1.Poj.socjol.przedmiot,zakres – Socjologia jest to nauka zajm. Się badaniem
współżycia społeczn.,jego materialnych i niematerialnych wytworów czynników
powodujących ich powstawanie rozwój i zanik. Badaniem osobników ludzkich o
tyle, o ile przez to współżycie są zdeterminowani (uwarunkowani).Socjologia
rozwija dwie teorie: teor.struktur społ. zwaną teorią grup
społecznych,społeczeństwa lub teorią makrostruktur i mikrostruktur
społecznych.Drugą z nich to zmian, procesów zachodzących w różnych grupach
i zbiorowościach. Teorie te uogólniają wyniki badań,opisują elementy składowe
grup i zbiorowości, zasady ich budowy i funkcjonowania.Dynamike i
intensywność oraz skutkiwspółżycia społ.wyznacza zespól różnorodnych
czynników a są to: przyrodnicze-biologiczne(czyli cechy i budowa
organizmu,procesy’fizjologiczne,odruchy,skłonności,mechanizm
dziedziczenia,),geograficzne(klimat,ukształtow.terenu,gleby,świat
roślinny,zwierzęcy,bogactwa’naturalne),demograficzne(gęstość zaludnienia,
wiek,płeć,przyrost naturalny) ; ekonomiczne-(praca jej warunki, organizacja,
środki i narzęzia pracy, poziom zaspokojenia potrzeb ); kulturowe-
(budowle,mieszkania, ubrania).
2. ?
3. Funkcje socjologi-Socjologia stanowi dwie funkcje: teoretyczną- opisującą
badany przez siebie przedmiot zainteresowań, wyraża się ona także w orientacji
metodologicznej , zaleca onarozpatrywać procesy i zjawiska w aspekcie
genetycznym,strukturalnym i funkcjonalnym.Wskazuje na stosowane metody i
techniki badawcze.Drugą z nich pełni rolę praktyczną(diagnostyczną) która
dostarcza wiedzy o wycinku rzeczywistości społecznej,(prognostyczną) o
następstwach działań, ułatwia podejmowanie decyzji,(socjotechniczną) do
formułowania zaleceń, reguł politykom, menedżerom,praktykom którzy zajmują
się kształtowaniem postaw i zachowań ludzi .
4. Socjolog.ogólna ,a socj.szczeg.-Pomiędzy socjol.ogólną a socj.szczegól.
istnieje ścisła zależność. Socj.ogól.dostarcza socjologiom szczegółowym teorię,
aparat pojęciowy oraz dyrektywy i metody badawcze. Socjologie szczególowe
przynoszą wyniki z różnych dziedzin rzeczywistości spłecznej, które to są
uogólniane na gruncie socjologii ogólnej i tworzą jej teoretyczno-
metodologiczny przedmiot.Socjologię można podzielić na ponad 30
subdyscyplin,w Polsce aktywnie rozwijające się to m.in.: pracy,organizacji, wsi,
miasta, rodziny, wychowania i oświaty, kultury,medycyny, prawa,religii, wiedzy
i nauki, moralności.Z tych zakresów dociekań teoretyczno-empirycznych
socjologii szczegółowych w ostateczności wyznaczają zbiory twierdzeń
teoretycznych, kształtują pewne orientacje teoretyczno-metodologiczne
socjologii.
5. Przydatność socj.- Socjologiczne badania ,analizy pojęciowo-
metodologiczne,próby konstruowania teorii różnych dziedzin życia społecznego
umożliwiają każdemu praktykowi, w tym ekonomiście: trafniejszą diagnozę
rzeczywistości społeczno-gospodarczej przez obiektywne i dokładne jej ujęcie;

wybranie właściwych środków do urzeczywistnienia obranego celu i następstw
stosowanych środków. Uwalnia od fikcji , mitów , stereotypów w ujmowaniu
rzeczywistości, a także pozwala dojrzeć siły mogące współ-i przeciwdziałać
realizacji obranego celu.Te znajomości wiedzy socjologicznej pomaga
człowiekowi w racjonalnym orientowaniu się w problemach społeczno-
ekonomicznych, z którymi się tyka w życiu codziennym, pomaga dostrzec
głębsze powiązanie stosunków społecznych, ich złożoności i zależności.
