycznia

2015 r., przejściowo obowiązuje wydane

do p.o.ś. dotychczasowe rozporządzenie

w sprawie sposobu przekazywania i wzo-

rów informacji o pojazdach wycofanych

z eksploatacji oraz zużytym sprzęcie elek-

trycznym i elektronicznym – Dz.U. z 2010 r.

nr 257, poz. 1746.

Ad ust. 5. Do dnia wejścia w życie nowe-

go rozporządzenia wydanego na podsta-

wie u.r.p., ale maksymalnie do 23 stycznia

2015 r., przejściowo obowiązuje wydane

do u.r.p. dotychczasowe rozporządzenie

w sprawie próby strzępienia odpadów z po-

jazdów wycofanych z eksploatacji – Dz.U.

z 2010 r. nr 198, poz. 1319.

Ad ust. 6. Do dnia wejścia w życie rozpo-

rządzeń wydanych na podstawie art. 33

ust. 5 i art. 55 u.s.e.e. w brzmieniu nada-

nym przez n.u.o., ale maksymalnie do

23 stycznia 2015 r., przejściowo obowią-

zują wydane do u.s.e.e. dotychczasowe

rozporządzenia:

– w sprawie wzoru wykazu zakładów

przetwarzania zużytego sprzętu – Dz.U

z 2009 r. nr 94, poz. 783 (według art. 237

n.u.o. stosuje się do sprawozdań za lata

2012–2014),

– w sprawie wzoru zaświadczenia potwier-

dzającego recykling oraz wzoru zaświad-

czenia potwierdzającego inne niż recy-

kling procesy odzysku – Dz.U. z 2009 r.

nr 172, poz. 1342.

Ad ust. 7. Do dnia wejścia w życie nowych

rozporządzeń wydanych na podstawie

u.b.a., ale maksymalnie do 23 stycznia

2015 r., przejściowo obowiązują wydane

do u.b.a. dotychczasowe rozporządzenia:

– w sprawie rocznego raportu o funkcjo-

nowaniu gospodarki bateriami i akumu-

latorami oraz zużytymi bateriami i zu-

żytymi akumulatorami – Dz.U. z 2011 r.

nr 38, poz. 199,

– w sprawie zbiorczego sprawozdania o ba-

teriach i akumulatorach oraz o zużytych

bateriach i zużytych akumulatorach

– Dz.U. z 2011 r. nr 38, poz. 200.

Z kolei do czasu utworzenia rejestru

w ramach BDO w związku z przejściowym

art. 235 ust. 3 n.u.o. nadal stosuje się do-

tychczasowe rozporządzenia:

– w sprawie wzoru wniosku o wpis do

rejestru oraz wzoru wniosku o zmianę

wpisu do rejestru – Dz.U. z 2009 r. nr 68,

poz. 582 – wydane na podstawie art. 8

ust. 9 u.s.e.e.,

– w sprawie wysokości stawek opłaty re-

jestrowej oraz opłaty rocznej – Dz.U.

z 2008 r. nr 236, poz. 1649 – wydane na

podstawie art. 9 ust. 6 u.s.e.e.,

– w sprawie sposobu ustalania nume-

ru rejestrowego – Dz.U. z 2009 r. nr 92,

poz. 760 – wydane na podstawie art. 10

ust. 3 u.s.e.e.,

– w sprawie bazy danych o sprzęcie i zu-

żytym sprzęcie – Dz.U. z 2009 r. nr 132,

poz. 1092 – wydane na podstawie art. 15

ust. 6 u.s.e.e.,

– w sprawie wzoru zaświadczenia o zu-

żytym sprzęcie – Dz.U. z 2009 r. nr 122,

poz. 1017 – wydane na podstawie art. 50

ust. 8 u.s.e.e.,

– w sprawie sposobu ustalania numeru re-

jestrowego dla wprowadzającego baterie

lub akumulatory oraz dla prowadzące-

go zakład przetwarzania zużytych ba-

terii lub zużytych akumulatorów – Dz.U.

z 2009 r. nr 141, poz. 1156 – wydane na

podstawie art. 19 ust. 3 u.b.a.,

– w sprawie wysokości stawek opłaty re-

jestrowej oraz opłaty rocznej – Dz.U.

z 2009 r. nr 149, poz. 1209 – wydane na

podstawie art. 20 ust. 8 u.b.a.,

– w sprawie rejestru wprowadzających

baterie lub akumulatory oraz prowa-

dzących zakłady przetwarzania zuży-

tych baterii lub zużytych akumulato-

rów – Dz.U. z 2009 r. nr 162, poz. 1293

– wydane na podstawie art. 22 ust. 2

u.b.a., obowiązuje w związku z art. 238

ust. 3 n.u.o.;

– w sprawie wzoru wniosku o wpis do re-

jestru, wzoru wniosku o zmianę wpisu

do rejestru oraz wzoru wniosku o wykre-

ślenie z rejestru – Dz.U. z 2009 r. nr 141,

poz. 1155 – wydane na podstawie art. 24

u.b.a.

W związku z przepisem przejściowym

art. 237 n.u.o. do realizacji obowiązków

sprawozdawczych za lata 2012–2014 na-

dal stosuje się dotychczasowe rozporzą-

dzenia:

– w sprawie zakresu informacji oraz wzo-

rów formularzy służących do sporządza-

nia i przekazywania zbiorczych zesta-

wień danych o odpadach – Dz.U. z 2010 r.

nr 249, poz. 1674 – do zbiorczych zesta-

wień danych o rodzajach i ilości odpadów,

o sposobach gospodarowania nimi oraz

o instalacjach i urządzeniach służących

do odzysku i unieszkodliwiania tych od-

padów wymaganych na podstawie art. 37

ust. 1 i 2 s.u.o.,

– w sprawie wzoru rocznego sprawozda-

nia o wysokości należnej opłaty produk-

towej – Dz.U. z 2010 r. nr 259, poz. 1775

– do sprawozdań OŚ-OP1 na podstawie

art. 15 ust. 1 u.prod.,

– w sprawie wzorów formularzy służących

do składania rocznych sprawozdań o ma-

sie wytworzonych, przywiezionych z za-

granicy oraz wywiezionych za granicę

opakowań – Dz.U. z 2005 r. nr 4, poz. 30

– do sprawozdań OPAK-1, OPAK-2 i OPAK-3

na podstawie art. 7 ust. 1 i art. 9 ust. 3

u.opak.,

– w sprawie wzoru rocznego sprawozda-

nia o wysokości należnej opłaty za brak

sieci zbierania pojazdów – Dz.U. z 2005 r.

nr 109, poz. 917 z późn. zm. – do spra-

wozdań na podstawie art. 15 ust. 1 u.r.p.,

– w sprawie rocznego sprawozdania o po-

jazdach wycofanych z eksploatacji – Dz.U.

z 2010 r. nr 225, poz. 1471 – do sprawozdań

na podstawie art. 30 ust. 1 u.r.p.,

– w sprawie wzoru sprawozdania o ilości

i masie wprowadzonego sprzętu – Dz.U.

z 2009 r. nr 72, poz. 627 – do sprawozdań

na podstawie art. 24 ust. 1 u.s.e.e.,

– w sprawie wzorów sprawozdań o zużytym

sprzęcie – Dz.U. z 2009 r. nr 102, poz. 856

z późn. zm. – do sprawozdań, w tym OŚ

– SEE 2 i OŚ – SEE 3, na podstawie art. 31

ust. 1 u.s.e.e.,

– w sprawie wzoru sprawozdania o prze-

tworzonym zużytym sprzęcie – Dz.U.

z 2009 r. nr 81, poz. 683 – do sprawo-

zdań na podstawie art. 51 ust. 1 u.s.e.e.,

– w sprawie wzorów sprawozdań o odpa-

dach pochodzących z zużytego sprzę-

tu – Dz.U. z 2009 r. nr 81, poz. 684 – do

sprawozdań na podstawie art. 56 ust. 1

u.s.e.e.,

– w sprawie wzoru rocznego sprawozdania

o wysokości należnej opłaty produkto-

wej dla sprzętu – Dz.U. z 2009 r. nr 94,

poz. 784 – do sprawozdań OŚ – SEE 1 na

podstawie art. 67 ust. 1 u.s.e.e.,

– w sprawie wzoru rocznego sprawozdania

o rodzaju, ilości i masie wprowadzonych

do obrotu baterii i akumulatorów – Dz.U.

z 2009 r. nr 172, poz. 1341 – do sprawozdań

na podstawie art. 34 ust. 2 u.b.a.,

– w sprawie wzoru rocznego sprawozda-

nia o osiągniętych poziomach zbierania

zużytych baterii przenośnych i zużytych

akumulatorów przenośnych – Dz.U.

z 2009 r. nr 163, 1304 – do sprawozdań

na podstawie art. 35 ust. 1 u.b.a.,

– w sprawie wzoru wykazu zakładów prze-

twarzania zużytych baterii lub zużytych

akumulatorów – Dz.U. z 2010 r. nr 31, poz.

164 – do sprawozdań na podstawie art. 36

ust. 4 u.b.a.,

– w sprawie wzoru rocznego sprawozdania

o wysokości środków przeznaczonych na

publiczne kampanie edukacyjne – Dz.U.

z 2010 r. nr 31, poz. 165 – do sprawozdań

na podstawie art. 37 ust. 6 u.b.a.,

– w sprawie wzoru rocznego sprawozdania

o wysokości należnej opłaty produkto-

wej z tytułu nieosiągnięcia wymagane-

go poziomu zbierania zużytych baterii

przenośnych i zużytych akumulatorów

przenośnych – Dz.U. z 2009 r. nr 160,

poz. 1274 – do sprawozdań na podsta-

wie art. 41 ust. 3 u.b.a.,

– w sprawie wzoru rocznego sprawozdania

o masie zebranych zużytych baterii prze-

nośnych i zużytych akumulatorów prze-

nośnych – Dz.U. z 2009 r. nr 223, poz. 1788

– do sprawozdań na podstawie art. 59

ust. 3 u.b.a.,

– w sprawie wzoru rocznego sprawozdania

o rodzaju i masie przyjętych do prze-

twarzania i przetworzonych zużytych

baterii i zużytych akumulatorów oraz

o osiągniętych poziomach recyklingu

– Dz.U. z 2009 r. nr 223, poz. 1789 u.b.a.

– do sprawozdań na podstawie art. 64

ust. 5 u.b.a.

Do czasu utworzenia BDO w związku

z przejściowym art. 238 ust. 3 n.u.o. nadal

stosuje się rozporządzenia:

– w sprawie warunków i zakresu dostępu

do wojewódzkiej bazy danych dotyczącej

wytwarzania i gospodarowania odpadami

– Dz.U. z 2011 r. nr 267, poz. 1582 – wydane

na podstawie art. 37 ust. 8 s.u.o.,

– w sprawie sporządzania raportu wo-

jewódzkiego – Dz.U. z 2011 r. nr 220,

poz. 1308 – wydane na podstawie art. 37

ust. 11 s.u.o.,

– w sprawie niezbędnego zakresu infor-

macji objętych obowiązkiem zbierania

i przetwarzania oraz sposobu prowadze-

nia centralnej i wojewódzkiej bazy da-

nych dotyczącej wytwarzania i gospoda-

rowania odpadami – Dz.U. z 2011 r. nr 257,

poz. 1547 – wydane na podstawie art. 37

ust. 12 s.u.o.

Do czasu utworzenia BDO w związku

z przejściowym art. 240 ust. 5 n.u.o. na-

dal stosuje się rozporządzenie w sprawie

raportów wojewódzkich dotyczących go-

spodarki opakowaniami – Dz.U. z 2005 r.

nr 4, poz. 29 – wydane na podstawie art. 19

ust. 3 u.opak.

