Szkoła Policji w Katowicach

Służba Prewencji

Postępowanie Policji w przypadku ujawnienia

niebezpiecznych przedmiotów

Opracowanie:

nadkom. mgr Janusz Ciszek

Zakład Prewencji

Wydawnictwo
Szkoły Policji w Katowicach
2005

S

Z

K

O

ŁA

POL

IC

J

I

2

3

Spis treści

1. Wstęp

5

2. Postępowanie w przypadku zagrożenia bioterroryzmem

6

2.1. Procedura profilaktycznego postępowania w przypadku otrzymania

przesyłki niewiadomego pochodzenia

6

2.2. Procedura profilaktycznego postępowania policjantów

w przypadku wystąpienia zdarzeń związanych z bioterroryzmem

7

3. Postępowanie w przypadku zagrożenia katastrofą w ruchu lądowym

8

3.1. Procedura postępowania w przypadku zdarzenia z niebezpiecznymi

substancjami chemicznymi

9

4. Postępowanie z niewybuchami i urządzeniami wybuchowymi

10

4.1. Procedura postępowania Policji po uzyskaniu informacji o podłożeniu

materiałów i urządzeń wybuchowych

11

4.2. Procedura postępowania administratorów obiektów po uzyskaniu

informacji o podłożeniu ładunków wybuchowych

12

5. Podsumowanie

14

Załączniki

16

Przepisy

19

4

5

1. Wstęp

Policjanci wykonujący czynności patrolowo - interwencyjne mogą się znaleźć

w sytuacji nietypowej, to znaczy takiej, która nie występuje często. Sytuacje te mogą

stanowić zagrożenie dla życia lub zdrowia wielu ludzi, w tym również policjantów

podejmujących prawem określone czynności. Zachowanie policjantów w tych

sytuacjach jest określone szeregiem różnych aktów prawnych, wytycznych, pism.

Zadaniem tej publikacji jest zebranie obowiązujący procedur dotyczących

w szczególności zachowania się policjanta w zetknięciu się z niebezpiecznym

przedmiotem lub sytuacją, w której występują niebezpieczne przedmioty.

W opracowaniu tym ograniczam się w przede wszystkim do tych aspektów działania

policjanta, które wpływają na bezpieczne wykonywanie czynności. Jednocześnie

w przedmiotowej pracy zostały przedstawione procedury zachowania obywateli,

których rozpowszechnianie wśród społeczeństwa jest również obowiązkiem Policji.

6

2. Postępowanie w przypadku zagrożenia bioterroryzmem

Bioterroryzmem określa się zagrożenie wywołane atakiem terrorystycznym przy

użyciu broni biologicznej. Obowiązujące przepisy dokonują podziału zadań i sfer

odpowiedzialności poszczególnych organów i instytucji w zakresie przeciwdziałania

skutkom tego ataku. W tym zakresie został również ściśle określony obszar działania

Policji

1

, który będzie się odnosił do:

1. Przyjęcia zgłoszenia o wystąpieniu przypadku bioterroryzmu np. podłożony

proszek.

2. Podjęcia działań polegających w szczególności na

2

:

• izolacji i ochrony miejsca, obiektów i terenu,
• pilotowaniu pojazdów,
• asyście wykonujących zadania,
• kontroli przestrzegania przez ludność wprowadzonych zarządzeń,
• ustaleniu miejsca pobytu osób podejrzewanych o zakażenie lub kontakt.

Równocześnie inne podmioty, każdy według swoich kompetencji, podejmują

określone w procedurach działania.

2.1. Procedura profilaktycznego postępowania w przypadku otrzymania

przesyłki niewiadomego pochodzenia

3

W przypadku otrzymania jakiejkolwiek przesyłki niewiadomego pochodzenia lub

budzącej podejrzenia z jakiegokolwiek innego powodu np.:

- brak nadawcy,

- brak adresu nadawcy,

- przesyłka pochodzi od nadawcy lub z miejsca, którego jej się nie

spodziewamy należy:

1

Pismo Komendanta Głównego Policji G-II-2737/01 z dnia 18.10.2001r. w sprawie procedur działania

w przypadku zagrożenia atakiem terrorystycznym.