6.Współczesne teor.socj.- W opisie społeczeństwa teoria funkcjonalistyczna
nawiązuje do tradycjii organicyzmu(Spencer,Durkheim) oraz do
badańantropologów społecznych(B.Malinowski)tórzy w latach dwódzestych
badali izolowane społeczności lokalne wycp Pacyfiku . Kingsley D., Wilbert
E.Moore, Talcott P., Robert K. Merton, jako przedstawiciele funkcjonalizmu
ujmowali społeczeństwo jako system, całość, składającą się z powiązanych
wzajemnie elementów ,podsystemów (kulturowych, ekonomicznych,
politycznych).W teorii modernizacji czy teorii stratyfikacji społecznej K.Davisa
i W.E. Moore’a,której zadaniem jest wyjaśnienie zjawiska nierówności
społecznych, koniecznego do funkcjonowania ciągłości spoleczeństwa, a w
szczególności obsadzania niezbędnych pozycji i ról społecznych odpowiednio
mtywowaną, wykształconą i kompetentną kadrą. Z kolei teoria konfliktu
dowodzi iż brak zgody co do podstawowych wartości interesów grupowych, nie
est zjawiskiem patologicznym, lecz pełni pozytywne funkcje, prowadząc do
postępowych zmian społeczeństwa . Wynika on z organizacji społeczeństw, ich
gospodarki, polityki,kultury.W teorii wymiany społecznej ,społeczeństwo nie
jest tu pojmowane jako swoisty,całościowy system,lecz jako sieć
międzyludzkich wzajemnych oddziaływań, interakcji.Całokształt życia
społecznego,według teorii wymiany społecznej, to swoisty rynek ekonomiczny,
na którym dokonują się bezustannie transakcje, w których toku ludzie
wymieniają między sobą wartości nagradzające i karzące zarówno w sensie
materialnym jak i moralnym.Jeszcze jedna teoria,teoria działania
społecznego(M.Weber, F.Znaniecki) przyjmuje, że działanie to podstawowy,
ostatecny składnik życia społecznego.Działanie ludzkie skupia wartości
subiektywne(zamiary,intencje) oraz oczekiwania interpretacyjne adresatów
działania lub postronnych osób.Działania społeczne są skierowane ku innym
ludziom i zarazem przez nich kształtowane.Skrótowo przedstawione kierunki
współcz.socjol. nie wyczerpują złożoności i bogactwa stanowisk, poglądów na
jej przedmiot.
7. Proste zb.a zbiorowości społ.- Zbiorowości społeczne są to wszelkie zbiory
ludzi, w których pomiędzy poszczególnymi członkami należącymi do tych
zbiorowości zachodzą jakieś więzi społeczne, wzajemne oddziaływania,
chociażby przez krótki okres tworzące z nich względnie wydzieloną całość
np.:zbiegowisko,tłum,publiczność.Proste zbiory społeczne czyli zbiory ludzi
wydzielone w sensie dystrybutywnym w praktyce życia społecznego ze wzglęu
na jakąś wspólną cechę lub cechy, które są niezależne od ludzi , zastane przez

obserwatora zewnętrznego bez względu na to,czy ludzie sobie uświadamiają te
cechy czy też nie.Cechami tymi mogą być: miejsce zamieszkania,wiek,
płeć,zawód, wykształcenie, cechy osobowości.