Do czasu wejścia w życie zmiany art. 9t

u.cz.i.p. w związku z art. 253 pkt 2 n.u.o.

nadal stosuje się rozporządzenie w spra-

wie wzorów sprawozdań o odebranych

odpadach komunalnych, odebranych

nieczystościach ciekłych oraz realizacji

zadań z zakresu gospodarowania odpa-

dami komunalnymi – Dz.U. z 2012 r. poz.

630 – wydane na podstawie art. 9t u.cz.i.p.

Wygenerowano dnia 2015-02-20 dla loginu: johnprctorbob@gmail.com

5 / 8

Komentarze

Dziennik Gazeta Prawna, 25 lutego 2014 nr 38 (3679)

gazetaprawna.pl

Art. 251.

[Maksymalne wydatki

budżetu] – pominięto

Art. 252.

[Utrata mocy starej ustawy

o odpadach]

Traci moc ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r.
o odpadach (Dz. U. z 2010 r. Nr 185, poz. 1243
i Nr 203, poz. 1351, z 2011 r. Nr 106, poz. 622,
Nr 117, poz. 678, Nr 138, poz. 809, Nr 152,
poz. 897 i Nr 171, poz. 1016 oraz z 2012 r.
poz. 951 i 1513).

komentarz

Stara ustawa o odpadach utraciła moc

23 stycznia 2013 r.

Jednak na mocy przepisów przejściowych

n.u.o. nadal należy stosować niektóre prze-

pisy s.u.o., m.in.:

– art. 28 i 33 s.u.o. – w zakresie wydawania

zezwoleń na transport odpadów lub wpi-

su transportującego odpady do dotych-

czasowego rejestru prowadzonego przez

starostę – do czasu utworzenia nowego

rejestru prowadzonego przez marszałka

województwa w ramach BDO (art. 233

ust. 2 i 3 n.u.o.);

– art. 33 ust. 5 s.u.o. – w zakresie prowadze-

nia rejestru przez starostę, ale tylko dla

prowadzących transport odpadów zwol-

nionych z obowiązku posiadania zezwo-

lenia na transport – do czasu utworzenia

BDO (art. 235 ust. 1 i 3 n.u.o.);

– art. 36 s.u.o. – w zakresie ewidencji od-

padowej – do końca 2014 r. (art. 236 n.u-

.o.); jednak ewidencji tej nie prowadzą

podmioty wymienione w art. 66 ust. 4

n.u.o., z kolei sprzedawca odpadów oraz

pośrednik w obrocie odpadami, niebędą-

cy posiadaczami odpadów, nie prowadzą

ewidencji odpadów niebezpiecznych do

czasu wydania nowego rozporządzenia

ze wzorami ewidencyjnymi;

– art. 37 s.u.o. – w zakresie zbiorczych ze-

stawień danych o odpadach składanych

do marszałka województwa – za lata

2012–2014; jednak działu 3 zbiorczego

zestawienia nie muszą już wypełniać

podmioty odbierające odpady komunal-

ne od właścicieli nieruchomości (art. 237

ust. 1 pkt 1 n.u.o. w związku z art. 75 ust. 1

pkt 2 n.u.o.), które w zakresie odebranych

odpadów komunalnych muszą jedynie

składać kwartalne sprawozdania wójtowi,

burmistrzowi lub prezydentowi miasta

(art. 9n u.cz.i.p.);

– art. 37 s.u.o. – w zakresie centralnej i wo-

jewódzkich baz danych dotyczących wy-

twarzania i gospodarowania odpadami

wraz z rejestrem udzielanych zezwoleń

w zakresie wytwarzania i gospodarowa-

nia odpadami – do czasu utworzenia BDO

(art. 238 ust. 3 n.u.o.).

Ponadto niektóre akty wykonawcze wyda-

ne na podstawie s.u.o. nadal obowiązują

lub należy je stosować na mocy przepisów

przejściowych n.u.o., co zostało omówione

przy art. 250 n.u.o.

Art. 253.

[Wejście ustawy w życie]

Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni
od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem przepisów:
1) art. 207 pkt 17 w zakresie art. 402 ust. 2a
i 2b w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą
oraz art. 209 pkt 7, które wchodzą w życie
z dniem 1 stycznia 2014 r.;
2) art. 178, art. 179, art. 194 ust. 1 pkt 5,
art. 204, art. 205, art. 206 pkt 3, art. 207
pkt 14, art. 213 pkt 8, które wchodzą w życie
po upływie 36 miesięcy od dnia wejścia
w życie ustawy;
3) art. 207 pkt 18, który wchodzi w życie
z dniem 1 stycznia 2016 r.

komentarz

Nowa ustawa o odpadach ogłoszona zo-

stała 8 stycznia 2013 r. w Dzienniku Ustaw

w poz. 21 i weszła w życie, poza pewnymi

wyjątkami, po 14 dniach od dnia ogłosze-

nia, a więc n.u.o. obowiązuje od 23 stycz-

nia 2013 r.

W późniejszym terminie, tj.:

– 1 stycznia 2014 r. wchodzi w życie zmie-

niony przez n.u.o. ust. 2a i dodany ust. 2b

w art. 402 p.o.ś., dotyczące pomniejszeń

przez zarząd województwa wpływów

z opłat (o 3 proc. lub 1,5 proc. w zależ-

ności od wpływów w poprzednim roku)

przed przekazaniem na rachunek fun-

duszy i przeznaczenia kwoty uzyskanej

z pomniejszenia na tworzenie i mody-

fikację baz danych zawierających infor-

macje o podmiotach korzystających ze

środowiska oraz na zatrudnianie osób

zajmujących się kontrolą oraz windyka-

cją opłat za korzystanie ze środowiska;

– 1 stycznia 2014 r. zostaje uchylony przez

n.u.o. art. 11a u.prod., na podstawie któ-

rego można było rozliczyć masę lub ilość

odpadów opakowaniowych lub poużytko-

wych przekraczającą wymagany poziom

odzysku lub recyklingu w następnym

roku kalendarzowym, a więc w sprawo-

zdaniu z rozliczeniem za 2014 r. nie

sposób już wykorzystać całej nadwyżki

osiągniętej w 2013 r. (uwaga – nadwyżkę

z 2013 r. ale w wysokości nie większej niż

10 proc. wymaganego poziomu w 2013 r.,

można jeszcze w 2014 r. rozliczyć na pod-

stawie art. 80 u.g.opak.);

– 24 stycznia 2016 r. wchodzą w życie

art. 178, art. 179 i art. 194 ust. 1 pkt 5 n.u.o.,

w zakresie kar związanych z nowym re-

jestrem w ramach BDO;

– 24 stycznia 2016 r. wchodzą w życie zmie-

nione przez n.u.o. art. 23 w ust. 1 pkt 16c

ustawy o podatku dochodowym od osób

fizycznych oraz art. 16 w ust. 1 pkt 19c

ustawy o podatku dochodowym od osób

prawnych;

– 24 stycznia 2016 r. wchodzą w życie zmie-

nione przez n.u.o. art. 9q–9t u.cz.i.p., zo-

bowiązujące do przekazywania gminnych

i wojewódzkich rocznych sprawozdań

z realizacji zadań z zakresu gospodaro-

wania odpadami komunalnymi za po-

średnictwem BDO;

– 24 stycznia 2016 r. wchodzą w życie

zmienione przez n.u.o. pkt 4 i 5 w ust. 2

art. 400k p.o.ś., dotyczące rocznych spra-

wozdań składanych przez NFOŚiGW do

ministra środowiska związanych z po-

jazdami wycofanymi z eksploatacji i zu-

żytym sprzętem elektrycznym i elektro-

nicznym;

– 24 stycznia 2016 r. wchodzi w życie doda-

ny przez n.u.o. ust. 1a w art. 37 u.r.p. zobo-

wiązujący przedsiębiorcę prowadzącego

strzępiarkę do wpisu do nowego rejestru,

o którym mowa w n.u.o.;

– 1 stycznia 2016 r. wchodzi w życie zmie-

niony przez n.u.o. art. 410a p.o.ś., dotyczą-

cy udzielanych przez NFOŚiGW dopłat do

demontażu pojazdów wycofanych z eks-

ploatacji przedsiębiorcy prowadzącemu

stację demontażu.

Trzeba mieć na uwadze, że do wymaganych

za lata 2012–2014 wymienionych w art. 237

n.u.o. zbiorczych zestawień danych, spra-

wozdań i wykazu zakładów przetwarzania

należy stosować przepisy dotychczasowe.

Ponadto wszystkie nowe i zmienione prze-

pisy związane z BDO i nowym rejestrem,

który będzie prowadzony w ramach BDO

przez każdego marszałka województwa,

wejdą w życie na podstawie przepisów

przejściowych art. 234 ust. 9–11 i 238 ust. 3

i ust. 8–10 n.u.o. dopiero z chwilą utworze-

nia BDO i nowego rejestru, a więc najpóź-

niej 23 stycznia 2016 r.

Do tego czasu należy stosować dotychcza-

sowe przepisy, w tym przepisy s.u.o. omó-

wione przy art. 252 n.u.o., poza przepisami

wyraźnie uchylonymi. Tak więc od 23 stycz-

nia 2013 r. nie obowiązuje już m.in. nastę-

pujący dotychczasowy przepis:

– art. 38a u.r.p. – prowadzący strzępiarkę

pojazdów nie muszą prowadzić wykazu

masy odpadów przeznaczonych do re-

cyklingu, odzysku energii oraz uniesz-

kodliwiania, pochodzących ze strzępie-

nia pojazdów wycofanych z eksploatacji

i przekazywać do GIOŚ rocznej zbiorczej

informacji dotyczącej danych zgromadzo-

nych w tym wykazie wraz z wynikami

próby strzępienia;

– art. 40 u.s.e.e. – podmioty zbierające zu-

żyty sprzęt elektryczny nie muszą za lata

2012–2014 przekazywać do GIOŚ półrocz-

nych sprawozdań; będą składać sprawo-

zdania do BDO, a do czasu jej utworze-

nia mają obowiązek złożenia informacji

o zebranych odpadach tylko do marszałka

województwa w ramach rocznego zbior-

czego zestawienia danych.

