ANIMACJA WIARY – MATERIAŁ WSPOMAGAJĄCY ROZWÓJ DUCHOWY

SKAUTING PROPONUJE WARTOŚCI, nie wartości abstrakcyjne, narzucone z zewnątrz,
przedstawione jako przykłady do naśladowania, ale wartości :

- które się konkretyzują, pozwalają się doświadczyć i żyć nimi w grupi0e
- z których zdajemy sobie sprawę
- dzięki którym zadajemy sobie pytania
- które mogą stać się wartościami, do których przyznaje się młody człowiek mający
ś

wiadomość własnego życia

Skauting proponuje wartości:

Każdy artykuł naszego Prawa proponuje wartości jako apele, do odpowiedzi na które harcerka
jest zaproszona. Te apele są również tymi z Projektu Pedagogicznego i z Ewangelii. Miłość
bliskiego i szacunek dla innego człowieka są najważniejszymi wartościami. Wartości, które
się konkretyzują, pozwalają się doświadczyć i żyć nimi w grupie. Zajęcia, rady,
odpowiedzialności, życie w grupie... : całe życie harcerka pozwala żyć i sprawia, że wartości
ż

yją. lm dalej postępujesz w swojej animacji, tym lepiej odkryjesz wartości, lepiej zrozumiesz

jak są liczne i bogate.

Przykład:

-szlachetność
-prostota
-szacunek (siebie samego, innych, natury, życia, itd.)
można przeżywać między innymi w:
-zajęciach sportowych
-obozowaniu
-życiem z naturą
-spotkaniach, czuwaniach, zbiórkach...
-życiu każdego dnia

Wartości, z których zdajemy sobie sprawę i dzięki którym zadajemy sobie pytania.
Począwszy od wartości otrzymanych przez rodziców, szkołę, społeczeństwo, młody człowiek
tworzy sobie swoje osobiste wartości i konfrontuje je z wartościami innych. Odkrywa
wartości swojej grupy młodzieżowej, swojego zastępu, swojego towarzystwa. Są to wartości
rzeczywiste, które młody człowiek może swobodnie zaakceptować. Będą one dla niego
pewnym odnośnikiem, który pozwoli mu wziąć w swoje ręce jego własną edukację. W sposób
permanentny staff próbuje doprowadzić każda harcerkę do wytworzenia sobie własnego
systemu wartości i zajęcia osobistego wobec wartości innych . Każdy młody człowiek szuka
osób, na które mógłby się powołać, każdy członek staffu mógłby być tą osobą. Jest to jeszcze
jeden powód dla staffu, aby zył on w głębi tych wartości, a jego członkowie byli ich
ś

wiadkami.

Wartości, które mogą stać się wartościami, do których przyznaje się młody człowiek mający
ś

wiadomość własnego życia

Wartości, które mu pomogą:

- zbudować siebie, mieć punkty odniesienia
- stworzyć harmonijne relacje ze swoim otoczeniem
- znaleźć swoje miejsce w społeczeństwie przyczyniając się do tworzenia lepszego świata

Harcerka odkrywa wartości i tworzy własne. To doprowadza ją do osobistego zaangażowania
się przez obietnicę/przyrzeczenie.
Obietnica pomoże harcerce wyrazić swoją chęć życia według wartości, które sama sobie
wybrała.

1. Nasze punkty odniesienia: Prawo-Ewangelie
Każdy punkt Prawa jest apelem, do odpowiedzi na który harcerka jest zaproszona. Ewangelia
proponuje liczne wartości, z których najważniejsza, i ta która łączy wszystkie inne, jest
miłość bliźniego.
Aby ci pomóc :
Skonsultuj rozdział "PRAWO"

2. Ocena animacji Wiary w twojej drużynie
Kiedy mówi się o animacji Wiary, niektórzy wzruszają ramionami, inni milczą, albo mówią
po prostu, że jest to trudne.
" To nie zachwyca dziewcząt! Mnie samej to nie zachwyca! Zadaję sobie pytania i nie
znajduję odpowiedzi."
"Brakuje mi środków, materiałów, narzędzi do animacji Wiary."
" W moim staffie dobrze się rozumiemy, zajęcia są bardzo dobrze przygotowane,
odpowiedzialności są właściwie podzielone. Ale kiedy chodzi o animację Wiary, jestem
sama."
"Nie mamy kapelana i nie wiemy co trzeba robić."
Lista mogłaby być dłuższa. Harcerki zadają sobie pytania i oczekują odpowiedzi.
Liczą na nas.

