Graphics-Explorer
Wersja 2.0
(styczeń 2012)
PORTABLE & FREEWARE
http://davdata.nl/math/grxpl.html
Eksplorator graficzny
Przekład:
Robert Wiśniewski
http://chomikuj.pl/bobwis
Graphics-Explorer jest wszechstronnym i silnym programem do tworzenia diagramów, drukowania
i badania wykresów, równań i funkcji. Oprócz wykreślania różnych typów funkcji, program ten może
także przeprowadzać analizę regresji w celu dopasowania funkcji wielomianowych lub wykładniczych
dla danego zestawu punktów. Równania mogą zawierać stale (a, b, c), które można zmieniać
za pomocą myszki. Wykres aktualizuje się natychmiast prezentując znaczenie stałych, np. w równaniu
y = a*sin(b*x+c), gdzie a, b, c, są odpowiednio amplitudą, częstością i przesunięciem fazowym.
- 2 -
SPIS TREŚCI
1. Szybki start
2. Formuły
2.1. Typy
2.2. Operatory i priorytety
2.3. Funkcje
2.4. Wprowadzanie danych
2.5. Przeładowywanie formuł
2.6. Usuwanie formuł
2.7. Różniczkowanie i całkowanie
2.8. Obliczanie powierzchni
2.9. Zapisywanie
2.10. Otwieranie
2.11. Tabela danych
2.12. Składnia
3. Grafika
3.1. Przewijanie / skalowanie
3.2. Wybór ćwiartki układu współrzędnych
3.3. Zmiana kolorów
3.4. Usuwanie
3.5. Przerysowywanie
4. Wielomiany
4.1. Wprowadzanie
4.2. Stopień
4.3. Operacje
5. Punkty
5.1. Dodawanie
5.2. Usuwanie
5.3. Tworzenie wielomianów
5.4. Tworzenie okręgów
5.5. Tworzenie linii prostych
5.6. Tworzenie funkcji wykładniczych
6. Stałe
6.1. Stosowanie
6.2. Zmiana
6.3. Zastępowanie
7. Ustawienia
7.1. Radiany / stopnie
7.2. Dodawanie / zastępowanie
7.3. Automatyczne wykreślanie
8. Menu
9. Skróty klawiszowe
10. Informacje i inne produkty
- 3 -
1. Szybki start
Uruchomić program Graphics-Explorer, wpisać w dolnym polu edycji y = 0.2x^2-5 i wcisnąć klawisz
Enter. W oknie programu ukaże się parabola w domyślnym kolorze czerwonym.
W pasku kolorów na dole ekranu
kliknąć przycisk
,
po czym w dolnym polu edycji wpisać y = 5sin(x) i wcisnąć klawisz Enter. W oknie programu ukaże
się dodatkowy wykres sinusoidy, w kolorze zielonym.
Skorzystać z przycisków
oraz
na dole ekranu aby przewijać wykres.
Klikanie prawym klawiszem myszki na ekranie, wstawia poziome i pionowe linie odniesienia.
Skorzystać z przycisków
oraz
na dole ekranu w celu skalowania wykresu.
Aby wyciągnąć formułę 1 do pola edycji, kliknąć przycisk
, po czym kliknąć przycisk
.
Aby wyświetlić na dole ekranu wprowadzoną formułę, wskazać kursorem myszki kolorowy przycisk.
Teraz kliknąć przycisk
i wpisać formułę y = a*x^2 + b*x + c , po czym wcisnąć klawisz Enter.
Kliknąć przycisk
w prawym górnym rogu okna (pod przyciskiem
)
aby wybrać automatyczne aktualizowanie wykresu po zmianie stałych.
Teraz kliknąć stałą
,
lub
.
Kliknąć przycisk
/
w celu dodawania lub zastępowania stałych
w formule wykresu.
Bliższe informacje – patrz odpowiednie rozdziału niniejszego dokumentu.
2. Formuły
2.1. Typy
Program Graphics-Explorer rozpoznaje 4 typy formuł:
Typ 1
y = f(x)
Przykład:
y = 3x^2 + 2x - 3
Typ 2
x = f(y)
Przykład
x = 10 – y
Typ 3
y = f(v); x = g(v)
Przykład
y = sin(v); x = 3cos(v)
Typ 4
f(x,y) = g(x,y)
Przykład
3x^2 + 2y^2 = 100x
Formuły typu 1 mogą być 3-krotnie wykreślane i różniczkowane.