Załącznik nr 1

NIEWYCZERPUJĄCY WYKAZ PROCESÓW
ODZYSKU
R1 Wykorzystanie głównie jako paliwa lub

innego środka wytwarzania energii(*)

R2 Odzysk/regeneracja rozpuszczalników

R3 Recykling lub odzysk substancji orga-

nicznych, które nie są stosowane jako
rozpuszczalniki (w tym kompostowanie
i inne biologiczne procesy przekształca-
nia)(**)

R4 Recykling lub odzysk metali i związków

metali

R5 Recykling lub odzysk innych materiałów

nieorganicznych(***)

R6 Regeneracja kwasów lub zasad
R7 Odzysk składników stosowanych do

redukcji zanieczyszczeń

R8 Odzysk składników z katalizatorów
R9 Powtórna rafinacja lub inne sposoby

ponownego użycia olejów

R10 Obróbka na powierzchni ziemi przy-

nosząca korzyści dla rolnictwa lub
poprawę stanu środowiska

R11 Wykorzystywanie odpadów uzyskanych

w wyniku któregokolwiek z procesów
wymienionych w pozycji R1–R10

R12 Wymiana odpadów w celu poddania ich

któremukolwiek z procesów wymienio-
nych w pozycji R1–R11(****)

R13 Magazynowanie odpadów poprze-

dzające którykolwiek z procesów
wymienionych w pozycji R1–R12
(z wyjątkiem wstępnego magazynowa-
nia u wytwórcy odpadów)

(*)

Pozycja obejmuje również obiekty
przekształcania termicznego prze-
znaczone wyłącznie do przetwarzania
komunalnych odpadów stałych, pod
warunkiem że ich efektywność ener-
getyczna jest równa lub większa niż:

– 0,60 dla działających instalacji,

które otrzymały zezwolenie zgodnie
ze stosownymi przepisami wspól-
notowymi obowiązującymi przed
dniem 1 stycznia 2009 r.,

– 0,65 dla instalacji, które otrzyma-

ły zezwolenie po dniu 31 grudnia
2008 r.,

przy zastosowaniu następującego
wzoru:

Efektywność energetyczna
= (Ep – (Ef + Ei))/(0,97 × (Ew + Ef)),

gdzie:

Ep – oznacza ilość energii produ-

kowanej rocznie jako energia
cieplna lub elektryczna. Oblicza
się ją przez pomnożenie ilości
energii elektrycznej przez 2,6,
a energii cieplnej wyproduko-
wanej w celach komercyjnych
przez 1,1 (GJ/rok),

Ef – oznacza ilość energii wpro-

wadzanej rocznie do systemu,
pochodzącej ze spalania paliw
biorących udział w wytwarza-
niu pary (GJ/rok),

Ew – oznacza roczną ilość energii

zawartej w przetwarzanych
odpadach, obliczanej przy
zastosowaniu dolnej wartości
opałowej odpadów (GJ/rok),

Ei – oznacza roczną ilość energii

wprowadzanej z zewnątrz
z wyłączeniem Ew i Ef (GJ/rok),

0,97 – jest współczynnikiem uwzględ-

niającym straty energii przez
popiół denny i promieniowanie.

Wzór ten stosowany jest zgodnie
z dokumentem referencyjnym
dotyczącym najlepszych dostępnych
technik dla termicznego przekształca-
nia odpadów.

(**) Pozycja obejmuje również zgazo-

wanie i pirolizę z wykorzystaniem
tych składników jako odczynników
chemicznych.

(***) Pozycja obejmuje oczyszczanie gruntu

prowadzące do odzysku gruntu i recy-
kling nieorganicznych materiałów
budowlanych.

(****) Jeżeli nie istnieje inny właściwy

kod R, może to obejmować procesy
wstępne poprzedzające przetwarzanie
wstępne odpadów, jak np. demontaż,
sortowanie, kruszenie, zagęszczanie,
granulację, suszenie, rozdrabnianie,
kondycjonowanie, przepakowywanie,
separację, tworzenie mieszanek lub
mieszanie przed poddaniem które-
mukolwiek z procesów wymienionych
w poz. R1–R11.

komentarz

W załączniku nr 1 do n.u.o. zamieszczo-

ny jest wykaz procesów odzysku odpadów,

oznaczonych kodami od R1 do R13. Wykaz

ten jest zgodny załącznikiem II (w polskiej

wersji językowej) do dyrektywy Parlamentu

Europejskiego i Rady 2008/98/WE z 19 li-

stopada 2008 r. w sprawie odpadów oraz

uchylającej niektóre dyrektywy (dalej: dy-

rektywa odpadowa) i zgodnie z tą dyrekty-

wą jest niewyczerpujący, gdyż załącznik II

według art. 38 dyrektywy może być zmie-

niony poprzez unijny akt prawny. Ponadto

Komisja Europejska może opracować wy-

tyczne do interpretacji definicji odzysku.

Obecne opisy procesów odzysku w załącz-

niku nr 1 do n.u.o. są nieco inne niż te, ja-

kie były w załączniku nr 5 do s.u.o., m.in.:

– R1– „Wykorzystanie głównie jako” za-

miast „Wykorzystanie jako” i dodano od-

nośnik (*) z objaśnieniem, według którego

do tego procesu zalicza się też obiekty

przekształcania termicznego przeznaczo-

ne wyłącznie do przetwarzania komunal-

nych odpadów stałych, pod warunkiem

że ich efektywność energetyczna (wy-

liczona na podstawie wzoru podanego

w tym objaśnieniu) jest co najmniej 0,60

dla instalacji, które uzyskały zezwolenie

przed 2009 r., oraz 0,65 – które uzyskały

zezwolenie później;

– R3 – „odzysk” zamiast „regeneracja” i do-

dano odnośnik (**) z objaśnieniem, że do

tego procesu zalicza się też zgazowanie

i pirolizę z wykorzystaniem tych skład-

ników jako odczynników chemicznych;

– R4 – „odzysk” zamiast „regeneracja”;

– R5 – „odzysk” zamiast „regeneracja” i do-

dano odnośnik (***) z objaśnieniem, że

do tego procesu zalicza się oczyszczanie

gruntu prowadzące do odzysku gruntu

i recykling nieorganicznych materiałów

budowlanych;

– R7 – „do redukcji zanieczyszczeń” zamiast

„do usuwania zanieczyszczeń”;

– R9 – „użycia olejów” zamiast „wykorzy-

stania oleju”;

– R10 – „Obróbka na powierzchni ziemi

przynosząca korzyści dla rolnictwa lub

poprawę stanu środowiska” zamiast

„Rozprowadzanie na powierzchni ziemi

w celu nawożenia lub ulepszania gleby”;

– R12 – dodano odnośnik (****) z objaśnie-

niem przeniesionym do n.u.o. wprost

z polskiej wersji językowej dyrektywy

odpadowej, ale lepsza do jego zrozu-

mienia wydaje się angielska wersja ję-

zykowa: „(****) If there is no other R code

appropriate, this can include prelimi-

nary operations prior to recovery inclu-

ding pre-processing such as, inter alia,

dismantling, sorting, crushing, com-

pacting, pelletising, drying, shredding,

conditioning, repackaging, separating,

blending or mixing prior to submission

to any of the operations numbered R1

to R11” (tłumaczenie: „Jeśli nie istnieje

inny właściwy kod R, może to obejmować

procesy wstępne poprzedzające odzysk,

w tym wstępne przetwarzanie, takie jak

między innymi demontaż, sortowanie,

kruszenie, zagęszczanie, granulację, su-

szenie, rozdrabnianie, kondycjonowanie,

przepakowywanie, separację, tworzenie

mieszanek lub mieszanie przed podda-

niem któremukolwiek z procesów wy-

mienionych w punktach od R1 do R11”).

– R13 – „z wyjątkiem wstępnego magazy-

nowania u wytwórcy odpadów” zamiast

„z wyjątkiem tymczasowego magazyno-

wania w czasie zbiórki w miejscu, gdzie

odpady są wytwarzane”.

Ponadto w nowym wykazie brak jest z po-

przedniego wykazu procesu odzysku o ko-

dzie R14 (Inne działania polegające na wy-

korzystaniu odpadów w całości lub części)

i R15 (Przetwarzanie odpadów, w celu ich

przygotowania do odzysku, w tym do re-

cyklingu). Obecny brak w wykazie proce-

sów o kodzie R14 i R15 nie powoduje jednak

ograniczenia stosowania dotychczasowych

metod odzysku, a jedynie zmianę nazwy

procesu. Nadmienić tu trzeba, że określo-

ne w dotychczasowych przepisach (a więc

m.in. w nadal obowiązujących rozporzą-

dzeniach) procesy odzysku R14 i R15 stają

się, na podstawie przepisu przejściowego

(art. 222 n.u.o.), odpowiednio procesami od-

zysku R3, R5, R11 i R12 określonymi w po-

wyższym wykazie. Przy czym dla dawnego

procesu odzysku o kodzie R14 właściwy jest

któryś o kodzie R3, R5 lub R11, a dla daw-

nego procesu odzysku o kodzie R15 wła-

ściwy jest teraz o kodzie R12. Na podsta-

wie dotychczasowych decyzji można nadal

prowadzić działalność w zakresie odzysku

odpadów w procesie R14 i R14, gdyż te de-

Komentarze

Dziennik Gazeta Prawna, 25 lutego 2014 nr 38 (3679)

gazetaprawna.pl

Art. 251.

[Maksymalne wydatki

budżetu] – pominięto

Art. 252.

[Utrata mocy starej ustawy

o odpadach]

komentarz

Stara ustawa o odpadach utraciła moc

23 stycznia 2013 r.

Jednak na mocy przepisów przejściowych

n.u.o. nadal należy stosować niektóre prze-

pisy s.u.o., m.in.:

– art. 28 i 33 s.u.o. – w zakresie wydawania

zezwoleń na transport odpadów lub wpi-

su transportującego odpady do dotych-

czasowego rejestru prowadzonego przez

starostę – do czasu utworzenia nowego

rejestru prowadzonego przez marszałka

województwa w ramach BDO (art. 233

ust. 2 i 3 n.u.o.);

– art. 33 ust. 5 s.u.o. – w zakresie prowadze-

nia rejestru przez starostę, ale tylko dla

prowadzących transport odpadów zwol-

nionych z obowiązku posiadania zezwo-

lenia na transport – do czasu utworzenia

BDO (art. 235 ust. 1 i 3 n.u.o.);

– art. 36 s.u.o. – w zakresie ewidencji od-

padowej – do końca 2014 r. (art. 236 n.u-

.o.); jednak ewidencji tej nie prowadzą

podmioty wymienione w art. 66 ust. 4

n.u.o., z kolei sprzedawca odpadów oraz

pośrednik w obrocie odpadami, niebędą-

cy posiadaczami odpadów, nie prowadzą

ewidencji odpadów niebezpiecznych do

czasu wydania nowego rozporządzenia

ze wzorami ewidencyjnymi;

– art. 37 s.u.o. – w zakresie zbiorczych ze-

stawień danych o odpadach składanych

do marszałka województwa – za lata

2012–2014; jednak działu 3 zbiorczego

zestawienia nie muszą już wypełniać

podmioty odbierające odpady komunal-

ne od właścicieli nieruchomości (art. 237

ust. 1 pkt 1 n.u.o. w związku z art. 75 ust. 1

pkt 2 n.u.o.), które w zakresie odebranych

odpadów komunalnych muszą jedynie

składać kwartalne sprawozdania wójtowi,

burmistrzowi lub prezydentowi miasta

(art. 9n u.cz.i.p.);

– art. 37 s.u.o. – w zakresie centralnej i wo-

jewódzkich baz danych dotyczących wy-

twarzania i gospodarowania odpadami

wraz z rejestrem udzielanych zezwoleń

w zakresie wytwarzania i gospodarowa-

nia odpadami – do czasu utworzenia BDO

(art. 238 ust. 3 n.u.o.).

Ponadto niektóre akty wykonawcze wyda-

ne na podstawie s.u.o. nadal obowiązują

lub należy je stosować na mocy przepisów

przejściowych n.u.o., co zostało omówione

przy art. 250 n.u.o.

Art. 253.

[Wejście ustawy w życie]

komentarz

Nowa ustawa o odpadach ogłoszona zo-

stała 8 stycznia 2013 r. w Dzienniku Ustaw

w poz. 21 i weszła w życie, poza pewnymi

wyjątkami, po 14 dniach od dnia ogłosze-

nia, a więc n.u.o. obowiązuje od 23 stycz-

nia 2013 r.

