UKŁAD NERWOWY
Układ nerwowy dzieli się na:
Ośrodkowy - mózgowie i rdzeń kręgowy
Obwodowy - zwoje mózgowe i rdzeniowe, zwoje układu autonomicznego, nerwy obwodowe
Kora mózgu
Tworzą ją neurony jako istotę szarą mózgu, która pokrywa od zewnątrz włókna nerwowe (istotę białą).
Liczba neuronów w mózgu to 12 miliardów. Mała część kory jest słabo zróżnicowana i składa się jedynie z
warstw – drobinowej i piramidalnej, stanowiąc tzw. allocortex.
Większość powierzchni kory mózgu człowieka zajmuje tzw. isocortex, jej młodsza ewolucyjnie część,
zbudowana z sześciu warstw komórek:
●Warstwa drobinowa - zbudowana z niewielu małych, wrzecionowatych neuronów o licznych
połączeniach synaptycznych z warstwą ziarnistą zewnętrzną. Liczne są kom. glejowe.
●Warstwa ziarnista zewnętrzna- utworzona z małych kom. kształtu kulistego i piramidalnego.
●Warstwa zewnętrzna komórek piramidalnych z piramidowych neuronów. Podstawa zwrócona ku głębiej
położonym warstwom. Szczyt skierowany do warstwy drobinowej. Obok komórek piramidalnych obecne
komórki Martinotti’ego – małe wieloboczne komórki z krótkimi dendrytami, ich aksony do
powierzchownych warstw kory, gdzie rozwidlają się horyzontalnie, równolegle do jej powierzchni.
Warstwa piramidalna, zewnętrzna jest u człowieka szczególnie dobrze rozwinięta.
●Warstwa ziarnista wewnętrzna z małych komórek ułożonych gęsto obok siebie. Warstwa ta w różnych
okolicach kory mózgu jest zmiennie wykształcona.
●Warstwę komórek zwojowych budują niezbyt duże komórki piramidalne a także komórki Martinottie’go.
Warstwę tą spotykamy w każdym fragmencie kory mózgu.
●Warszwa różnokształtna najgłębsza warstwa komórek, są tu komórki:
wieloboczne i wrzecionowate
Martinottie’go
piramidalne
gwiaździste
Neuryty komórek tej warstwy idą do substancji białej, a dendryty kończą się w pobliżu komórek lub w
warstwie drobinowej kory mózgu.
W polach ruchowych kory:
warstwy komórek zwojowych i różnokształtnych - dobrze
warstwa ziarnista zewnętrzna i wewnętrzna – słabo
W polach czuciowych kory (czyli w ośrodkach wzroku i słuchu) - warstwa komórek piramidalnych - słabo.
Kosztem ich rozrastają się warstwy ziarniste.
Rozmieszczeniu neurocytów kory mózgu odpowiada swoisty układ włókien nerwowych, co łącznie
nazywamy mieloarchitekturą.
Pierwsze skupienie włókien leży w warstwie drobinowej. Włókna mają układ równoległy do powierzchni
kory i tworzą warstwę styczną (tangencjalną) włókien nerwowych. Włókna te są aksonami komórek
warstwy drobinowej zewnętrznej. Podobna warstwa styczna leży w obrębie zewnętrznych komórek
piramidalnych. Trzecie nagromadzenie włókien nerwowych lokalizuje się warstwie ziarnistej wewnętrznej.
Tworzą je kolaterale włókien nerwowych dochodzących do kory mózgu.
Pasmo warstwy zwojowej leży w obrębie warstwy piramidalnej wewnętrznej i zawiera głównie włókna
będące bocznicami neurytów komórek piramidalnych. Piąta warstwa włókien nerwowych w korze mózgu
ma odmienny kierunek ułożenia od opisanych dotychczas. Włókna te są ułożone prostopadle do istoty białej
w postaci promienistych pasm. Są to szczególnie neuryty komórek piramidalnych i komórek
różnokształtnych.
