USTAWA
z dnia 15 lipca 2011 r.
o zawodach
pielęgniarki i położnej
Rozdział 1
Przepisy ogólne
Art. 1.
1. Ustawa
określa zasady:
1) wykonywania zawodów
pielęgniarki i położnej;
2) uzyskiwania prawa wykonywania zawodów
pielęgniarki i położnej;
3)
kształcenia zawodowego pielęgniarki i położnej;
4)
kształcenia podyplomowego pielęgniarki i położnej.
2. Zasady
odpowiedzialności zawodowej pielęgniarek i położnych określa ustawa z
dnia 1 lipca 2011 r. o
samorządzie pielęgniarek i położnych (Dz. U. Nr 174, poz.
1038).
Art. 2.
Zawody
pielęgniarki i położnej są samodzielnymi zawodami medycznymi.
Art. 3.
Ilekroć w ustawie jest mowa o:
1) prawie wykonywania zawodu –
należy przez to rozumieć odpowiednio pra-
wo wykonywania zawodu
pielęgniarki lub prawo wykonywania zawodu po-
łożnej;
2)
państwie członkowskim Unii Europejskiej – należy przez to rozumieć rów-
nież państwo członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu
(EFTA) –
stronę umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym oraz Kon-
federację Szwajcarską;
3) obywatelach państw członkowskich Unii Europejskiej – należy przez to ro-
zumieć obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej, państw człon-
kowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron
umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, Konfederacji Szwajcar-
skiej, a także:
1)
Niniejsza ustawa dokonuje w zakresie swojej regulacji wdrożenia dyrektywy 2005/36/WE Parla-
mentu Europejskiego i Rady z dnia 7 września 2005 r. w sprawie uznawania kwalifikacji zawodo-
wych (Dz. Urz. UE L 255 z 30.09.2005, str. 22, z późn. zm.).
2)
Niniejszą ustawą zmienia się ustawę z dnia 27 lipca 2005 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym, usta-
wę z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej oraz ustawę z dnia 28 kwietnia 2011 r. o sys-
temie informacji w ochronie zdrowia.
Opr acowano
na
podstawie: Dz. U. z
2011 r . Nr 174, poz.
1039, Nr 291, poz.
1707, z 2012 r . poz.
1456, z 2013 r . poz.
940,
1245,
1287,
1645, 1650, z 2014 r .
poz. 1004, 1136.
1455to
2
a)
członków ich rodzin w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 lipca
2006 r. o
wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pobycie
oraz wyjeździe z tego terytorium obywateli państw członkowskich Unii
Europejskiej i
członków ich rodzin (Dz. U. Nr 144, poz. 1043, z późn.
zm.
),
b) obywa
teli państw trzecich posiadających zezwolenie na pobyt rezydenta
długoterminowego Unii Europejskiej w rozumieniu przepisów ustawy z
dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (Dz. U. poz. 1650 oraz z 2014
r. poz. 463),
c)
cudzoziemców posiadających zezwolenie na pobyt czasowy udzielone
w związku z okolicznością, o której mowa w art. 159 ust. 1 pkt 1 lit. c
lub d ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach,
d) cudzoziemców, którym w Rzeczypospolitej Polskiej nadano status
uchodźcy lub udzielono ochrony uzupełniającej;
4) podmiocie leczniczym –
należy przez to rozumieć podmiot leczniczy, o któ-
rym mowa w art. 4 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o
działalności leczni-
czej (Dz. U. Nr 112, poz. 654).
Rozdział 2
Zasady wykonywania zawodów
Art. 4.
1. Wykonywanie zawodu
pielęgniarki polega na udzielaniu świadczeń zdrowot-
nych, w
szczególności na:
1) rozpoznawaniu warunków i potrzeb zdrowotnych pacjenta;
2) rozpoznawaniu problemów
pielęgnacyjnych pacjenta;
3) planowaniu i sprawowaniu opieki
pielęgnacyjnej nad pacjentem;
4) samodzielnym udzielaniu w
określonym zakresie świadczeń zapobiegaw-
czych, diagnostycznych, leczniczych i rehabilitacyjnych oraz medycznych
czynności ratunkowych;
5) realizacji
zleceń lekarskich w procesie diagnostyki, leczenia i rehabilitacji;
6) orzekaniu o rodzaju i zakresie
świadczeń opiekuńczo-pielęgnacyjnych;
7) edukacji zdrowotnej i promocji zdrowia.
2. Za wykonywanie zawodu
pielęgniarki uważa się również:
1) nauczanie zawodu
pielęgniarki lub położnej oraz wykonywanie pracy na
rzecz doskonalenia zawodowego
pielęgniarek lub położnych;
2) prowadzenie prac naukowo-badawczych w zakresie
pielęgniarstwa;
3) kierowanie i
zarządzanie zespołami pielęgniarek lub położnych;
3)
Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2007 r. Nr 120, poz. 818, z 2008 r. Nr
216, poz. 1367, z 2010 r. Nr 81, poz. 531, z 2011 r. Nr 92, poz. 532, z 2013 r. poz. 1650 oraz z 2014
r. poz. 1004.
1455to
3
4) zatrudnienie w podmiocie leczniczym na stanowiskach administracyjnych,
na których wykonuje
się czynności związane z przygotowywaniem, organi-
zowaniem lub nadzorem nad udzielaniem
świadczeń opieki zdrowotnej;
5) zatrudnienie w podmiotach
zobowiązanych do finansowania świadczeń
opieki zdrowotnej ze
środków publicznych w rozumieniu przepisów ustawy
z dnia 27 sierpnia 2004 r. o
świadczeniach opieki zdrowotnej finansowa-
nych ze
środków publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027, z późn.
zm.
) lub
urzędach te podmioty obsługujących, w ramach którego wykonu-
je
się czynności związane z przygotowywaniem, organizowaniem lub nad-
zorem nad udzielaniem
świadczeń opieki zdrowotnej;
6) zatrudnienie w organach administracji publicznej, których zakres
działania
obejmuje nadzór nad
ochroną zdrowia;
7)
pełnienie służby na stanowiskach służbowych w Inspektoracie Wojskowej
Służby Zdrowia i innych jednostkach organizacyjnych Sił Zbrojnych Rze-
czypospolitej Polskiej, na których wykonuje
się czynności związane z
ochroną zdrowia i opieką zdrowotną;
8)
pełnienie służby na stanowiskach służbowych w Centralnym Zarządzie
Służby Więziennej i innych stanowiskach Służby Więziennej, na których
wykonuje
się czynności związane z przygotowywaniem, organizowaniem i
nadzorem nad udzielaniem
świadczeń opieki zdrowotnej przez podmiot
leczniczy dla osób pozbawionych
wolności;
9) zatrudnienie w domach pomocy
społecznej określonych w przepisach o po-
mocy
społecznej, z uwzględnieniem uprawnień zawodowych pielęgniarki
określonych w ustawie;
10) zatrudnienie na stanowisku
pielęgniarki w żłobku lub klubie dziecięcym, o
których mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad
dziećmi w
wieku do lat 3 (Dz. U. Nr 45, poz. 235, Nr 131, poz. 764 i Nr 171, poz.
1016);
11) sprawowanie funkcji z wyboru w organach
samorządu pielęgniarek i po-
łożnych lub wykonywanie pracy na rzecz samorządu;
12)
powołanie do pełnienia z wyboru funkcji związkowej poza zakładem pracy
pielęgniarki, jeżeli z wyboru wynika obowiązek wykonywania tej funkcji w
charakterze pracownika, albo
pełnienie funkcji w zarządzie zakładowej or-
ganizacji
związkowej, jeżeli z pełnieniem tej funkcji jest związane zwolnie-
nie z
obowiązku świadczenia pracy.
4)
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 216, poz.
1367, Nr 225, poz. 1486, Nr 227, poz. 1505, Nr 234, poz. 1570 i Nr 237, poz. 1654, z 2009 r. Nr 6,
poz. 33, Nr 22, poz. 120, Nr 26, poz. 157, Nr 38, poz. 299, Nr 92, poz. 753, Nr 97, poz. 800, Nr 98,
poz. 817, Nr 111, poz. 918, Nr 118, poz. 989, Nr 157, poz. 1241, Nr 161, poz. 1278 i Nr 178, poz.
1374, z 2010 r. Nr 50, poz. 301, Nr 107, poz. 679, Nr 125, poz. 842, Nr 127, poz. 857, Nr 165, poz.
1116, Nr 182, poz. 1228, Nr 205, poz. 1363, Nr 225, poz. 1465, Nr 238, poz. 1578 i Nr 257, poz.
1723 i 1725 oraz z 2011 r. Nr 45, poz. 235, Nr 73, poz. 390, Nr 81, poz. 440, Nr 106, poz. 622, Nr
112, poz. 654, Nr 113, poz. 657, Nr 122, poz. 696, Nr 138, poz. 808, Nr 149, poz. 887 i Nr 171, poz.
1016.
1455to
4
Art. 5.
1. Wykonywanie zawodu
położnej polega na udzielaniu świadczeń zdrowotnych, w
szczególności na:
1) rozpoznawaniu
ciąży, sprawowaniu opieki nad kobietą w przebiegu ciąży fi-
zjologicznej, a
także prowadzeniu w określonym zakresie badań niezbęd-
nych w monitorowaniu
ciąży fizjologicznej;
2) kierowaniu na badania konieczne do jak
najwcześniejszego rozpoznania cią-
ży wysokiego ryzyka;
3) prowadzeniu porodu fizjologicznego oraz monitorowaniu
płodu z wykorzy-
staniem aparatury medycznej;
4) przyjmowaniu porodów naturalnych, w przypadku
konieczności także z na-
cięciem krocza, a w przypadkach nagłych także porodu z położenia miedni-
cowego;
5) podejmowaniu koniecznych
działań w sytuacjach nagłych, do czasu przyby-
cia lekarza, w tym
ręcznego wydobycia łożyska, a w razie potrzeby ręczne-
go zbadania macicy;
6) sprawowaniu opieki nad
matką i noworodkiem oraz monitorowaniu przebie-
gu okresu poporodowego;
7) badaniu noworodków i opiece nad nimi oraz podejmowaniu w razie potrze-
by wszelkich
niezbędnych działań, w tym natychmiastowej reanimacji;
8) realizacji
zleceń lekarskich w procesie diagnostyki, leczenia i rehabilitacji;
9) samodzielnym udzielaniu w
określonym zakresie świadczeń zapobiegaw-
czych, diagnostycznych, leczniczych i rehabilitacyjnych;
10) profilaktyce chorób kobiecych i patologii
położniczych;
11) rozpoznawaniu u matki lub dziecka objawów
nieprawidłowości wymagają-
cych skierowania do lekarza;
12) sprawowaniu opieki
położniczo-ginekologicznej nad kobietą;
13) prowadzeniu
działalności edukacyjno-zdrowotnej w zakresie:
a) przygotowania do
życia w rodzinie, metod planowania rodziny oraz
ochrony
macierzyństwa i ojcostwa,
b) przygotowywania do rodzicielstwa oraz
pełnego przygotowania do uro-
dzenia dziecka,
łącznie z poradnictwem na temat higieny i żywienia.
2. Za wykonywanie zawodu
położnej uważa się również:
1) nauczanie zawodu
położnej lub pielęgniarki oraz wykonywanie pracy na
rzecz doskonalenia zawodowego
położnych lub pielęgniarek;
2) prowadzenie prac naukowo-badawczych w zakresie wykonywania zawodu
położnej, w szczególności opieki nad kobietą, noworodkiem lub rodziną;
3) kierowanie i
zarządzanie zespołami pielęgniarek lub położnych;
4) zatrudnienie w podmiocie leczniczym na stanowiskach administracyjnych,
na których wykonuje
się czynności związane z przygotowywaniem, organi-
zowaniem lub nadzorem nad udzielaniem
świadczeń opieki zdrowotnej;
1455to
5
5) zatrudnienie w podmiotach
zobowiązanych do finansowania świadczeń
opieki zdrowotnej ze
środków publicznych w rozumieniu przepisów ustawy
z dnia 27 sierpnia 2004 r. o
świadczeniach opieki zdrowotnej finansowa-
nych ze
środków publicznych lub urzędach te podmioty obsługujących, w
ramach którego wykonuje
się czynności związane z przygotowywaniem,
organizowaniem lub nadzorem nad udzielaniem
świadczeń opieki zdrowot-
nej;
6) zatrudnienie w organach administracji publicznej, których zakres
działania
obejmuje nadzór nad
ochroną zdrowia;
7) zatrudnienie w domach pomocy
społecznej określonych w przepisach o po-
mocy
społecznej, z uwzględnieniem uprawnień zawodowych położnej okre-
ślonych w ustawie;
8) zatrudnienie na stanowisku
położnej w żłobku lub klubie dziecięcym, o któ-
rych mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad
dziećmi w wieku
do lat 3;
9) sprawowanie funkcji z wyboru w organach
samorządu pielęgniarek i położ-
nych lub wykonywanie pracy na rzecz
samorządu;
10)
powołanie do pełnienia z wyboru funkcji związkowej poza zakładem pracy
położnej, jeżeli z wyboru wynika obowiązek wykonywania tej funkcji w
charakterze pracownika, albo
pełnienie funkcji w zarządzie zakładowej or-
ganizacji
związkowej, jeżeli z pełnieniem tej funkcji jest związane zwolnie-
nie z
obowiązku świadczenia pracy.
Art. 6.
Minister
właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Pielę-
gniarek i
Położnych, określi, w drodze rozporządzenia:
1) rodzaj i zakres
świadczeń zapobiegawczych, diagnostycznych, leczniczych i
rehabilitacyjnych, które
mogą być udzielane samodzielnie bez zlecenia le-
karskiego przez
pielęgniarkę i położną,
2) wykaz produktów leczniczych oraz
środków pomocniczych, do stosowania
których
są uprawnione pielęgniarki i położne samodzielnie bez zlecenia le-
karskiego,
3) rodzaje
materiałów, które mogą być pobierane przez pielęgniarkę i położną
do celów diagnostycznych samodzielnie bez zlecenia lekarskiego,
4) rodzaj i zakres medycznych
czynności ratunkowych wykonywanych przez
pielęgniarkę,
5) wykaz
badań diagnostycznych do samodzielnego przeprowadzania przez
pielęgniarkę i położną
–
biorąc pod uwagę niezbędne kwalifikacje oraz wymagany zakres umiejętno-
ści i obowiązków.
1455to
6
Art. 7.
Zawód
pielęgniarki i położnej może wykonywać osoba posiadająca prawo wykony-
wania zawodu stwierdzone albo przyznane przez
właściwą okręgową radę pielęgnia-
rek i
położnych oraz osoba, o której mowa w art. 24 i art. 25.
Art. 8.
1. Osobie
posiadającej prawo wykonywania zawodu przysługuje prawo posługiwa-
nia
się tytułem zawodowym „pielęgniarka” albo „pielęgniarz”, „położna” albo
„położny”.
2.
Tytułami, o których mowa w ust. 1, mogą posługiwać się osoby posiadające
prawo wykonywania zawodu, a
także osoby, o których mowa w art. 24, z za-
strzeżeniem art. 9.
3.
Tytuły, o których mowa w ust. 1, podlegają ochronie prawnej.
4.
Pielęgniarce i położnej posiadającej ukończone szkolenie specjalizacyjne przy-
sługuje prawo posługiwania się tytułem zawodowym specjalisty w dziedzinie
pielęgniarstwa lub położnictwa albo dziedzinach mających zastosowanie w
ochronie zdrowia.
Art. 9.
Obywatel
państwa członkowskiego Unii Europejskiej ma prawo używania na teryto-
rium Rzeczypospolitej Polskiej
tytułu zawodowego „pielęgniarka” albo „pielęgniarz”
lub
„położna” albo „położny”, jeżeli posiada kwalifikacje uprawniające do wykony-
wania zawodu
pielęgniarki lub położnej określone w ustawie.
Art. 10.
1.
Pielęgniarki i położne mają prawo używania uroczystego stroju zawodowego.
Uroczysty strój zawodowy
pielęgniarki i położnej podlega ochronie prawnej.
2. Naczelna Rada
Pielęgniarek i Położnych określi, w drodze uchwały, wzór uro-
czystego stroju zawodowego
pielęgniarki i położnej oraz zasady jego używania,
mając na uwadze tradycję i historyczne uwarunkowania obu zawodów.
Art. 11.
1.
Pielęgniarka i położna wykonują zawód z należytą starannością, zgodnie z zasa-
dami etyki zawodowej, poszanowaniem praw pacjenta,
dbałością o jego bezpie-
czeństwo, wykorzystując wskazania aktualnej wiedzy medycznej.
2.
Pielęgniarka i położna podczas i w związku z wykonywaniem czynności polega-
jących na udzielaniu świadczeń zdrowotnych, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt
1–5 i art. 5 ust. 1 pkt 1–9,
korzystają z ochrony przewidzianej dla funkcjonariu-
1455to
7
szy publicznych na zasadach
określonych w ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. –
Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 553, z
późn. zm.
).
Art. 12.
1.
Pielęgniarka i położna są obowiązane, zgodnie z posiadanymi kwalifikacjami
zawodowymi, do udzielenia pomocy w
każdym przypadku, gdy zwłoka w jej
udzieleniu
mogłaby spowodować stan nagłego zagrożenia zdrowotnego.
2.
Pielęgniarka i położna mogą odmówić wykonania zlecenia lekarskiego oraz wy-
konania innego
świadczenia zdrowotnego niezgodnego z ich sumieniem lub z
zakresem posiadanych kwalifikacji,
podając niezwłocznie przyczynę odmowy
na
piśmie przełożonemu lub osobie zlecającej, chyba że zachodzą okoliczności,
o których mowa w ust. 1.
3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2,
pielęgniarka i położna mają obowiązek
niezwłocznego uprzedzenia pacjenta lub jego przedstawiciela ustawowego bądź
opiekuna faktycznego o takiej odmowie i wskazania realnych
możliwości uzy-
skania tego
świadczenia u innej pielęgniarki, położnej lub w podmiocie leczni-
czym.
4. W przypadku
odstąpienia od realizacji świadczeń zdrowotnych z przyczyn, o
których mowa w ust. 2,
pielęgniarka i położna mają obowiązek uzasadnić i od-
notować ten fakt w dokumentacji medycznej.
Art. 13.
Pielęgniarka i położna mają prawo wglądu do dokumentacji medycznej pacjenta oraz
do uzyskania od lekarza
pełnej informacji o stanie zdrowia pacjenta, rozpoznaniu,
proponowanych metodach diagnostycznych, leczniczych, rehabilitacyjnych, zapo-
biegawczych i
dających się przewidzieć następstwach podejmowanych działań, w
zakresie
niezbędnym do udzielanych przez siebie świadczeń zdrowotnych.
Art. 14.
1.
Pielęgniarka i położna mają prawo do uzyskania pełnej informacji o celowości,
planowanym przebiegu i
dających się przewidzieć skutkach eksperymentu me-
dycznego, w którym
mają uczestniczyć.
5)
Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1997 r. Nr 128, poz. 840, z 1999 r. Nr
64, poz. 729 i Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 48, poz. 548, Nr 93, poz. 1027 i Nr 116, poz. 1216, z
2001 r. Nr 98, poz. 1071, z 2003 r. Nr 111, poz. 1061, Nr 121, poz. 1142, Nr 179, poz. 1750, Nr
199, poz. 1935 i Nr 228, poz. 2255, z 2004 r. Nr 25, poz. 219, Nr 69, poz. 626, Nr 93, poz. 889 i Nr
243, poz. 2426, z 2005 r. Nr 86, poz. 732, Nr 90, poz. 757, Nr 132, poz. 1109, Nr 163, poz. 1363, Nr
178, poz. 1479 i Nr 180, poz. 1493, z 2006 r. Nr 190, poz. 1409, Nr 218, poz. 1592 i Nr 226, poz.
1648, z 2007 r. Nr 89, poz. 589, Nr 123, poz. 850, Nr 124, poz. 859 i Nr 192, poz. 1378, z 2008 r. Nr
90, poz. 560, Nr 122, poz. 782, Nr 171, poz. 1056, Nr 173, poz. 1080 i Nr 214, poz. 1344, z 2009 r.
Nr 62, poz. 504, Nr 63, poz. 533, Nr 166, poz. 1317, Nr 168, poz. 1323, Nr 190, poz. 1474, Nr 201,
poz. 1540 i Nr 206, poz. 1589, z 2010 r. Nr 7, poz. 46, Nr 40, poz. 227 i 229, Nr 98, poz. 625 i 626,
Nr 125, poz. 842, Nr 127, poz. 857, Nr 152, poz. 1018 i 1021, Nr 182, poz. 1228, Nr 225, poz. 1474
i Nr 240, poz. 1602 oraz z 2011 r. Nr 17, poz. 78, Nr 24, poz. 130, Nr 39, poz. 202, Nr 48, poz. 245,
Nr 72, poz. 381, Nr 94, poz. 549, Nr 117, poz. 678. Nr 133, poz. 767 i Nr 160, poz. 964.
1455to
8
2. W przypadku uzasadnionych
wątpliwości pielęgniarka i położna mogą odmówić
uczestniczenia w eksperymencie,
podając przełożonemu przyczynę odmowy na
piśmie.
Art. 15.
1.
Pielęgniarka i położna wykonują zlecenia lekarskie zapisane w dokumentacji
medycznej.
2. Zapis w dokumentacji medycznej, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy
zleceń
wykonywanych w stanach
nagłego zagrożenia zdrowotnego.
3. W przypadku uzasadnionych
wątpliwości pielęgniarka i położna mają prawo
domagać się od lekarza, który wydał zlecenie, by uzasadnił potrzebę jego wyko-
nania.
4.
Pielęgniarka i położna mają prawo do samodzielnego orzekania o rodzaju i za-
kresie
świadczeń opiekuńczo-pielęgnacyjnych wykonywanych na rzecz pacjenta
niezdolnego do samodzielnej egzystencji i samoopieki.
Art. 15a.
1. W ramach samodzielnego wykonywania świadczeń zapobiegawczych, diagno-
stycznych, leczniczych i rehabi
litacyjnych pielęgniarka i położna posiadające
dyplom ukończenia studiów drugiego stopnia na kierunku pielęgniarstwo lub po-
łożnictwo oraz pielęgniarka i położna posiadające tytuł specjalisty w dziedzinie
pielęgniarstwa lub położnictwa mają prawo samodzielnie:
1)
ordynować leki zawierające określone substancje czynne, z wyłączeniem le-
ków zawierających substancje bardzo silnie działające, środki odurzające i
substancje psychotropowe, oraz środki spożywcze specjalnego przeznacze-
nia żywieniowego, w tym wystawiać na nie recepty,
2)
ordynować określone wyroby medyczne, w tym wystawiać na nie zlecenia
albo recepty
–
jeżeli ukończyły kurs specjalistyczny w tym zakresie.