W późniejszym terminie, tj.:

– 1 stycznia 2014 r. wchodzi w życie zmie-

niony przez n.u.o. ust. 2a i dodany ust. 2b

w art. 402 p.o.ś., dotyczące pomniejszeń

przez zarząd województwa wpływów

z opłat (o 3 proc. lub 1,5 proc. w zależ-

ności od wpływów w poprzednim roku)

przed przekazaniem na rachunek fun-

duszy i przeznaczenia kwoty uzyskanej

z pomniejszenia na tworzenie i mody-

fikację baz danych zawierających infor-

macje o podmiotach korzystających ze

środowiska oraz na zatrudnianie osób

zajmujących się kontrolą oraz windyka-

cją opłat za korzystanie ze środowiska;

– 1 stycznia 2014 r. zostaje uchylony przez

n.u.o. art. 11a u.prod., na podstawie któ-

rego można było rozliczyć masę lub ilość

odpadów opakowaniowych lub poużytko-

wych przekraczającą wymagany poziom

odzysku lub recyklingu w następnym

roku kalendarzowym, a więc w sprawo-

zdaniu z rozliczeniem za 2014 r. nie

sposób już wykorzystać całej nadwyżki

osiągniętej w 2013 r. (uwaga – nadwyżkę

z 2013 r. ale w wysokości nie większej niż

10 proc. wymaganego poziomu w 2013 r.,

można jeszcze w 2014 r. rozliczyć na pod-

stawie art. 80 u.g.opak.);

– 24 stycznia 2016 r. wchodzą w życie

art. 178, art. 179 i art. 194 ust. 1 pkt 5 n.u.o.,

w zakresie kar związanych z nowym re-

jestrem w ramach BDO;

– 24 stycznia 2016 r. wchodzą w życie zmie-

nione przez n.u.o. art. 23 w ust. 1 pkt 16c

ustawy o podatku dochodowym od osób

fizycznych oraz art. 16 w ust. 1 pkt 19c

ustawy o podatku dochodowym od osób

prawnych;

– 24 stycznia 2016 r. wchodzą w życie zmie-

nione przez n.u.o. art. 9q–9t u.cz.i.p., zo-

bowiązujące do przekazywania gminnych

i wojewódzkich rocznych sprawozdań

z realizacji zadań z zakresu gospodaro-

wania odpadami komunalnymi za po-

średnictwem BDO;

– 24 stycznia 2016 r. wchodzą w życie

zmienione przez n.u.o. pkt 4 i 5 w ust. 2

art. 400k p.o.ś., dotyczące rocznych spra-

wozdań składanych przez NFOŚiGW do

ministra środowiska związanych z po-

jazdami wycofanymi z eksploatacji i zu-

żytym sprzętem elektrycznym i elektro-

nicznym;

– 24 stycznia 2016 r. wchodzi w życie doda-

ny przez n.u.o. ust. 1a w art. 37 u.r.p. zobo-

wiązujący przedsiębiorcę prowadzącego

strzępiarkę do wpisu do nowego rejestru,

o którym mowa w n.u.o.;

– 1 stycznia 2016 r. wchodzi w życie zmie-

niony przez n.u.o. art. 410a p.o.ś., dotyczą-

cy udzielanych przez NFOŚiGW dopłat do

demontażu pojazdów wycofanych z eks-

ploatacji przedsiębiorcy prowadzącemu

stację demontażu.

Trzeba mieć na uwadze, że do wymaganych

za lata 2012–2014 wymienionych w art. 237

n.u.o. zbiorczych zestawień danych, spra-

wozdań i wykazu zakładów przetwarzania

należy stosować przepisy dotychczasowe.

Ponadto wszystkie nowe i zmienione prze-

pisy związane z BDO i nowym rejestrem,

który będzie prowadzony w ramach BDO

przez każdego marszałka województwa,

wejdą w życie na podstawie przepisów

przejściowych art. 234 ust. 9–11 i 238 ust. 3

i ust. 8–10 n.u.o. dopiero z chwilą utworze-

nia BDO i nowego rejestru, a więc najpóź-

niej 23 stycznia 2016 r.

Do tego czasu należy stosować dotychcza-

sowe przepisy, w tym przepisy s.u.o. omó-

wione przy art. 252 n.u.o., poza przepisami

wyraźnie uchylonymi. Tak więc od 23 stycz-

nia 2013 r. nie obowiązuje już m.in. nastę-

pujący dotychczasowy przepis:

– art. 38a u.r.p. – prowadzący strzępiarkę

pojazdów nie muszą prowadzić wykazu

masy odpadów przeznaczonych do re-

cyklingu, odzysku energii oraz uniesz-

kodliwiania, pochodzących ze strzępie-

nia pojazdów wycofanych z eksploatacji

i przekazywać do GIOŚ rocznej zbiorczej

informacji dotyczącej danych zgromadzo-

nych w tym wykazie wraz z wynikami

próby strzępienia;

– art. 40 u.s.e.e. – podmioty zbierające zu-

żyty sprzęt elektryczny nie muszą za lata

2012–2014 przekazywać do GIOŚ półrocz-

nych sprawozdań; będą składać sprawo-

zdania do BDO, a do czasu jej utworze-

nia mają obowiązek złożenia informacji

o zebranych odpadach tylko do marszałka

województwa w ramach rocznego zbior-

czego zestawienia danych.

Załącznik nr 1

NIEWYCZERPUJĄCY WYKAZ PROCESÓW
ODZYSKU
R1 Wykorzystanie głównie jako paliwa lub

innego środka wytwarzania energii(*)

R2 Odzysk/regeneracja rozpuszczalników

R3 Recykling lub odzysk substancji orga-

nicznych, które nie są stosowane jako
rozpuszczalniki (w tym kompostowanie
i inne biologiczne procesy przekształca-
nia)(**)

R4 Recykling lub odzysk metali i związków

metali

R5 Recykling lub odzysk innych materiałów

nieorganicznych(***)

R6 Regeneracja kwasów lub zasad
R7 Odzysk składników stosowanych do

redukcji zanieczyszczeń

R8 Odzysk składników z katalizatorów
R9 Powtórna rafinacja lub inne sposoby

ponownego użycia olejów

R10 Obróbka na powierzchni ziemi przy-

nosząca korzyści dla rolnictwa lub
poprawę stanu środowiska

R11 Wykorzystywanie odpadów uzyskanych

w wyniku któregokolwiek z procesów
wymienionych w pozycji R1–R10

R12 Wymiana odpadów w celu poddania ich

któremukolwiek z procesów wymienio-
nych w pozycji R1–R11(****)

R13 Magazynowanie odpadów poprze-

dzające którykolwiek z procesów
wymienionych w pozycji R1–R12
(z wyjątkiem wstępnego magazynowa-
nia u wytwórcy odpadów)

(*)

które otrzymały zezwolenie zgodnie
ze stosownymi przepisami wspól-
notowymi obowiązującymi przed
dniem 1 stycznia 2009 r.,

– 0,65 dla instalacji, które otrzyma-

ły zezwolenie po dniu 31 grudnia
2008 r.,

przy zastosowaniu następującego
wzoru:

Efektywność energetyczna
= (Ep – (Ef + Ei))/(0,97 × (Ew + Ef)),
gdzie:
Ep – oznacza ilość energii produ-

Ef – oznacza ilość energii wpro-

wadzanej rocznie do systemu,
pochodzącej ze spalania paliw
biorących udział w wytwarza-
niu pary (GJ/rok),

Ew – oznacza roczną ilość energii

zawartej w przetwarzanych
odpadach, obliczanej przy
zastosowaniu dolnej wartości
opałowej odpadów (GJ/rok),

Ei – oznacza roczną ilość energii

wprowadzanej z zewnątrz
z wyłączeniem Ew i Ef (GJ/rok),

0,97 – jest współczynnikiem uwzględ

niającym straty energii przez
popiół denny i promieniowanie.

Wzór ten stosowany jest zgodnie
z dokumentem referencyjnym
dotyczącym najlepszych dostępnych
technik dla termicznego przekształca-
nia odpadów.

(**) Pozycja obejmuje również zgazo-

wanie i pirolizę z wykorzystaniem
tych składników jako odczynników
chemicznych.

(***) Pozycja obejmuje oczyszczanie gruntu

prowadzące do odzysku gruntu i recy-
kling nieorganicznych materiałów
budowlanych.

(****) Jeżeli nie istnieje inny właściwy

komentarz

W załączniku nr 1 do n.u.o. zamieszczo-

ny jest wykaz procesów odzysku odpadów,

oznaczonych kodami od R1 do R13. Wykaz

ten jest zgodny załącznikiem II (w polskiej

wersji językowej) do dyrektywy Parlamentu

Europejskiego i Rady 2008/98/WE z 19 li-

stopada 2008 r. w sprawie odpadów oraz

uchylającej niektóre dyrektywy (dalej: dy-

rektywa odpadowa) i zgodnie z tą dyrekty-

wą jest niewyczerpujący, gdyż załącznik II

według art. 38 dyrektywy może być zmie-

niony poprzez unijny akt prawny. Ponadto

Komisja Europejska może opracować wy-

tyczne do interpretacji definicji odzysku.

Obecne opisy procesów odzysku w załącz-

niku nr 1 do n.u.o. są nieco inne niż te, ja-

kie były w załączniku nr 5 do s.u.o., m.in.:

– R1– „Wykorzystanie głównie jako” za-

miast „Wykorzystanie jako” i dodano od-

nośnik (*) z objaśnieniem, według którego

do tego procesu zalicza się też obiekty

przekształcania termicznego przeznaczo-

ne wyłącznie do przetwarzania komunal-

nych odpadów stałych, pod warunkiem

że ich efektywność energetyczna (wy-

liczona na podstawie wzoru podanego

w tym objaśnieniu) jest co najmniej 0,60

dla instalacji, które uzyskały zezwolenie

przed 2009 r., oraz 0,65 – które uzyskały

zezwolenie później;

– R3 – „odzysk” zamiast „regeneracja” i do-

dano odnośnik (**) z objaśnieniem, że do

tego procesu zalicza się też zgazowanie

i pirolizę z wykorzystaniem tych skład-

ników jako odczynników chemicznych;

– R4 – „odzysk” zamiast „regeneracja”;

– R5 – „odzysk” zamiast „regeneracja” i do-

dano odnośnik (***) z objaśnieniem, że

do tego procesu zalicza się oczyszczanie

gruntu prowadzące do odzysku gruntu

i recykling nieorganicznych materiałów

budowlanych;

– R7 – „do redukcji zanieczyszczeń” zamiast

„do usuwania zanieczyszczeń”;

– R9 – „użycia olejów” zamiast „wykorzy-

stania oleju”;

– R10 – „Obróbka na powierzchni ziemi

przynosząca korzyści dla rolnictwa lub

poprawę stanu środowiska” zamiast

„Rozprowadzanie na powierzchni ziemi

w celu nawożenia lub ulepszania gleby”;

– R12 – dodano odnośnik (****) z objaśnie-

niem przeniesionym do n.u.o. wprost

z polskiej wersji językowej dyrektywy

odpadowej, ale lepsza do jego zrozu-

mienia wydaje się angielska wersja ję-

zykowa: „(****) If there is no other R code

appropriate, this can include prelimi-

nary operations prior to recovery inclu-

ding pre-processing such as, inter alia,

dismantling, sorting, crushing, com-

pacting, pelletising, drying, shredding,

conditioning, repackaging, separating,

blending or mixing prior to submission

to any of the operations numbered R1

to R11” (tłumaczenie: „Jeśli nie istnieje

inny właściwy kod R, może to obejmować

procesy wstępne poprzedzające odzysk,

w tym wstępne przetwarzanie, takie jak

między innymi demontaż, sortowanie,

kruszenie, zagęszczanie, granulację, su-

szenie, rozdrabnianie, kondycjonowanie,

przepakowywanie, separację, tworzenie

mieszanek lub mieszanie przed podda-

niem któremukolwiek z procesów wy-

mienionych w punktach od R1 do R11”).

– R13 – „z wyjątkiem wstępnego magazy-

nowania u wytwórcy odpadów” zamiast

„z wyjątkiem tymczasowego magazyno-

wania w czasie zbiórki w miejscu, gdzie

odpady są wytwarzane”.

