DZIAŁALNOŚĆ RADY MIĘDZYNARODOWYCH STANDARDÓW
RACHUNKOWOŚCI

1. Wprowadzenie
Rada Międzynarodowych Standardów Rachunkowości rozpoczęła działalność w 2001 roku w
wyniku przekształcenia Komitetu Międzynarodowych Standardów Rachunkowości.
Komitet Międzynarodowych Standardów Rachunkowości (International Accounting
Standards Committee - IASC) z siedzibą w Londynie, został utworzony w 1973 roku poprzez
16 organizacji profesjonalnych księgowych z dziewięciu krajów: Australii, Kanady, Francji,
Holandii, Japonii, Meksyku, Wielkiej Brytanii, USA oraz Niemiec (RFN).

Celem IASC było formułowanie i ogłaszanie w interesie publicznym standardów
rachunkowości, które powinny być przestrzegane przy prezentacji sprawozdań finansowych,
jak też promowanie standardów, by zostały one zaakceptowane i były przestrzegane na całym
świecie. Wydawane przez IASC standardy rachunkowości były określane mianem
Międzynarodowych Standardów Rachunkowości MSR (International Accounting Standards).

Po prawie 25 latach pracy, w 1997 roku, IASC stwierdził, że aby jego działalność nadal była
efektywna, musi zmierzać do ujednolicenia krajowych rozwiązań w zakresie rachunkowości z
globalnymi standardami. W tym celu konieczna stała się jego restrukturyzacja Miała ona na
celu zwiększenie sprawności obrad Rady oraz włączenie krajowych organizacji ustalających
standardy do procesu decyzyjnego IASB.

Według krytyków, organizacja ustanawiająca globalne standardy, musi pracować w pełnym
wymiarze godzin, być niezależna, posiadać odpowiednie zaplecze techniczne i proces
podejmowania decyzji, pracowników etatowych (bez konieczności korzystania z
wolontariuszy) i adekwatne do potrzeb fundusze. Tego wszystkiego w ich opinii, brakowało
IASC. Instytucje ustanawiające standardy rachunkowości w krajach G4, Australii, Kanadzie,
Wielkiej Brytanii, USA i Nowej Zelandii, zagroziły, że utworzą konkurencyjną względem
IASC organizację, jeżeli nie zostanie przeprowadzona jego odpowiednia restrukturyzacja.

W 2000 roku uchwalono nową Konstytucję (którą znowelizowano w czerwcu 2005 roku) i
zmieniono nazwę z Komitetu Międzynarodowych Standardów Rachunkowości na Radę
Międzynarodowych Standardów Rachunkowości (International Accounting Standards
Board - IASB). 1 kwietnia 2001 roku IASB przejęła od IASC obowiązek ustanawiania
międzynarodowych regulacji z zakresu rachunkowości.

W świetle nowej Konstytucji cele IASB obejmują:



opracowywanie zgodnie z interesem publicznym, zestawu wysokiej jakości,
zrozumiałych i możliwych do wyegzekwowania globalnych standardów
rachunkowości, których zastosowanie sprawi, że informacji zawarte w
sprawozdaniach finansowych i innych formach sprawozdawczości finansowej będą
wysokiej jakości, przejrzyste i porównywalne, aby w ten sposób pomóc w
podejmowaniu decyzji uczestnikom światowych rynków kapitałowych i innym
użytkownikom tych sprawozdań,



promowanie stosowania i rygorystycznego przestrzegania tych standardów,



doprowadzenie do zbieżności krajowych standardów rachunkowości i MSSF oraz
zapewnienie wysokiej jakości przyjętych rozwiązań.

2. Struktura

Strukturę organizacji tworzą:



Fundacja Komitetu Międzynarodowych Standardów Rachunkowości (IASC
Foundation - IASCF);



Rada Monitorująca (IASCF Monitoring Board - IASCF MB);



Rada Międzynarodowych Standardów Rachunkowości (International Accounting
Standards Board - IASB);



Komitet ds. Interpretacji MSSF (IFRS Interpretations Committee);



Rada Konsultacyjna MSSF (IFRS Advisory Council);



Grupy Doradcze (Working Groups - WG).