2. W ramach realizacji zleceń lekarskich w procesie diagnostyki, leczenia
i rehabilitacji
pielęgniarka i położna posiadające dyplom ukończenia studiów co
najmniej pierwszego stopnia na kierunku pielęgniarstwo lub położnictwo mają
prawo wystawiać recepty na leki, z wyłączeniem leków zawierających substan-
cje bardzo silnie działające, środki odurzające i substancje psychotropowe, oraz
środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego niezbędne do kon-
tynuacji leczenia, jeżeli ukończyły kurs specjalistyczny w tym zakresie.
3. Uprawnienia, o których mowa w ust. 1 i 2, obejmują również wystawianie recept
osobom, o których mowa w art. 43–46 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r.
o
świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, na
zasadach określonych w tej ustawie oraz w ustawie z dnia 12 maja 2011 r. o re-
fundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowe-
go oraz wyrobów medycznych (Dz. U. Nr 122, poz. 696, z późn. zm.
6))
), zwanej
dalej „ustawą o refundacji”.
6)
Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2012 r. poz. 95 i 742 oraz z 2013 r. poz.
766 i 1290.
1455to
9
4. W przypadku wystawiania recept na leki, środki spożywcze specjalnego prze-
znaczenia żywieniowego, wyroby medyczne określone w wykazach, o których
mowa w art. 37 ustawy o refundacji, pielęgniarka i położna są obowiązane do
odnotowania na recepcie, w sposób określony w przepisach wydanych na pod-
stawie ust.
8, odpłatności, jeżeli lek, środek spożywczy specjalnego przeznacze-
nia żywieniowego, wyrób medyczny występuje w tych wykazach w co najmniej
dwóch odpłatnościach, o których mowa w art. 6 ust. 2 ustawy o refundacji.
5. Pielęgniarka i położna wystawiając receptę są obowiązane do szczegółowego
uzasadnienia w dokumentacji medycznej przyczyn dokonania adnotacji, o której
mowa w art. 44 ust. 2 zdanie drugie ustawy o refundacji.
6. Pielęgniarka i położna posiadające tytuł specjalisty w dziedzinie pielęgniarstwa
lub dyplom ukończenia studiów co najmniej pierwszego stopnia na kierunku
pie
lęgniarstwo lub położnictwo mają prawo wystawiać skierowania na wykona-
nie określonych badań diagnostycznych, w tym medycznej diagnostyki laborato-
ryjnej, z wyjątkiem badań wymagających metod diagnostycznych i leczniczych
stwarzających podwyższone ryzyko dla pacjenta.
7. Obowiązek ukończenia kursu specjalistycznego, o którym mowa w ust. 1 i 2, nie
dotyczy pielęgniarek i położnych, które w ramach kształcenia w szkołach pielę-
gniarskich i w szkołach położnych lub w ramach szkolenia specjalizacyjnego
nabyły wiedzę objętą takim kursem.
8. Minister właściwy do spraw zdrowia po zasięgnięciu opinii Prezesa Narodowego
Funduszu Zdrowia, Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych, Naczelnej Rady
Lekarskiej i Naczelnej Rady Aptekarskiej określi, w drodze rozporządzenia:
1) wykaz:
a) substancji czynnych zawartych w lekach, o których mowa w ust. 1,
b)
środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego, o któ-
rych mowa w ust. 1,
c) wyrobów medycznych, o których mowa w ust. 1,
2)
wykaz badań diagnostycznych, o których mowa w ust. 6,
3) sposób i tryb wystawiania recept, o których mowa w ust. 1 i 2,
4) wzór recepty, o której mowa w ust. 1 i 2,
5) sposób zaopatrywania w druki recept, o których mowa w ust. 1 i 2, i sposób
ich przechowywania,
6) sposób realizacji recept, o których mowa w ust. 1 i 2, oraz kontroli ich wy-
stawiania i realizacji
–
biorąc pod uwagę niezbędne kwalifikacje oraz wymagany zakres umiejętno-
ści i obowiązków, konieczność zapewnienia prawidłowego wystawiania recept,
w
szczególności w zakresie przepisów ust. 3 i 4, oraz zapewnienia prawidłowej
realizacji recepty i zadań kontrolnych podmiotów uprawnionych do kontroli
recept.
Art. 15b.
1. Pielęgniarka i położna wykonują czynności zawodowe, o których mowa w art.
15a ust. 1, po uprzednim osobistym badaniu fizykalnym pacjenta.
2. Pielęgniarka i położna, o których mowa w art. 15a ust. 1, mogą, bez dokonania
osobistego badania pacjenta, wystawić receptę niezbędną do kontynuacji lecze-
nia oraz receptę albo zlecenie na zaopatrzenie w wyroby medyczne jako konty-
1455to
10
nuację zaopatrzenia w wyroby medyczne, jeżeli jest to uzasadnione stanem
zdrowia pacjenta odzwierciedlonym w dokumentacji medycznej.
3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, recepty lub zlecenia mogą być przekaza-
ne:
1)
osobie upoważnionej przez pacjenta do odbioru recepty lub zlecenia albo
przedstawicielowi ustawowemu pacjenta;
2)
osobie trzeciej, jeżeli pacjent oświadczy podmiotowi udzielającemu świad-
czeń zdrowotnych, że recepty lub zlecenia mogą być odebrane przez osoby
trzecie bez szczegółowego określania tych osób.
4. Upoważnienie lub oświadczenie, o których mowa w ust. 3, odnotowuje się
w
dokumentacji medycznej pacjenta albo dołącza do tej dokumentacji.
5. Informację o wystawieniu recepty lub zlecenia, o których mowa w ust. 2, za-
mieszcza się w dokumentacji medycznej pacjenta. Informację o osobie, której
przekazano taką receptę lub zlecenie, odnotowuje się w dokumentacji medycz-
nej pacjenta albo dołącza do tej dokumentacji.
Art. 16.
Pielęgniarka i położna są obowiązane:
1)
informować pacjenta o jego prawach zgodnie z przepisami ustawy z dnia 6
listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta (Dz. U. z
2009 r. Nr 52, poz. 417, z
późn. zm.
);
2)
udzielić pacjentowi lub jego przedstawicielowi ustawowemu albo osobie
wskazanej przez pacjenta informacji o stanie zdrowia pacjenta, w zakresie
koniecznym do sprawowania opieki
pielęgnacyjnej lub opieki podczas ciąży
oraz prowadzenia porodu i
połogu;
3)
zgłosić Prezesowi Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów
Medycznych i Produktów Biobójczych lub podmiotowi odpowiedzialnemu
za wprowadzenie produktu leczniczego do obrotu
działanie niepożądane
produktu leczniczego zgodnie z
ustawą z dnia 6 września 2001 r. – Prawo
farmaceutyczne (Dz. U. z 2008 r. Nr 45, poz. 271, z
późn. zm.
).
Art. 17.
1.
Pielęgniarka i położna są obowiązane do zachowania w tajemnicy informacji
związanych z pacjentem, uzyskanych w związku z wykonywaniem zawodu.
2. Przepisu ust. 1 nie stosuje
się, gdy:
1) tak
stanowią odrębne przepisy;
7)
Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2009 r. Nr 76, poz. 641, z 2010 r. Nr 96,
poz. 620 oraz z 2011 r. Nr 112, poz. 654 i Nr 113, poz. 657 i 660.
8)
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 227, poz.
1505 i Nr 234, poz. 1570, z 2009 r. Nr 18, poz. 97, Nr 31, poz. 206, Nr 92, poz. 753, Nr 95, poz. 788
i Nr 98, poz. 817, z 2010 r. Nr 78, poz. 513 i Nr 107, poz. 679, z 2011 r. Nr 63, poz. 322, Nr 82, poz.
451, Nr 106, poz. 622, Nr 112, poz. 654, Nr 113, poz. 657 i Nr 122, poz. 696, z 2012 r. poz. 1342 i
1544 oraz z 2013 r. poz. 1245.
1455to
11
2) zachowanie tajemnicy
może stanowić niebezpieczeństwo dla życia lub
zdrowia pacjenta lub innych osób;
3) pacjent lub jego przedstawiciel ustawowy
wyraża zgodę na ujawnienie ta-
jemnicy;
4) zachodzi potrzeba przekazania
niezbędnych informacji o pacjencie związa-
nych z udzielaniem
świadczeń zdrowotnych osobom uczestniczącym w
udzielaniu tych
świadczeń.
3.
Pielęgniarka i położna, z zastrzeżeniem sytuacji, o których mowa w ust. 2 pkt 1–
3,
są związane tajemnicą również po śmierci pacjenta.
Art. 18.
Pielęgniarka i położna mają obowiązek prowadzenia i udostępniania dokumentacji
medycznej na zasadach
określonych w ustawie z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach
pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta.
Art. 19.
1.
Pielęgniarka i położna mogą wykonywać zawód:
1) w ramach umowy o
pracę;
2) w ramach stosunku
służbowego;
3) na podstawie umowy cywilnoprawnej;
4) w ramach wolontariatu;
5) w ramach praktyk zawodowych wymienionych w art. 5 ust. 2 pkt 2 ustawy z
dnia 15 kwietnia 2011 r. o
działalności leczniczej.
2.
Pielęgniarka i położna wykonujące zawód w formach, o których mowa w ust. 1
pkt 1–3,
są obowiązane, w terminie 14 dni od dnia nawiązania stosunku służbo-
wego lub zawarcia umowy,
poinformować o tym fakcie okręgową radę pielę-
gniarek i
położnych właściwą ze względu na miejsce wykonywania zawodu,
wskazując:
1) numer dokumentu
poświadczającego posiadanie prawa wykonywania zawo-
du albo ograniczonego prawa wykonywania zawodu;
2)
datę zatrudnienia i stanowisko, a w przypadku umów na czas określony –
datę zakończenia umowy;
3) miejsce wykonywania zawodu.
3.
Pielęgniarka i położna wykonujące zawód w formach, o których mowa w ust. 1
pkt 1–3,
są obowiązane poinformować okręgową radę pielęgniarek i położnych,
właściwą ze względu na miejsce wykonywania zawodu, o rozwiązaniu albo wy-
gaśnięciu umowy, w terminie 14 dni od dnia rozwiązania albo wygaśnięcia
umowy.
4. Pracodawca nie
może podejmować działań dyskryminujących ze względu na
formę wykonywania zawodu przez pielęgniarkę lub położną.
5. Odmowa zmiany formy wykonywania zawodu przez
pielęgniarkę lub położną
wykonującą zawód w podmiocie leczniczym w ramach umowy o pracę nie może
1455to
12
stanowić przyczyny uzasadniającej wypowiedzenie przez pracodawcę stosunku
pracy lub jego
rozwiązanie bez wypowiedzenia.
Art. 20.
Pielęgniarka lub położna wykonująca indywidualną praktykę lub indywidualną spe-
cjalistyczną praktykę może zatrudniać osoby niebędące pielęgniarkami lub położny-
mi do wykonywania
czynności pomocniczych (współpracy).
Art. 21.
Jeżeli pielęgniarka lub położna zamierza wykonywać indywidualną praktykę, indy-
widualną specjalistyczną praktykę lub grupową praktykę, na obszarze innej okręgo-
wej izby
pielęgniarek i położnych niż tej, której jest dotychczas członkiem, jest obo-
wiązana dokonać wyboru, o którym mowa w art. 5 ust. 4 ustawy z dnia 1 lipca 2011
r. o
samorządzie pielęgniarek i położnych.
Art. 22.
1.
Okręgowa izba pielęgniarek i położnych jest uprawniona do wizytacji w celu
oceny wykonywania zawodu przez
pielęgniarkę lub położną w ramach praktyki
zawodowej wpisanej do rejestru podmiotów
wykonujących działalność leczniczą
w rozumieniu przepisów o
działalności leczniczej.
2. Wizytacja jest przeprowadzana przez
pielęgniarki lub położne upoważnione
przez
okręgową radę pielęgniarek i położnych.
3. Osoby, o których mowa w ust. 2,
wykonując czynności wizytacyjne za okaza-
niem
upoważnienia, mają prawo:
1)
żądania informacji i dokumentacji;
2)
wstępu do pomieszczeń podmiotu wykonującego działalność leczniczą;
3)
udziału w czynnościach związanych z udzielaniem świadczeń zdrowotnych;
4)
wglądu do dokumentacji medycznej;
5)
żądania ustnych i pisemnych wyjaśnień.
4. Po wykonaniu
czynności wizytacyjnych sporządza się wystąpienie powizytacyj-
ne, które zawiera:
1)
imię i nazwisko oraz adres miejsca zamieszkania, albo nazwę albo firmę
oraz adres siedziby;
2) miejsce udzielania
świadczeń zdrowotnych;
3)
datę rozpoczęcia i zakończenia czynności wizytacyjnych;
4) imiona i nazwiska osób
wykonujących czynności wizytacyjne;
5) opis stanu faktycznego;
6) opis ewentualnych
nieprawidłowości;
7) wnioski osób
wykonujących czynności wizytacyjne;
8)
datę i miejsce sporządzenia wystąpienia powizytacyjnego.
1455to
13
5.
Jeżeli w wystąpieniu powizytacyjnym stwierdzono postępowanie sprzeczne z za-
sadami etyki zawodowej lub zawinione naruszenie przepisów
dotyczących wy-
konywania zawodu
pielęgniarki i położnej, okręgowa rada pielęgniarek i położ-
nych powiadamia
okręgowego rzecznika odpowiedzialności zawodowej.
6. W przypadku stwierdzenia w trakcie wizytacji,
że pielęgniarka lub położna wy-
konująca zawód w ramach praktyki zawodowej wpisanej do rejestru podmiotów
wykonujących działalność leczniczą w rozumieniu przepisów o działalności
leczniczej
rażąco narusza warunki wykonywania działalności objętej wpisem,
okręgowa rada pielęgniarek i położnych wykreśla tę praktykę z rejestru podmio-
tów
wykonujących działalność leczniczą.
Art. 23.
1.
Pielęgniarka i położna mogą wykonywać w podmiocie leczniczym dodatkową
opiekę pielęgnacyjną, o której mowa w art. 34 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r.
o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta, na podstawie umowy cywilno-
prawnej zawartej z pacjentem,
osobą bliską, o której mowa w art. 3 ust. 1 pkt 2
ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta,
lub opiekunem prawnym.
2.
Pielęgniarka lub położna, o których mowa w ust. 1, informują podmiot leczniczy,
w którym
będą wykonywać opiekę pielęgnacyjną na podstawie umowy określo-
nej w ust. 1,
najpóźniej w dniu podjęcia opieki.
Art. 24.
1.
Pielęgniarka lub położna będąca obywatelem państwa członkowskiego Unii Eu-
ropejskiej
może czasowo i okazjonalnie wykonywać na terytorium Rzeczypo-
spolitej Polskiej zawód
pielęgniarki lub położnej bez konieczności stwierdzenia
prawa wykonywania zawodu odpowiednio
pielęgniarki lub położnej, jeżeli
przed
rozpoczęciem po raz pierwszy czasowego i okazjonalnego wykonywania
zawodu
złoży w okręgowej izbie pielęgniarek i położnych, właściwej ze wzglę-
du na miejsce wykonywania zawodu:
1) pisemne
oświadczenie o zamiarze czasowego i okazjonalnego wykonywania
zawodu
pielęgniarki lub położnej, ze wskazaniem miejsca i, o ile to możli-
we, czasu wykonywania zawodu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2) dokument
potwierdzający obywatelstwo;
3)
zaświadczenie, wydane przez odpowiednie władze lub organizacje państwa
członkowskiego Unii Europejskiej, stwierdzające, że zgodnie z prawem
wykonuje zawód
pielęgniarki lub położnej w tym państwie oraz że w mo-
mencie wydania
zaświadczenia nie obowiązuje jej zakaz wykonywania za-
wodu oraz nie toczy
się przeciwko niej postępowanie w przedmiocie odpo-
wiedzialności zawodowej;
4)
zaświadczenie, wydane przez odpowiednie władze lub organizacje państwa
członkowskiego Unii Europejskiej, stwierdzające, że posiada jeden z dy-
plomów,
świadectw lub innych dokumentów potwierdzających posiadanie
formalnych kwalifikacji do wykonywania zawodu
pielęgniarki lub położnej,
1455to
14
lub inny dokument
potwierdzający posiadanie formalnych kwalifikacji do
wykonywania zawodu
pielęgniarki lub położnej;
5)
oświadczenie o posiadaniu polisy ubezpieczeniowej od odpowiedzialności
cywilnej
dotyczącej wykonywania zawodu pielęgniarki lub położnej lub po-
siadaniu innego dokumentu
potwierdzającego indywidualne lub zbiorowe
środki zabezpieczenia w zakresie odpowiedzialności zawodowej.
1a. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do cudzoziemca posiadającego zezwolenie na po-
byt czasowy udzielone w związku z okolicznością, o której mowa w art. 159 ust.
1 pkt 1 lit. c lub d ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach, oraz cu-
dzoziemca, któremu w Rzeczypospolitej Polskiej nadano status uchodźcy lub
udzielono
ochrony uzupełniającej.
2.
Jeżeli zaistniała nagła potrzeba udzielenia świadczenia przez pielęgniarkę lub po-
łożną, o której mowa w ust. 1, dokumenty, o których mowa w ust. 1, mogą być
złożone niezwłocznie po udzieleniu świadczenia.
3.
Pielęgniarka lub położna zamierzająca czasowo i okazjonalnie wykonywać za-
wód na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w kolejnych latach
oświadczenia, o
których mowa w ust. 1 pkt 1 i 5,
składa raz w roku.
4.
Zaświadczenia oraz dokumenty, o których mowa w ust. 1, ponownie przedstawia
się okręgowej izbie pielęgniarek i położnych tylko w przypadku istotnej zmiany
okoliczności potwierdzonych zaświadczeniami lub dokumentami.
5.
Pielęgniarka lub położna, czasowo i okazjonalnie wykonujące zawód na teryto-
rium Rzeczypospolitej Polskiej, nie
mają obowiązku rejestracji swojej działalno-
ści w systemie ubezpieczeń celem dokonania rozliczeń związanych z czasowym
i okazjonalnym wykonywaniem zawodu, ale
są obowiązane poinformować wła-
ściwą instytucję ubezpieczeniową o tymczasowym i okazjonalnym wykonywa-
niu zawodu przed
rozpoczęciem jego wykonywania, a w nagłych wypadkach –
po
zakończeniu jego wykonywania.
6. W przypadku gdy
okręgowa rada pielęgniarek i położnych – biorąc pod uwagę
długość, częstotliwość, regularność i ciągłość oraz charakter udzielanych świad-
czeń zdrowotnych – uzna, że wykonywanie zawodu nie ma charakteru czasowe-
go i okazjonalnego, informuje
pielęgniarkę lub położną o konieczności uzyska-
nia stwierdzenia prawa wykonywania zawodu.
Art. 25.
Pielęgniarka lub położna o odpowiednio wysokich kwalifikacjach, nieposiadające
prawa wykonywania zawodu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, ale posiadaj
ą-
ce to prawo w innym
państwie, mogą brać udział w naradzie pielęgniarskiej lub po-
łożnych oraz udzielać świadczeń zdrowotnych wymienionych w art. 4 ust. 1 lub w
art. 5 ust. 1, których potrzeba wynika z narady,
jeżeli zostały zaproszone przez:
1) szpitale lub instytuty badawcze, o których mowa w art. 3 ustawy z dnia 30
kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych (Dz. U. Nr 96, poz. 618 oraz z
2011 r. Nr 112, poz. 654);
2)
Naczelną Radę Pielęgniarek i Położnych lub właściwą okręgową radę pielę-
gniarek i
położnych;
1455to
15
3)
pielęgniarkę lub położną posiadającą prawo wykonywania zawodu na tery-
torium Rzeczypospolitej Polskiej,
każdorazowo po uzyskaniu zgody wła-
ściwej okręgowej rady pielęgniarek i położnych.
Art. 26.
1.
Pielęgniarka lub położna, które nie wykonują zawodu łącznie przez okres dłuż-
szy
niż 5 lat w okresie ostatnich 6 lat, a zamierzają podjąć jego wykonywanie,
mają obowiązek zawiadomić o tym właściwą okręgową radę pielęgniarek i po-
łożnych i odbyć trwające nie dłużej niż 6 miesięcy przeszkolenie pod nadzorem
innej osoby uprawnionej do wykonywania odpowiednio zawodu
pielęgniarki lub
położnej, legitymującej się co najmniej 5-letnim doświadczeniem zawodowym,
zwanej dalej „opiekunem”. Opiekuna wskazuje kierownik podmiotu, w którym
odbywa
się przeszkolenie.
2.
Okręgowa rada pielęgniarek i położnych określi miejsce, czas trwania i program
przeszkolenia dla
pielęgniarki i położnej, o których mowa w ust. 1.
3. Przeszkolenie
może odbyć się również na podstawie umowy o pracę u praco-
dawcy, który zatrudnia albo ma zamiar
zatrudnić pielęgniarkę lub położną, o
których mowa w ust. 1, z zachowaniem warunków
określonych w ust. 1.
4. Naczelna Rada
Pielęgniarek i Położnych określi, w drodze uchwały, ramowy
program przeszkolenia, sposób i tryb odbywania oraz zaliczenia przeszkolenia,
mając na uwadze konieczność odnowienia wiedzy i umiejętności praktycznych
przez
pielęgniarki i położne powracające do wykonywania zawodu oraz czas, w
którym
pielęgniarka i położna nie wykonywały zawodu.
Art. 27.
1.
Jeżeli istnieje uzasadnione podejrzenie całkowitej albo częściowej niezdolności
pielęgniarki lub położnej do wykonywania zawodu, spowodowanej jej stanem
zdrowia,
okręgowa rada pielęgniarek i położnych powołuje komisję lekarską,
zwaną dalej „komisją”, złożoną ze specjalistów odpowiednich dziedzin medycy-
ny.
2. Komisja wydaje orzeczenie w przedmiocie
niezdolności pielęgniarki lub położ-
nej do wykonywania zawodu.
3.
Pielęgniarka lub położna, których sprawa dotyczy, są obowiązane do stawienia
się przed komisją.
4.
