background image

HIGIENA, ĆWICZENIE 3, 16.10.2012 
 
Udział lekarza dentysty w edukacji prozdrowotnej jednostki i społeczeństwa. Metodyka edukacji zdrowotnej.  
 
Edukacja zdrowotna- hasła: 

 

profilaktyka 

 

piramida zdrowia (piramida żywnościowa + aktywność ruchowa) 

 

program zdrowotny 

 
Cel edukacji zdrowotnej 

-  uświadomienie pacjentów 
-  ↑ wiedzy pacjentów 
-  „+” zachowanie prozdrowotne 

  częstsze wizyty u stomatologa 
  szczotkowanie: techniki, częstość, pasta, rodzaj szczoteczki 
  dieta 
  wyperswadowanie palenia tytoniu 

-  ↑ umiejętności 

 
PROFILAKTYKA= PREWENCJA 

 

I faza 

 

II faza 

 

III faza 

 
Prewencja pierwotna= I faza profilaktyki 
 
Prewencja wtórna= II i III faza profilaktyki 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Dokument- Karta Ottawska- „promocja zdrowia jest to ulepszanie zdrowia” 
 
 
Prewencja pierwotna 

  Wobec osoby zdrowej, potencjalnie zagrożonej chorobą, umacnianie zdrowia 
-  zapobieganie nieswoiste (edukacja zdrowotna i wychowanie zdrowotne) 

oraz 

-  zapobieganie swoiste (np. szczepienie ochronne, zapobieganie zanieczyszczeniom środowiska, nadzór 

epidemiczny nad produkcją żywności i jej dystrybucją)  

 
 

Promocja zdrowia 

Prewencja= Profilaktyka 

Terapia 

Pierwotna= I faza 

Wtórna= II fazy 

Matafilaktyka- 3 fazy 

background image

Prewencja wtórna 

  Wczesne wykrywanie chorób i ich przyczyn oraz diagnozowanie np.: 

-  czynne poradnictwo 
-  badania przeglądowe 
-  bilanse zdrowia 
-  profilaktyka przeciwnowotworowa 
-  profilaktyka miejsc pracy 

 
BADANIA SCREENINGOWE= BADANIA PRZESIEWOWE 
 
W medycynie to rodzaj strategicznego badania, które przeprowadza się wśród osób nie posiadających 
objawów choroby, w celu jej wykrycia i wczesnego leczenia, dla zapobieżenia poważnym następstwom choroby 
w przyszłości. 
 
Badania przesiewowe wykonuje się w całej populacji lub tylko w tzw. grupach wysokiego ryzyka (dotyczy to np. 
profilaktyki cukrzycy, nowotworów piersi). Zamierzeniem badań przesiewowych jest wykrycie choroby we 
wczesnej fazie i dzięki temu umożliwienie wczesnej interwencji, która zredukowałaby zarówno śmiertelność, a 
także cierpienia pacjentów w danej chorobie. Testy używane w programach przesiewowych muszą wykazywać 
się dobrą czułością, przy akceptowalnej swoistości, zwłaszcza w przypadku chorób o niskiej zapadalności. 
 

-  Swoistość w badaniach naukowych, na przykład testach diagnostycznych stosowanych w medycynie, 

jest stosunkiem wyników prawdziwie ujemnych do sumy prawdziwie ujemnych i fałszywie dodatnich. 
Swoistość 100% oznaczałaby, że wszyscy ludzie zdrowi w wykonanym teście diagnostycznym zostaną 
oznaczeni jako zdrowi. Test o wysokiej swoistości posiada niski błąd drugiego typu. 

 

-  Czułość w badaniach naukowych, na przykład testach diagnostycznych stosowanych w medycynie, jest 

stosunkiem wyników prawdziwie dodatnich do sumy prawdziwie dodatnich i fałszywie ujemnych. 
Czułość 100% oznaczałaby, że wszystkie osoby chore lub ogólnie z konkretnymi poszukiwanymi 
zaburzeniami zostaną rozpoznane. Pojęcie interpretuje się jako zdolność testu do prawidłowego 
rozpoznania choroby tam, gdzie ona występuje. 

 
Najwięcej ich jest w obszarze onkologii  

-  cytologia 
-  mammografia 
-  badanie na krew utajoną w kale  

 
Czułość- wychwytuje osoby rzeczywiście chore np. ~80 % tzn. na 10 osób chorych u 8 osób potwierdza, że 
choroba występuje 
 
Swoistość- test nie powinien wskazać u osoby zdrowej, że jest chora np. ~60 %- jeśli test ma złą swoistość tzn, że 
może pokazywać, że zdrowe osoby są chore.  
 
Narzędzia przesiewowe 

-  badanie ciśnienia tętniczego 
-  kontrola poziomu cukru we krwi 

 
Profilaktyka- 3 fazy 
Działanie wobec samej choroby, która zaistniała, rozwinęła się i w związku z tym istnieje np.: 

  zagrożenie trwałego upośledzenia czynności danego narządu, niepełnosprawność lub kalectwo 

 
 
Edukacja zdrowotna ma na celu np. przygotowani osoby do normalnej formy aktywności fizycznej np. po 
zawale.  
 