8. Grupa społ. i jej rodz.- ...to zbiór ludzi z co najmniej 3 osób we swoistym
współżyciu i zachowaniu tworzący jakąś organizacje społeczną.Ujawnia się ona
w zróżnicowaniu działań ludzkich według kategorii członkostwa,wzajemnym
dopełnianiu się tych działań, ich powtarzalności,względnej niezależności tych
zróżnicowanych i uzupełniających się działań od wypełniania ich w czasie przez
tychwłaśnie a nie innych członków,kontroli działań i zabezpieczeniu ich
sankcjami pozytywn. i negatywnymi.Każda grupa aby trwać musi posiadać
więzi społeczne powodujące jej wewnętrzną spójność. Grupy dzielimy na
małe,duże, pierwotne tzn.małe zbiorowości ludzi których łączy więż
społeczno---psychiczna, emocjonalna. Istnienie grup wtórnych,czyli pewnej
grupy oób ma na celu urzeczywistnić określone cee poprzez pośrednie
styczności rzeczowe np.:organizacje
zawodowe,związkowe,polityczne.Rozróżniamy jeszcze takie grupy jak:
formalne (zespoły pracownicze, organizacje związkowe,społeczne) ,
nieformalne(grupy koleżenskie-które mają ważne znaczenie w procesie
socjalizacji jednostki ; hobbystyczne,gangi przestępcze,kliki pracownicze.
9. Społeczeństwo,jego typy i rodz.- Społeczeństwo-pojawiło się .w filozofii
społ.poraz pierwszy w 18 wieku w pracach Herberta Spencera i Augusta
Conta.Współcześnie jest używane szeroko w publ. lit.,mowie potocznej,a także
socjologii w kilku znaczeniach,według J.Szczepańskiego – 1 grupa-
społeczeństwo jako rodzaj najszerszej zbiorowości ludzkiej lub ogół
zbiorowości podporządkowanej jednej zbiorowości dominującej.Florian
Znaniecki-społeczeństwo to kompleks grup współistniejących, krzyżujących się
i podporządkowanych jednej grupie dominującej
np.:naród,państwo,religia.Druga grupa to np.:społeczeństwo
niewolnicze,kapitalistyczne,demokratyczne.Trzecia grupa def.to def.ujmująca
społeczeństwo jako ogół instytucji zapewniających wspólne zaspakajanie
potrzeb,tworzenie kultury i rozwój.Społeczeństwo to oznaczenie wszystkich
form życia zbiorowego poza organizacją rządową.Najbardziej popularne są dwie
typologie społeczeństw: dokonana ze względu ma udział ludności w produkcji
przemysłowej(społ.preindustrialne).Społ. agralne najczęściej z zawodu to
rlonicy.Następne społ. to takie które przeszło etap industrializacji.Z kolei
następne to społ.przemysłowe gdzie 80% społeczeństwa pracuje w sferze
produkcji materialnej a 20% w usługach(bankowy,handlowy),w sferze
ekonomicznej(usługi,handle,finanse). Społ.globalne i masowe jest najszersze
przestrzennie ,liczebnie,ma wspólne wartości kulurowe,instytucje
społeczne,wzory zachowań.
10. Rodzina jako gr. społ.- jest małą grupą społ. regulującą wiele zachowań
oraz skupiającą zjawiska i procesy zachodzące w całym społeczeństwie.Jest ona
złożona z osób połączonych ze sobą więziami

małżeństwa,rodzicielstwa,pokrewieństwa,powinowactwa lub adopcji.Można też
ujmować rodzinę jako grupę złożoną z osób połączonych jednym z dwu typów
stosunków społecznych:stosunkiem małżeństwa i stosunkiem rodzice-
dzieci.Analizując rodzinę jako gr.społ.podkreśla się, iż rodzina jest grupą
pierwotną i małą,złączoną silną emocjonalną więzią, w której występują częste i
bezpośrednie,twarzą w twarz,kontakty oraz nieformalne wzory kontroli
społecznej,grupą liczącą od kilku do kilkunastu osób.Bedąc małą grupą,grupą
pierwotną,rodzina zachowuje jednak swe niepowtarzalne oblicze. Tym, co ją
różni od zwyczajnej,”typowej”małej grupy jest przede wszystkim: sposób
wchodzenia do niej nowych członków,zanik przywództwa typowego dla małej
grupy,wyrażny podział pokoleniowy oraz intymność stosunków.
