Artykuł pobrano ze strony
eioba.pl
Medytacja, która wiedzie do Boga..
Jedna z najstarszych medytacji polega na wyobrażeniu sobie, że wdychasz światło, a wydychasz ciemność lub zalegające w
tobie popioły...
div>
Medytacja istniała od zarania dziejów ponieważ ludzie zawsze szukali wewnętrznego spokoju, równowagi i fizycznego
rozluźnienia, zarówno z powodów duchowych, zdrowotnych jak i w celu samorealizacji.
Jednakże żeby medytować i żeby medytacja dawała odpowiednie efekty, muszą być spełnione pewne warunki. Jest to
jak się zdaje, ten bardziej prozaiczny aspekt ścieżki duchowej. Każda gra ma swoje reguły. Jest to prozaiczny aspekt ,
niemniej i bardzo ważny. Ktoś, kto chce wrócić do Boga musi zrobić pewien krok w Jego kierunku - ten krok jest
niezbędny.
Pierwszym i niezbędnym warunkiem jest posiadanie Mistrza
- nauczyciela duchowego najwyższego stopnia. Mistrz jest
konieczny, gdyż tylko on może dostroić ucznia do Słowa poprzez oświecenie. I tylko on może nauczyć efektywnego
wchodzenia ucznia do wewnątrz. Ze swej strony uczeń musi coś zrobić w celu poprawy swej osobowości.
Co może przede wszystkim uczynić ?
Przestać grzeszyć. Najcięższym grzechem jest zabijanie. A więc należy wyłamać się z łańcucha zabijania w którym jesteśmy -
jedząc mięso. Drugim warunkiem jest uczciwe życie. Należy zarabiać na własne utrzymanie i nie być ciężarem dla innych.
Mamy żyć zgodnie z zasadami moralnymi, których ślady zachowały się w każdym społeczeństwie. Mamy nie kraść, nie
oczerniać, być tolerancyjni i miłosierni dla drugich. Jeżeli do tego dochodzi jeszcze skromność i pokora - jesteśmy gotowi aby
wejść na ścieżkę.
Ale jak wiemy, prawdziwy Mistrz sam sobie wybiera uczniów..
Tak, ale wybiera z tych, którzy pragną żyć inaczej niż tłumy, których głównym celem działalności jest bogacenie się i jak to się
mówi - zażywanie życia w całej jego pełni.
Jeśli ktoś posiada pragnienia niższego rodzaju a nie czuje pragnienia powrotu do Boga - oczywiście nie zostanie wybrany .
Czy sakramenty udzielane w kościołach pozwalają znaleźć się na tej ścieżce ?
Gdy byśmy to przełożyli na mistyczną terminologię.. chrzest wody oznaczałby zewnętrzną ceremonię , natomiast chrzest
ognia, to co dzieje się z Duszą w tle, czyli na wyższym poziomie. Chrzest z ognia jest tym istotnym oświeceniem, jakim jest
dostrojenie Duszy i dołączenia jej do Ducha Świętego, czyli Słowa.
Żaden kapłan nie jest w stanie pomóc człowiekowi wejść w chrzest ognia. Dlatego w chrześcijaństwie chrzest i bierzmowanie
są zewnętrznymi ceremoniami. Podczas gdy kapłan odprawia różne modlitwy, lecz gdy się nic nie dzieje wewnątrz ucznia i
oczywiście nie ma żadnych efektów wewnętrznych. Inaczej mówiąc; Dusza nadal pozostaje w tym samym miejscu, w jakim
była przed tymi ceremoniami i jej sytuacja nie ulega zmianie.