W celu różniczkowania, wpisać w polu edycji przed formułą
y = d: , y = dd: , lub y = ddd:
Przykłady:
y = d : x^2;
y = dd: 3sin(2x);
y = ddd: 3sin(x) – cos(3x)
W celu całkowania, wpisać w polu edycji przed formułą
y = i:
Przykłady:
y = i: 5sin(x^2)
Równania typu 4 mogą być wykreślane dość wolno.
- 4 -
2.2. Operatory i priorytety
Obliczenia zawarte w nawiasach maja najwyższy priorytet.
Przy równy priorytecie, obliczenia wykonywane są od strony prawej w lewo.
Poniżej zestawiono listę priorytetów od najwyższego do najniższego:
Funkcje
Potęgowanie (^)
Znak (-)
Mnożenie, dzielenie (*, /)
Dodawanie, odejmowanie (+, -)
2.3. Funkcje
sin
Sinus
cos
Cosinus
tan
Tangens
asin
Arcus Sinus
acos
Arcus Cosinus
sqrt
Pierwiastek kwadratowy
atan
Arcus Tangens
abs
Wartość bezwzględna
log
Logarytm dziesiętny
ln
Logarytm naturalny
exp
Potęga liczby e
int
Zaokrąglenie do najbliższej liczby całkowitej
Uwaga: W formułach może być stosowana liczba e, podobnie jak wyrażenie exp(...)
Przykłady:
y = x*sin(x)
y = 5sin(a*v) + 3sin(b*v); x = 5cos(a*v) + 3sin(b*v)
y = abs(10-x)
y = e^(0.1ln(x))
y = abs(6cos(x))
y = (x-10) / (x-5)
(x^2 + y^2)(y^2 + x (x+a)) = 4ª*x(y^2
(trifolium)
x = y^2 - 5
2.4. Wprowadzanie danych
W programie istnieją dwa pola edycji: jeden do wprowadzania formuł i drugi do wstawiania
współczynników. Kliknięcie w takim polu powoduje jego zaznaczenie.
Kliknięcie przycisku z niebieską strzałką
u dołu ekranu zaznacza aktywne pole
Klawisz Tab również zmienia aktywne pole.
Po wpisaniu formuły, kliknąć przycisk
aby narysować wykres. Alternatywnie można w tym celu
wcisnąć klawisz Enter lub wcisnąć kombinację klawiszy lewy alt + p.
- 5 -
Jednak przed wykreśleniem kliknąć jeden z kolorów:
lub wcisnąć jeden z klawiszy funkcyjnych od F1 do F9.
Podczas obliczeń, wewnętrznie zapisywany jest tekst w postaci tabeli.
Aby usunąć aktywne pole wprowadzania danych, kliknąć przycisk
u dołu ekranu lub wcisnąć
kombinację klawiszy lewy alt + r.
2.5. Przeładowywanie formuł
Aby załadować starą formułę do pola wprowadzania danych, kliknąć przycisk
u dołu ekranu lub
wcisnąć kombinację klawiszy lewy alt +g.
2.6. Usuwanie formuł
Pojedyncze formuły (wraz z wykresem) można usuwać z pola edycji przez wybranie polecenia menu
Form/poly | Delete lub przez wciśnięcie kombinacji klawiszy lewy alt + fv.
2.7. Różniczkowanie i całkowanie (tylko dla równań typu 1)
Aby uzyskać wykres pochodnej 1-go stopnia, wpisać y = d: przed równaniem w polu edycji.
Podobnie wpisanie y = dd: lub y = ddd: przed równaniem, rysuje wykres drugiej i trzeciej pochodnej.
Przykład:
y = d: 5sin(2x)
Aby wykreślić całkę z funkcji, wpisać y = i: przed równaniem w polu edycji.
Zostaniemy poproszeni o podanie zakresu całkowania (dziedziny x) widocznego na ekranie.
Przykład:
y = i: 0.5x
2.8. Obliczanie powierzchni (tylko dla równań typu 1)
Może być obliczane i wyróżniane pole powierzchni między osią X i krzywą funkcji. Wybrać w tym celu
polecenie menu Form/poly | Area lub wcisnąć klawisze lewy alt + fo. Program poprosi o podanie
zakresy zmiennej x.