11.Naród jako gr.społeczna- Naród jest to wielka grupa społ. będąca
wspólnotą ludzi ukszt.historycznie w obrębie danego terytorium na gruncie
dośw. historycznych,tradycji,norm prawnych,języka ; posiadającą więzi
ekonom.,własne instyt.polit.,charakteryzuje się swoistym systemem kultur oraz
poczuciem tożsamości i odrębności wobec innych zbiorowości i grup
etnicznych.. Naród jest zbiorowością stanowiącą zamknięcie łańcucha
rozwojowego-od rodziny,poprzez ród,klan,plemię i lud.U podstaw jego
powstania i rozwoju leży proces upowszechniania na wielkich terytoriach
gospodarki towarowo-pieniężnej,wciągnięcia praktycznie całej ludności w jej
tryby.Według S.Ossowskiego,naród ma tzw: małą i dużą ojczyzne.Duża czyli
posiadająca takie cechy jak:wspólna historia,religia,losy ; natomiast mała
ogranicza się do widoku za oknem,kolegów,żargonu,dialektu,sposobu
jedzenia.Każdy ma prawo do posiadania własnej ojczyzny.Nacjonalizm
odmawia nam prawa posiadania ojczyzny tylko dla nas.
12. Mikro- i makrospoł.uwarunkow.osobowości- W struktórze każdego
społ.wyróżnia się dwa jego poziomy:makrostrukturalny i
mikrostrukturalny.Makrostruktóra obejmuje układ instytucji i dużych gruptypu
zrzeszeniowego, np.:partii polit.,jakie w danym społeczeństwie
występują.Makrostruktura stanowi więc jak gdyby „ramowy”, ogólny i łatwo
dostrzegalny szkielet społeczeństwa.Makrostruktura społeczna ma istotny
wpływ na osobowośc społeczeństwa,ponieważ określa szanse jednostki na
osiągnięcie cenionych wartości w życiu społecznym,rodzaj podkultury i
ideologii właściwej danej kategori,a kształtującej duchowe oblicze jej
członków,styl życia czyli zespół wzorów kulturowych, wyrażających się w
konkretnym postępowaniu i działaniu.Obok makrostruktury społ.istotny wpływ
na osobowośc wywiera mikrostruktura,tzn.grupy społeczne, w których człowiek
się wychowuje i działa,np.rodzina,szkoła,grupa pracownicza,krąg
towarzyski,społecznośc lokalna itd.. W makrostrukturze przebiegają przede
wszystkim procesy socjalizacji i kształtowania się charakterystycznych dla
danego społeczeństwa typów osobowości.Uczestnictwo człowieka w tych
grupach pozostawia trwały ślad w jego osobowości,kształtują w dużym stopniu

jego poglądy,zainterosowania,ideały,nawyki i normy postępowania,życie
uczuciowe człowieka,postawy wobec świata,ambicje,możliwości twórcze.
13. Kultura – poj.i rodzaje- Najogólniej mowiąc kulturą jest wszystko to co
nie wytworzyła przyroda a wytworzył człowiek.Jest to ogól zasad,stanowiący
zbiorowy dorobek powstający na gruncie swoistych biologicznych cech
człowieka,warunków jego bytu przekształczjących się w procesie
historycznym.Kultura cywilizacyjna czyli ideały
piękna,dobra,prawdy,sprawiedliwości,obyczajów i przedmiotów w których idee
te zostały utrwalone.Kultura znaczeń lub semiotyczna-miano świadomości
społecznej,która znajduje wyraz w
języku,sztuce,nauce,moralności,religii.Zapewnia integracje społeczną, jest
narządem zaspokajania potrzeb ludzi.Kultura socjalna-tzn.ogół wytworów
działalności ludzkiej materialnych(budynki,stroje,naczynia,środki komunikacji)
i niematerialnych i uznawanych sposobów postępowania zobiektywizowanych,
przyjętych w dowolnych zbiorowościach,przekazywanym innym. Obejmuje org.