 
 

background image

Podstawowe pojęcia: 

 

wiedza 

 

nawyk 

 

przekonania 

 

postawy 

 

kształtowanie umiejętności 

 

zmiany zachowań 

 
Cele i oczekiwane efekty: 
„Wiedza bez działania jest pusta, ale też działanie bez wiedzy jest ślepe” (Jensem) 
 
Modele edukacji zdrowotnej: 

 

W promocji zdrowia wg. Z. Słońskiej 

-  chorobę 
-  czynniki ryzyka 
-  zdrowie (pokazywanie dobrej strony zdrowia) 

 

W szkole M.Demela- model optymalny 

 
 
Metodyka w edukacji zdrowotnej 
 
Cel: kształtowanie umiejętności dobierania metod edukacji zdrowotnej w zależności od: 

  wieku 
  stanu zdrowia 
  stopnia posiadanej wiedzy 
  zapotrzebowania na wiedzę 
  warunków i miejsca pobytu osoby lub grupy 
  motywacji jednostki rodzin, środowisk objętych edukacją zdrowotną 

 
Etapy planowania programu edukacji zdrowotnej 

1.  Co chcemy osiągnąć 

-  ↑ wiedzy 
-  nowe umiejętności 
-  sprawdzić czy edukacja trafiła do słuchającego 

2.  Co zamierzamy zrobić? 
3.  W jaki sposób sprawdzimy czy osiągnęliśmy sukces.  

 
Model planowania 
 

 

Etap 1- diagnoza potrzeb uczestników 
Metody badania potrzeb: 

  model PROCEDE- PROCEED (Przed- Po)- Green  & Kreuter (1991): 5 aspektów diagnozy 
  metody ilościowe  (np. dane epidemiologiczne) i jakościowe (np. obserwacje, wywiady, badania 

fokusowe) + opinie 2 grup! + intuicja- Gilmore & Campbell (1996) 

  „szybka ocena z uczestnictwem” (WHO) 

-  indywidualne wywiady 
-  grupy fokusowe 

 

Etap 2- ustalanie celów i zadań: 

  jeden cel ogólny 
  cele szczegółowe= zadania: 

-  poznawcze 
-  afektywne 
-  behawioralne 

 
 

background image

Badanie fokusowe- badanie w grupach osób z reprezentantami grup do których mamy zamiar zgłosić się w 
sprawie. 
 
Charakterystyka celów: 

 

realne 

 

mierzalne (dające się zmierzyć) 

 

precyzyjnie sformułowane 

 

 

Etap 3- dobór metod i technik-  

  przekazanie informacji= faktów 

  wykład, prelekcje 
  dyskusja 
  plakaty, plansze 
  broszury 

 

  kształtowanie umiejętności podejmowania decyzji 

  zadania do wykonania poza zajęciami 
  demonstracja umiejętności 
  odgrywanie ról 

 

  kształtowanie umiejętności komunikowanie się: werbalne i niewerbalne  

  obserwacja osób przemawiających => analiza ich zachowań 
  analiza filmów 

 
Dobór metod i technik zależy od: 

-  wielkości grupy 
-  wieku uczestników i ich specyficznych cech 
-  warunków prowadzenia zajęć 

 
 

 

Etap 4- identyfikacja zasobów, zasoby ludzkie, zasoby materialne, czas 

 

Etap 5- planowanie ewaluacji proces u i wyników (ustalić przez rozpoczęciem programu)  

 

Etap 6- opracowanie planu realizacji programu: jakie zadania- kto kiedy jak i gdzie, zestaw scenariuszy 

 

Etap 7- realizacja programu, ewaluacja 

 
 
Zasady układania scenariusza zajęć: 

1.  Określić cele- cel ogólny i cele szczegółowe i oczekiwane efekty oraz oczekiwania uczestników.  

 

Część wstępna 

-  przedstawienie się 
-  cele 
-  reguły 

 

Część właściwa 

-  treści merytoryczne + ćwiczenia integrujące grupę, relaksujące, zwiększające 

koncentrację i aktywność uczestników  

 

Część końcowa 

-  podsumowanie + ewaluacja 

 
 
 
 
 
 
 
 
 

background image

KWESTIONARIUSZ 

I. 

Część metryczkowa 
1.  Płeć 
2.  Wykształcenie 
3.  Wiek 
4.  Miejsce zamieszkania: miasto/ wieś 
5.  Stan cywilny 

 
 
Umiejętności komunikacyjne: 

  7 % werbalne (zwroty proste, krótkie zdania) 
  60 % niewerbalne (kontakt wzrokowy, gesty, ubiór, umiejętności słuchania, pozycja ciała) 
  33 % para-lingwistyczne (ton mowy, szybkość/ tempo mowy, głośność mowy)