KIEROWANIE DZIAŁANIAMI

RATOWNICZYMI,

ORGANIZACJA DZIAŁAŃ

RATOWNICZO-GAŚNICZYCH

Kierowanie działaniami

ratowniczymi

Kierowanie działaniami ratowniczymi
Kierowanie działaniami według rozporządzenia prowadzone jest

jednoosobowo przez uprawnioną osobę odpowiednio oznakowaną, w
sposób widoczny dla innych uczestników działań ratowniczych.
Kierujący działaniem ratowniczym (KDR), oddziałuje na podległe siły
podmiotów systemu na miejscu zdarzenia, zgodnie z przyjętymi
procedurami i planami ratowniczymi, w celu wykonania określonych
czynności ratowniczych.

Kierowanie, dowodzenie i

dysponowanie sił i środków

Kierowanie działaniami ratowniczymi polega na odpowiednim
kierowaniu i dysponowaniu podległymi jednostkami – siłami w celu
wykonania określonego zadania, np.: usunięciu zagrożenia dla życia
ludzi i zwierząt oraz mienia.
Dowodzenie akcją ratowniczą - zespół czynności realizowanych przez
dowódców wszystkich szczebli w zakresie wprowadzania sił i środków
do dzia­łań, nadzorowanie realizacji zadań, kontrolowanie efektów
prowadzonych działań ratowniczych, aż do zakończenia akcji
ratowniczej.

Dysponowanie sił i środków - stawianie w stan gotowości bojowej i
kierowanie do działań ratow­niczych sił i środków ratowniczych.

Proces podejmowania decyzji

Algorytm podejmowania decyzji

Cykl wyszukiwania rozwiązań

Algorytm postępowania ratowniczego

Lp. Elementy składowe poprawnej realizacji procesu

kierowania działaniami ratowniczo-gaśniczymi

1.

Rozpoznanie pośrednie i bezpośrednie

2.

Wstępna ocena sytuacji ze szczególnym
ukierunkowaniem na występujące zagrożenia dla
ludzi

3.

Rozpoznanie i ocena przesłanek służących
postawieniu prognozy dla zastanej sytuacji zagrożenia

4.

Sformułowanie zamiaru taktycznego (cel do
osiągnięcia, sposoby realizacji, kolejność działań do
przeprowadzenia

Lp. Elementy składowe poprawnej realizacji procesu

kierowania działaniami ratowniczo-gaśniczymi

5.

Opracowanie i przyjęcie struktury dowodzenia

6.

Podział terenu akcji na odcinki bojowe

7.

Opracowanie zasad i ustalenie kolejności
wprowadzania pojazdów pożarniczych do miejsca
prowadzonych działań

8.

Organizacja stanowisk bojowych

Algorytm postępowania ratowniczego

Algorytm postępowania ratowniczego

Lp. Elementy składowe poprawnej realizacji procesu

kierowania działaniami ratowniczo-gaśniczymi

9.

Określenie składu i utworzenie odwodu taktycznego

10. Dobór pojazdów pożarniczych i sprzętu oraz

optymalne wykorzystanie ich walorów taktyczno-
technicznych

11. Zorganizowanie zaopatrzenia w środki gaśnicze (np.

zaopatrzenie wodne)

12. Organizacja łączności dowodzenia i współdziałania

Algorytm postępowania ratowniczego

Lp. Elementy składowe poprawnej realizacji procesu

kierowania działaniami ratowniczo-gaśniczymi

13. Dobór służb współdziałających i sposób rozdziału

zadań dla uczestniczących w działaniach podmiotów

14. Powołanie sztabu akcji (sposób zorganizowania i

skład, stopień wykorzystania)

15. Organizacja zabezpieczenia logistycznego działań

16. Dobór form działań gaśniczych (w przypadku

pożarów)

Algorytm postępowania ratowniczego

Lp. Elementy składowe poprawnej realizacji procesu

kierowania działaniami ratowniczo-gaśniczymi

17. Rozkazodawstwo (zapewnienie przepływu rozkazów,

poleceń i meldunków)

18. Praca z dokumentacją operacyjną

19. Organizacja współpracy z organami koordynującymi

(PA, PSK, WSKR, KCKRiOL)