3. U harcerek pedagogika Wiary wyraża się w pięciu punktach:

Według tych różnych punktów można żyć z drużyną podczas wszystkich zajęć, ale także
mogą one stać się szczególnymi momentami. Oto tych pięć punktów:
-drgać, wibrować razem ze światem
-poznać swoje możliwości i swoje braki
-zwiększać swoją moc kochania
-umieć wyciszać się, modlić
-wierzyć w spotkanie z Jezusem Chrystusem pewnego dnia

Wibrować ze światem znaczy ...
-odkryć co dzieje się dookoła nas
-słuchać innych
-wyrażać, co nas oburza

Przykłady:
- zajęcia na obozie – czas refleksji
- zebrania i animacje przy ogniskach
- rajd z rodzicami
- gry Z innymi Organizacjami

Poznać swoje możliwości i braki to ...
-dać dowód odwagi
-spróbować przekroczyć swoje granice i pomóc innym w ich przekraczaniu
-respektować obawy i granice innych
-wiedzieć, że wszyscy jesteśmy różni, że wszyscy mamy swoje obawy ...
-słuchanie się nawzajem drużynowy -drużynowy
drużynowy -harcerz
harcerz -harcerz
harcerz -drużynowy
-dowartościowywać innego, zachęcać go, gratulować mu ...

Zwiększać swoją moc kochania to ...
-być uważną na wszystko
-nikogo nie odrzucać
-kochać innych takimi, jacy są
-dzielić swoją miłość z innymi przez proste gesty
-kochać z dużą surowością
-przyjmować nowych
-czuwać nad dobrym zrozumieniem w drużynie, zastępie

Przykłady:
-przygotowywać wyprawy i wykorzystywać je w sensie pozwolenia harcerce na odkrycie
swoich możliwości
-równoważyć zastępy
-B.A. (akcje dobroczynne)
-mieszać harcerki podczas gier, aby wszystkie miały okazję się spotkać

Umieć się wyciszyć, modlić, to ...
-mieć czas na zastanowienie się od czasu do czasu
-umieć zastanowić się nad sobą
-stawiać sobie pytania
-milczeć aby lepiej słyszeć albo słuchać
-czuwać, zbierać się dookoła ognia
-czytać teksty i dyskutować o nich

Wierzyć w spotkanie z Jezusem Chrystusem pewnego dnia, to ...
- żyć próbując kierować się tym, o co nas poprosił
- poprzez dobre zajęcia na obozie
- przez eucharystie
- przez Przyrzeczenia/Obietnice
- w refleksjach nad tekstami, piosenkach, świadectwach ...

Jeżeli chcesz wiedzieć więcej, skonsultuj rozdział " Wiara pięć na pięć".

Oto klika pytań, które będą mogły wam pomóc w waszej ocenie

1. Co przeżyliśmy jako animację w Wierze podczas tego roku?
Co chcieliśmy przeżyć i przeżyliśmy w naszej drużynie?
2. Przez kogo ta animacja w Wierze została przygotowana?

(Jakaś osoba -kapelan ?)
Jak ona została przygotowana?
3. Czy napotkaliśmy trudności podczas przygotowywania? Jakie?
(Wybór tematu, tekstów, piosenek ...)
(Niezrozumienie między nami -odmowa -pytania jakie sobie zadajemy?)
(Ucieczki -obawy -jakie?)
(Brak odpowiedniej techniki, środków?)
4. Jak ta animacja była zaproponowana i przeżyta w drużynie?
Jak ta animacja została przyjęta przez harcerki?
Jakie pytania, jakie trudności napotkaliśmy u harcerek?
5. Czego rzeczywiście oczekujemy, jakiej pomocy, rad, odpowiedzi ...na temat
animacji w Wierze?
6. Jakich środków użyjemy, aby następnym razem lepiej przeżyć animację w Wierze?
w grupie przyjaciółek, mających ten sam cel, ten sam projekt, dzielących
odpowiedzialności, mających czas na spotkania w pracy, w przygotowaniach, w
dzieleniu się, w refleksji.

Konkluzja
Kończąc trzeba sobie przypomnieć najważniejszy element, który już usłyszałaś, ale który nie
zawsze istnieje: ŻYCIE W GRUPIE.
W grupie przyjaciółek mających czas na odpoczynek, na ulubione zajęcia.
W grupie, w której jedna może liczyć na drugą.

Warte przypomnienia :
-animator ma za zadanie zapytywać harcerki według czego żyją, w jaki sposób żyją z innymi,
jakie są. Na radzie (drużyny -zbiórce) trzeba, aby pojawiły się strony negatywne i pozytywne
ich przeżyć, a z nich wyciągnięte pewne wartości. Zadaniem animatora jest być uważnym i
podnosić je w stosownych momentach. Animator korzysta inteligentnie z wszystkich przeżyć.
Przygotował tę stronę animacji
-każdy animator powinien towarzyszyć Ewie, Monice, Kasi w tym, czym one żyją, w ich
wyprawach w przeszłość ...być dyspozycyjnym kiedy trzeba. Zadaniem każdego animatora
jest podtrzymywać ich refleksję przez wyjaśnienia podczas rady (drużyny – zbiórki), poprzez
tekst, piosenkę na odpowiedni temat (być może zaprezentowaną), ... Innym elementem,
którego nie wolno zapomnieć jest to, że animacja Wiary jest integralną częścią animacji
ogólnej. Zwłaszcza, nie róbmy z niej szuflady obok innych szuflad.

Więc trzeba mieć czas, czas, czas, czas...
Miejmy czas na powiedzenie tego, co nas zachwyca, a co nas oburza wtym, czym zyjemy.
Miejmy czas na dzielenie się, słuchanie pytań, nadzieję...