Okręgowa rada pielęgniarek i położnych, na podstawie orzeczenia komisji, po-
dejmuje
uchwałę o zawieszeniu prawa wykonywania zawodu na okres trwania
niezdolności do wykonywania zawodu albo o ograniczeniu wykonywania okre-
ślonych czynności zawodowych na okres trwania niezdolności do wykonywania
zawodu.
5.
Pielęgniarka lub położna, których sprawa dotyczy, są uprawnione do uczestnic-
twa, z prawem zabrania
głosu, w posiedzeniu okręgowej rady pielęgniarek i po-
łożnych w czasie rozpatrywania ich sprawy.
6.
Jeżeli pielęgniarka lub położna odmawia poddania się badaniu przez komisję lub
jeżeli okręgowa rada pielęgniarek i położnych na podstawie wyników postępo-
1455to
16
wania
wyjaśniającego uzna, że dalsze wykonywanie zawodu lub ściśle określo-
nych
czynności zawodowych ze względu na stan zdrowia pielęgniarki lub po-
łożnej nie jest możliwe – okręgowa rada pielęgniarek i położnych podejmuje
uchwałę o zawieszeniu prawa wykonywania zawodu albo o ograniczeniu wyko-
nywania
określonych czynności zawodowych.
7.
Pielęgniarce lub położnej, w stosunku do których podjęto uchwałę o zawieszeniu
prawa wykonywania zawodu albo o ograniczeniu wykonywania
określonych
czynności zawodowych, przysługuje prawo wniesienia odwołania od uchwały o
zawieszeniu prawa wykonywania zawodu albo o ograniczeniu wykonywania
określonych czynności zawodowych do Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położ-
nych w terminie 14 dni od dnia otrzymania zawiadomienia o
podjęciu uchwały
przez
okręgową radę pielęgniarek i położnych.
8.
Pielęgniarka lub położna, o których mowa w ust. 7, mogą wystąpić do okręgowej
rady
pielęgniarek i położnych o uchylenie uchwały o zawieszeniu prawa wyko-
nywania zawodu albo o ograniczeniu wykonywania
określonych czynności za-
wodowych,
jeżeli ustaną przyczyny zawieszenia lub ograniczenia.
9.
Postępowanie w sprawach określonych w ust. 1–6 jest poufne i odbywa się z za-
chowaniem przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych oso-
bowych (Dz. U. z 2002 r. Nr 101, poz. 926, z
późn. zm.
).
10. Minister
właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Pie-
lęgniarek i Położnych, określi, w drodze rozporządzenia, skład komisji, tryb
orzekania o
niezdolności do wykonywania zawodu oraz szczegółowy sposób i
tryb
postępowania w sprawach zawieszania prawa wykonywania zawodu albo
ograniczenia wykonywania
określonych czynności zawodowych, mając na
względzie zapewnienie prawidłowego wykonywania zawodu oraz ochronę praw
osób, wobec których
wszczęto postępowanie.
Rozdział 3
Prawo wykonywania zawodu
Art. 28.
Prawo wykonywania zawodu
pielęgniarki przysługuje osobie:
1)
posiadającej świadectwo lub dyplom ukończenia polskiej szkoły pielęgniar-
skiej
bądź uzyskane w innym państwie niż państwo członkowskie Unii Eu-
ropejskiej
świadectwo lub dyplom, pod warunkiem że dyplom lub świadec-
two
zostały uznane w Rzeczypospolitej Polskiej za równorzędne ze świa-
dectwem
ukończenia szkoły pielęgniarskiej lub dyplomem, zgodnie z od-
rębnymi przepisami, oraz że spełniają minimalne wymogi kształcenia okre-
ślone w przepisach prawa Unii Europejskiej;
2)
posiadającej pełną zdolność do czynności prawnych;
9)
Zmiany tekstu jedn
olitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz.
1271, z 2004 r. Nr 25, poz. 219 i Nr 33, poz. 285, z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711, z 2007 r. Nr 165,
poz. 1170 i Nr 176, poz. 1238 oraz z 2010 r. Nr 41, poz. 233, Nr 182, poz. 1228 i Nr 229, poz. 1497.
1455to
17
3) której stan zdrowia pozwala na wykonywanie zawodu
pielęgniarki;
4) która wykazuje
nienaganną postawę etyczną.
Art. 29.
1. Prawo wykonywania zawodu
pielęgniarki przysługuje obywatelowi państwa
członkowskiego Unii Europejskiej, jeżeli:
1) posiada jeden z
tytułów wymienionych w załączniku nr 1 do ustawy;
2) posiada dyplom,
świadectwo lub inny dokument potwierdzający posiadanie
formalnych kwalifikacji do wykonywania zawodu
pielęgniarki odpowie-
dzialnej za
opiekę ogólną, wydany przez odpowiednie władze lub organiza-
cję państwa członkowskiego Unii Europejskiej;
3) przedstawi
zaświadczenie wydane przez odpowiednie władze lub organiza-
cje
państwa członkowskiego Unii Europejskiej, że dyplom, świadectwo lub
inny dokument, o których mowa w pkt 2, jest zgodny z wymaganiami za-
wartymi w przepisach prawa Unii Europejskiej;
4) ma
pełną zdolność do czynności prawnych;
5) jego stan zdrowia, potwierdzony
zaświadczeniem wydanym przez odpo-
wiednie
władze lub organizacje państwa członkowskiego Unii Europejskiej,
pozwala na wykonywanie zawodu
pielęgniarki;
6) przedstawi
zaświadczenie wydane przez odpowiednie władze lub organiza-
cje
państwa członkowskiego Unii Europejskiej, że nie został pozbawiony
prawa wykonywania zawodu lub prawo to nie
zostało zawieszone i nie to-
czy
się przeciwko niemu postępowanie w sprawie pozbawienia lub zawie-
szenia prawa wykonywania zawodu;
7)
złoży oświadczenie, że włada językiem polskim w mowie i piśmie w zakre-
sie
niezbędnym do wykonywania zawodu pielęgniarki;
8) wykazuje
nienaganną postawę etyczną.
2.
Zaświadczenia, o których mowa w ust. 1 pkt 5 i 6, mogą być przedkładane w
okresie 3
miesięcy od dnia ich wystawienia.
3. Za
wystarczające, w zakresie spełnienia wymagań dotyczących zaświadczenia o
stanie zdrowia, uznaje
się dokumenty odnoszące się do stanu zdrowia wymagane
do wykonywania zawodu
pielęgniarki w państwie członkowskim Unii Europej-
skiej, którego obywatelem jest
pielęgniarka lub z którego przybywa. W przy-
padku gdy dokumenty tego rodzaju w
państwie członkowskim Unii Europej-
skiej, którego obywatelem jest
pielęgniarka lub z którego przybywa, nie są wy-
magane, za
wystarczające uważa się dokumenty wydane w tym państwie odno-
szące się do stanu zdrowia.
4. W przypadku gdy odpowiednie
władze lub organizacje państwa członkowskiego
Unii Europejskiej nie
wydają zaświadczeń, o których mowa w ust. 1 pkt 6, za
wystarczające uznaje się złożenie oświadczenia następującej treści: „Świado-
ma(y)
odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia oświad-
czam,
że nie byłam(em) karana(y) za umyślne przestępstwo lub umyślne prze-
stępstwo skarbowe oraz że nie toczy się przeciwko mnie postępowanie karne w
sprawie o
umyślnie popełnione przestępstwo lub przestępstwo skarbowe, oraz że
1455to
18
nie
zachodzą okoliczności, które zgodnie z zasadami etyki zawodowej mogłyby
mieć wpływ na wykonywanie zawodu pielęgniarki na terytorium Rzeczypospo-
litej Polskiej”.
Oświadczenie powinno również zawierać imię i nazwisko pielę-
gniarki, oznaczenie miejsca i
datę złożenia oświadczenia oraz podpis pielęgniar-
ki.
Art. 30.
1. Za
równoważne z dyplomem, świadectwem lub innym dokumentem potwierdza-
jącym posiadanie formalnych kwalifikacji, uprawniającym do wykonywania w
Rzeczypospolitej Polskiej zawodu
pielęgniarki, uważa się dyplomy, świadectwa
lub inne dokumenty wydane przez odpowiednie
władze lub organizacje państwa
członkowskiego Unii Europejskiej, jeżeli kształcenie zostało rozpoczęte przed
dniem:
1) 29 czerwca 1977 r. w Królestwie Belgii, Republice
Włoskiej, Republice Fe-
deralnej Niemiec, Republice Francuskiej, Wielkim
Księstwie Luksemburga
i Królestwie Niderlandów,
2) 29 czerwca 1979 r. w Królestwie Danii, w Republice Irlandii i Zjednoczo-
nym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii
Północnej,
3) 1 stycznia 1981 r. w Republice Greckiej,
4) 1 stycznia 1986 r. w Republice Portugalii i Królestwie Hiszpanii,
5) 3
października 1990 r. w byłej Niemieckiej Republice Demokratycznej, pod
warunkiem
że dokument poświadczający formalne kwalifikacje pielęgniarki
odpowiedzialnej za
opiekę ogólną uprawnia do wykonywania zawodu pie-
lęgniarki na terytorium Republiki Federalnej Niemiec na tych samych zasa-
dach jak dokument
poświadczający tego rodzaju kwalifikacje przyznany
przez odpowiednie
władze lub organizacje Republiki Federalnej Niemiec,
6) 1 stycznia 1994 r. w Republice Austrii, Republice Finlandii, Królestwie
Szwecji, Królestwie Norwegii i Republice Islandii,
7) 1 maja 1995 r. w
Księstwie Liechtensteinu,
8) 1 czerwca 2002 r. w Konfederacji Szwajcarskiej,
9) 1 maja 2004 r. w Republice Czeskiej, Republice
Słowackiej, Republice
Słowenii, Republice Litewskiej, Republice Łotewskiej, Republice Estoń-
skiej, Republice
Węgierskiej, Republice Malty lub Republice Cypryjskiej,
10) 1 stycznia 2007 r. w Republice
Bułgarii i Rumunii,
10a) 1 lipca 2013 r. w Republice Chorwacji
– oraz do dyplomu,
świadectwa lub innego dokumentu potwierdzającego posia-
danie formalnych kwalifikacji
zostało dołączone zaświadczenie potwierdzające,
że osoba posługująca się tymi dokumentami wykonywała zawód pielęgniarki
odpowiedzialnej za
opiekę ogólną przez okres co najmniej 3 kolejnych lat z 5 lat
bezpośrednio poprzedzających wydanie zaświadczenia;
11) 11 marca 1990 r. w
byłym Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich,
w przypadku Republiki Litewskiej,
1455to
19
12) 20 sierpnia 1991 r. w
byłym Związku Socjalistycznych Republik Radziec-
kich, w przypadku Republiki
Estońskiej,
13) 21 sierpnia 1991 r. w
byłym Związku Socjalistycznych Republik Radziec-
kich, w przypadku Republiki
Łotewskiej,
14) 25 czerwca 1991 r. w
byłej Jugosławii, w przypadku Republiki Słowenii,
14a) 8
października 1991 r. w byłej Jugosławii, w przypadku Republiki Chorwa-
cji,
15) 1 stycznia 1993 r. w
byłej Czechosłowacji
– oraz do dyplomu,
świadectwa lub innego dokumentu potwierdzającego posia-
danie formalnych kwalifikacji
zostało dołączone zaświadczenie wydane przez
odpowiednie
władze lub organizacje odpowiednio: Republiki Litewskiej, Repu-
bliki
Estońskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Słowenii, Republiki Chorwa-
cji, Republiki Czeskiej lub Republiki
Słowackiej, potwierdzające, że dokument
ten ma na terytorium tych
państw taką samą moc, jak dokumenty wymienione w
odniesieniu do tych
państw w wykazie, o którym mowa w art. 34 ust. 2, oraz że
osoba
posługująca się tymi dokumentami wykonywała zawód pielęgniarki od-
powiedzialnej za
opiekę ogólną przez okres co najmniej 3 kolejnych lat z 5 lat
bezpośrednio poprzedzających wydanie zaświadczenia.
2. Za
równoważne z dyplomem, świadectwem lub innym dokumentem potwierdza-
jącym posiadanie formalnych kwalifikacji, uprawniającym do wykonywania w
Rzeczypospolitej Polskiej zawodu
pielęgniarki, o których mowa w wykazie
określonym na podstawie art. 34 ust. 2, uważa się dokumenty wydane przez od-
powiednie
władze w Rumunii i potwierdzające kwalifikacje pielęgniarki odpo-
wiedzialnej za
opiekę ogólną (Certificat de competenţe profesionale de asistent
medical generalist) z
wykształceniem pomaturalnym uzyskanym w şcoală po-
stliceală, jeżeli dokumenty te zostały wydane albo kształcenie w tej szkole zosta-
ło rozpoczęte przed dniem 1 stycznia 2007 r. oraz do tych dokumentów zostało
dołączone zaświadczenie potwierdzające, że osoba posługująca się tymi doku-
mentami,
rzeczywiście i zgodnie z prawem wykonywała zawód pielęgniarki od-
powiedzialnej za
opiekę ogólną przez okres co najmniej 5 kolejnych lat z 7 lat
bezpośrednio poprzedzających wydanie zaświadczenia, a wymieniona działal-
ność obejmowała pełną odpowiedzialność za planowanie, organizację i opiekę
pielęgniarską nad pacjentem.
3.
Jeżeli pielęgniarka będąca obywatelem państwa członkowskiego Unii Europej-
skiej posiada dyplom,
świadectwo lub inny dokument potwierdzający posiadanie
formalnych kwalifikacji do wykonywania zawodu
pielęgniarki, inny niż doku-
menty zamieszczone w wykazie
określonym na podstawie art. 34 ust. 2, uznaje
się go za równoważny z tymi dokumentami, pod warunkiem że przedstawi za-
świadczenie wydane przez odpowiednie władze lub organizacje państwa człon-
kowskiego Unii Europejskiej,
stwierdzające, że ten dyplom, świadectwo lub in-
ny dokument
został uzyskany po ukończeniu kształcenia zgodnego z przepisami
prawa Unii Europejskiej i jest traktowany przez te
władze lub organizacje za
równoważny z dokumentami zamieszczonymi w wykazie określonym na pod-
stawie art. 34 ust. 2.
1455to
20
Art. 31.
Prawo wykonywania zawodu
położnej przysługuje osobie:
1)
posiadającej świadectwo lub dyplom ukończenia polskiej szkoły położnych
bądź uzyskane w innym państwie niż państwo członkowskie Unii Europej-
skiej, pod warunkiem
że dyplom lub świadectwo zostały uznane w Rzeczy-
pospolitej Polskiej za
równorzędne ze świadectwem ukończenia szkoły po-
łożnych lub dyplomem, zgodnie z odrębnymi przepisami, oraz że spełniają
minimalne wymogi
kształcenia określone w przepisach prawa Unii Europej-
skiej;
2)
posiadającej pełną zdolność do czynności prawnych;
3) której stan zdrowia pozwala na wykonywanie zawodu
położnej;
4) która wykazuje
nienaganną postawę etyczną.
Art. 32.
1. Prawo wykonywania zawodu
położnej przysługuje obywatelowi państwa człon-
kowskiego Unii Europejskiej,
jeżeli:
1) posiada jeden z
tytułów wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy;
2) posiada dyplom,
świadectwo lub inny dokument potwierdzający posiadanie
formalnych kwalifikacji do wykonywania zawodu
położnej, wydany przez
odpowiednie
władze lub organizacje państwa członkowskiego Unii Euro-
pejskiej,
jeżeli kształcenie w zakresie położnictwa spełnia jeden z następu-
jących warunków:
a)
odbyło się w pełnym wymiarze i trwało co najmniej 3 lata, a rozpoczę-
cie
kształcenia było uzależnione od posiadania dyplomu, świadectwa
lub innego dokumentu
uprawniającego do podjęcia nauki w szkole
wyższej, natomiast w przypadku braku takiego dokumentu rozpoczęcie
kształcenia było uzależnione od dokumentu stwierdzającego równo-
ważny poziom wiedzy albo nastąpiła po nim praktyka zawodowa po-
twierdzona
zaświadczeniem stwierdzającym, że położna, po uzyskaniu
kwalifikacji do wykonywania
czynności położnej, pracowała jako po-
łożna w szpitalu lub uprawnionej w tym zakresie placówce ochrony
zdrowia przez okres co najmniej 2 lat,
b)
odbyło się w pełnym wymiarze i trwało co najmniej 2 lata lub 3600 go-
dzin, i
było przeznaczone dla osób posiadających dyplom, świadectwo
lub inny dokument
potwierdzający posiadanie formalnych kwalifikacji
do wykonywania zawodu
pielęgniarki odpowiedzialnej za opiekę ogól-
ną,
c)
odbyło się w pełnym wymiarze i trwało co najmniej 18 miesięcy lub
3000 godzin, i
było przeznaczone dla osób posiadających dyplom,
świadectwo lub inny dokument potwierdzający posiadanie formalnych
kwalifikacji do wykonywania zawodu
pielęgniarki odpowiedzialnej za
opiekę ogólną, po którym nastąpiła praktyka zawodowa potwierdzona
zaświadczeniem stwierdzającym, że położna, po uzyskaniu kwalifikacji
1455to
21
do wykonywania
czynności położnej, pracowała jako położna w szpita-
lu lub uprawnionej w tym zakresie placówce ochrony zdrowia przez
okres co najmniej 1 roku;
3) przedstawi
zaświadczenie wydane przez odpowiednie władze lub organiza-
cje
państwa członkowskiego Unii Europejskiej, że dyplom, świadectwo lub
inny dokument, o których mowa w pkt 2, jest zgodny z wymaganiami za-
wartymi w przepisach prawa Unii Europejskiej;
4) ma
pełną zdolność do czynności prawnych;
5) jego stan zdrowia pozwala na wykonywanie zawodu i
został potwierdzony
zaświadczeniem wydanym przez odpowiednie władze lub organizacje pań-
stwa
członkowskiego Unii Europejskiej;
6) przedstawi
zaświadczenie wydane przez odpowiednie władze lub organiza-
cje
państwa członkowskiego Unii Europejskiej, że nie został pozbawiony
prawa wykonywania zawodu lub prawo to nie
zostało zawieszone i nie to-
czy
się przeciwko niemu postępowanie w sprawie pozbawienia lub zawie-
szenia prawa wykonywania zawodu;
7)
złoży oświadczenie, że włada językiem polskim w mowie i piśmie w zakre-
sie
niezbędnym do wykonywania zawodu położnej;
8) wykazuje
nienaganną postawę etyczną.
2.
Zaświadczenia, o których mowa w ust. 1 pkt 5 i 6, mogą być przedstawiane w
okresie 3
miesięcy od dnia ich wystawienia.
3. Za
wystarczające, w zakresie spełnienia wymagań dotyczących zaświadczenia o
stanie zdrowia, uznaje
się dokumenty odnoszące się do stanu zdrowia wymagane
do wykonywania zawodu
położnej w państwie członkowskim Unii Europejskiej,
którego obywatelem jest
położna lub z którego przybywa. W przypadku gdy do-
kumenty tego rodzaju w
państwie członkowskim Unii Europejskiej, którego
obywatelem jest
położna lub z którego przybywa, nie są wymagane, za wystar-
czające uważa się dokumenty wydane w tym państwie odnoszące się do stanu
zdrowia.
4. W przypadku gdy odpowiednie
władze lub organizacje państwa członkowskiego
Unii Europejskiej nie
wydają zaświadczeń, o których mowa w ust. 1 pkt 6, za
wystarczające uznaje się złożenie oświadczenia następującej treści: „Świado-
ma(y)
odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia oświad-
czam,
że nie byłam(em) karana(y) za umyślne przestępstwo lub umyślne prze-
stępstwo skarbowe oraz że nie toczy się przeciwko mnie postępowanie karne w
sprawie o
umyślnie popełnione przestępstwo lub przestępstwo skarbowe, oraz że
nie
zachodzą okoliczności, które zgodnie z zasadami etyki zawodowej mogłyby
mieć wpływ na wykonywanie zawodu położnej na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej”.
Oświadczenie powinno również zawierać imię i nazwisko położnej,
oznaczenie miejsca i
datę złożenia oświadczenia oraz podpis położnej.
Art. 33.
1. Za
równoważne z dyplomem, świadectwem lub innym dokumentem potwierdza-
jącym posiadanie formalnych kwalifikacji, uprawniającym do wykonywania w
1455to
22
Rzeczypospolitej Polskiej zawodu
położnej, o którym mowa w wykazie okre-
ślonym na podstawie art. 34 ust. 2, uważa się dyplomy, świadectwa lub inne do-
kumenty wydane przez odpowiednie
władze lub organizacje państwa członkow-
skiego Unii Europejskiej,
jeżeli kształcenie zostało rozpoczęte przed dniem:
1) 23 stycznia 1983 r. w Królestwie Belgii, Królestwie Danii, Republice Fede-
ralnej Niemiec, Republice Greckiej, Republice Francuskiej, Republice Ir-
landii, Republice
Włoskiej, Wielkim Księstwie Luksemburga, Królestwie
Niderlandów i Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Pó
ł-
nocnej,
2) 1 stycznia 1986 r. w Królestwie Hiszpanii i Republice Portugalii,
3) 3
października 1990 r. w byłej Niemieckiej Republice Demokratycznej, pod
warunkiem
że dokument poświadczający formalne kwalifikacje położnej
uprawnia do wykonywania zawodu
położnej na terytorium Republiki Fede-
ralnej Niemiec na tych samych zasadach jak dokument
poświadczający tego
rodzaju kwalifikacje przyznany przez odpowiednie
władze lub organizacje
Republiki Federalnej Niemiec,
4) 1 stycznia 1994 r. w Republice Austrii, Republice Finlandii, Królestwie
Szwecji, Królestwie Norwegii i Republice Islandii,
5) 1 maja 1995 r. w
Księstwie Liechtensteinu,
6) 1 czerwca 2002 r. w Konfederacji Szwajcarskiej,
7) 1 maja 2004 r. w Republice Czeskiej, Republice
Słowackiej, Republice
Słowenii, Republice Litewskiej, Republice Łotewskiej, Republice Estoń-
skiej, Republice
Węgierskiej, Republice Malty lub Republice Cypryjskiej,
8) 1 stycznia 2007 r. w Republice
Bułgarii i Rumunii,
8a) 1 lipca 2013 r. w Republice Chorwacji
– oraz do dyplomu,
świadectwa lub innego dokumentu potwierdzającego po-
siadanie formalnych kwalifikacji
zostało dołączone zaświadczenie potwierdzają-
ce,
że osoba posługująca się tymi dokumentami wykonywała zawód położnej
przez okres co najmniej 3 kolejnych lat z 5 lat
bezpośrednio poprzedzających
wydanie
zaświadczenia;
9) 11 marca 1990 r. w
byłym Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich,
w przypadku Republiki Litewskiej,
10) 20 sierpnia 1991 r. w
byłym Związku Socjalistycznych Republik Radziec-
kich, w przypadku Republiki
Estońskiej,
11) 21 sierpnia 1991 r. w
byłym Związku Socjalistycznych Republik Radziec-
kich, w przypadku Republiki
Łotewskiej,
12) 25 czerwca 1991 r. w
byłej Jugosławii, w przypadku Republiki Słowenii,
12a) 8
października 1991 r. w byłej Jugosławii, w przypadku Republiki Chorwa-
cji,
13) 1 stycznia 1993 r. w
byłej Czechosłowacji
– oraz do dyplomu,
świadectwa lub innego dokumentu potwierdzającego posia-
danie formalnych kwalifikacji
zostało dołączone zaświadczenie wydane przez
odpowiednie
władze lub organizacje odpowiednio: Republiki Litewskiej, Repu-
1455to
23
bliki
Estońskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Słowenii, Republiki Chorwa-
cji, Republiki Czeskiej lub Republiki
Słowackiej, potwierdzające, że dokument
ten ma na terytorium tych
państw taką samą moc, jak dokumenty wymienione w
odniesieniu do tych
państw w wykazie, o którym mowa w art. 34 ust. 2, oraz że
osoba
posługująca się tymi dokumentami wykonywała zawód położnej przez
okres co najmniej 3 kolejnych lat z 5 lat
bezpośrednio poprzedzających wydanie
zaświadczenia.
