PRACA Z CZ
PRACA Z CZ
Ł
Ł
OWIEKIEM CHORYM
OWIEKIEM CHORYM
•
•
Elementy relacji lekarz/psycholog
Elementy relacji lekarz/psycholog
-
-
pacjent
pacjent
•
•
Uwarunkowania przebiegu relacji
Uwarunkowania przebiegu relacji
•
•
Rodzaje relacji
Rodzaje relacji
•
•
Choroba jako stres
Choroba jako stres
•
•
Problem informowania o chorobie
Problem informowania o chorobie
•
•
Radzenie sobie z chorob
Radzenie sobie z chorob
ą
ą
•
•
Problemy zwi
Problemy zwi
ą
ą
zane z chorob
zane z chorob
ą
ą
“choroba jest zinstytucjonalizowanym społecznie typem roli.
Charakteryzują ją pewne ogólne zakłócenia umiejętności
– zgodnego z normalnymi oczekiwaniami –
pełnienia ról lub wykonywania zadań”
(Parsons, 1969).
Zasadnicze elementy to:
Zasadnicze elementy to:
•
uznanie, że chory nie odpowiada za swój stan
•
jest zwolniony z pewnych ról społecznych
pod warunkiem, że
•
sam chory uzna swój stan za niepożądany
•
będzie szukał fachowej pomocy
•
będzie współdziałał w procesie leczenia
WŁAŚCIWOŚCI TERAPEUTY
•
•
bezinteresowno
bezinteresowno
ść
ść
•
•
uniwersalizm
uniwersalizm
•
•
specyficzno
specyficzno
ść
ść
funkcjonalna
funkcjonalna
•
•
neutralizm afektywny
neutralizm afektywny
CECHY ROLI CHOREGO
•
zwolnienie z pełnienia ról i wykonywania
określonych zadań;
•
wymaga pomocy, a nie oczekuje się, że sam się
wyleczy;
•
szuka pomocy u specjalisty;
•
oczekuje się podjęcia współpracy w leczeniu
CECHY CHOROBY
•
poza-osobowościowe – ograniczenie aktywności
fizycznej, przyjmowanie leków, ból;
•
zewnątrz-osobowościowe – sposób reagowania
chorego na obciążenia wywołane chorobą;
•
czynniki międzyosobowe – wpływ choroby na
stosunki z rodziną, zmiana ról w rodzinie,
ograniczenie aktywności zawodowej, zakłócenia
związków z otoczeniem;
•
utrudnienia w funkcjonowaniu w roli chorego –na
skutek trudności finansowych, trudności w pełnieniu
obowiązków, niezdolność do rozpoznania choroby.
ELEMENTY SK
ELEMENTY SK
Ł
Ł
ADOWE
ADOWE
WI
WI
Ę
Ę
ZI TERAPEUTA
ZI TERAPEUTA
-
-
CHORY
CHORY
•
wiara i zaufanie,
•
wzbudzanie nadziei, zmniejszanie lęku,
•
empatia,
•
nawiązanie osobistego kontaktu wyrażającego
troskę o chorego.
Czynności lekarza/psychologa:
•
profilaktyczne, diagnostyczne,
•
terapeutyczne, rehabilitacyjne
• czynności instrumentalne
• czynności ekspresywne
FORMULARZ OCZEKIWAŃ PACJENTA
Poniżej przedstawiono listę przyczyn, dla których ludzie szukają
pomocy lekarza oraz oczekiwań wobec lekarzy.
W każdym zdaniu należy otoczyć kółkiem liczbę wskazującą,
czy dane stwierdzenie odnosi się do Pana/i dzisiejszej wizyty.
Jeżeli zgadza się Pan/i z danym stwierdzeniem, to znaczy,
że wyraża ono powody dzisiejszej Pana/i wizyty u lekarza –
to proszę otoczyć kółkiem liczbę
2
Jeżeli nie jest Pan/i pewien, czy zdanie to wyraża Pana/i odczucia
- należy zaznaczyć liczbę 1;
Jeżeli nie zgadza się Pan/i z danym stwierdzeniem, a więc nie
wyraża ono powodów Pana/i wizyty u lekarza - proszę otoczyć
kółkiem liczbę 0.
Powody mojej dzisiejszej wizyty u lekarza ..