Miejmy czas na odkrycie innego, który apeluje, abyśmy kochali pomimo wad, zdecydujmy
przeżyć ciszę jako dialog dla niektórych, zdecydujmy zaufać Bogu.

Jeżeli wybierasz ośmielić się i mieć czas na otworzenie drzwi.

5. Sposoby i sztuczki
Aby pomóc ci praktycznie w tym wyborze, oto kilka ścieżek, kilka "sposobów i sztuczek".
Niektórzy przeskoczą być może ten rozdział myśląc, że nie jest on interesujący i przejdą
bezpośrednio do "sposobów i sztuczek".

Jeżeli jesteś w tej sytuacji, to proszę przeczytaj ten rozdział od początku, ponieważ to prawda,
ż

e potrzebujemy środków praktycznych, narzędzi technicznych, aby połączyły się one z tym,

co przezywamy wewnętrznie, trzeba – mówimy wyraźnie – trzeba pozwolić każdej być nią
samą.

5.1 Kilka technik wyrażania animacji Wiary
Bardzo często poszukujemy prostych technik pozwalających na wyrażanie animacji Wiary.
Oto kilka z nich, które nie potrzebują wcale, albo bardzo mało materiału, i w tej sytuacji, są
dostępne dla wszystkich.

Scrabble
Wszyscy znamy tę pasjonującą grę rodzinną. Jak użyć ją w animacji? Przyczepiasz dużą
kartkę papieru do muru. Na środku wielkimi literami napisz temat (np. wspólnota). Następnie,
poproś każdego o napisanie w ciszy na tej kartce słów, które dla niego reprezentują rzeczy
ważne, w związku z tematem. Aby to zrobić, należy użyć liter ze słowa już napisanego w ten
sposób, że litery się
krzyżują, jak w scrabble. Budowla powstaje ze słów każdego. Kończąc, łączy się słowa
odpowiadające tym samym pomysłom i pozwalającym wytyczyć ścieżki działań.

Język zdjęć
Potrzebna jest pewna ilość zdjęć. Każda uczestniczka wybiera jedno, albo dwa zdjęcia, które
jej sugerują temat albo pytanie postawione przez animatora. Kiedy wybór jest dokonany, w
ciszy, każdy pokazuje swoje zdjęcie innym wyjaśniając powody swojego wyboru. Ta technika
pozwala wyrazić się każdemu, ale pozwala także na wyrażenie się całości grupy i
sformułowanie licznych ścieżek.

Drzewo
W doniczce albo w wiadrze z piaskiem lub z ziemią, zasadzasz małą roślinkę. Po
zaproponowaniu słowa, tematu, prosisz harcerki o napisanie na kartonikach różnych
kształtów i kolorów, co przedstawia dla nich takie słowo, taki temat. (Np. żyć, kochać)
Wszystkie kartoniki są następnie zawieszone na drzewku, którego są liśćmi. Ta technika
może rozpoczynać celebrację.

Witraż
Osoby: zastęp
Materiał: kolorowy papier, nożyczki
Gra:
-każdy ucina kawałek papieru, takiego kształtu i koloru jakiego chce
-każdy pisze na swoim papierze wartość przeżytą podczas zajęć, którą najbardziej
docenił, która wywarła na nim największe wrażenie
-potem, łączy się papiery w sposób jak najbardziej harmonijny. Każdy powinien
przyciąć tak swój papier, aby pasował on do papierów sąsiednich.
"Morał":
Ta symboliczna technika materializuje uzupełnianie się w grupie. Aby razem zrealizować coś
dobrego (jakieś działanie albo witraż), często trzeba odrzucić jakąś część samego siebie.

Mówić za plecami
Osoby: drużyna, zastęp
Materiał:
-papiery (format A4 albo połowa A4)

-flamastry
-szpilki
Gra:
-przyczepia się na plecach kartkę za pomocą szpilek
-przez następne 10 minut każdy może napisać na plecach innego: "fajne rzeczy"
razem
przeżyte, razem odkryte, docenione, ...
-po 10 minutach każdy odkrywa wiadomości dla niego przeznaczone.
Chociaż raz można powiedzieć komuś coś dobrego za jego plecami ...

5.2 Łapać okazje
Animacji się nie improwizuje. Jak całą resztę twoich zajęć, trzeba ją przemyśleć i
przygotować w najdrobniejszych szczegółach.
Oto kilka ścieżek:
Jeżeli chodzi o jakąś kłótnię, jakiś konflikt w grupie, albo jakieś aktualne wydarzenie,
możliwe jest wykorzystanie tej sytuacji, aby skłonić harcerki do refleksji.

Dalszy ciąg kłótni w grupie
Każda harcerka buduje sześcian. Na jednej z jego ścianek rysuje element przedstawiający
konflikt, zapisuje kilka słów, jak czuje tę kłótnię. Z wszystkich tych sześcianów konstruuje
się mur i stwierdza, że wszystkie te elementy tworzą mur,
barierę. To przeszkadza relacjom, dobrym kontaktom. Każda uczestniczka jest następnie
zaproszona do odebrania swojego sześcianu i do napisania na przeciwległej ściance wysiłku,
jaki włoży w zmianę tej sytuacji. Razem szuka się jak mur mógłby się zmienić. Buduje się
most, dekoruje się jakieś drzewko sześcianami, itd.