społ. i związane z nią wzory współczesnego działania. Elementami kultury są
takie przedmioty, idee, czynności, wzory zachowań, które wyznaczają ważne
dla utrzymania i rozwoju grupy działania i zachowania.Kultura ustala pewne
modele czyli ideały życia. Z kulturą jest związane pojęcie dyfuzji czyli
przejmowaniu wytworów kultury od innych społeczeństw.
14. Dziedziczenie i dyfuzja kultury- Kultura stanowi organiczne zespolenie
aktualnego dorobku danej zbiorowości z dorobkiem wniesionym z
zewnątrz.Może on mieć dwojaki charakter. Elementy kultury mogą zostać
przyjęte z innych przestrzennie środowisk albo z innych minionych epok. W
obydwu wypadkach decydującym czynnikiem w procesie przyswajania obcej
treści kulturowej są potrzeby danej zbiorowości społecznej, których
zaspokajaniu treść ta ma służyć. Jak pisze K.Dobrowolski, „przeszłość jest tym,
co nadaje kulturze spoistość i trwałość”. Dyfuzja czyli rzejmowanie wytworów
kultury od innych społeczeństw. W ten sposób zatracamy swoje dziedzictwo
kulturowe, ulegamy zachwaszczeniu języka. Siłą napędową tej integracji
kulturowej są nowoczesne techniczne środki przekazu, rewolucja
tecznologiczna, postęp cywilizacyjny narodów.Proces rozwoju kultury wiąże się
zarazem z procesem udotępniania wytworów masom oraz ich powszechnym
uczestnictwem w tzw. kulturze masowej.
15. Wpływ kultury na życie społ.- Kultura stanowi istotny składnik
społeczeństwa, sama więc koncepcja kultury powiązana jest ściśle z określoną
koncepcją życia społecznego w ogóle, a w szczególności z praktyką społeczną.
Tak jednak, jak praktyka społeczna decyduje przede wszystkim o rozwoju
kultury, tak o uczestnictwie kulturowym, rozumianym jako odbiór
podstawowych środków, decydują główne elementy struktury społecznej.
Socjologa interesuje bowiem wpływ kultury na życie społeczne, a wpływ ten
przejawia się przede wszystkim w socjalizacji, ustalaniu wartości, wzorów
zachowań i modeli życia. Zależności między kulturą a strukturą społeczną

rozpatrywane mogą być w aspekcie:ilościowym,jakościowym,
zakresowym,merytoryczno-światopoglądowym.
16. Osobowośc społ. i jej elementy- W socjologii mówiąc o osobowości, mamy
na uwadze osobowość społeczną tzn.ogół społecznych wzorów, jakie realizuje i
ról, jakie pełni jednostka wobec innych ludzi jako członków społeczeństwa. Za
najważniejsze składniki osobowości uważa się: potrzeby, motywacje,
zainteresowania, poglądy, wartości, postawy, mechanizm kontroli, temperament,
zdolności i inteligencję. Elementy składowe dzieli się na: biogenne czyli takie
składniki które są przekazywane dziedzicznie np.:własności anatomiczne,
wzrost, budowa orgnizmu, właściwości fizjologiczne.Dzielą się one także na
elementy psychogenne, do których zalicza się: pamięć, wolę, wyobrażnię,
uczucia, temperament. Według socjologów najważniejszą rolę pełnią elementy
socjogenne. Wyróżniają one cztery podelementy osobowości, a są nimi:
kulturowy ideał osobowości, role społeczne pełnone w grupach społecznych,
wyobrażenie o własnej osobie, wytworzone pod wpływem innych ludzi, oraz
zespół wyobrażeń o sobie, lecz odczytanych z wyobrażeń innych ludzi o nas
samych.
