Funkcja turystyczna obszaru:
Jest to udział turystyki w funkcjonowaniu danego obszaru, wyrażona w określonej wartości
liczbowej.
Badania funkcji mogą się odbywać na obszarach:
•
nano-obszarowych – najmniejsze obszary możliwe do zbadania prospekcją powierzchniową,
tj. fizycznym przemierzaniu terenu i dokumentacji zebranych danych
•
mili-obszarowych – oddziałują na pierwsze jednostki obszarowe, których nie można zbadać
prospekcją powierzchniową. Badania z reguły opierają się na danych statystycznych
zbieranych przez instytucje stworzone w tym celu. W Polsce są to: gminy i powiaty
grodzkie
•
mikro-obszarowych – obszary czasami znacznie różniące się powierzchnią od terenów, na
które oddziałują funkcje mili-obszarowe.
•
centy-obszarowych – odpowiedniki polskich województw
•
makro-obszarowych – odpowiedniki miernicze- całe kraje, związki krajów etc.
Ze względu na stymulowany indeks w strukturze obszaru:
•
ekonomiczno-społeczne funkcje turystyczne – wpływające na sposób funkcjonowania
gospodarki obszaru oraz wpływające na życie jego mieszkańców
•
kulturalne funkcje turystyczne – znacząco wpływające na kulturę (ilość i jakość wydarzeń
kulturalnych), tradycje, tożsamość mieszkańców danego obszaru. Wartość praktycznie
niemożliwa w wyrażeniu liczbowym
•
infrastrukturalne funkcje turystyczne – wpływające na rozwój infrastruktury obszaru
Funkcja turystyczna obszaru może być wyrażana za pomocą rozmaitych wskaźników, jak i
miernikiem syntetycznym, będący średnią wartością poszczególnych mierników.
Wskaźniki funkcji turystycznej:
•
bazy noclegowej Beretj'a i Deferta – jest to ilość miejsc noclegowych podzielona przez ilość
stałych mieszkańców i pomnożona przez liczbę 100
I
BD
=Q
A
/ Q
C
* 100
Gdzie:
F
BD
- Wskaźnik Beretj'a i Deferta
Q
A
- Ilość miejsc noclegowych
Q
C
- Ilość stałych mieszkańców
•
intensywności ruchu turystycznego Charvata – ilość udzielonych noclegów podzielona
przez ogólną ilość stałych mieszkańców i pomnożoną przez liczbę 100
I
ch
- Q
N
/ Q
C
* 100
Gdzie:
I
ch
- Wskaźnik Charvata
Q
N
- Ilość udzielonych noclegów
Q
C
- Ilość stałych mieszkańców
•
intensywności ruchu turystycznego Schneidera – ilość korzystających z miejsc noclegowych
podzielona przez ogólną ilość stałych mieszkańców i pomnożoną przez liczbę 100
I
Sch
= Q
U
/ Q
C
* 100
Gdzie:
I
Sch
– Wskaźnik Schneidera
Q
U
- Ilość korzystających z miejsc noclegowych
Q
C
- Ilość stałych mieszkańców
•
ekonomiczny – ilość ogólnej liczby podmiotów gospodarczych sklasyfikowanych w sekcji I
(działy 55 i 56) oraz R (działy 90 i 93) podzieloną przez ogólną ilość stałych mieszkańców i
pomnożoną przez 1000
I
ES
= (Q
I
+ Q
R
)
/ Q
C
* 1000
Gdzie:
I
ES
- Wskaźnik ekonomiczno-społeczny
(Q
I
+ Q
R
) - Suma podmiotów gospodarczych w Sekcjach: I oraz w działach 90 i 93 sekcji R
Q
C
- Ilość stałych mieszkańców
•
wykorzystania pojemności noclegowej – ilość udzielonych noclegów podzielona przez ilość
korzystających z miejsc noclegowych
I
C
= Q
N
/ Q
U
Gdzie:
I
C
- Wskaźnik wykorzystania pojemności noclegowej
Q
N
- Ilość udzielonych noclegów
Q
U
- Ilość korzystających z miejsc noclegowych
•
gęstości ruchu turystycznego – ilość korzystających z miejsc noclegowych podzielona przez
powierzchnię badanego obszaru wyrażoną w km
2
I
DT
= Q
U
/ S
A
* km
2
Gdzie:
I
DT
- Wskaźnik gęstości ruchu turystycznego
Q
U
- Ilość korzystających z miejsc noclegowych
S
A
- Powierzchnia badanego obszaru
•
gęstości bazy noclegowej – ilość miejsc noclegowych podzielona przez powierzchnię
badanego obszaru wyrażoną w km
2
I
DA
= Q
A
/ S
A
* km
2
Gdzie:
I
DA
- Wskaźnik gęstości bazy noclegowej
Q
A
– Ilość miejsc noclegowych
S
A
- Powierzchnia badanego obszaru
•
rozwoju bazy noclegowej – ilość korzystających z noclegów podzielona przez ilość miejsc
noclegowych
I
DV
= Q
U
/ Q
A
Gdzie:
I
DV –
Wskaźnik rozwoju bazy noclegowej
Q
U
– Ilość korzystających z miejsc noclegowych
Q
A
– Ilość miejsc noclegowych