PRĄDY DIADYNAMICZNE - ćwiczenia

1

26.03.2010

PRĄDY DIADYNAMICZNE

MF

– monofaza stała; słabe działanie przeciwbólowe, silnie wpływa na trofikę tkanek, ma

zdolność zwiększania napięcia mięśniowego

DF

– difaza stała; silne działanie przeciwbólowe; szybko zachodzi akomodacja do tego prądu,

następuje zmniejszenie napięcia mięśniowego

CP

– okresy krótkie; silne działanie przeciwbólowe, szybka poprawa trofiki tkanek, efekt

rozluźniający

LP

– okresy długie; bardzo silne działanie przeciwbólowe, opóźniony moment przystosowania

się tkanek, efekt rozluźniający

RS

– rytm synkopowy; poprawa trofiki tkanek jest nieznaczna, dochodzi do skurczu mięśnia,

stosujemy przy niedowładach prostych

MM

– monofaza modulowana; nie ma efektu przeciwbólowego, brak przyzwyczajania tkanki,

wywołuje skurcz mięśnia, można pracować na mięśniach porażonych wiotko

moduły

– pakiety impulsów

Baza – max do 3 (1-1,5)
Delikatne mrowienie

Pakiety:
DF, CP, LP

– efekt przeciwbólowy (DF działa najmniej przeciwbólowo; szybka akomodacja

mięśnia)
DF, MF, CP

– w celu przekrwienia mięśnia (2min/3min/4min)

Czasy:
- 2/3/4,
- od 6 do 12 minut (normalnie do 9-10min),
- 12 minut dla dolnego odcinka kręgosłupa.

DF, LP

– 6 minut i po zmianie polaryzacji DF, LP – 6 minut

Elektroda czynna (katoda)

– działanie przekrwienne i przeciwbólowe

Elektroda bierna (anoda)

– zamyka obwód

Katodę umieszczamy w miejscu bólu.

Wskazania:
- nerwobóle,
- bóle mięśniowe,
- niedowłady proste,
- stany pourazowe,
- odmrożenia,
- zespoły bólowe kręgosłupa,
- rwa kulszowa.