Mesjanizm prometeizm prowidencjalizm.
Przekonanie o posłannictwie Polski wobec innych narodów było w
romantyzmie bardzo popularne .
Mesjanizm narodowy - to wiara w to , że Polska jest narodem wybranym , że
zabory - to jej męczeństwo , które odkupi winy innych krajów , że emigranci
polscy to apostołowie wolności , za którą cierpi ich ojczyzna . Słowem jest to
słynne hasło : "Polska Chrystusem narodów". Rózne ujęcia mesjanizmu
znajdujemy w utworach romantycznych :
- "Dziady" Adama Mickiewicza . Tu hasło mesjanizmu narodowego zostało
chyba najpełniej i najbardziej obrazowo zrealizowane . Mickiewicz - gorący
zwolennik tej ideologii - zamieścił wizję Polski jako Zbawiciela w Widzeniu ks.
Piotra (III Cz. Dziadów) . Ksiądz Piotr ujrzał historię Polski na kształt męki
Chrystusa - poprzez sąd , drogę krzyżową , ukrzyżowanie i wniebowstąpienie .
Proroctwo przyszłości jaką ujrzał , jest zapowiedzią wyzwolenia . Taka właśnie
interpretacja dziejów kraju jest najpełniejszą realizacją hasła mesjanizmu
narodowego .
- "Księgi narodu polskiego i Księgi pielgrzymstwa polskiego" A.Mickiewicza
stylizowane na wypowiedź biblijną , zawierają bezpośredną wykładnię
mesjanizmu narodowego . Znów dzieje Polski interpretowane są na wzór
dziejów Chrystusa , jej niewolajako cierpienie za inne narody , a polscy
emigranci (pielgrzymi) jako apostołowie wolności .
- "Kordian" J.Słowackiego - prezentuje nieco inne "wydanie" mesjanizmu
narodowego . Tu Polska jest Winkelriedem narodów europejskich . Słowacki
przywołał historię Winkelrieda- szwajcarskiego rycerza , który dla zwycięstwa
poświęcił życie . Mesjanizm w tej postaci posiada mniej boski wymiar , realia
historyczne (powstanie listopadowe) znajdują bardziej polityczne niż religijne
wyjaśnienie - lecz to taklże jest koncepcja poświęcenia się za inne kraje.
- "Marsz w przyszłość" - wiersz Ryszarda Berwińskiego , zawierający obraz
Polski jako narodu wybranego , który przez "czerwone morze krwi" podążą do
Ziemi Obiecanej . Jest to typowe ujęcie (na wzór Mickiewicza ) , nawiązujące
do Biblii , należy tylko zwrócić uwagę na rewolucyjne zakończenie utworu -
wezwanie do walki nawet wbrew Bogu .
Prometeizm - postawa człowieka , który na wzór Prometeusza poświęca się
dla dobra ogółu : narodu , państwa , grupy społecznej - nawet wbrew nakazom
Boga . Mitologiczny Prometeusz ukradł Bogom z Olimpu ogień i podarował go
ludziom , za co został okrutnie ukarany : przykuty do skały na Kaukazie , a
orzeł wyszarpywał mu wciąż odrastającą wątrobę . Prometeizm stał się
postawą modną w epoce romantyzmu ; stał się cechą przypisaną bohaterowi
romantycznemu , zbuntowanemu przeciwko Bogu i pragnącemu poświęcić się
dla ludzkości - jak np.Konrad z III części "Dziadów".