2

Zarządzenie nr 36 Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 23.04.1970 r w sprawie współdziałania organów
Milicji Obywatelskiej z organami społecznej służby zdrowia w zakresie zwalczania niektórych chorób
zakaźnych, które stanowią szczególne zagrożenie dla zdrowia ludności. Dz. Urz. MSW nr 6 z dnia 25.06.1970.

3

Procedura przygotowana w formie ulotki przez Główny Inspektorat Sanitarny dla społeczeństwa.

7

1. Nie otwierać tej przesyłki.

2. Umieścić przesyłkę w grubym worku plastikowym, szczelnie zamknąć.

3. Worek ten należy umieścić w drugim grubym plastikowym worku, który należy

szczelnie zamknąć: zawiązać supeł i zakleić taśmą klejącą.

4. Paczki nie należy przemieszczać. Należy pozostawić ją na miejscu.

5. Powiadomić Policję.

Odpowiednie służby podejmą wszystkie niezbędne kroki w celu bezpiecznego

przejęcia przesyłki.

4

W przypadku, gdy podejrzana przesyłka została otwarta i zawiera jakąkolwiek

podejrzaną zawartość w formie stałej (pył, kawałki, blok, galaretę, pianę itp.) lub

płynnej należy:

1. Możliwie nie naruszać tej zawartości: nie rozsypywać, nie przenosić, nie dotykać,

nie wąchać, nie powodować ruchu powietrza w pomieszczeniu (wyłączyć systemy

wentylacji i klimatyzacji, zamknąć okna).

2. Należy całą zawartość umieścić w worku plastikowym, zamknąć go i zakleić

taśmą lub plastrem.

3. Należy dokładnie umyć ręce.

4. Zaklejony worek umieścić w drugim worku, zamknąć go i zakleić.

5. Ponownie dokładnie umyć ręce.

6. Bezzwłocznie powiadomić Policję i stosować się do wskazówek policjanta.

7. Po przybyciu właściwych służb należy bezwzględnie stosować się do ich zaleceń.

2.2. Procedura profilaktycznego postępowania Policjantów w przypadku

wystąpienia zdarzeń związanych z bioterroryzmem

5

1. Należy przyjąć zgłoszenie.

2. Przekazać wstępną informację do:

- Centrum Zarządzania Kryzysowego Wojewody,

- Wojewódzkiej Stacji SANEPIDU,

4

Załącznik nr 1 przedstawia podział kompetencji w przypadku ujawnienia podejrzanej przesyłki.

5

Opracowanie Inspekcja Sanitarna MSWiA.

8

- Inspekcji Sanitarnej MSWiA,

- Państwowej Straży Pożarnej.

3. W razie uzyskania wiadomości o potencjalnie zakaźnej przesyłce Policja przede

wszystkim zabezpiecza miejsce składowania, oraz wyłącza je z użytkowania.

4. Policja nie wchodzi do tych pomieszczeń, ani nie styka się z ludźmi, którzy

przebywali lub mieli styczność z przesyłką niewiadomego pochodzenia, izoluje

osoby mające styczność z podejrzaną przesyłką w celu zmniejszenia osób

z kontaktu i rozprzestrzeniania się ewentualnego zakażenia do czasu podjęcia

decyzji o hospitalizacji przez służby medyczne.

5. Po uzyskaniu informacji o pozostawieniu w pomieszczeniu substancji lub przesyłki

niewiadomego pochodzenia należy wyłączyć klimatyzację, zamknąć drzwi, które

należy opieczętować.