TAK Nie wiem
NIE
1. Chcę, aby lekarz zrozumiał mój problem;
2. Chcę, aby lekarz wyjaśnił mi, co złego się ze mną dzieje;
3. Chcę porozmawiać o niektórych problemach życiowych;
4. Oczekuję, że otrzymam receptę na lekarstwo, które poprawi mój
stan zdrowia;
5. Oczekuję porady dotyczącej mojego stanu nerwowego;
6. Oczekuję pomocy w rozwiązaniu dolegliwości zdrowotnych;
7. Chcę, aby lekarz wyjaśnił moje problemy emocjonalne (związane
np. z lękiem, obniżonym nastrojem);
8. Mój problem utrudnia mi życie, więc potrzebuję wsparcia;
9. Chcę przestać przyjmować lekarstwa, które obecnie przyjmuję;
10. Chcę, aby lekarz wyjaśnił mi, jak poważny jest mój stan
zdrowia;
ANALIZA PSYCHOLOGICZNA SYTUACJI
LEKARZ/PSYCHOLOG-PACJENT
Sytuacja w sensie psychologicznym
•
układ wzajemnych stosunków człowieka z innymi
elementami jego środowiska w określonym czasie
Człowiek jest podmiotem tej sytuacji
•
podmiotowa rola człowieka wiąże się z jego zdolnością do
percepcji sytuacji
•
i tworzenia jej subiektywnego (podmiotowego) obrazu
Subiektywny obraz w
łasnej sytuacji stanowi
podstaw
ę jej przekształcenia na zadanie do
wykonania, a nast
ępnie umożliwia ocenę
i kontrol
ę przebiegu aktywności zadaniowej tak,
aby mog
ła ona osiągnąć swój cel
(Tomaszewski, 1985).
•
Sytuacja obiektywna –
określona przez fizyczne i społeczne właściwości
istniejące niezależnie od obserwatora.
•
Sytuacja subiektywna (psychologiczna) –
powstaje w procesie percepcji i interpretacji
obiektywnych bodźców i zdarzeń przez osoby
uczestniczące.
Sytuacja obiektywna kszta
Sytuacja obiektywna kszta
ł
ł
tuje zachowanie
tuje zachowanie
za po
za po
ś
ś
rednictwem swego podmiotowego
rednictwem swego podmiotowego
odzwierciedlenia.
odzwierciedlenia.
UWARUNKOWANIA PRZEBIEGU KONTAKTU
UWARUNKOWANIA PRZEBIEGU KONTAKTU
LEKARZ/PSYCHOLOG
LEKARZ/PSYCHOLOG
-
-
PACJENT
PACJENT
poznawcze odzwierciedlenie
poznawcze odzwierciedlenie
aktualnej sytuacji
aktualnej sytuacji
w
w
ł
ł
a
a
ś
ś
ciwo
ciwo
ś
ś
ci indywidualne
ci indywidualne
emocjonalne odzwierciedlenie
aktualnej sytuacji
RODZAJE RELACJI
LEKARZ/PSYCHOLOG-PACJENT
•
AKTYWNOŚĆ-BIERNOŚĆ
•
KIEROWANIE I WSPÓŁPRACA
•
OBUSTRONNE UCZESTNICTWO
SPOSOBY POST
SPOSOBY POST
Ę
Ę
POWANIA
POWANIA
Z OSOBAMI O R
Z OSOBAMI O R
Ó
Ó
Ż
Ż
NYCH TYPACH OSOBOWO
NYCH TYPACH OSOBOWO
Ś
Ś
CI
CI
Typ zale
Typ zale
ż
ż
ny
ny – stawia duże wymagania
•
okazywać znaczne zaangażowanie i chęć
niesienia pomocy;
•
ograniczać żądania pacjenta, jeżeli są do tego
przesłanki;
•
traktować go w sposób otwarty i bezpośredni;
•
unikać bezpośredniej konfrontacji (przenieść
odpowiedzialność na pacjenta)
Typ w
Typ w
ł
ł
adczy
adczy – przesadnie zamiłowany do
porządku, z poczuciem władzy
•
systematycznie i wyczerpująco informować o
przebiegu choroby i leczenia;
•
jak najczęściej włączać pacjenta w
podejmowanie decyzji i sprawowania opieki nad
sobą;
•
wyrażać uznanie i zachęcać go do aktywności,
co zapewni większe poczucie kontroli nad
przebiegiem zdarzeń.