IASCF
Zgodnie z postanowieniami zatwierdzonej w czerwcu 2005 roku Konstytucji, IASCF składa
się z 22 członków (mężów zaufania) (w momencie utworzenia IASB było ich 19) (6 z
Ameryki Płn., 6 z Europy, 6 z regionu Azji/Oceanii oraz 4 z innych regionów dla zachowania
ogólnej równowagi geograficznej. Cześć członków reprezentuje zawód księgowych, pozostali
są przedstawicielami międzynarodowych organizacji i środowisk akademickich związanych z
rachunkowością. Członkowie muszą mieć odpowiednie doświadczenie – są nimi biegli
rewidenci, księgowi, pracownicy naukowi itp. Są odpowiedzialni przede wszystkim za:



powoływanie członków IASB, IFRIC i SAC;



coroczny przegląd strategii IASB i jej efektywności;



zatwierdzanie corocznego budżetu IASB, pozyskiwanie niezbędnych funduszy i
zarządzanie nimi;



przegląd strategicznych zagadnień dotyczących standardów rachunkowości,
promowanie IASB i stosowania MSSF,



zmianę Konstytucji.

IASCF MB
Funkcjonuje od lutego 2009 r. Jej członkami są przewodniczący:



Komisji Europejskiej,



Japońskiej Agencji Usług Finansowych (The Japanese Financial Services Agency ),



Amerykańskiej Komisji Papierów Wartościowych i Giełd,



Komitetu Rynków Rozwijających Się IOSCO,



Komitetu Technicznego IOSCO.

Przewodniczący Bazylejskiego Komitetu Nadzoru Bankowego jest obserwatorem bez prawa
głosu.
Jej celem jest nadzór nad działalnością członków IASCF, również zakresie sprawowanego
przez nich nadzoru nad IASB, a w szczególności w zakresie organizacji planu prac
związanych z opracowywaniem standardów, oraz nad pozyskiwaniem przez IASCF źródeł
finansowania. Rada ma także służyć jako narzędzie formalnych interakcji pomiędzy
przedstawicielami rynków kapitałowych a IASCF.

IASB
Głównym zadaniem Rady jest opracowywanie i wydawanie MSSF i ich wstępnych projektów
oraz zatwierdzanie interpretacji IFRS IC. W gronie członków Rady znajdują się
profesjonaliści z aktualnym doświadczeniem zawodowym i wiedzą z zakresu

międzynarodowego biznesu i rynków. Obecnie Rada posiada 15 członków zatrudnionych na
pełen etat, posiadających odpowiednie zawodowe kompetencje i doświadczenie praktyczne.
W styczniu 2009 r. podjęto decyzję o zwiększeniu liczby członków IASB do 2012 r. do 16
członków (z których co najmniej 13 będzie zatrudnionych na pełen etat, a 3 nie). Dobór
członków jest podporządkowany zasadzie, zgodnie z którą, nie mogą oni reprezentować
jednego obszaru geograficznego w większym stopniu niż pozostałych. Do lipca 2012 r. w
Radzie ma zasiąść czterech członków z Ameryki Północnej, czterech z Europy, czterech z
Azji i Oceanii, po jednym członku z Afryki i Ameryki Południowej oraz dwóch z innych
rejonów świata dla osiągnięcia zrównoważonej reprezentacji regionalnej.
Prezes IASB jest wybierany przez członków IASCF. Obecnie (od lipca 2011) jest nim Hans
Hoogervorst, który zastąpił pełniącego tę funkcję od momentu restrukturyzacji Sir Davida
Tweedie. IASB spotyka się na tygodniowe obrady w Londynie co roku, za wyjątkiem
sierpnia.