2. W przypadku
położnej będącej obywatelem państwa członkowskiego Unii Euro-
pejskiej,
posiadającej dyplom, świadectwo lub inny dokument potwierdzający
posiadanie formalnych kwalifikacji do wykonywania zawodu
położnej, której
kształcenie zostało rozpoczęte przed dniem 3 października 1990 r. na terytorium
byłej Niemieckiej Republiki Demokratycznej i odpowiada wszystkim minimal-
nym wymogom
kształcenia zgodnego z przepisami prawa Unii Europejskiej, ale
jest uznawane tylko pod warunkiem
uzupełnienia go praktyką zawodową, kwali-
fikacje
są uznawane po przedstawieniu zaświadczenia wydanego przez odpo-
wiednie
władze lub organizacje Republiki Federalnej Niemiec, że wykonywała
zawód
położnej przez co najmniej 2 lata po uzyskaniu dokumentu potwierdzają-
cego posiadanie formalnych kwalifikacji.
3. Za
równoważne z dyplomem, świadectwem lub innym dokumentem potwierdza-
jącym posiadanie formalnych kwalifikacji, uprawniającym do wykonywania w
Rzeczypospolitej Polskiej zawodu
położnej, o których mowa w wykazie okre-
ślonym na podstawie art. 34 ust. 2, uważa się dokumenty potwierdzające kwali-
fikacje
położnej (asistent medical obstetrică–ginecologi/pielęgniarka w zakresie
położnictwa i ginekologii) wydane przed dniem 1 stycznia 2007 r. przez odpo-
wiednie
władze w Rumunii, jeżeli do tych dokumentów zostało dołączone za-
świadczenie potwierdzające, że osoba posługująca się tymi dokumentami, rze-
czywiście i zgodnie z prawem wykonywała zawód położnej przez okres co naj-
mniej 5 kolejnych lat z 7 lat
bezpośrednio poprzedzających wydanie zaświad-
czenia.
4.
Jeżeli położna będąca obywatelem państwa członkowskiego Unii Europejskiej
posiada dyplom,
świadectwo lub inny dokument potwierdzający posiadanie for-
malnych kwalifikacji do wykonywania zawodu
położnej, inny niż dokumenty,
zamieszczone w wykazie
określonym na podstawie art. 34 ust. 2, uznaje się go
za
równoważny z tymi dokumentami, pod warunkiem że przedstawi zaświad-
czenie wydane przez odpowiednie
władze lub organizacje państwa członkow-
skiego Unii Europejskiej,
stwierdzające, że ten dyplom, świadectwo lub inny
dokument
został uzyskany po ukończeniu kształcenia zgodnego z przepisami
prawa Unii Europejskiej i jest traktowany przez te
władze lub organizacje za
równoważny z dokumentami zamieszczonymi w wykazie określonym na pod-
stawie art. 34 ust. 2.
5. Przepisów ust. 1 nie stosuje
się do następujących kwalifikacji uzyskanych w Re-
publice Chorwacji przed dniem 1 lipca 2013 r.:
1) starsza
pielęgniarka wyspecjalizowana w zakresie położnictwa i ginekologii
(viša medicinska sestra ginekološko-
opstetričkog smjera);
1455to
24
2)
pielęgniarka wyspecjalizowana w zakresie położnictwa i ginekologii (medi-
cinska sestra ginekološko-
opstetričkog smjera);
3) starsza
pielęgniarka uprawniona do wykonywania czynności położnej (viša
medicinska sestra primaljskog smjera);
4)
pielęgniarka uprawniona do wykonywania czynności położnej (medicinska
sestra primaljskog smjera);
5)
położna wyspecjalizowana w zakresie położnictwa i ginekologii (gineko-
loško-
opstetrička primalja);
6)
położna (primalja).
Art. 34.
1. Minister
właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, szczegó-
łowy zakres znajomości języka polskiego w mowie i piśmie niezbędny do wy-
konywania zawodu
pielęgniarki i położnej, uwzględniając zakres uprawnień za-
wodowych
określonych w art. 4 i art. 5 oraz biorąc pod uwagę obowiązujące w
tym zakresie przepisy prawa Unii Europejskiej.
2. Minister
właściwy do spraw zdrowia ogłasza, w drodze obwieszczenia, w Dzien-
niku
Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, wykaz dyplo-
mów,
świadectw i innych dokumentów potwierdzających posiadanie formalnych
kwalifikacji do wykonywania zawodów
pielęgniarki i położnej przez obywateli
państw członkowskich Unii Europejskiej.
Art. 35.
1. Cudzoziemcowi
może być przyznane prawo wykonywania zawodu na stałe albo
na czas
określony, jeżeli:
1) posiada zezwolenie na pobyt
stały;
2)
włada językiem polskim w mowie i piśmie w zakresie niezbędnym do wy-
konywania zawodu
pielęgniarki lub położnej;
3) przedstawi
zaświadczenie o wykonywaniu zawodu pielęgniarki lub położnej
na podstawie przepisów
obowiązujących w państwie, w którym dotychczas
wykonywał zawód;
4) przedstawi
zaświadczenie odpowiedniego organu państwa, którego jest
obywatelem,
że nie został pozbawiony prawa wykonywania zawodu lub
prawo to nie
zostało zawieszone i nie toczy się przeciwko niemu postępo-
wanie w sprawie pozbawienia lub zawieszenia prawa wykonywania zawo-
du;
5) posiada
świadectwo ukończenia szkoły pielęgniarskiej lub szkoły położnych
bądź uzyskane w innym państwie świadectwo uznane w Rzeczypospolitej
Polskiej za
równorzędne ze świadectwem ukończenia takiej szkoły, zgodnie
z
odrębnymi przepisami, pod warunkiem że spełnia minimalne wymogi
kształcenia określone w przepisach prawa Unii Europejskiej;
6) ma
pełną zdolność do czynności prawnych;
1455to
25
7) jego stan zdrowia pozwala na wykonywanie zawodu
pielęgniarki lub wyko-
nywanie zawodu
położnej;
8)
odbył roczny staż adaptacyjny we wskazanym podmiocie leczniczym;
9) wykazuje
nienaganną postawę etyczną.
2. Przepisu ust. 1 pkt 8 nie stosuje
się do cudzoziemców, którzy ukończyli szkołę
pielęgniarską lub szkołę położnych w Rzeczypospolitej Polskiej.
3.
Okręgowa rada pielęgniarek i położnych może przyznać prawo wykonywania
zawodu na czas
określony cudzoziemcowi nieposiadającemu zezwolenia, o któ-
rym mowa w ust. 1 pkt 1, który
spełnia warunki określone w ust. 1 pkt 2–8.
4.
Okręgowa rada pielęgniarek i położnych przyznaje, w drodze uchwały, prawo
wykonywania zawodu albo odmawia przyznania tego prawa.
5. Koszty
stażu adaptacyjnego ponosi odbywający staż. Zasady finansowania stażu
adaptacyjnego reguluje umowa zawarta
między odbywającym staż adaptacyjny
a podmiotem leczniczym
przyjmującym na staż.
6. Minister
właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Pie-
lęgniarek i Położnych, określi, w drodze rozporządzenia:
1) ramowy program
stażu adaptacyjnego,
2) sposób i tryb odbywania oraz zaliczania
stażu adaptacyjnego,
3)
szczegółowy zakres uprawnień zawodowych pielęgniarki i położnej w okre-
sie odbywania
stażu adaptacyjnego,
4) warunki, jakie powinien
spełniać podmiot leczniczy, w którym odbywają się
staże adaptacyjne
–
uwzględniając zakres uprawnień zawodowych pielęgniarki i położnej okre-
ślony w ustawie.
Art. 36.
Cudzoziemcowi przyznaje
się ograniczone prawo wykonywania zawodu na czas
odbycia
stażu adaptacyjnego lub kształcenia podyplomowego, jeżeli spełnia warunki
określone w art. 35 ust. 1 pkt 2 i 5–7.
Art. 37.
1. Prawo wykonywania zawodu albo ograniczone prawo wykonywania zawodu
stwierdza, na wniosek osoby zainteresowanej,
okręgowa rada pielęgniarek i po-
łożnych, właściwa ze względu na miejsce przyszłego wykonywania zawodu.
2.
Okręgowa rada pielęgniarek i położnych po przyjęciu wniosku niezwłocznie,
jednak nie
później niż w terminie 1 miesiąca od dnia jego złożenia, potwierdza
otrzymanie wniosku oraz informuje
wnioskodawcę o ewentualnych brakach,
wzywając go do ich uzupełnienia.
3.
Okręgowa rada pielęgniarek i położnych stwierdza, w drodze uchwały, prawo
wykonywania zawodu albo odmawia stwierdzenia tego prawa.
1455to
26
4.
Postępowanie w sprawie stwierdzenia prawa wykonywania zawodu powinno się
zakończyć niezwłocznie, jednak nie później niż w terminie 3 miesięcy od dnia
złożenia wszystkich wymaganych dokumentów określonych ustawą.
5. W przypadku uzasadnionych
wątpliwości dotyczących autentyczności dyplo-
mów,
świadectw lub innych dokumentów wydanych przez odpowiednie władze
lub organizacje
państwa członkowskiego Unii Europejskiej okręgowa rada pie-
lęgniarek i położnych zwraca się do odpowiednich władz lub organizacji tego
państwa o potwierdzenie autentyczności dyplomów, świadectw lub innych do-
kumentów wydanych przez to
państwo oraz o poświadczenie, że pielęgniarka
lub
położna zamierzająca wykonywać zawód na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej
uzyskała wykształcenie zgodne z przepisami obowiązującymi w okre-
ślonym państwie członkowskim Unii Europejskiej.
Art. 38.
1.
Okręgowa rada pielęgniarek i położnych stwierdza prawo wykonywania zawodu
obywatelowi
państwa członkowskiego Unii Europejskiej, który dyplom, świa-
dectwo lub inny dokument
potwierdzający posiadanie formalnych kwalifikacji
pielęgniarki lub położnej uzyskał w państwie innym niż państwo członkowskie
Unii Europejskiej,
jeżeli zostały spełnione wymagania zawarte w przepisach
prawa Unii Europejskiej dla
kształcenia pielęgniarek odpowiedzialnych za opie-
kę ogólną lub dla kształcenia położnych, a Rzeczpospolita Polska jest pierw-
szym krajem Unii Europejskiej, w którym
pielęgniarka lub położna składa wnio-
sek o stwierdzenie prawa wykonywania zawodu.
2.
Okręgowa rada pielęgniarek i położnych stwierdza prawo wykonywania zawodu
obywatelowi
państwa członkowskiego Unii Europejskiej, o którym mowa w ust.
1,
jeżeli państwo członkowskie Unii Europejskiej potwierdziło kwalifikacje za-
wodowe
pielęgniarki lub położnej wydane przez państwo trzecie oraz pielę-
gniarka lub
położna legitymuje się 3-letnim doświadczeniem zawodowym zdo-
bytym na terytorium
państwa członkowskiego, które uznało kwalifikacje zawo-
dowe. Do
postępowania w sprawach określonych w zdaniu pierwszym stosuje
się przepisy o zasadach uznawania kwalifikacji zawodowych nabytych w pań-
stwach
członkowskich Unii Europejskiej.
3.
Okręgowa rada pielęgniarek i położnych, rozpatrując wniosek o stwierdzenie
prawa wykonywania zawodu obywatelowi
państwa członkowskiego Unii Euro-
pejskiej, który nie
spełnia wymagań określonych w niniejszej ustawie, stosuje
przepisy o zasadach uznawania kwalifikacji zawodowych nabytych w
państwach
członkowskich Unii Europejskiej.
4.
Postępowanie w sprawie stwierdzenia prawa wykonywania zawodu na podstawie
ust. 1–3 powinno
się zakończyć niezwłocznie, nie później niż w terminie 4 mie-
sięcy od dnia złożenia wszystkich wymaganych dokumentów określonych usta-
wą.
Art. 39.
1.
Okręgowe rady pielęgniarek i położnych oraz Naczelna Rada Pielęgniarek i Po-
łożnych są obowiązane do współpracy z odpowiednimi władzami lub organiza-
1455to
27
cjami
państwa członkowskiego Unii Europejskiej, z którego pochodzi lub przy-
bywa osoba
ubiegająca się o stwierdzenie prawa wykonywania zawodu.
2. W ramach
współpracy, o której mowa w ust. 1, właściwa okręgowa rada pielę-
gniarek i
położnych albo Naczelna Rada Pielęgniarek i Położnych:
1)
posiadająca informacje dotyczące ważnego zdarzenia, które wystąpiło przed
podjęciem na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalności przez pielę-
gniarkę lub położną będącą obywatelem państwa członkowskiego Unii Eu-
ropejskiej, a które
może mieć wpływ na wykonywanie zawodu pielęgniarki
lub
położnej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – występuje do odpo-
wiednich
władz lub organizacji państwa członkowskiego Unii Europejskiej,
którego
pielęgniarka lub położna jest obywatelem lub z którego przybywa, z
wnioskiem o
weryfikację tych informacji oraz o zawiadomienie o działa-
niach, które
zostały podjęte w związku z tym zdarzeniem;
2) jest
obowiązana do weryfikacji, na wniosek odpowiednich władz lub organi-
zacji
państwa członkowskiego Unii Europejskiej, informacji, które mogą
mieć wpływ na podjęcie lub wykonywanie zawodu pielęgniarki lub położ-
nej na terytorium tego
państwa, niezwłocznie, nie później jednak niż w ter-
minie 3
miesięcy od dnia przedstawienia tych informacji oraz poinformo-
wania o wynikach weryfikacji odpowiednich
władz lub organizacji tego
państwa.
3.
Właściwa okręgowa rada pielęgniarek i położnych albo Naczelna Rada Pielę-
gniarek i
Położnych, dokonując weryfikacji na podstawie wniosku, o którym
mowa w ust. 2 pkt 2, informuje odpowiednie
władze lub organizację państwa
członkowskiego Unii Europejskiej o toczącym się lub prawomocnie zakończo-
nym
postępowaniu w zakresie odpowiedzialności zawodowej pielęgniarek i po-
łożnych, nałożonych karach, środkach karnych albo zabezpieczających lub in-
nych
okolicznościach mogących mieć znaczenie dla wykonywania zawodu
przez
pielęgniarkę lub położną.
4. Dokumenty przekazane w ramach weryfikacji
mogą być przedkładane w okresie
3
miesięcy od dnia ich wystawienia.
5.
Postępowanie w ramach współpracy, o której mowa w ust. 1, jest poufne i od-
bywa
się z zachowaniem przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie
danych osobowych.
Art. 40.
1. Do
uchwał w sprawach stwierdzenia i przyznania prawa wykonywania zawodu
stosuje
się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks
postępowania administracyjnego dotyczące decyzji administracyjnych.
2. Od ostatecznych
uchwał podjętych w przedmiocie stwierdzenia i przyznania
prawa wykonywania zawodu
skargę do sądu administracyjnego może wnieść
także minister właściwy do spraw zdrowia.
3. W sprawach
określonych w ust. 1, w których skargę do sądu administracyjnego
wniósł inny uprawniony podmiot, minister właściwy do spraw zdrowia może
wziąć udział w postępowaniu sądowym na prawach przysługujących prokurato-
1455to
28
rowi. Przepis art. 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o
postępowaniu
przed
sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, z późn. zm.
) sto-
suje
się odpowiednio.
Art. 41.
1. Na podstawie
uchwał o stwierdzeniu lub przyznaniu prawa wykonywania zawo-
du
okręgowa rada pielęgniarek i położnych dokonuje wpisu do okręgowego re-
jestru
pielęgniarek i położnych i wydaje dokument „Prawo wykonywania zawo-
du
pielęgniarki”, „Prawo wykonywania zawodu położnej”, „Ograniczone prawo
wykonywania zawodu
pielęgniarki” albo „Ograniczone prawo wykonywania
zawodu
położnej”.
2. Minister
właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Pie-
lęgniarek i Położnych, określi, w drodze rozporządzenia, wzory dokumentów, o
których mowa w ust. 1,
mając na względzie treść informacji, jakie mają znajdo-
wać się w tych dokumentach.
Art. 42.
1. Prawo wykonywania zawodu albo ograniczone prawo wykonywania zawodu
wygasa w przypadku:
1)
śmierci;
2) zrzeczenia
się prawa wykonywania zawodu;
3) utraty prawa wykonywania zawodu w wyniku prawomocnego orzeczenia
przez
sąd pielęgniarek i położnych lub orzeczonego przez sąd środka karne-
go
polegającego na zakazie wykonywania zawodu;
4) utraty obywatelstwa polskiego, obywatelstwa
państwa członkowskiego Unii
Europejskiej albo
cofnięcia zezwolenia na pobyt stały;
5)
cofnięcia statusu rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej w rozu-
mieniu przepisów ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach;
6) utraty
pełnej zdolności do czynności prawnych;
7)
upływu czasu, na jaki zostało przyznane.
2.
Jeżeli pielęgniarka lub położna będąca obywatelem państwa członkowskiego
Unii Europejskiej,
mająca miejsce zamieszkania lub pobytu na terytorium Rze-
czypospolitej Polskiej, zostanie pozbawiona w
całości albo w części prawa wy-
konywania zawodu,
zaświadczenie o prawie wykonywania zawodu oraz inne
dokumenty
świadczące o posiadaniu tego prawa tracą swoją ważność z dniem
pozbawienia jej w
całości albo w części prawa wykonywania zawodu.
10)
Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 162, poz. 1692, z 2005 r. Nr
94, poz. 788, Nr 169, poz. 1417, Nr 250, poz. 2118 i Nr 264, poz. 2205, z 2006 r. Nr 38, poz. 268,
Nr 208, poz. 1536 i Nr 217, poz. 1590, z 2007 r. Nr 120, poz. 818, Nr 121, poz. 831 i Nr 221, poz.
1650, z 2008 r. Nr 190, poz. 1171 i Nr 216, poz. 1367, z 2009 r. Nr 53, poz. 433, Nr 144, poz. 1179,
Nr 178, poz. 1375, Nr 216, poz. 1676 i Nr 221, poz. 1736, z 2010 r. Nr 36, poz. 196, Nr 122, poz.
826, Nr 182, poz. 1228 i Nr 197, poz. 1307 oraz z 2011 r. Nr 6, poz. 18, Nr 34, poz. 173 i Nr 76,
poz. 409.
1455to
29
Rozdział 4
Rejestry
pielęgniarek i położnych oraz zaświadczenia
Art. 43.
1. Centralny Rejestr
Pielęgniarek i Położnych prowadzi Naczelna Rada Pielęgnia-
rek i
Położnych.
2. Rejestr, o którym mowa w ust. 1, jest prowadzony w formie elektronicznej, w
sposób
uniemożliwiający jego uszkodzenie, zniszczenie lub dostęp osób nieu-
poważnionych.
3. W rejestrze, o którym mowa w ust. 1,
są gromadzone dane pielęgniarek i położ-
nych
posiadających prawo wykonywania zawodu pielęgniarki lub położnej.
4. Dane, o których mowa w ust. 3,
są gromadzone i aktualizowane na podstawie
danych wpisanych do rejestrów prowadzonych przez
okręgowe rady pielęgnia-
rek i
położnych i przekazywanych na podstawie art. 48 ust. 7.
5. Dane
pielęgniarek i położnych, których prawo wykonywania zawodu wygasło,
są usuwane z rejestrów, o których mowa w ust. 3 i 4, po upływie 15 lat od dnia
wygaśnięcia prawa wykonywania zawodu.
Art. 44.