Po usłyszeniu. zobaczeniu albo przeczytaniu o wydarzeniu, które dotknęło jedną albo kilka
harcerek
Materiał: kaseta, magnetofon, Ewangelia
Przypomnieć element, który będzie punktem wyjścia poszukiwań.
Na przykład: wojna, rasizm, konflikt z rodzicami, bójka między bandami młodzieży,
Zaproponować harcerkom zrealizowanie wywiadu na reportaż. Przygotowuje się
drobiazgowo, ekipami, pytania, które będą zadawane. Różne ekipy udają się do mieszkańców.
Po powrocie, przedstawia się swój reportaż i dyskutuje się o możliwościach rozwiązania
konfliktu, które były zawarte lub nie w reportażach. Kolejny etap polega na zaproponowaniu
odniesień biblijnych przedstawiających sytuację konfliktową, kończącą się możliwością
rozwiązania. Teksty zostaną wybrane przez grupę lub staff, jako punkt wyjścia. Każda ekipa
umiejscawia w tym momencie swój reportaż w stosunku do tekstu biblijnego i każdy reporter
próbuje szukać wyjaśnienia. Ekipa pisze krótki tekst zaczynający się od słów " Wierzę ..."
Ten tekst przypomina sytuację wyjściową i umożliwia pojawienie się elementów z wywiadu
jak i również z tekstu biblijnego. To kredo zostanie podzielone w grupie podczas czuwania,
eucharystii, czasu modlitwy,... Mogą być użyte różne techniki (plakat, czytanie z podkładem
muzycznym, itd. ).

Na celebracię żywego słowa
Oto kilka technik, które pomogą ci zrobić z celebracji słowa, ciekawe działanie. Działać,
tworzyć, ruszać się, wyobrażać, ...aby uniknąć, żeby harcerki nie zasnęły, nie były obojętne!

Jak w kinie!
Materiał: tekst biblijny, duże kartonowe pudełko, papier wysokości pudełka, przybory do

malowania, nożyczki, klej, noże.
Gra:
-wyciąć dno pudełka w kształt ekranu telewizyjnego
-tekst Ewangelii jest czytany i podzielony na części, które są przedstawione kilkoma słowami
na dużej kartce papieru
-ekipą należy namalować fragment, część tekstu w taki sposób, żeby każda część była
całkowicie widoczna na ekranie
-następnie, wszystkie narysowane części są przyklejane jedna za drugą według długości
-przebić dwie szczeliny w bokach kartonowego pudełka, aby przeciągnąć przez nie zrulowany
papier
-dorzucić rulonik białego papieru na początku, który najpierw będzie przepuszczony przez
szczelinę wejściową, z prawej strony ekranu, później przez szczelinę wyjściową, z lewej
strony ekranu
-podczas czytania tekstu będzie się miało przed oczyma defiladę różnych fragmentów jak w
kinie.

„Powiedz mi tak. powiedz mi nie..." jak w piosence!
Materiał: tekst Ewangelii, w którym osoba zmienia swoje zachowanie (młody bogacz,
grzesznica, itd. ) czasopisma, kartki papieru, klej, nożyczki, tablica ścienna.
Gra:
-przeczytać tekst i dowiedzieć się kto zmienił swoje postępowanie, dlaczego i jak
-poszukać następnie w czasopismach zdjęcie osoby, której zachowanie najbardziej odpowiada
osobie z tekstu
-wybrać następnie kogoś, kto przedstawi przeciwne zachowanie, kto jest sprzeczny z pierwszą
postacią
-zrobić fotograficzny montaż łącząc dwa zdjęcia, dwie połówki przedstawiające sprzeczne
zachowania
-wywiesić te połączenia i przeczytać ponownie tekst

Powiedz to twoim ciałem!
Materiał: Muzyka słodka i spokojna, tekst biblijny.
Gra:
-podzielić grupę na ekipy i zaproponować pracę żywych obrazów według jakiegoś tematu
wybranego przez ekipę. Ten temat będzie wybrany z danego tekstu. Można znaleźć kilka
możliwych tematów w tym samym tekście
-po kilku próbach, każda ekipa przedstawia swoją pracę całości grupy, na tle odpowiednio
dobranej muzyki.

Na zbiórce drużyny

- uświadomić aspekty ewangeliczne przeżytych gier
- ocenić je w związku z Prawem
- czas wyjaśnienia hasła
- hasło dnia wybrane przez drużynę może być przedstawione w związku z ewangelią, albo
innym tekstem

W czasie kominka / ogniska
Szczególny ogień pali się przez cały obóz. Jest symbolem tego, czym żyje drużyna. Każdy
zastęp kolejno jest za niego odpowiedzialny przez 24 godziny. Nocą, harcerki zbierają się
przy nim aby czuwać godzinę lub dwie. Animatorzy również tam się zbierają. Rozmawiają z

harcerkami o strzeżeniu tego, czym żyją na obozie, w życiu codziennym, w ich marzeniach, ...