Ponadto w nowym wykazie brak jest z po-

przedniego wykazu procesu odzysku o ko-

dzie R14 (Inne działania polegające na wy-

korzystaniu odpadów w całości lub części)

i R15 (Przetwarzanie odpadów, w celu ich

przygotowania do odzysku, w tym do re-

cyklingu). Obecny brak w wykazie proce-

sów o kodzie R14 i R15 nie powoduje jednak

ograniczenia stosowania dotychczasowych

metod odzysku, a jedynie zmianę nazwy

procesu. Nadmienić tu trzeba, że określo-

ne w dotychczasowych przepisach (a więc

m.in. w nadal obowiązujących rozporzą-

dzeniach) procesy odzysku R14 i R15 stają

się, na podstawie przepisu przejściowego

(art. 222 n.u.o.), odpowiednio procesami od-

zysku R3, R5, R11 i R12 określonymi w po-

wyższym wykazie. Przy czym dla dawnego

procesu odzysku o kodzie R14 właściwy jest

któryś o kodzie R3, R5 lub R11, a dla daw-

nego procesu odzysku o kodzie R15 wła-

ściwy jest teraz o kodzie R12. Na podsta-

wie dotychczasowych decyzji można nadal

prowadzić działalność w zakresie odzysku

odpadów w procesie R14 i R14, gdyż te de-

Wygenerowano dnia 2015-02-20 dla loginu: johnprctorbob@gmail.com

6 / 8

komentarze

Dziennik Gazeta Prawna, 25 lutego 2014 nr 38 (3679)

gazetaprawna.pl

cyzje są nadal ważne na podstawie przepi-

su przejściowego art. 232 n.u.o., ale mak-

symalnie do 23 stycznia 2015 r. Do czasu

uzyskania zezwolenia na przetwarzanie od-

padów z określonym procesem już według

załącznika nr 1 do n.u.o. resort środowiska

w wyjaśnieniach z 2 października 2013 r.

dotyczących przepisów n.u.o. w zakresie

zbierania i przetwarzania odpadów reko-

menduje stosowanie w dokumentach ewi-

dencyjnych oraz sprawozdaniach nowych

oznaczeń procesów z podaniem w nawia-

sach starych oznaczeń.

Według powyższych wyjaśnień resortu

środowiska:

– proces R5 nie oznacza wyłącznie oczysz-

czania gruntu i recyklingu nieorganicz-

nych materiałów budowlanych, o których

jest mowa w objaśnieniu odnośnika (***)

do tego procesu;

– jako proces odzysku R12 należy klasy-

fikować kruszenie odpadów w miejscu

innym niż miejsce ich późniejszego od-

zysku, natomiast kruszenia u wytwórcy

w ramach wytwarzania nie traktuje się

jako odzysk, a kruszenie odpadów nie-

zbędne do spełnienia warunków wynika-

jących z rozporządzenia w sprawie odzy-

sku lub unieszkodliwiania odpadów poza

instalacjami i urządzeniami nie powinno

być klasyfikowane odrębnie, gdyż jest to

działanie przygotowawcze, np. kruszenie

odpadów przed wypełnianiem terenów

niekorzystnie przekształcanych w pro-

cesie R5;

– jako proces odzysku R12 należy klasyfi-

kować sortowanie odpadów (w tym me-

tali), z tym że jeżeli nie zmienia się kod

odpadów (poza wydzielaniem niewielkiej

ilości innych rodzajów), to sortowanie

odbywa się w ramach zbierania, a nie

odzysku.

Załącznik nr 2

NIEWYCZERPUJĄCY WYKAZ PROCESÓW
UNIESZKODLIWIANIA
D1 Składowanie w gruncie lub na

powierzchni ziemi (np. składowiska
itp.)

D2 Przetwarzanie w glebie i ziemi (np.

biodegradacja odpadów płynnych lub
szlamów w glebie i ziemi itd.)

D3 Głębokie zatłaczanie (np. zatłaczanie

odpadów w postaci umożliwiającej
pompowanie do odwiertów, wysadów
solnych lub naturalnie powstających
komór itd.)

D4 Retencja powierzchniowa (np. umiesz-

czanie odpadów ciekłych i szlamów
w dołach, poletkach osadowych lub
lagunach itd.)

D5 Składowanie na składowiskach

w sposób celowo zaprojektowany
(np. umieszczanie w uszczelnionych
oddzielnych komorach, przykrytych
i izolowanych od siebie wzajemnie
i od środowiska itd.)

D6 Odprowadzanie do wód z wyjątkiem

mórz i oceanów

D7 Odprowadzanie do mórz i oceanów,

w tym lokowanie na dnie mórz

D8 Obróbka biologiczna, niewymieniona

w innej pozycji niniejszego załącznika,
w wyniku której powstają ostateczne
związki lub mieszanki, które są uniesz-
kodliwiane za pomocą któregokolwiek
spośród procesów wymienionych
w poz. D1–D12

D9 Obróbka fizyczno-chemiczna, niewy-

mieniona w innej pozycji niniejszego
załącznika, w wyniku której powstają
ostateczne związki lub mieszaniny
unieszkodliwiane za pomocą które-
gokolwiek spośród procesów
wymienionych w pozycjach D1–D12
(np. odparowanie, suszenie, kalcynacja
itp.)

D10 Przekształcanie termiczne na lądzie
D11 Przekształcanie termiczne na morzu(*)
D12 Trwałe składowanie (np. umieszczanie

pojemników w kopalniach itd.)

D13 Sporządzanie mieszanki lub mieszanie

przed poddaniem odpadów któremu-
kolwiek z procesów wymienionych
w pozycjach D1–D12(**)

D14 Przepakowywanie przed poddaniem

któremukolwiek z procesów wymienio-
nych w pozycjach D1–D13

D15 Magazynowanie poprzedzające który-

kolwiek z procesów wymienionych
w pozycjach D1–D14 (z wyjątkiem

wstępnego magazynowania u wytwór-
cy odpadów)

(*) Ten proces jest zabroniony na mocy

przepisów UE i konwencji międzynaro-
dowych.

(**) Jeżeli nie istnieje inny właściwy kod

D, mogą tu być uwzględnione procesy
wstępne poprzedzające unieszkodliwie-
nie, w tym wstępna obróbka, jak np.
sortowanie, kruszenie, zagęszczanie,
granulacja, suszenie, rozdrabnianie,
kondycjonowanie lub separacja przed
poddaniem któremukolwiek spośród
procesów wymienionych w pozycjach
D1–D12.

komentarz

W załączniku nr 2 do n.u.o. zamieszczony

jest wykaz procesów unieszkodliwiania od-

padów oznaczonych kodami od D1 do D15.

Wykaz ten jest zgodny z załącznikiem I

(w polskiej wersji językowej) do dyrektywy

odpadowej i zgodnie z tą dyrektywą jest

niewyczerpujący, gdyż załącznik I według

art. 38 dyrektywy może być zmieniony po-

przez unijny akt prawny. Ponadto Komisja

Europejska może opracować wytyczne do

interpretacji definicji unieszkodliwiania.

Obecne opisy procesów w załączniku nr 2

do n.u.o. są nieco inne niż te, jakie były

w załączniku nr 6 do s.u.o., m.in.:

– D1 – „Składowanie w gruncie lub na po-

wierzchni ziemi (np. składowiska itp.)”

zamiast „Składowanie na składowiskach

odpadów obojętnych”;

– D2 – „Przetwarzanie w glebie i ziemi”

zamiast „Obróbka w glebie i ziemi”;

– D3 – „Głębokie zatłaczanie (np. zatłacza-

nie odpadów w postaci umożliwiającej

pompowanie do odwiertów, wysadów sol-

nych lub naturalnie powstających komór

itd.)” zamiast „Składowanie przez głębo-

kie zatłaczanie (np. zatłaczanie odpadów,

które można pompować)”;

– D4 – „np. umieszczanie odpadów ciekłych

i szlamów w dołach, poletkach osadowych

lub lagunach itd.” zamiast „np. umiesz-

czanie odpadów na poletkach osadowych

lub lagunach”;

– D5 – „Składowanie na składowiskach

w sposób celowo zaprojektowany

(np. umieszczanie w uszczelnionych od-

dzielnych komorach, przykrytych i izo-

lowanych od siebie wzajemnie i od śro-

dowiska itd.)” zamiast „Składowanie na

składowiskach odpadów niebezpiecznych

lub na składowiskach odpadów innych

niż niebezpieczne”;

– D6 – „z wyjątkiem mórz i oceanów” za-

miast „z wyjątkiem mórz*”;

– D7 – „Odprowadzanie do mórz i oceanów,

w tym lokowanie na dnie mórz” zamiast

„Lokowanie (zatapianie) na dnie mórz”;

– D8 – „powstają ostateczne związki lub

mieszanki” zamiast „powstają odpady”;

– D9 – „powstają ostateczne związki lub

mieszaniny ... (np. odparowanie, suszenie,

kalcynacja itp.)” zamiast „powstają odpa-

dy ... (np. parowanie, suszenie, strącanie)”;

– D10 – „Przekształcanie termiczne na lą-

dzie” zamiast „Termiczne przekształca-

nie odpadów w instalacjach lub urządze-

niach zlokalizowanych na lądzie”;

– D11 – „Przekształcanie termiczne na mo-

rzu(*)” zamiast „Termiczne przekształ-

canie odpadów w instalacjach lub urzą-

dzeniach zlokalizowanych na morzu”;

– D12 – „Trwałe składowanie (np. umiesz-

czanie pojemników w kopalniach itd.)”

zamiast „Składowanie odpadów w pojem-

nikach w ziemi (np. w kopalni)”;

– D13 – dodano odnośnik (**) z objaśnie-

niem: „(**) Jeżeli nie istnieje inny wła-

ściwy kod D, mogą tu być uwzględnione

procesy wstępne poprzedzające uniesz-

kodliwienie, w tym wstępna obróbka, jak

np. sortowanie, kruszenie, zagęszczanie,

granulacja, suszenie, rozdrabnianie, kon-

dycjonowanie lub separacja przed podda-

niem któremukolwiek spośród procesów

wymienionych w pozycjach D1–D12”;

– D15 – „Magazynowanie poprzedzające

którykolwiek ... (z wyjątkiem wstępnego

magazynowania u wytwórcy odpadów)”

zamiast „Magazynowanie w czasie któ-

regokolwiek ... (z wyjątkiem tymczaso-

wego magazynowania w czasie zbiórki

w miejscu, gdzie odpady są wytwarzane)”.

Ponadto w nowym wykazie brak jest z po-

przedniego wykazu procesu unieszkodli-

wiania o kodzie D16 (Przetwarzanie od-

padów, w wyniku którego są wytwarzane

odpady przeznaczone do unieszkodliwia-

nia), ale nie ma w n.u.o. przepisu przejścio-

wego dla tego procesu, gdyż poza uchyloną

s.u.o. proces ten nie był wymieniany w in-

nych przepisach. Obecny brak w wykazie

procesu o kodzie D16 nie powoduje jednak

ograniczenia stosowania dotychczasowych

metod unieszkodliwiania, a jedynie zmianę

nazwy procesu. Dla dotychczasowego pro-

cesu unieszkodliwiania o kodzie D16 wy-

daje się właściwy proces nieostatecznego

unieszkodliwiania odpowiednio o kodzie

D8, D9 lub D13. Na podstawie dotychcza-

sowych decyzji można nadal prowadzić

działalność w zakresie unieszkodliwiania

odpadów w procesie D16, gdyż te decyzje są

nadal ważne na podstawie przepisu przej-

ściowego art. 232 n.u.o., ale maksymalnie

do 23 stycznia 2015 r. Do czasu uzyskania

zezwolenia na przetwarzanie odpadów

z określonym procesem już według za-

łącznika nr 2 do n.u.o. resort środowiska,

w wyjaśnieniach z 2 października 2013 r.

dotyczących przepisów n.u.o. w zakresie

zbierania i przetwarzania odpadów, reko-

menduje stosowanie w dokumentach ewi-

dencyjnych oraz sprawozdaniach nowych

oznaczeń procesów z podaniem w nawia-

sach starych oznaczeń.