1. Rejestr, o którym mowa w art. 43 ust. 1, zawiera
następujące dane pielęgniarki
lub
położnej:
1)
imię (imiona) i nazwisko;
2) nazwisko rodowe;
3) imiona rodziców;
4)
płeć;
5) miejsce i
datę urodzenia;
6) numer PESEL, a w przypadku jego braku – cechy dokumentu potwierdzaj
ą-
cego
tożsamość: nazwę i numer dokumentu oraz kraj wydania;
7) numer identyfikacji podatkowej (NIP);
8) obywatelstwo (obywatelstwa);
9) adres miejsca zamieszkania;
10)
tytuł zawodowy;
11) numer
zaświadczenia o prawie wykonywania zawodu albo o ograniczonym
prawie wykonywania zawodu oraz numery poprzednich
zaświadczeń o
prawie wykonywania zawodu z
określeniem organu wydającego zaświad-
czenie i daty wydania;
12)
informację o posiadaniu prawa wykonywania zawodu w innym państwie niż
Rzeczpospolita Polska;
13)
informację o ograniczeniach w wykonywaniu zawodu;
1455to
30
14)
nazwę ukończonej szkoły pielęgniarskiej lub szkoły położnych, numer dy-
plomu i
datę jego wydania oraz rok ukończenia tej szkoły;
15)
datę rozpoczęcia wykonywania zawodu;
16)
datę i miejsce rozpoczęcia i ukończenia stażu podyplomowego – jeżeli doty-
czy;
17)
datę i rodzaj ukończonego kształcenia podyplomowego, nazwę organizatora
kształcenia wydającego zaświadczenie oraz w przypadku szkolenia specjali-
zacyjnego – numer dyplomu oraz
datę jego wystawienia;
18)
stopień naukowy, datę jego uzyskania oraz nazwę organu nadającego sto-
pień;
19)
tytuł naukowy, datę jego uzyskania oraz nazwę organu nadającego tytuł;
20)
nazwę pracodawcy oraz datę zatrudnienia i stanowisko, poczynając od daty
rozpoczęcia wykonywania zawodu;
21)
informację o prowadzeniu indywidualnej, indywidualnej specjalistycznej lub
grupowej praktyki wraz z numerem wpisu do
właściwego rejestru;
22)
informację o zaprzestaniu wykonywania zawodu;
23)
informację o zawieszeniu prawa wykonywania zawodu;
24)
informację o przyczynie wygaśnięcia prawa wykonywania zawodu;
25) stosunek do
służby wojskowej – w odniesieniu do obywateli Rzeczypospoli-
tej Polskiej;
26)
informację o skreśleniu z rejestru pielęgniarek lub rejestru położnych pro-
wadzonego przez
właściwą okręgową radę pielęgniarek i położnych.
2. Naczelna Rada
Pielęgniarek i Położnych udostępnia informacje, o których mowa
w ust. 1 pkt 1, 10–13, 18 i 19, 21–24 i 26, w ramach informacji publicznej, w ro-
zumieniu ustawy z dnia 6
września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej
(Dz. U. Nr 112, poz. 1198, z
późn. zm.
).
Art. 45.
1. Naczelna Rada
Pielęgniarek i Położnych na wniosek osoby wpisanej do rejestru,
o którym mowa w art. 43 ust. 1,
niezwłocznie wydaje wypis z rejestru, o którym
mowa w art. 43 ust. 1, w zakresie
dotyczącym tej osoby. Wydanie wypisu jest
bezpłatne.
2. Naczelna Rada
Pielęgniarek i Położnych na wniosek odpowiednich władz lub
organizacji
państwa członkowskiego Unii Europejskiej udostępnia z rejestru, o
którym mowa w art. 43 ust. 1,
niezbędne do uznania kwalifikacji informacje, o
które
wnoszą odpowiednie władze lub organizacje państwa członkowskiego
Unii Europejskiej, a które
mogą mieć wpływ na podjęcie lub wykonywanie za-
wodu
pielęgniarki lub położnej na terytorium tego państwa.
3. Na wniosek
upoważnionych organów udostępnia się informacje zawarte w reje-
strze dla celów statystycznych.
11)
Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1271, z 2004 r. Nr
240, poz. 2407, z 2005 r. Nr 64, poz. 565 i Nr 132, poz. 1110 oraz z 2010 r. Nr 182, poz. 1228.
1455to
31
4. Naczelna Rada
Pielęgniarek i Położnych udostępnia systemowi informacji w
ochronie zdrowia, o którym mowa w ustawie z dnia 28 kwietnia 2011 r. o sys-
temie informacji w ochronie zdrowia (Dz. U. Nr 113, poz. 657), dane
objęte re-
jestrem, o którym mowa w art. 43 ust. 2.
Art. 46.
Pielęgniarka i położna wpisane do rejestru, o którym mowa w art. 43 ust. 1, są obo-
wiązane do niezwłocznego zawiadomienia właściwej okręgowej rady pielęgniarek i
położnych o wszelkich zmianach danych, o których mowa w art. 44 ust. 1, jednak nie
później niż w terminie 14 dni od dnia ich powstania.
Art. 47.
Naczelna Rada
Pielęgniarek i Położnych jest obowiązana przekazywać do dnia 15
stycznia
każdego roku ministrowi właściwemu do spraw zdrowia informację o licz-
bie i strukturze zatrudnienia
pielęgniarek i położnych wykonujących zawód na tere-
nie
działania poszczególnych okręgowych rad pielęgniarek i położnych, według sta-
nu na
dzień 31 grudnia roku poprzedniego.
Art. 48.
1. Rejestr
pielęgniarek i rejestr położnych prowadzi okręgowa rada pielęgniarek i
położnych.
2. Rejestry, o których mowa w ust. 1,
zawierają dane, o których mowa w art. 44 ust.
1, i
są prowadzone w formie elektronicznej w sposób uniemożliwiający ich
uszkodzenie lub zniszczenie. Dane zawarte w rejestrach nie
mogą być z nich
usunięte.
3. Wpisu danych do rejestrów, o których mowa w ust. 1, dokonuje
się na podstawie
dokumentów przedstawionych przez
pielęgniarkę lub położną w postępowaniu
w sprawie stwierdzenia prawa wykonywania zawodu.
4. Wpisu, o którym mowa w ust. 3, dokonuje
się niezwłocznie po podjęciu uchwały
przez
okręgową radę pielęgniarek i położnych w sprawie stwierdzenia prawa
wykonywania zawodu
pielęgniarki lub położnej.
5. Zmiany danych
pielęgniarki i położnej wpisanych do rejestrów dokonuje się na
podstawie pisemnego
oświadczenia pielęgniarki lub położnej.
6.
Okręgowa rada pielęgniarek i położnych na wniosek osoby wpisanej do rejestru
niezwłocznie wydaje wypis z rejestru, o którym mowa w ust. 1, w zakresie doty-
czącym tej osoby. Wydanie wypisu jest bezpłatne.
7.
Okręgowa rada pielęgniarek i położnych jest obowiązana do przekazywania Na-
czelnej Radzie
Pielęgniarek i Położnych danych, w formie elektronicznej, z
prowadzonego przez siebie rejestru
pielęgniarek i rejestru położnych, nie później
niż w terminie 7 dni od daty dokonania wpisu do odpowiedniego rejestru.
1455to
32
Art. 49.
1.
Okręgowa rada pielęgniarek i położnych prowadzi rejestr obywateli państw
członkowskich Unii Europejskiej wykonujących na terenie tej izby czasowo i
okazjonalnie zawód
pielęgniarki lub położnej.
2. Rejestr, o którym mowa w ust. 1, zawiera
następujące dane pielęgniarki lub po-
łożnej:
1)
imię (imiona) i nazwisko;
2) obywatelstwo (obywatelstwa);
3) miejsce i
datę urodzenia;
4)
nazwę i numer oraz kraj wydania dokumentu potwierdzającego tożsamość;
5) adres miejsca zamieszkania w
państwie, w którym na stałe wykonuje zawód
pielęgniarki lub położnej;
6) adres pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
7) cechy identyfikacyjne
zaświadczenia wydanego przez odpowiednie władze
lub organizacje
państwa członkowskiego Unii Europejskiej, potwierdzają-
cego wykonywanie zawodu
pielęgniarki lub położnej w tym państwie;
8) cechy identyfikacyjne
zaświadczenia wydanego przez odpowiednie władze
lub organizacje
państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub innego do-
kumentu
potwierdzającego posiadanie jednego z dyplomów, świadectw lub
innych dokumentów
potwierdzających posiadanie formalnych kwalifikacji
do wykonywania zawodu
pielęgniarki lub położnej;
9) cechy identyfikacyjne polisy ubezpieczenia od
odpowiedzialności cywilnej
dotyczącej wykonywania zawodu pielęgniarki lub położnej lub innego do-
kumentu
potwierdzającego indywidualne lub zbiorowe środki zabezpiecze-
nia w zakresie
odpowiedzialności zawodowej;
10) okres, o ile jego
określenie jest możliwe, miejsce i charakter zamierzonego
okazjonalnego i czasowego wykonywania zawodu.
3.
Okręgowa izba pielęgniarek i położnych może zwrócić się do odpowiedniej wła-
dzy lub organizacji
państwa członkowskiego Unii Europejskiej, w którym pielę-
gniarka lub
położna na stałe wykonuje zawód pielęgniarki lub położnej, o przed-
stawienie informacji
potwierdzających, że pielęgniarka lub położna prowadzi
działalność zgodnie z prawem, wykonuje zawód w sposób należyty, jak również
że nie zostały na nią nałożone kary dyscyplinarne lub sankcje karne związane z
wykonywaniem zawodu.
4.
Okręgowa izba pielęgniarek i położnych, na wniosek odpowiedniej władzy lub
organizacji
państwa członkowskiego Unii Europejskiej, udostępnia informacje
pomocne przy rozpatrywaniu skarg
składanych przez świadczeniobiorcę na pie-
lęgniarki i położne czasowo i okazjonalnie wykonujące zawód. Świadczenio-
biorca, który
złożył skargę, jest informowany o sposobie rozpatrzenia skargi.
5. Wpis do rejestru
określonego w ust. 1 następuje niezwłocznie i jest bezpłatny.
Dokonywanie zmian w tym rejestrze jest
bezpłatne i nie może skutkować opóź-
nieniami lub utrudnieniami w czasowym i okazjonalnym wykonywaniu zawodu.
1455to
33
6.
Okręgowa izba pielęgniarek i położnych udostępnia systemowi informacji w
ochronie zdrowia, o którym mowa w ustawie z dnia 28 kwietnia 2011 r. o sys-
temie informacji w ochronie zdrowia, dane
objęte rejestrem, o którym mowa w
ust. 1.
Art. 50.
1. W przypadku
wątpliwości co do aktualności danych zawartych w rejestrze pielę-
gniarek i
położnych, w szczególności dotyczących wygaśnięcia prawa wykony-
wania zawodu z przyczyny
określonej w art. 42 ust. 1 pkt 1, okręgowa rada pie-
lęgniarek i położnych może zwrócić się do podmiotów prowadzących zbiory
meldunkowe, zbiory PESEL oraz
ewidencję wydanych i utraconych dowodów
osobistych o przekazanie danych
niezbędnych do aktualizacji rejestrów.
2. Przekazanie danych, o których mowa w ust. 1, odbywa
się w trybie udostępnia-
nia danych dla podmiotów
określonych w art. 44h ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 10
kwietnia 1974 r. o ewidencji
ludności i dowodach osobistych (Dz. U. z 2006 r.
Nr 139, poz. 993, z
późn. zm.
).
Art. 51.
1.
Okręgowa rada pielęgniarek i położnych, na wniosek pielęgniarki lub położnej
będącej członkiem tej izby, wydaje:
1)
zaświadczenie stwierdzające, że pielęgniarka lub położna posiada kwalifika-
cje zgodne z wymaganiami
wynikającymi z przepisów prawa Unii Europej-
skiej oraz
że posiadany dyplom, świadectwo lub inny dokument potwierdza-
jący posiadanie formalnych kwalifikacji odpowiada dokumentom potwier-
dzającym formalne kwalifikacje pielęgniarki lub położnej wynikające z
przepisów prawa Unii Europejskiej;
2)
zaświadczenie o przebiegu pracy zawodowej;
3) inne
zaświadczenia wymagane przez odpowiednie władze lub organizacje
państw członkowskich Unii Europejskiej zgodnie z przepisami prawa Unii
Europejskiej.
2. Naczelna Rada
Pielęgniarek i Położnych określi, w drodze uchwały, wzór za-
świadczeń, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, biorąc pod uwagę ich treść.
Rozdział 5
Szkoły pielęgniarskie i szkoły położnych
Art. 52.
1.
Pielęgniarka uzyskuje kwalifikacje zawodowe po ukończeniu szkoły pielęgniar-
skiej.
12)
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 144, poz.
1043, z 2007 r. Nr 21, poz. 125, z 2008 r. Nr 70, poz. 416, Nr 171, poz. 1056, Nr 195, poz. 1198 i Nr
220, poz. 1414, z 2009 r. Nr 22, poz. 120, Nr 39, poz. 306, Nr 69, poz. 595 i Nr 223, poz. 1777, z
2010 r. Nr 167, poz. 1131 i Nr 239, poz. 1593 oraz z 2011 r. Nr 133, poz. 768.
1455to
34
2.
Szkołą pielęgniarską jest uczelnia prowadząca kształcenie na kierunku pielę-
gniarstwo na poziomie:
1) studiów pierwszego stopnia;
2) studiów drugiego stopnia.
3.
Kształcenie w szkole pielęgniarskiej, o której mowa w ust. 2 pkt 1:
1) trwa co najmniej 3 lata i obejmuje co najmniej 4600 godzin
kształcenia za-
wodowego, w tym
kształcenie kliniczne stanowi co najmniej 1/2, a kształ-
cenie teoretyczne co najmniej 1/3 wymiaru
kształcenia;
2)
może trwać krócej niż 3 lata – w przypadku pielęgniarek, które posiadają
świadectwo dojrzałości i ukończyły liceum medyczne lub szkołę policealną
albo
szkołę pomaturalną, kształcącą w zawodzie pielęgniarki, jeżeli po ich
ukończeniu pielęgniarka uzyska wiedzę, kwalifikacje i umiejętności odpo-
wiadające wiedzy, kwalifikacjom i umiejętnościom uzyskiwanym po ukoń-
czeniu studiów, o których mowa w ust. 2 pkt 1.
4. Standardy
kształcenia dla kierunku pielęgniarstwo określają przepisy wydane na
podstawie art. 9b ust. 1 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. – Prawo o szkolnictwie
wyższym (Dz. U. Nr 164, poz. 1365, z późn. zm.
).
Art. 53.
1.
Położna uzyskuje kwalifikacje zawodowe po ukończeniu szkoły położnych.
2.
Szkołą położnych jest uczelnia prowadząca kształcenie na kierunku położnictwo
na poziomie:
1) studiów pierwszego stopnia;
2) studiów drugiego stopnia.
3.
Kształcenie w szkole położnych, o której mowa w ust. 2 pkt 1:
1) trwa co najmniej 3 lata i obejmuje co najmniej 4600 godzin
kształcenia za-
wodowego, w tym
kształcenie kliniczne stanowi co najmniej 1/2, a kształ-
cenie teoretyczne co najmniej 1/3 wymiaru
kształcenia;
2) trwa co najmniej 18
miesięcy i obejmuje tę część programu kształcenia po-
łożnych, która nie została zrealizowana w ramach równoważnego kształce-
nia w szkole
pielęgniarskiej – w przypadku osoby posiadającej jeden z do-
kumentów
potwierdzających posiadanie kwalifikacji wymienionych w za-
łączniku 5.2.2 do dyrektywy 2005/36/WE Parlamentu Europejskiego i Rady
z dnia 7
września 2005 r. w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych
(Dz. Urz. UE L 255 z 30.09.2005, str. 22, z
późn. zm.);
3)
może trwać krócej niż 3 lata – w przypadku położnych, które posiadają
świadectwo dojrzałości i ukończyły szkołę policealną albo szkołę pomatu-
13)
Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 46, poz. 328, Nr 104, poz.
708 i 711, Nr 144, poz. 1043 i Nr 227, poz. 1658, z 2007 r. Nr 80, poz. 542, Nr 120, poz. 818, Nr
176, poz. 1238 i 1240 i Nr 180, poz. 1280, z 2008 r. Nr 70, poz. 416, z 2009 r. Nr 68, poz. 584, Nr
157, poz. 1241, Nr 161, poz. 1278 i Nr 202, poz. 1553, z 2010 r. Nr 57, poz. 359, Nr 75, poz. 471,
Nr 96, poz. 620 i Nr 127, poz. 857 oraz z 2011 r. Nr 45, poz. 235, Nr 84, poz. 455 i Nr 112, poz.
654.
1455to
35
ralną, kształcącą w zawodzie położnej, jeżeli po ich ukończeniu położna
uzyska
wiedzę, kwalifikacje i umiejętności odpowiadające wiedzy, kwalifi-
kacjom i
umiejętnościom uzyskiwanym po ukończeniu studiów, o których
mowa w ust. 2 pkt 1.
4. Standardy
kształcenia dla kierunku położnictwo określają przepisy wydane na
podstawie art. 9b ust. 1 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. – Prawo o szkolnictwie
wyższym.
Art. 54.
1. W trakcie
kształcenia teoretycznego student zdobywa wiedzę zawodową, do-
świadczenie i umiejętności niezbędne do planowania, organizowania i sprawo-
wania opieki zdrowotnej oraz oceny
działań z tym związanych.
2. W trakcie
kształcenia klinicznego student uczy się sprawowania kompleksowej
opieki zdrowotnej jako
członek zespołu, w bezpośrednim kontakcie z osobami
zdrowymi i chorymi.
3.
Kształcenie kliniczne odbywa się w podmiotach leczniczych, pod kierunkiem
wykładowców pielęgniarstwa lub położnictwa oraz przy pomocy innych specja-
listów, w
szczególności pielęgniarek i położnych. Kształcenie kliniczne jest
praktyką w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. – Prawo o
szkolnictwie
wyższym.
4. Studia, o których mowa w art. 52 ust. 3 pkt 1 i art. 53 ust. 3 pkt 1 i 2, nie
mogą
być prowadzone w formie niestacjonarnej.
5. Minister
właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do
spraw szkolnictwa
wyższego, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Pielęgnia-
rek i
Położnych, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe wymagania do-
tyczące:
1) sposobu realizacji programu
kształcenia,
2) kadry
prowadzącej kształcenie,
3) bazy dydaktycznej, w tym
służącej kształceniu klinicznemu,
4) posiadania
wewnętrznego systemu oceny jakości kształcenia
–
mając na względzie zakres treści programowych poszczególnych kierunków
studiów, a
także zapewnienie właściwej jakości kształcenia.
Art. 55.
1. Studia, o których mowa w art. 52 ust. 3 pkt 2 i art. 53 ust. 3 pkt 3,
są prowadzone
w systemie stacjonarnym i niestacjonarnym.
Treści programowe studiów reali-
zowanych w obu systemach
są takie same, przy czym czas trwania studiów pro-
wadzonych w systemie niestacjonarnym nie
może być krótszy niż czas trwania
studiów prowadzonych w systemie stacjonarnym.
2. Minister
właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Pie-
lęgniarek i Położnych, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki
prowadzenia studiów, o których mowa w art. 52 ust. 3 pkt 2 i art. 53 ust. 3 pkt 3,
w tym:
1455to
36
1)
świadectwa i dyplomy uzyskane przez pielęgniarki i położne uprawniające
do
podjęcia studiów,
2) minimalny okres
kształcenia uzależniony od rodzaju ukończonej szkoły,
3) warunki i sposób ustalania programu nauczania, w tym wymiaru
kształcenia
teoretycznego i
kształcenia klinicznego, w oparciu o porównanie standar-
dów nauczania dla kierunków studiów
pielęgniarstwo i położnictwo z pro-
gramem
kształcenia zrealizowanym w ukończonej szkole,
4) warunki i sposób zaliczania
zajęć praktycznych i praktyki zawodowej, w
oparciu o
doświadczenie zawodowe,
5) sposób i tryb przeprowadzania teoretycznego i praktycznego egzaminu ko
ń-
czącego studia
–
biorąc pod uwagę konieczność zapewnienia realizacji wszystkich treści
kształcenia zawartych w standardach kształcenia, a także zapewnienie właści-
wej
jakości i dostępności kształcenia.
Art. 56.
1.
Pielęgniarka i położna będące obywatelami państwa członkowskiego Unii Euro-
pejskiej
mają prawo używania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej orygi-
nalnego
tytułu określającego wykształcenie, uzyskanego w innym niż Rzeczpo-
spolita Polska
państwie członkowskim Unii Europejskiej, lub jego skrótu.
2.
Okręgowa rada pielęgniarek i położnych może wymagać, aby tytuł określający
wykształcenie, uzyskany przez pielęgniarkę lub położną, był używany wraz ze
wskazaniem nazwy i siedziby instytucji, która ten
tytuł przyznała.
3.
Jeżeli tytuł określający wykształcenie, uzyskany przez pielęgniarkę lub położną
będące obywatelami państwa członkowskiego Unii Europejskiej, jest tożsamy i
może być mylony z tytułem określającym wykształcenie używanym na teryto-
rium Rzeczypospolitej Polskiej, do którego
pielęgniarka lub położna nie są
uprawnione, w
szczególności gdy jego uzyskanie wymaga na terytorium Rze-
czypospolitej Polskiej dodatkowego
wykształcenia, którego pielęgniarka lub po-
łożna będące obywatelami państwa członkowskiego Unii Europejskiej nie po-
siad
ają, okręgowa rada pielęgniarek i położnych może określić brzmienie tytułu,
którym
pielęgniarka lub położna mogą się posługiwać na terytorium Rzeczypo-
spolitej Polskiej.
Art. 57.
1. Przy ministrze
właściwym do spraw zdrowia działa Krajowa Rada Akredytacyj-
na
Szkół Pielęgniarek i Położnych, zwana dalej „Krajową Radą”.
2. W
skład Krajowej Rady wchodzi do 12 członków, których powołuje i odwołuje
minister
właściwy do spraw zdrowia spośród kandydatów zgłoszonych w poło-
wie przez
szkoły wymienione w art. 52 i art. 53 oraz w połowie przez samorząd
pielęgniarek i położnych, stowarzyszenia i organizacje zawodowe pielęgniarek i
położnych. Członkowie Krajowej Rady wybierają spośród siebie przewodniczą-
cego Krajowej Rady.
1455to
37
3. Kadencja Krajowej Rady trawa 4 lata.
Członkom Krajowej Rady przysługuje
wynagrodzenie z
tytułu udziału w jej pracach.
4. Krajowa Rada
działa na posiedzeniach, którym przewodniczy przewodniczący
Krajowej Rady albo inna
upoważniona przez niego osoba.
5. W posiedzeniach Krajowej Rady
uczestniczą, z głosem doradczym, przedstawi-
ciel ministra
właściwego do spraw zdrowia i przedstawiciel ministra właściwego
do spraw szkolnictwa
wyższego.
6. Prace Krajowej Rady
są finansowane z budżetu państwa, z części, której dyspo-
nentem jest minister
właściwy do spraw zdrowia.
Art. 58.
1. Do
zadań Krajowej Rady należy:
1) ocena, czy uczelnia
ubiegająca się o akredytację dla kierunków pielęgniar-
stwo lub
położnictwo spełnia standardy kształcenia określone w przepisach
wydanych na podstawie art. 9 pkt 2 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. – Prawo
o szkolnictwie
wyższym;
2)
bieżąca ocena spełniania przez szkoły standardów kształcenia, w szczegól-
ności przez wizytację szkół i analizę wyników nauczania;
3)
występowanie do ministra właściwego do spraw zdrowia z wnioskami w
sprawie wydania akredytacji lub jej
cofnięcia w przypadku niespełniania
standardów
kształcenia.