IFRS IC
IFRS IC wcześniej określany był mianem Komitetu ds. Interpretacji Międzynarodowej
Sprawozdawczości Finansowej (International Financial Reporting Interpretation Committee –
IFRIC) , a przed restrukturyzacją IASC funkcjonował jako Standing Interpretations
Committee – SIC.
Posiada 14 członków powoływanych przez członków IASCF na okres 3 lat.IFRS IC spotyka
się raz w miesiącu, a jego obrady są otwarte dla publiczności.
Zadaniem IFRS IC jest wydawanie wytycznych na temat zagadnień sprawozdawczości
finansowej, które nie są bezpośrednio omówione w IFRS, oraz analizowanie obszarów, w
których mogą pojawić się sprzeczne interpretacje. Publikuje również wstępne interpretacje,
które są przedstawiane opinii publicznej w celu uzyskania komentarzy. Interpretacje IFRS IC
muszą zostać przedstawione IASB celem zatwierdzenia.
Proces wydawania interpretacji wymaga intensywnych konsultacji. IFRS IC współpracuje ze
swoimi krajowymi odpowiednikami, powołanymi przez krajowe organy ds. ustanawiania
standardów, w celu ustalenia wniosków dotyczących interpretacji. Interpretacja zostaje
przedstawiona, jeżeli krajowe organy ds. ustanawiania standardów i członkowie IFRS IC
zgadzają się, że kwestia wymaga uregulowania.

SAC
Rada Konsultacyjna MSSF skupia obecnie przedstawicieli organizacji zainteresowanych
zagadnieniami sprawozdawczości finansowej. Wcześniej, do 31 marca 2010 roku, nosiła
nazwę Standards Advisory Council – SAC, a w jej skład wchodziły również indywidualne
osoby . Jej celem jest pełnienie funkcji doradczych względem IASB oraz informowanie jej o
poglądach na temat najważniejszych projektów standardów organizacji, które reprezentuje.
Zgodnie z Konstytucją tworzącą IASB organizacja ta może mieć 30 lub więcej członków –
aktualnie jest ich ok. 40, należą do nich m.in. przedstawiciele Deloitte, KPMG, PwC,
Ernst&Young, Bazylejskiego Komitetu Nadzoru Bankowego, IOSCO, MFW, Banku
Światowego . Przewodzi im niezależny Prezes wybierany przez członków IASCF. SAC
spotyka się trzy razy w roku, a jej obrady są otwarte dla publiczności.

WG
Zespoły robocze przy IASB są złożone z ekspertów w danej dziedzinie i powoływane w celu
pełnienia funkcji doradczych w zakresie najważniejszych projektów standardów.

3. Międzynarodowe Standardy Sprawozdawczości Finansowej (MSSF)

MSSF a MSR
Od momentu przekształcenia IASC w IASB wydane do tej pory przez IASC IAS oraz ich

interpretacje zostały przyjęte przez IASB, a nowe standardy wydawane przez IASB zaczęto
określać mianem Międzynarodowych Standardów Sprawozdawczości Finansowej MSSF
(International Financial Reporting Standards – IFRS).
Zgodnie z Konstytucją IASB, MSSF Składają się z:



MSSF,



MSR,



Interpretacji wydanych przez Komitet ds. Interpretacji Międzynarodowej
Sprawozdawczości Finansowej lub istniejący wcześniej Stały Komitet ds.
Interpretacji.

Struktura zasad MSSF
Struktura zasad MSSF jest trójszczeblowa. Składają się na nią (Kabalski 2001):



fundamentalne zasady leżące u podstaw przygotowywania i prezentacji sprawozdań
finansowych, które są ujęte w tzw. założeniach koncepcyjnych,



ogólne zasady prezentacji sprawozdań finansowych, ich struktura oraz minimalna
„zawartość”, które są zdefiniowane w MSR nr 1 „Prezentacja sprawozdań
finansowych”,



szczegółowe zasady rachunkowości.