Załącznik nr 3

WŁAŚCIWOŚCI POWODUJĄCE, ŻE ODPADY
SĄ ODPADAMI NIEBEZPIECZNYMI
H1

„wybuchowe”: substancje i preparaty,
które mogą wybuchnąć pod wpływem
ognia lub które są bardziej wrażliwe
na wstrząs lub tarcie niż dinitroben-
zen,

H2 „utleniające”: substancje i preparaty,

które w kontakcie z innymi substan-
cjami, w szczególności z substancjami
łatwopalnymi, wykazują silne reakcje
egzotermiczne,

H3–A „wysoce łatwopalne”:

– substancje i preparaty ciekłe

o temperaturze zapłonu niższej niż
21°C (w tym skrajnie łatwopalne
ciecze) lub

– substancje i preparaty, które mogą

się rozgrzać, a następnie zapalić pod
wpływem kontaktu z powietrzem
w temperaturze otoczenia, bez
doprowadzenia energii, lub

– substancje i preparaty stałe, które

mogą z łatwością zapalić się po
krótkim kontakcie ze źródłem
zapłonu i które palą się nadal lub
ulegają zniszczeniu po usunięciu
źródła zapłonu, lub

– substancje i preparaty gazowe,

łatwopalne w powietrzu pod
normalnym ciśnieniem, lub

– substancje i preparaty, które

w kontakcie z wodą lub wilgot-
nym powietrzem tworzą wysoce
łatwopalne gazy w niebezpiecznych
ilościach,

H3–B „łatwopalne”: substancje i preparaty

ciekłe o temperaturze zapłonu równej
lub wyższej niż 21°C i niższej niż lub
równej 55°C,

H4 „drażniące”: substancje i preparaty

niewykazujące działania żrącego,
które w wyniku bezpośredniego,
długotrwałego lub powtarzającego się
kontaktu ze skórą lub błoną śluzową
mogą wywołać stan zapalny,

H5 „szkodliwe”: substancje i preparaty,

które w przypadku ich wdychania,
spożycia lub wniknięcia przez skórę
mogą powodować ograniczone zagro-
żenie dla zdrowia,

H6 „toksyczne”: substancje i preparaty

(w tym substancje i preparaty bardzo
toksyczne), które w przypadku ich
wdychania, spożycia lub wniknię-
cia przez skórę mogą powodować
poważne, ostre lub chroniczne zagro-
żenie dla zdrowia, a nawet śmierć,

„rakotwórcze”: substancje i prepara-
ty, które w przypadku ich wdychania,
spożycia lub wniknięcia przez skórę
mogą wywołać raka lub zwiększać
częstotliwość jego występowania,

H8 „żrące”: substancje i preparaty, które

w zetknięciu z żywymi tkankami mogą
spowodować ich zniszczenie,

H9 „zakaźne”: substancje i preparaty

zawierające żywe drobnoustroje lub
ich toksyny, o których wiadomo lub
co do których istnieją wiarygodne

podstawy do przyjęcia, że wywołują
choroby u ludzi lub innych żywych
organizmów,

H10 „działające szkodliwie na rozrodczość”:

substancje i preparaty, które w przy-
padku ich wdychania, spożycia lub
wniknięcia przez skórę mogą wywołać
niedziedziczne wrodzone deformacje
lub zwiększyć częstotliwość ich wystę-
powania,

H11 „mutagenne”: substancje i preparaty,

które w przypadku ich wdychania,
spożycia lub wniknięcia przez skórę
mogą wywołać dziedziczne defekty
genetyczne lub zwiększyć częstotli-
wość ich występowania,

H12 odpady, które w kontakcie z wodą,

powietrzem lub kwasem uwalniają
toksyczne lub bardzo toksyczne gazy,

H13(*) „uczulające”: substancje i preparaty,

które w przypadku ich wdychania lub
wniknięcia przez skórę, są w stanie
wywołać reakcję nadwrażliwości, tak
że w wyniku dalszego narażenia na
kontakt z tą substancją lub prepara-
tem pojawiają się charakterystyczne
skutki negatywne,

H14 „ekotoksyczne”: odpady, które stano-

wią lub mogą stanowić bezpośrednie
lub opóźnione zagrożenie dla co
najmniej jednego elementu środowi-
ska,

H15 odpady, które po zakończeniu procesu

unieszkodliwiania mogą w dowolny
sposób wydzielić inną substancję, np.
w formie odcieku, która ma którą-
kolwiek spośród cech wymienionych
powyżej.

(*) O ile dostępne są metody badawcze.
Uwagi
1. Przypisania właściwości niebezpiecznych:
„toksyczne” (i „bardzo toksyczne”), „szko-
dliwe”, „żrące”, „drażniące”, „rakotwórcze”,
„działające szkodliwie na rozrodczość”,
„mutagenne” i „ekotoksyczne” dokonuje
się na podstawie kryteriów określonych
w załączniku VI do dyrektywy Rady 67/548/
EWG z dnia 27 czerwca 1967 r. w sprawie
zbliżenia przepisów ustawodawczych, wyko-
nawczych i administracyjnych odnoszących
się do klasyfikacji, pakowania i etykietowa-
nia substancji niebezpiecznych (Dz. Urz. WE
L 196 z 16.08.1967, str. 1).
2. W odpowiednich przypadkach mają
zastosowanie wartości dopuszczalne
wyszczególnione w załącznikach II i III
do dyrektywy Parlamentu Europejskiego
i Rady 1999/45/WE z dnia 31 maja 1999 r.
w sprawie zbliżenia przepisów ustawo-
wych, wykonawczych i administracyjnych
państw członkowskich odnoszących się
do klasyfikacji, pakowania i etykietowania
preparatów niebezpiecznych (Dz. Urz. WE L
200 z 30.07.1999, str. 1).
Metody badawcze
Metody, które należy stosować, są opisane
w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 440/2008
z dnia 30 maja 2008 r. ustalającym metody
badań zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr
1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady
w sprawie rejestracji, oceny, udzielania
zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakre-
sie chemikaliów (REACH) (Dz. Urz. UE L 142
z 31.05.2008, str. 1) i w innych odnośnych
notach CEN.

komentarz

W załączniku nr 3 do n.u.o. określonych jest

15 właściwości powodujących, że odpady są

odpadami niebezpiecznymi. Przykładowo

są to takie właściwości jak: wybuchowe,

łatwopalne, drażniące, toksyczne, żrące,

zakaźne.

Odpady wykazujące co najmniej jedną spo-

śród tych właściwości są według art. 3 ust. 4

n.u.o. odpadami niebezpiecznymi, z tym że

według art. 6 n.u.o. odpadami niebezpiecz-

nymi są te wskazane w katalogu odpadów

(poprzez oznakowanie indeksem górnym

w postaci gwiazdki „*” przy kodzie rodza-

ju odpadów) jako odpady niebezpieczne.

Jednakże według art. 7 n.u.o. posiadacz od-

padów może dokonać zmiany klasyfikacji

odpadów niebezpiecznych (oznaczonych

„*”) na odpady inne niż niebezpieczne, je-

żeli dokona w związku z tym zgłoszenia

marszałkowi województwa, wykazując, że

odpady nie posiadają właściwości odpadów

niebezpiecznych określonych w załączniku

nr 3 do n.u.o. Uwzględnić musi przy tym

szczegółowe warunki zmiany statusu od-

padu na inny niż niebezpieczny i sposób

komentarze

Dziennik Gazeta Prawna, 25 lutego 2014 nr 38 (3679)

gazetaprawna.pl

cyzje są nadal ważne na podstawie przepi-

su przejściowego art. 232 n.u.o., ale mak-

symalnie do 23 stycznia 2015 r. Do czasu

uzyskania zezwolenia na przetwarzanie od-

padów z określonym procesem już według

załącznika nr 1 do n.u.o. resort środowiska

w wyjaśnieniach z 2 października 2013 r.

dotyczących przepisów n.u.o. w zakresie

zbierania i przetwarzania odpadów reko-

menduje stosowanie w dokumentach ewi-

dencyjnych oraz sprawozdaniach nowych

oznaczeń procesów z podaniem w nawia-

sach starych oznaczeń.

Według powyższych wyjaśnień resortu

środowiska:

– proces R5 nie oznacza wyłącznie oczysz-

czania gruntu i recyklingu nieorganicz-

nych materiałów budowlanych, o których

jest mowa w objaśnieniu odnośnika (***)

do tego procesu;

– jako proces odzysku R12 należy klasy-

fikować kruszenie odpadów w miejscu

innym niż miejsce ich późniejszego od-

zysku, natomiast kruszenia u wytwórcy

w ramach wytwarzania nie traktuje się

jako odzysk, a kruszenie odpadów nie-

zbędne do spełnienia warunków wynika-

jących z rozporządzenia w sprawie odzy-

sku lub unieszkodliwiania odpadów poza

instalacjami i urządzeniami nie powinno

być klasyfikowane odrębnie, gdyż jest to

działanie przygotowawcze, np. kruszenie

odpadów przed wypełnianiem terenów

niekorzystnie przekształcanych w pro-

cesie R5;

– jako proces odzysku R12 należy klasyfi-

kować sortowanie odpadów (w tym me-

tali), z tym że jeżeli nie zmienia się kod

odpadów (poza wydzielaniem niewielkiej

ilości innych rodzajów), to sortowanie

odbywa się w ramach zbierania, a nie

odzysku.

Załącznik nr 2

NIEWYCZERPUJĄCY WYKAZ PROCESÓW
UNIESZKODLIWIANIA
D1 Składowanie w gruncie lub na

powierzchni ziemi (np. składowiska
itp.)

D2 Przetwarzanie w glebie i ziemi (np.

biodegradacja odpadów płynnych lub
szlamów w glebie i ziemi itd.)

D3 Głębokie zatłaczanie (np. zatłaczanie

odpadów w postaci umożliwiającej
pompowanie do odwiertów, wysadów
solnych lub naturalnie powstających
komór itd.)

D4 Retencja powierzchniowa (np. umiesz-

czanie odpadów ciekłych i szlamów
w dołach, poletkach osadowych lub
lagunach itd.)

D5 Składowanie na składowiskach

w sposób celowo zaprojektowany
(np. umieszczanie w uszczelnionych
oddzielnych komorach, przykrytych
i izolowanych od siebie wzajemnie
i od środowiska itd.)

D6 Odprowadzanie do wód z wyjątkiem

mórz i oceanów

D7 Odprowadzanie do mórz i oceanów,

w tym lokowanie na dnie mórz

D8 Obróbka biologiczna, niewymieniona

D9 Obróbka fizyczno-chemiczna, niewy-

D10 Przekształcanie termiczne na lądzie
D11 Przekształcanie termiczne na morzu(*)
D12 Trwałe składowanie (np. umieszczanie

pojemników w kopalniach itd.)

D13 Sporządzanie mieszanki lub mieszanie

przed poddaniem odpadów któremu-
kolwiek z procesów wymienionych
w pozycjach D1–D12(**)

D14 Przepakowywanie przed poddaniem

któremukolwiek z procesów wymienio-
nych w pozycjach D1–D13

D15 Magazynowanie poprzedzające który-

kolwiek z procesów wymienionych
w pozycjach D1–D14 (z wyjątkiem

wstępnego magazynowania u wytwór-
cy odpadów)

(*) Ten proces jest zabroniony na mocy

przepisów UE i konwencji międzynaro-
dowych.