Wzgórze
To największy podkorowy ośrodek czuciowy, tu przecinają się wszystkie drogi czuciowe idące z obwodu
do kory mózgowej. Jest tu wiele jąder: przednie, boczne, przyśrodkowe i tzw. poduszka. Neurony wzgórza
należą do wielobiegunowych neurocytów kształtu gwiaździstego
Podwzgórze
Zawiera wiele skupisk neurocytów (jądra). Są to ośrodki dla czynności wegetatywnych, emocjonalnych. W
jego obrębie obecne ośrodki łaknienia i pragnienia. Niektóre jądra mają neurony posiadające zdolności
neurosekrecyjne. Do takich jąder zaliczamy:
jądro nadwzrokowe- nucleus suoraopticus ( produkujące wazopresynę)
jądro przykomorowe –nucleus paraventricularis (produkujące oksytocynę)
Pod względem histologicznym jądra podwzgórza dzielimy na:
wielkokomórkowe (o dużych neurocytach) - ( jądra nadwzrokowe i przykomorowe)
drobnokomórkowe (o neurocytach do kilkunastu mikro metrów średnicy)
Kora móżdżku
Ma trzy warstwy:
warstwę drobinową - z nielicznych komórek i włókien nerwowych. Budują ją dwa rodzaje komórek:
gwiaździste (małe i duże) i koszyczkowe (mocno rozgałęziony neuryt, oddający liczne kolaterale,
które oplatają ciała neurocytów sąsiedniej warstwy)
warstwę zwojową - zawiera duże neurony – gruszkowate. To neurony wielobiegunowe z
rozgałęzionymi dendrytami. Od podstawy odchodzi neuryt, który poprzez warstwę ziarnistą
dochodzi do substancji białej móżdżku. Neuryty komórek Purkinjego stanowią jedyne włókna
odchodzące od kory móżdżku.
warstwę ziarnistą – najgłębsza, z dużych i małych komórek ziarnistych ( na ciemno)
Do kory móżdżku dochodzą liczne włókna nerwowe. Są 2 rodzaje włókien:
włókna pnące się, docierające nawet do najbardziej wierzchniej warstwy- drobinowej
włókna kiciaste, które kończą się w warstwie ziarnistej kory móżdżku
Rdzeń kręgowy
Substancja szara rdzenia skupia wokół tzw. kanału centralnego, otoczona od zewnątrz istotą białą,
stanowiącą włókna odchodzące od rdzenia na obwód.
Substancja szara (poprzecznie) ma kształt motyla, lub litery H, przy czym górne (tylne) linie tej litery
dotykają obwodu rdzenia kręgowego i są smuklejsze niż dolne ( przednie). Rogi tylne – substancja szara
skupiona w tylnych smukłych liniach. Nagromadzoną zaś w przednich –rogi przednie. Ramiona litery H
łączy spoidło szare (w środku kanał centralny wysłany wyściółką - ependymą).
Substancja szara rdzenia zbudowana jest z pięciu rodzajów komórek:
► Duże komórki wielobiegunowe (gwiaździste/korzeniowe/ruchowe). Leżą w substancji szarej rogów
przednich. Średnica - do 150 mikrometrów (czyli największe nerwowe).
► Małe komórki wielobiegunowe należą do AUN, neuryty tworzą włókna przedzwojowe.
► Komórki sznurów rozmieszczone są równomiernie w obrębie całej istoty szarej rdzenia.
► Komórki spoidłowe są to komórki wielobiegunowe, neuryty ich z jednej strony istoty szarej rdzenia,
gdzie leży ciało komórki, przechodzą do drugiej, tworząc w okolicy kanału centralnego cienkie spoidło.
Spotykane są w rogach przednich rdenia.
► Komórki nerwowe z krótkim aksonem, to małe neurocyty wielobiegunowe, ich neuryt kończy się w
pobliżu ciała komórki. Pełnią rolę komórek kojarzeniowych, tworzą synapsy z innymi neurocytami rdzenia.
Zwoje mózgowe i rdzeniowe
Utworzone są przez średniej wielkości komórki rzekomojednobiegunowe – jej wypustka w niewielkiej
odległości od jej ciała jest otoczona osłonką mielinową, a już przy pierwszym wcięciu mieliny dzieli się na
dwie, przybierające kształt litery T.
►Jedna wypustka staje się dendrytem - włókno nerwowe o charakterze czuciowym, kończące się w różnych
narządach organizmu, tworzące liczne zakończenia nerwowe wolne i otorbione, druga zaś jest neurytem.