Założenia koncepcyjne nie są MSSF i dotyczą zagadnień ogólnych. Określają one cele i
użytkowników sprawozdawczości finansowej, definiują podstawowe założenia leżące u jej
podstaw, prezentują cechy jakościowe informacji zawartych w sprawozdaniach finansowych
oraz ogólne zasady, jakimi należy się kierować przy ich sporządzaniu. Założenia te stanowią
punkt odniesienia przy opracowywaniu nowych i rewizji istniejących standardów, przy
tworzeniu krajowych regulacji rachunkowości, a także przy formułowaniu opinii przez
biegłych rewidentów oceniających zgodność sprawozdania finansowego z MSSF.

Założenia koncepcyjne zostały wydane w 1989 r. przez IASC i w całości przyjęte przez
późniejszą IASB. Co ciekawe, opracowano je 14 lat po ukazaniu się w 1975 r. pierwszego
MSR. Za ich cel uznano pomoc (Roberts, Weetman, Gordon 2005, s. 33):



IASB w opracowaniu przyszłych MSSF oraz w przeglądzie i aktualizacji już
istniejących,



IASB w promowaniu harmonizacji przepisów, standardów i procedur dotyczących
prezentacji sprawozdań finansowych poprzez stworzenie podstawy do ograniczenia
liczby alternatywnych rozwiązań rachunkowych dozwolonych przez MSSF,



krajowym organom ustanawiającym standardy w opracowaniu standardów krajowych,



sporządzającym sprawozdania finansowe w stosowaniu MSSF i zajmowaniu się
zagadnieniami nie objętymi jeszcze przez MSSF,



biegłym rewidentom w wydawaniu opinii co do zgodności sprawozdań finansowych z
MSSF,



użytkownikom sprawozdań finansowych w interpretacji informacji zawartych w
sprawozdaniach finansowych sporządzanych zgodnie z MSSF, wszystkim stronom
zainteresowanym pracami IASB w uzyskaniu informacji dotyczących podejścia
przyjętego przy tworzeniu MSSF.

Zarówno cel, zakres, jak i forma założeń koncepcyjnych MSSF są wzorowane na
opracowanych w latach 1978-1985 amerykańskich założeniach koncepcyjnych
rachunkowości finansowej opublikowanych przez amerykańską Radę ds. Standardów

Sprawozdawczości Finansowej (Financial Accounting Standard Board – FASB).

Celem sprawozdań finansowych jest dostarczenie informacji o sytuacji finansowej,
wynikach przedsiębiorstwa oraz zachodzących w nim zmianach które mogą być przydatne
użytkownikom sprawozdań finansowych w podejmowaniu decyzji. Użytkownikami
sprawozdań finansowych są inwestorzy, pracownicy, kredytodawcy, dostawcy i inni
wierzyciele, klienci, instytucje rządowe oraz społeczeństwo (Międzynarodowe Standardy
Sprawozdawczości Finansowej 2004, s.54-66).
Sprawozdania finansowe sporządza się przy założeniu, że jednostka jest w stanie
kontynuować działalność (going concern) i w oparciu o zasadę memoriału (accrual basis).

Zawarte w założeniach koncepcyjnych cechy jakościowe sprawozdania finansowego to:



zrozumiałość (understandbility) – informacja przejrzysta, czytelna i zrozumiała,



istotność (relevance) – informacja istotna, mająca wartość prognostyczną,



wiarygodność (reliability) – brak błędów merytorycznych: wierne odzwierciedlenie
(faithful representation), przewaga treści nad formą (substance over form), neutralność
(neutrality) – brak stronniczości, ostrożność w wycenie (prudence), kompletność
(completness),



porównywalność (comparability) – stosowanie przez przedsiębiorstwo tych samych
zasad pomiaru i prezentacji zdarzeń w kolejnych okresach (zasada ciągłości).