Co o tym myślisz, o tym tekście, o tej piosence, ...Albo siedzimy w ciszy patrząc na tańczące
płomienie.
To czuwanie może być prawdziwym wyzwaniem dla harcerki ...i także dla animatora.
Bardzo często harcerki chcą złożyć przyrzeczenie przy ogniu.
U W AGA: trzeba pamiętać o tym, aby każdy mógł się wyspać.

5.3 Przeżywać animację Wiary podczas Przygody
Znasz Przygodę i jej wpływ. Jeszcze jej nie pokazałeś w swojej drużynie. Ponadto pytasz się
być może jak przeżywać animację Wiary nie robiąc z niej jakiejś szuflady. Chciałbym ci
pokazać jak przeżywać animację wiary włączonej w Przygodę:

Wycieczka rowerowa

a. Wybrać
Po zapisaniu na tablicy kilku propozycji, ostatecznie przyjętą jest wycieczka rowerowa.
- Czego chcemy?
- Jakie są nasze cele?
Odkrycie bogactwa i piękna naszego regionu: geografii, fauny, flory , mieszkańców,
populacji, bogactw naturalnych
- Polepszyć atmosferę braterstwa i jedności w drużynie. Zmienić sytuację "małych elit"
(klanów).
-Jak przeżywać animację Wiary?
Począwszy od przedstawionych celów, np. stworzyć lepszą atmosferę, pozbyć się "klanów",
możemy się zapytać, skąd takie cele. Skąd się biorą te "klany"? Co może zrobić każdy, aby od
dziś zmienić tę sytuację?
Po krótkiej rozmowie możesz wziąć Ewangelię i przeczytać fragment poświęcony uwadze na
bliźniego, przyjęciu drugiego, pokorze, prostocie, ...(Łk 9,46 -48; Łk 6, 27- 35; Łk 6, 39- 46).

b. Przygotować
Każdy zastęp bierze na siebie pewne odpowiedzialności: wybór trasy, kodeks drogowy
.Podczas tego technicznego przygotowania możemy się zapytać jak w tym momencie
przeżywać animację w Wierze.
Zaczynając zbiórkę, przypomnijmy sobie cele tej Przygody. Czas przygotowań może być
wypełniony służbą, radością, pomocą. W tym momencie, to przez działania będzie można
przeżywać animację w Wierze:
-pomóc koleżance, z którą wcześniej mało rozmawiałam, naprawić rower
-aktywnie uczestniczyć w przygotowywaniu trasy, podczas gdy zazwyczaj nie udzielam się
-włożyć dużo energii i dobrego humoru w przygotowywanie Przygody
Na koniec zbiórki, ocena własna pozwoli każdemu zastępowi i każdej harcerce sprawdzić jak
wykorzystały podane hasło. Dziewczęta, które tego chcą, mogą sformułować ustnie lub
pisemnie, na tablicy, ich uwagi, intencje, modlitwy .

c. Zrealizować
Oto my gotowi do wyjazdu. Temat "wędrowniczość" bardzo nam odpowiada:
- wyruszyć na odkrycie, na spotkanie,
-na naszej trasie, zwiedzamy opactwa i klasztory. Jest to dla nas okazja spotkania siostry lub
brata zakonnego: czym żyją? Jak żyją? Odkrycie modlitwy wżyciu.
- Poświęcić chwilę czasu na modlitwę

-zachwycić się pięknem natury .Zatrzymać się, aby odkryć las, wodę, ziemię, zwierzęta.
- Odnaleźć ciszę.
- podczas tego spaceru, harcerki mogą wziąć notesy, w których będą mogły zapisywać swoje
uwagi na podsumowanie, inne będą notowały dzienniczek wyprawy .

d. Świętować / Podsumowywać
W tym miejscu macie liczne możliwości:
-kominek w czasie którego przedstawiacie waszą wędrówkę za pomocą zdjęć i opisów. Każdy
zastęp może przedstawiać osobno i za pomocą czegoś innego: żywe obrazy, piosenki,
wiersze, obrazy, ...Odnośnik do Starego Testamentu: Abraham, np. Ks. Wj 12, 1 i kolejne.
- wyrazem naszych podziękowań: sformułować modlitwę, ku chwale Pana, na sposób Św.
Franciszka z Asyżu:

Dzięki harcerzom za ich dynamizm
Dzięki za miejsce
Dzięki za posiłek
Dzięki za piękno stworzenia
Dzięki za rozmowy z siostrami i braćmi zakonnymi, napotkanymi osobami, ...