(**) Jeżeli nie istnieje inny właściwy kod

komentarz

W załączniku nr 2 do n.u.o. zamieszczony

jest wykaz procesów unieszkodliwiania od-

padów oznaczonych kodami od D1 do D15.

Wykaz ten jest zgodny z załącznikiem I

(w polskiej wersji językowej) do dyrektywy

odpadowej i zgodnie z tą dyrektywą jest

niewyczerpujący, gdyż załącznik I według

art. 38 dyrektywy może być zmieniony po-

przez unijny akt prawny. Ponadto Komisja

Europejska może opracować wytyczne do

interpretacji definicji unieszkodliwiania.

Obecne opisy procesów w załączniku nr 2

do n.u.o. są nieco inne niż te, jakie były

w załączniku nr 6 do s.u.o., m.in.:

– D1 – „Składowanie w gruncie lub na po-

wierzchni ziemi (np. składowiska itp.)”

zamiast „Składowanie na składowiskach

odpadów obojętnych”;

– D2 – „Przetwarzanie w glebie i ziemi”

zamiast „Obróbka w glebie i ziemi”;

– D3 – „Głębokie zatłaczanie (np. zatłacza-

nie odpadów w postaci umożliwiającej

pompowanie do odwiertów, wysadów sol-

nych lub naturalnie powstających komór

itd.)” zamiast „Składowanie przez głębo-

kie zatłaczanie (np. zatłaczanie odpadów,

które można pompować)”;

– D4 – „np. umieszczanie odpadów ciekłych

i szlamów w dołach, poletkach osadowych

lub lagunach itd.” zamiast „np. umiesz-

czanie odpadów na poletkach osadowych

lub lagunach”;

– D5 – „Składowanie na składowiskach

w sposób celowo zaprojektowany

(np. umieszczanie w uszczelnionych od-

dzielnych komorach, przykrytych i izo-

lowanych od siebie wzajemnie i od śro-

dowiska itd.)” zamiast „Składowanie na

składowiskach odpadów niebezpiecznych

lub na składowiskach odpadów innych

niż niebezpieczne”;

– D6 – „z wyjątkiem mórz i oceanów” za-

miast „z wyjątkiem mórz*”;

– D7 – „Odprowadzanie do mórz i oceanów,

w tym lokowanie na dnie mórz” zamiast

„Lokowanie (zatapianie) na dnie mórz”;

– D8 – „powstają ostateczne związki lub

mieszanki” zamiast „powstają odpady”;

– D9 – „powstają ostateczne związki lub

mieszaniny ... (np. odparowanie, suszenie,

kalcynacja itp.)” zamiast „powstają odpa-

dy ... (np. parowanie, suszenie, strącanie)”;

– D10 – „Przekształcanie termiczne na lą-

dzie” zamiast „Termiczne przekształca-

nie odpadów w instalacjach lub urządze-

niach zlokalizowanych na lądzie”;

– D11 – „Przekształcanie termiczne na mo-

rzu(*)” zamiast „Termiczne przekształ-

canie odpadów w instalacjach lub urzą-

dzeniach zlokalizowanych na morzu”;

– D12 – „Trwałe składowanie (np. umiesz-

czanie pojemników w kopalniach itd.)”

zamiast „Składowanie odpadów w pojem-

nikach w ziemi (np. w kopalni)”;

– D13 – dodano odnośnik (**) z objaśnie-

niem: „(**) Jeżeli nie istnieje inny wła-

ściwy kod D, mogą tu być uwzględnione

procesy wstępne poprzedzające uniesz-

kodliwienie, w tym wstępna obróbka, jak

np. sortowanie, kruszenie, zagęszczanie,

granulacja, suszenie, rozdrabnianie, kon-

dycjonowanie lub separacja przed podda-

niem któremukolwiek spośród procesów

wymienionych w pozycjach D1–D12”;

– D15 – „Magazynowanie poprzedzające

którykolwiek ... (z wyjątkiem wstępnego

magazynowania u wytwórcy odpadów)”

zamiast „Magazynowanie w czasie któ-

regokolwiek ... (z wyjątkiem tymczaso-

wego magazynowania w czasie zbiórki

w miejscu, gdzie odpady są wytwarzane)”.

Ponadto w nowym wykazie brak jest z po-

przedniego wykazu procesu unieszkodli-

wiania o kodzie D16 (Przetwarzanie od-

padów, w wyniku którego są wytwarzane

odpady przeznaczone do unieszkodliwia-

nia), ale nie ma w n.u.o. przepisu przejścio-

wego dla tego procesu, gdyż poza uchyloną

s.u.o. proces ten nie był wymieniany w in-

nych przepisach. Obecny brak w wykazie

procesu o kodzie D16 nie powoduje jednak

ograniczenia stosowania dotychczasowych

metod unieszkodliwiania, a jedynie zmianę

nazwy procesu. Dla dotychczasowego pro-

cesu unieszkodliwiania o kodzie D16 wy-

daje się właściwy proces nieostatecznego

unieszkodliwiania odpowiednio o kodzie

D8, D9 lub D13. Na podstawie dotychcza-

sowych decyzji można nadal prowadzić

działalność w zakresie unieszkodliwiania

odpadów w procesie D16, gdyż te decyzje są

nadal ważne na podstawie przepisu przej-

ściowego art. 232 n.u.o., ale maksymalnie

do 23 stycznia 2015 r. Do czasu uzyskania

zezwolenia na przetwarzanie odpadów

z określonym procesem już według za-

łącznika nr 2 do n.u.o. resort środowiska,

w wyjaśnieniach z 2 października 2013 r.

dotyczących przepisów n.u.o. w zakresie

zbierania i przetwarzania odpadów, reko-

menduje stosowanie w dokumentach ewi-

dencyjnych oraz sprawozdaniach nowych

oznaczeń procesów z podaniem w nawia-

sach starych oznaczeń.

Załącznik nr 3

WŁAŚCIWOŚCI POWODUJĄCE, ŻE ODPADY
SĄ ODPADAMI NIEBEZPIECZNYMI
H1

„wybuchowe”: substancje i preparaty,
które mogą wybuchnąć pod wpływem
ognia lub które są bardziej wrażliwe
na wstrząs lub tarcie niż dinitroben-
zen,

H2 „utleniające”: substancje i preparaty,

które w kontakcie z innymi substan-
cjami, w szczególności z substancjami
łatwopalnymi, wykazują silne reakcje
egzotermiczne,

H3–A „wysoce łatwopalne”:

– substancje i preparaty ciekłe

o temperaturze zapłonu niższej niż
21°C (w tym skrajnie łatwopalne
ciecze) lub

– substancje i preparaty, które mogą

się rozgrzać, a następnie zapalić pod
wpływem kontaktu z powietrzem
w temperaturze otoczenia, bez
doprowadzenia energii, lub

– substancje i preparaty stałe, które

mogą z łatwością zapalić się po
krótkim kontakcie ze źródłem
zapłonu i które palą się nadal lub
ulegają zniszczeniu po usunięciu
źródła zapłonu, lub

– substancje i preparaty gazowe,

łatwopalne w powietrzu pod
normalnym ciśnieniem, lub

– substancje i preparaty, które

w kontakcie z wodą lub wilgot-
nym powietrzem tworzą wysoce
łatwopalne gazy w niebezpiecznych
ilościach,

H3–B „łatwopalne”: substancje i preparaty

ciekłe o temperaturze zapłonu równej
lub wyższej niż 21°C i niższej niż lub
równej 55°C,

H4 „drażniące”: substancje i preparaty

niewykazujące działania żrącego,
które w wyniku bezpośredniego,
długotrwałego lub powtarzającego się
kontaktu ze skórą lub błoną śluzową
mogą wywołać stan zapalny,

H5 „szkodliwe”: substancje i preparaty,

które w przypadku ich wdychania,
spożycia lub wniknięcia przez skórę
mogą powodować ograniczone zagro-
żenie dla zdrowia,

H6 „toksyczne”: substancje i preparaty

„rakotwórcze”: substancje i prepara-
ty, które w przypadku ich wdychania,
spożycia lub wniknięcia przez skórę
mogą wywołać raka lub zwiększać
częstotliwość jego występowania,

H8 „żrące”: substancje i preparaty, które

w zetknięciu z żywymi tkankami mogą
spowodować ich zniszczenie,

H9 „zakaźne”: substancje i preparaty

zawierające żywe drobnoustroje lub
ich toksyny, o których wiadomo lub
co do których istnieją wiarygodne

podstawy do przyjęcia, że wywołują
choroby u ludzi lub innych żywych
organizmów,

H10 „działające szkodliwie na rozrodczość”:

H11 „mutagenne”: substancje i preparaty,

które w przypadku ich wdychania,
spożycia lub wniknięcia przez skórę
mogą wywołać dziedziczne defekty
genetyczne lub zwiększyć częstotli-
wość ich występowania,

H12 odpady, które w kontakcie z wodą,

powietrzem lub kwasem uwalniają
toksyczne lub bardzo toksyczne gazy,

H13(*) „uczulające”: substancje i preparaty,

H14 „ekotoksyczne”: odpady, które stano-

wią lub mogą stanowić bezpośrednie
lub opóźnione zagrożenie dla co
najmniej jednego elementu środowi-
ska,

H15 odpady, które po zakończeniu procesu

unieszkodliwiania mogą w dowolny
sposób wydzielić inną substancję, np.
w formie odcieku, która ma którą-
kolwiek spośród cech wymienionych
powyżej.

komentarz

W załączniku nr 3 do n.u.o. określonych jest

15 właściwości powodujących, że odpady są

odpadami niebezpiecznymi. Przykładowo

są to takie właściwości jak: wybuchowe,

łatwopalne, drażniące, toksyczne, żrące,

zakaźne.

Odpady wykazujące co najmniej jedną spo-

śród tych właściwości są według art. 3 ust. 4

n.u.o. odpadami niebezpiecznymi, z tym że

według art. 6 n.u.o. odpadami niebezpiecz-

nymi są te wskazane w katalogu odpadów

(poprzez oznakowanie indeksem górnym

w postaci gwiazdki „*” przy kodzie rodza-

ju odpadów) jako odpady niebezpieczne.

Jednakże według art. 7 n.u.o. posiadacz od-

padów może dokonać zmiany klasyfikacji

odpadów niebezpiecznych (oznaczonych

„*”) na odpady inne niż niebezpieczne, je-

żeli dokona w związku z tym zgłoszenia

marszałkowi województwa, wykazując, że

odpady nie posiadają właściwości odpadów

niebezpiecznych określonych w załączniku

nr 3 do n.u.o. Uwzględnić musi przy tym

szczegółowe warunki zmiany statusu od-

padu na inny niż niebezpieczny i sposób

Wygenerowano dnia 2015-02-20 dla loginu: johnprctorbob@gmail.com

7 / 8

Komentarze

gazetaprawna.pl

Kontak

t: 22 761 31

27, pren

ume

ratadgp@infor.pl

Więcej na: www.gazeta

pra

awna.pl/of

erta2014

Wejdź na:

www.gazetaprawna.pl/archiwumdgp

Masz prenumeratę DGP?