MSR nr 1 przybliża niektóre zasady określone w założeniach koncepcyjnych oraz prezentuje
ogólną strukturę sprawozdań finansowych poprzez podanie wymogów dotyczących ich
minimalnej zawartości.
MSR nr 1 nie dotyczy szczegółowych zasad i zagadnień rachunkowości. Są one zawarte w
poszczególnych MSFF i odnoszą się do konkretnych kategorii finansowych (np. wartości
niematerialnych i prawnych czy odsetek), sprawozdań (np. sprawozdań z przepływu środków
pieniężnych), rodzajów transakcji (np. leasingu), warunków (np. sprawozdawczości w
warunkach hiperinflacji), zdarzeń (np. zdarzeń warunkowych, zdarzeń po dacie bilansu) lub
typów przedsiębiorstw (np. rolnictwa) (Foremna-Pilarska, Radawiecka 2007, s. 30).

Podejście wzorcowe i dopuszczone podejście alternatywne
W niektórych przypadkach MSR zezwalają na stosowanie różnych podejść do pewnych
transakcji i zdarzeń. Zazwyczaj jedno z podejść jest określane jako „podejście wzorcowe" a
drugie jako „dopuszczone podejście alternatywne". Sprawozdanie finansowe może zostać
określone jako sporządzone zgodnie z MSSF niezależnie od tego, czy zastosowano podejście
wzorcowe czy dopuszczone podejście alternatywne (Patterson, 2002, s. 283, 80).


Podejście wzorcowe (Benchmark Treatment) to podejście zalecane lub preferowane przez
IASB w przypadkach, w których dopuszcza się dowolność wyboru określonej zasady
rachunkowości. Sama koncepcja zasady rachunkowości zakłada pewną swobodę wyboru
stosowanych metod, tak aby przedsiębiorstwo mogło spośród dozwolonych rozwiązań wybrać
to, które jest najbardziej adekwatne do jego sytuacji. Z drugiej jednak strony, dla zapewnienia
porównywalności sprawozdań różnych przedsiębiorstw, najlepiej byłoby, aby wszyscy
stosowali podejście wzorcowe. Jest ono przykładem pewnego rodzaju perswazji, mającej
zachęcić (choć nie zmusić) do stosowania rozwiązań preferowanych.

Dozwolone podejście alternatywne (Allowed Alternative Treatment) to zasada
rachunkowości dozwolona, aczkolwiek nie zalecana przez MSSF. Dopuszczenie rozwiązania

alternatywnego wnosi do sprawozdawczości finansowej pewną elastyczność i
kompromisowość. Jednocześnie jednak - ponieważ dozwolone podejście alternatywne
ogranicza się do ściśle określonych kwestii nie niweczy ono generalnej zasady ciągłości i
porównywalności standardów rachunkowości.

4. Proces opracowywania MSSF
W procedurze opracowywania MSSF uczestniczą księgowi, analitycy finansowi oraz inni
użytkownicy sprawozdań finansowych, przedstawiciele środowiska biznesu, giełd,
regulatorów i organów władz, środowiska akademickiego oraz pozostałe zainteresowane
osoby i organizacje z różnych stron świata.

Procedura ta obejmuje następujące etapy:



zdefiniowanie i analizowanie przez pracowników wszystkich zagadnień związanych z
danym problemem, a następnie rozważenie zastosowania w odniesieniu do ich
Założeń koncepcyjnych,



analizowanie krajowych wymogów i stosowanych w praktyce rozwiązań oraz
wymiana poglądów na ich temat z krajowymi organizacjami opracowującymi
standardy,



przeprowadzanie konsultacji z SAC w sprawie zasadności włączenia danego problemu
do porządku prac IASB,



powołanie grupy doradczej,



opublikowanie dokumentu konsultacyjnego w celu przedłożenia go do publicznej
dyskusji,



opublikowanie projektu standardu zatwierdzonego przynaj¬mniej ośmioma głosami
IASB, celem przedstawienia go do dyskusji wszystkim zainteresowanym oraz
opublikowanie odrębnych zdań członków IASB,