W celu usunięcia wyróżnionego obszaru, wybrać polecenie menu Graphs | Rewrite lub wcisnąć
klawisze lewy alt + fh.
2.9. Zapisywanie
Polecenie menu General | Save | Formula lub skrót lewy alt + bf zapisuje formuły do pliku XPF.
2.10. Otwieranie
Polecenie menu General | Open | Formula lub skrót lewy alt + of otwiera formuły z pliku XPF.
- 6 -
2.11. Tabela danych
Polecenie menu Form/poly | Tables lub skrót lewy alt + w wyświetla tabelę danych wartości
aktualnej funkcji.
Klawisz Esc zamyka tą tabelę.
Można korzystać pól na górze tej tabeli do ustawiania zakresu początkowego Start X i przyrostów
Step.
Przycisk R przywraca ustawienia domyślne.
2.12. Składnia
Dozwolone są spację miedzy znakami.
Przykład: Zapis y = 3 x - 12. 6 jest równoważny zapisowi y=3x-12.6
Znak mnożenia * można pominąć między:
- nawiasami: )(
y = (x-1)(x+1)
- stałymi, zmiennymi lub liczbami
y = 3x + 2c
- nawiasami () i stałymi lub zmiennymi
y = asin(b*x) + 5
- liczbami i funkcjami
y = 3sqrt(x^2 + 12)
Argumenty funkcji muszą być umieszczane w nawiasach (...)
Operatory nie mogą ze sobą sąsiadować:
dobrze:
y = 10*x(-3)x
źle:
y = 10*-3x
Stosowanie separatorów dziesiętnych (kropka lub przecinek) zależą od ustawień Windows
1
Formuły nie rozróżniają wielkich i małych liter
W funkcjach parametryczny takich jak y = 3sin(v) ; x = 2cos(v), obowiązkowy jest separator
w postaci średnika.
Po prawej stronie znaku równości = może występować tylko zmienna v.
Znaki x oraz y mogą znajdować się tylko po lewej stronie znaków równości =
Nawiasy otwarte ((... muszą być równoważone nawiasami zamkniętymi ...)).
Ograniczenia:
Maksimum 20 stałych, 20 wyników pośrednich, 30 kroków (+, -,*./, ^ lub funkcji) oraz 40 nawiasów.
Długość formuły nie może przekraczać 240 znaków.
Uwaga:
Wpisanie formuły w postaci funkcji y = ... x ... przyspiesza wykreślanie wykresu.
Formuła x^2 +2y = 5 jest wykreślana wolniej od formuły y = (5 – x^2)/2.
1
Nieprawda. Mam ustawiony przecinek, a program żąda kropki jak separatora (przypis tłumacza).
- 7 -
3. Grafika
3.1. Przewijanie / skalowanie
Na brzegu okna wykresu znajdują się przyciski do zmiany skali i do zmiany położenia współrzędnych:
Przyciski
oraz
przewijają ekran niezależnie w poziomie i w pionie.
Skrót klawiszowy lewy alt + s + klawisz kierunkowy również powoduje przewijanie ekranu
Przyciski
oraz
przybliżają / oddalają ekran względem linii odniesienia.
Skrót klawiszowy lewy alt + z + klawisz kierunkowy również powoduje skalowanie wykresu.
Skalowanie następuje względem linii odniesienia. Kliknięcie prawym klawiszem myszki na wykresie
zmienia położenie linii odniesienia. Domyślnie przebiegają one wzdłuż współrzędnych X=0 ; Y=0.
3.2. Wybór ćwiartki układu współrzędnych
Klikanie małych strzałek położonych na krawędzi okna wykresu lub skorzystanie ze skrótu
klawiszowego lewy alt + q + cyfra od 0 do 4, pozwala na wybór kwadrantu (ćwiartki) wykresu.
Kliknięcie przycisku
w prawym dolny roku okna wykresu lub skorzystanie ze skrótu klawiszowego
lewy alt + x, odtwarza oryginalną skalę wykresu.
3.3. Zmiana kolorów
Kolory wykresów, krzyży włosowych (celowników), tła i tekstu można ustawiać wg własnego uznania.