6. Miejsce zdarzenia powinno być zabezpieczone do czasu zakończenia dezynfekcji

miejsca akcji lub terenu kwarantanny przez SANEPIID. Dezynfekcje miejsca akcji

prowadzi wyspecja1izowana firma alarmowana przez dyżurnego SANEPIDU.

7.

W przypadku podejrzenia zakażenia ratownika służb ratowniczych mundurowych

natychmiast powiadomić Inspektora Sanitarnego MSWiA.

8. Policja nie pobiera próbek materiału. Właściwe próbki do badań laboratoryjnych,

jeżeli zachodzi konieczność, pobierają pracownicy SANEPIDU albo ratownicy

PSP zastępu ratownictwa chemicznego wg określonej procedury.

9. Policja nie przewozi próbek materiału - może pilotować pojazdy na prośbę wyżej

wymienionych podmiotów.

3. Postępowanie w przypadku zagrożenia katastrofą w ruchu

lądowym

W ciągu roku na polskich drogach jest realizowanych około 1 mln przewozów

z ładunkami niebezpiecznymi, o całkowitej masie około 5 mln ton. Zdecydowaną

większość tych materiałów stanowią produkty ropopochodne. Należy zwrócić uwagę,

że skutki wypadków w transporcie materiałów niebezpiecznych są najczęściej

nieporównywalne ze skutkami innych wypadków w komunikacji. Dla przykładu

9

wydostanie się 10 ton amoniaku, co stanowi zawartość jednej tylko komory

w cysternie samochodowej, po całkowitym rozrzedzeniu w powietrzu może

spowodować śmiertelne skażenie środowiska w promieniu 300 m. Natomiast

wydostanie się 25 ton chloru do atmosfery, a tyle może przewozić jedna cysterna na

wagonie kolejowym, przy prędkości wiatru do 2 m/s, może spowodować skażenie na

obszarze około 120 km kwadratowych, a śmiertelne zagrożenie w tym przypadku

może wystąpić na obszarze około 5 km kwadratowych. W tym stanie rzeczy bardzo

istotny jest sposób reakcji pierwszych służb przybyłych na miejsce zdarzenia, do

których niewątpliwie należy Policja.

3.1. Procedura postępowania w przypadku zdarzenia z niebezpiecznymi

substancjami chemicznymi

6

1. Do miejsca zdarzenia zbliżać się od strony zawietrznej oraz z góry na dół, jeśli

do wypadku doszło na nierównym terenie.

2. Pojazd zaparkować w bezpiecznej odległości (ok. 100 metrów) i wyłączyć silnik.

3. Przeprowadzić rozmowę z kierowcą pojazdu, o ile jest to możliwe, lub podejść na

odległość umożliwiającą odczytanie tablic (oznakowań).

7

Unikać kontaktu

z substancją, która wydostała się na zewnątrz. W pobliżu miejsca zdarzenia nie

palić, nie używać radiostacji oraz nie uruchamiać silników samochodowych.

4. W przypadku awarii instalacji na terenie zamkniętym (zakłady chemiczne,

magazyny) zatrzymać się przy wejściu, bramie, zewnętrznym ogrodzeniu itp., albo

w bezpiecznej odległości od miejsca zdarzenia.

5. Zapewnić bezpieczeństwo własne i osobom postronnym, poprzez ustawienie

znaków ostrzegawczych.

6. Nie zbliżać się do miejsca zdarzenia, chyba że jest to niezbędne dla ratowania

życia ludzkiego i nie stwarza zagrożenia dla innych osób.

6

Wytyczne 3/2000 Komendanta Głównego Policji z dnia 16 czerwca 2000r w sprawie postępowania Policji

w warunkach katastrofy naturalnej i awarii technicznej oraz w czasie innych zdarzeń zagrażających
bezpieczeństwu ludzi i środowiska.

7

Załącznik nr 2 i 3 przedstawia oznaczenia na tablicach ostrzegawczych dla zbiorników (cystern), oraz

przykładowe nalepki ostrzegawcze.