17. Typologie osobow.- Pierwsza klasyfikacja została stworzona przez
Hipokratesa już w 4-5 wieku p.n.e., który wyróżnił ich cztery. Są nimi:
sangwinik(człowiek żywego usposobienia lecz nie wytrwały, łatwo ulegający),
choleryk(pobudliwy, wytrwały w działaniu), flegmatyk(mało pobudliwy, nie
ulegliwy, pamiętliwy), melancholik(mało aktywny lecz wytrwały w działaniu
jak i w uczuciach).Typologia ta ma charakter psychologiczny i aspołeczny.
Następnym typologiem okazał się E.Kretchmer który wyróżnił także cztery
typy: pykniczny, asteniczny, atletyczny, dysplastyczny.Jego zdaniem włściwości
fizyczne określają jego miejsce i rolę w społeczeństwie,określają właściwości
społeczeństwa i kultury. C.G.Jung wyróżnia dwa typy:introwertyka(całą swą
energie obraca niejako do wewnątrz), ekstrawertyka(kierującego swoją
działalnośc na otoczenie). Klasyfikacja F.Znanieckiego wskazuje na człowieka
pracy, zabawy, dobrze wychowango i zboczeńca. Wyodrębniając te typy
Znaniecki przyjmuje, że są one ukształtowane pod wpływem ról społecznych
występujących w kręgach społecznych, do których jednostka należy.
18. Pojęcie i rodz.procesów społ.-Pojęcie te używane bywa do określania
zjawisk dotyczących osobowości, grup społecznych i zbiorowości powiązanych
ze sobą w taki sposób, że są one zjawiskami tylko społecznymi. W szerokim
znaczeniu procesem społecznym są natomiast wszystkie serie zjawisk
technicznych, ekonomicznych, estetycznych, religijnych itd. . Procesy społ.
można podzielić na: -procesy intrapersonalne(procesy samokształcenia),
-procesy zachodzące między jednostkami, -procesy zachodzące między
jednostką a grupą, -procesy zachodzące między dwiema grupami, -procesy
przystosowania, współdziałania, współzawodnictwa, procesy konfliktowe,
rozwoju, dekadencji(upadku systemu wartości), reorganizacji i dezorganizacji
społecznej. W społeczeństwie polskim procesami społecznymi wywołującymi

szczególnie duże przeobrażenia społeczne są: industrializacja,
dezindustrializacja, urbanizacja i ruralizacja, ruchliwość społeczna i migracje.
19. Industrializacja i dezindustri.- Industrializacja rozpatrywana od strony
socjologicznej to zmiany w strukturze życia społecznego, w zainteresowaniach ,
ambicjach, w kręgach, widnokręgach i perspektywach społecznych, które
powoduje zlokalizowany w danym mieście czy wsi rodzaj przemysłu. Przemysł
zlokalizowany na wsi powoduje na ogół znacznie poważniejsze zmiany w
strukturze i stylu życia wsi niż w ośrodkach wielkomiejskich. W procesie zaś
dezidustrializacji, masowa prdukcja i konsumpca zostaje zastąpiona nowoczesną
technologią-usługami. Dotychczas stanowiąca racjonalizacja i korzyści skali
ustępują miejsca zdolnościom innowacyjnym w sferze techniki oraz
innowacjom w kontaktach z klientami. Kurczą się tradycyjne gałęzie przemysłu,
spada zatrudnienie robotników .