Typ dramatyzuj
Typ dramatyzuj
ą
ą
cy
cy – nadmiernie pobudliwy
emocjonalnie
•
nie szczędzić pochwał i nie zachowywać dużego
dystansu (chce być atrakcyjny);
•
odwodzić go od emocjonalnego angażowania
się;
•
pozwolić na swobodne wypowiedzi o własnych
obawach, co pomaga rozładować tłumione
emocje.
Typ cierpi
Typ cierpi
ę
ę
tniczy
tniczy – traktuje siebie jako ofiarę
•
przemóc w sobie niechęć do współpracy;
•
nie wzmacniać go w roli chorego;
•
wspomagać członków rodziny i doradzać im, jak
postępować z chorym;
•
delikatnie, acz stanowczo określić zakres
współpracy z pacjentem celem nie dopuszczenia
do nadmiernego uzależnienia się od lekarza.
Typ podejrzliwy
Typ podejrzliwy – nieufny, doszukujący się
drugiego dna
•
jak najdokładniej informować o postępowaniu
diagnostycznym i leczeniu;
•
traktować go życzliwie i uprzejmie;
•
przyjmować do wiadomości podejrzenia pacjenta
stale niezadowolonego, ale ich nie potwierdzać.
Typ
Typ
„
„
wielko
wielko
ś
ś
ciowy
ciowy
”
” – uważa siebie za kogoś
bardzo ważnego, niezwykłego
•
pozwolić na nieskrępowane zachowanie, uznając
chorego za osobę godną szacunku;
•
przekonująco uzasadniać własne decyzje,
zwłaszcza, gdy chory usiłuje je podważyć
(sprawdza kompetencje lekarza);
Typ samotnika
Typ samotnika – stoi na uboczu
•
uszanować potrzebę zachowania dystansu i
prywatności nie dopuszczając do nadmiernej
izolacji;
•
powściągać swoje zainteresowanie i z umiarem
pocieszać, nie spodziewając się odwzajemnienia
serdeczności.
Typ impulsywny
Typ impulsywny – skłonny do wybuchów złości
•
już przed rozpoczęciem leczenia ściśle określić
reguły postępowania;
•
unikać otwartej konfrontacji;
•
obarczać pacjent odpowiedzialnością za
działania impulsywne.
SZCZEGÓLNE PRZYPADKI RELACJI
LEKARZ/PSYCHOLOG-PACJENT
v
pacjent hipochondryczny ze skargami
somatycznymi
v
pacjent nie stosujący się do zaleceń
v
pacjent z przewlekłym bólem
v
pacjent chory onkologicznie
PROBLEMATYKA
•
wpływ czynników emocjonalnych na pacjenta
onkologicznego i jego rodzinę
•
psychologiczne uwarunkowania adaptacji do
choroby
•
jakość życia w trakcie i po leczeniu onkol.
•
wpływ choroby na rodzinę
•
interwencje psychologiczne
•
terapia psychologiczna
•
wsparcie społeczne
CHOROBA JAKO STRES
Etap diagnozowania
Okres po leczeniu
Okres leczenia
Kübler-Ross
•
ZAPRZECZANIE
•
ZŁOŚĆ
•
TARGOWANIE SIĘ
•
DEPRESJA
•
POGODZENIE SIĘ
RODZAJE LECZENIA
•
chirurgiczne
•
chemioterapia
•
radioterapia
Okres po leczeniu
• niepewność
• spadek zainteresowania bliskich
• wizyty u lekarzy
• ryzyko wznowy
niepewno
niepewno
ść
ść
PROBLEMATYKA
PROBLEMATYKA
INFORMOWANIA
INFORMOWANIA
•
•
waga problemu informowania
waga problemu informowania
•
•
uwarunkowania spo
uwarunkowania spo
ł
ł
eczno
eczno
-
-
kulturowe
kulturowe
•
•
uwarunkowania psychologiczne
uwarunkowania psychologiczne
•
•
informowanie a jako
informowanie a jako
ść
ść
ż
ż
ycia
ycia
WAGA PROBLEMU
WAGA PROBLEMU
INFORMOWANIA
INFORMOWANIA
•
argumenty „za i przeciw”
•
„co, komu, kiedy, jak powiedzieć”
INFORMOWANIE
INFORMOWANIE
O CHOROBIE
O CHOROBIE
KWESTIONARIUSZ nt INFORMOWANIA
v PRZEKONANIA
v WŁASNE DOŚWIADCZENIA
Badania studentów medycyny:
Heidelberg – Łódź – Mińsk
UWARUNKOWANIA
UWARUNKOWANIA
SPO
SPO
Ł
Ł
ECZNO
ECZNO
-
-
KULTUROWE
KULTUROWE
Schwarz R., Szamburska J., Juczyński Z. Telling the truth in
cancer disease: attitudes in Germany and Poland.