10

7. Utrzymywać osoby postronne z dala od miejsca zdarzenia. Jeżeli istnieją

jakiekolwiek wątpliwości co do bezpieczeństwa okolicy, zarządzić i przeprowadzić

ewakuację wszystkich obecnych osób, w tym policjantów, oraz odizolować teren

w promieniu co najmniej 100 metrów.

8.

Po przybyciu straży pożarnej poinformować jej dowódcę o podjętych działaniach,

od tej chwili kierowanie akcją zostaje przejęte przez straż pożarną

.

4. Postępowanie z niewybuchami i urządzeniami wybuchowymi

Zgodnie z obowiązującymi przepisami

8

Policja zajmuje się rozpoznaniem,

neutralizacją, unieszkodliwianiem, usuwaniem, transportem oraz niszczeniem

materiałów i urządzeń wybuchowych

9

– stanowiących zagrożenie dla bezpieczeństwa

i porządku publicznego.

Oczyszczaniem terenów i obiektów z materiałów i urządzeń wybuchowych

pochodzenia wojskowego oraz z okresu działań wojennych zajmują się – na

podstawie odrębnych przepisów – oddziały, pododdziały inżynieryjne wojsk lądowych

oraz oddziały i pododdziały marynarki wojennej. W razie konieczności współdziałania

wymienionych podmiotów całością przedsięwzięć kieruje przedstawiciel tego

podmiotu, w którego strefie odpowiedzialności wykonywane są działania minersko-

pirotechniczne.

W Policji podstawowe zadania w tym zakresie realizowane są przez grupy

minersko –pirotechniczne (GM-P ) i nieetatowe grupy rozpoznania minersko –

pirotechnicznego (NGRM-P ).

W strukturach wojskowych funkcjonują minerskie patrole oczyszczania terenu

z przedmiotów niebezpiecznych i wybuchowych Wojska Polskiego (MPOT WP).

Zadaniem GM-P, funkcjonujących jako etatowe pododdziały w strukturach

pododdziału antyterrorystycznego i komórek organizacyjnych Policji, jest dokonanie

8

Instrukcja działań minersko – pirotechnicznych Policji – Załącznik nr 2 do Zarządzenia nr pf 6/2003

Komendanta Głównego Policji z dnia 6 lutego 2003 r w sprawie metod i form działania pododdziałów
terrorystycznych oraz komórek minersko – pirotechnicznych Policji.

9

Materiały wybuchowe - związki chemiczne lub mieszaniny substancji chemicznych zdolne po zaincjonowaniu

do reakcji wybuchowej; urządzenia wybuchowe – wyroby przemysłowe, samodziałowe lub ich kombinacje,
których skutek działania stanowi zagrożenie dla zdrowia, życia lub mienia.

11

lokalizacji, rozpoznania, neutralizacji i unieszkodliwienia, usunięcia, transportu lub

zniszczenia materiałów i urządzeń wybuchowych.

Zadaniem NGRM-P powołanych w podległych jednostkach przez komendanta

wojewódzkiego Policji jest dokonanie przeszukania terenu i obiektu, co do których

istnieje uzasadnione podejrzenie o podłożeniu materiału lub urządzenia

wybuchowego. Po zlokalizowaniu materiału lub urządzenia wybuchowego,

przedmiotu mogącego zawierać taki materiał dowódca grupy zabezpiecza miejsce

lokalizacji i wzywa GM-P lub MPOT WP.

4.1. Procedura postępowania Policji po uzyskaniu informacji o podłożeniu

materiałów i urządzeń wybuchowych

Nie wchodząc w zagadnienia taktyczne (które mają charakter niejawny) na

podstawie

obowiązujących

przepisów

można

określić

następujące

zasady

postępowania Policji:

1. Po uzyskaniu informacji przez Policję o podłożeniu ładunku wybuchowego

czynności związane z przeszukaniem terenu i obiektu materiałów i urządzeń

wybuchowych dokonują policjanci NGRM-P.