Ponadto do wykresów można dodawać tekst tytułów. Wybranie polecenia menu Graphs | Color,
otwiera poniższe okienko dialogowe Color Settings:
Klikać przyciski po lewej stronie i skorzystać z suwaków RGB do stawiania mieszanki kolorów.
Przycisk
resetuje do kolorów domyślnych, a przycisk
cofa ostanie zmiany.
Zapisywanie ustawień kolorów: lewy alt + bk lub wybranie polecenia menu General | Save | Colors
Otwieranie plików kolorów:
lewy alt + ok lub wybranie polecenia menu General | Open | Colors
- 8 -
3.4. Usuwanie
W celu całkowitego oczyszczenia okna grafiki można wybrać polecenie menu Graphs | Erase lub
skorzystać ze skrótu klawiszowego lewy alt + fc.
3.5. Przerysowywanie
W celu przerysowania wszystkich wykresów, wybrać polecenie menu Graphs | Rewrite lub
skorzystać ze skrótu klawiszowego lewy alt + fh.
Uwaga:
Można przechowywać do 9 formuł, jednak ekran może zawierać nieograniczona liczbę wykresów.
Polecenie przerysowywania oczyszcza ekran i odtwarza wszystkie przechowywane formuły, a więc
usuwa stare wykresy, których już nie można odzyskać. Przewijanie i skalowanie również powoduje
inicjowanie operacji przerysowywania.
4. Wielomiany
4.1. Wprowadzanie
Wielomian jest formułą typu: y = c
0
+ c
1
x + c
2
x
2
+ c
3
x
3
+ ....
Współczynniki wielomianu c
0
, c
1
, c
2
... są edytowane w okienku współczynników znajdującym się po
prawej stronie ekranu.
Kliknąć przycisk
aby wykreślić wielomian. Kliknąć przycisk
aby odtworzyć poprzedni
wielomian.
Alternatywnie, można skorzystać ze skrótów: lewy alt + p (plot) albo lewy alt + g (get).
Strzałka
lub
pod okienkiem edycji wskazuje na wpisywanie formuły lub wielomianu.
Puste pola w tabeli edycji współczynników maja wartości 0.
Skorzystanie z klawisza Enter przenosi nas do zaznaczania następnego pola podczas edycji
współczynników wielomianu.
4.2. Stopień
Klikanie lewym lub prawym klawiszem myszki w polu stopnia Degree, powoduje zwiększenie lub
zmniejszenie stopnia wielomianu.
Alternatywnie można w tym celu skorzystać ze skrótu lewy alt + d + klawisz kierunkowy.
Aby obliczyć wielomian stopnia n, wymagane jest minimum n+1 punktów.
Gdy punktów tych jest mniej, stopień wielomianu zostanie odpowiednio obniżony.
Gdy mamy znacznie więcej punktów niż trzeba, stosowana jest metoda najmniejszych kwadratów do
obliczania najlepiej dopasowanego wielomianu.
- 9 -
4.3. Operacje
Operacje wykonywane w programie Graphics-Explorer obejmują różniczkowanie, całkowanie,
zaokrąglanie, odbicia, oraz działania na wielomianach stopnia od 1 do 9, takie jak mnożenie,
dodawanie i odejmowanie w oknie edycji.
Wyniki obliczeń są przechowywane w oknie edycji. W celu tworzenia wykresów wyników, konieczne
jest korzystanie z polecenia rysowania. Bliższe informacje na ten temat – patrz rozdziały 8 i 9.
5. Punkty
5.1. Dodawanie
Kliknięcie lewym klawiszem myszki w oknie grafiki wstawia punkt w miejscu wskazywanym przez
celownik krzyżykowy. Zaokrąglenie ma miejsce w połowie odległości działki skali, chyba że zostanie
wciśnięty klawisz Shift. Do tabeli punktów Dot Table zostaną wstawione odpowiednie współrzędne.
Aby otworzyć tabelę punktów Dot Table, można wybrać polecenie menu Points | Table lub wcisnąć
kombinację klawiszy lewy alt + w.
Tabelę punktów można edytować. Można punkty dodawać, usuwać, lub zmieniać ich współrzędne.
