Kokaina , koks, śnieg, biała dama, drew, lady

... są to synonimy słowa kokaina. Jest to

substancja pobudzająca pochodzenia roślinnego. Odznacza się dużym potencjałem

uzależniającym psychicznie. Jest

to alkaloid tropanowy, otrzymywany z

liści krasnodrzewu pospolitego (koki), który

pierwotnie porastał tereny Andów w Ameryce

Południowej . Obecnie występuje wyłącznie w

uprawie.

Krzew ten dorasta do wysokości 2-3m , ma liście

pojedyncze , cienkie , pachnące herbatą .

Historia

Indianie peruwiańscy pierwsi zauważyli

oddziaływanie liści koki. Używali jej w celach

obrzędowych, a także podczas dalekich

wypraw morskich. Kokaina zwiększa

wytrzymałość i pozwala pokonywać szybciej spore odległości pieszo.

Hiszpanie jako pierwsi zabronili uprawy i zażywania kokainy, ale zakaz ten nie był respektowany.

Jako pierwszy kokainę z koki wyekstrahował

1

Albert Niemann w 1860. 1884 w Niemczech zaczęto

stosować w medycynie chlorowodorek kokainy . Mimo wielu dostępnych środków

znieczulających , kokainę nadal w pewnym stopniu wykorzystuje się w stomatologii i okulistyce . W

1879 r. zaczęto używać kokainę w leczeniu uzależnienia od morfiny , jednak część pacjentów

zaczęła eksperymentować z zażywaniem obu środków .

W niedalekiej przyszłości zaczęto używać kokainy dla rozrywki . Wielkimi fanami tego narkotyku byli

między innymi : Zygmunt Freud , który napisał o nim piosenkę , Robert Stevenson , który podczas

sześciodniowej sesji kokainowe napisał opowiadanie „Doktor Jekyll i pan Hyde” , Ernest

Shackleton badał Antarktykę , wspomagając się tabletkami o nazwie Forced March.

W roku 1886 nastąpił jednocześnie wzrost doniesień z całego świata o nowych przypadkach

kokainizmu i ostrych zatruciach kokainą. Część osób na skutek tego przestała całkowicie zażywać

kokainę, inni przerzucili się z zastrzyków na formę doustną jako rzekomo mniej szkodliwą.

Rozpowszechnienie Coca-Coli wspierało ten proces.

1

1

wyekstrahować- wyodrębnić substancję z mieszaniny ciał stałych lub roztworów za pomocą

odpowiednio dobranego rozpuszczalnika

Fot 1 Krasnodrzew pospolity

W końcu do opinii publicznej zaczęła docierać prawda o skutkach uzależnienia od kokainy. Po

pierwszej wojnie światowej kokaina została zakazana w większości państw. Wciąż była jednak

popularna, choć na zmniejszenie jej popularności wpłynęło pojawienie się heroiny.

Popularność kokainy zwiększyła się ponownie w USA w latach siedemdziesiątych dwudziestego

wieku i zaczęła wypierać marihuanę. W dystrybucji narkotyku dostrzegli interes Kolumbijczycy:

bracia Fabio Ochoa, Jorge Ochoa i Juan David Ochoa oraz Pablo Escobar, którzy stworzyli kartel

narkotykowy z Medellin.

Jak wygląda kokaina?

Kokaina ma postać krystalicznego białego lub

żółtawego proszku.

Crack występuje jako krystaliczna forma kokainy,

jako małe białe kryształki przypominające płatki

mydlane lub jasnobrązowe kuleczki. Najczęściej

pakowane są one do fiolek.

Najmniej popularna forma tego narkotyku to pasta

kokainowa, która jest pierwotnym produktem w procesie otrzymywania kokainy z liści koki.

Jak przyjmuje się kokainę?

Najpowszechniejszą metodą jej przyjmowania

jest jej wciąganie przez nos, gdzie szybko jest

wchłaniana przez śluzówkę, co z kolei

wywołuje wpływ na ośrodki przyjemności w

mózgu. Może być też wcierana w dziąsła,

bądź w środek małżowiny usznej. Bywa też

wstrzykiwana lub przyjmowana doustnie –

jednak wtedy jej działanie jest słabsze i

powoduje zarazem znieczulenie błony

śluzowej żołądka, niwelując uczucie głodu.