International Congress of Psychosocial Oncology, 12-14
October 1992, Beaune, France.
Juczyński Z., Schwarz R., Andrejewa T. Informing patients
about their ilness: who should be informed, how much
information should be given, when and how. comparative
polish-german-byelorussian study. The 10th Conference
of the European Health Psychology Society. Dublin,
September 1996.
Juczyński Z., Schwarz R., Andrejewa T. (2002). Informowanie
o chorobie nowotworowej w opinii polskich, niemieckich i
białoruskich studentów medycyny. Psychoonkologia, 2,
47-51.
POSTAWY WOBEC INFORMOWANIA
POSTAWY WOBEC INFORMOWANIA
Niemcy Polacy Bia
Niemcy Polacy Bia
ł
ł
orusini
orusini
RADYKALNA
RADYKALNA
OCHRANIAJ
OCHRANIAJ
Ą
Ą
CA
CA
zawsze mówić
całą prawdę,
natychmiast
i bezpośrednio
mówić, gdy choroba jest uleczalna
tak, aby pozostawić nadzieję,
po uprzednim przygotowaniu,
a najpierw uzgodnić z rodziną
Tang S., Lee S. (2004). Cancer diagnosis and
prognosis in Taiwan: patients preferences versus
experiences. Psycho-Oncology, 13, pp. 1-13.
v
prymat zasady etycznej
"nie szkodzić"
nad prawem respektowania autonomii
v
bezpieczeństwo – spokój – pogoda ducha – nadzieja
v
ochrona pacjenta, informowanie rodziny
v
zmiany w ostatnich 15-latach
Badania 449 pacjentów w wieku 18-83
diagnoza potwierdzona histopatologicznie
wywiad, skala 5-stopniowa
wiedza
wiedza
ü
94% zna diagnozę choroby
ü
58% jest świadoma prognozy
poinformowani:
poinformowani:
ü
o diagnozie – 91%
ü
o prognozie – 45%
znajomo
znajomo
ść
ść
:
:
ü
medycznej nazwy – 91%
ü
fazy choroby – 30%
ü
szans przeżycia – 4,4%
ü
oczekiwanej długości życia – 3,8%
BADANIA LEKARZY
BADANIA LEKARZY
-
-
ONKOLOG
ONKOLOG
Ó
Ó
W
W
N=106 lekarzy stale opiekujących się
chorymi onkologicznie;
Badania ankietowe, anonimowe (85%
zwrotów) w Łodzi
Jak Twoim zdaniem wi
Jak Twoim zdaniem wi
ę
ę
kszo
kszo
ść
ść
chorych na raka
chorych na raka
chcia
chcia
ł
ł
aby zosta
aby zosta
ć
ć
poinformowana o swojej chorobie:
poinformowana o swojej chorobie:
q
natychmiast i wyczerpująco, niezależnie od szans wyleczenia
9
51
q
natychmiast i wyczerpująco, ale gdy jest możliwe wyleczenie
19
12
q
wyczerpująco, ale po odpowiednim przygotowaniu psychicznym
24
22
q
aby lekarz nie ujawniał niekorzystnych informacji
17
7
zdaniem lekarzy
zdaniem lekarzy
w przypadku w
w przypadku w
ł
ł
asnej choroby
asnej choroby
q
sami mało wiedzieć, ale rodziny należy powiadomić
wyczerpująco 5
3
q
poznać ogólne informacje, bez używania słowa „rak”
15
0
q
lepiej nic nie wiedzieć o swojej chorobie
2
1
q
inne możliwości
9
4
zdaniem lekarzy
zdaniem lekarzy
w przypadku w
w przypadku w
ł
ł
asnej choroby
asnej choroby
Juczyński Z., Czechowicz E. (1997).