Dokładność jest wtedy większa niż przy korzystaniu z klikania myszką. Wciśnięcie klawisza Enter
pozwala na przejście do następnego pola tabeli, Nowe punkty zostaną usunięte jeśli linia
przechodząca przez te punkty przecina się z osią Y poza zakresem widoczności.
5.2. Usuwanie
Istniejące punkty usuwa się przez ich ponowne kliknięcie lub przez kliknięcie przycisku
na górze tabeli danych.
Aby usunąć wszystkie punkty, można kliknąć
lub wybrać polecenie menu Points | Erase.
5.3. Tworzenie wielomianów
Po wstawieniu punktów, ustawić stopień wielomianu Degree, można skorzystać ze skrótu
klawiszowego lewy alt + fp albo wybrać polecenie menu Points | Make | Polynomial.
Zostanie utworzony wykres przechodzący przez wstawione punkty dokładnie wtedy, gdy stopień
wielomianu Degree = liczba punktów -1.
Jeśli mamy większą liczbę punktów, wówczas stosowana jest metoda najmniejszych kwadratów
w celu wyboru najlepszej aproksymacji.
5.4. Tworzenie okręgów
Okręgi budujemy jako przechodzące przez pierwsze 3 punkty w tabeli punktów
Korzystamy przy tym z polecenia menu Points | Make | Circle lub korzystamy ze skrótu
klawiszowego lewy alt + fc.
Zachodzą tu poniższe, dalsze przypadki:
- 10 -
Brak punktów – rysowany jest okrąg o środku w początku układu współrzędnych (0,0),
mającego promień równy 5 jednostek skali
Jeden punkt – – rysowany jest okrąg o środku w pierwszym punkcie i o promieniu 5
Dwa punkty – rysowany jest okrąg o środku w punkcie 1, przechodzący przez punkt 2
Obliczane równanie wyświetlane jest w polu edycji formuły i ma postać:
(x -a)^2 + (y - b)^2 = c, gdzie a i b są współrzędnymi środka, natomiast c jest kwadratem promienia.
5.5. Tworzenie linii prostych
Po wstawieniu dwóch punktów, wybrać polecenie menu Points | Make | Line.
Gdy wstawione jest mniej niż 2 punkty, rysowana jest linia prosta przechodząca przez początek
układu współrzędnych (0,0), mająca nachylenie m = 1.
Równanie typu y = mx + n wyświetlane jest w polu edycji formuły
5.6. Tworzenie funkcji wykładniczych
Po wstawieniu punktów, wybrać polecenie menu Points | Make | Exp. Function =
oraz jeden z poniższy wariantów:
ab^x
Najlepsze dopasowanie a, b (za pomocą analizy regresji)
ae(bx)
Najlepsze dopasowanie j. w. przy podstawie e
ab^x + c
Najlepsze dopasowanie a, b, c (za pomocą analizy regresji)
ae^(bx) + c
Najlepsze dopasowanie j. w. przy podstawie e
e^(ax^2 + bx + c)
Najlepsze dopasowanie j. w. dla funkcji 2-go stopnia
Gdy wstawione są tylko 2 punkty, zakłada się, że c = 0
Uwagi:
1. Podstawa potęgi nie może być ujemna
2. Wykładniki nie mogą być ujemne
6. Stałe
6.1. Stosowanie
W formułach i wielomianach można stosować stale: a, b, c, e, oraz p, przy czym stała p jest liczbą pi
( - 3.14...), stała e jest podstawą logarytmów naturalnych, natomiast stale a, b i c są zmieniane.
Podczas wykreślania, przybierają one różne wartości wyświetlane w polach stałych Constants.
6.2. Zmiana
Klikanie lewym lub prawym klawiszem myszki w polach stałych Constants powoduje odpowiednio
zwiększanie lub zmniejszanie stałej o wartość 1.
Alternatywnie można korzystać ze skrótu klawiszowego lewy alt + c + klawisz kierunkowy.
- 11 -
6.3. Zastępowanie
Utworzony wykres korzystający ze stałych a, b, c, ulega zmianie przy zmianie tych stałych.
Jednak wybranie polecenia menu form / poly | Subst. abc, lub skorzystanie ze skrótu klawiszowego
lewy alt + fa powoduje ustalenie tych stałych w formule.