Stosowana na błonę śluzową języka poraża zakończenia

smakowe. Narkotyk ten bywa również palony w postaci

skrętów zrobionych z mieszanek kokainy z tytoniem lub

marihuaną.

Crack jest podgrzewany na łyżce lub folii aluminiowej, a jego

opary są wdychane. Może być także palony jak kokaina w

skrętach, lub za pomocą fajki wodnej.

Pastę kokainową spala się, co może spowodować poważne uszkodzenie płuc poprzez zawarte w

niej substancje wykorzystywane w procesie przetwarzania liści.

Jak działa kokaina?

Głównym efektem zażycia kokainy jest zwiększenie ilości dopaminy, norepinefryny oraz serotoniny

w mózgu. Dopomina odpowiada za wywoływane poczucie euforii, serotonina – za pozytywne

zmiany nastroju, natomiast norepinefryna pobudza spostrzegawczość i nerwowość.

Przyjęta dawka kokainy wykazuje swoje działanie przez około pół godziny. W tym czasie prowadzi

do ogólnego pobudzenia psychoruchowego, łagodzi objawy zmęczenia, wywołuje euforię, silne

poczucie wewnętrznej mocy, podniecenie seksualne. Zdolność odczuwania lęku oraz przykrych

zdarzeń zostaje uśpiona, występuje brak krytycyzmu względem własnych możliwości i zachowań.

Skraca się czas reakcji psychicznej, potrzeby snu i odżywiania się zmniejszają się.

Jednocześnie może wystąpić niepokój i napięcie, różnego rodzaju urojenia, czy nawet oznaki

załamania nerwowego. Zaburzona zostaje praca serca, wzrasta ciśnienie krwi, oddech

przyśpiesza się. Większe dawki powodują drżenie mięśniowe oraz wzrost temperatury ciała.

Crack ma działanie podobne, ale od 20 do 30 razy silniejsze niż kokaina.

Narkotyk ten poprzez wywoływanie braku łaknienia oraz snu powoduje silne wyniszczenie

organizmu. Może wystąpić tzw. psychoza pokokainowa, czyli irracjonalne zachowania, poczucie

prześladowania oraz innych cech charakterystycznych dla psychozy. Częste są też stany

depresyjne wraz z próbami samobójczymi, zanik uczuć wyższych, trwałe zmiany w osobowości.

Czy kokaina uzależnia?

Bardzo łatwo i stosunkowo szybko może dojść do uzależnienia, czemu sprzyjają atrakcyjne

przeżycia towarzyszące działaniu kokainy. Gdy przestaje ona działać, pojawiają się objawy

abstynencyjne związane z wyczerpaniem i depresją, co napędza chęć ponownego jej zażycia.

Przedawkowanie kokainy może skończyć się śmiercią.

Jak można poznać, czy ktoś stosuje kokainę?

Do czynników zewnętrznych wskazujących na używanie tego narkotyku należą:

- obrzęki nosa: krostki, egzema, zaczerwienienia, łuszcząca się

skóra, swędzenie

- katar

- słabo reagujące na światło, rozszerzone źrenice

- agresywne, nadpobudliwe zachowanie, wzmożona

aktywność

- niepokój psychoruchowy

- obecność w rzeczach osobistych białego proszku lub przeźroczystych kryształów, a także igieł,

strzykawek, rurek do wdychania oparów.

Badania diagnostyczne

Podstawowe z nich to ocena stężenia kokainy i jej metabolitów we krwi i w moczu (głównie

benzoiloekgoniny). Stopnie ich półtrwania są jednak na tyle krótkie, że można je wykryć jedynie w

ciągu kilku – kilkunastu godzin od zażycia. Zestawy do przeprowadzenia testów są dostępne także

w aptekach. Niejednokrotnie, ze względu na zły stan ogólny, konieczne jest wykonanie

dodatkowych badań – oceniających stan poszczególnych narządów.

Leczenie

Jest objawowe i zależy od ciężkości stanu

pacjenta. Na trwałe uszczerbki na zdrowiu

są narażone osoby z chorobami serca

(mogą o tym nie wiedzieć...) oraz osoby

prowadzące pojazdy mechaniczne pod

wpływem

narkotyku.

Odnotowywano

także myśli samobójcze.