opublikowanie w projekcie standardu uzasadnienia wniosków,



rozważenie wszystkich uwag, jakie wpłynęły w odpowiedzi na dokumenty dyskusyjne
i projekty standardów w okresie wyznaczonym na składanie tych uwag,



rozważenie zasadności zorganizowania publicznych przesłuchań oraz
przeprowadzenia testów praktycznych i jeśli uznane zostanie to za pożądane, podjęcie
decyzji o ich zorganizowaniu i przeprowadzeniu,



zatwierdzenie standardu przynajmniej ośmioma głosami członków IASB oraz
włączenie do opublikowanego standardu wszelkich odrębnych stanowisk,



opublikowanie wraz ze standardem uzasadnienia wniosków objaśniających między
innymi etapy procesu jego opracowania oraz sposobu uwzględnienia przez IASB
uwag zgłoszonych do projektu standardu w toku publicznej dyskusji.

5. Lista obowiązujących standardów

Wydane MSR:
MSR 1 - Prezentacja sprawozdań finansowych
MSR 2 - Zapasy
MSR 3 – Skonsolidowane sprawozdania finansowe (wydany w 1976 roku, obowiązywał od
stycznia 1977 roku, zastąpiony w 1989 roku przez MSR 27 oraz MSR 28)
MSR 4 – Amortyzacja (wycofany w 1999 roku, zastąpiony przez wydane lub zaktualizowane
w 1998 roku MSR 16, 22 i 38)
MSR 5 – Zakres informacji ujawnianych w sprawozdaniach finansowych (wydany w 1976

roku, obowiązywał od stycznia 1977 roku, zastąpiony przez MSR 1 w 1997 roku)
MSR 6 – Informacja o skutkach zmian cen
MSR 7 - Sprawozdanie z przepływów środków pieniężnych
MSR 8 - Polityka rachunkowości, zmiany w wartościach szacunkowych i korekty błędów
MSR 9 - Koszty prac badawczych i rozwojowych (zastąpiony w 1999 roku przez MSR 38)
MSR 10 - Zdarzenia następujące po dniu bilansowym
MSR 11 - Umowy o budowę
MSR 12 - Podatek dochodowy
MSR 13 – Prezentacja aktywów i zobowiązań krótkoterminowych (zastąpiony przez MSR 1)
MSR 14 - Sprawozdawczość segmentowa (zastąpiony przez MSSF 8 w 2009 roku)
MSR 15 - Informacje odzwierciedlające skutki zmian cen (wycofany w grudniu 2003 roku)
MSR 16 - Rzeczowy majątek trwały
MSR 17 - Leasing
MSR 18 - Przychody
MSR 19 - Świadczenia pracownicze
MSR 20 - Dotacje państwowe oraz ujawnianie informacji na temat pomocy państwa
MSR 21 - Skutki zmian kursów wymiany walut obcych
MSR 22 - Połączenie jednostek gospodarczych (zastąpiony przez MSSF 3 w marcu 2004r.)
MSR 23 - Koszty finansowania zewnętrznego
MSR 24 - Informacje ujawniane na temat podmiotów powiązanych
MSR 25 – Inwestycje (zastąpiony przez MSR 39 i 40 w 2001 roku)
MSR 26 - Rachunkowość i sprawozdawczość programów świadczeń emerytalnych
MSR 27 - Skonsolidowane i jednostkowe sprawozdania finansowe
MSR 28 - Inwestycje w jednostkach stowarzyszonych (zastąpiony przez MSR 27 i MSSF 12)
MSR 29 - Sprawozdawczość finansowa w warunkach hiperinflacji
MSR 30 - Ujawnianie informacji w sprawozdaniach finansowych banków i podobnych
instytucji finansowych (zastąpiony przez MSSF 7, który wszedł w życie w 2007 roku)
MSR 31 - Sprawozdawczość finansowa dotycząca udziałów we wspólnych przedsięwzięciach
(zastąpiony przez MSSF 11 i 12)
MSR 32 - Instrumenty finansowe: ujawnianie i prezentacja (wytyczne w zakresie ujawnień
zostały zastąpione przez MSSF 7, który wszedł w życie w 2007 roku)
MSR 33 - Zysk przypadający na jedną akcję
MSR 34 - Śródroczna sprawozdawczość finansowa
MSR 35 - Działalność w trakcie zaniechania (zastąpiony przez MSSF 5 w 2005 roku)
MSR 36 - Utrata wartości aktywów
MSR 37 - Rezerwy, zobowiązania warunkowe i aktywa warunkowe
MSR 38 - Wartości niematerialne
MSR 39 - Instrumenty finansowe – ujmowanie i wycena (zastąpiony przez MSSF 9)
MSR 40 - Nieruchomości
MSR 41 – Rolnictwo