7. Ustawienia
7.1. Radiany / stopnie
Zmienne przyciski
/
dotyczą funkcji trygonometrycznych, takich
jak: sin, cos, tan, asin, acos, atan. Wartość X mierzona jest w radianach lub w stopniach. Jednak
przy całkowaniu stosowane są wyłącznie radiany.
7.2. Dodawanie / zastępowanie
Zmienne przyciski
/
służą so dodawania grafiki na ekranie
lub do oczyszczania ekranu i przerysowania formuł w celu usuwania starych.
Gdy wybrana jest opcja Add, stara grafika z nadpisanymi formułami pozostaje na ekranie;
Gdy wybrana jest opcja Replace, stara na ekranie zostaje zastąpiona nową;
Zaznaczony kolor odpowiada formule lub wielomianowi. Dla wybranego koloru, tekst formuły lub
współczynniki są przechowywane, jak również przechowywana jest a wewnętrzna tabela zawierająca
kroki służące do obliczania wartości. Tak więc każdy kolor odpowiada jednemu wykresowi.
Domyślna operacja przerysowania ma miejsce gdy przewijamy albo skalujemy wykres, lub gdy
zamieniamy stale w trybie automatycznego wykreślania.
Wybranie polecenia menu Graphs | Rewrite lub skorzystanie ze skrótu klawiszowego lewy alt + fh
powoduje przerysowanie wykresu
7.3. Automatyczne wykreślanie
Zmienne przyciski
/
dotyczą automatycznego rysowania.
Alternatywnie można zmieniać ta opcję skrótem klawiszowym lewy alt + m + klawisz kierunkowy.
Gdy wybrana jest opcja Autoplot, wszystkie wykresy będą przerysowane po zmianie stałych. Klikanie
lewym / prawym klawiszem myszki w polach ustawiania stałych, zmieniają ich wartość o ustawiony
przyrost .
8. Menu
Klawisz funkcyjny F10 uaktywnia wybór menu za pomocą klawiatury.
Klawisz Enter otwiera wybrane menu.
Klawisz Esc zamyka otworzone menu.
- 12 -
Restart – Usuwa wykresy, przywraca skalę i ustawienia do wartości domyślnych
Print – Otwiera okienko dialogowe drukowania z opcji wydruku
Save >> Formula – Zapisuje formułę w pliku formatu XPF
Graphs >> Clipboard – Kopiuje mapę bitową ekranu do schowka
Files – Zapisuje mapę bitową ekranu do pliku BMP
Colors – Zapisuje kolory w pliku XPS
Open >> Formula – Otwiera plik XPF i rysuje wykres
Color – Otwiera plik XPS i ustawia kolory
Quit – Wyjście z programu
Delete – Usuwa wykres z ekranu
Subst. abc – Zastępuje stałe a, b, c w formule aktualnymi wartościami
Area – Oblicza pole powierzchni między krzywą, a osią X
Tables – Wyświetla tabelę z wartościami funkcji
Poly >> Plus – Dodaje zaznaczony wielomian do okna formuł
Minus – Dodaje zaznaczony wielomian z okna formuł
Multiply – Mnoży zaznaczony wielomian przez okno formuł
Round – Zaokrągla wielomian zawarty w oknie formuł
Derivative – Różniczkuje wielomian zawarty w oknie formuł
Integral – Calkuje wielomian zawarty w oknie formuł
Reflexion >> in X-axis – Odbicie liniowe względem X
in Y-axis – Odbicie liniowe względem Y
in (0,0) – Odbicie punktowe
Uwaga: Po wybraniu polecenia menu Poly>> trzeba kliknąć przycisk
aby zobaczyć nowy
wykres na ekranie.