2. Przedmiotem wizytacji
szkół, o której mowa w ust. 1 pkt 2, jest badanie przebie-
gu i warunków realizacji procesu dydaktycznego.
3. Wizytacja jest przeprowadzana na podstawie imiennego
upoważnienia wydanego
przez
przewodniczącego Krajowej Rady.
4.
Upoważnienie, o którym mowa w ust. 3, zawiera:
1)
imię i nazwisko osoby uprawnionej do przeprowadzenia wizytacji;
2)
nazwę szkoły objętej wizytacją;
3) cel wizytacji;
4) termin przeprowadzenia wizytacji.
5. W trakcie trwania wizytacji
szkoła jest obowiązana udostępniać wszelkie doku-
menty i
udzielać wyjaśnień w sprawach objętych celem wizytacji.
Art. 59.
1. Warunkiem uzyskania akredytacji na prowadzenie studiów na kierunkach piel
ę-
gniarstwo lub
położnictwo jest zapewnienie:
1) sposobu realizacji programu
kształcenia;
2) kadry
prowadzącej kształcenie;
3) bazy dydaktycznej, w tym
kształcenia klinicznego;
4)
wewnętrznego systemu oceny jakości kształcenia.
2. Minister
właściwy do spraw zdrowia udziela akredytacji po przeprowadzeniu po-
stępowania akredytacyjnego przez Krajową Radę.
1455to
38
3.
Akredytację uzyskuje się na okres od 3 do 5 lat.
4. Udzielenie, odmowa lub
cofnięcie akredytacji następuje w drodze decyzji admi-
nistracyjnej wydanej przez ministra
właściwego do spraw zdrowia.
5. Odmowa albo
cofnięcie akredytacji powoduje wstrzymanie rekrutacji do czasu
ponownego uzyskania akredytacji.
6. Uzyskanie akredytacji potwierdza certyfikat wydawany przez ministra
właści-
wego do spraw zdrowia.
7. Przeprowadzenie
postępowania akredytacyjnego i wydanie certyfikatu podlegają
opłatom ponoszonym przez ubiegającego się o uzyskanie akredytacji; opłaty
stanowią dochód budżetu państwa.
8.
Opłatę za przeprowadzenie postępowania akredytacyjnego wnosi się wraz z
wnioskiem o
akredytację. W przypadku nieuzyskania akredytacji opłata nie pod-
lega zwrotowi.
Art. 60.
Minister
właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Pielę-
gniarek i
Położnych, określi, w drodze rozporządzenia:
1) tryb i zakres
działania Krajowej Rady,
2) tryb udzielania akredytacji, w tym sposób przeprowadzania oceny
niezbęd-
nej do udzielenia i utrzymania akredytacji, oraz dane, jakie powinien zawie-
rać wniosek o jej przeprowadzenie,
3)
wysokość opłat za przeprowadzenie postępowania akredytacyjnego oraz za
wydanie certyfikatu,
4) tryb
wyłaniania członków Krajowej Rady, w tym dane, jakie powinno za-
wierać ogłoszenie o naborze kandydatów, dane objęte wnioskiem o zgło-
szeniu kandydata, a
także termin rozpatrzenia wniosku
–
biorąc pod uwagę konieczność sprawnego przeprowadzenia postępowania
akredytacyjnego przez
Krajową Radę;
5)
wysokość wynagrodzenia członków Krajowej Rady, biorąc pod uwagę, że
jego
miesięczna wysokość nie może przekroczyć przeciętnego miesięcznego
wynagrodzenia w sektorze
przedsiębiorstw bez wypłaty nagród z zysku za
ubiegły rok, ogłaszanego, w drodze obwieszczenia, przez Prezesa Głównego
Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej
„Monitor Polski”.
Rozdział 6
Kształcenie podyplomowe pielęgniarek i położnych
Art. 61.
1.
Pielęgniarka i położna mają obowiązek stałego aktualizowania swojej wiedzy i
umiejętności zawodowych oraz prawo do doskonalenia zawodowego w różnych
rodzajach
kształcenia podyplomowego.
1455to
39
2. Za
spełnienie obowiązku, o którym mowa w ust. 1, uważa się również kształce-
nie podyplomowe odbywane w ramach studiów podyplomowych w dziedzinie
mającej zastosowanie w ochronie zdrowia.
3.
Pielęgniarka i położna zatrudnione na podstawie umowy o pracę odbywają
kształcenie podyplomowe na swój wniosek, na podstawie wydanego przez pra-
codawcę skierowania do organizatora kształcenia podyplomowego pielęgniarek i
położnych, zwanego dalej „organizatorem kształcenia”.
4.
Pielęgniarka i położna mogą odbywać kształcenie podyplomowe również bez
skierowania, o którym mowa w ust. 3, na podstawie umowy zawartej z organiza-
torem
kształcenia.
5.
Pielęgniarka i położna pełniące zawodową służbę wojskową odbywają kształce-
nie podyplomowe na swój wniosek, na podstawie wydanego przez Szefa Inspek-
toratu Wojskowej
Służby Zdrowia skierowania do organizatora kształcenia lub
bez skierowania – na podstawie umowy zawartej z organizatorem
kształcenia.
Art. 62.
1.
Pielęgniarce lub położnej, które podejmują kształcenie podyplomowe na podsta-
wie skierowania wydanego przez
pracodawcę, o którym mowa w art. 61 ust. 3 i
5,
przysługują zwolnienia z części dnia pracy i urlop szkoleniowy w wymiarze
określonym w art. 65, płatne według zasad obowiązujących przy obliczaniu wy-
nagrodzenia za urlop wypoczynkowy.
2. Pracodawca
może przyznać pielęgniarce lub położnej, o których mowa w ust. 1,
dodatkowe
świadczenia, w szczególności:
1)
zwrócić koszty przejazdu, zakwaterowania i wyżywienia na zasadach obo-
wiązujących przy podróżach służbowych na obszarze kraju, o ile nauka od-
bywa
się w innej miejscowości niż miejsce zamieszkania i miejsce pracy
pracownika;
2)
pokryć opłaty za naukę pobierane przez organizatora kształcenia;
3)
udzielić dodatkowego urlopu szkoleniowego.
3. W przypadku powtarzania
kształcenia podyplomowego z powodu niezadowala-
jących wyników w nauce pracodawca może odmówić udzielania świadczeń, o
których mowa w ust. 1 i 2, przez okres powtarzania.
Art. 63.
1.
Pielęgniarce lub położnej podejmującym kształcenie podyplomowe bez skiero-
wania wydanego przez
pracodawcę, o którym mowa w art. 61 ust. 3 i 5, może
być udzielony bezpłatny urlop i zwolnienie z części dnia pracy, bez zachowania
prawa do wynagrodzenia, w wymiarze ustalonym na zasadzie porozumienia
między pracodawcą a pracownikiem.
2. Okres
bezpłatnego urlopu, o którym mowa w ust. 1, wlicza się do okresu zatrud-
nienia u danego pracodawcy w zakresie wszelkich
uprawnień wynikających z
1455to
40
ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz.
94, z
późn. zm.
).
Art. 64.
1. Pracodawca zawiera z
pielęgniarką lub położną, o których mowa w art. 62 ust. 1,
umowę określającą wzajemne prawa i obowiązki stron.
2.
Pielęgniarka lub położna, które otrzymały od pracodawcy świadczenia, o których
mowa w art. 62 ust. 2, i w trakcie
kształcenia podyplomowego lub po jego ukoń-
czeniu w terminie
określonym w umowie, nie dłuższym niż 3 lata:
1)
rozwiążą stosunek pracy za wypowiedzeniem,
2) z którymi pracodawca
rozwiąże stosunek pracy bez wypowiedzenia z winy
pielęgniarki lub położnej
–
są obowiązane do zwrotu kosztów poniesionych przez pracodawcę na kształ-
cenie podyplomowe w
wysokości proporcjonalnej do czasu pracy po ukończe-
niu nauki lub czasu pracy w czasie nauki, chyba
że pracodawca odstąpi od żą-
dania zwrotu kosztów w
części lub w całości.
3.
Pielęgniarka lub położna, które otrzymały od pracodawcy świadczenia, o których
mowa w art. 62 ust. 2,
są obowiązane, na wniosek pracodawcy, do zwrotu kosz-
tów tych
świadczeń w części lub całości, jeżeli bez uzasadnionych przyczyn
przerwą kształcenie podyplomowe lub go nie podejmą.
4.
Pielęgniarka lub położna nie mają obowiązku zwrotu kosztów, o których mowa
w ust. 2, mimo
rozwiązania stosunku pracy, jeżeli zostało ono spowodowane:
1) szkodliwym
wpływem wykonywanej pracy na zdrowie, stwierdzonym orze-
czeniem lekarskim wydanym w trybie przepisów ustawy z dnia 26 czerwca
1974 r. – Kodeks pracy, w przypadku gdy pracodawca nie
przeniósł pielę-
gniarki lub
położnej do innej pracy, odpowiedniej ze względu na stan zdro-
wia i kwalifikacje zawodowe, w terminie wskazanym w orzeczeniu lekar-
skim;
2) brakiem
możliwości dalszego zatrudnienia ze względu na inwalidztwo lub
utratę zdolności do wykonywania dotychczasowej pracy;
3) przeprowadzeniem
się do innej miejscowości w związku ze zmianą miejsca
zatrudnienia
małżonka;
14)
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały opublikowane w Dz. U. z 1998 r. Nr 106,
poz. 668 i Nr 113, poz. 717, z 1999 r. Nr 99, poz. 1152, z 2000 r. Nr 19, poz. 239, Nr 43, poz. 489,
Nr 107, poz. 1127 i Nr 120, poz. 1268, z 2001 r. Nr 11, poz. 84, Nr 28, poz. 301, Nr 52, poz. 538, Nr
99, poz. 1075, Nr 111, poz. 1194, Nr 123, poz. 1354, Nr 128, poz. 1405 i Nr 154, poz. 1805, z 2002
r. Nr 74, poz. 676, Nr 135, poz. 1146, Nr 196, poz. 1660, Nr 199, poz. 1673 i Nr 200, poz. 1679, z
2003 r. Nr 166, poz. 1608 i Nr 213, poz. 2081, z 2004 r. Nr 96, poz. 959, Nr 99, poz. 1001, Nr 120,
poz. 1252 i Nr 240, poz. 2407, z 2005 r. Nr 10, poz. 71, Nr 68, poz. 610, Nr 86, poz. 732 i Nr 167,
poz. 1398, z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 133, poz. 935, Nr 217, poz. 1587 i Nr 221, poz.
1615, z 2007 r. Nr 64, poz. 426, Nr 89, poz. 589, Nr 176, poz. 1239, Nr 181, poz. 1288 i Nr 225,
poz. 1672, z 2008 r. Nr 93, poz. 586, Nr 116, poz. 740, Nr 223, poz. 1460 i Nr 237, poz. 1654, z
2009 r. Nr 6, poz. 33, Nr 56, poz. 458, Nr 58, poz. 485, Nr 98, poz. 817, Nr 99, poz. 825, Nr 115,
poz. 958, Nr 157, poz. 1241 i Nr 219, poz. 1704, z 2010 r. Nr 105, poz. 655, Nr 135, poz. 912, Nr
182, poz. 1228, Nr 224, poz. 1459, Nr 249, poz. 1655 i Nr 254, poz. 1700 oraz z 2011 r. Nr 36, poz.
181, Nr 63, poz. 322, Nr 80, poz. 432, Nr 144, poz. 855 i Nr 149, poz. 887.
1455to
41
4) przeprowadzeniem
się do innej miejscowości ze względu na zawarcie
związku małżeńskiego z osobą zamieszkałą w tej miejscowości.
Art. 65.
1. Wymiar urlopu szkoleniowego dla
pielęgniarki lub położnej podejmujących
kształcenie podyplomowe na podstawie skierowania wydanego przez pracodaw-
cę, o którym mowa w art. 61 ust. 3 i 5, na udział w obowiązkowych zajęciach w
ciągu całego okresu trwania kształcenia podyplomowego wynosi do 28 dni ro-
boczych i jest ustalany przez
pracodawcę w zależności od czasu trwania kształ-
cenia podyplomowego.
2. Wymiar urlopu szkoleniowego dla
pielęgniarki lub położnej podejmujących
kształcenie podyplomowe na podstawie skierowania wydanego przez pracodaw-
cę, o którym mowa w art. 61 ust. 3 i 5, przystępujących do egzaminu państwo-
wego, o którym mowa w art. 67 ust. 2, wynosi do 6 dni roboczych i jest ustalany
przez
pracodawcę w zależności od czasu trwania kształcenia podyplomowego i
egzaminów.
Art. 66.
1. Ustala
się następujące rodzaje kształcenia podyplomowego:
1) szkolenie specjalizacyjne, zwane dalej
„specjalizacją”;
2) kurs kwalifikacyjny;
3) kurs specjalistyczny;
4) kurs
dokształcający.
2.
Kształcenie podyplomowe jest prowadzone w systemie stacjonarnym i niestacjo-
narnym.
Art. 67.
1. Specjalizacja ma na celu uzyskanie przez
pielęgniarkę lub położną specjalistycz-
nej wiedzy i
umiejętności w określonej dziedzinie pielęgniarstwa lub dziedzinie
mającej zastosowanie w ochronie zdrowia oraz tytułu specjalisty w tej dziedzi-
nie.
2.
Pielęgniarka i położna po odbyciu specjalizacji i zdaniu egzaminu państwowego
uzyskują tytuł specjalisty w dziedzinie pielęgniarstwa lub dziedzinie mającej za-
stosowanie w ochronie zdrowia.
3.
Pielęgniarka i położna posiadające co najmniej stopień naukowy doktora i odpo-
wiedni dorobek naukowy i zawodowy w dziedzinie, w której
zamierzają uzyskać
tytuł specjalisty, mogą być zwolnione przez ministra właściwego do spraw
zdrowia z
obowiązku odbywania specjalizacji w części lub całości.
4. Do specjalizacji
mogą przystąpić pielęgniarka lub położna, które:
1) posia
dają prawo wykonywania zawodu;
2)
pracowały w zawodzie co najmniej przez 2 lata w okresie ostatnich 5 lat;
1455to
42
3)
zostały dopuszczone do specjalizacji po przeprowadzeniu postępowania
kwalifikacyjnego.
5. Egzamin
państwowy, o którym mowa w ust. 2, przeprowadza odrębnie dla każ-
dej dziedziny
pielęgniarstwa lub dziedziny mającej zastosowanie w ochronie
zdrowia
państwowa komisja egzaminacyjna powołana przez ministra właściwe-
go do spraw zdrowia na wniosek dyrektora Centrum
Kształcenia Podyplomowe-
go
Pielęgniarek i Położnych, zwanego dalej „Centrum”.
6.
Członkom państwowej komisji egzaminacyjnej przysługuje wynagrodzenie za
przeprowadzenie egzaminu
państwowego. Wynagrodzenia członków państwo-
wej komisji egzaminacyjnej
są finansowane z budżetu państwa, z części, której
dysponentem jest minister
właściwy do spraw zdrowia.
7.
Pielęgniarka i położna przystępujące do egzaminu państwowego, o którym mowa
w ust. 2,
są obowiązane do wniesienia opłaty za ten egzamin. Opłata stanowi
dochód
budżetu państwa.
Art. 68.
1.
Obsługę organizacyjną państwowej komisji egzaminacyjnej zapewnia Centrum.
2. Centrum jest
państwową jednostką budżetową podległą ministrowi właściwemu
do spraw zdrowia,
finansowaną z budżetu państwa, z części, której dysponentem
jest minister
właściwy do spraw zdrowia.
3. Centrum jest kierowane przez dyrektora
powoływanego i odwoływanego przez
ministra
właściwego do spraw zdrowia.
4. Minister
właściwy do spraw zdrowia nadaje, w drodze zarządzenia, statut Cen-
trum,
określający jego szczegółową strukturę organizacyjną, uwzględniając ko-
nieczność sprawnego wykonywania zadań wynikających z ustawy.
Art. 69.
1. Minister
właściwy do spraw zdrowia uznaje tytuł specjalisty uzyskany przez pie-
lęgniarkę lub położną w państwach członkowskich Unii Europejskiej za równo-
ważny tytułowi specjalisty w określonej dziedzinie pielęgniarstwa albo dziedzi-
nie
mającej zastosowanie w ochronie zdrowia w Rzeczypospolitej Polskiej, jeże-
li zakres programu
kształcenia odbytego w państwach członkowskich Unii Eu-
ropejskiej odpowiada zakresowi programu
kształcenia wymaganemu do uzyska-
nia
tytułu specjalisty w Rzeczypospolitej Polskiej.
2.
Jeżeli zakres programu kształcenia odbytego w państwach członkowskich Unii
Europejskiej nie odpowiada zakresowi programu
kształcenia wymaganemu do
uzyskania tyt
ułu specjalisty w danej dziedzinie pielęgniarstwa albo dziedzinie
mającej zastosowanie w ochronie zdrowia w Rzeczypospolitej Polskiej, minister
właściwy do spraw zdrowia może uznać tytuł specjalisty uzyskany w państwach
członkowskich Unii Europejskiej za równoważny tytułowi specjalisty w danej
dziedzinie
pielęgniarstwa albo dziedzinie mającej zastosowanie w ochronie
zdrowia w Rzeczypospolitej Polskiej, zgodnie z zasadami
określonymi w prze-
pisach
dotyczących zasad uznawania kwalifikacji zawodowych nabytych w pań-
stwach
członkowskich Unii Europejskiej.
1455to
43
Art. 70.
1. Specjalizacja jest dofinansowywana ze
środków publicznych przeznaczonych na
ten cel w
budżecie państwa, w ramach posiadanych środków i ustalonych limi-
tów miejsc szkoleniowych dla
pielęgniarek lub położnych, które mogą corocznie
rozpocząć specjalizację dofinansowywaną z tych środków. Specjalizacja jest fi-
nansowana przez ministra
właściwego do spraw zdrowia.
2. Limity miejsc szkoleniowych, o których mowa w ust. 1, oraz
kwotę dofinanso-
wania jednego miejsca szkoleniowego w danym roku
określa minister właściwy
do spraw zdrowia, po
zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położ-
nych, i
ogłasza w formie obwieszczenia w dzienniku urzędowym ministra wła-
ściwego do spraw zdrowia, w terminie do dnia 15 grudnia na rok następny,
uwzględniając zapotrzebowanie na specjalistów z poszczególnych dziedzin pie-
lęgniarstwa i dziedzin mających zastosowanie w ochronie zdrowia oraz zapo-
trzebowanie na osoby
legitymujące się ukończoną specjalizacją.
3. Wyboru organizatora
kształcenia prowadzącego specjalizację dofinansowywaną
ze
środków publicznych dokonuje minister właściwy do spraw zdrowia, stosując
przepisy o zamówieniach publicznych.
4. Przepisy ust. 1–3 nie
ograniczają możliwości odbywania specjalizacji poza limi-
tem miejsc szkoleniowych, o których mowa w ust. 1, dofinansowanych ze
środ-
ków publicznych.
5.
Pielęgniarka i położna w tym samym czasie mogą odbywać tylko jedną specjali-
zację dofinansowywaną ze środków publicznych.
6.
Pielęgniarka i położna, które odbyły specjalizację dofinansowywaną ze środków
publicznych,
mogą ubiegać się o dopuszczenie do kolejnej specjalizacji dofinan-
sowywanej ze
środków publicznych po upływie 5 lat od dnia zakończenia po-
przedniej specjalizacji.
Pielęgniarka i położna składają organizatorowi kształce-
nia
oświadczenie o odbytych przez siebie specjalizacjach dofinansowywanych
ze
środków publicznych.
7. Przepis ust. 6 stosuje
się do pielęgniarki i położnej, które przerwały i nie ukoń-
czyły specjalizacji dofinansowywanej ze środków publicznych albo trzykrotnie
nie
zdały egzaminu państwowego.
8. W przypadku gdy
środki określone w ust. 3 stanowią dla pracodawców, o któ-
rych mowa w art. 61 ust. 3,
będących przedsiębiorcami, pomoc publiczną w ro-
zumieniu art. 107 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
będzie ona
udzielana jako pomoc de minimis zgodnie z warunkami
określonymi w rozpo-
rządzeniu Komisji (WE) nr 1998/2006 z dnia 15 grudnia 2006 r. w sprawie sto-
sowania art. 87 i 88 Traktatu do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L 379 z
28.12.2006, str. 5).
9. Pomoc, o której mowa w ust. 8,
może być udzielana pracodawcy, o którym mo-
wa w art. 61 ust. 3,
będącemu przedsiębiorcą, jeżeli wartość brutto tej pomocy
łącznie z wartością innej pomocy de minimis, otrzymanej przez tego pracodawcę
w okresie
obejmującym bieżący rok kalendarzowy i poprzedzające go 2 lata ka-
lendarzowe, nie przekracza kwoty
stanowiącej równowartość 200 000 euro brut-
to.
1455to
44
Art. 71.
1. Kurs kwalifikacyjny ma na celu uzyskanie przez
pielęgniarkę lub położną wie-
dzy i
umiejętności do udzielania określonych świadczeń zdrowotnych wchodzą-
cych w zakres danej dziedziny
pielęgniarstwa lub dziedziny mającej zastosowa-
nie w ochronie zdrowia.
2. Do
kształcenia w ramach kursu kwalifikacyjnego mogą przystąpić pielęgniarka
lub
położna, które:
1)
posiadają prawo wykonywania zawodu;
2)
posiadają co najmniej 6-miesięczny staż pracy w zawodzie;
3)
zostały dopuszczone do kursu kwalifikacyjnego po przeprowadzeniu postę-
powania kwalifikacyjnego.
3. Kurs kwalifikacyjny
kończy się egzaminem teoretycznym, przeprowadzanym w
formie pisemnej lub ustnej, albo egzaminem praktycznym.
4. Rodzaj egzaminu i
formę egzaminu teoretycznego ustala organizator kształcenia,
z
uwzględnieniem dziedziny, w jakiej prowadzony jest kurs kwalifikacyjny.
Art. 72.
1. Kurs specjalistyczny ma na celu uzyskanie przez
pielęgniarkę lub położną wie-
dzy i
umiejętności do wykonywania określonych czynności zawodowych przy
udzielaniu
świadczeń pielęgnacyjnych, zapobiegawczych, diagnostycznych,
leczniczych lub rehabilitacyjnych.