Wydane MSSF:
MSSF 1 Zastosowanie MSSF po raz pierwszy
MSSF 2 Płatności w formie akcji własnych
MSSF 3 Połączenia jednostek gospodarczych
MSSF 4 Umowy ubezpieczeniowe
MSSF 5 Aktywa trwałe przeznaczone do sprzedaży i działalność zaniechana
MSSF 6 Poszukiwanie i ocena zasobów mineralnych
MSSF 7 Instrumenty finansowe: Ujawnienia
MSSF 8 Segmenty operacyjne
MSSF 9 Instrumenty finansowe

MSSF 10 Skonsolidowane sprawozdania finansowe
MSSF 11 Wspólne umowy
MSSF 12 Ujawnienia dotyczące zaangażowania w inne jednostki
MSSF 13 Wycena według wartości godziwej

6. Dyrektywy Unii Europejskiej z zakresu rachunkowości a MSSF

Obszary różnic między dyrektywami rachunkowości i MSSF

Obszary różnic

MSSF

Dyrektywy

Organizacje
stanowiące

Międzynarodowa Rada Standardów
Rachunkowości, zrzesza ponad 140
organizacji zawodowych

Unia Europejska

Zakres

dotyczą specyficznych, przedmio-
towo wyodrębnionych zagadnień,
dla których są ustalone szczegóło-
we standardy i interpretacje

zawierają ogólne zasady i układ
sprawozdań finansowych
(uwzględniając odmienne w
poszczególnych krajach
otoczenie prawne)

Cel główny

standaryzacja

harmonizacja

Podmioty,
których dotyczą

głównie spółki notowane
na giełdzie

wszystkie spółki o określonej
formie prawnej

Związek z
prawem

nie mają specyficznych powiązań
prawnych, są uznawane przez mię-
dzynarodowe, prywatne organiza-
cje, są stosowane dobrowolnie

*

stanowią część europejskiego
prawa spółek, są adoptowane
przez system prawa krajów
członkowskich

Cele sprecyzo-
wane uwarun-
kowaniami
krajowymi

stanowią zbiór zasad i standardów
oderwanych od specyficznych,
krajowych uwarunkowań (są roz-
wiązaniami międzynarodowymi)

powstały pod silnym wpływem
krajów Europy kontynentalnej
dbających o zabezpieczenie
interesów kredytodawców i
pozostają w dużej zależności od
prawa podatkowego

Szczegółowość

są bardzo szczegółowe, wymagają
znacznie więcej informacji dodat-
kowej i jednolitości rozwiązań (zre-
dukowano ilość wariantów dopusz-
czalnych do dwóch: wzorcowego i
dopuszczalnego)

zawierają wiele wariantów, aby
poszczególne kraje
członkowskie mogły zachować
specyficzne rozwiązania w
swoich przepisach prawnych

* wyjątek stanowią obecne rozwiązania prawne w państwach członkowskich Unii Europejskiej

Źródło: Foremna-Pilarska, Radawiecka 2007, s. 35.