►Druga wypustka - jest również włóknem o charakterze czuciowym.
Każda komórka nerwowa zwoju mózgowego i rdzeniowego jest otoczona dwiema torebkami:
● Pierwsza - zbudowana z gleju ułożonego nabłonkowo, otacza bezpośrednio komórkę nerwową - zwane
są satelitami, trofocytami lub komórkami towarzyszącymi.
●Druga - otacza satelity, jest pochodzenia łącznotkankowego i stanowi tzw. śródnerwie.
Wśród komórek nerwowych budujących zwoje mózgowe i rdzeniowe wyróżniamy:
komórki małej średnicy (stanowiące elementy czuciowe narządów wewnętrznych)
komórki o dużej średnicy (komórki czuciowe powłok ciała i mięśni)
Rozmieszczenie komórek nerwowych w zwojach mózgowych i rdzeniowych jest charakterystyczne -
układają się one na ich obwodzie, a środek zwojów jest wypełniony włóknami nerwowymi. Każdy zwój
otoczony od zewnątrz torebką zbudowaną z tkanki łącznej wiotkiej.
Zwoje układu autonomicznego
Zbudowane są z komórek nerwowych, wielobiegunowych wśród których wyróżniamy:
komórki z jednym neurytem
komórki nerwowe posiadające wiele neurytów
Komórki nerwowe budujące zwoje autonomiczne w cytoplazmie mają wszystkie organella (w niektórych -
ziarnistości oraz wodniczki z koloidem – związane z neurosekrecją komórek zwojowych).
Każda komórka zwoju autonomicznego otoczona płaszczem satelitów i torebką łącznotkankową śródnerwia.
Tu komórki nerwowe rozmieszczone nieregularnie – brak wyodrębnionej części środkowej i obwodowej.
Na zewnątrz zawsze torebka łącznotkankowa.
Zwoje autonomiczne dzielimy na:
zwoje kręgowe (przykręgowe), leżące w pniu współczulnym
zwoje przedkręgowe, leżące poza pniem
zwoje śródściennymi, leżące w ścianach, torebkach lub przegrodach łącznotkankowych narządów
zwoje autonomiczne głowy
Opony ośrodkowego układu nerwowego
OUN otoczony jest tzw. oponami mózgowia i rdzenia kręgowego - błony łącznotkankowe:
► Opona twarda (włóknista) z tkanki łącznej włóknistej, która buduje dwie jej warstwy:
listek zewnętrzny, przylegający bezpośrednio do czaszki
listek wewnętrzny
Występują tu zatoki żylne (wysłane śródbłonkiem dużych naczyń krwionośnych). Dochodzi tu krew z żył
mózgowia, ucha wewnętrznego, oczodołu i gałki ocznej, a uchodzi do układu żyły szyjnej wewnętrznej.
► Opona pajęcza łączy się z twardą w miejscu przechodzenia nerwów mózgowych, resztę oddziela jamą
podoponową opony twardej. Zbudowana z tkanki łącznej włóknistej beleczkowatej. Opona ta tworzy
wpuklenia do zatok żylnych - ziarenka pajęczynówki (d=1-4 mm). Są one miejscem przesączania płynu
m-r do krwi żylnej zatok.
Płyn mózgowo-rdzeniowy - wydzieliną tkanki naczyniówkowej komór mózgowych. V = 150-200 ml.
Zawiera on przede wszystkim H
2
O, Na
+
, Cl
-
, białka, leukocyty (od 3-6 krwinek w 1 mm
3
płynu – wzrasta w
zapaleniach mózgu i opon = pleocytozą.
Opona miękka, ( naczyniową) leży bezpośrednio na powierzchni OUN. Zbudowana jest z tkanki łącznej
wiotkiej. W oponie tej znajdują się liczne, drobne naczynia krwionośne.
Tkanka naczyniówkowa mózgu jest zbudowana z dwóch warstw:
głębszej - przedłużenie opony naczyniowej mózgu i zawiera splot naczyniówkowy
powierzchownej-nabłonkowej
Tkanka naczyniówkowa występuje w komorach mózgowych. Produkuje ona płyn mózgowo-rdzeniowy,
który przesącza się do komór mózgowych przez jej część nabłonkową.