2. Do kursu specjalistycznego
mogą przystąpić pielęgniarka lub położna, które:
1)
posiadają prawo wykonywania zawodu;
2)
zostały dopuszczone do kursu specjalistycznego po przeprowadzeniu postę-
powania kwalifikacyjnego.
3. Kurs specjalistyczny
kończy się egzaminem. Przepisy art. 71 ust. 3 i 4 stosuje się
odpowiednio.
Art. 73.
1. Kurs
dokształcający ma na celu pogłębienie i aktualizację wiedzy i umiejętności
zawodowych
pielęgniarki lub położnej.
2. Do kursu
dokształcającego mogą przystąpić pielęgniarka lub położna, które:
1)
posiadają prawo wykonywania zawodu;
2)
zostały zakwalifikowane do odbycia kursu dokształcającego przez organiza-
tora
kształcenia.
Art. 74.
1. Minister
właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Pie-
lęgniarek i Położnych, określi, w drodze rozporządzenia:
1)
szczegółowe warunki i tryb organizacji kształcenia podyplomowego pielę-
gniarek i
położnych, w tym:
1455to
45
a) warunki i tryb przeprowadzania
postępowania kwalifikacyjnego,
b) czas trwania
kształcenia,
c) wzory dokumentacji przebiegu
kształcenia,
d) tryb zwolnienia z
obowiązku odbywania specjalizacji w części lub cało-
ści,
2) warunki i tryb przeprowadzania egzaminu
państwowego, o którym mowa w
art. 67 ust. 2, w tym:
a) terminy przeprowadzania egzaminu
państwowego,
b) kwalifikacje i
liczbę członków państwowej komisji egzaminacyjnej
oraz jej zadania,
c) wzór dyplomu
potwierdzającego uzyskanie tytułu specjalisty oraz wzór
zaświadczeń potwierdzających ukończenie kursu specjalistycznego,
kursu kwalifikacyjnego i kursu
dokształcającego,
3)
wysokość wynagrodzenia członków państwowej komisji egzaminacyjnej, o
którym mowa w art. 67 ust. 6,
4)
wysokość opłaty za egzamin państwowy, o której mowa w art. 67 ust. 7,
5) warunki i tryb przeprowadzania egzaminu po kursie kwalifikacyjnym i kur-
sie specjalistycznym, w tym kwalifikacje
członków komisji egzaminacyjnej
–
kierując się obowiązkiem zapewnienia właściwej jakości i dostępności
kształcenia podyplomowego, z zachowaniem jasnych i obiektywnych kryte-
riów oceny oraz
biorąc pod uwagę koszty związane z przeprowadzaniem eg-
zaminu
państwowego oraz kierując się tym, że wysokość wynagrodzenia
członków państwowej komisji egzaminacyjnej nie może przekraczać 1500 zł.
2. Minister
właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Pie-
lęgniarek i Położnych, określi, w drodze rozporządzenia, dziedziny pielęgniar-
stwa oraz dziedziny
mające zastosowanie w ochronie zdrowia, w których może
być prowadzona specjalizacja i kursy kwalifikacyjne, uwzględniając koniecz-
ność zapewnienia prawidłowego przebiegu kształcenia podyplomowego oraz
przydatność poszczególnych rodzajów kształcenia podyplomowego w zakresie
zapewnienia realizacji opieki zdrowotnej.
Art. 75.
1. Organizatorami
kształcenia mogą być:
1) uczelnie,
szkoły prowadzące działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzi-
nie nauk medycznych oraz podmioty lecznicze;
2) inne podmioty po uzyskaniu wpisu do
właściwego rejestru podmiotów pro-
wadzących kształcenie podyplomowe, zwanego dalej „rejestrem”, będącego
rejestrem
działalności regulowanej.
1455to
46
2.
Kształcenie podyplomowe prowadzone przez przedsiębiorcę jest działalnością
regulowaną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie
działalności gospodarczej (Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447, z późn. zm.
).
3. Warunkami prowadzenia
kształcenia podyplomowego są:
1) posiadanie programu
kształcenia, o którym mowa w art. 78 ust. 1 lub 2;
2) zapewnienie kadry dydaktycznej o kwalifikacjach odpowiednich dla danego
rodzaju
kształcenia, zgodnych ze wskazaniami określonymi w programie
kształcenia;
3) zapewnienie bazy dydaktycznej odpowiedniej do realizacji programu kszta
ł-
cenia, w tym dla szkolenia praktycznego, zgodnej ze wskazaniami
określo-
nymi w programie
kształcenia;
4) posiadanie
wewnętrznego systemu oceny jakości kształcenia, uwzględniają-
cego
narzędzia oceny jakości kształcenia oraz metody tej oceny.
Art. 76.
1. Podmiot inny
niż wymieniony w art. 75 ust. 1 pkt 1, zamierzający wykonywać
działalność w zakresie kształcenia podyplomowego, składa wniosek o wpis do
rejestru,
zawierający następujące dane:
1) oznaczenie wnioskodawcy, adres jego miejsca zamieszkania lub siedziby
oraz numer identyfikacji podatkowej (NIP);
2)
formę organizacyjno-prawną wnioskodawcy;
3) numer wpisu do Krajowego Rejestru
Sądowego albo ewidencji działalności
gospodarczej – w przypadku podmiotu
podlegającego obowiązkowi wła-
ściwego wpisu;
4)
określenie rodzaju, dziedziny i systemu kształcenia;
5) miejsce prowadzenia
kształcenia, w odniesieniu do zajęć teoretycznych i
praktycznych.
2. Wraz z wnioskiem, o którym mowa w ust. 1, wnioskodawca
składa oświadczenie
następującej treści:
„Oświadczam, że:
1) dane zawarte we wniosku o wpis do rejestru podmiotów
prowadzących
kształcenie podyplomowe są kompletne i zgodne z prawdą;
2) znane mi
są i spełniam warunki wykonywania działalności w zakresie
kształcenia podyplomowego, określone w ustawie z dnia 15 lipca 2011 r. o
zawodach
pielęgniarki i położnej (Dz. U. 174, poz. 1039).”.
3.
Oświadczenie powinno również zawierać:
1) oznaczenie wnioskodawcy, adres jego miejsca zamieszkania lub siedziby;
2) oznaczenie miejsca i
datę złożenia oświadczenia;
15)
Z
miany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2010 r. Nr 239, poz.
1593 oraz z 2011 r. Nr 85, poz. 459, Nr 106, poz. 622, Nr 112, poz. 654, Nr 120, poz. 690, Nr 131,
poz. 764, Nr 132, poz. 766, Nr 153, poz. 902, Nr 163, poz. 981, Nr 171, poz. 1016.
1455to
47
3) podpis osoby uprawnionej do reprezentowania wnioskodawcy ze wskaza-
niem imienia i nazwiska oraz
pełnionej funkcji.
4. Wpis do rejestru podlega
opłacie.
5.
Wysokość opłaty, o której mowa w ust. 4, wynosi 6% przeciętnego miesięcznego
wynagrodzenia w sektorze
przedsiębiorstw bez wypłaty nagród z zysku za ubie-
gły rok, ogłaszanego, w drodze obwieszczenia, przez Prezesa Głównego Urzędu
Statystycznego w Dzienniku
Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor
Polski”,
obowiązującego w dniu złożenia wniosku o wpis, zaokrąglonego w górę
do
pełnego złotego.
6.
Opłata, o której mowa w ust. 4, stanowi przychód okręgowej izby pielęgniarek i
położnych albo Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych, która dokonała wpisu
do rejestru.
7. Organ
prowadzący rejestr odmawia wpisu wnioskodawcy do rejestru, w przy-
padku gdy:
1) wydano prawomocne orzeczenie
zakazujące wnioskodawcy wykonywania
działalności objętej wpisem;
2) organizatora
kształcenia, o którym mowa w art. 75 ust. 1 pkt 2, wykreślono
z rejestru na podstawie ust. 8 pkt 1, 4 lub 5 w okresie 3 lat
poprzedzających
złożenie wniosku.
8. Wpis organizatora
kształcenia, o którym mowa w art. 75 ust. 1 pkt 2, do rejestru
podlega
wykreśleniu w przypadku:
1)
złożenia oświadczenia, o którym mowa w ust. 2, niezgodnego ze stanem
faktycznym;
2) wydania prawomocnego orzeczenia
zakazującego organizatorowi kształce-
nia wykonywania
działalności objętej wpisem do rejestru;
3) likwidacji lub o
głoszenia upadłości organizatora kształcenia;
4)
rażącego naruszenia warunków wymaganych do wykonywania działalności
objętej wpisem, o których mowa w art. 75 ust. 3;
5) niezastosowania
się do zaleceń pokontrolnych, o których mowa w art. 82
ust. 12 pkt 1 albo w art. 83 ust. 13 pkt 1;
6)
złożenia przez organizatora kształcenia, o którym mowa w art. 75 ust. 1 pkt
2, wniosku o
wykreślenie z rejestru.
9. W przypadkach, o których mowa w ust. 8 pkt 1, 4 i 5,
wykreślenie z rejestru na-
stępuje po uprzednim podjęciu przez organ prowadzący rejestr uchwały o zaka-
zie wykonywania
działalności objętej wpisem do rejestru.
10. Organizator
kształcenia, o którym mowa w art. 75 ust. 1 pkt 2, którego wykre-
ślono z rejestru na podstawie ust. 8 pkt 1, 4 lub 5, może uzyskać ponowny wpis
do tego rejestru nie
wcześniej niż po upływie 3 lat od dnia podjęcia uchwały o
wykreśleniu.
Art. 77.
1. Organem
prowadzącym rejestr jest okręgowa rada pielęgniarek i położnych wła-
ściwa dla miejsca prowadzenia kształcenia, a w przypadku okręgowych izb pie-
1455to
48
lęgniarek i położnych oraz utworzonych przez nie spółek prawa handlowego, w
których
posiadają one udziały lub akcje, lub innych utworzonych przez nie
podmiotów – Naczelna Rada
Pielęgniarek i Położnych.
2. Rejestr jest prowadzony w systemie informatycznym.
3. Do rejestru wpisuje
się dane, o których mowa w art. 76 ust. 1, z wyjątkiem adre-
su zamieszkania,
jeżeli jest on inny niż adres siedziby.
4. Organizator
kształcenia, o którym mowa w art. 75 ust. 1 pkt 2, jest obowiązany
zgłaszać organowi prowadzącemu rejestr zmiany danych, o których mowa w art.
76 ust. 1, w terminie 14 dni od dnia powstania tych zmian.
5. Dane, o których mowa w ust. 3 i 4, organ
prowadzący rejestr przekazuje do Cen-
trum w terminie 14 dni od dnia dokonania wpisu do rejestru.
6. Organ
prowadzący rejestr informuje Centrum o wykreśleniu z rejestru organiza-
tora
kształcenia, o którym mowa w art. 75 ust. 1 pkt 2, podając datę wykreślenia,
oraz
przesyła prawomocną uchwałę w tej sprawie w terminie 14 dni od dnia do-
konania
wykreślenia.
7. Do
uchwał okręgowej rady pielęgniarek i położnych lub Naczelnej Rady Pielę-
gniarek i
Położnych w sprawie wpisu, odmowy wpisu i wykreślenia wpisu z re-
jestru stosuje
się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Ko-
deks
postępowania administracyjnego dotyczące decyzji administracyjnych.
8. Od
uchwał, o których mowa w ust. 7, przysługuje odwołanie do ministra właści-
wego do spraw zdrowia.
Odwołanie wnosi się za pośrednictwem odpowiednio
okręgowej rady pielęgniarek i położnych lub Naczelnej Rady Pielęgniarek i Po-
łożnych w terminie 30 dni od dnia doręczenia uchwały.
Art. 78.
1.
Kształcenie podyplomowe, z wyjątkiem kursów dokształcających, jest prowa-
dzone na podstawie programów
kształcenia sporządzanych dla danego rodzaju i
danej dziedziny lub zakresu przez
zespoły programowe powołane przez dyrekto-
ra Centrum w celu ich opracowania. Programy
kształcenia, z wyjątkiem progra-
mów kursów
dokształcających, są opracowywane w porozumieniu z Naczelną
Radą Pielęgniarek i Położnych. Programy te zatwierdza minister właściwy do
spraw zdrowia.
2. Program
kształcenia kursu dokształcającego opracowuje organizator kształcenia
zgodnie ze
strukturą określoną w ust. 4.
3. Program
kształcenia powinien zawierać treści programowe zgodne z aktualnym
stanem wiedzy medycznej.
4. Program
kształcenia zawiera w szczególności:
1)
założenia organizacyjno-programowe określające rodzaj, cel i system kształ-
cenia, czas jego trwania, sposób organizacji, sposób sprawdzania efektów
kształcenia, wykaz umiejętności zawodowych stanowiących przedmiot
kształcenia;
2) plan nauczania
określający moduły kształcenia teoretycznego i wymiar go-
dzinowy
zajęć teoretycznych oraz placówki szkolenia praktycznego i wy-
miar godzinowy szkolenia praktycznego;
1455to
49
3) programy poszczególnych
modułów kształcenia zawierające:
a) wykaz
umiejętności, które powinny zostać nabyte w wyniku kształce-
nia,
b)
treści nauczania,
c) kwalifikacje kadry dydaktycznej,
d) wskazówki metodyczne.
5. Programy
kształcenia są zamieszczane na stronach internetowych Centrum.
Art. 79.
1. W przypadku aktualizacji programu
kształcenia Centrum udostępnia na stronach
internetowych zaktualizowany program
kształcenia oraz informuje o tym wpisa-
nych do ewidencji organizatorów
kształcenia prowadzących kształcenie na pod-
stawie dotychczasowego programu.
2. Prowadzenie
kształcenia podyplomowego w sposób nieuwzględniający dokona-
nej aktualizacji programu stanowi
rażące naruszenie warunków wymaganych do
wykonywania
działalności objętej wpisem do rejestru organizatorów kształcenia.
3.
Kształcenie podyplomowe rozpoczęte i niezakończone przed aktualizacją pro-
gramu
kształcenia może być prowadzone na podstawie poprzedniego programu
jedynie do dnia
zakończenia danej edycji kształcenia.
4. Centrum oraz organ
prowadzący rejestr organizatorów kształcenia niezwłocznie
przekazują ministrowi właściwemu do spraw zdrowia informacje o podejrzeniu
prowadzenia
kształcenia podyplomowego z naruszeniem ust. 2 i 3.
Art. 80.
1. Organizator
kształcenia, o którym mowa w art. 75 ust. 1 pkt 2, informuje organ
prowadzący rejestr o planowanych terminach rozpoczęcia i zakończenia kształ-
cenia podyplomowego 2 razy w
ciągu roku – do dnia 30 czerwca i do dnia 31
grudnia, na kolejnych 6
miesięcy.
2. Organizator
kształcenia:
1) informuje Centrum o planowanych terminach
rozpoczęcia i zakończenia
kształcenia podyplomowego 2 razy w ciągu roku – do dnia 30 czerwca i do
dnia 31 grudnia, na kolejnych 6
miesięcy;
2) przekazuje do Centrum harmonogram
kształcenia podyplomowego, o któ-
rym mowa w art. 66 ust. 1 pkt 1–3, na co najmniej 7 dni przed rozpocz
ę-
ciem tego
kształcenia.
3. Organizator
kształcenia corocznie do dnia 10 stycznia przedkłada Centrum spra-
wozdania z prowadzonej
działalności w zakresie kształcenia podyplomowego w
roku poprzednim.
4. Centrum prowadzi
ewidencję organizatorów kształcenia prowadzących kształce-
nie podyplomowe na podstawie danego programu
kształcenia. Ewidencja jest
jawna.
5. Do ewidencji wpisuje
się dane, o których mowa w art. 76 ust. 1, z wyjątkiem ad-
resu zamieszkania,
jeżeli jest on inny niż adres siedziby.
1455to
50
6. Organizator
kształcenia, o którym mowa w art. 75 ust. 1 pkt 1, przekazuje dane,
o których mowa w art. 76 ust. 1, w terminie 14 dni od dnia
rozpoczęcia działal-
ności w zakresie kształcenia podyplomowego; zmiany tych danych zgłasza w
terminie 14 dni od dnia ich powstania.
Art. 81.
Organizator
kształcenia jest obowiązany:
1)
przechowywać dokumentację przebiegu kształcenia podyplomowego, w tym
protokoły przebiegu egzaminów lub innych form zakończenia kształcenia,
przez okres 10 lat od dnia
zakończenia kształcenia;
2)
prowadzić rejestr wydanych zaświadczeń o odbyciu określonego rodzaju
kształcenia podyplomowego.
Art. 82.
1. Organ
prowadzący rejestr jest uprawniony do kontroli organizatorów kształcenia
wpisanych do rejestru.
2. Kontroli podlega:
1) zapewnienie bazy dydaktycznej odpowiedniej do realizacji programu kszta
ł-
cenia, w tym dla szkolenia praktycznego;
2)
zgodność danych objętych wpisem do rejestru.
3. Kontrola, o której mowa w ust. 1, jest wykonywana przez przedstawicieli okr
ę-
gowej rady
pielęgniarek i położnych właściwej ze względu na wpis do rejestru, a
w przypadku
okręgowych izb pielęgniarek i położnych oraz utworzonych przez
nie
spółek prawa handlowego, w których posiadają one udziały lub akcje, lub
innych utworzonych przez nie podmiotów – przez przedstawicieli Naczelnej Ra-
dy
Pielęgniarek i Położnych.
4. Osoby, o których mowa w ust. 3,
wykonując czynności kontrolne za okazaniem
imiennego
upoważnienia, mają prawo:
1)
wstępu do pomieszczeń dydaktycznych;
2)
wglądu do prowadzonej przez organizatora kształcenia dokumentacji prze-
biegu
kształcenia;
3)
żądania od organizatora kształcenia ustnych i pisemnych wyjaśnień;
4) badania opinii uczestników
kształcenia i kadry dydaktycznej.
5. Z przeprowadzonych
czynności kontrolnych sporządza się protokół zawierający:
1)
nazwę i adres siedziby organizatora kształcenia, o którym mowa w art. 75
ust. 1 pkt 2;
2) miejsce realizacji programu
kształcenia;
3)
datę rozpoczęcia i zakończenia czynności kontrolnych;
4) imiona i nazwiska osób
wykonujących te czynności;
5) opis stanu faktycznego;
6)
datę i miejsce sporządzenia protokołu;
1455to
51
7)
informację o braku zastrzeżeń albo informację o odmowie podpisania proto-
kołu przez organizatora kształcenia, o którym mowa w art. 75 ust. 1 pkt 2,
oraz o przyczynie tej odmowy.
6.
Protokół podpisują osoby wykonujące czynności kontrolne oraz organizator
kształcenia, o którym mowa w art. 75 ust. 1 pkt 2.
7.
Jeżeli po sporządzeniu protokołu, a przed jego podpisaniem, organizator kształ-
cenia, o którym mowa w art. 75 ust. 1 pkt 2,
zgłosi umotywowane zastrzeżenia
co do faktów stwierdzonych w trakcie kontroli i opisanych w protokole, osoby
wykonujące czynności kontrolne są obowiązane zbadać dodatkowo te fakty i
uzupełnić protokół.
8. Odmowa podpisania
protokołu przez organizatora kształcenia, o którym mowa w
art. 75 ust. 1 pkt 2, nie stanowi przeszkody do podpisania
protokołu przez osoby
wykonujące czynności kontrolne.
9. Jeden egzemplarz
protokołu przekazuje się organizatorowi kształcenia, o którym
mowa w art. 75 ust. 1 pkt 2.
10. Osoby
wykonujące czynności kontrolne są obowiązane do zachowania w tajem-
nicy informacji na temat organizacji i prowadzenia
kształcenia podyplomowego
oraz wyników prowadzonego
postępowania.
11. Organizator
kształcenia, o którym mowa w art. 75 ust. 1 pkt 2, ma prawo, w ter-
minie 7 dni od dnia otrzymania
protokołu, wniesienia zastrzeżeń co do sposobu
przeprowadzenia
czynności kontrolnych oraz ustaleń zawartych w protokole.
12. Na podstawie
ustaleń zawartych w protokole organ prowadzący rejestr:
1) przekazuje organizatorowi
kształcenia wystąpienie pokontrolne, które wska-
zuje stwierdzone
nieprawidłowości oraz zawiera zalecenia pokontrolne ma-
jące na celu ich usunięcie, określając termin wykonania zaleceń pokontrol-
nych;
2)
wykreśla organizatora kształcenia, o którym mowa w art. 75 ust. 1 pkt 2, z
rejestru – w przypadku stwierdzenia
okoliczności, o których mowa w art. 76
ust. 8 pkt 1, 4 lub 5.
13. Organ
prowadzący rejestr informuje niezwłocznie ministra właściwego do spraw
zdrowia o
wykreśleniu z rejestru organizatora kształcenia, o którym mowa w art.
75 ust. 1 pkt 2.
Art. 83.
1. Nadzór nad
realizacją kształcenia podyplomowego sprawuje minister właściwy
do spraw zdrowia.
2. Nadzorowi podlega w
szczególności:
1)
zgodność realizacji zajęć z programem kształcenia;
2)
prawidłowość prowadzonej dokumentacji przebiegu kształcenia;
3) zapewnienie odpowiedniej
jakości kształcenia;
4) rozliczanie dofinansowania miejsc szkoleniowych dla specjalizacji.
3. Nadzór, o którym mowa w ust. 2 pkt 1–3, jest wykonywany przez pracowników
Centrum oraz osoby
upoważnione przez ministra właściwego do spraw zdrowia
1455to
52
do wykonywania
czynności kontrolnych, w szczególności przez krajowych i wo-
jewódzkich konsultantów w dziedzinach
pielęgniarstwa i pielęgniarstwa gineko-
logiczno-
położniczego, lub przez przedstawicieli okręgowej rady pielęgniarek i
położnych właściwej dla miejsca prowadzenia kształcenia teoretycznego oraz
przedstawicieli Naczelnej Rady
Pielęgniarek i Położnych.
4. Nadzór, o którym mowa w ust. 2 pkt 4, jest wykonywany przez osoby upowa
ż-
nione przez ministra
właściwego do spraw zdrowia do wykonywania czynności
kontrolnych.