Informowanie pacjenta o chorobie nowotworowej
w opinii i praktyce lekarskiej. Nowotwory, 47, 43-57.
BADANIA CHORYCH ONKOLOGICZNIE
BADANIA CHORYCH ONKOLOGICZNIE
Grupy badane:
Grupy badane:
v Aktywnie leczeni (pacjenci hospitalizowani)
(N=60; M-40%; K-60%)
rak płuc, jelita, krtani, narządów rodnych
v Po mastektomii (Kluby Amazonek) (N=105)
v Chorzy w opiece paliatywnej
(N=41; M-29%; K-71%)
różne rozpoznania
Badania zostały przeprowadzone przez studentki V r. psychologii
IPS UJ: J. Maślanka, M. Rysińska i A.Pyszniak oraz
IP UŁ: B. Kazimierska, M. Kowalczyk w r. 2002
Porównanie wyników badania lekarzy i chorych
„Czy w przypadku takiej choroby, jak rak, lekarz
powinien poinformować o diagnozie:
q zawsze
20
54
q tylko wtedy, gdy choroba jest uleczalna
10
5
q tylko wtedy, gdy chory chce szczegółowych informacji
15
15
q tylko wtedy, gdy sądzi, że chory jest na to psychicznie
przygotowany
40
22
q lepiej nie informować
2
4
q inne
13
0
Lekarze %
Lekarze %
Chorzy %
Chorzy %
„
Gdy rokowanie jest niekorzystne, lekarz powinien:
Gdy rokowanie jest niekorzystne, lekarz powinien:
v powiedzieć choremu całą prawdę 3
34
v powiedzieć choremu prawdę
w takim stopniu, aby pozostawić
nadzieję
76
37
v powiedzieć prawdę tylko wtedy,
gdy chory wyraźnie tego chce
12
23
v nie ujawniać niekorzystnego
rokowania
6
4
v inne możliwości
3
2
Lekarze %
Lekarze %
Chorzy %
Chorzy %
Badania chorych
„
„
Niekorzystne informacje lekarz:
Niekorzystne informacje lekarz:
q przekazać bezpośrednio choremu 61
79
q uzgodnić z rodziną, czy i w jaki
sposób poinformować chorego
19
3
q przekazać rodzinie, aby ona mogła
zdecydować, czy chce
poinformować chorego
8
10
q przekazać choremu
w obecności rodziny
9
2
q nie przekazywać, ani choremu,
ani rodzinie
3
6
powinien (%)
powinien (%)
faktycznie (%)
faktycznie (%)
Niekorzystne informacje lekarz powinien:
Niekorzystne informacje lekarz powinien:
58%
42%
ZGODNOSC
BRAK ZGODNOSCI
OCZEKIWANIA I DO
OCZEKIWANIA I DO
Ś
Ś
WIADCZENIA
WIADCZENIA
SPOS
SPOS
Ó
Ó
B PRZEKAZYWANIA
B PRZEKAZYWANIA
NIEPOMY
NIEPOMY
Ś
Ś
LNYCH INFORMACJI
LNYCH INFORMACJI
Grupy:
Grupy:
H
ospit.
M
ast.
P
aliat.
ZGODNOŚĆ
67
63
47
BRAK ZGODNOŚCI 33
37
53
chi kw. p<.03
„
„
W jaki spos
W jaki spos
ó
ó
b zosta
b zosta
ł
ł
y przekazane
y przekazane
informacje
informacje
chorobie
chorobie
:
:
w %
w %
v
bezpośrednio choremu –
79
v w sposób wcześniej uzgodniony z rodziną – 3
v
informacje przekazano rodzinie –
10
v przekazano choremu w obecności rodziny – 2
v
nie przekazano informacji –
4
v inne możliwości –
2
„
„
Og
Og
ó
ó
lnie, odno
lnie, odno
ś
ś
nie swojej choroby :
nie swojej choroby :
w %
w %
§
otrzymałem wszystkie informacje,
jakich oczekiwałem –
60
§ otrzymałem w niewystarczającym stopniu – 27
§
nie otrzymałem pewnych informacji, gdyż
nie pytałem –
11
§ nie przekazano informacji, ani mnie
ani rodzinie –
2
INFORMOWANIE PACJENT
INFORMOWANIE PACJENT
Ó
Ó
W
W
Z CHOROB
Z CHOROB
Ą
Ą
ALZHEIMERA
ALZHEIMERA
Clafferty R.(1999). Informing patients with
Alzheimer’s disease about their diagnosis.