-można celebrować Eucharystię, w czasie której można wziąć jako tekst, cytowaną wcześniej
Ks Wj, albo Ewangelię o modlitwie (np. Łk 11, 1 -4)
Dzielenie zastąpi homilię, w czasie którego każdy opowie, co przeżył w trakcie wyprawy i co
ciekawego zauważył. Przy niesieniu darów, z chlebem i winem, każdy przyniesie jakiś
element natury, albo coś zrobionego przez niego, symbolizującego to, co dała mu ta
Przygoda.

e. Ocenić
W tym ostatnim momencie również jest obecna animacja w Wierze. Można powrócić do
poprzednich faz podczas przygotowywania Przygody:
-co przeżyliśmy, co myśleliśmy?
-jak się przygotowaliśmy, jak zrealizowaliśmy, jak świętowaliśmy?
-co było wspaniałego, sensacyjnego?
-co jest do poprawienia i dlaczego?
Naszym celem było polepszyć atmosferę braterstwa i jedności w drużynie. Zmienić sytuację
"małych elit" (klanów):
-jaka jest obecna sytuacja? Jakie wysiłki zrealizowaliśmy?
-Co należy kontynuować? Jak?
-Być może spotkaliśmy trudności przy realizowaniu tego celu. -dlaczego? Z czego one
wynikały?
-Każda jest proszona o przedstawienie swojego stanowiska, powiedzenie jak ona zrealizowała
ten cel, jaki wysiłek będzie kontynuować. Jest to okazja, aby prosić kogoś o wybaczenie
-Każda zapisuje na małym kartoniku napotkane trudności, co u niej hamowało realizację tego
celu, jakie podejmie wysiłki na przyszłość, aby go zrealizować.
-W ciszy, te, które chcą, mogą przecztać to, co zapisały. Następnie należy spalić kartoniki,
symbol "śmierci" przeszkodom, ale zwłaszcza znak życia symbolizowanego przez światło
ognia. Czy ja również będę się starała być światłem dla innych?
-Jeżeli kapelan był uczestnikiem tej Przygody, lub chociaż jej części, można zaproponować
celebrację połączenia, związku między Panem a mną, mną i innymi.
Spotkanie miłości i Łagodności Pana dla mnie.
Jest to kilka pomysłów, przedstawionych na przykładowej, sprecyzowanej wyprawie. To

wcale nie jest zarezerwowane dla "specjalistów", wystarczy trochę kreatywności, refleksji i
wyobraźni.

Animacja Wiary na obozie

a) Miejsce animacji Wiary na obozie: kącik modlitwy

Każda drużyna inaczej przygotowuje swój kącik modlitwy .Oto kilka propozycji...
Jeżeli dysponujesz namiotem, zarezerwowanym do tego celu, oto kilka propozycji na jego
zagospodarowanie.
-książki refleksji, świadectwa, modlitwy, wiersze
-tablica: co myślę, co mnie rozczarowuje, co kocham
-zeszyt wypełniany małymi zdaniami, wyrażający stan ducha harcerek w każdym momencie
dnia
-tablica do wykorzystania w czasie ocen, spotkań drużyny...
-wzrastanie przedstawione za pomocą rąk i stóp, na których harcerki notują swoje refleksje
-chleb wypróżniony, w którym harcerki notują intencje na mszę
-maski, na których znajdują się różne refleksje
Harcerki udają się tam często kiedy mają potrzebują lub kiedy chcą. Idą tam same, albo z inną
harcerką, albo z członkiem staffu.
Jest ważne, żebyś pobudzał u harcerek ochotę przychodzenia do tego namiotu i żeby one też
cię tam widziały. Możesz traktować ten namiot również jako miejsce spotkań, aby nie był
miejscem "na uboczu". Jeżeli nie możesz zagospodarować namiotu w ten sposób, możesz
skonstruować mały ołtarz, albo chociaż krzyż, ewentualnie z kilkoma świecami i tablicami.
Na tym ołtarzyku możesz położyć kwiaty. Na krzyżu, możesz zawiesić hasło dnia.

b) Wystarczy o tym pomyśleć
-w kąciku obozu, skrzynka z ziemią. W tej skrzynce posadzone patyki, na których zawieszone
są karteczki. Kilka kartek "Kurcze!", inne "Dziękuję" i każdy będzie mógł na nich napisać
powód dla którego ma ochotę powiedzieć "o kurcze!" lub "dziękuję" podczas całego obozu
-trochę dalej, butelka SOS, do której można będzie wkładać swoje wołania o pomoc!

c) Wystarczy im zaproponować
-wieczór modlitwy w nocy dookoła ognia podtrzymywanego aż do rana. Można czuwać
dwójkami, drużynowy może też tam być, aby uniknąć wszelkich obaw. Można wziąć książki,
gitarę, ...do dyspozycji harcerek. Przed końcem, każdy może zapisać kilka słów w zeszyciku.
W czasie mszy , można przeczytać to, czym zaowocowała ta noc refleksji!
-spacer refleksji: przewidzieć oświetloną trasę, jeżeli ten spacer ma się odbyć nocą i czytać od
czasu do czasu fragmenty tekstu, które podtrzymywałyby refleksję.
UWAGA: Trasa musi być dogodna i bez przeszkód. Wspólne dzielenie się refleksjami może
być okazją do celebrowania mszy.