5. Osoby, o których mowa w ust. 3 i 4,
wykonując czynności kontrolne za okaza-
niem imiennego
upoważnienia, mają prawo:
1)
wstępu do pomieszczeń dydaktycznych;
2)
udziału w zajęciach w charakterze obserwatora;
3)
wglądu do prowadzonej przez organizatora kształcenia dokumentacji prze-
biegu
kształcenia;
4)
żądania od organizatora kształcenia ustnych i pisemnych wyjaśnień;
5) badania opinii uczestników
kształcenia i kadry dydaktycznej;
6)
udziału w egzaminie końcowym w charakterze obserwatora, z wyjątkiem
egzaminu
państwowego, o którym mowa w art. 67 ust. 2;
7)
wglądu do dokumentacji księgowej specjalizacji oraz żądania dokumentów
dotyczących rozliczenia wydatków poniesionych na prowadzenie specjali-
zacji ze
środków publicznych.
6. Z przeprowadzonych
czynności kontrolnych sporządza się protokół zawierający:
1)
nazwę i adres siedziby organizatora kształcenia;
2) miejsce realizacji programu
kształcenia;
3)
datę rozpoczęcia i zakończenia czynności kontrolnych;
4) imiona i nazwiska osób
wykonujących te czynności;
5) opis stanu faktycznego;
6)
datę i miejsce sporządzenia protokołu;
7)
informację o braku zastrzeżeń albo informację o odmowie podpisania proto-
kołu przez organizatora kształcenia oraz o przyczynie tej odmowy.
7.
Protokół podpisują osoby wykonujące czynności kontrolne oraz organizator
kształcenia.
8.
Jeżeli po sporządzeniu protokołu, a przed jego podpisaniem, organizator kształ-
cenia
zgłosi umotywowane zastrzeżenia co do faktów stwierdzonych w trakcie
kontroli i opisanych w protokole, osoby
wykonujące czynności kontrolne są ob-
owiązane zbadać dodatkowo te fakty i uzupełnić protokół.
9. Odmowa podpisania
protokołu przez organizatora kształcenia nie stanowi prze-
szkody do podpisania
protokołu przez osoby wykonujące czynności kontrolne.
10. Jeden egzemplarz
protokołu przekazuje się organizatorowi kształcenia.
11. Osoby
wykonujące czynności kontrolne są obowiązane do zachowania w tajem-
nicy informacji na temat organizacji i prowadzenia
kształcenia podyplomowego
oraz wyników prowadzonego
postępowania.
1455to
53
12. Organizator
kształcenia ma prawo, w terminie 7 dni od dnia otrzymania protoko-
łu, wniesienia zastrzeżeń co do sposobu przeprowadzenia czynności kontrolnych
oraz
ustaleń zawartych w protokole.
13. Na podstawie
ustaleń zawartych w protokole minister właściwy do spraw zdro-
wia:
1) przekazuje organizatorowi
kształcenia wystąpienie pokontrolne, które wska-
zuje stwierdzone
nieprawidłowości oraz zawiera zalecenia pokontrolne ma-
jące na celu ich usunięcie, określając termin wykonania zaleceń pokontrol-
nych;
2)
występuje do organu prowadzącego rejestr z wnioskiem o wykreślenie tego
organizatora
kształcenia z rejestru, jeżeli stwierdził, że organizator kształce-
nia, o którym mowa w art. 75 ust. 1 pkt 2,
rażąco narusza warunki wykony-
wania
działalności objętej wpisem, albo
3) zakazuje, w drodze decyzji, prowadzenia
kształcenia podyplomowego przez
okres 3 lat,
jeżeli stwierdził, że organizator kształcenia, o którym mowa w
art. 75 ust. 1 pkt 1,
rażąco narusza warunki prowadzenia kształcenia pody-
plomowego.
14. W przypadku stwierdzenia niewykonania
zaleceń pokontrolnych, o których mo-
wa w ust. 13 pkt 1, minister
właściwy do spraw zdrowia występuje do organu
prow
adzącego rejestr z wnioskiem, o którym mowa w ust. 13 pkt 2.
Rozdział 7
Przepisy karne
Art. 84.
Kto bez wymaganego prawa wykonywania zawodu udziela
świadczeń zdrowotnych
określonych w art. 4 ust. 1 pkt 1–6 lub art. 5 ust. 1 pkt 1–9, 11 i 12,
podlega karze grzywny.
Art. 85.
Jeżeli sprawca czynu określonego w art. 84 działa w celu osiągnięcia korzyści mająt-
kowej lub wprowadza w
błąd, co do posiadania takiego prawa,
podlega grzywnie, karze ograniczenia
wolności albo pozbawienia wolności do
roku.
Art. 86.
Kto zatrudnia do udzielania
świadczeń zdrowotnych określonych w art. 4 ust. 1 pkt
1–6 lub art. 5 ust. 1 pkt 1–9, 11 i 12
osobę nieposiadającą prawa wykonywania zawo-
du wymaganego do udzielenia tych
świadczeń,
podlega grzywnie albo karze ograniczenia
wolności.
1455to
54
Art. 87.
Postępowanie w sprawach o czyn określony w art. 84 toczy się według przepisów
ustawy z dnia 24 sierpnia 2001 r. – Kodeks
postępowania w sprawach o wykroczenia
(Dz. U. z 2008 r. Nr 133, poz. 848, z
późn. zm.
).
Rozdział 8
Zmiany w przepisach
obowiązujących, przepisy przejściowe i końcowe
Art. 88.
W ustawie z dnia 27 lipca 2005 r. – Prawo o szkolnictwie
wyższym (Dz. U. Nr 164,
poz. 1365, z
późn. zm.
) wprowadza
się następujące zmiany:
1) w art. 11 po ust. 3 dodaje
się ust. 3a w brzmieniu:
„3a. Warunkiem wydania decyzji, o której mowa w ust. 3,
uprawniającej do
prowadzenia studiów na kierunkach
pielęgniarstwo lub położnictwo jest
uzyskanie akredytacji ministra
właściwego do spraw zdrowia na podstawie
art. 59 ustawy z dnia 15 lipca 2011 r. o zawodach
pielęgniarki i położnej
(Dz. U. Nr 174, poz. 1039).”;
2) w art. 11b po ust. 3 dodaje
się ust. 3a w brzmieniu:
„3a. Przepis ust. 3 stosuje
się także w przypadku odmowy albo cofnięcia akredy-
tacji wydanej na podstawie art. 59 ustawy z dnia 15 lipca 2011 r. o zawo-
dach
pielęgniarki i położnej przez ministra właściwego do spraw zdrowia.”;
3) w art. 20 po ust. 2 dodaje
się ust. 2a w brzmieniu:
„2a. Uzyskanie pozwolenia, o którym mowa w ust. 2, na prowadzenie studiów
na kierunkach
pielęgniarstwo lub położnictwo wymaga posiadania akredy-
tacji ministra
właściwego do spraw zdrowia na podstawie art. 59 ustawy z
dnia 15 lipca 2011 r. o zawodach
pielęgniarki i położnej.”.
Art. 89.
W ustawie z dnia 15 kwietnia 2011 r. o
działalności leczniczej (Dz. U. Nr 112, poz.
654 i Nr 149, poz. 887) w art. 108 w ust. 2 pkt 7 otrzymuje brzmienie:
„7)
skreślenia lekarza z listy członków okręgowej izby lekarskiej z przyczyn
określonych w art. 7 pkt 5 ustawy z dnia 2 grudnia 2009 r. o izbach lekar-
skich (Dz. U. Nr 219, poz. 1708 oraz z 2011 r. Nr 112, poz. 654) albo wyga-
śnięcia prawa wykonywania zawodu pielęgniarki z przyczyn określonych w
16)
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 214, poz.
1344 i Nr 237, poz. 1651, z 2009 r. Nr 178, poz. 1375, Nr 190, poz. 1474 i Nr 206, poz. 1589 oraz z
2010 r. Nr 182, poz. 1228, Nr 197, poz. 1307 i Nr 225, poz. 1466.
17)
Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 46, poz. 328, Nr 104, poz.
708 i 711, Nr 144, poz. 1043 i Nr 227, poz. 1658, z 2007 r. Nr 80, poz. 542, Nr 120, poz. 818, Nr
176, poz. 1238 i 1240 i Nr 180, poz. 1280, z 2008 r. Nr 70, poz. 416, z 2009 r. Nr 68, poz. 584, Nr
157, poz. 1241, Nr 161, poz. 1278 i Nr 202, poz. 1553, z 2010 r. Nr 57, poz. 359, Nr 75, poz. 471,
Nr 96, poz. 620 i Nr 127, poz. 857 oraz z 2011 r. Nr 45, poz. 235, Nr 84, poz. 455 i Nr 112, poz.
654.
1455to
55
art. 42 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lipca 2011 r. o zawodach
pielęgniarki i
położnej (Dz. U. Nr 174, poz. 1039) – w przypadku praktyk zawodowych.”.
Art. 90.
W ustawie z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie informacji w ochronie zdrowia (Dz.
U. Nr 113, poz. 657) wprowadza
się następujące zmiany:
1) w art. 3 w ust. 3 pkt 4 otrzymuje brzmienie:
„4) Naczelna Rada
Pielęgniarek i Położnych, na podstawie ustawy z dnia 15 lip-
ca 2011 r. o zawodach
pielęgniarki i położnej (Dz. U. Nr 174, poz. 1039), w
zakresie danych przetwarzanych w Centralnym Rejestrze
Pielęgniarek i Po-
łożnych;”;
2) w art. 30 w ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) art. 74 ustawy z dnia 15 lipca 2011 r. o zawodach
pielęgniarki i położnej;”.
Art. 91.
1. Osoby, które w dniu
wejścia w życie ustawy posiadają stwierdzone albo przy-
znane prawo wykonywania zawodu,
zachowują to prawo.
2. Do
postępowań w przedmiocie prawa wykonywania zawodu, wszczętych i nie-
zakończonych przed dniem wejścia w życie ustawy, stosuje się przepisy dotych-
czasowe.
3. Wydane na podstawie przepisów dotychczasowych
zaświadczenia o prawie wy-
konywania zawodu albo ograniczonym prawie wykonywania zawodu
zachowują
moc.
Art. 92.
1. Rejestry prowadzone w dniu
wejścia w życie ustawy przez okręgowe rady pielę-
gniarek i
położnych oraz Naczelną Radę Pielęgniarek i Położnych stają się reje-
strami prowadzonymi na podstawie niniejszej ustawy.
2. Do
postępowań dotyczących wpisu do rejestrów, o których mowa w ust. 1,
wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie ustawy, stosuje się
przepisy dotychczasowe.
3. Do rejestrów, o których mowa w ustawie, stosuje
się art. 15 ustawy z dnia 17 lu-
tego 2005 r. o informatyzacji
działalności podmiotów realizujących zadania pu-
bliczne (Dz. U. Nr 64, poz. 565, z
późn. zm.
).
Art. 93.
Zaświadczenia wydane przez organy okręgowych izb pielęgniarek i położnych oraz
Naczelnej Izby
Pielęgniarek i Położnych na podstawie dotychczasowych przepisów
18)
Zmi
any wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 12, poz. 65 i Nr 73, poz. 501,
z 2008 r. Nr 127, poz. 817, z 2009 r. Nr 157, poz. 1241, z 2010 r. Nr 40, poz. 230, Nr 167, poz. 1131
i Nr 182, poz. 1228 oraz z 2011 r. Nr 112, poz. 654.
1455to
56
zachowują ważność przez okres, na jaki zostały wydane, o ile niniejsza ustawa nie
stanowi inaczej.
Art. 94.
1. Krajowa Rada Akredytacyjna Szkolnictwa Medycznego
powołana na podstawie
dotychczasowych przepisów staje
się Krajową Radą Akredytacyjną Szkół Pielę-
gniarek i
Położnych w rozumieniu niniejszej ustawy.
2. Czas trwania kadencji
członków Krajowej Rady Akredytacyjnej Szkolnictwa
Medycznego wybranych na podstawie przepisów dotychczasowych liczy
się od
dnia ich wyboru na podstawie tych przepisów.
3. Akredytacje
szkół pielęgniarskich i położnych wydane na podstawie dotychcza-
sowych przepisów
zachowują ważność przez okres, na jaki zostały wydane.
4. Do
postępowań dotyczących akredytacji szkół pielęgniarskich i położnych,
wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie ustawy, stosuje się
przepisy dotychczasowe.
Art. 95.
Centrum
Kształcenia Podyplomowego Pielęgniarek i Położnych utworzone na pod-
stawie przepisów dotychczasowych staje
się Centrum w rozumieniu niniejszej usta-
wy.
Art. 96.
1. Osoby, które
odbywają staże podyplomowe na podstawie art. 9 ustawy, o której
mowa w art. 103,
rozpoczęte przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, i
osoby, które
są obowiązane do odbycia takiego stażu, a nie rozpoczęły go przed
dniem
wejścia w życie niniejszej ustawy, mogą uzyskać prawo wykonywania
zawodu
pielęgniarki lub położnej pod warunkiem ukończenia stażu do dnia 1
stycznia 2015 r.
2. Do
staży podyplomowych, o których mowa w ust. 1, stosuje się przepisy dotych-
czasowe.
3. Po
upływie terminu określonego w ust. 1 prawo wykonywania zawodu wygasa.
Art. 96a.
W roku 2012
środki przeznaczone na sfinansowanie stażu podyplomowego na pod-
stawie art. 9 ustawy, o której mowa w art. 103, przekazuje
marszałkowi wojewódz-
twa minister
właściwy do spraw zdrowia ze środków Funduszu Pracy.
Art. 96b.
W roku 2013
środki przeznaczone na sfinansowanie stażu podyplomowego na pod-
stawie art. 9 ustawy, o której mowa w art. 103, przekazuje
marszałkowi wojewódz-
twa minister
właściwy do spraw zdrowia ze środków Funduszu Pracy.
1455to
57
Art. 96c.
W roku 2014
środki przeznaczone na sfinansowanie stażu podyplomowego na pod-
stawie art. 9 ustawy, o której mowa w art. 103, przekazuje
marszałkowi wojewódz-
twa minister
właściwy do spraw zdrowia ze środków Funduszu Pracy.
Art. 97.
1. Osoby, które przed dniem
wejścia w życie niniejszej ustawy ukończyły liceum
medyczne lub
szkołę policealną albo szkołę pomaturalną kształcącą w zawodzie
pielęgniarki albo ukończyły szkołę policealną albo szkołę pomaturalną kształcą-
cą w zawodzie położnej, które nie uzyskały stwierdzenia prawa wykonywania
zawodu przed dniem
wejścia w życie niniejszej ustawy, a spełniają inne wyma-
gania
określone w art. 28 albo art. 31, mogą uzyskać stwierdzenie prawa wyko-
nywania zawodu,
jeżeli do dnia 1 stycznia 2015 r. złożyły stosowny wniosek.
2. Po
upływie terminu określonego w ust. 1 prawo wykonywania zawodu albo
ograniczone prawo wykonywania zawodu wygasa.
Art. 98.
1.
Kształcenie podyplomowe rozpoczęte przed dniem wejścia w życie niniejszej
ustawy odbywa
się na dotychczasowych zasadach.
2.
Kształcenie w szkołach pielęgniarskich i szkołach położnych kontynuuje się na
dotychczasowych zasadach.
Art. 99.
1. Centrum przygotuje programy
kształcenia, o których mowa w art. 78, do dnia 23
sierpnia 2015 r.
2.
Kształcenie podyplomowe rozpoczęte przed ogłoszeniem programu kształcenia,
o którym mowa w art. 78, kontynuuje
się na podstawie dotychczasowego pro-
gramu
kształcenia do czasu jego zakończenia.
3. Do czasu
ogłoszenia programów, o których mowa w art. 78, kształcenie pody-
plomowe jest realizowane na podstawie programów ramowych,
obowiązujących
przed dniem 23 sierpnia 2011 r.
Art. 100.
Cudzoziemcy
odbywający w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy staż podyplo-
mowy na podstawie art. 13 ustawy, o której mowa w art. 103,
odbywają go na do-
tychczasowych zasadach, z tym
że staż ten jest uznawany za staż adaptacyjny w ro-
zumieniu niniejszej ustawy.
Art. 101.
Pielęgniarka i położna wykonujące w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy zawód
w formach, o których mowa w art. 19 ust. 1 pkt 1–3,
przekazują dane, o których
1455to
58
mowa w art. 19 ust. 2, w terminie 3
miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej
ustawy.
Art. 102.
1. Przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 6, art. 8b, art. 8c ust. 3 i 10, art.
10e ust. 3, art. 10h ust. 5, art. 10s ust. 2, art. 10u, art. 11 ust. 4 i 5, art. 12 ust. 3,
art. 16 ust. 10 i art. 20 ust. 8 ustawy, o której mowa w art. 103,
zachowują moc
do dnia
wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art.
6, art. 27 ust. 10, art. 34, art. 41 ust. 2, art. 54 ust. 5, art. 60 i art. 74.
2. Przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 11 ust. 6 ustawy z dnia 20
kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o zawodach
pielęgniarki i położnej oraz nie-
których innych ustaw (Dz. U. Nr 92, poz. 885 oraz z 2007 r. Nr 176, poz. 1237)
zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na
podstawie art. 55 ust. 2.
Art. 103.
Traci moc ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o zawodach
pielęgniarki i położnej (Dz. U. z
2009 r. Nr 151, poz. 1217, z
późn. zm.
).
Art. 104.
Ustawa wchodzi w
życie z dniem 1 stycznia 2012 r., z wyjątkiem art. 95 i art. 99,
które
wchodzą w życie z dniem ogłoszenia.
19)
Nr 219, poz. 1706 i Nr 238, poz. 1578 oraz z 2011 r. Nr 45, poz. 235, Nr 106, poz. 622 i Nr 112,
poz. 654.
Załączniki do ustawy z dnia 15 lipca 2011 r. (poz. 1039)
Załącznik nr 1
WYKAZ
TYTUŁÓW PIELĘGNIAREK
1) Gesundheits-und Krankenpflegerin /Gesundheits- und Krankenpfleger” w
Republice Federalnej Niemiec;
2) „Hospitalier(ère)/Verpleegassistent(e)“ lub „Infirmier(ère) hospitalier(ère)
/Ziekenhuisverpleger (verpleegster)“ w Królestwie Belgii;
3) „
Медицинска сестра” w Republice Bułgarii;
4) „Sygeplejerske” w Królestwie Danii;
5) „Infirmier(ère)” w Republice Francuskiej;
6) „Registered General Nurse” w Republice Irlandii;
7) „Infermiere professionale” w Republice
Włoskiej;
8) „Infirmier” w Wielkim
Księstwie Luksemburga;
9) „Verpleegkundige” w Królestwie Niderlandów;
10) „State Registered Nurse” lub „Registered General Nurse” w Zjednoczonym
Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii
Północnej;
11)
„Διπλωµατούχος ή πτυχιούχος νοσοκόµος, νοσηλευτής ή νοσηλεύτρια” w
Republice Greckiej;
12) „Enfermero/a diplomado/a” w Królestwie Hiszpanii;
13) „Enfermeiro” w Republice Portugalii;
14) „Diplomierte Gesundheits- und Krankenschwester – Diplomierter Gesund-
heits- und Krankenpfleger” w Republice Austrii;
15) „Sairaanhoitaja/Sjukskötare” w Republice Finlandii;
16) „Sjuksköterska” w Królestwie Szwecji;
17) „Všeobecná sestra/Všeobecný
ošetřovatel” w Republice Czeskiej;
18) „Õde” w Republice
Estońskiej;
19)
„Εγγεγραµµένος Νοσηλευτής” w Republice Cypryjskiej;
20)
„Māsa” w Republice Łotewskiej;
21) „Bendrosios praktikos slaugytojas” w Republice Litewskiej;
22) „Ápoló” w Republice
Węgierskiej;
23) „Infermier Registrat tal–Ewwel Livell” w Republice Malty;
24) „Asistent medical generalist” w Rumunii;
25) „Diplomirana medicinska sestra / Diplomirani zdravstvenik” w Republice
Słowenii;
26) „Sestra” w Republice
Słowackiej;
26a) „Medicinska sestra
opće njege/medicinski tehničar opće njege” lub „Prvo-
stupnik (baccalaureus) sestrinstva/prvostupnica (baccalaurea) sestrinstva” w
Republice Chorwacji;
27) „Hjúkrunarfræðingur” w Republice Islandii;
28) „Krankenschwester Krankenpfleger” w
Księstwie Liechtensteinu;
29) „Sykepleier” w Królestwie Norwegii;
1455to
2
30) „Infirmiere”, „Infirmier”, „Krankenschwester”, „Krankenpfleger”, „Infer-
miera” lub „Infermiere” w Konfederacji Szwajcarskiej.
Załącznik nr 2
WYKAZ
TYTUŁÓW POŁOŻNYCH
1) „Hebamme” lub „Entbindungspfleger” w Republice Federalnej Niemiec;
2) „Vroedvrouw/Accoucheuse” w Królestwie Belgii;
3) „
Акушерка” w Republice Bułgarii;
4) „Jordemoder” w Królestwie Danii;
5) „Sage-femme” w Republice Francuskiej;
6) „Midwife” w Republice Irlandii;
7) „Ostetrica” w Republice
Włoskiej;
8) „Sage-femme” w Wielkim
Księstwie Luksemburga;
9) „Verloskundige” w Królestwie Niderlandów;
10) „Midwife” w Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii
Północ-
nej;
11)
„Μαία – Μαιευτής” w Republice Greckiej;
12) „Matrona” lub „Asistente obstétrico” w Królestwie Hiszpanii;
13) „Enfermeiro especialista em enfermagem de saúde materna e obstétrica” w
Republice Portugalii;
14) „Hebamme” w Republice Austrii;
15) „Kätilö/Barnmorska” w Republice Finlandii;
16) „Barnmorska” w Królestwie Szwecji;
17) „Porodní asistentka/Porodní asistent” w Republice Czeskiej;
18) „Ämmaemand” w Republice
Estońskiej;
19)
„Εγγεγραμμένη Μαία” w Republice Cypryjskiej;
20)
„Vecmāte” w Republice Łotewskiej;
21) „Akušeris” w Republice Litewskiej;
22)
„Szülésznő” w Republice Węgierskiej;
23) „Qabla” w Republice Malty;
24)
„Moaşă” w Rumunii;
25) „Diplomirana babica/Diplomirani
babičar” w Republice Słowenii;
26) „Pôrodná asistentka” w Republice
Słowackiej;
26a) „Prvostupnik (baccalaureus) primaljstva/prvostupnica (baccalaurea) prima-
ljstva” w Republice Chorwacji;
27) „Ljósmóðir” w Republice Islandii;
28) „Hebamme” w
Księstwie Liechtensteinu;
29) „Jordmor” w Królestwie Norwegii;
30) „Sage-femme”, „Hebamme” lub „Levatrice” w Konfederacji Szwajcarskiej.