2. Po zlokalizowaniu materiału, lub urządzenia wybuchowego i zabezpieczeniu

miejsca lokalizacji wzywa się GM-P lub MPOT.

3. Decyzje o ewakuacji obiektu, terenu podejmuje administrator (gospodarz) obiektu

po otrzymaniu informacji o podłożeniu lub zlokalizowaniu materiału, urządzenia

wybuchowego, albo na wniosek uprawnionego minera- pirotechnika lub policjanta

NGRM-P.

4. Policja ma prawo podjęcia decyzji o ewakuacji obiektu na postawie przepisów

o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, w przypadku nieuzasadnionej

odmowy ewakuacji obiektu przez administratora (gospodarza) zagrożonego

obiektu.

5. W przypadku ewakuacji obiektu, wszyscy nie biorący bezpośredniego udziału

w akcji powinni się znajdować w odległości bezpiecznej (co najmniej 150 m) od

zagrożonego obiektu.

12

6. Do działań rozpoznawczo – przeszukiwawczych w zagrożonym obiekcie należy

angażować jego użytkowników oraz pracowników ochrony zgodnie z zasadami

określonymi w instrukcji dotyczącej postępowania administratorów budynków.

4.2. Procedura postępowania administratorów (gospodarzy, właścicieli obiektów)

po uzyskaniu informacji o podłożeniu ładunków wybuchowych

10

Alarmowanie

1. Osoba, która przyjęła zgłoszenie o podłożeniu ładunku wybuchowego, albo

zauważyła w obiekcie przedmiot niewiadomego pochodzenia, mogący być

ładunkiem wybuchowym, jest obowiązana o tym powiadomić:

- administratora budynku,

- Policję.

2. Zawiadamiając Policję, należy podjąć:

- treść rozmowy ze zgłaszającym o podłożeniu ładunku wybuchowego, którą

należy prowadzić według wskazówek załączonych do instrukcji,

- miejsce i opis zlokalizowanego przedmiotu, który może być ładunkiem

wybuchowym,

- numer telefonu, z którego prowadzona jest rozmowa i swoje nazwisko,

- uzyskać od Policji potwierdzenie przyjętego powyższego zawiadomienia.

Akcja poszukiwawcza ładunku wybuchowego

1. Do czasu przybycia Policji akcją kieruje administrator obiektu, a w czasie jego

nieobecności osoba przez niego upoważniona.

2. Kierujący akcją zarządza, aby użytkownicy pomieszczeń dokonali sprawdzenia,

czy w tych pomieszczeniach znajdują się:

1) przedmioty, rzeczy, urządzenia, paczki itp., których wcześniej nie było i nie

wnieśli ich użytkownicy pomieszczeń (a mogły być wniesione i pozostawione

przez inne osoby , np. interesantów);

2) ślady przemieszczania elementów wyposażenia pomieszczeń;

10

Procedura zalecona pismem Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji AP/443-62(3)/98/MS z dnia

21.10.1998, do powszechnego stosowania.

13

3) zmiany w wyglądzie zewnętrznym przedmiotów, rzeczy, urządzeń, które

przedtem w pomieszczeniu były oraz emitowane z nich sygnały (np. dźwięki

mechanizmów zegarowych, święcące numery elektroniczne itp.).

3. Pomieszczenia ogólnodostępne, takie jak korytarze, klatki schodowe, holle, windy,

toalety, piwnice, strychy itp. oraz najbliższe otoczenie zewnętrzne obiektu powinno

być sprawdzone przez pracowników obsługi administracyjnej lub ochrony.

4. Zlokalizowanych przedmiotów, rzeczy, urządzeń, których w ocenie użytkowników

obiektu - przedtem nie było, a zachodzi podejrzenie, iż mogą to być ładunki

wybuchowe, nie wolno dotykać. O ich umiejscowieniu należy natychmiast

powiadomić administratora obiektu i Policję.