2002 - 2013

Jako

prenumerator

zyskujesz

bezpłatny dostęp

do wszystkich

tekstów z gazety

i jej dodatków

z lat 2002-2013

archiwum

Korzystaj

z elektronicznego

www.gazetaprawna.pl/archiwumdgp

P I S

Z E M Y O

D P O

W I E

D Z I A L N I E

P A T R Z Y M Y O B I

E K T Y W N

I E

tęp

ety

Załącznik nr 4

komentarz

Załącznik nr 5

komentarz

PRENUMERATA:

Komentarze

Dziennik Gazeta Prawna, 25 lutego 2014 nr 38 (3679)

gazetaprawna.pl

adgp@i

www.gazetaprawna.pl/archiwumdgp

prenumerator

bezpłatny dostęp

www.gazetaprawna.p

www.gazetaprawna.pl/

archiwumdgp

I S

Z E M

W I E

L N I E

E K T

autoPRoMoCJ

CJa

ustalenia ich spełnienia określone w roz-

porządzeniu wydanym na podstawie art. 7

n.u.o., a do jego wejścia w życie, ale maksy-

malnie do 23 stycznia 2015 r., w rozporzą-

dzeniu – Dz.u

dzeniu – Dz.

dzeniu – Dz. . z 2004 r. nr 128, poz. 1347.

Podstawowa charakterystyka odpadów,

którą sporządza przekazujący odpady do

składowania na składowisko odpadów,

powinna zawierać według art. 110 ust. 2

lit f n.u.o. wykaz właściwości wymienio-

nych w załączniku nr 3 do n.u.o. w od-

niesieniu do odpadów, które mogą zostać

przekwalifikowane na odpady inne niż

niebezpieczne.

Przytoczone w uwagach do załącznika

nr 3 dyrektywy (67/548/EWG i 1999/45/WE)

można stosować przejściowo do 1 grudnia

2014 r. w zakresie substancji i do 1 czerwca

2015 r. w zakresie mieszanin w związku

z tzw. rozporządzeniem CLP (rozporzą-

dzenie Parlamentu Europejskiego i Rady

(WE) nr 1272/2008 z 16 grudnia 2008 r.

w sprawie klasyfikacji, oznakowania i pa-

kowania substancji i mieszanin, zmienia-

jące i uchylające dyrektywy 67/548/EWG

i 1999/45/WE oraz zmieniające rozporzą-

dzenie (WE) nr 1907/2006). Po tych termi-

nach właściwości odpadów powinny być

określane zgodnie z CLP przy zastosowaniu

metod określonych w REaCH.

Załącznik nr 4

SKŁADNIKI, KTÓRE MOGĄ POWODOWAĆ,
ŻE ODPADY SĄ ODPADAMI NIEBEZPIECZNYMI
1) beryl, związki berylu,
2) związki wanadu,
3) związki chromu (VI),
4) związki kobaltu,
5) związki niklu,
6) związki miedzi,
7) związki cynku,
8) arsen, związki arsenu,
9) selen, związki selenu,
10) związki srebra,
11) kadm, związki kadmu,
12) związki cyny,
13) antymon, związki antymonu,
14) tellur, związki telluru,
15) związki baru z wyjątkiem siarczanu

baru,

16) rtęć, związki rtęci,
17) tal, związki talu,
18) ołów, związki ołowiu,
19) siarczki nieorganiczne,
20) nieorganiczne związki fluoru, z wyjąt-

kiem fluorku wapnia,

21) cyjanki nieorganiczne,
22) następujące metale alkaliczne lub

metale ziem alkalicznych: lit, sód, potas,
wapń, magnez w postaci niezwiązanej,

23) kwaśne roztwory lub kwasy w postaci

stałej,

24) roztwory zasadowe i zasady w postaci

stałej,

25) azbest (pył i włókna),
26) fosfor, związki fosforu, z wyjątkiem

fosforanów mineralnych,

27) karbonylki metali,
28) nadtlenki,
29) chlorany,
30) nadchlorany,
31) azydki,
32) farmaceutyki oraz związki stosowane

w medycynie lub w weterynarii,

33) biocydy i substancje fitofarmaceutyczne,
34) substancje zakaźne,
35) kreozoty,
36) izocyjaniany, tiocyjaniany,
37) cyjanki organiczne (np. nitryle),
38) fenole, związki fenolowe,
39) halogenowane rozpuszczalniki,
40) rozpuszczalniki organiczne, z wyjątkiem

rozpuszczalników halogenowanych,

41) związki halogenoorganiczne, z wyjątkiem

obojętnych materiałów spolimeryzo-
wanych i innych substancji, o których
mowa w niniejszym załączniku,

42) aromatyczne, policykliczne i heterocy-

kliczne związki organiczne,

43) aminy alifatyczne,
44) aminy aromatyczne,
45) etery,
46) substancje o właściwościach wybu-

chowych, z wyjątkiem substancji
wyszczególnionych w innych punktach
niniejszego załącznika,

47) organiczne związki siarki,
48) jakiekolwiek pochodne polichlorowane

go dibenzofuranu,

49) jakiekolwiek pochodne polichlorowanej

dibenzo-p-dioksyny,

50) węglowodory i ich związki z tlenem,

azotem lub siarką nieuwzględnione
w inny sposób w niniejszym załączniku.

komentarz

W załączniku nr 4 do n.u.o. wymienionych

jest 50 składników, które mogą powodować,

że odpady są odpadami niebezpiecznymi.

Przykładowo są to takie składniki jak: rtęć,

ołów, azbest, chlorany, substancje zakaź-

ne, fenole.

W przypadku gdy w decyzji Komisji Euro-

pejskiej wydanej na podstawie dyrektywy

odpadowej zostaną ustalone dla tych skład-

ników wartości graniczne stężeń substancji

niebezpiecznych, poniżej których odpadów

nie uznaje się za odpady niebezpieczne, to

minister środowiska uwzględni te war-

tości graniczne, wydając rozporządzenie

w sprawie katalogu odpadów.

Załącznik nr 5

PRZYKŁADY ŚRODKÓW SŁUŻĄCYCH
ZAPOBIEGANIU POWSTAWANIU
ODPADÓW
Środki, które mogą mieć wpływ na warunki
ramowe związane z wytwarzaniem odpadów
1. Wykorzystanie środków planowania lub
innych instrumentów ekonomicznych wspie-
rających efektywne wykorzystanie zasobów.
2. Promocja badań i rozwoju w obsza-
rze pozyskiwania czystszych i bardziej
oszczędnych produktów i technologii
oraz upowszechnianie i wykorzystywanie
wyników takich badań i rozwoju.
3. Opracowanie na wszystkich poziomach
skutecznych i przydatnych wskaźników
presji na środowisko związanej z wytwa-
rzaniem odpadów, przy czym celem tych
wskaźników ma być przyczynienie się do
zapobiegania powstawaniu odpadów, od
porównywania produktów na poziomie
Wspólnoty, przez działania podjęte przez
władze lokalne, po środki ogólnokrajowe.
Środki, które mogą mieć wpływ na fazę
projektu, produkcji i dystrybucji
4. Promocja eko-projektowania (syste-
matycznego uwzględniania aspektów
środowiskowych przy projektowaniu
produktu z zamiarem poprawienia charak-
terystyki oddziaływania, jakie dany produkt
wywiera na środowisko przez cały cykl
życia).
5. Dostarczanie informacji o technikach
zapobiegania powstawaniu odpadów
z zamiarem ułatwiania wprowadzania
najlepszych dostępnych technik w przemy-
śle.
6. Organizacja szkoleń dla właściwych
organów w zakresie wprowadzania
wymogów dotyczących zapobiegania
powstawaniu odpadów do decyzji wyda-
wanych na podstawie ustawy o odpadach
i ustawy – Prawo ochrony środowiska.
7. Objęcie środkami zapobiegania wytwa-
rzaniu odpadów instalacji niepodlegających
pozwoleniom zintegrowanym. W odpo-
wiednich przypadkach środki takie mogą
zawierać oceny i plany zapobiegania
powstawaniu odpadów.
8. Wykorzystanie kampanii informacyjnych
oraz zapewnienie wsparcia finansowego,
decyzyjnego i innego rodzaju wsparcia
dla przedsiębiorstw. Środki takie będą
szczególnie skuteczne, jeżeli będą skiero-
wane i dostosowane do małych i średnich
przedsiębiorstw i będą działały przez sieci
istniejących powiązań gospodarczych.
9. Stosowanie dobrowolnych umów, paneli
konsumentów i producentów lub negocjacji
sektorowych, zmierzających do tego, aby
dane przedsiębiorstwa lub sektory prze-

mysłu wyznaczały własne plany lub cele
zapobiegania powstawaniu odpadów lub
udoskonalały nieoszczędne produkty lub
opakowania.
10. Promocja wiarygodnych systemów zarzą-
dzania środowiskiem, w tym EMAS
i I SO 14001.
Środki, które mogą mieć wpływ na fazę
konsumpcji i użytkowania
11. Instrumenty ekonomiczne, takie jak
zachęty do czystych zakupów lub wpro-
wadzenie obowiązkowej zapłaty przez
konsumentów za dany artykuł lub element
opakowania, który w przeciwnym wypadku
byłby wydawany bezpłatnie.
12. Wykorzystanie kampanii informacyjnych
i kierowanie informacji do ogółu społeczeń-
stwa lub konkretnej grupy konsumentów.
13. Promocja wiarygodnego etykietowania
ekologicznego.
14. Porozumienia z sektorem przemysłu,
np. dotyczące paneli produktów podobnych
do prowadzonych w ramach zintegrowanych
polityk produktowych lub umowy z deta-
listami w sprawie dostępności informacji
o zapobieganiu powstawaniu
odpadów oraz w sprawie produktów
powodujących mniejsze oddziaływanie na
środowisko.
15. W kontekście zamówień publicznych
i zaopatrzenia przedsiębiorstw – włączanie
kryteriów związanych z ochroną środowiska
i zapobieganiem powstawaniu odpadów do
zaproszeń do składania ofert i kontrak-
tów, zgodnie z Podręcznikiem na temat
ekologicznych zamówień publicznych,
opublikowanym przez Komisję Europejską
29 października 2004 r.
16. Propagowanie ponownego użycia lub
naprawy wyrzucanych produktów lub ich
składników, w szczególności przez stosowa-
nie środków edukacyjnych, ekonomicznych,
logistycznych i innych, takich jak wspieranie
lub tworzenie akredytowanych sieci napraw
i ponownego użycia, zwłaszcza w regionach
gęsto zaludnionych.

komentarz

W załączniku nr 5 do n.u.o. wskazano, w po-

dziale na 3 grupy, 16 przykładowych środ-

ków służących zapobieganiu powstawaniu

odpadów, które mogą mieć wpływ:

– na warunki ramowe związane z wytwa-

rzaniem odpadów,

– na fazę projektu, produkcji i dystrybucji,

– na fazę konsumpcji i użytkowania.

Środki służące zapobieganiu powstawa-

niu odpadów powinny być według art. 34

ust. 5 n.u.o. uwzględnione w krajowym

i wojewódzkich planach gospodarki od-

padami.

PRENUMERATA:

Cena prenumeraty DZIENNIKA GAZETY PRAWNEJ: Wersja Standard: miesięczna (luty 2014 r.): 96,00 zł, luty–grudzień 2014 r.: 1003,75 zł. Wersja Premium: miesięczna
(luty 2014 r.): 112,00 zł, luty–grudzień 2014 r.: 1188,00 zł. Wszystkie ceny brutto (zawierają 8% VAT). Więcej informacji na stronie www.gazetaprawna.pl/prenumerata

Wygenerowano dnia 2015-02-20 dla loginu: johnprctorbob@gmail.com

8 / 8

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
DGP 2014 10 28 firma i prawo
DGP 2014 07 29 firma i prawo
DGP 2014 01 28 firma i prawo
DGP 2014 06 24 firma i prawo
DGP 2014 09 16 firma i prawo
DGP 2014 07 15 firma i prawo
DGP 2014 08 26 firma i prawo
DGP 2014 10 28 firma i prawo
DGP 2014 02 24 rachunkowosc i audyt
DGP 2014 02 03 rachunkowosc i a Nieznany
DGP 2014 02 21 prawnik

więcej podobnych podstron