Jak przygotować wielkie momenty liturgiczne, czas zaangażowania twoich harcerek

Ś

wiadectwo 53 zbiórki, region Wysokich-Jezior, głos drużynowej. Te wielkie momenty

liturgiczne mogą być wymarzoną okazją dla harcerek zbliżających się do końca przygotowań
do złożenia Przyrzeczenia. W efekcie, dlaczego czekać do obozu, jeżeli harcerka jest już
gotowa, zwłaszcza jeżeli mogła je złożyć na poprzednim obozie, tylko była nieobecna?
"Każdego roku, na Święta Bożego Narodzenia i Wielki Piątek, proponujemy jeden temat dla

każdej drużyny: harcerek, skautów, zuchów. Zbiórka ma miejsce z wszystkimi członkami
staffu, aby połączyć wszystkie pomysły wyrażone przez dzieci w tym jednym temacie.
Według tego tematu, można rozdzielić zadania: śpiew, dekoracja kościoła. tablice, intencje,
teksty ...Kilka zbiórek ma miejsce z wszystkimi członkami staffu przed przydzieleniem prac
poszczególnym grupom. Następnie, czas prób i wreszcie, świętowanie. Ocena jest robiona
przez w drużynie, następnie wspólna ze staffem. Można wrócić do tablic z oceną każdego
roku, przed rozpoczęciem kolejnych działań.

Na Święta Bożego Narodzenia, tematem było nieszczęśliwe dzieciństwo. Skonstruowano
szopkę z pudełek po mleku w proszku, wysłano ją do sierocińca. Na Wielkanoc, to było
pierwszy raz, kiedy chcieliśmy coś zrobić w Wielki Piątek. Udało nam się zorganizować
procesję z wielkim krzyżem niesionym przez skautów. Przy każdej stacji tekst był czytany
przez członka grupy. Tło muzyczne towarzyszyło procesji; krzyż został zawieszony na murze
kościoła. W Święta Bożego Narodzenia, w tym czasie, Polska miała problemy.
Zbudowaliśmy szopkę z pudełek cukru w kostkach. Tematem była solidarność. Nie "
solidarność polska ", ale pokazanie ludziom z parafii co to znaczy " solidarność ". Solidarność
z młodymi, chorymi, upośledzonymi ... To przedsięwzięcie zostało zorganizowane na prośbę
dzieci przez staffy. To był sukces!

Na Wielkanoc wzięliśmy krzyż ponownie i powtórzyliśmy drogę z kilkoma stacjami."

Jak reagować wobec harcerek, które odmawiają wzięcia udziału w zaproponowanej
animacji /albo które zadają sobie pytania na temat tej animacji?

-jeżeli jest to działanie "obowiązkowe", należy przewidzieć aktywne przygotowanie każdej
harcerki. Czując się włączoną w przygotowania, harcerka potraktuje zapewne działania
bardziej poważnie.
-ponadto, byłoby dobrze dać każdej możliwość wybrania według jej zainteresowań. Np. przy
przygotowywaniu mszy: warsztat śpiewu, dekoracji, przygotowywania
chleba, itd.

"Przeszkadzasz mi, twoje zachowanie sprawia mi ból, ponieważ to, co robimy jest ważne dla
mnie. Potrzebuję, aby szanowano to, co robię. "

Ta deklaracja odnosi się do szanowania innego, kto nie jest taki sam. W jakim by nie była
wieku, dziecko czy młoda dziewczyna, powinna to zrozumieć.
-Możesz nawet posunąć dialog trochę dalej, pod warunkiem, że twoja harcerka to
zaakceptuje:
"Dlaczego reagujesz w ten sposób? Dlaczego się bronisz? "
-zawsze zostaje możliwość zostawienia jej wolnej woli. Ale trzeba zaproponować jej jakieś
zajęcie (równoległe), które będzie wymagało zastanowienia się nad sensem życia, przyjaźni,
szczęścia, itd.

Staff i kapelan drużyny

Nie mamy kapelana.

Mamy kapelana, ale nigdy go nie widujemy.

Mamy kapelana, ale zastanawiamy się jaka jest jego rola, jaka jest jego misja wewnątrz staffu

i drużyny.

Jeżeli znajdujesz się w jednej z tych sytuacji, pytasz się zapewne, co należy robić. Zanim
odpowiem, wydaje mi się, że muszę sprecyzować kilka uwag:
-musimy stwierdzić niedostatek księży: dziś liczne są parafie, w których jest tylko jeden
ksiądz, podczas gdy kiedyś, było ich dwóch lub trzech. Są też parafie bez księdza. Stąd
wynika sytuacja, że jeden ksiądz, kapelan kilku ruchów, nie może być obecny na wszystkich
zbiórkach, podczas wszystkich działań drużyny.
-niektórzy kapelani zastanawiają się co powinni robić, jakie jest ich zadanie w staffie albo w
drużynie. Zostawia się go w cieniu i przywołuje, kiedy trzeba coś przewieźć, rozwiązać jakiś
poważny problem, interweniować wadministracji.
-inni zbyt się narzucają, chcą decydować, jakby byli drużynowymi czy przybocznymi. Jest to
ź

ródło konfliktów.

