Wszyscy zastanawiamy się nad tym czym jest grupa społeczna.
Grupa społeczna to co najmniej dwie osoby mające wspólny cel i wchodzące
ze sobą w interakcje, bezpośrednie lub pośrednie, czyli przebiegające przy
udziale struktur organizacyjnych. Jest zbiorowością względnie trwałą i spójną.
Jej członkowie wzajemnie na siebie wpływając przyczyniają się do
ugruntowania wspólnych norm i postaw.
I .Jednym z najważniejszych kryteriów, które klasyfikują grupy jest ich
wielkość gdzie dzielimy grupy na małe i duże . Aby ułatwić zrozumienie
podanej wyżej definicji przedstawię przykład który nam to ułatwi :
Obserwujemy sytuację w której na wczasach powiedzmy przy śniadaniu
spotykają się dwie, lub trzy młode dziewczyny są one w podobnym wieku
pozornie nie zwracają na siebie uwagi jednak pod koniec posiłku jedna zwraca
się do drugiej z zapytaniem skąd pochodzi i dowiaduje się że obie pochodzą z
tej samej miejscowości i będą studiować na tej samej uczelni, trzecia pani też
mieszka nieopodal ich miejsca zamieszkania i już od roku też studiuje na
podobnym kierunku. Zapewne później przedstawiają się sobie i rozpoczynają
rozmowę. Jedna z nich proponuje aby razem spędziły ten dzień. Zakładając ,że
panie znalazły wspólne tematy zainteresowań i cel jakim jest spędzenie w
podobny sposób urlopu, zaprzyjaźniły się znajomość ta będzie kontynuowana
przez okres wypoczynku i później w okresie nauki.
Tak oto powstała grupa mała w podanym przykładzie należy zwrócić uwagę,
że cechą najważniejszą, która różni małe grupy społeczne od niegrup jest fakt,
że wszyscy członkowie pozostają ze sobą w interakcji.
Interakcja- wzajemne oddziaływanie na siebie dwu, lub więcej osób, aby
określony kontakt nazwać interakcją powinny być spełnione trzy warunki:
1.każdy z partnerów świadomie emituje pewne zachowanie i odbiera
zachowanie
2.zachodzi proces komunikowania się
3. partnerzy wzajemnie wpływają na siebie
W małych grupach interakcja ma charakter interakcji bezpośredniej czyli każdy
członek grupy ma kontakt z każdym. Natomiast w dużych grupach np. grupach
zawodowych np. adwokatów, nauczycieli nie są w stanie kontaktować się ze
sobą bezpośrednio czynią to za pomocą struktur organizacyjnych.
II.W przedstawionym powyżej przykładzie powstała mała grupa ma ona
charakter nieformalny, powstała ona spontanicznie pod wpływem zaistniałej
sprzyjającej sytuacji, na bazie więzi łączących ich członków.
Grupa o charakterze formalnym powstaje ze względu na wymagania stawiane
jednostce z zewnątrz np. grupa studentów, klasa szkolna, zespół pracowników.
III. Grupy społeczne możemy podzielić na grupy pierwotne i wtórne. Grupy
pierwotne to zazwyczaj grupy małe, gdzie członkowie nawiązują bliskie i trwałe
związki. Spędzają ze sobą dużo czasu, wiedzą o sobie dużo nawzajem i dzielą
się zdobytymi doświadczeniami. Interakcje mają tu duży ładunek emocjonalny.
Przykładem tu może być rodzina. Grupy wtórne to grupy większe są to grupy
realizujące konkretne cele .Związki w grupie mają charakter oficjalny i
okresowy. Grupa trwa do momentu osiągnięcia celu.
IV. Można też zastosować podział na grupy swoje i obce. Zbiorowość do której
osoba należy w stosunku do której jest lojalna i ma poczucie z nią tożsamości to
oczywiście grupa swoja . Grupa do, której osoba nie należy i nie ma w stosunku
do niej żadnych zobowiązań to „obcy”. Między tymi grupami rodzi się często
niechęć.
V. Należy wspomnieć też o pojęciu grupy odniesienia, gdyż każda grupa, która
stanowi podstawę przy ocenie swojej sytuacji przez jednostkę, lub do której
jednostka aspiruje, pragnie zdobyć jej aprobatę, zostać jej członkiem lub
odwrotnie budzi u niej dezaprobatę i chce się odróżnić aby nie być z tą grupą
kojarzoną.
Cel grupy- może to być dowolny stan, zdarzenie, przedmiot do którego
zmierzają dążenia wszystkich jej członków lub przynajmniej większości.
Cel grupy staje się celem realnym jeżeli wydaje się prawdopodobne osiągnięcie
go, jeżeli jest przeciwnie ma on charakter celu potencjalnego.
Skąd bierze się cel grupowy? Możemy wyróżnić dwa pochodzenia celów
grupowych:
1. Cel może być narzucony grupie z zewnątrz, wiąże się to z faktem że małe
grupy wchodzą w skład większych organizacji, instytucji.
2. Cel może powstać w trakcie interakcji jej członków i być przez nią
wykreowany.
Cel grupy powinien być jednorodny, gdyż konkurencyjność osłabia grupę i
może prowadzić do jej rozpadu. Przy realizacji celu grupy nie chodzi jednak o
osiągnięcia poszczególnych członków, co może prowadzić do konfliktów
wewnątrzgrupowych , ale o osiągnięcie go przez grupę jako całość. U podstaw
celu grupowego mogą się znajdować potrzeby czy motywy indywidualne, ale w
wyniku interakcji między członkami grupy powinno dojść do ukształtowania
własnego unikalnego celu dla grupy i być przez nią akceptowany.
Istotne jest jasne sformułowanie celu, tak aby grupa potrafiła pokazać
prowadzące do niego działania, gdyż im jaśniejszy cel tym:
- mniej napięć przeżywają osoby wykonując zadania związane z celem
- chętniej wykonują przydzielone jej zadanie
- cel i sposób realizacji określa atrakcyjność grupy
-
członkowie grupy chętniej poddają się naciskom grupy w związku z
wykonywanym zadaniem
Przykład : wspomniane trzy studentki postanawiają uszyć identyczne kostiumy
na bal karnawałowy jest to cel określony jasno – kupują materiał, szukają
wykroju i wykonują pozostałe prace z tym związane. Natomiast inaczej miała by