Erase – Usuwa wszystkie wykresy
Colors – Otwiera okienko wyboru kolorów
Rewrite – Usuwa stare (osierocone) wykresy
Erase – Usuwa wszystkie punkty
Table – Wyświetla tabelę punktów
Make >> Line – Wyznacza linię prostą przechodzącą przez 3 pierwsze punkty
Polynomial – Wyznacza wielomian przechodzący przez wstawione punkty
Circle – Wyznacz okrąg przechodzący przez 3 pierwsze punkty
exp. Function y = >> ab^x
Najlepsze dopasowanie a, b
ae(bx) Najlepsze dopasowanie j. w. przy podstawie e
ab^x + c
Najlepsze dopasowanie a, b, c
ae^(bx) + c
Najlepsze dopasowanie j. w. przy podstawie e
e^(ax^2 + bx + c) Najlepsze dopasowanie j. w. funkcji 2-go stopnia
- 13 -
About – Wyświetla okienko informacyjne o nazwie programu o jego autorach
Status – Wyświetla okienko informacyjne o numerze i dacie serii oraz o statusie programu
Conditions –Wyświetla okienko informacyjne o warunkach korzystania z programu
– Wyświetla zawartość niniejszego pliku pomocy wbudowanego w program.
9. Skróty klawiszowe
Uwaga: Przy wprowadzaniu skrótów klawiszowych, wcisnąć i przytrzymać lewy klawisz Alt.
Na poniższej liście oznacza klawisz kierunkowy, a litery oznaczają wciśnięcie klawisza.
alt
c + [kursor]
Ustawianie stałych
alt
d + [kursor]
Ustawianie kąta
alt
n + [kursor, Enter] Zmiana ustawień
alt
s + [kursor]
Przewijanie
alt
z + [kursor]
Skalowanie Zoom
alt
x
Odtworzenie domyślnego skalowania
alt
q + [0,1,2,3,4]
Wybór ćwiartki wykresu
alt
w
Tabela wartości funkcji
alt
.
Otwieranie tabeli punktów
alt
k
Otwieranie okienka ustawiania kolorów
alt
a
Otwieranie okienka drukowania z opcjami
alt
b [c,k,f,g]
Zapisanie: schowek: kolor, formuła, bitmapa
alt
o [k,f]
Otwieranie pliku: kolor. Formula
alt
p
Wykres formuły lub wielomianu
alt
g
Odzyskanie tekstu formuły lub współczynników
alt
r
Usunięcie formuły lub współczynników z pola edycji
alt
h
Pomoc
alt
fp
Obliczenie wielomianu
alt
fc
Obliczenie równania okręgu
alt
fh
Przerysowanie ekranu
alt
fs
Oczyszczenie ekranu
alt
fr
Zaokrąglenie całkowite współczynników w górę
alt
fd
Różniczkowanie wielomianu
alt
fi
Całkowanie wielomianu
alt
fv
Usunięcie formuły
alt
fa
Zastąpienie a, b, c w formule aktualnymi wartościami
alt
fo
Obliczenie pola powierzchni między krzywą a osią X
Uwaga: Krzywe Lissajous w okienku informacyjnym są utworzone za pomocą funkcji parametrycznej:
y = 20cos(0.03a*v) + 12cos(0.03b*v)
x = 20sin(0.03a*v) + 12sin(0.03c*v)
gdzie v zmienia się od 0 do 300; a, b są liczbami losowymi; c jest całkowitą liczbą losową od 1 do 20.
- 14 -
10. Informacje i inne produkty
Live 1.3
Rozwiązuje układ do 9 równań liniowych metodą eliminacji krokowej Gaussa-Jordana
Connect 4 Popularna gra planszowa.
Poziomy: 1 do 8.
Wyszukiwanie od 3 do 17 ruchów w przód
Strategie: od 0 do 7: defensywna, taktyczna, ofensywna, losowa, ...
Rozmiary planszy: 8 kolumn, 7 rzędów
Sala sławy
Analiza gry
Pinwheel
Otwarty, zaawansowany kalkulator mechaniczny
Operacje krokowe pokazują szczegóły cykli
Factors
Faktoryzacja do 4 liczb. Liczby mogą zawierać do 18 cyfr.
Obliczanie największego wspólnego dzielnika GCD
Euclid
Rozwiązywanie równań Ax + By = C dla całkowitych liczb A, B, C
Program:
Graphics-Explorer
ver. 2 (styczeń 2012)
Autor:
David E. Dirkse
Castricum
The Netherlands
e-mail:
david@davdata.nl
Strona domowa:
www.davdata.nl
Autor ma nadzieję, że polubicie ten bezpłatny program.
Uwagi, komentarze lub sugestie będą mile widziane.
Proszę o zgłaszanie wszelkich błędów stwierdzonych w pracy programu lub w dokumentacji.