Algorytm postępowania ratowniczego

Lp. Elementy składowe poprawnej realizacji procesu

kierowania działaniami ratowniczo-gaśniczymi

20. Dobór procedur taktycznych i technik gaśniczych

21. Bieżąca ocena sytuacji i reagowanie na jej zmiany

22. Nadzór nad przestrzeganiem przepisów

bezpieczeństwa i higieny pracy ratowników

23. Zabezpieczenie i przekazanie miejsca prowadzenia

działań

Kryteria brane pod uwagę przy

organizacji działań

ratowniczo-gaśniczych:

Bezpieczeństwa działań

Skuteczności działań

Ekonomiczne

Kryteria brane pod uwagę przy

organizacji działań

ratowniczo-gaśniczych:

• Efektywność
• Skuteczność działania
• Korzystność
• Ekonomiczność
• Optymalizacja

Efektywność:

• Efektywność – pojęcie należące do

kategorii niejednoznacznych. Termin ten
może obejmować (wg Zieleniewskiego J.)
w znaczeniu uniwersalnym:

skuteczność

,

ekonomiczność

i jej odmiany,

korzystność

i

jej odmiany.

Efektywność → inaczej:

„sprawność działania”.

Ocena efektywności wymaga przyjęcia kryteriów
i przedmiotów oceny.
Funkcje kryteriów oceny mogą spełniać
różnorodne rodzajowo cechy:

organizacyjne,

rzeczowe,

osobowe,

finansowe,

społeczne.

• Przyjmowanie określonych przedmiotów i

kryteriów oceny nie może być zbyt dowolne
i arbitralne, a być powinni oparte na
przesłankach metodycznych.

W praktyce

najłatwiejszym jest preferowanie kryterium
końcowego wyniku finansowego

i

redukowanie innych, trudnych do
skonkretyzowania kryteriów.

Skuteczność:

Skuteczność działania –

sprawność działania

ocenianego pod względem zbliżenia się do celu,

jaki został zamierzony

.

Działanie jest skuteczne, jeśli cel został

osiągnięty, lub gdy został osiągnięty w

założonym procencie lub działanie osiągnęło

efekt umożliwiający w przyszłości osiągnięcie
celu.

Korzystność:

Korzystność –

działanie jest korzystne, jeśli w

rzeczywistości przyniosło korzyść, tj. jeśli saldo
zysku i strat jest netto („na plusie”) po stronie zysku.

Jeśli działanie spowodowało osiągnięcie 100%
zamierzonego celu, ale spowodowało zarazem
niezamierzone skutki ocenione negatywnie – których
koszt przekroczył 100% cenności osiągniętego
wyniku użytecznego, to działanie takie acz 100%
skuteczne, oceniamy jako negatywne.

Przykładem takiego przypadku jest ugaszenie
pożaru przy równoczesnym działaniu niszczącym
przez zalanie materiałów, co w efekcie może dać
straty przewyższające wartość materiałów
bezpośrednio uratowanych (w przypadku użycia
niewłaściwych metod i środków gaśniczych).

Korzystność działań ratowniczo–gaśniczych straży
pożarnych - jako działań prostych – jest
jednoznaczna. W przypadku pożaru można
porównywalnie oceniać koszty działań straży
pożarnej z ceną destrukcji pożaru na materiały i
budowle.

Ekonomicznośc:

Ekonomiczność – działanie jest ekonomiczne,
jeśli

stosunek wyniku użytecznego do kosztu jest

większy od jedności.

Wynik równy jedności jest

ekonomicznie obojętny. Miarą ekonomiczności jest
stosunek, a nie żadna wielkość bezwzględna.

Ekonomizacja działań wyraża się najczęściej w
postaci alternatyw; -

działanie do maksymalnego

wyniku danym kosztem albo do danego wyniku
najmniejszym kosztem

. Wynik użyteczny

działania nie musi pozostawać w prostym
(proporcjonalnym) związku z kosztami. Efekt
ekonomiczny można poprawić zmianą sposobu
działania, przy zachowaniu stałego poziomu
kosztów.

Optymalizacja:

Optymalizacja – optymalizacja decyzji polega na

wyborze takiego rozwiązania

spośród rozwiązań

dopuszczalnych,

które maksymalizuje

(lub

minimalizuje) funkcje celu

.