5. W przypadku, gdy użytkownicy pomieszczeń stwierdzą obecność przedmiotów

(rzeczy, urządzeń), których wcześniej nie było lub zmiany w wyglądzie

i usytuowaniu przedmiotów stale znajdujących się w tych pomieszczeniach,

uprawnione jest przypuszczenie, że pojawienie się tych przedmiotów lub zmiany

w ich wyglądzie i usytuowaniu mogły nastąpić na skutek działania sprawcy

podłożenia ładunku wybuchowego. W takiej sytuacji kierujący akcją może wydać

decyzję ewakuacji osób z zagrożonego obiektu przed przybyciem Policji.

6. Należy zachować spokój i opanowanie, aby nie dopuścić do przejawów paniki.

Akcja rozpoznawczo – neutralizacyjna zlokalizowanych ładunków wybuchowych

1. Po przybyciu do obiektu policjanta lub policyjnej grupy interwencyjnej

administrator obiektu powinien przekazać im wszelkie informacje dotyczące

zdarzenia oraz wskazać miejsca zlokalizowanych przedmiotów, rzeczy, urządzeń

obcego pochodzenia i punkty newralgiczne w obiekcie.

2. Policjant lub dowódca grupy przejmuje kierowanie akcją, a administrator obiektu

winien mu udzielić wszechstronnej pomocy.

3. Na wniosek policjanta, kierującego akcją, administrator obiektu podejmuje decyzję

o ewakuacji użytkowników i innych osób z obiektu - o ile wcześniej to nie

nastąpiło.

4. Identyfikacją i rozpoznaniem zlokalizowanych przedmiotów, rzeczy, urządzeń

obcych oraz neutralizowaniem ewentualnie podłożonych ładunków wybuchowych

14

zajmują się uprawnione komórki organizacyjne Policji, przy wykorzystaniu

specjalistycznych środków technicznych.

5. Po zakończeniu działań policjant kierujący akcją przekazuje protokolarnie obiekt

administratorowi.

Postanowienie końcowe

1. Osobie przyjmującej zgłoszenie o podłożeniu ładunku wybuchowego oraz

administratorowi obiektu nie wolno lekceważyć żadnej informacji na ten temat

i każdorazowo powinni powiadomić o tym Policję, która z urzędu dokonuje

sprawdzenia wiarygodności każdego zgłoszenia.

2. Administrator obiektu powinien na bieżąco organizować szkolenie personelu

w zakresie niniejszej instrukcji, ewakuacji, architektonicznego układu obiektu,

w tym rozmieszczenia punktów newralgicznych, takich jak węzły gazowe,

energetyczne i wodne, oraz posiadać ich aktualny plan, który udostępnia na

żądanie policjanta kierującego akcją. Policjant udziela pomocy w realizacji

szkolenia.

3. Administrator obiektu winien podejmować wszelkie czynności zmierzające do

fizycznej i technicznej ochrony obiektu uniemożliwiającej podkładanie w nim

ładunków wybuchowych.

4. Z treścią niniejszej instrukcji należy zapoznać wszystkich pracowników

administracyjnych i ochrony.

5. Podsumowanie

W przedmiotowym opracowaniu starałem się zwrócić uwagę na te aspekty

działania Policji, które dotyczą pierwszego kontaktu z potencjalnym czy też realnym

zagrożeniem. Stosując przedstawione procedury, instrukcje policjant zminimalizuje

zagrożenie wynikające z powstałej sytuacji, której skutki mogą dotyczyć znacznej

grupy osób. Zdarzenia, w których policjant ma kontakt z niebezpiecznych

przedmiotem, nie występują na każdej służbie. Powoduje to, że znaczna liczba

policjantów nie posiadła praktycznych umiejętności zachowania się w takiej sytuacji.