20. Urbaniz. i ruraliz.- Urbanizacja jest to proces społeczno-kulturowy
charakteryzujący się szybkim wzrostem liczby ośrodków miejskich i ich
rozwoju. Ludność wiejska napływa do miast w skutek czego obszary miast
powiększają się. Statystyki wykazują, że największy rozwój tego procesu
zaznaczył się w 20 wieku. Rozróżniamy takie typy urbaniz. jak:
demograficzna(przemieszczanie się ludności ze wsi do miast),
przestrzenna(zwiększanie obszarów miast), ekonomiczna (wzrost liczby ludn.
pracującej w zawodach pozarolniczych), społeczna (przyswajanie miejskiego
stylu życia). Poprzez ruralizację rozumiemy jako przenoszenie wartości ze wsi
do miast. Typowym przykładem ruralizacji są próby stworzenia przez
urbanistykę osiedlową możliwości zabawy, wykorzystania toczenia domowego
dla wypoczynku i nawiązania więzi sąsiedzkich.
21. Ruchliw.społ.- to proces społ., polegający na zmianie przez grupy ich
miejsca w układzie pozycji społecznych-bądż na skutek przeobrażeń tej
struktury. Ruchliwość społ. pionowa ma miejsce wówczas, gdy jednostka lub
grupa społ. przeswa się z pozycji niższej na wyższą lub odwrotnie (awans
społeczny, degradacja społeczna). Ruchliwość pozioma polega natomiast na
przemieszczaniu się jednostek lub grup w przestrzeni społ. bez amiany pozycji
społ.(dojazdy do pracy, przechodzenie pracwników z zakładu do zakładu).
22. Zjawiska dezorg.i patol.społ.- Tą dezorganizacją nazywamy rozkład
istniejącego systemu więzi społecznych, które są gwarantem spójności i
funkcjonalności w społeczeństwie układu wzorów działania instytucji, środków
kontroli społecznej. Odhodzenie od norm obowiązujących w społeczeństwie i
zbacznie z drogi akceptowanej społecznie jest określane mianem patologii
społecznej, której przyczynami mogą być i najczęściej są to:alkoholizm,
narkomania, nikotynizm, przestępstwa gospodarcze.
23. Poj.i cele transform.ustroj.- W krajach postsocjalistycznych oznaca to
przejście z gospodarki nakazowo-rozdzielczej do gospodarki rynkowej, i
przejście od totalitaryzmu do demokracji, zmianę stosunków własnościowych
oraz konieczność znalezienia właściciela dla przedsiębiorstw panstwowych. Jej

cele to: wyjście z zapaści cywilizacyjnej,wejście na drogę wzrostu jakości,
efektywności gospodarczej, poprawa jakości życia, wzrost innowacyjności
techniczno- technologicznej. Dla innych cele te oznaczją, że będą w stanie
samodzielnie konkurować na rynku, przeprowadzać i finansować inwestycje
rozwijające firmę, rozwiązywać problemy wewnętrzne.
24.?
25.?
26. Metody bad.socjologicznych- W socjologii wyróżniamy takie metody
badań jak:teoretyczny(zbiór pojęć i twierdzeń), empiryczny(zebranie danych
faktycznych i przygotowanie ich do uogólniających analiz teoretycznych),
weryfikacyjne(sprawdzenie prawdziwości zespołu bądż jednego twierdzenia),
diagnostyczne(ustalenie zasad funkcjonowania wycinka rzeczywistości naszego
zainteresowania),procedury badawcze(sposób organizacji badań,zasady metod i
technik), obserwacja, wywiad, ankieta, pomiar socjometryczny( poznanie
zachowań pomiędzy członkami grup społecznych), testy i skale(ułatwia to
prognozę zachowań, określają zdolność ruchową, skłonności, cechy
osobowości, inteligencję, wiedzę, upodobania), analiza dokumentów. Po
dokonaniu badań przystępujemy do sprawozdania w którym określamy
przedmiot badań, stawiamy hipotezy i dokonujemy wniosków zarówno
teoretycznych jak i praktycznych.