Psychiatric Bulletin, 23, pp.394-396.
q argumenty za i przeciw
lekarz musi ocenić czy pacjent chce wiedzieć
ocenić jego wiedzę na temat choroby
ustalić zamiary pacjenta odnośnie leczenia
Pucci E.at al. (2003). Relatives’ attitudes
towards informing patients about diagnosis of
Alzheimer disease.
Journal of Medical Ethics, 29, pp. 51-54.
q 61% najbliższych krewnych chorego potwierdza,
że chory nie był w pełni poinformowany.
Powód –
obawa przed nasileniem objawów depresyjnych.
„Niekorzystne informacje lekarz (w %):
q przekazał bezpośrednio pacjentowi
47
70
q inne możliwości
53
30
DESTRUKCYJNE
DESTRUKCYJNE
KONSTRUKTYWNE
KONSTRUKTYWNE
UWARUNKOWANIA PSYCHOLOGICZNE
UWARUNKOWANIA PSYCHOLOGICZNE
–
–
WYNIKI BADA
WYNIKI BADA
Ń
Ń
INFORMOWANIE
INFORMOWANIE
DYSPOZYCYJNY
DYSPOZYCYJNY
OPTYMIZM
OPTYMIZM
STRATEGIE
STRATEGIE
RADZENIA SOBIE
RADZENIA SOBIE
zmienne niezależne
DYSPOZYCYJNY OPTYMIZM
DYSPOZYCYJNY OPTYMIZM
LOT- R Scheier i in.
oczekiwanie
na informacje
WYSOKI
WYSOKI
NISKI
NISKI
unikanie
informacji
„
„
Gdy przewidywany jest niepomy
Gdy przewidywany jest niepomy
ś
ś
lny przebieg choroby,
lny przebieg choroby,
to lekarz powinien
to lekarz powinien
(w %):
(w %):
• powiedzieć choremu całą prawdę
47
30
• inne możliwości
53
70
Optymizm
Optymizm
wysoki
wysoki
Optymizm
Optymizm
niski
niski
„
„
Niekorzystne informacje lekarz powinien
Niekorzystne informacje lekarz powinien
:
:
• przekazać bezpośrednio pacjentowi
47
70
• inne możliwości
53
30
„
„
Og
Og
ó
ó
lnie, odno
lnie, odno
ś
ś
nie swojej choroby
nie swojej choroby
:
:
• otrzymałem oczekiwane informacje
47
82
• inne możliwości
53
18
INTERPRETACJA WYNIK
INTERPRETACJA WYNIK
Ó
Ó
W BADA
W BADA
Ń
Ń
INFORMOWANIE
INFORMOWANIE
{zmienna niezależna}
JAKO
JAKO
ŚĆ
ŚĆ
Ż
Ż
YCIA
YCIA
QLQ C
QLQ C
-
-
30
30
„
„
Og
Og
ó
ó
lnie, odno
lnie, odno
ś
ś
nie swojej choroby otrzyma
nie swojej choroby otrzyma
ł
ł
em
em
oczekiwane informacje:
oczekiwane informacje:
Grupa A
Grupa A
–
–
TAK
TAK
Grupa B
Grupa B
–
–
NIE
NIE
JAKO
JAKO
ŚĆ
ŚĆ
Ż
Ż
YCIA
YCIA
37
63
64
56
52
46
54
36
0
10
20
30
40
50
60
70
GRUPA A
GRUPA B
F. w rolach
F. poznawcze
F. emocjonalne
F. spoleczne
PREDYKTORY JAKO
PREDYKTORY JAKO
Ś
Ś
CI
CI
Ż
Ż
YCIA
YCIA
ANALIZA REGRESJI
ANALIZA REGRESJI
BEZRADNO
BEZRADNO
ŚĆ
ŚĆ
/BEZNADZIEJNO
/BEZNADZIEJNO
ŚĆ
ŚĆ
FUNKCJONOWANIE PSYCHOSPO
FUNKCJONOWANIE PSYCHOSPO
Ł
Ł
ECZNE
ECZNE
O
O
BJAWY
BJAWY
FIZYCZN
FIZYCZN
E
E