15

W związku z tym bardzo ważna jest znajomość obowiązujących procedur, aby

w przypadku wystąpienia opisanych zdarzeń można było podjąć działania zmierzające

do zmniejszenia zagrożenia powszechnego.

16

Załącznik nr 1
Schemat reagowania (podziału kompetencji) w przypadku zagrożenia
bioterroryzmem.

dochodzenie zabezpieczenie

epidemiologiczne obszaru

podjęcie przesyłki

Transport wskazany przez Centrum Zarządzania

Kryzysowego Wojewody

Inspekcja

Sanitarna

podejrzana

przesyłka

Policja

Państwowa Straż

Pożarna

Laboratoria PZH , Wojewódzkie

Zakłady Weterynaryjne

i inne

17

Załącznik nr 2
Tablica

ostrzegawcza

dla

zbiorników

(cystern)

z

materiałami

niebezpiecznymi – oznaczenie cyfrowe

Numer rozpoznawczy rodzaju

niebezpieczeństwa

- pierwsza cyfra oznacza

2- emisje gazu spowodowana

ciśnieniem lub reakcją
chemiczną,

3- łatwopalność materiałów

ciekłych (par) i gazu lub
materiału ciekłego podatnego
na samonagrzewanie,

4- łatwopalność materiału

stałego podatnego na
samonagrzewanie,

5- działanie utleniające,
6- trujące,
7- promieniotwórcze,
8- żrące,
9- niebezpieczeństwo

samorzutnej i gwałtownej
reakcji

• podwójna cyfra oznacza

zwiększone niebezpieczeństwo
np. 33

• zero po pierwszej cyfrze

oznacza, że materiał nie
przedstawia dodatkowego
niebezpieczeństwa np. 30

• znak „ X” przed numerem

oznacza absolutny zakaz
zetknięcia się (kontaktu)
materiału z wodą np. X83

Numer rozpoznawczy

materiału z numerem

rozpoznawczym rodzaju

niebezpieczeństwa, np.:

1005 -amoniak 268
1017 - chlor 266
1035 - etan 23
1076 - fosgen 266
1090- aceton 33
1165- dioksan 33
1202- paliwo diesla 30
1203 -benzyna 33
1223- nafta 30
1400- bar 423
1407- cez 423
1428- sód X423
1558- arsen 60
1692- strychnina 66
1713- cyjanek cynku 66
1789- kwas solny 80
1814- ług potasowy 80
1833- kwas siarkowy 80
1872- tlenek ołowiu 56
1969- izobutan 23
1957- wodór ciężki 23
1971- metan sprężony 23
2257- potas X423
2389- furan 33
2809- rtęć 80

18

Załącznik nr 3
Przykładowe

nalepki

ostrzegawcze

oznaczenia

niebezpieczeństwa

umieszczane na przesyłkach i pojazdach

Substancje i przedmioty wybuchowe

Gazy palne

Gazy trujące

Materiały wytwarzające w kontakcie z wodą gazy zapalne

19

Przepisy

1. Wytyczne KGP z dnia 16.06.2000 r. w sprawie postępowania Policji w warunkach

katastrofy naturalnej i awarii technicznej oraz w czasie zdarzeń zagrażających

bezpieczeństwu ludzi i środowiska.

2. Zarządzenie nr 36 Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 23.04.1970 r. w sprawie

współdziałania organów Milicji Obywatelskiej z organami społecznej służby

zdrowia w zakresie zwalczania niektórych chorób zakaźnych, które stanowią

szczególne zagrożenie dla zdrowia ludności.

3. Zarządzenie nr pf 6/2003 Komendanta Głównego Policji z dnia 6.02.2003 r.

w sprawie metod i form działania pododdziałów terrorystycznych oraz komórek

minersko – pirotechnicznych Policji.

4. Pismo Komendanta Głównego Policji G-II-2713/01 z dnia 15.10.2001r. dotyczące

procedur postępowania w przypadku zgłoszeń o zagrożeniach bioterrorystycznych.