Nie ma cudownej recepty.
Oto kilka refleksji:
-kapelan drużyny jest jej częścią integralną. Idealnie byłoby, gdyby, jeżeli może, uczestniczył
w działaniach, pozostawiając ich animację drużynowym i przybocznym. Uczestnicząc w
zebraniach staffu, może przynieść "swoje światło", dać swoje rady odnośnie przygotowań
pewnych zadań. Być może jest on dobrym animatorem w pewnej dziedzinie (technicznej,
fotograficznej, ...). Dlaczego nie zaproponować mu współpracy w organizowaniu zajęć,
abyście mogli korzystać z jego wiedzy i doświadczenia?
Na poziomie animacji Wiary, jest oczywiste, że tym zajmuje się staff, współpracując z
kapelanem, pomaga we wzrastaniu (osobistym i wspólnym), odwołuje się do imienia Jezusa
Chrystusa, dzieli się swoim doświadczeniem duchowym, to co stanowi jego życie księdza: ze
staffem, z drużyną, celebruje eucharystię, pojednanie. Mając liczne kontakty z rodzinami,
może przynieść dla staffu echo ich oczekiwań, ich uwag, ich rad i podziękowań.
-jeżeli nie masz kapelana w drużynie, czy nie jest możliwe znaleźć księdza, który podjąłby się
tego zadania? Ty powinieneś dowiadywać się, pytać, iść zapukać do drzwi.
-przeciwnie, jeżeli drużyna i staff nie widzą nigdy kapelana, albo ten pyta się co powinien
robić, to bardzo proste. Przed rozpoczęciem staff składa mu wizytę. I jak w poprzednim
przypadku (kiedy dopiero co znaleźliście nowego kapelana), porozmawiajcie razem, aby
sprecyzować wasze zadania, rolę każdego w drużynie. Drużynowe i przyboczne, przedstawcie
czego konkretnie oczekujecie od niego na poziomie staffu i drużyny. Ustalcie razem terminy
spotkań staffu i drużyny. Ze swojej strony, on będzie mógł wam jasno przedstawić swoje
możliwości, dyspozycyjność, swoje oczekiwania. Łatwiej jest poświęcić trochę czasu, usiąść
razem przy stole i szczerze porozmawiać.

"Mamy kapelana. Jest sympatyczny. Nie ma problemu. Jest doskonale!"
Doskonale nie znaczy "bez problemu". Znajdźcie czas na początku każdego roku, aby
przedyskutować rolę i miejsce każdego. Nie zapomnijcie włączyć kapelana również winne
zadania poza animacją Wiary . Będzie to dla niego okazja do odkrycia innych stron jego
osobowości. Dla harcerek będzie to możliwość poznania go jako animatora. W ten sposób
grupa łatwiej go zaakceptuje.

Czy masz kapelana czy nie rola staff u w animacji Wiary jest podstawowa.
Ażeby była animacja duchowa, trzeba, żeby była animacja, żeby było życie... Animacja może
wypływać tylko z tego, co się przeżyło.

Wspólnie, drużynowe, przyboczne i kapelan, powinni myśleć, realizować i oceniać animację
Wiary w drużynie. Jeżeli chcemy, żeby było to faktycznie możliwe, musimy tworzyć
prawdziwą ekipę: ekipę, gdzie przygotowuje się zadania, ekipę w której istnieje przyjaźń,
radość, służba, chęć słuchania innego i dzielenia się. Ekipę, w której wszyscy się akceptują,
mimo tego, że są różni. Ten aspekt jest szczególnie ważny w animacji Wiary. Nie każdy jest
na tym samym poziomie swojej drogi, wiary, poszukiwań. W ten sposób, zostaje się bardzo
często na etapie rozpoznawania drogi każdego i nie idzie się dalej . To co jest niezbędne, to
aby można dzielić się pytaniami, obawami, wątpliwościami, pewnościami, odkryciami,
nadziejami, radościami, ażebyśmy mogli wszyscy wzrastać w naszym poszukiwaniu i naszej
relacji ze zmartwychwstałym Jezusem. Znajdźmy na to czas! Znajdujemy go na tyle innych
rzeczy! Wiara nie jest czymś, co zdobywa się raz na zawsze, ale marszem, nieustannym
poszukiwaniem Pana.

Narzędzia

Byłoby dobrze, żeby każdy staff dysponował takimi narzędziami jak: Ewangelie, śpiewniki,
teksty, wiersze, zdjęcia, slajdy, historie ...
Istnieje wiele dobrych dokumentów w tej domenie: "Chrystus na obozie" (C.R.J.C. Liege),
"Pan stawia swój namiot między nami" (F.S.C.), "Raz 5 na 5"(G.C.B.), "Lezard", o animacji
Wiary (G.C.B.) 100 fiszek technicznych Animacji Wiary (Łukasz Arend ts), rozdział "Prawo"
(G.C.B.).
Są to tylko narzędzia, a nie sposób użycia. Nie dają gotowych rozwiązań, to nie istnieje w
animacji.
Każdy animator powinien ośmielić się zrobić pierwszy krok, mieć odwagę, aby rzucić się w
wodę ...